2018-10-07 11:34:46
Προς Πρωτοβάθμιες/Δευτεροβάθμιες Διευθύνσεις και Σχολικούς Συμβούλους Κρήτης για τα Νέα Θρησκευτικά
Αξιότιμοι-ες Διευθυντές-τριες και σχολικοί σύμβουλοι, χαίρετε.
Πρόσφατα, το Ανώτατο Διοικητικό Δικαστήριο της χώρας, το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ)
με δύο διαδοχικές αποφάσεις-‘καταπέλτη’ (660/2018, 926/2018) αποφάνθηκε τελεσίδικαότι το Νέο Πρόγραμμα Σπουδών (ΝΠΣ) του Μαθήματος των Θρησκευτικών (ΜτΘ) που εισήχθη στην Εκπαίδευση ΑΚΥΡΩΝΕΤΑΙ, όντας μάλιστα με πολλαπλό τρόπο αντισυνταγματικό και παράνομο! Η δε απόφαση ακύρωσης «συνεπάγεται νόμιμη κατάργηση έναντι όλων»!(Π.Δ.18/1989, αρθ. 50, παρ. 1• Κωδικοποίηση διατάξεων νόμων για το ΣτΕ) Στο αιτιολογικό των προαναφερθεισών αποφάσεων γίνεται λόγος για το ότι (σημεία ευκόλως αντιληπτά στον αμερόληπτο μελετητή του ΝΠΣ και πριν τις αποφάσεις):
· «φαλκιδεύεται ο επιβεβλημένος από τη συνταγματική αυτή διάταξη σκοπός (ενν. της Παιδείας, Συντ. 16, 2), η ανάπτυξη δηλαδή της ορθόδοξης χριστιανικής συνειδήσεως των μαθητών...» (όσων είναι ορθόδοξοι)
· «Οι μαθητές ΚΑΘΟΔΗΓΟΥΝΤΑΙ προς ένα ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΤΡΟΠΟ ΣΚΕΨΗΣ ΚΑΙ ΖΩΗΣ που είναι αποσυνδεδεμένο από την διδασκαλία της Ορθόδοξης Εκκλησίας και είναι προς ένα ...ΣΥΣΤΗΜΑ ΑΞΙΩΝ που νοθεύει τη διδασκαλία αυτή»!!
· Η διδασκαλία της ορθόδοξης χριστιανικής πίστεως στα ΝΠΣ: α) «είναι ελλιπής κατά περιεχόμενο», β) «δεν είναι αυτοτελής, αμιγής και διακριτή(!)σε σχέση με τη διδασκαλία στοιχείων αναφερομένων σε άλλα δόγματα ή θρησκείες με αποτέλεσμα να προκαλείται σύγχυση στους μαθητές ως προς το περιεχόμενο της Ορθόδοξης Χριστιανικής διδασκαλίας».
· Προσβάλλεται ευθέως η Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και Θεμελιωδών Ελευθεριών, με βάση την οποία: «Παν Κράτος εν τη ασκήσει των αναλαμβανομένων υπ' αυτού καθηκόντων επί του πεδίου της μορφώσεως και της εκπαιδεύσεως θα σέβεται το δικαίωμα των γονέων όπως εξασφαλίζωσι την μόρφωσιν και εκπαίδευσιν ταύτην συμφώνως προς τας ιδίας αυτών θρησκευτικάς και φιλοσοφικάς πεποιθήσεις»! (ΕΣΔΑ,1ο πρόσθ.πρωτ. αρθ.2, Ν53/74)
· Ιδιαίτερα ενδεικτική ακόμα, είναι η επισήμανση για το ότι: «...«επιχειρείται ο κλονισμός ή και η μεταβολή»(!) της Ορθοδόξου Χριστιανικής συνειδήσεως, γεγονός που «θα συνιστούσε ΜΟΡΦΗ ΟΜΑΔΙΚΟΥ ΠΡΟΣΗΛΥΤΙΣΜΟΥ ιδιαιτέρως σοβαρή, ως ΕΠΕΜΒΑΣΗ στον ευαίσθητο ψυχικό κόσμο των μαθητών αυτών που δεν διαθέτουν την ωριμότητα και την κριτική αντίληψη των ενηλίκων...»!!
· Ενώ τέλος, δεν παραλείπεται φυσικά να τονισθεί η άνιση έναντι του νόμου μεταχείριση κατά των ορθοδόξων, η καταστρατήγηση δηλαδή της συνταγματικής αρχής της ισότητας και της ισονομίας (Σύντ. άρθ.4&13) καθότι, όπως αναφέρει η απόφαση: «για ετεροδόξους ή αλλοθρήσκους μαθητάς ..........ο νομοθέτης έχει ρητώς προβλέψει δυνατότητα διδασκαλίας του οικείου δόγματος ή θρησκείας από πρόσωπα προτεινόμενα από την οικεία θρησκευτική κοινότητα...»! (Ν4386,αρθ.55, 5 το οποίο προσέθεσε την παρ.4 στον Ν1771/1988[Αˊ171], αρθ.16).
Το σκεπτικό των αποφάσεων είναι πράγματι τόσο σαφές ώστε δεν επιδέχεται καμία απολύτως παρερμηνεία. Η προβληματική του ζητήματος όπως υποστηριζόταν καιρό τώρα από τους έχοντας στοιχειώδη γνώση του ΝΠΣ, δεν αφορά ένα μάθημα απλά μη ικανοποιητικό σε κάποιους πχ. οπισθοδρομικούς, ακραίους κοκ κατά τη γνωστή και γραφική πλέον ρητορική των κυβερνώντων.
Ø Πρόκειται για ζητήματα πολύ βαθύτερα: περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ισονομίας, περί παρεμβάσεως στις συνειδήσεις των παιδιών ερήμην των γονιών (δηλ. έως ποινικό αδίκημα), αλλά και περί στοιχειωδών κανόνων μαθησιακής διαδικασίας και παιδαγωγικής.
Παρά ταύτα, όπως γνωρίζετε οι λεγόμενοι ‘Φάκελοι’ του μαθητή έχουν και εφέτος αποσταλεί στα σχολεία ενώ το Υπουργείο Παιδείας και ο Υπουργός κ. Γιαβρόγλου, σε μια πρωτοφανή άρνηση συμμόρφωσης με τις αποφάσεις του ΣτΕ (στάση πάντως για την οποία επίκειται και νέα απόφανση δικαστηρίου), αμφισβητώντας και διαβάλλοντάς τις ...ως αντισυνταγματικές, διατείνεται ότι η απόφαση του ΣτΕ: «δεν επηρεάζει πρακτικά τη διδασκαλία του μαθήματος»(!) προβάλλοντας το άκρως προπαγανδιστικό επιχείρημα ότι το ΦΕΚ Φίλη που ακυρώθηκε είναι ...διαφορετικό από το ΦΕΚ Γιαβρόγλου! Ενώ δεδομένης της πολλαπλής παρανομίας του ιδίου πάνω στο συγκεκριμένο ζήτημα, μοιάζει πράγματι οξύμωρη και μεστή θράσους η πρόσφατη επισήμανση ότι: «Στη δημοκρατία μας υπάρχουν κανόνες και νόμοι. Κανείς δεν είναι υπεράνω των νόμων»! (2/10/2018) Το γιατί είναι ...‘τολμηρή’ η συγκεκριμένη επισήμανση, θα διαπιστώσετε και μόνοι σας παρακάτω.
Οφείλει καταρχάς να υπενθυμιστεί ότι το ΣτΕ ως γνωστό αποτελεί έναν απ’ τους ‘πυλώνες’ λειτουργίας του δημοκρατικού πολιτεύματος καθότι ως όργανο ελέγχου νομιμότητας των διοικητικών πράξεων διασφαλίζει εν πολλοίς από την αυθαιρεσία, την παρανομία και την αντισυνταγματικότητα των εκάστοτε κυβερνητικών νομοθετημάτων. Μη συμμορφούμενη μια κυβέρνηση με τις αποφάσεις του και ενεργώντας όλως αντίθετα με αυτές δεν πλήττει απλά το κύρος του Συμβουλίου. Μοιάζει να θέτει υπό αμφισβήτηση τόσο το λόγο ύπαρξής του, όσο και αυτή τη διάκριση των εξουσιών!
Είναι επίσης σαφές ότι μονάχα κάποιος ευρισκόμενος σε παντελή άγνοια περί των ΝΠΣ δύναται να πιστέψει/αποδεχτεί το προαναφερθέν προπαγανδιζόμενο ‘αφήγημα’ περί διαφορετικού ή ακόμα και περί ...διορθωμένου Προγράμματος Σπουδών! Το συγκεκριμένο επιχείρημα αφενός απευθύνεται αποκλειστικά στους μη γνωρίζοντες και απλοϊκούς πολίτες, αφετέρου δε ...‘παίζει’ με τη νοημοσύνη των Ελλήνων.
Το γεγονός βέβαια ότι το ένα αποτελεί πιστή αντιγραφή του άλλου φανερώνεται όχι μόνο από μία απλή συγκριτική μελέτη των 2 ΦΕΚ αλλά και από τον ίδιο τον Πρόεδρο του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής (ΙΕΠ) κ.Κουζέλη, κατά τον οποίο: «Τα προγράμματα σπουδών έμειναν αυτά που ήταν ...Οποιοσδήποτε συγκρίνει τα δυο προγράμματα θα καταλάβει ότι δεν άλλαξε κάτι»!
Ωστόσο ως γνωστό, κατά το άρθρο 95, 5 του Συντάγματος: «Η διοίκηση έχει υποχρέωση να συμμορφώνεται προς τις δικαστικές αποφάσεις», ενώ «η παράβαση της υποχρέωσης αυτής γεννά ευθύνη για κάθε αρμόδιο όργανο». Μάλιστα, η συμμόρφωση των διοικητικών αρχών οφείλει να εκτελεστεί «με θετική ενέργεια προς το περιεχόμενο της απόφασης του Συμβουλίου ή να απέχουναπό κάθε ενέργεια που είναι αντίθετη προς όσα κρίθηκαν από αυτό» (Π.Δ.18/1989,αρθ.50,4• Ν3068/2002,αρθ.1).
Πράγμα που σημαίνει πολύ απλά ότι εν προκειμένω για το ΜτΘ, δεν δύναται το Υπουργείο Παιδείας σε συμμόρφωση με τις αποφάσεις του ΣτΕ να εφαρμόσει ένα Πρόγραμμα Σπουδών ...ίδιο ή ακόμα και παρόμοιο με εκείνο το οποίο καταδικάστηκε/ακυρώθηκε. Συμπερασματικά, το ΦΕΚ Γιαβρόγλου που είναιολόιδιο με το ΦΕΚ Φίλη (ή ενδεχομένως και κάποιο άλλο ...παρόμοιο σε δομή και περιεχόμενο ΦΕΚ στο μέλλον) συνιστά:
Α) ενέργεια ΑΡΝΗΤΙΚΗ προς το περιεχόμενο των 660/2018 και 926/2018 αποφάσεων του ΣτΕ
Β) ενέργεια που είναι εκ διαμέτρου ΑΝΤΙΘΕΤΗ «προς όσα κρίθηκαν από αυτό»
Άρα δυνάμει των προαναφερθεισών αποφάσεων η εφαρμογή του ΦΕΚ Γιαβρόγλου είναι αν μη τι άλλο όλως παράνομη!
Παράλληλα ένας υπάλληλος: «εάν του δοθεί εντολή προδήλως αντισυνταγματική ή παράνομη (εν προκειμένω το ΝΠΣ έχει αμετακλήτως κριθεί ως τέτοιο), οφείλει να μην την εκτελέσει και να το αναφέρει χωρίς αναβολή...» (Υπαλ. Κωδ. 25,3). Ενώ το υπαλληλικό του καθήκον κατά το άρθρο 106, παρ. 3 επίσης του Υπαλληλικού Κώδικα «σε καμία περίπτωση δεν επιβάλλει στον υπάλληλο πράξη ή παράλειψη που να αντίκειται προδήλως στις διατάξεις του Συντάγματος και των νόμων». Αναφορικά δε για εντολές προς εκτέλεση αξιόποινων πράξεων δεν απαλλάσσεται των διοικητικών αλλά και των ποινικών ευθυνών (Ποιν. Κωδ. αρθ.21), ακόμα και αν πιεστεί από τη διοίκηση. (πχ. για προσηλυτισμό, έγκλημα το οποίο θεωρείται ήδη τετελεσμένο από τη στιγμή της απόπειρας-δεν εξετάζεται εάν ο επιδιωκόμενος σκοπός επετεύχθη. Ενώ ιδιαίτερα επιβαρυντική παράμετρος θεωρείται το εάν αυτή η αξιόποινος πράξη ενεργείται σε σχολείο, ΑΝ1363/1938, αρθ. 4, παρ. 3).
Δεν θα πρέπει ακόμα να αγνοείται και το γεγονός ότι το 2007 το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) καταδίκασε τη Νορβηγία διότι εισήγαγε στη δημόσια εκπαίδευση πολυθρησκευτικό μάθημα, όπως ακριβώς δηλαδή και στην Ελλάδα!
Δεδομένων λοιπόν των τελεσίδικων αποφάσεων του ΣτΕ, του απαραβίαστου της ελευθερίας θρησκευτικής συνειδήσεως (Συντ. αρθ.13,1) και των θεμελιωδών ανθρωπίνων και μορφωτικών δικαιωμάτων:
α) τα Νέα Θρησκευτικά (θεματικές ενότητες, ‘φάκελοι’ μαθητών, προτεινόμενες δραστηριότητες και υποστηρικτικό υλικό) έχουν ακυρωθεί-απαγορεύεται να εφαρμοστούν στις σχολικές αίθουσες και δεν μπορούν να αποτελέσουν μέσο αξιολόγησης.
β) Η ακυρωθείσα πράξη (ΝΠΣ) θεωρείται ως μηδέποτε εκδοθείσα και ως εκ τούτου επαναφέρεται αυτοδικαίως σε ισχύ το προϋφιστάμενο Πρόγραμμα Σπουδών (ΣτΕ4690/1985). Κατά συνέπεια -μέχρι την εκπόνηση νέου προγράμματος- δύνανται νομίμως να χρησιμοποιούνται τα ‘προηγούμενα’ βιβλία, τα οποία υπάρχουν αναρτημένα και στο διαδίκτυο.
γ) Όσοι μαθητές είναι ορθόδοξοι, οφείλουν να διδαχθούν τα Θρησκευτικά κατά τρόπο που θα αναπτύσσει τη θρησκευτική τους συνείδηση σύμφωνα με τις αρχές της Ορθόδοξης διδασκαλίας.
Πρέπει πάντως να υπογραμμιστεί ότι επί του ζητήματος, αρκετή πράγματι είναι η παραπληροφόρηση, η άγνοια και η επικρατούσα σύγχυση μεταξύ των γονιών αλλά ακόμα και μεταξύ των εκπαιδευτικών.
Ως επί παραδείγματος μόνο να αναφερθεί το περί θρησκειολογικού τάχα μαθήματος, διαδιδόμενο ‘αφήγημα’. Το προηγούμενο ΠΣ παρείχε ήδη ικανό θρησκειολογικό γραμματισμό στους μαθητές, ενώ η ίδια η Εκκλησία της Ελλάδος είχε επισήμως εισηγηθεί την προσθήκη περαιτέρω θρησκειολογικού υλικού, σε όλες σχεδόν τις τάξεις! Ακόμα, εάν το ΜτΘ έχει μετατραπεί απλώς σε θρησκειολογικό και άρα κατά συνέπεια, ως ουδέτερο ομολογιακά υποτίθεται ότι δεν συντρέχουν πλέον λόγοι απαλλαγής από κανέναν, πώς και γιατί παρά ταύτα οι ετερόδοξοι και ετερόθρησκοι διατηρούν δικαίωμα απαλλαγής, επικαλούμενοι λόγους ...θρησκευτικής συνειδήσεως;;
Οφείλει επιτέλους να γίνει κατανοητό από όλους ότι το πρόβλημα δεν είναι αυτή καθεαυτή η παράθεση στοιχείων από τη ζωή των διαφόρων θρησκευτικών παραδόσεων (Μεταξύ πολλών άλλων απαραδέκτων, στο ΝΠΣ δεν έχουμε παράθεση θρησκειολογικών στοιχείων αλλά ...‘πολτοποίηση’ και τελικά διαστρέβλωση αυτών). Ούτε φυσικά το ΝΠΣ είναι εκείνο που ‘εγκαινιάζει’ μία προσέγγιση που ενθαρρύνει την καταλλαγή, το διάλογο, την ειρηνική συνύπαρξη κτλ, καθότι το προηγούμενο άλλωστε ΠΣ «δεν αντιτίθεται στις απαιτήσεις του πλουραλισμού, της πολυφωνίας και της πολυπολιτισμικότητας», ΔΕφ.Χαν.115/2012). Αλλά όπως πρόσφατα σχολίασε και ο Αρχιεπίσκοπος Κρήτης κκ. Ειρηναίος αναφερόμενος στα Νέα Θρησκευτικά (11/3/2018):
Ø «Είναι άλλο πράγμα να μαθαίνει κανείς όλες τις θρησκείες,
και άλλο να μην ξέρει ο ίδιος ποια είναι η δική του η θρησκεία…»
Οι παραπάνω πολιτειακές ενέργειες στο σύνολό τους, όπως άλλωστε και τα σημεία βεβαίως που επεσήμανε το ΣτΕ, εκτός ότι αξίζουν την προσοχή κάθε σκεπτόμενου πολίτη, πρόκειται σαφώς περί ιδεοληπτικών πρακτικών και μεθοδεύσεων που δεν τιμούν τη δημοκρατία και τις πολιτισμένες κοινωνίες, συνιστώντας τελικά μάλλον μία οπισθοδρομικότητα,έναν πολιτισμικό αναχρονισμό!
Κατά την ταπεινή μου γνώμη πιστεύω ότι ειδικά έπειτα από τις εν λόγω αποφάσεις -των οποίων τα κύρια σημεία πράγματι 'διαφωτίζουν' και τον πλέον δύσπιστο περί του γιατί το ΝΠΣ είναι όχι απλά προβληματικό αλλά και ακατάλληλο- είναι όχι μόνο ενδεδειγμένη αλλά και επιβεβλημένη υποχρέωση η συστηματική ενημέρωση των σεβαστών δασκάλων/καθηγητών, ώστε καθόλα νόμιμα, νηφάλια και συντονισμένα πλέον το αντιπαιδαγωγικό, αντιεπιστημονικό και αντισυνταγματικό ΝΠΣ να αποσυρθεί και στην πράξη από τις σχολικές αίθουσες ως οφείλει, καθότι πολλοί είναι οι διδάσκοντες εκείνοι οι οποίοι λόγω άγνοιας και εσφαλμένης ενημερώσεως, ίσως και λόγω φόβου για την εργασία τους, επιμένουν να εφαρμόζουν τα Νέα Θρησκευτικά παρανομώντας και αρνούμενοι σε ορθοδόξους γονείς και στα παιδιά τους (που σε πολλές περιπτώσεις υφίστανται καταστάσεις χλευασμού, αντιπαραθέσεως και εκβιασμού) θεμελιώδη ανθρώπινα και μορφωτικά τους δικαιώματα και εκθέτοντας τελικά τους μαθητές σε όλες τις αρνητικές συνέπειες του προγράμματος αυτού, όπως αυτές άλλωστε διατυπώθηκαν και από το ΣτΕ.
Οι δε γονείς δικαιούνται να γνωρίζουν ότι μπορούν εννοείται να επιστρέφουν τους λεγόμενους ‘Φακέλους’ αλλά και ότι σχολικοί σύμβουλοι, διευθυντές και εκπαιδευτικοί (στον αυτοσχεδιασμό των οποίων ουσιαστικά επαφίεται η ανάπτυξη θρησκευτικής συνείδησης των μαθητών), εάν επιμείνουν να εφαρμόσουν το ακυρωθέν ΝΠΣ παραπλανώντας ή αποκρύπτοντας απ’ τους γονείς τα αναφαίρετα δικαιώματά τους και δη τις εν λόγω αμετάκλητες αποφάσεις του ΣτΕ, τότε είτε ευρίσκονται υπό εσφαλμένη ενημέρωση και βαθιά άγνοια, είτε παρανομούν συνειδητά, πράγμα που «εκτός από τη δίωξη κατά το άρθρο 259 του Ποινικού Κώδικα, υπέχει και προσωπική ευθύνη για αποζημίωση». (Π.Δ.18/1989, αρθ.50, 4)
Εν κατακλείδι, αυτή τη στιγμή το Υπουργείο Παιδείας δια του Υπουργού κ. Γιαβρόγλου δείχνει είτε να μην έχει νομικούς συμβούλους, είτε να μην κατανοεί ή ακόμα και να μην αποδέχεται ίσως τη θεμελιώδη (εκ των ουκ άνευ) για τη δημοκρατία, διάκριση των εξουσιών! Ενώ δεν πρέπει κανείς να αντιπαρέρχεται αβίαστα την μεροληπτικότητα και άνιση μεταχείριση των ορθοδόξων Ελλήνων γονέων και των παιδιών τους, με αποκλειστικό κριτήριο τη θρησκευτική τους παραδοχή!
Είναι κατανοητό το γεγονός ότι ευρίσκεστε στην δύσκολη θέση να καλείστε από την προϊσταμένη σας αρχή, το Υπουργείο Παιδείας και τον Υπουργό να εκτελέσετε ενέργειες προδήλως παράνομες, αντισυνταγματικές ή συνιστώντας έως και ποινικό αδίκημα (δηλ. προσηλυτισμό κατά τις αποφάσεις του ΣτΕ). Αποβλέπω όμως στη δεδομένη σας αγάπη και ευαισθησία για την προστασία της νεότητας και της Παιδείας, στοιχεία άλλωστε που ασφαλώς σας 'οδήγησαν' στο συγκεκριμένο 'επάγγελμα', αλλά και προσδοκώ να ενεργήσετε τα αυτονόητα (έστω και ανεπίσημα, είναι επίσης κατανοητό), άνευ ιδεολογικών προσκολλήσεων και με αίσθημα ευθύνης απέναντι στα παιδιά μας τα οποία και σας εμπιστευόμαστε.
Ζητώ συγνώμη για την κατάχρηση ενδεχομένως του λόγου, όμως όταν γύρω από ζητήματα με σοβαρές συνέπειες (και μάλιστα για τα παιδιά μας) επικρατεί σύγχυση και συσκοτισμός, εκείνο που οπωσδήποτε χρειάζεται είναι η περί αυτών διαφώτιση και γνώση.
Σε κάθε περίπτωση, το ζητούμενο μεν δεν είναι φυσικά η νομική και μόνο προσέγγιση ή τεκμηρίωση ενός μαθήματος/Προγράμματος Σπουδών, αλλά είναι αυτονόητο ότι οποιασδήποτε φύσεως προγράμματα σπουδών ή διδακτικά εγχειρίδια όπως οι λεγόμενοι ‘Φάκελοι’, εφόσον έχουν τελεσίδικα κριθεί ως:
· πολλαπλώς αντισυνταγματικά,
· αντίθετα με θεμελιώδη ανθρώπινα και μορφωτικά δικαιώματα
· επιστημονικώς και παιδαγωγικώς ακατάλληλα
· αντορθόδοξα
· έως και ...αξιόποινα-προσηλυτιστικά
και ως εκ τούτων έχουν αμετάκλητα ακυρωθεί, δεν έχουν εννοείται καμία θέση στις αίθουσες, στα θρανία ή τις τσάντες των παιδιών!
Εύχομαι καλή χρονιά και με υγεία για όλους.
Με εκτίμηση
Χρήστος Μπονατάκης, γονιός
Ρέθυμνο, 12 Σεπτεμβρίου 2018
thriskeftika
Αξιότιμοι-ες Διευθυντές-τριες και σχολικοί σύμβουλοι, χαίρετε.
Πρόσφατα, το Ανώτατο Διοικητικό Δικαστήριο της χώρας, το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ)
με δύο διαδοχικές αποφάσεις-‘καταπέλτη’ (660/2018, 926/2018) αποφάνθηκε τελεσίδικαότι το Νέο Πρόγραμμα Σπουδών (ΝΠΣ) του Μαθήματος των Θρησκευτικών (ΜτΘ) που εισήχθη στην Εκπαίδευση ΑΚΥΡΩΝΕΤΑΙ, όντας μάλιστα με πολλαπλό τρόπο αντισυνταγματικό και παράνομο! Η δε απόφαση ακύρωσης «συνεπάγεται νόμιμη κατάργηση έναντι όλων»!(Π.Δ.18/1989, αρθ. 50, παρ. 1• Κωδικοποίηση διατάξεων νόμων για το ΣτΕ) Στο αιτιολογικό των προαναφερθεισών αποφάσεων γίνεται λόγος για το ότι (σημεία ευκόλως αντιληπτά στον αμερόληπτο μελετητή του ΝΠΣ και πριν τις αποφάσεις):
· «φαλκιδεύεται ο επιβεβλημένος από τη συνταγματική αυτή διάταξη σκοπός (ενν. της Παιδείας, Συντ. 16, 2), η ανάπτυξη δηλαδή της ορθόδοξης χριστιανικής συνειδήσεως των μαθητών...» (όσων είναι ορθόδοξοι)
· «Οι μαθητές ΚΑΘΟΔΗΓΟΥΝΤΑΙ προς ένα ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΤΡΟΠΟ ΣΚΕΨΗΣ ΚΑΙ ΖΩΗΣ που είναι αποσυνδεδεμένο από την διδασκαλία της Ορθόδοξης Εκκλησίας και είναι προς ένα ...ΣΥΣΤΗΜΑ ΑΞΙΩΝ που νοθεύει τη διδασκαλία αυτή»!!
· Η διδασκαλία της ορθόδοξης χριστιανικής πίστεως στα ΝΠΣ: α) «είναι ελλιπής κατά περιεχόμενο», β) «δεν είναι αυτοτελής, αμιγής και διακριτή(!)σε σχέση με τη διδασκαλία στοιχείων αναφερομένων σε άλλα δόγματα ή θρησκείες με αποτέλεσμα να προκαλείται σύγχυση στους μαθητές ως προς το περιεχόμενο της Ορθόδοξης Χριστιανικής διδασκαλίας».
· Προσβάλλεται ευθέως η Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και Θεμελιωδών Ελευθεριών, με βάση την οποία: «Παν Κράτος εν τη ασκήσει των αναλαμβανομένων υπ' αυτού καθηκόντων επί του πεδίου της μορφώσεως και της εκπαιδεύσεως θα σέβεται το δικαίωμα των γονέων όπως εξασφαλίζωσι την μόρφωσιν και εκπαίδευσιν ταύτην συμφώνως προς τας ιδίας αυτών θρησκευτικάς και φιλοσοφικάς πεποιθήσεις»! (ΕΣΔΑ,1ο πρόσθ.πρωτ. αρθ.2, Ν53/74)
· Ιδιαίτερα ενδεικτική ακόμα, είναι η επισήμανση για το ότι: «...«επιχειρείται ο κλονισμός ή και η μεταβολή»(!) της Ορθοδόξου Χριστιανικής συνειδήσεως, γεγονός που «θα συνιστούσε ΜΟΡΦΗ ΟΜΑΔΙΚΟΥ ΠΡΟΣΗΛΥΤΙΣΜΟΥ ιδιαιτέρως σοβαρή, ως ΕΠΕΜΒΑΣΗ στον ευαίσθητο ψυχικό κόσμο των μαθητών αυτών που δεν διαθέτουν την ωριμότητα και την κριτική αντίληψη των ενηλίκων...»!!
· Ενώ τέλος, δεν παραλείπεται φυσικά να τονισθεί η άνιση έναντι του νόμου μεταχείριση κατά των ορθοδόξων, η καταστρατήγηση δηλαδή της συνταγματικής αρχής της ισότητας και της ισονομίας (Σύντ. άρθ.4&13) καθότι, όπως αναφέρει η απόφαση: «για ετεροδόξους ή αλλοθρήσκους μαθητάς ..........ο νομοθέτης έχει ρητώς προβλέψει δυνατότητα διδασκαλίας του οικείου δόγματος ή θρησκείας από πρόσωπα προτεινόμενα από την οικεία θρησκευτική κοινότητα...»! (Ν4386,αρθ.55, 5 το οποίο προσέθεσε την παρ.4 στον Ν1771/1988[Αˊ171], αρθ.16).
Το σκεπτικό των αποφάσεων είναι πράγματι τόσο σαφές ώστε δεν επιδέχεται καμία απολύτως παρερμηνεία. Η προβληματική του ζητήματος όπως υποστηριζόταν καιρό τώρα από τους έχοντας στοιχειώδη γνώση του ΝΠΣ, δεν αφορά ένα μάθημα απλά μη ικανοποιητικό σε κάποιους πχ. οπισθοδρομικούς, ακραίους κοκ κατά τη γνωστή και γραφική πλέον ρητορική των κυβερνώντων.
Ø Πρόκειται για ζητήματα πολύ βαθύτερα: περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ισονομίας, περί παρεμβάσεως στις συνειδήσεις των παιδιών ερήμην των γονιών (δηλ. έως ποινικό αδίκημα), αλλά και περί στοιχειωδών κανόνων μαθησιακής διαδικασίας και παιδαγωγικής.
Παρά ταύτα, όπως γνωρίζετε οι λεγόμενοι ‘Φάκελοι’ του μαθητή έχουν και εφέτος αποσταλεί στα σχολεία ενώ το Υπουργείο Παιδείας και ο Υπουργός κ. Γιαβρόγλου, σε μια πρωτοφανή άρνηση συμμόρφωσης με τις αποφάσεις του ΣτΕ (στάση πάντως για την οποία επίκειται και νέα απόφανση δικαστηρίου), αμφισβητώντας και διαβάλλοντάς τις ...ως αντισυνταγματικές, διατείνεται ότι η απόφαση του ΣτΕ: «δεν επηρεάζει πρακτικά τη διδασκαλία του μαθήματος»(!) προβάλλοντας το άκρως προπαγανδιστικό επιχείρημα ότι το ΦΕΚ Φίλη που ακυρώθηκε είναι ...διαφορετικό από το ΦΕΚ Γιαβρόγλου! Ενώ δεδομένης της πολλαπλής παρανομίας του ιδίου πάνω στο συγκεκριμένο ζήτημα, μοιάζει πράγματι οξύμωρη και μεστή θράσους η πρόσφατη επισήμανση ότι: «Στη δημοκρατία μας υπάρχουν κανόνες και νόμοι. Κανείς δεν είναι υπεράνω των νόμων»! (2/10/2018) Το γιατί είναι ...‘τολμηρή’ η συγκεκριμένη επισήμανση, θα διαπιστώσετε και μόνοι σας παρακάτω.
Οφείλει καταρχάς να υπενθυμιστεί ότι το ΣτΕ ως γνωστό αποτελεί έναν απ’ τους ‘πυλώνες’ λειτουργίας του δημοκρατικού πολιτεύματος καθότι ως όργανο ελέγχου νομιμότητας των διοικητικών πράξεων διασφαλίζει εν πολλοίς από την αυθαιρεσία, την παρανομία και την αντισυνταγματικότητα των εκάστοτε κυβερνητικών νομοθετημάτων. Μη συμμορφούμενη μια κυβέρνηση με τις αποφάσεις του και ενεργώντας όλως αντίθετα με αυτές δεν πλήττει απλά το κύρος του Συμβουλίου. Μοιάζει να θέτει υπό αμφισβήτηση τόσο το λόγο ύπαρξής του, όσο και αυτή τη διάκριση των εξουσιών!
Είναι επίσης σαφές ότι μονάχα κάποιος ευρισκόμενος σε παντελή άγνοια περί των ΝΠΣ δύναται να πιστέψει/αποδεχτεί το προαναφερθέν προπαγανδιζόμενο ‘αφήγημα’ περί διαφορετικού ή ακόμα και περί ...διορθωμένου Προγράμματος Σπουδών! Το συγκεκριμένο επιχείρημα αφενός απευθύνεται αποκλειστικά στους μη γνωρίζοντες και απλοϊκούς πολίτες, αφετέρου δε ...‘παίζει’ με τη νοημοσύνη των Ελλήνων.
Το γεγονός βέβαια ότι το ένα αποτελεί πιστή αντιγραφή του άλλου φανερώνεται όχι μόνο από μία απλή συγκριτική μελέτη των 2 ΦΕΚ αλλά και από τον ίδιο τον Πρόεδρο του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής (ΙΕΠ) κ.Κουζέλη, κατά τον οποίο: «Τα προγράμματα σπουδών έμειναν αυτά που ήταν ...Οποιοσδήποτε συγκρίνει τα δυο προγράμματα θα καταλάβει ότι δεν άλλαξε κάτι»!
Ωστόσο ως γνωστό, κατά το άρθρο 95, 5 του Συντάγματος: «Η διοίκηση έχει υποχρέωση να συμμορφώνεται προς τις δικαστικές αποφάσεις», ενώ «η παράβαση της υποχρέωσης αυτής γεννά ευθύνη για κάθε αρμόδιο όργανο». Μάλιστα, η συμμόρφωση των διοικητικών αρχών οφείλει να εκτελεστεί «με θετική ενέργεια προς το περιεχόμενο της απόφασης του Συμβουλίου ή να απέχουναπό κάθε ενέργεια που είναι αντίθετη προς όσα κρίθηκαν από αυτό» (Π.Δ.18/1989,αρθ.50,4• Ν3068/2002,αρθ.1).
Πράγμα που σημαίνει πολύ απλά ότι εν προκειμένω για το ΜτΘ, δεν δύναται το Υπουργείο Παιδείας σε συμμόρφωση με τις αποφάσεις του ΣτΕ να εφαρμόσει ένα Πρόγραμμα Σπουδών ...ίδιο ή ακόμα και παρόμοιο με εκείνο το οποίο καταδικάστηκε/ακυρώθηκε. Συμπερασματικά, το ΦΕΚ Γιαβρόγλου που είναιολόιδιο με το ΦΕΚ Φίλη (ή ενδεχομένως και κάποιο άλλο ...παρόμοιο σε δομή και περιεχόμενο ΦΕΚ στο μέλλον) συνιστά:
Α) ενέργεια ΑΡΝΗΤΙΚΗ προς το περιεχόμενο των 660/2018 και 926/2018 αποφάσεων του ΣτΕ
Β) ενέργεια που είναι εκ διαμέτρου ΑΝΤΙΘΕΤΗ «προς όσα κρίθηκαν από αυτό»
Άρα δυνάμει των προαναφερθεισών αποφάσεων η εφαρμογή του ΦΕΚ Γιαβρόγλου είναι αν μη τι άλλο όλως παράνομη!
Παράλληλα ένας υπάλληλος: «εάν του δοθεί εντολή προδήλως αντισυνταγματική ή παράνομη (εν προκειμένω το ΝΠΣ έχει αμετακλήτως κριθεί ως τέτοιο), οφείλει να μην την εκτελέσει και να το αναφέρει χωρίς αναβολή...» (Υπαλ. Κωδ. 25,3). Ενώ το υπαλληλικό του καθήκον κατά το άρθρο 106, παρ. 3 επίσης του Υπαλληλικού Κώδικα «σε καμία περίπτωση δεν επιβάλλει στον υπάλληλο πράξη ή παράλειψη που να αντίκειται προδήλως στις διατάξεις του Συντάγματος και των νόμων». Αναφορικά δε για εντολές προς εκτέλεση αξιόποινων πράξεων δεν απαλλάσσεται των διοικητικών αλλά και των ποινικών ευθυνών (Ποιν. Κωδ. αρθ.21), ακόμα και αν πιεστεί από τη διοίκηση. (πχ. για προσηλυτισμό, έγκλημα το οποίο θεωρείται ήδη τετελεσμένο από τη στιγμή της απόπειρας-δεν εξετάζεται εάν ο επιδιωκόμενος σκοπός επετεύχθη. Ενώ ιδιαίτερα επιβαρυντική παράμετρος θεωρείται το εάν αυτή η αξιόποινος πράξη ενεργείται σε σχολείο, ΑΝ1363/1938, αρθ. 4, παρ. 3).
Δεν θα πρέπει ακόμα να αγνοείται και το γεγονός ότι το 2007 το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) καταδίκασε τη Νορβηγία διότι εισήγαγε στη δημόσια εκπαίδευση πολυθρησκευτικό μάθημα, όπως ακριβώς δηλαδή και στην Ελλάδα!
Δεδομένων λοιπόν των τελεσίδικων αποφάσεων του ΣτΕ, του απαραβίαστου της ελευθερίας θρησκευτικής συνειδήσεως (Συντ. αρθ.13,1) και των θεμελιωδών ανθρωπίνων και μορφωτικών δικαιωμάτων:
α) τα Νέα Θρησκευτικά (θεματικές ενότητες, ‘φάκελοι’ μαθητών, προτεινόμενες δραστηριότητες και υποστηρικτικό υλικό) έχουν ακυρωθεί-απαγορεύεται να εφαρμοστούν στις σχολικές αίθουσες και δεν μπορούν να αποτελέσουν μέσο αξιολόγησης.
β) Η ακυρωθείσα πράξη (ΝΠΣ) θεωρείται ως μηδέποτε εκδοθείσα και ως εκ τούτου επαναφέρεται αυτοδικαίως σε ισχύ το προϋφιστάμενο Πρόγραμμα Σπουδών (ΣτΕ4690/1985). Κατά συνέπεια -μέχρι την εκπόνηση νέου προγράμματος- δύνανται νομίμως να χρησιμοποιούνται τα ‘προηγούμενα’ βιβλία, τα οποία υπάρχουν αναρτημένα και στο διαδίκτυο.
γ) Όσοι μαθητές είναι ορθόδοξοι, οφείλουν να διδαχθούν τα Θρησκευτικά κατά τρόπο που θα αναπτύσσει τη θρησκευτική τους συνείδηση σύμφωνα με τις αρχές της Ορθόδοξης διδασκαλίας.
Πρέπει πάντως να υπογραμμιστεί ότι επί του ζητήματος, αρκετή πράγματι είναι η παραπληροφόρηση, η άγνοια και η επικρατούσα σύγχυση μεταξύ των γονιών αλλά ακόμα και μεταξύ των εκπαιδευτικών.
Ως επί παραδείγματος μόνο να αναφερθεί το περί θρησκειολογικού τάχα μαθήματος, διαδιδόμενο ‘αφήγημα’. Το προηγούμενο ΠΣ παρείχε ήδη ικανό θρησκειολογικό γραμματισμό στους μαθητές, ενώ η ίδια η Εκκλησία της Ελλάδος είχε επισήμως εισηγηθεί την προσθήκη περαιτέρω θρησκειολογικού υλικού, σε όλες σχεδόν τις τάξεις! Ακόμα, εάν το ΜτΘ έχει μετατραπεί απλώς σε θρησκειολογικό και άρα κατά συνέπεια, ως ουδέτερο ομολογιακά υποτίθεται ότι δεν συντρέχουν πλέον λόγοι απαλλαγής από κανέναν, πώς και γιατί παρά ταύτα οι ετερόδοξοι και ετερόθρησκοι διατηρούν δικαίωμα απαλλαγής, επικαλούμενοι λόγους ...θρησκευτικής συνειδήσεως;;
Οφείλει επιτέλους να γίνει κατανοητό από όλους ότι το πρόβλημα δεν είναι αυτή καθεαυτή η παράθεση στοιχείων από τη ζωή των διαφόρων θρησκευτικών παραδόσεων (Μεταξύ πολλών άλλων απαραδέκτων, στο ΝΠΣ δεν έχουμε παράθεση θρησκειολογικών στοιχείων αλλά ...‘πολτοποίηση’ και τελικά διαστρέβλωση αυτών). Ούτε φυσικά το ΝΠΣ είναι εκείνο που ‘εγκαινιάζει’ μία προσέγγιση που ενθαρρύνει την καταλλαγή, το διάλογο, την ειρηνική συνύπαρξη κτλ, καθότι το προηγούμενο άλλωστε ΠΣ «δεν αντιτίθεται στις απαιτήσεις του πλουραλισμού, της πολυφωνίας και της πολυπολιτισμικότητας», ΔΕφ.Χαν.115/2012). Αλλά όπως πρόσφατα σχολίασε και ο Αρχιεπίσκοπος Κρήτης κκ. Ειρηναίος αναφερόμενος στα Νέα Θρησκευτικά (11/3/2018):
Ø «Είναι άλλο πράγμα να μαθαίνει κανείς όλες τις θρησκείες,
και άλλο να μην ξέρει ο ίδιος ποια είναι η δική του η θρησκεία…»
Οι παραπάνω πολιτειακές ενέργειες στο σύνολό τους, όπως άλλωστε και τα σημεία βεβαίως που επεσήμανε το ΣτΕ, εκτός ότι αξίζουν την προσοχή κάθε σκεπτόμενου πολίτη, πρόκειται σαφώς περί ιδεοληπτικών πρακτικών και μεθοδεύσεων που δεν τιμούν τη δημοκρατία και τις πολιτισμένες κοινωνίες, συνιστώντας τελικά μάλλον μία οπισθοδρομικότητα,έναν πολιτισμικό αναχρονισμό!
Κατά την ταπεινή μου γνώμη πιστεύω ότι ειδικά έπειτα από τις εν λόγω αποφάσεις -των οποίων τα κύρια σημεία πράγματι 'διαφωτίζουν' και τον πλέον δύσπιστο περί του γιατί το ΝΠΣ είναι όχι απλά προβληματικό αλλά και ακατάλληλο- είναι όχι μόνο ενδεδειγμένη αλλά και επιβεβλημένη υποχρέωση η συστηματική ενημέρωση των σεβαστών δασκάλων/καθηγητών, ώστε καθόλα νόμιμα, νηφάλια και συντονισμένα πλέον το αντιπαιδαγωγικό, αντιεπιστημονικό και αντισυνταγματικό ΝΠΣ να αποσυρθεί και στην πράξη από τις σχολικές αίθουσες ως οφείλει, καθότι πολλοί είναι οι διδάσκοντες εκείνοι οι οποίοι λόγω άγνοιας και εσφαλμένης ενημερώσεως, ίσως και λόγω φόβου για την εργασία τους, επιμένουν να εφαρμόζουν τα Νέα Θρησκευτικά παρανομώντας και αρνούμενοι σε ορθοδόξους γονείς και στα παιδιά τους (που σε πολλές περιπτώσεις υφίστανται καταστάσεις χλευασμού, αντιπαραθέσεως και εκβιασμού) θεμελιώδη ανθρώπινα και μορφωτικά τους δικαιώματα και εκθέτοντας τελικά τους μαθητές σε όλες τις αρνητικές συνέπειες του προγράμματος αυτού, όπως αυτές άλλωστε διατυπώθηκαν και από το ΣτΕ.
Οι δε γονείς δικαιούνται να γνωρίζουν ότι μπορούν εννοείται να επιστρέφουν τους λεγόμενους ‘Φακέλους’ αλλά και ότι σχολικοί σύμβουλοι, διευθυντές και εκπαιδευτικοί (στον αυτοσχεδιασμό των οποίων ουσιαστικά επαφίεται η ανάπτυξη θρησκευτικής συνείδησης των μαθητών), εάν επιμείνουν να εφαρμόσουν το ακυρωθέν ΝΠΣ παραπλανώντας ή αποκρύπτοντας απ’ τους γονείς τα αναφαίρετα δικαιώματά τους και δη τις εν λόγω αμετάκλητες αποφάσεις του ΣτΕ, τότε είτε ευρίσκονται υπό εσφαλμένη ενημέρωση και βαθιά άγνοια, είτε παρανομούν συνειδητά, πράγμα που «εκτός από τη δίωξη κατά το άρθρο 259 του Ποινικού Κώδικα, υπέχει και προσωπική ευθύνη για αποζημίωση». (Π.Δ.18/1989, αρθ.50, 4)
Εν κατακλείδι, αυτή τη στιγμή το Υπουργείο Παιδείας δια του Υπουργού κ. Γιαβρόγλου δείχνει είτε να μην έχει νομικούς συμβούλους, είτε να μην κατανοεί ή ακόμα και να μην αποδέχεται ίσως τη θεμελιώδη (εκ των ουκ άνευ) για τη δημοκρατία, διάκριση των εξουσιών! Ενώ δεν πρέπει κανείς να αντιπαρέρχεται αβίαστα την μεροληπτικότητα και άνιση μεταχείριση των ορθοδόξων Ελλήνων γονέων και των παιδιών τους, με αποκλειστικό κριτήριο τη θρησκευτική τους παραδοχή!
Είναι κατανοητό το γεγονός ότι ευρίσκεστε στην δύσκολη θέση να καλείστε από την προϊσταμένη σας αρχή, το Υπουργείο Παιδείας και τον Υπουργό να εκτελέσετε ενέργειες προδήλως παράνομες, αντισυνταγματικές ή συνιστώντας έως και ποινικό αδίκημα (δηλ. προσηλυτισμό κατά τις αποφάσεις του ΣτΕ). Αποβλέπω όμως στη δεδομένη σας αγάπη και ευαισθησία για την προστασία της νεότητας και της Παιδείας, στοιχεία άλλωστε που ασφαλώς σας 'οδήγησαν' στο συγκεκριμένο 'επάγγελμα', αλλά και προσδοκώ να ενεργήσετε τα αυτονόητα (έστω και ανεπίσημα, είναι επίσης κατανοητό), άνευ ιδεολογικών προσκολλήσεων και με αίσθημα ευθύνης απέναντι στα παιδιά μας τα οποία και σας εμπιστευόμαστε.
Ζητώ συγνώμη για την κατάχρηση ενδεχομένως του λόγου, όμως όταν γύρω από ζητήματα με σοβαρές συνέπειες (και μάλιστα για τα παιδιά μας) επικρατεί σύγχυση και συσκοτισμός, εκείνο που οπωσδήποτε χρειάζεται είναι η περί αυτών διαφώτιση και γνώση.
Σε κάθε περίπτωση, το ζητούμενο μεν δεν είναι φυσικά η νομική και μόνο προσέγγιση ή τεκμηρίωση ενός μαθήματος/Προγράμματος Σπουδών, αλλά είναι αυτονόητο ότι οποιασδήποτε φύσεως προγράμματα σπουδών ή διδακτικά εγχειρίδια όπως οι λεγόμενοι ‘Φάκελοι’, εφόσον έχουν τελεσίδικα κριθεί ως:
· πολλαπλώς αντισυνταγματικά,
· αντίθετα με θεμελιώδη ανθρώπινα και μορφωτικά δικαιώματα
· επιστημονικώς και παιδαγωγικώς ακατάλληλα
· αντορθόδοξα
· έως και ...αξιόποινα-προσηλυτιστικά
και ως εκ τούτων έχουν αμετάκλητα ακυρωθεί, δεν έχουν εννοείται καμία θέση στις αίθουσες, στα θρανία ή τις τσάντες των παιδιών!
Εύχομαι καλή χρονιά και με υγεία για όλους.
Με εκτίμηση
Χρήστος Μπονατάκης, γονιός
Ρέθυμνο, 12 Σεπτεμβρίου 2018
thriskeftika
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Γιώργος Παπαθανασόπουλος, Η Ορθοδοξία το 2018 (Μέρος 11)
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
