2018-10-09 11:59:22
Στα προπολεμικά χρόνια της Ελλάδας το ποδόσφαιρο ήταν ερασιτεχνικό.
Ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος και η Μικρασιατική καταστροφή συνθέτουν μια άκρως "απαγορευτική" αθλητική και ποδοσφαιρική δραστηριότητα.
Ό,τι σχετίζεται με τον Άρη ξεκινάει το 1922 (το πρώτο Πρωτάθλημα Θεσσαλονίκης) και το 1928 (το πρώτο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα).
Οι επίσημοι αγώνες λίγοι και περιορισμένοι καθώς το ελληνικό ποδόσφαιρο σε πρώιμη και βρεφική μορφή κάνει τα πρώτα του βήματα.
Ο Άρης και οι άνθρωποι που τον διοικούν θέλουν τη νέα ποδοσφαιρική δύναμη που ανατέλει ενεργή!
Απόψε θα μιλήσουμε για τα προπολεμικά φιλικά του Άρη και τη σημασία που είχαν τόσο για τους ανθρώπους του όσο και για την ίδια την οντότητα και ύπαρξη του Συλλόγου.
Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι από το 1922 και έπειτα ο Άρης έδινε περίπου 10-15 επίσημους αγώνες τη χρονιά και καμοιά 20-30 φιλικούς αγώνες!
Φιλικούς αγώνες με ελληνικές ομάδες αλλά και ξένες ομάδες, με Αγγλικούς και Γαλλικούς στόλους!
Το πρώτο φιλικό με ξένη ομάδα δόθηκε στις 20 Ιανουαρίου 1923 με τη Σπορτ Κλούμπ (νίκη 3-1) και τον Άρη να πρωτοπορεί καθώς μέχρι εκείνη την ημερομηνία καμοιά ελληνική ομάδα δεν είχε αντιμετωπίσει ξένη.
Λανθασμένα αναγράφεται η Πέλιστερ (ή για άλλους Περιστέρ Μοναστηρίου) ως η πρώτη ξένη ομάδα που αντιμετώπισε ο Άρης!
Την αντιμετώπισε αλλά ένα χρόνο αργότερα, το 1924 και την άτυπη ρεβάνς μαζί της το 1925.
Η ποδοσφαιρική κοινότητα της Θεσσαλονίκης βλέπει τον Άρη πολλές φορές να αγωνίζεται σχεδόν 2 φορές τη βδομάδα.
Κυρίως φιλικά παιχνίδια με τη διοίκηση να γνωρίζει πολύ καλά τι κάνει...
Ο Άρης δυνάμωνε μήνα με τον μήνα, χρόνο με τον χρόνο και κέρδιζε τις εντυπώσεις, κοινώς "έφτιαχνε" το όνομα του, γιγάντωνε συνεχώς και κέρδιζε τον θαυμασμό και τον σεβασμό όλων!
Από το 1922 εώς το 1930 ο Άρης κερδίζει 6 Πρωταθλήματα ΕΠΣΜ ενώ το 1928 το πρώτο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα γίνεται και αυτό δικό του.
Ο συνδετικός "κρίκος" όλων αυτών των επιτυχιών κρύβει ένα μεγάλο μυστικό...
Τα φιλικά παιχνίδια που έδινε ο Άρης του έδωσαν ιδιαίτερη αίγλη και λάμψη ενώ το όνομα του ακουγόταν σε ολόκληρη την Ελλάδα.
Αν υπολογίσουμε ότι απ'τις αρχές της δεκαετίας του 20' μέχρι τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο ο Άρης (σε σύνολο περίπου 18 χρόνων) έπαιξε περίπου 250 επίσημους αγώνες τότε το σύνολο των φιλικών αγώνων είναι σίγουρα διπλάσιο!
Ο Άρης υπήρξε πραγματικά τεράστιος γιατί αντιμετώπιζε με δέουσα προσοχή και σεβασμό και τα επίσημα παιχνίδια και τα φιλικά.
Ούτως οι άλλως τα φιλικά παιχνίδια της προπολεμικής εποχής είχαν μια ξεχωριστή επισημότητα!
Ο κόσμος διψούσε εκείνη την εποχή για ποδόσφαιρο, σχεδόν κάθε 3 μέρες έβλεπε μπάλα, φανταστείτε το να γίνεται αυτό σήμερα, πόσο "γεμάτοι" θα είμασταν όλοι μας...
΄Όπου και αν έπαιζε ο Άρης είτε στο παλιό γήπεδο του εκεί κάπου γύρω στη Λεωφόρου Στρατού είτε στο παλιό γήπεδο του Ηρακλή κάθε φιλικός αγώνας ήταν πραγματικά μια ποδοσφαιρική γιορτή!
Δεν υπάρχει φιλικός αγώνας του Άρη που να μην κέντριζε το ενδιαφέρον της Θεσσαλονίκης αλλά και ολόκληρου του Πανελληνίου!
Δεν υπήρχε όνομα του αντιπάλου, υπήρχε μόνο ο Άρης και οι χιλιάδες φίλοι του που συγκεντρώνονταν μαζικά στα ξερά γήπεδα με τις ξύλινες ή όρθιες εξέδρες.
Κάθε φιλικός αγώνας ήταν παράλληλα σαν επίσημος!
Ποδοσφαιριστές που διψούσαν να διακριθούν, κόσμος που λυσμονούσε να δεί καρτερικά τους Αγγελάκη, Κίτσο, Βικελίδηδες και άλλους να κάνουν τα δικά τους μικρά και μεγάλα ποδοσφαιρικά "θαύματα"!
Η εφημερίδα της επόμενης μέρας που πουλούσαν πάγκοι και πλανώδιοι γίνονταν "φύλλο και φτερό" από τον κόσμο αλλά και τους ίδιους τους πρωταγωνιστές που διάβαζαν τα ονόματα τους στις αθλητικές στήλες με τα ποδοσφαιρικά τους κατορθώματα!
Ο Άρης δε θα ήταν ποτέ αυτός που είναι σήμερα, τόσο μεγάλος και τρανός, αν οι άνθρωποι του δε φρόντιζαν μέσα στη γενική "στειρότητα" των επίσημων αγώνων να είναι τόσο "υπερπλήρης" αγωνιστικά με τα φιλικά!
Η αγωνιστική "ταυτότητα" του Άρη μεγαλούργησε τα προπολεμικά χρόνια με τη "μίξη" επίσημων και φιλικών αγώνων και ίσως αυτή να είναι η πιο σημαντική περίοδος της ιστορίας του!
Aυτός είναι ο μεγάλος Άρης!
skepastro
Ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος και η Μικρασιατική καταστροφή συνθέτουν μια άκρως "απαγορευτική" αθλητική και ποδοσφαιρική δραστηριότητα.
Ό,τι σχετίζεται με τον Άρη ξεκινάει το 1922 (το πρώτο Πρωτάθλημα Θεσσαλονίκης) και το 1928 (το πρώτο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα).
Οι επίσημοι αγώνες λίγοι και περιορισμένοι καθώς το ελληνικό ποδόσφαιρο σε πρώιμη και βρεφική μορφή κάνει τα πρώτα του βήματα.
Ο Άρης και οι άνθρωποι που τον διοικούν θέλουν τη νέα ποδοσφαιρική δύναμη που ανατέλει ενεργή!
Απόψε θα μιλήσουμε για τα προπολεμικά φιλικά του Άρη και τη σημασία που είχαν τόσο για τους ανθρώπους του όσο και για την ίδια την οντότητα και ύπαρξη του Συλλόγου.
Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι από το 1922 και έπειτα ο Άρης έδινε περίπου 10-15 επίσημους αγώνες τη χρονιά και καμοιά 20-30 φιλικούς αγώνες!
Φιλικούς αγώνες με ελληνικές ομάδες αλλά και ξένες ομάδες, με Αγγλικούς και Γαλλικούς στόλους!
Το πρώτο φιλικό με ξένη ομάδα δόθηκε στις 20 Ιανουαρίου 1923 με τη Σπορτ Κλούμπ (νίκη 3-1) και τον Άρη να πρωτοπορεί καθώς μέχρι εκείνη την ημερομηνία καμοιά ελληνική ομάδα δεν είχε αντιμετωπίσει ξένη.
Λανθασμένα αναγράφεται η Πέλιστερ (ή για άλλους Περιστέρ Μοναστηρίου) ως η πρώτη ξένη ομάδα που αντιμετώπισε ο Άρης!
Την αντιμετώπισε αλλά ένα χρόνο αργότερα, το 1924 και την άτυπη ρεβάνς μαζί της το 1925.
Η ποδοσφαιρική κοινότητα της Θεσσαλονίκης βλέπει τον Άρη πολλές φορές να αγωνίζεται σχεδόν 2 φορές τη βδομάδα.
Κυρίως φιλικά παιχνίδια με τη διοίκηση να γνωρίζει πολύ καλά τι κάνει...
Ο Άρης δυνάμωνε μήνα με τον μήνα, χρόνο με τον χρόνο και κέρδιζε τις εντυπώσεις, κοινώς "έφτιαχνε" το όνομα του, γιγάντωνε συνεχώς και κέρδιζε τον θαυμασμό και τον σεβασμό όλων!
Από το 1922 εώς το 1930 ο Άρης κερδίζει 6 Πρωταθλήματα ΕΠΣΜ ενώ το 1928 το πρώτο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα γίνεται και αυτό δικό του.
Ο συνδετικός "κρίκος" όλων αυτών των επιτυχιών κρύβει ένα μεγάλο μυστικό...
Τα φιλικά παιχνίδια που έδινε ο Άρης του έδωσαν ιδιαίτερη αίγλη και λάμψη ενώ το όνομα του ακουγόταν σε ολόκληρη την Ελλάδα.
Αν υπολογίσουμε ότι απ'τις αρχές της δεκαετίας του 20' μέχρι τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο ο Άρης (σε σύνολο περίπου 18 χρόνων) έπαιξε περίπου 250 επίσημους αγώνες τότε το σύνολο των φιλικών αγώνων είναι σίγουρα διπλάσιο!
Ο Άρης υπήρξε πραγματικά τεράστιος γιατί αντιμετώπιζε με δέουσα προσοχή και σεβασμό και τα επίσημα παιχνίδια και τα φιλικά.
Ούτως οι άλλως τα φιλικά παιχνίδια της προπολεμικής εποχής είχαν μια ξεχωριστή επισημότητα!
Ο κόσμος διψούσε εκείνη την εποχή για ποδόσφαιρο, σχεδόν κάθε 3 μέρες έβλεπε μπάλα, φανταστείτε το να γίνεται αυτό σήμερα, πόσο "γεμάτοι" θα είμασταν όλοι μας...
΄Όπου και αν έπαιζε ο Άρης είτε στο παλιό γήπεδο του εκεί κάπου γύρω στη Λεωφόρου Στρατού είτε στο παλιό γήπεδο του Ηρακλή κάθε φιλικός αγώνας ήταν πραγματικά μια ποδοσφαιρική γιορτή!
Δεν υπάρχει φιλικός αγώνας του Άρη που να μην κέντριζε το ενδιαφέρον της Θεσσαλονίκης αλλά και ολόκληρου του Πανελληνίου!
Δεν υπήρχε όνομα του αντιπάλου, υπήρχε μόνο ο Άρης και οι χιλιάδες φίλοι του που συγκεντρώνονταν μαζικά στα ξερά γήπεδα με τις ξύλινες ή όρθιες εξέδρες.
Κάθε φιλικός αγώνας ήταν παράλληλα σαν επίσημος!
Ποδοσφαιριστές που διψούσαν να διακριθούν, κόσμος που λυσμονούσε να δεί καρτερικά τους Αγγελάκη, Κίτσο, Βικελίδηδες και άλλους να κάνουν τα δικά τους μικρά και μεγάλα ποδοσφαιρικά "θαύματα"!
Η εφημερίδα της επόμενης μέρας που πουλούσαν πάγκοι και πλανώδιοι γίνονταν "φύλλο και φτερό" από τον κόσμο αλλά και τους ίδιους τους πρωταγωνιστές που διάβαζαν τα ονόματα τους στις αθλητικές στήλες με τα ποδοσφαιρικά τους κατορθώματα!
Ο Άρης δε θα ήταν ποτέ αυτός που είναι σήμερα, τόσο μεγάλος και τρανός, αν οι άνθρωποι του δε φρόντιζαν μέσα στη γενική "στειρότητα" των επίσημων αγώνων να είναι τόσο "υπερπλήρης" αγωνιστικά με τα φιλικά!
Η αγωνιστική "ταυτότητα" του Άρη μεγαλούργησε τα προπολεμικά χρόνια με τη "μίξη" επίσημων και φιλικών αγώνων και ίσως αυτή να είναι η πιο σημαντική περίοδος της ιστορίας του!
Aυτός είναι ο μεγάλος Άρης!
skepastro
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Εθελοντική αιμοδοσία της Ένωσης Σερρών (ΦΩΤΟ)
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
