2018-10-19 11:29:33
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ο καταρράκτης είναι μια πάρα πολύ συνηθισμένη πάθηση και αφορά την θόλωση του ανθρώπινου φακού. Η πιο συχνή μορφή καταρράκτη είναι ο γεροντικός καταρράκτης, που εμφανίζεται συνήθως μετά την ηλικία των 60 ετών.
Υπάρχουν ωστόσο και άλλες μορφές καταρράκτη όπως είναι ο τραυματικός, ο συγγενής, ο φαρμακευτικός κλπ. Σε όλες τις μορφές του καταρράκτη η αντιμετώπιση είναι χειρουργική και συγκεκριμένα αφορά την αντικατάσταση του ανθρώπινου φακού με έναν άλλο τεχνητό φακό ο οποίος εμφυτεύεται στην ιδία θέση και παραμένει εκεί εφ’ όρου ζωής.
Η θόλωση του φακού ξεκινάει και εξελίσσεται με την πάροδο του χρόνου.
Στα πρώτα στάδια ο καταρράκτης μπορεί να εκδηλωθεί με απότομη αλλαγή της διάθλασης του ασθενούς δηλαδή να αυξηθεί η υπάρχουσα μυωπία ή να εμφανισθεί μυωπία η οποία δεν υπήρχε. Σε πιο προχωρημένα στάδια αρχίζει η θόλωση τού φακού.
Τα παλαιότερα χρόνια η εγχείρηση γινόταν με ολική αφαίρεση του φακού και είχε αρκετά μεγάλο ποσοστό επιπλοκών που είχαν σχέση με το μέγεθος της τομής και την χρήση ραμμάτων. Για αυτόν ακριβώς τον λόγο επικρατούσε η άποψη ότι ο καταρράκτης πρέπει να ‘’ωριμάσει’’ για να προχωρήσουμε στην επέμβαση.
Στην εποχή μας η εγχείρηση γίνεται με την “μέθοδο της φακοθρυψίας” με υπερήχους. Στη μέθοδο αυτή η τομή είναι πολύ μικρότερη, δεν υπάρχουν ράμματα και είναι προτιμότερο να γίνεται στα αρχόμενα στάδια του καταρράκτη όπου ο φακός είναι πιο μαλακός, η εγχείρηση πιο εύκολη και η αποθεραπεία του ασθενούς πιο γρήγορη.
Υπάρχει δυνατότητα με μια εξέταση που λέγεται βιομετρία να υπολογίσουμε προεγχειρητικά την ισχύ του ενδοφθάλμιου φακού ούτως ώστε να καλύψουμε προυπάρχουσα διαθλαστική ανωμαλία του ασθενούς.
Η εγχείρηση γίνεται με τοπική αναισθησία με ειδικές αναισθητικές σταγόνες και δεν διαρκεί περισσότερο από 15 λεπτά. Ο ασθενής δεν χρειάζεται να παραμείνει στο νοσοκομείο και είναι σε θέση να επανέλθει στην εργασία του μετά από λίγες ημέρες.
Στο σημείο αυτό πρέπει να τονίσουμε ότι ο ασθενής οφείλει δώσει μεγάλη προσοχή στην τήρηση των κανόνων υγιεινής και να αποφεύγει δραστηριότητες πού μπορεί να προκαλέσουν μόλυνση η τραυματισμό του ματιού
Η μετεγχειρητική θεραπεία γίνεται με ειδικές σταγόνες κορτιζόνης και αντιβίωσης και διαρκεί περίπου 20 ημέρες.
Η εγχείρηση τού καταρράκτη είναι τελείως αναίμακτη και ανώδυνη με αποτέλεσμα η γενική επιβάρυνση τού οργανισμού να είναι μηδαμινή.
Η εγχείρηση του καταρράκτη δεν γίνεται ποτέ σε επείγουσα βάση αλλά αποτελεί ένα προγραμματισμένο χειρουργείο. Με αυτή την έννοια είναι προτιμότερο να γίνεται στα αρχόμενα στάδια όπου το αποτέλεσμα είναι καλύτερο, ασφαλέστερο και συντομότερο.
anatakti
Υπάρχουν ωστόσο και άλλες μορφές καταρράκτη όπως είναι ο τραυματικός, ο συγγενής, ο φαρμακευτικός κλπ. Σε όλες τις μορφές του καταρράκτη η αντιμετώπιση είναι χειρουργική και συγκεκριμένα αφορά την αντικατάσταση του ανθρώπινου φακού με έναν άλλο τεχνητό φακό ο οποίος εμφυτεύεται στην ιδία θέση και παραμένει εκεί εφ’ όρου ζωής.
Η θόλωση του φακού ξεκινάει και εξελίσσεται με την πάροδο του χρόνου.
Στα πρώτα στάδια ο καταρράκτης μπορεί να εκδηλωθεί με απότομη αλλαγή της διάθλασης του ασθενούς δηλαδή να αυξηθεί η υπάρχουσα μυωπία ή να εμφανισθεί μυωπία η οποία δεν υπήρχε. Σε πιο προχωρημένα στάδια αρχίζει η θόλωση τού φακού.
Τα παλαιότερα χρόνια η εγχείρηση γινόταν με ολική αφαίρεση του φακού και είχε αρκετά μεγάλο ποσοστό επιπλοκών που είχαν σχέση με το μέγεθος της τομής και την χρήση ραμμάτων. Για αυτόν ακριβώς τον λόγο επικρατούσε η άποψη ότι ο καταρράκτης πρέπει να ‘’ωριμάσει’’ για να προχωρήσουμε στην επέμβαση.
Στην εποχή μας η εγχείρηση γίνεται με την “μέθοδο της φακοθρυψίας” με υπερήχους. Στη μέθοδο αυτή η τομή είναι πολύ μικρότερη, δεν υπάρχουν ράμματα και είναι προτιμότερο να γίνεται στα αρχόμενα στάδια του καταρράκτη όπου ο φακός είναι πιο μαλακός, η εγχείρηση πιο εύκολη και η αποθεραπεία του ασθενούς πιο γρήγορη.
Υπάρχει δυνατότητα με μια εξέταση που λέγεται βιομετρία να υπολογίσουμε προεγχειρητικά την ισχύ του ενδοφθάλμιου φακού ούτως ώστε να καλύψουμε προυπάρχουσα διαθλαστική ανωμαλία του ασθενούς.
Η εγχείρηση γίνεται με τοπική αναισθησία με ειδικές αναισθητικές σταγόνες και δεν διαρκεί περισσότερο από 15 λεπτά. Ο ασθενής δεν χρειάζεται να παραμείνει στο νοσοκομείο και είναι σε θέση να επανέλθει στην εργασία του μετά από λίγες ημέρες.
Στο σημείο αυτό πρέπει να τονίσουμε ότι ο ασθενής οφείλει δώσει μεγάλη προσοχή στην τήρηση των κανόνων υγιεινής και να αποφεύγει δραστηριότητες πού μπορεί να προκαλέσουν μόλυνση η τραυματισμό του ματιού
Η μετεγχειρητική θεραπεία γίνεται με ειδικές σταγόνες κορτιζόνης και αντιβίωσης και διαρκεί περίπου 20 ημέρες.
Η εγχείρηση τού καταρράκτη είναι τελείως αναίμακτη και ανώδυνη με αποτέλεσμα η γενική επιβάρυνση τού οργανισμού να είναι μηδαμινή.
Η εγχείρηση του καταρράκτη δεν γίνεται ποτέ σε επείγουσα βάση αλλά αποτελεί ένα προγραμματισμένο χειρουργείο. Με αυτή την έννοια είναι προτιμότερο να γίνεται στα αρχόμενα στάδια όπου το αποτέλεσμα είναι καλύτερο, ασφαλέστερο και συντομότερο.
anatakti
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Καναδάς: «Ξεπούλησε» από την πρώτη μέρα η κάνναβη στα μαγαζιά!
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
