2018-10-30 22:15:43
ΝΕΟ ΒΙΒΛΙΟ
Ιδιαιτέρως διακρίθηκε για το χάρισμα της πνευματικής πατρότητας. Πνευματικά παιδιά ο όσιος Γέροντας είχε πολλά, γιατί σαν μαγνήτης τραβούσε κοντά του τις ψυχές, οπουδήποτε τον οδηγούσε η πρόνοια της αγάπης του Θεού.
"Ήταν ο πνευματικός πατέρας που συγκινούσε και εγοήτευε. Σαν με αόρατα νήματα κρατούσε κοντά του τις καρδιές και συνετά τις έστρεφε στον Χριστόν, με έξοχη δεξιοτεχνία στη διακονία του μεγάλου μυστηρίου της Ιεράς Εξομολογήσεως"κατά τον Αρχιεπίσκοπο Κρήτης Τιμόθεον.
Ενώ βρισκόταν έξω από τη Μονή της Μετανοίας του επιτελώντας το ποιμαντικό του έργο και συναναστρεφόμενος αρκετούς ανθρώπους "ήταν πολλή μεγάλη η κατά νουν αυτώ νήψις και το προς εαυτόν τε και τον Θεόν δια της προσοχής και της προσευχής επιστράφθαι" (βίος αγίου Γρηγορίου του Παλαμά). Ζούσε δηλαδή διαρκώς με νήψη και προσευχή, όπου κι αν τον έφερνε η πρόνοια του Θεού, διατηρώντας άσβεστη μέσα του τη φλόγα της αδιαλείπτου προσευχής.[....]
Υποστήριζε πως η καλύτερη προσευχή δεν είναι άλλη παρά η ίδια μας η ζωή, καθώς δια της πράξεως θα φθάσουμε εις την θεωρία. Γι΄αυτό συχνά μιλούσε για προσοχή κι έπειτα για προσευχή.
Συνιστούσε δε πάντοτε απλότητα βίου, για να διατηρείται η θεία Χάρις και η ειρήνη στη ζωή μας. Την απλότητα χαρακτήριζε επίσης ως θεμελιώδη αρετή.
Όσον ο άνθρωπος απλοποιείται θεοποιείται. Γίνεται άκακος, ταπεινός πράος, ελεύθερος γίνεται ....γίνεται άγιος" έλεγε.
Διαβάστε περισσότερα »
paraklisi
Ιδιαιτέρως διακρίθηκε για το χάρισμα της πνευματικής πατρότητας. Πνευματικά παιδιά ο όσιος Γέροντας είχε πολλά, γιατί σαν μαγνήτης τραβούσε κοντά του τις ψυχές, οπουδήποτε τον οδηγούσε η πρόνοια της αγάπης του Θεού.
"Ήταν ο πνευματικός πατέρας που συγκινούσε και εγοήτευε. Σαν με αόρατα νήματα κρατούσε κοντά του τις καρδιές και συνετά τις έστρεφε στον Χριστόν, με έξοχη δεξιοτεχνία στη διακονία του μεγάλου μυστηρίου της Ιεράς Εξομολογήσεως"κατά τον Αρχιεπίσκοπο Κρήτης Τιμόθεον.
Ενώ βρισκόταν έξω από τη Μονή της Μετανοίας του επιτελώντας το ποιμαντικό του έργο και συναναστρεφόμενος αρκετούς ανθρώπους "ήταν πολλή μεγάλη η κατά νουν αυτώ νήψις και το προς εαυτόν τε και τον Θεόν δια της προσοχής και της προσευχής επιστράφθαι" (βίος αγίου Γρηγορίου του Παλαμά). Ζούσε δηλαδή διαρκώς με νήψη και προσευχή, όπου κι αν τον έφερνε η πρόνοια του Θεού, διατηρώντας άσβεστη μέσα του τη φλόγα της αδιαλείπτου προσευχής.[....]
Υποστήριζε πως η καλύτερη προσευχή δεν είναι άλλη παρά η ίδια μας η ζωή, καθώς δια της πράξεως θα φθάσουμε εις την θεωρία. Γι΄αυτό συχνά μιλούσε για προσοχή κι έπειτα για προσευχή.
Συνιστούσε δε πάντοτε απλότητα βίου, για να διατηρείται η θεία Χάρις και η ειρήνη στη ζωή μας. Την απλότητα χαρακτήριζε επίσης ως θεμελιώδη αρετή.
Όσον ο άνθρωπος απλοποιείται θεοποιείται. Γίνεται άκακος, ταπεινός πράος, ελεύθερος γίνεται ....γίνεται άγιος" έλεγε.
Διαβάστε περισσότερα »
paraklisi
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
