2018-11-01 18:08:34
O μικρός ναός των Αγίων Ακινδύνων που βρίσκεται στα ανατολικά του Δήμου των Αγίων Αναργύρων Αττικής, είναι μια ζώσα φωνή από το παρελθόν. Εϊναι ο ναϊσκός ο αφιερωμένος σε πέντε Αγίους που απαρτίζουν έναν πεντάριθμο χορό μεγαλομαρτύρων, που μας θυμίζει
τον σαραντάριθμο της Σεβαστείας λίμνης, ενταγμένοι όλοι στον απειράριθμο μεγαλομάρτυρο χορό της Εκκλησίας μας. Για τον λόγο αυτό άριστα αρμόζει και σ’ εκείνους ο θαυμασμός του Μεγάλου Βασιλείου: «Ω Χορός Άγιος! Ω σύνταγμα ιερόν! Ω συνασπισμός αρραγής, Ω κοινός φύλακας του γένους των ανθρώπων!».
Πριν προχωρήσουμε, πρέπει να σταθούμε, έστω και για λίγο, στην βιωτή των Αγίων Ακινδύνων. Εκείνοι λοιπόν ήταν από την Περσία. Τα ονόματά τους είναι: Ακίνδυνος, Πηγάσιος, Ανεμπόδιστος, Ελπιδοφόρος και Αφθόνιος. Οι τρεις πρώτοι είχαν μεγάλη θέση στην κοινωνία τους, ομολόγησαν την πίστη τους στον Κύριό μας και μαρτύρησαν φρικτά. Αποκεφαλισμό έλαβαν και οι δύο τελευταίοι, για τον ίδιο λόγο. Μαζί τους μαρτύρησαν και άλλα τριάντα άτομα. Ήταν 2 Νοεμβρίου του 330 μ.Χ. ημέρα και της μνήμης τους, επί βασιλείας Σαβωρίου του Β’, χρόνια δύσκολα για την Εκκλησία μας, χρόνια διωγμών σκληρών.
Το υπό εξέταση παρεκκλήσιο έχει ζωή τουλάχιστον τριακοσίων ετών, από άποψης αρχιτεκτονικής είναι απλό. Εξωτερικά φαίνεται να είναι ενιαίο, εσωτερικά όμως διαιρείται σε δύο μέρη, το δεύτερο κατώτερο του πρώτου κατά δύο σκαλοπάτια. Χωρίζονται τα μέρη αυτά με τοίχο παχύ, που έχει μόνο μια πόρτα και αυτή κάπως χαμηλή. Ο ρυθμός είναι απλή βασιλική, βρίσκεται δε στα δυτικά της πόλης των Αθηνών, κοντά στον ποταμό Κηφισό, στο οικοδομικό τετράγωνο που απαρτίζεται από τις οδούς Νικ. Πλαστήρα, Αλκιβιάδου, Βασ. Αλεξάνδρου και Αγίων Ακινδύνων, στην γωνία μάλιστα των δύο τελευταίων.
Αν και ο Ναός είναι πολύ παλιός δεν έχει πολλά στοιχεία να αναφερθούμε. Στο πρώτο και υπερυψωμένο μέρος του ναού, είναι απλό και χωρίς αγιογραφία, με μόνο δύο παράθυρο. Ένα στο βόρειο και ένα στο νότιο τοίχο, με θολωτή την οροφή του.
Στο δεύτερο και κύριο μέρος του ναού πηγαίνουμε μέσω μιας μικρής και χαμηλής πόρτας, όπως προεγράφη. Στο υπέρθυρό της είναι χαραγμένο το όνομα των τιμωμένων Αγίων και ο μήνας Μάρτιος μισοξεθωριασμένος, ίσως ήταν ο μήνας ανέγερσης του ναού. Στο εσωτερικό του βλέπουμε κι εκεί λίγα πράγματα. Η οροφή και εδώ είναι θολωτή. Στον μεσημβρινό τοίχο (τον νότιο) υπάρχει αγιογραφία των Αγίων με ξεθωριασμένα τα χρώματα και βγαλμένα τα μάτια τους από χέρια «βάρβαρα». Λείψανα αγιογραφιών υπάρχουν και στον βόρειο τοίχο. Σίγουρα ο ναός ήταν ολόκληρος αγιογραφημένος, έχει όμως σοβαντισθεί, άγνωστο πότε και από ποιους.
Το μικρό Άγιο Βήμα από τον κυρίως ναό το χωρίζει ένα απλό πρόχειρο τέμπλο από τούβλα, έχει μόνο Ωραία Πύλη και βορεινή πύλη και οι δύο μικρές και σχετικά χαμηλές.Σαν δεσποτικές εικόνες έχει δεξιά τον Ιησού Χριστό, με ασημένια καλύμματα στο δεξί Του χέρι που ευλογεί και στο φωτοστέφανό Του, έργο του 1915 και της Παναγίας μας αριστερά, ένθρονης να κρατά τον Κύριο, άγνωστης χρονολογίας. Και οι δύο στην τεχνοτροπία τους έχουν στοιχεία αναγεννησιακής περισσότερο τεχνοτροπίας. Πάνω από την Ωραία Πύλη υπάρχει μικρός Τίμιος Σταυρός με μικρή παλιά αγιογραφία του Εσταυρωμένου Κυρίου.
Στο Άγιο Βήμα τίποτα το αξιόλογο δεν υπάρχει. Η Αγία Τράπεζα είναι μεγάλη και καταλαμβάνει όλη την ορατή εξωτερικά κόγχη, στην οποία κόγχη υπάρχει μικρό παράθυρο, που θυμίζει πολεμίστρα. Αριστερά υπάρχει μικρή κόγχη (που δεν φαίνεται απ’ έξω) και χρησιμοποιείται σαν Αγία Πρόθεση. Την κοσμεί αγιογραφία σε λαμαρίνα του Νυμφίου, αγνώστου αγιογράφου και χρόνου ιστόρησης.
Σαν κτίσμα κατατάσσεται στα αρχαιολογικά μνημεία, παλαιότερα δε και ως ιδιωτικό, υπάγεται στην Α’ Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων και είναι σύγχρονο με το παλιό παρεκκλήσι των Αγίων Αναργύρων που υπάρχει κάτω από τον Καθεδρικό Ναό της πόλης των Αγίων Αναργύρων. Αυτά τα δύο, μαζί με άλλα όπως αυτά του Εσταυρωμένου Χριστού και του Αγίου Παντελεήμονος, αποτελούν σίγουρα μία ενότητα.
Από τον Φεβρουάριο του 1998 λειτουργεί κανονικά σαν Ναός. Το 1999 εκδόθηκε Προεδρικό Διάταγμα με το οποίο αναγνωρίστηκε ως ενοριακός ναός, ίσως ο μοναδικός ανά της Ορθοδοξία. Πρώτος εφημέριος τοποθετήθηκε ο Αιδεσιμ. Πρεσβύτερος π. Βασίλειος Κουτσογιάννης.
Στις 15 Ιουλίου 2000 έγιναν με κάθε λαμπρότητα τα θεμέλια νέου και μεγάλου Ναού σε παρακείμενο οικόπεδο που αγοράστηκε και παραχωρήθηκε από τον Δήμο Αγίων Αναργύρων με πρωτοβουλία του τότε δημάρχου κ. Ν. Ταμπακίδη. Στην ακολουθία προεξήρχε ο Θεοφ. Επίσκοπος Διαυλείας κ. Δαμασκηνός. με ευλογία του Μακ. Αρχιεπισκόπου κυρού Χριστοδούλου.
Το διήμερο 26-27 Μαϊου 2002, μνήμη του Αγίου Ιωάννου του Ρώσου, πραγματοποιήθηκαν τα Θυρανοίξια στον υπόγειο Ιερό Ναό των Αγίων Ακινδύνων από τον ίδιο Επίσκοπο με την ευλογία του Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου. Στον υπόγειο ναό υπάρχει παρεκκλήσιο του Αγίου Ιωάννου του Ρώσου, τον οποίο εορτάζει η ενορία με κάθε λαμπρότητα.
Ξετυλίγοντας την ιστορία του καμένου παλαιότερα ναού των Αγίων Ακινδύνων, βρέθηκαν λίγα στοιχεία ενός μικρού ναού που είναι αφιερωμένος στους μεγάλους, λόγω μαρτυρίου, Αγίους που είναι «η πενταφεγγής των αθλητών λαμπάς», η οποία στη νεοσύστατη ενορία δεν λάμπει μόνο στις 2 Νοεμβρίου, ημέρα τιμής και μνήμης τους, μα κάθε ώρα και στιγμή.
Σήμερα στο ναό διακονεί ο αρχιμανδρίτης π. Αντώνιος Μαλούφ ο οποίος κατάγεται από την Συρία και υπηρετεί από το 2008. Αξίζει να σημειωθεί πως παρόλο την δύσκολη οικονομική συγκυρία, το έργο που επιτελείται στο ναό, είναι ιδιαίτερα σημαντικό με την ενορία να δραστηριοποιείται στο συσσίτιο (για 30 άτομα ημερησίως, 40 δέματα μηνιαίως), την τράπεζα αίματος, την τράπεζα ρουχισμού, επισκέψεις σε ιδρύματα, τους κύκλους συνάξεων για την Αγία Γραφή, σε μαθήματα βυζαντινής μουσικής και παραδοσιακούς χορούς.
Το σημαντικότερο όμως όλων, είναι η παράλληλη προσπάθεια που γίνεται για την αποπεράτωση του ναού. Και όλα αυτά με την στήριξη και συνδρομή των ενοριτών, που συνεισφέρουν από το υστέρημά τους για να δουν το μεγαλοπρεπή ναό των Αγίων Ακινδύνων να τίθεται σε λειτουργική χρήση.
*Τα ιστορικά στοιχεία προέρχονται απο το βιβλίο του Αρχιμανδρίτη Χρυσόστομου Χρυσόπουλου, «Βίος και Παρακλητικός Κανών των Αγίων Ακινδύνων». Έκδοση ομωνύμου Ι.Ν. Δήμου Αγίων Αναργύρων Αττικής, 2005.
Πηγή
paraklisi
τον σαραντάριθμο της Σεβαστείας λίμνης, ενταγμένοι όλοι στον απειράριθμο μεγαλομάρτυρο χορό της Εκκλησίας μας. Για τον λόγο αυτό άριστα αρμόζει και σ’ εκείνους ο θαυμασμός του Μεγάλου Βασιλείου: «Ω Χορός Άγιος! Ω σύνταγμα ιερόν! Ω συνασπισμός αρραγής, Ω κοινός φύλακας του γένους των ανθρώπων!».
Πριν προχωρήσουμε, πρέπει να σταθούμε, έστω και για λίγο, στην βιωτή των Αγίων Ακινδύνων. Εκείνοι λοιπόν ήταν από την Περσία. Τα ονόματά τους είναι: Ακίνδυνος, Πηγάσιος, Ανεμπόδιστος, Ελπιδοφόρος και Αφθόνιος. Οι τρεις πρώτοι είχαν μεγάλη θέση στην κοινωνία τους, ομολόγησαν την πίστη τους στον Κύριό μας και μαρτύρησαν φρικτά. Αποκεφαλισμό έλαβαν και οι δύο τελευταίοι, για τον ίδιο λόγο. Μαζί τους μαρτύρησαν και άλλα τριάντα άτομα. Ήταν 2 Νοεμβρίου του 330 μ.Χ. ημέρα και της μνήμης τους, επί βασιλείας Σαβωρίου του Β’, χρόνια δύσκολα για την Εκκλησία μας, χρόνια διωγμών σκληρών.
Το υπό εξέταση παρεκκλήσιο έχει ζωή τουλάχιστον τριακοσίων ετών, από άποψης αρχιτεκτονικής είναι απλό. Εξωτερικά φαίνεται να είναι ενιαίο, εσωτερικά όμως διαιρείται σε δύο μέρη, το δεύτερο κατώτερο του πρώτου κατά δύο σκαλοπάτια. Χωρίζονται τα μέρη αυτά με τοίχο παχύ, που έχει μόνο μια πόρτα και αυτή κάπως χαμηλή. Ο ρυθμός είναι απλή βασιλική, βρίσκεται δε στα δυτικά της πόλης των Αθηνών, κοντά στον ποταμό Κηφισό, στο οικοδομικό τετράγωνο που απαρτίζεται από τις οδούς Νικ. Πλαστήρα, Αλκιβιάδου, Βασ. Αλεξάνδρου και Αγίων Ακινδύνων, στην γωνία μάλιστα των δύο τελευταίων.
Αν και ο Ναός είναι πολύ παλιός δεν έχει πολλά στοιχεία να αναφερθούμε. Στο πρώτο και υπερυψωμένο μέρος του ναού, είναι απλό και χωρίς αγιογραφία, με μόνο δύο παράθυρο. Ένα στο βόρειο και ένα στο νότιο τοίχο, με θολωτή την οροφή του.
Στο δεύτερο και κύριο μέρος του ναού πηγαίνουμε μέσω μιας μικρής και χαμηλής πόρτας, όπως προεγράφη. Στο υπέρθυρό της είναι χαραγμένο το όνομα των τιμωμένων Αγίων και ο μήνας Μάρτιος μισοξεθωριασμένος, ίσως ήταν ο μήνας ανέγερσης του ναού. Στο εσωτερικό του βλέπουμε κι εκεί λίγα πράγματα. Η οροφή και εδώ είναι θολωτή. Στον μεσημβρινό τοίχο (τον νότιο) υπάρχει αγιογραφία των Αγίων με ξεθωριασμένα τα χρώματα και βγαλμένα τα μάτια τους από χέρια «βάρβαρα». Λείψανα αγιογραφιών υπάρχουν και στον βόρειο τοίχο. Σίγουρα ο ναός ήταν ολόκληρος αγιογραφημένος, έχει όμως σοβαντισθεί, άγνωστο πότε και από ποιους.
Το μικρό Άγιο Βήμα από τον κυρίως ναό το χωρίζει ένα απλό πρόχειρο τέμπλο από τούβλα, έχει μόνο Ωραία Πύλη και βορεινή πύλη και οι δύο μικρές και σχετικά χαμηλές.Σαν δεσποτικές εικόνες έχει δεξιά τον Ιησού Χριστό, με ασημένια καλύμματα στο δεξί Του χέρι που ευλογεί και στο φωτοστέφανό Του, έργο του 1915 και της Παναγίας μας αριστερά, ένθρονης να κρατά τον Κύριο, άγνωστης χρονολογίας. Και οι δύο στην τεχνοτροπία τους έχουν στοιχεία αναγεννησιακής περισσότερο τεχνοτροπίας. Πάνω από την Ωραία Πύλη υπάρχει μικρός Τίμιος Σταυρός με μικρή παλιά αγιογραφία του Εσταυρωμένου Κυρίου.
Στο Άγιο Βήμα τίποτα το αξιόλογο δεν υπάρχει. Η Αγία Τράπεζα είναι μεγάλη και καταλαμβάνει όλη την ορατή εξωτερικά κόγχη, στην οποία κόγχη υπάρχει μικρό παράθυρο, που θυμίζει πολεμίστρα. Αριστερά υπάρχει μικρή κόγχη (που δεν φαίνεται απ’ έξω) και χρησιμοποιείται σαν Αγία Πρόθεση. Την κοσμεί αγιογραφία σε λαμαρίνα του Νυμφίου, αγνώστου αγιογράφου και χρόνου ιστόρησης.
Σαν κτίσμα κατατάσσεται στα αρχαιολογικά μνημεία, παλαιότερα δε και ως ιδιωτικό, υπάγεται στην Α’ Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων και είναι σύγχρονο με το παλιό παρεκκλήσι των Αγίων Αναργύρων που υπάρχει κάτω από τον Καθεδρικό Ναό της πόλης των Αγίων Αναργύρων. Αυτά τα δύο, μαζί με άλλα όπως αυτά του Εσταυρωμένου Χριστού και του Αγίου Παντελεήμονος, αποτελούν σίγουρα μία ενότητα.
Από τον Φεβρουάριο του 1998 λειτουργεί κανονικά σαν Ναός. Το 1999 εκδόθηκε Προεδρικό Διάταγμα με το οποίο αναγνωρίστηκε ως ενοριακός ναός, ίσως ο μοναδικός ανά της Ορθοδοξία. Πρώτος εφημέριος τοποθετήθηκε ο Αιδεσιμ. Πρεσβύτερος π. Βασίλειος Κουτσογιάννης.
Στις 15 Ιουλίου 2000 έγιναν με κάθε λαμπρότητα τα θεμέλια νέου και μεγάλου Ναού σε παρακείμενο οικόπεδο που αγοράστηκε και παραχωρήθηκε από τον Δήμο Αγίων Αναργύρων με πρωτοβουλία του τότε δημάρχου κ. Ν. Ταμπακίδη. Στην ακολουθία προεξήρχε ο Θεοφ. Επίσκοπος Διαυλείας κ. Δαμασκηνός. με ευλογία του Μακ. Αρχιεπισκόπου κυρού Χριστοδούλου.
Το διήμερο 26-27 Μαϊου 2002, μνήμη του Αγίου Ιωάννου του Ρώσου, πραγματοποιήθηκαν τα Θυρανοίξια στον υπόγειο Ιερό Ναό των Αγίων Ακινδύνων από τον ίδιο Επίσκοπο με την ευλογία του Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου. Στον υπόγειο ναό υπάρχει παρεκκλήσιο του Αγίου Ιωάννου του Ρώσου, τον οποίο εορτάζει η ενορία με κάθε λαμπρότητα.
Ξετυλίγοντας την ιστορία του καμένου παλαιότερα ναού των Αγίων Ακινδύνων, βρέθηκαν λίγα στοιχεία ενός μικρού ναού που είναι αφιερωμένος στους μεγάλους, λόγω μαρτυρίου, Αγίους που είναι «η πενταφεγγής των αθλητών λαμπάς», η οποία στη νεοσύστατη ενορία δεν λάμπει μόνο στις 2 Νοεμβρίου, ημέρα τιμής και μνήμης τους, μα κάθε ώρα και στιγμή.
Σήμερα στο ναό διακονεί ο αρχιμανδρίτης π. Αντώνιος Μαλούφ ο οποίος κατάγεται από την Συρία και υπηρετεί από το 2008. Αξίζει να σημειωθεί πως παρόλο την δύσκολη οικονομική συγκυρία, το έργο που επιτελείται στο ναό, είναι ιδιαίτερα σημαντικό με την ενορία να δραστηριοποιείται στο συσσίτιο (για 30 άτομα ημερησίως, 40 δέματα μηνιαίως), την τράπεζα αίματος, την τράπεζα ρουχισμού, επισκέψεις σε ιδρύματα, τους κύκλους συνάξεων για την Αγία Γραφή, σε μαθήματα βυζαντινής μουσικής και παραδοσιακούς χορούς.
Το σημαντικότερο όμως όλων, είναι η παράλληλη προσπάθεια που γίνεται για την αποπεράτωση του ναού. Και όλα αυτά με την στήριξη και συνδρομή των ενοριτών, που συνεισφέρουν από το υστέρημά τους για να δουν το μεγαλοπρεπή ναό των Αγίων Ακινδύνων να τίθεται σε λειτουργική χρήση.
*Τα ιστορικά στοιχεία προέρχονται απο το βιβλίο του Αρχιμανδρίτη Χρυσόστομου Χρυσόπουλου, «Βίος και Παρακλητικός Κανών των Αγίων Ακινδύνων». Έκδοση ομωνύμου Ι.Ν. Δήμου Αγίων Αναργύρων Αττικής, 2005.
Πηγή
paraklisi
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
