2018-11-05 14:46:13
Ο Γιώργος Πετρακάκος μιλάει στο omniatv για την υπόθεση «των ληστών του Διστόμου».
Ο Γιώργος Πετρακάκος είναι ένας από τους κατηγορούμενους στην υπόθεση των «ληστών του Διστόμου», την οποία καλύπτουμε, από την έναρξη της εκδίκασής της, στη στήλη μας The Case. Στη συνέντευξη που μας παραχώρησε, μιλάει για τις κατηγορίες που του αποδίδονται.
Από τον Μάιο του 2018 έχει ξεκινήσει η εκδίκαση μιας πολύ σημαντικής υπόθεσης. Είναι η υπόθεση που από τα μίντια έγινε γνωστή ως υπόθεση των «ληστών του Διστόμου», μέρος της οποίας εντάσσεται στο πλαίσιο δράσης του Επαναστατικού Αγώνα. Μπορείς να μας πεις δυο λόγια για την δικιά σου εμπλοκή σε αυτήν την υπόθεση;
Πρώτα απ’ όλα να ξεκαθαρίσουμε ότι ακόμα και ο χαρακτηρισμός της υπόθεσης «ληστές Διστόμου», είναι ένα αυθαίρετο κατασκεύασμα της αντιτρομοκρατικής και των μίντια για λόγους εντυπωσιασμού, καθώς και για να προδικάσει ανύπαρκτες συνδέσεις μεταξύ κατηγορουμένων
. Υπάρχουν κατηγορούμενοι της υπόθεσης που δεν έχουν σχέση με αυτήν ή με άλλες ληστείες, καθώς και πρόσωπα που δεν κατηγορούνται καν για τη συγκεκριμένη ληστεία αλλά, εξίσου αβάσιμα, για άλλες, εξίσου βαριές, κατηγορίες. Όπως και στο πρόσφατο παρελθόν, υπήρξαν μεγαλόστομες εξαγγελίες σε βάρος κατηγορουμένων από πλευράς μίντια και αντιτρομοκρατικής, που κατέληξαν σε πανηγυρικές αθωώσεις.
Όσο με αφορά προσωπικά, πράγματι υπήρξα ληστής τραπεζών. Συμμετείχα σε ληστείες τραπεζών που ήταν πάντα άριστα σχεδιασμένες, μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια και μέχρι το τελευταίο λεπτό. Βασικό κριτήριο ήταν να μην κινδυνεύσει κανένας πολίτης και κανένας εργαζόμενος.
Ποτέ δεν αποποιήθηκα τις ευθύνες των πράξεων μου, όποιες και αν είναι οι επιπτώσεις τους. Η δίκη είναι σε εξέλιξη, οπότε δεν θα ήθελα να επεκταθώ. Αυτό που μπορώ να πω είναι ότι σε αυτήν την υπόθεση έχουν βάλει απίστευτο αριθμό ληστειών, ακόμα μάλιστα και μια ληστεία στον Χολαργό το 2008, κατά την οποία, μετά την διαφυγή των ληστών και μετά από ανταλλαγή πυροβολισμών, είχε χάσει την ζωή του ένας αστυνομικός που εκτελούσε χρέη ιδιωτικού φύλακα. Επίσης, οι μισές κατηγορίες εντάσσονται στο πλαίσιο δράσης μιας ένοπλης οργάνωσης, του Επαναστατικού Αγώνα, με τον οποίο δεν είχα ούτε και έχω καμιά σχέση.
Για ποιον λόγο θεωρείς ότι έχει στηθεί αυτή η υπόθεση;
Το κυριότερο είναι οι λόγοι που δίνουν το έναυσμα για να στηθεί μία τέτοια υπόθεση και είναι πολλοί και σύνθετοι. Στην εποχή που ζούμε, στην εποχή που η κρατική κρεατομηχανή αντιλαμβάνεται ότι υπάρχει ένας αυξανόμενος αριθμός ανθρώπων που αντιτίθεται σθεναρά και παρεκκλίνει από τον τρόπο ζωής που θέλει να τους επιβάλει, ενός τρόπου που προσπαθεί να κάνει τον άνθρωπο αναίσθητο μπροστά στην ισοπέδωση κάθε ελευθερίας, τότε θα υπάρξει εκδικητική καταστολή, χωρίς όρια. Έτσι, πάντοτε οι ψευδείς κατηγορίες βαφτίζονται στοιχεία, και οι ανθρώπινες σχέσεις αποδείξεις ενοχής. Συνοπτικά θα πω ότι, από τη μανία της αντιτρομοκρατικής, έπρεπε να βρεθεί μια οργάνωση «ομπρέλα», κάτω από την οποία θα κατηγορηθούν όσοι φυγόδικοι αναρχικοί ή ληστές τραπεζών συνελήφθησαν από το 2015 μέχρι το 2016. Μιλάμε για μια υπόθεση ποτ-πουρί, που θέλει σε μια δικογραφία να συνενώσει εντελώς άσχετες μεταξύ τους υποθέσεις.
Εσένα συγκεκριμένα σου χρεώνουν σχεδόν όποια ληστεία έχει γίνει στην Ελλάδα. Για ποιον λόγο θεωρείς ότι υπάρχει αυτή η εκδικητικότητα προς το πρόσωπο σου;
Η ελευθερία έχει το τίμημά της. Δεν προσκύνησα άρχοντες και αφέντες και επιπλέον κατάφερνα να ξεγλιστράω από τα θηρία για αρκετά χρόνια. Ο λογαριασμός θα είναι μεγάλος. Πόσο μάλλον στην εποχή της επιβολής και του νεοσυντηρητισμού.
Κάνει εντύπωση ότι, μέχρι και το 2015, δεν απασχολείς καθόλου και ποτέ τα αστυνομικά ρεπορτάζ αλλά, ξαφνικά, με το που γίνεται η σύλληψη του μέλους του Ε.Α., Νίκου Μαζιώτη, όχι απλά προσπαθούν ξαφνικά να σε συνδέσουν μαζί του αλλά μέσα σε μια ημέρα σε βαφτίζουν «νούμερο ένα καταζητούμενο» και αρχίζουν να βγαίνουν πολλά ρεπορτάζ για εσένα. Πού πιστεύεις ότι οφείλεται αυτό; Ποιος είναι ο λόγος; Ποιος ο σχεδιασμός τους;
Όπως είπα και πριν, η ελευθερία έχει το τίμημά της. Δεν υπάρχει τίποτα παράδοξο για κάποιον που ξέρει να διαβάζει κάποιες από τις μεθόδους της Αστυνομίας.
Από το 2006 ή μάλλον από το 2007, ώσπου να φτάσουμε στο καλοκαίρι του 2014, υπήρχαν κάποιες κινήσεις και κάποια κατευθυνόμενα δημοσιεύματα, από εγκάθετους δημοσιογράφους της ΓΑΔΑ, που με φωτογράφιζαν ή υπονοούσαν εμπλοκή μου σε άσχετες υποθέσεις. Όχι όμως από την αρχή για ένοπλες οργανώσεις.
Όταν ξέσπασε αυτή η απρόσμενη δημοσιότητα, τα πράγματα για μένα έγιναν πιο εύκολα, ψυχολογικά πιο πολύ, γιατί σταμάτησαν να ξεσπάνε στο συγγενικό μου περιβάλλον. Οι παρακολουθήσεις των συγγενών μου ως τότε ήταν πιεστικές και αποκρουστικές. Ήταν η γνωστή τακτική που έκανε τα παλιά χρόνια η Χωροφυλακή ή με τον εμφύλιο, που η Ασφάλεια ξεσπούσε στην οικογένεια και τους συγγενείς του καταδιωκόμενου. Στην δικιά μου καθημερινότητα δεν άλλαξε κάτι αλλά, τουλάχιστον, σταμάτησαν να ενοχλούν τους συγγενείς μου.
Με τη δημοσιότητα αποσκοπούν στην κατάδοση. Όταν έχουν εξαντλήσει, τόσα χρόνια, κρυφά ή φανερά κονδύλια, ανθρώπινο δυναμικό, τεχνολογία και πόρους χωρίς αποτελέσματα, καταφεύγουν στην βοήθεια της κατάδοσης. Φυσικά, χωρίς αποτέλεσμα. Στην περίπτωσή μου υπήρξαν δεκάδες άνθρωποι που μου άνοιξαν την πόρτα του σπιτιού τους παρέχοντας μου καταφύγιο.
Είναι αλήθεια ότι σε αυτήν την υπόθεση κατηγορείσαι για ληστεία (στην ProBank στο Μοσχάτο το 2006) που έγινε ενώ ήσουν φυλακή;
Ναι, είναι αλήθεια και δεν μου κάνει καμία εντύπωση πια. Το έχω ξαναζήσει, με πολύ σοβαρές συνέπειες και τότε, όπως και τώρα. Αυτή η ληστεία έχει ένα ιδιαίτερο «αποτύπωμα». Δεν είναι μια τυχαία ληστεία τράπεζας. Συνδέεται άμεσα με άλλες δύο ληστείες τραπεζών. Σύνολο τρεις. Και στις τρεις ληστείες, ο δράστης ή οι δράστες πυροβολούν. Στην τρίτη, κατά σειρά ημερομηνιών ληστεία, σκοτώνεται σε ανταλλαγή πυροβολισμών ένας αστυνομικός, ιδιωτικός φρουρός της τράπεζας. Το πρόβλημα είναι ότι εγώ βρισκόμουν στη φυλακή όταν πραγματοποιήθηκαν οι δύο πρώτες ληστείες. Για τη μία είχα κατηγορηθεί αρχικά αλλά απαλλάχθηκα με Βούλευμα, γιατί έτυχε το Δικαστικό Συμβούλιο να προσέξει αυτή τη μικρή λεπτομέρεια. Παρόλα αυτά, κατηγορούμαι ακόμα για τις άλλες δύο.
Στη ληστεία στην Alpha Bank Χολαργού, σε αυτή που έχασε την ζωή του ο αστυνομικός, η αντιτρομοκρατική δεν είχε καμία φαντασία στο πώς θα στήσει τη σκευωρία, αφού το στοιχείο τους είναι ένα αμφισβητούμενο μείγμα DNA σε καπέλο που βρέθηκε. Το μείγμα περιλαμβάνει και DNA της συντρόφου μου, η οποία φυσικά δεν κατηγορείται, αφού από το βίντεο του κλειστού κυκλώματος φαίνεται πως δεν υπάρχει γυναίκα δράστης. Αυτό από μόνο του αρκεί για να δείξει την αναξιοπιστία του στοιχείου.
Κατηγορείσαι λοιπόν και για ανθρωποκτονία, με βάση την γνωστή μέθοδο του DNA. Θέλεις να σχολιάσεις την κατηγορία;
Καλό είναι τα περισσότερα να ειπωθούν όταν πρέπει, εκεί που πρέπει, δηλαδή στο τελικό στάδιο της διαδικασίας. Ένας όμως άνθρωπος σαν και μένα, που ζούσε εκτός νόμου για πάνω από 16 χρόνια της ζωής του, αυτό που έχει να αποδείξει, πρώτα από όλα, είναι αυτό που τον ενοχοποιεί. Έχω κάνει πολλές ληστείες τραπεζών όλα αυτά τα χρόνια και έχω έρθει κάποιες φορές σε απόσταση αναπνοής με τους διώκτες μου, με αυξημένη πίεση και ένταση και δεν έχω πυροβολήσει ούτε καν στον αέρα. Και το γνωρίζουν αυτό πολύ καλά. Δεύτερον πρέπει να μου εξηγήσουν πώς μπορεί να ευσταθεί η ιστορία αυτή. Δηλαδή, κάποιος ή κάποιοι κάνουν τις δυο ληστείες και πυροβολούν και, όταν βγαίνω έξω από τη φυλακή, παίρνω το όπλο ή μου το δίνουν και πάω στο συμβάν με τον φρουρό; Παίρνω δηλαδή ένα «λερωμένο» όπλο για να κάνω μια ληστεία, τη στιγμή που, συγχρόνως, με κατηγορούν – και πράγματι μου έχουν βρει – ολόκληρο οπλοστάσιο ενός λόχου εκστρατείας;
Τώρα, το να πω για το μείγμα DNA σε καπέλο τύπου τζόκευ… τι περιμένεις να πω; Εγώ κιόλας, τι να πω; Θα πάρω τα πράγματα από την αρχή. Αυτό που θεωρώ το πιο σημαντικό και θέλω να μείνει, είναι ότι το 2006, βγαίνοντας από τη φυλακή, εκτίοντας μια ποινή για ληστείες τραπεζών, μαθαίνω, εντελώς τυχαία, από συγγενικά μου πρόσωπα, ότι με ψάχνει πάλι η Ασφάλεια με ένταλμα σύλληψης για ληστεία. Πραγματικά, από την αποφυλάκισή μου ως τότε, δεν είχα κάνει το οτιδήποτε. Τότε πήρα τη μεγάλη απόφαση να συνεχίσω να αναπνέω τον αέρα της ελευθερίας και βγήκα στην παρανομία καταδιωκόμενος. «Κάλλια στο κλαρί πέρι στο κλουβί». Κάπως έτσι ξεκίνησε η περίφημη φυγοδικία μου. Όμως δεν έψαξε κανένας με τι στοιχεία με κατηγόρησαν τότε και μου στοίχησαν 10 χρόνια – καλά ή άσχημα – μακριά από τα αγαπημένα μου πρόσωπα και το σπίτι μου.
Το απίστευτο για τα αστυνομικά και δικαστικά ιστορικά δεδομένα σε όλη αυτή την υπόθεση είναι ότι με κατηγόρησαν για την κλοπή ενός αυτοκινήτου με βάση ένα υποτίθεται αδιαμφισβήτητο στοιχείο. Ένα αποτύπωμα που βρέθηκε στο εσωτερικό του και όχι απλά κάποιο έωλο μείγμα DNA. Το αποτύπωμα εκ των πραγμάτων είναι πολύ πιο ισχυρό στοιχείο ενοχής, αφού δεν μπορεί να μεταφερθεί με την ευκολία που μεταφέρεται το DNA. Έλα όμως που μιλάμε για την ίδια περίοδο που βρισκόμουν στη φυλακή, όπως και σε μια από τις δυο συνδεόμενες με την ανθρωποκτονία ληστείες που μου φορτώνουν τώρα. Μου απέδωσαν έτσι μια ληστεία, που με οδήγησε για δέκα χρόνια στην παρανομία, από την οποία αθωώθηκα, όταν δικάστηκα, λίγο καιρό μετά την σύλληψη μου, το 2016.
Με τέτοιο παρελθόν, τι σε κάνει να πιστεύεις ότι κάποιος δικαστής θα δικάσει με βάση τα στοιχεία και όχι με βάση τον φάκελο;
Σίγουρα θα με δικάσει και το παρελθόν. Αλλά μην ξεχνάμε ότι το ίδιο μπορεί να με αθωώσει. Ήδη, από τις πρώτες συνεδριάσεις, ο αρχηγός πληροφοριών της αντιτρομοκρατικής είπε ότι δεν είχαν καμιά πληροφορία ή απόδειξη ότι είχα την οποιαδήποτε σχέση με την ένοπλη οργάνωση που όλα τα ΜΜΕ μου απέδιδαν ότι είχα επαφές. Το να με καταδικάσουν για άσχετες υποθέσεις, με εικασίες και παραποιημένα στοιχεία, θα είναι μια ντροπιαστική εξέλιξη για όλους τους. Πιστεύω όμως πως αν είσαι ειλικρινής και ξεκάθαρος, τότε κερδίζεις την μάχη.
Μαζί με εσένα στο εδώλιο κάθεται και η σύντροφός σου, αντιμετωπίζοντας βαρύτατες κατηγορίες.
Η σύντροφός μου είχε την ατυχία να βρίσκεται μαζί με τα παιδιά μας και μαζί μου, την ώρα που με είχαν εντοπίσει. Μια βίαιη σύλληψη μπροστά στα παιδιά μου και αυτή είναι ως τώρα η μεγαλύτερη ποινή που έχω φάει. Η σύντροφός μου ήταν αυτή που με έπεισε να σταματήσω τις ληστείες, να ασχοληθώ με την γεωργία και να ζήσω μια ζωή κοντά στα παιδιά μου από το να ζω κυνηγημένος. Μια καινούργια ζωή που είχα ξεκινήσει έναν χρόνο και διακόπηκε με την σύλληψή μου. Η δίωξή της πιστεύω πηγάζει από την εκδικητικότητα των αστυνομικών μηχανισμών, όπως συνήθως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις. Είναι γνωστές τα τελευταία χρόνια αντίστοιχες περιπτώσεις που ενοχοποιούνται μάνες, σύζυγοι, αδέλφια, φίλοι και εκδηλώνεται μια διάχυτη εκδικητικότητα σε κοντινά πρόσωπα του κατηγορούμενου. Ελπίζω, από τα στοιχεία και την εξέλιξη της διαδικασίας, πως θα φανεί ότι είναι απόλυτα αθώα και δεν είχε καμιά σχέση με την δικιά μου πολυτάραχη ζωή.
Θα πρέπει να θυμόμαστε τη υστερία που επικρατεί, από τα ΜΜΕ, μετά από κάθε σύλληψη: με πόσο μεγάλη ταχύτητα, φίλοι και συγγενείς, σε μια στιγμή βαφτίζονται «τρομοκράτες» και «συνεργοί» και βρίσκονται για χρόνια ολόκληρα όμηροι, με εξοντωτικούς περιοριστικούς όρους ή και με προφυλακίσεις και μετά απαλλάσσονται. Είναι, όπως συνήθως, μια επικοινωνιακή τακτική της αντιτρομοκρατικής, που δεν ευσταθεί ούτε στο ελάχιστο.
Ήσουν 10 χρόνια καταζητούμενος και συμμετέχεις σε ληστείες τραπεζών από το 2002. Επίσης είναι η τρίτη φορά που βρίσκεσαι φυλακή για τον ίδιο λόγο. Τι σε οδήγησε σε αυτήν την ζωή;
Το ντουφέκι δεν το είχα πάντα στο χέρι. Δεν γεννήθηκα με το ντουφέκι στο χέρι. Κανείς δεν γεννιέται με έμφυτες ιδιότητες. Αυτά τα πιστεύουν μόνο κάτι κουφιοκέφαλοι φασίστες. Τα έφερε έτσι η ζωή και δούλευα από μικρό παιδί, κάνοντας κάποιες φορές δύο και τρεις δουλειές. Δεν εννοώ ότι έκανα κάτι το ιδιαίτερο. Σχεδόν όλοι οι φτωχοί άνθρωποι αυτό κάνουν και προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα. Έφτασε όμως η στιγμή να είναι ζήτημα ζωής και θανάτου και να χρειάζεται να πάρω δραστικές αποφάσεις. Δεν θέλω να επεκταθώ γιατί είναι βαθύ προσωπικό ζήτημα.
Έχεις μετανιώσει για το παρελθόν σου;
Καμιά φορά, δεν επιλέγεις αλλά σε πηγαίνει η ζωή μόνη της και κάποιες επιλογές είναι μονόδρομος. Όμως, σε καμία περίπτωση δεν έχω μετανιώσει για την ζωή μου. Είμαι περήφανος για αυτήν και για ό,τι έχω καταφέρει. Ποτέ δεν ένοιωσα ένοχος ή ο κακός της ιστορίας. Δε νιώθω ότι έκανα κάτι κακό κλέβοντας τους αρχιληστές και δολοφόνους της ανθρωπότητας. Δεν ευθύνομαι για την πείνα, την δίψα, τους πνιγμούς και τους θανάτους που καθημερινά συντελούνται από τους κατήγορούς μου. Πάντα καλό προσπαθούσα να κάνω.
«Το να κλέβεις τον κλέφτη σε κάνει άγιο παιδί μου» μου έλεγε η γιαγιά μου. Αυτό έκανα.
Αν βγεις από την φυλακή, τι σκοπεύεις να κάνεις;
Θα τρέξω με όλη μου την δύναμη όσο πιο γρήγορα μπορώ να πάω να παίξω με τα παιδιά μου.
Πηγή: omniatv.com
_
Ο Γιώργος Πετρακάκος είναι ένας από τους κατηγορούμενους στην υπόθεση των «ληστών του Διστόμου», την οποία καλύπτουμε, από την έναρξη της εκδίκασής της, στη στήλη μας The Case. Στη συνέντευξη που μας παραχώρησε, μιλάει για τις κατηγορίες που του αποδίδονται.
Από τον Μάιο του 2018 έχει ξεκινήσει η εκδίκαση μιας πολύ σημαντικής υπόθεσης. Είναι η υπόθεση που από τα μίντια έγινε γνωστή ως υπόθεση των «ληστών του Διστόμου», μέρος της οποίας εντάσσεται στο πλαίσιο δράσης του Επαναστατικού Αγώνα. Μπορείς να μας πεις δυο λόγια για την δικιά σου εμπλοκή σε αυτήν την υπόθεση;
Πρώτα απ’ όλα να ξεκαθαρίσουμε ότι ακόμα και ο χαρακτηρισμός της υπόθεσης «ληστές Διστόμου», είναι ένα αυθαίρετο κατασκεύασμα της αντιτρομοκρατικής και των μίντια για λόγους εντυπωσιασμού, καθώς και για να προδικάσει ανύπαρκτες συνδέσεις μεταξύ κατηγορουμένων
Όσο με αφορά προσωπικά, πράγματι υπήρξα ληστής τραπεζών. Συμμετείχα σε ληστείες τραπεζών που ήταν πάντα άριστα σχεδιασμένες, μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια και μέχρι το τελευταίο λεπτό. Βασικό κριτήριο ήταν να μην κινδυνεύσει κανένας πολίτης και κανένας εργαζόμενος.
Ποτέ δεν αποποιήθηκα τις ευθύνες των πράξεων μου, όποιες και αν είναι οι επιπτώσεις τους. Η δίκη είναι σε εξέλιξη, οπότε δεν θα ήθελα να επεκταθώ. Αυτό που μπορώ να πω είναι ότι σε αυτήν την υπόθεση έχουν βάλει απίστευτο αριθμό ληστειών, ακόμα μάλιστα και μια ληστεία στον Χολαργό το 2008, κατά την οποία, μετά την διαφυγή των ληστών και μετά από ανταλλαγή πυροβολισμών, είχε χάσει την ζωή του ένας αστυνομικός που εκτελούσε χρέη ιδιωτικού φύλακα. Επίσης, οι μισές κατηγορίες εντάσσονται στο πλαίσιο δράσης μιας ένοπλης οργάνωσης, του Επαναστατικού Αγώνα, με τον οποίο δεν είχα ούτε και έχω καμιά σχέση.
Για ποιον λόγο θεωρείς ότι έχει στηθεί αυτή η υπόθεση;
Το κυριότερο είναι οι λόγοι που δίνουν το έναυσμα για να στηθεί μία τέτοια υπόθεση και είναι πολλοί και σύνθετοι. Στην εποχή που ζούμε, στην εποχή που η κρατική κρεατομηχανή αντιλαμβάνεται ότι υπάρχει ένας αυξανόμενος αριθμός ανθρώπων που αντιτίθεται σθεναρά και παρεκκλίνει από τον τρόπο ζωής που θέλει να τους επιβάλει, ενός τρόπου που προσπαθεί να κάνει τον άνθρωπο αναίσθητο μπροστά στην ισοπέδωση κάθε ελευθερίας, τότε θα υπάρξει εκδικητική καταστολή, χωρίς όρια. Έτσι, πάντοτε οι ψευδείς κατηγορίες βαφτίζονται στοιχεία, και οι ανθρώπινες σχέσεις αποδείξεις ενοχής. Συνοπτικά θα πω ότι, από τη μανία της αντιτρομοκρατικής, έπρεπε να βρεθεί μια οργάνωση «ομπρέλα», κάτω από την οποία θα κατηγορηθούν όσοι φυγόδικοι αναρχικοί ή ληστές τραπεζών συνελήφθησαν από το 2015 μέχρι το 2016. Μιλάμε για μια υπόθεση ποτ-πουρί, που θέλει σε μια δικογραφία να συνενώσει εντελώς άσχετες μεταξύ τους υποθέσεις.
Εσένα συγκεκριμένα σου χρεώνουν σχεδόν όποια ληστεία έχει γίνει στην Ελλάδα. Για ποιον λόγο θεωρείς ότι υπάρχει αυτή η εκδικητικότητα προς το πρόσωπο σου;
Η ελευθερία έχει το τίμημά της. Δεν προσκύνησα άρχοντες και αφέντες και επιπλέον κατάφερνα να ξεγλιστράω από τα θηρία για αρκετά χρόνια. Ο λογαριασμός θα είναι μεγάλος. Πόσο μάλλον στην εποχή της επιβολής και του νεοσυντηρητισμού.
Κάνει εντύπωση ότι, μέχρι και το 2015, δεν απασχολείς καθόλου και ποτέ τα αστυνομικά ρεπορτάζ αλλά, ξαφνικά, με το που γίνεται η σύλληψη του μέλους του Ε.Α., Νίκου Μαζιώτη, όχι απλά προσπαθούν ξαφνικά να σε συνδέσουν μαζί του αλλά μέσα σε μια ημέρα σε βαφτίζουν «νούμερο ένα καταζητούμενο» και αρχίζουν να βγαίνουν πολλά ρεπορτάζ για εσένα. Πού πιστεύεις ότι οφείλεται αυτό; Ποιος είναι ο λόγος; Ποιος ο σχεδιασμός τους;
Όπως είπα και πριν, η ελευθερία έχει το τίμημά της. Δεν υπάρχει τίποτα παράδοξο για κάποιον που ξέρει να διαβάζει κάποιες από τις μεθόδους της Αστυνομίας.
Από το 2006 ή μάλλον από το 2007, ώσπου να φτάσουμε στο καλοκαίρι του 2014, υπήρχαν κάποιες κινήσεις και κάποια κατευθυνόμενα δημοσιεύματα, από εγκάθετους δημοσιογράφους της ΓΑΔΑ, που με φωτογράφιζαν ή υπονοούσαν εμπλοκή μου σε άσχετες υποθέσεις. Όχι όμως από την αρχή για ένοπλες οργανώσεις.
Όταν ξέσπασε αυτή η απρόσμενη δημοσιότητα, τα πράγματα για μένα έγιναν πιο εύκολα, ψυχολογικά πιο πολύ, γιατί σταμάτησαν να ξεσπάνε στο συγγενικό μου περιβάλλον. Οι παρακολουθήσεις των συγγενών μου ως τότε ήταν πιεστικές και αποκρουστικές. Ήταν η γνωστή τακτική που έκανε τα παλιά χρόνια η Χωροφυλακή ή με τον εμφύλιο, που η Ασφάλεια ξεσπούσε στην οικογένεια και τους συγγενείς του καταδιωκόμενου. Στην δικιά μου καθημερινότητα δεν άλλαξε κάτι αλλά, τουλάχιστον, σταμάτησαν να ενοχλούν τους συγγενείς μου.
Με τη δημοσιότητα αποσκοπούν στην κατάδοση. Όταν έχουν εξαντλήσει, τόσα χρόνια, κρυφά ή φανερά κονδύλια, ανθρώπινο δυναμικό, τεχνολογία και πόρους χωρίς αποτελέσματα, καταφεύγουν στην βοήθεια της κατάδοσης. Φυσικά, χωρίς αποτέλεσμα. Στην περίπτωσή μου υπήρξαν δεκάδες άνθρωποι που μου άνοιξαν την πόρτα του σπιτιού τους παρέχοντας μου καταφύγιο.
Είναι αλήθεια ότι σε αυτήν την υπόθεση κατηγορείσαι για ληστεία (στην ProBank στο Μοσχάτο το 2006) που έγινε ενώ ήσουν φυλακή;
Ναι, είναι αλήθεια και δεν μου κάνει καμία εντύπωση πια. Το έχω ξαναζήσει, με πολύ σοβαρές συνέπειες και τότε, όπως και τώρα. Αυτή η ληστεία έχει ένα ιδιαίτερο «αποτύπωμα». Δεν είναι μια τυχαία ληστεία τράπεζας. Συνδέεται άμεσα με άλλες δύο ληστείες τραπεζών. Σύνολο τρεις. Και στις τρεις ληστείες, ο δράστης ή οι δράστες πυροβολούν. Στην τρίτη, κατά σειρά ημερομηνιών ληστεία, σκοτώνεται σε ανταλλαγή πυροβολισμών ένας αστυνομικός, ιδιωτικός φρουρός της τράπεζας. Το πρόβλημα είναι ότι εγώ βρισκόμουν στη φυλακή όταν πραγματοποιήθηκαν οι δύο πρώτες ληστείες. Για τη μία είχα κατηγορηθεί αρχικά αλλά απαλλάχθηκα με Βούλευμα, γιατί έτυχε το Δικαστικό Συμβούλιο να προσέξει αυτή τη μικρή λεπτομέρεια. Παρόλα αυτά, κατηγορούμαι ακόμα για τις άλλες δύο.
Στη ληστεία στην Alpha Bank Χολαργού, σε αυτή που έχασε την ζωή του ο αστυνομικός, η αντιτρομοκρατική δεν είχε καμία φαντασία στο πώς θα στήσει τη σκευωρία, αφού το στοιχείο τους είναι ένα αμφισβητούμενο μείγμα DNA σε καπέλο που βρέθηκε. Το μείγμα περιλαμβάνει και DNA της συντρόφου μου, η οποία φυσικά δεν κατηγορείται, αφού από το βίντεο του κλειστού κυκλώματος φαίνεται πως δεν υπάρχει γυναίκα δράστης. Αυτό από μόνο του αρκεί για να δείξει την αναξιοπιστία του στοιχείου.
Κατηγορείσαι λοιπόν και για ανθρωποκτονία, με βάση την γνωστή μέθοδο του DNA. Θέλεις να σχολιάσεις την κατηγορία;
Καλό είναι τα περισσότερα να ειπωθούν όταν πρέπει, εκεί που πρέπει, δηλαδή στο τελικό στάδιο της διαδικασίας. Ένας όμως άνθρωπος σαν και μένα, που ζούσε εκτός νόμου για πάνω από 16 χρόνια της ζωής του, αυτό που έχει να αποδείξει, πρώτα από όλα, είναι αυτό που τον ενοχοποιεί. Έχω κάνει πολλές ληστείες τραπεζών όλα αυτά τα χρόνια και έχω έρθει κάποιες φορές σε απόσταση αναπνοής με τους διώκτες μου, με αυξημένη πίεση και ένταση και δεν έχω πυροβολήσει ούτε καν στον αέρα. Και το γνωρίζουν αυτό πολύ καλά. Δεύτερον πρέπει να μου εξηγήσουν πώς μπορεί να ευσταθεί η ιστορία αυτή. Δηλαδή, κάποιος ή κάποιοι κάνουν τις δυο ληστείες και πυροβολούν και, όταν βγαίνω έξω από τη φυλακή, παίρνω το όπλο ή μου το δίνουν και πάω στο συμβάν με τον φρουρό; Παίρνω δηλαδή ένα «λερωμένο» όπλο για να κάνω μια ληστεία, τη στιγμή που, συγχρόνως, με κατηγορούν – και πράγματι μου έχουν βρει – ολόκληρο οπλοστάσιο ενός λόχου εκστρατείας;
Τώρα, το να πω για το μείγμα DNA σε καπέλο τύπου τζόκευ… τι περιμένεις να πω; Εγώ κιόλας, τι να πω; Θα πάρω τα πράγματα από την αρχή. Αυτό που θεωρώ το πιο σημαντικό και θέλω να μείνει, είναι ότι το 2006, βγαίνοντας από τη φυλακή, εκτίοντας μια ποινή για ληστείες τραπεζών, μαθαίνω, εντελώς τυχαία, από συγγενικά μου πρόσωπα, ότι με ψάχνει πάλι η Ασφάλεια με ένταλμα σύλληψης για ληστεία. Πραγματικά, από την αποφυλάκισή μου ως τότε, δεν είχα κάνει το οτιδήποτε. Τότε πήρα τη μεγάλη απόφαση να συνεχίσω να αναπνέω τον αέρα της ελευθερίας και βγήκα στην παρανομία καταδιωκόμενος. «Κάλλια στο κλαρί πέρι στο κλουβί». Κάπως έτσι ξεκίνησε η περίφημη φυγοδικία μου. Όμως δεν έψαξε κανένας με τι στοιχεία με κατηγόρησαν τότε και μου στοίχησαν 10 χρόνια – καλά ή άσχημα – μακριά από τα αγαπημένα μου πρόσωπα και το σπίτι μου.
Το απίστευτο για τα αστυνομικά και δικαστικά ιστορικά δεδομένα σε όλη αυτή την υπόθεση είναι ότι με κατηγόρησαν για την κλοπή ενός αυτοκινήτου με βάση ένα υποτίθεται αδιαμφισβήτητο στοιχείο. Ένα αποτύπωμα που βρέθηκε στο εσωτερικό του και όχι απλά κάποιο έωλο μείγμα DNA. Το αποτύπωμα εκ των πραγμάτων είναι πολύ πιο ισχυρό στοιχείο ενοχής, αφού δεν μπορεί να μεταφερθεί με την ευκολία που μεταφέρεται το DNA. Έλα όμως που μιλάμε για την ίδια περίοδο που βρισκόμουν στη φυλακή, όπως και σε μια από τις δυο συνδεόμενες με την ανθρωποκτονία ληστείες που μου φορτώνουν τώρα. Μου απέδωσαν έτσι μια ληστεία, που με οδήγησε για δέκα χρόνια στην παρανομία, από την οποία αθωώθηκα, όταν δικάστηκα, λίγο καιρό μετά την σύλληψη μου, το 2016.
Με τέτοιο παρελθόν, τι σε κάνει να πιστεύεις ότι κάποιος δικαστής θα δικάσει με βάση τα στοιχεία και όχι με βάση τον φάκελο;
Σίγουρα θα με δικάσει και το παρελθόν. Αλλά μην ξεχνάμε ότι το ίδιο μπορεί να με αθωώσει. Ήδη, από τις πρώτες συνεδριάσεις, ο αρχηγός πληροφοριών της αντιτρομοκρατικής είπε ότι δεν είχαν καμιά πληροφορία ή απόδειξη ότι είχα την οποιαδήποτε σχέση με την ένοπλη οργάνωση που όλα τα ΜΜΕ μου απέδιδαν ότι είχα επαφές. Το να με καταδικάσουν για άσχετες υποθέσεις, με εικασίες και παραποιημένα στοιχεία, θα είναι μια ντροπιαστική εξέλιξη για όλους τους. Πιστεύω όμως πως αν είσαι ειλικρινής και ξεκάθαρος, τότε κερδίζεις την μάχη.
Μαζί με εσένα στο εδώλιο κάθεται και η σύντροφός σου, αντιμετωπίζοντας βαρύτατες κατηγορίες.
Η σύντροφός μου είχε την ατυχία να βρίσκεται μαζί με τα παιδιά μας και μαζί μου, την ώρα που με είχαν εντοπίσει. Μια βίαιη σύλληψη μπροστά στα παιδιά μου και αυτή είναι ως τώρα η μεγαλύτερη ποινή που έχω φάει. Η σύντροφός μου ήταν αυτή που με έπεισε να σταματήσω τις ληστείες, να ασχοληθώ με την γεωργία και να ζήσω μια ζωή κοντά στα παιδιά μου από το να ζω κυνηγημένος. Μια καινούργια ζωή που είχα ξεκινήσει έναν χρόνο και διακόπηκε με την σύλληψή μου. Η δίωξή της πιστεύω πηγάζει από την εκδικητικότητα των αστυνομικών μηχανισμών, όπως συνήθως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις. Είναι γνωστές τα τελευταία χρόνια αντίστοιχες περιπτώσεις που ενοχοποιούνται μάνες, σύζυγοι, αδέλφια, φίλοι και εκδηλώνεται μια διάχυτη εκδικητικότητα σε κοντινά πρόσωπα του κατηγορούμενου. Ελπίζω, από τα στοιχεία και την εξέλιξη της διαδικασίας, πως θα φανεί ότι είναι απόλυτα αθώα και δεν είχε καμιά σχέση με την δικιά μου πολυτάραχη ζωή.
Θα πρέπει να θυμόμαστε τη υστερία που επικρατεί, από τα ΜΜΕ, μετά από κάθε σύλληψη: με πόσο μεγάλη ταχύτητα, φίλοι και συγγενείς, σε μια στιγμή βαφτίζονται «τρομοκράτες» και «συνεργοί» και βρίσκονται για χρόνια ολόκληρα όμηροι, με εξοντωτικούς περιοριστικούς όρους ή και με προφυλακίσεις και μετά απαλλάσσονται. Είναι, όπως συνήθως, μια επικοινωνιακή τακτική της αντιτρομοκρατικής, που δεν ευσταθεί ούτε στο ελάχιστο.
Ήσουν 10 χρόνια καταζητούμενος και συμμετέχεις σε ληστείες τραπεζών από το 2002. Επίσης είναι η τρίτη φορά που βρίσκεσαι φυλακή για τον ίδιο λόγο. Τι σε οδήγησε σε αυτήν την ζωή;
Το ντουφέκι δεν το είχα πάντα στο χέρι. Δεν γεννήθηκα με το ντουφέκι στο χέρι. Κανείς δεν γεννιέται με έμφυτες ιδιότητες. Αυτά τα πιστεύουν μόνο κάτι κουφιοκέφαλοι φασίστες. Τα έφερε έτσι η ζωή και δούλευα από μικρό παιδί, κάνοντας κάποιες φορές δύο και τρεις δουλειές. Δεν εννοώ ότι έκανα κάτι το ιδιαίτερο. Σχεδόν όλοι οι φτωχοί άνθρωποι αυτό κάνουν και προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα. Έφτασε όμως η στιγμή να είναι ζήτημα ζωής και θανάτου και να χρειάζεται να πάρω δραστικές αποφάσεις. Δεν θέλω να επεκταθώ γιατί είναι βαθύ προσωπικό ζήτημα.
Έχεις μετανιώσει για το παρελθόν σου;
Καμιά φορά, δεν επιλέγεις αλλά σε πηγαίνει η ζωή μόνη της και κάποιες επιλογές είναι μονόδρομος. Όμως, σε καμία περίπτωση δεν έχω μετανιώσει για την ζωή μου. Είμαι περήφανος για αυτήν και για ό,τι έχω καταφέρει. Ποτέ δεν ένοιωσα ένοχος ή ο κακός της ιστορίας. Δε νιώθω ότι έκανα κάτι κακό κλέβοντας τους αρχιληστές και δολοφόνους της ανθρωπότητας. Δεν ευθύνομαι για την πείνα, την δίψα, τους πνιγμούς και τους θανάτους που καθημερινά συντελούνται από τους κατήγορούς μου. Πάντα καλό προσπαθούσα να κάνω.
«Το να κλέβεις τον κλέφτη σε κάνει άγιο παιδί μου» μου έλεγε η γιαγιά μου. Αυτό έκανα.
Αν βγεις από την φυλακή, τι σκοπεύεις να κάνεις;
Θα τρέξω με όλη μου την δύναμη όσο πιο γρήγορα μπορώ να πάω να παίξω με τα παιδιά μου.
Πηγή: omniatv.com
_
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Αποτελέσματα εκλογών Ι.Σ. Ροδόπης
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
