2018-11-12 20:21:32
Ο 48χρονος Βρετανός Ρίτσαρντ Μπίλινγχαμ επιστρέφει στην πατρίδα του συντροφιά με το
Βραβείο Καλύτερης ταινίας Χρυσός Αλέξανδρος - Θόδωρος Αγγελόπουλος, το οποίο συνοδεύεται από χρηματικό έπαθλο 8.000 ευρώ, ενώ οι άλλοι 2 Αλέξανδροι, ο Αργυρός πήγε στην ταινία της Γερμανίδας Εύα Τρόμπις Όλα Καλά και ο Χάλκινος στον Ταϊλανδό Πουτσιπόνγκ Αρουνπένγκ για την ταινία Διαβολόψαρο
Ο 48χρονος Βρετανός Richard Billingham (Ρίτσαρντ Μπίλινγχαμ) που επιστρέφει στην πατρίδα του συντροφιά με τον Χρυσό Αλέξανδρο (για την ακρίβεια, το Βραβείο Καλύτερης ταινίας Χρυσός Αλέξανδρος - Θόδωρος Αγγελόπουλος, το οποίο συνοδεύεται από χρηματικό έπαθλο 8.000 ευρώ) δεν είναι ένας τυπικός δημιουργός ταινιών – είναι κάτι παραπάνω από σκηνοθέτης και σεναριογράφος. Είναι ένας καταξιωμένος φωτογράφος και εικαστικός καλλιτέχνης αλλά και ένας ακαδημαϊκός δάσκαλος – διδάσκει τέχνη στα Πανεπιστήμια Gloucester και Middlesex.
Στο διαγωνιστικό τμήμα του 59ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης ήρθε με την ταινία του Ray & Liz (Ρει και Λιζ) και κέρδισε πέραν από το βραβείο και τις εντυπώσεις για αυτήν την «οικογενειακή» ταινία του.
Το 1997 ήταν ο πρώτος καλλιτέχνης που τιμήθηκε με το Βραβείο Φωτογραφίας Deutsche Börse. Η δουλειά του έχει εκτεθεί στην Μπιενάλε της Βενετίας του 2001 και ήταν υποψήφιος για το Βραβείο Τέρνερ την ίδια χρονιά.
Το έργο του αντλεί τη θεματολογία του από το άμεσο οικογενειακό του περιβάλλον, από τα ζώα που κρατούνται σε ζωολογικούς κήπους ανά τον κόσμο και από το βρετανικό τοπίο. Έργα του βρίσκονται σε πολλές συλλογές, όπως στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης του Σαν Φρανσίσκο, στο Μητροπολιτικό Μουσείο της Νέας Υόρκης, στο Μουσείο V&A και στην Tate Gallery του Λονδίνου.
Τo Ρέι και Λιζ, η πρώτη μεγάλου μήκους που έκανε για τη μεγάλη οθόνη, γυρίστηκε σε πραγματικές τοποθεσίες στα Μίντλαντς, όπου και μεγάλωσε. Στα προάστια του Μπέρμιγχαμ και στο περιθώριο της κοινωνίας, τα μέλη της οικογένειας Μπίλινχαμ επιδίδονται σε ακραίες τελετουργίες, διαρρηγνύοντας κάθε κοινωνικό ταμπού καθώς πασχίζουν να τα βγάλουν πέρα σε μια ζωή που καθορίζεται από ανεξέλεγκτους παράγοντες.
Τρία (συχνά σοκαριστικά) αυτοβιογραφικά επεισόδια, που διαπλέκονται με μια ανοίκεια αίσθηση χιούμορ, αποδίδουν την εμπειρία τού να μεγαλώνεις στην εποχή της (θατσερικής) λιτότητας. Σύμφωνα με όσα αναφέρονται σε ενημερωτικό σημείωμα για την προβολή της ταινίας στο Φεστιβάλ: «Ο διάσημος Βρετανός φωτογράφος Ρίτσαρντ Μπίλινχαμ επεκτείνει σ’ ένα νέο εκφραστικό μέσο την προβληματική του για τη “νεκρή φύση” της οικογένειας, γυρίζοντας σε κινούμενη εικόνα ένα υποκειμενικό τοπίο για την ακηδία και τη μοναξιά».
Το Ειδικό βραβείο Κριτικής Επιτροπής – Αργυρός Αλέξανδρος απονεμήθηκε στην ταινία της Γερμανίδας Εύα Τρόμπις Alles Ist Gut (Όλα Καλά).
Μια γυναίκα που πέφτει θύμα βιασμού από έναν συγγενή του νέου της αφεντικού επιλέγει να επουλώσει το τραύμα με τη σιωπή. Προσποιείται πως δεν συνέβη τίποτα και συντηρεί τη ρουτίνα της δουλειάς και της συντροφικότητας, νομίζοντας πως θα ανακτήσει τον έλεγχο με τη λογική, χωρίς να μπει στον ρόλο της ηττημένης... Αυτή η δυνατή ιστορία, που παραδόξως γράφτηκε πολύ πριν την εποχή του #MeToo, μας ωθεί με αφοπλιστική ενάργεια και λεπτή ειρωνεία να δούμε τα όρια –ανάμεσα στα φύλα, το επιφανειακό ή το μύχιο, το ιδιωτικό ή δημόσιο πρόσωπό μας– όχι ως φραγμούς, αλλά ως εύθραυστα πεδία διαπραγμάτευσης της ακεραιότητάς μας.
Γεννημένη στο Βερολίνο το 1983, η Εύα Τρόμπις εργάστηκε ως βοηθός στο θέατρο και στη συνέχεια στον κινηματογράφο. Το 2009 γράφτηκε στο Πανεπιστήμιο Κινηματογράφου και Τηλεόρασης του Μονάχου (HFF München) για να σπουδάσει Σκηνοθεσία Κινηματογράφου, παρακολούθησε μαθήματα στη σχολή Tisch School of the Arts του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης και πέρασε σ’ ένα πρόγραμμα μεταπυχιακών σπουδών στη συγγραφή σεναρίου στο London Film School το 2015. Η ταινία Όλα καλά είναι η πτυχιακή της εργασία.
Τέλος, το Ειδικό βραβείο Κριτικής Επιτροπής για Καλύτερη Σκηνοθεσία – Χάλκινος Αλέξανδρος πήγε στον Ταϊλανδό σκηνοθέτη Phuttiphong Aroonpheng (Πουτσιπόνγκ Αρουνπένγκ) για την ταινία Kraben Rahu (Διαβολόψαρο) – μια παραγωγή της Ταϊλάνδης, της Γαλλίας και της Κίνας.
Ο Πουτιπόνγκ Αρουνπένγκ σπούδασε Καλές Τέχνες στο Πανεπιστήμιο Silpakorn της Ταϊλάνδης. Οι μικρού μήκους ταινίες του έχουν προβληθεί σε φεστιβάλ όπως στο Μπουσάν, στο Ρότερνταμ, στο Αμβούργο και στη Σιγκαπούρη. Το Ferris Wheel, η τελευταία του μικρού μήκους, προβλήθηκε σε περισσότερα από 20 φεστιβάλ και απέσπασε δέκα βραβεία. Συμμετείχε στην Ασιατική Ακαδημία Κινηματογράφου του 2009 στο Μπουσάν και διακρίθηκε από το Nippon Foundation ως υπότροφος«Asian Public Intellectuals».
Το στόρι της ταινίας του είναι το εξής: Ένας ψαράς που ζει έξω από ένα παραθαλάσσιο χωριό στη νότια Ταϊλάνδη, κοντά στα σύνορα με τη Μιανμάρ, βρίσκει μια μέρα στο δάσος αναίσθητο έναν τραυματία. Ο ξένος μένει αμίλητος, αλλά δέχεται με ευγνωμοσύνη τη φροντίδα του σωτήρα του, με τον οποίο τελικά γίνονται φίλοι. Ώσπου έρχεται μια μέρα που ο ψαράς εξαφανίζεται στη σκοτεινή θάλασσα και ο ξένος παίρνει τη θέση του – το σπίτι του, τη δουλειά του, την πρώην γυναίκα του... Μια μινιμαλιστική παραβολή για την πολιτική της φιλοξενίας, όπου δόσεις μαγικού ρεαλισμού μας βυθίζουν στα σκοτεινά νερά της ανθρώπινης φύσης και του ρευστού σύμπαντος που αποκαλούμε κοινωνία.
anatakti
Βραβείο Καλύτερης ταινίας Χρυσός Αλέξανδρος - Θόδωρος Αγγελόπουλος, το οποίο συνοδεύεται από χρηματικό έπαθλο 8.000 ευρώ, ενώ οι άλλοι 2 Αλέξανδροι, ο Αργυρός πήγε στην ταινία της Γερμανίδας Εύα Τρόμπις Όλα Καλά και ο Χάλκινος στον Ταϊλανδό Πουτσιπόνγκ Αρουνπένγκ για την ταινία Διαβολόψαρο
Ο 48χρονος Βρετανός Richard Billingham (Ρίτσαρντ Μπίλινγχαμ) που επιστρέφει στην πατρίδα του συντροφιά με τον Χρυσό Αλέξανδρο (για την ακρίβεια, το Βραβείο Καλύτερης ταινίας Χρυσός Αλέξανδρος - Θόδωρος Αγγελόπουλος, το οποίο συνοδεύεται από χρηματικό έπαθλο 8.000 ευρώ) δεν είναι ένας τυπικός δημιουργός ταινιών – είναι κάτι παραπάνω από σκηνοθέτης και σεναριογράφος. Είναι ένας καταξιωμένος φωτογράφος και εικαστικός καλλιτέχνης αλλά και ένας ακαδημαϊκός δάσκαλος – διδάσκει τέχνη στα Πανεπιστήμια Gloucester και Middlesex.
Στο διαγωνιστικό τμήμα του 59ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης ήρθε με την ταινία του Ray & Liz (Ρει και Λιζ) και κέρδισε πέραν από το βραβείο και τις εντυπώσεις για αυτήν την «οικογενειακή» ταινία του.
Το 1997 ήταν ο πρώτος καλλιτέχνης που τιμήθηκε με το Βραβείο Φωτογραφίας Deutsche Börse. Η δουλειά του έχει εκτεθεί στην Μπιενάλε της Βενετίας του 2001 και ήταν υποψήφιος για το Βραβείο Τέρνερ την ίδια χρονιά.
Το έργο του αντλεί τη θεματολογία του από το άμεσο οικογενειακό του περιβάλλον, από τα ζώα που κρατούνται σε ζωολογικούς κήπους ανά τον κόσμο και από το βρετανικό τοπίο. Έργα του βρίσκονται σε πολλές συλλογές, όπως στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης του Σαν Φρανσίσκο, στο Μητροπολιτικό Μουσείο της Νέας Υόρκης, στο Μουσείο V&A και στην Tate Gallery του Λονδίνου.
Τo Ρέι και Λιζ, η πρώτη μεγάλου μήκους που έκανε για τη μεγάλη οθόνη, γυρίστηκε σε πραγματικές τοποθεσίες στα Μίντλαντς, όπου και μεγάλωσε. Στα προάστια του Μπέρμιγχαμ και στο περιθώριο της κοινωνίας, τα μέλη της οικογένειας Μπίλινχαμ επιδίδονται σε ακραίες τελετουργίες, διαρρηγνύοντας κάθε κοινωνικό ταμπού καθώς πασχίζουν να τα βγάλουν πέρα σε μια ζωή που καθορίζεται από ανεξέλεγκτους παράγοντες.
Τρία (συχνά σοκαριστικά) αυτοβιογραφικά επεισόδια, που διαπλέκονται με μια ανοίκεια αίσθηση χιούμορ, αποδίδουν την εμπειρία τού να μεγαλώνεις στην εποχή της (θατσερικής) λιτότητας. Σύμφωνα με όσα αναφέρονται σε ενημερωτικό σημείωμα για την προβολή της ταινίας στο Φεστιβάλ: «Ο διάσημος Βρετανός φωτογράφος Ρίτσαρντ Μπίλινχαμ επεκτείνει σ’ ένα νέο εκφραστικό μέσο την προβληματική του για τη “νεκρή φύση” της οικογένειας, γυρίζοντας σε κινούμενη εικόνα ένα υποκειμενικό τοπίο για την ακηδία και τη μοναξιά».
Το Ειδικό βραβείο Κριτικής Επιτροπής – Αργυρός Αλέξανδρος απονεμήθηκε στην ταινία της Γερμανίδας Εύα Τρόμπις Alles Ist Gut (Όλα Καλά).
Μια γυναίκα που πέφτει θύμα βιασμού από έναν συγγενή του νέου της αφεντικού επιλέγει να επουλώσει το τραύμα με τη σιωπή. Προσποιείται πως δεν συνέβη τίποτα και συντηρεί τη ρουτίνα της δουλειάς και της συντροφικότητας, νομίζοντας πως θα ανακτήσει τον έλεγχο με τη λογική, χωρίς να μπει στον ρόλο της ηττημένης... Αυτή η δυνατή ιστορία, που παραδόξως γράφτηκε πολύ πριν την εποχή του #MeToo, μας ωθεί με αφοπλιστική ενάργεια και λεπτή ειρωνεία να δούμε τα όρια –ανάμεσα στα φύλα, το επιφανειακό ή το μύχιο, το ιδιωτικό ή δημόσιο πρόσωπό μας– όχι ως φραγμούς, αλλά ως εύθραυστα πεδία διαπραγμάτευσης της ακεραιότητάς μας.
Γεννημένη στο Βερολίνο το 1983, η Εύα Τρόμπις εργάστηκε ως βοηθός στο θέατρο και στη συνέχεια στον κινηματογράφο. Το 2009 γράφτηκε στο Πανεπιστήμιο Κινηματογράφου και Τηλεόρασης του Μονάχου (HFF München) για να σπουδάσει Σκηνοθεσία Κινηματογράφου, παρακολούθησε μαθήματα στη σχολή Tisch School of the Arts του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης και πέρασε σ’ ένα πρόγραμμα μεταπυχιακών σπουδών στη συγγραφή σεναρίου στο London Film School το 2015. Η ταινία Όλα καλά είναι η πτυχιακή της εργασία.
Τέλος, το Ειδικό βραβείο Κριτικής Επιτροπής για Καλύτερη Σκηνοθεσία – Χάλκινος Αλέξανδρος πήγε στον Ταϊλανδό σκηνοθέτη Phuttiphong Aroonpheng (Πουτσιπόνγκ Αρουνπένγκ) για την ταινία Kraben Rahu (Διαβολόψαρο) – μια παραγωγή της Ταϊλάνδης, της Γαλλίας και της Κίνας.
Ο Πουτιπόνγκ Αρουνπένγκ σπούδασε Καλές Τέχνες στο Πανεπιστήμιο Silpakorn της Ταϊλάνδης. Οι μικρού μήκους ταινίες του έχουν προβληθεί σε φεστιβάλ όπως στο Μπουσάν, στο Ρότερνταμ, στο Αμβούργο και στη Σιγκαπούρη. Το Ferris Wheel, η τελευταία του μικρού μήκους, προβλήθηκε σε περισσότερα από 20 φεστιβάλ και απέσπασε δέκα βραβεία. Συμμετείχε στην Ασιατική Ακαδημία Κινηματογράφου του 2009 στο Μπουσάν και διακρίθηκε από το Nippon Foundation ως υπότροφος«Asian Public Intellectuals».
Το στόρι της ταινίας του είναι το εξής: Ένας ψαράς που ζει έξω από ένα παραθαλάσσιο χωριό στη νότια Ταϊλάνδη, κοντά στα σύνορα με τη Μιανμάρ, βρίσκει μια μέρα στο δάσος αναίσθητο έναν τραυματία. Ο ξένος μένει αμίλητος, αλλά δέχεται με ευγνωμοσύνη τη φροντίδα του σωτήρα του, με τον οποίο τελικά γίνονται φίλοι. Ώσπου έρχεται μια μέρα που ο ψαράς εξαφανίζεται στη σκοτεινή θάλασσα και ο ξένος παίρνει τη θέση του – το σπίτι του, τη δουλειά του, την πρώην γυναίκα του... Μια μινιμαλιστική παραβολή για την πολιτική της φιλοξενίας, όπου δόσεις μαγικού ρεαλισμού μας βυθίζουν στα σκοτεινά νερά της ανθρώπινης φύσης και του ρευστού σύμπαντος που αποκαλούμε κοινωνία.
anatakti
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Αλλάζει όνομα η Λεωφόρος Βάρης Κορωπίου
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
