Δυστυχώς το ξύλο άρχισε. Και τα επεισόδια δεν είναι γραφικά, ούτε ασήμαντα για να τα αγνοήσουμε πλέον. Η Ελληνική δημοκρατία της Βαϊμάρης έχει μπει σε επικίνδυνα μονοπάτια.
Ακροδεξιοί και ακροαριστεροί μπαχαλάκηδες πλακώνονται σε διάφορα σημεία της χώρας. Τα αριστερά και δεξιά Frei Korps σε λίγο θα επιδίδονται σε αγώνα αλληοεξοντώσεως.
Η συντριβή μεγάλου μέρους της μεσαίας τάξης η οποία δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα και αγκομαχά καθημερινά, δεν έχει αποθέματα ψυχικής αντίστασης στη σειρήνες των άκρων, ψάχνοντας μια ελπίδα στο προσωπικό της αδιέξοδο.
Οι δραχμολάγνοι μεγαλοεπιχειρηματίες που σπρώχνουν τον κόσμο στην ουτοπία της αξιοπρέπειας μέσω της δραχμής, για να σβήσουν τα χρέη τους και να αγοράσουν έναντι πινακίου φακής την Ελλάδα, είναι ασυγκράτητοι. Αυτοί οι νέοι μαυραγορίτες εκμεταλλεύονται την αγανάκτηση και το θυμό των απελπισμένων. Πατριώτες μην τους ακούτε.
Διάφοροι ξένοι παράγοντες πιθανόν να πυροδοτούν το νέο διχασμό έτσι ώστε να θυσιαστεί εκουσίως η Ιφιγένεια για να προχωρήσει η Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση.
Οι φωνές της λογικής πνίγονται από διάφορες επαναστατικές ουτοπικές ανοησίες και ψευτο-πατριωτικές κραυγές.
Την επαύριο της κατάρρευσης, είτε εντός είτε εκτός ευρώ, κανείς από τους νέους Ηρακλείς του Στέμματος δεν πρόκειται να βρει δουλειά στον άνεργο, φάρμακα στον καρκινοπαθή, βιβλία στα παιδιά, πετρέλαιο για να ζεσταθούν τα νοικοκυριά. Γιατί απλούστατα δεν θα μπορεί.
Μια χώρα όμηρος του καθεστώτος που την άρμεξε για τριάντα χρόνια (κρατικοδίαιτοι επιχειρηματίες, εργολάβοι, μεγαλοεκδότες, δημοσιογράφοι, βολεμένοι των ΔΕΚΟ, πανεπιστημιακοί με Ferrari, συνδικαλιστές, συνεταιρισμένοι μεγαλοαγρότες κλπ), καταρρέει μέρα με τη μέρα και οδηγείται σε τρομακτικές περιπέτειες.
Όσοι πατριώτες έχουν απομείνει σε αυτό τον τόπο, μη δίνουμε λαβή για νέο Διχασμό. Όσοι δε συμμετείχαν στο πάρτυ, όσοι αγωνίζονταν σκληρά για μια καλύτερη ζωή χωρίς εξαρτήσεις και ρουσφέτια, όσοι δε θέλουν να σβήσει το χαμόγελο από τα χείλη των παιδιών, πρέπει να απομονώσουμε τα άκρα. Πρέπει να κρατήσουμε την πατρίδα όρθια. Η πατρίδα δεν αντέχει ένα νέο εθνικό διχασμό. Το όριο της πολιτικής αντιπαράθεσης είναι η ύπαρξη του κράτους. Όποιος επαναλάβει τα λάθη του παρελθόντος και αφήσει την πατρίδα διχασμένη, έρμαιο στις ορέξεις των σκληροπυρηνικών εκτός Ελλάδος που θέλουν να μας θυσιάσουν, θα είναι υπόλογοι έναντι της Ιστορίας. Επιτέλους ας συνέλθουν!
Το δίλλημα δεν είναι Ευρώ ή Δραχμή. Ούτε Αξιοπρέπεια ή Σκλαβιά. Το δίλλημα είναι αν θα έχουμε Πατρίδα ή Όχι. Ας αντιτάξουμε στα άκρα τη Μεσότητα όσο είναι καιρός.
Γιάννης Φαίλτωρ
kostasxan.blogspot.com
