2018-11-29 08:07:06
Συμβουλές για αθλητές, γονείς, προπονητές και όλους όσοι ασχολούνται με τον αθλητισμό, προσέφεραν ειδικοί επιστήμονες, που συμμετείχαν στην πολύ επιτυχημένη διοργάνωση του 2ου Σεμιναρίου του
Συλλόγου «Αναγέννηση Πεύκης», που πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα Μ. Αναγνωστάκης (κάτωθι του Δημοτικού Θεάτρου Πεύκης). Η εκδήλωση χωρίστηκε σε δυο μέρη, της Αθλητικής ψυχολογίας με θέμα «Πώς να γίνω ψυχικά ανθεκτικός αθλητής;» και της Αθλητικής Διατροφής με θέμα «Το πιάτο του αθλητή ανάλογα με την αγωνιστική περίοδο» και το ενδιαφέρον του κοινού ήταν ιδιαίτερα αυξημένο, δείγμα της θέλησης τόσο των αθλητών και των οικογένειών τους να εκπαιδευτούν πολυεπίπεδα, όσο και του ίδιου του συλλόγου να προσφέρει εκτός από την αγωνιστική προετοιμασία και ένα υψηλό εκπαιδευτικό επίπεδο για τους αθλητές του, με στόχο όχι μόνο τις επιδόσεις στους στίβους, αλλά να γίνουν καλύτεροι και υπεύθυνοι πολίτες.
Οι ομιλήτριές Φρόσω Πατσού, M.Sc. Ψυχολόγος, πτυχιούχος και υποψήφια διδάκτωρ του Παντείου Πανεπιστημίου και ειδική επιστημονική συνεργάτιδα Εθνικής Ομάδας Στίβου, με πολλές άλλες περγαμηνές και Ειρήνη Μπαμπαρούτση, Διδάκτωρα Χαροκοπείου Πανεπιστημίου Αθηνών, Κλινική Διαιτολόγος – Αθλητικής Διατροφολόγος, Επιστημονική Συνεργάτιδα ΣΕΓΑΣ-Διατροφολόγο της Εθνικής Ομάδας Στίβου, με το κύρος, τις γνώσεις, τις εμπειρίες και τις συμβουλές τους προσέδωσαν ποιότητα στο σεμινάριο, ενώ με το μοναδικό τους τρόπο πρόσφεραν απλές λύσεις στα προβλήματα της καθημερινότητάς των αθλητών. Επιπλέον, κέρδισαν όλους τους παρευρισκομένους, δεχόμενες ερωτήσεις, λύνοντας απορίες και δίνοντας οδηγίες ενώ έδειξαν πώς να θέτουν εφικτούς στόχους, αποκαλύπτοντας μικρά μυστικά ώστε να καταφέρνουν να τους πραγματοποιούν.
Την εκδήλωση προλόγησε ο πρόεδρος του Συλλόγου, Κωνσταντίνος Γκριτζάπης, ο οποίος ευχαρίστησε τον Δήμο για την φιλοξενία, καθώς και τις εισηγήτριες για την παρουσία και την προσφορά τους, ενώ τόνισε πως θα συνεχίσουν παρόμοιες εκδηλώσεις, διότι πέρα των προφανών αγωνιστικών ωφελειών που παράσχουν, πραγματώνουν κυρίως την ποιοτική αναβάθμιση των αθλητριών – αθλητών.
Χαιρετισμό εκ μέρους του δημάρχου απηύθυνε ο πρόεδρος του ΠΕΑΠ, Χρήστος Φωτίδης, ο οποίος, μεταξύ άλλων ανέφερε: «Είναι πολύ ευχάριστο να παίρνουν τέτοιες πρωτοβουλίες τα σωματεία της πόλης. Είναι πολύ χρήσιμο να ξέρουμε ακριβώς παραμέτρους που πρέπει τα παιδιά μας να γνωρίζουν. Προέρχομαι από αθλητική οικογένεια, η γυναίκα μου ήταν στην εθνική χάντμπολ. Έχετε τον χαιρετισμό του δημάρχου για τέτοιες δράσεις», ανέφερε και εξέφρασε την επιθυμία η επόμενη διοργάνωση να γίνει σε συνδιοργάνωση με το ΠΕΑΠ.
Φρόσω Πάτσου: «Ο αθλητής να ξέρει ποιος είναι και τι μπορεί να καταφέρει»
Πρώτη τον λόγο πήρε η κ. Φρόσω Πατσου, η οποία ευχαρίστησε για την πρόσκληση και μίλησε για την ψυχική ανθεκτικότητα, μια καινούρια έννοια της αθλητικής ψυχολογίας, η οποία συνδυάζεται με το άγχος. Όπως εξήγησε, πρόκειται για δύο έννοιες που συνδέονται άμεσα, καθώς στο μυαλό των αθλητών μπαίνει πάντα μια ταμπέλα «έχει άγχος; Είναι μόνο ανασταλτικό; Είναι ένας κακός παράγοντας ή μέσα από αυτό οι αθλητές καταφέρνουν να βγάλουν τον καλύτερό τους εαυτό;
«Σύμφωνα με την αθλητική πυραμίδα απόδοσης, ένας αθλητής για να φτάσει να έχει τη μέγιστη δυνατή απόδοση, είναι επιτυχημένος, έστω κι αν είναι τελευταίος στη σειρά. Αν στην αρχή της καριέρας μας μπορούσαμε να μετρήσουμε πόσο μπορεί να φτάσει ο κάθε αθλητής όταν τελειώσει την καριέρα του, αν έφτανε σε αυτό το όριο, είναι επιτυχημένος αθλητής», ανέφερε.
Όπως εξήγησε, στο πρώτο επίπεδο της πυραμίδας πρέπει να υπάρχουν χαρακτηριστικά, αυτά που λέμε ταλέντο, όμως δεν αφορά μόνο στις φυσικές δυνατότητες. «Περισσότερο από όλα έχει να κάνει και με το μυαλό. Πρέπει να υπάρχει ταλέντο, κίνητρο και άποψη. Πολλές φορές λέω σε γονείς ότι το θέλουν πιο πολύ από ό,τι το θέλουν τα παιδιά. Θέλω να βλέπω αθλητές να γυαλίζει το μάτι τους. Όσα προβλήματα κι αν υπάρχουν, χρειάζεται να έχω ένα δικό μου εσωτερικό κίνητρο για να πάω παραπέρα και όχι επειδή το θέλουν οι γονείς μου και προσπαθούν με κάθε μέσο να με κάνουν να έρθω πρώτος».
Σύμφωνα με την έμπειρη επιστήμονα, το σπουδαιότερο που πρέπει να έχει ο αθλητής είναι η συγκέντρωση. «Το άγχος είναι το συναίσθημα που νιώθουμε και προκύπτει ως αντίδραση. Είναι η αντίδραση που έχει το σώμα. Υπάρχει το καλό στρες (δημιουργικό) και το κακό (ανασταλτικό). Εμείς θέλουμε τη διέγερση για τους αθλητές. Θέλουμε τα θετικά επίπεδα διέγερσης, εκείνα που κινητοποιούν τις μυϊκές ομάδες και τους νευρώνες εκείνους που θα κάνουν να αποδώσει καλύτερα από ό,τι στην προπόνηση. Όταν είμαστε σε ένα θετικό επίπεδο διέγερσης κινητοποιώ όλα εκείνα στο σώμα που δεν μπορώ να κινητοποιήσω στην προπόνηση. Όταν το άγχος είναι παραπάνω από αυτό που πρέπει, το σώμα αρχίζει εσωτερικά να έχει αντιδράσεις που δεν γνωρίζουμε. Παράγει πολύ κορτιζόνη, μια ορμόνη που έχει επιπτώσεις. Είναι το αίσθημα που έχουν οι αθλητές την ώρα του αγώνα να αισθάνονται ατονία ή τα πόδια πολύ βαριά. Αυτό συμβαίνει γιατί ήταν σε πολύ υψηλά επίπεδα διέγερσης πριν τον αγώνα, που κατά τη διάρκειά του εξαντλήθηκε. Αυτά οι αθλητές δεν τα καταλαβαίνουν. Αυτό που καταλαβαίνουν είναι σωματικά συμπτώματα που εκδηλώνονται. Το τρέμουλο, το καρδιοχτύπι, εφίδρωση, τάση για εμετό, συχνουρία. Καταλαβαίνουμε ότι το άγχος έχει φτάσει πολύ ψηλά», αναφέρει.
Ανάλογα με τις απαιτήσεις του περιβάλλοντος, (αγώνα, εξετάσεις, συνέντευξη για δουλειά κλπ), στο σώμα θα γίνουν αλυσιδωτές φυσιολογικές εσωτερικές και ψυχολογικές αντιδράσεις και αναλόγως ο αθλητής θα έχει καλή ή άσχημη απόδοση. Επιπλέον, όπως εξηγεί, το άγχος είναι μια πολυδιάστατη έννοια που αποτελείται από τέσσερις παραμέτρους: Γνωστικό άγχος (δημιουργείται στο μυαλό μας και δεν ερμηνεύεται από κανέναν), σωματικό (αυτά που νιώθουμε στο σώμα), άγχος προδιάθεσης (αυτό που έχουμε ως προσωπικότητα ανεξάρτητα αν είμαστε αθλητές ή όχι και το άγχος κατάστασης (αυτό που νιώθουμε την ώρα του αγώνα). Το τελευταίο επιβαρύνεται από κάποιες παραμέτρους: αμφιβολία και φόβος για το αποτέλεσμα, φόβος για αρνητική κοινωνική αξιολόγηση, φόβος για τραυματισμό, ελλιπής προετοιμασία, τελειομανία, απροσδόκητες καταστάσεις.
«Αν νιώθουμε ότι ελέγχουμε το αγχογόνο ερέθισμα, θα έχουμε θετικές προσδοκίες για το αποτέλεσμα, κατά συνέπεια αυτό το άγχος θα βοηθήσει τις επιδόσεις μας. Αντίθετα, θα μας κάνει να πάμε χειρότερα στον αγώνα από ό,τι πάμε στην προπόνηση».
Τελικά, πόσα «κιλά» άγχους πρέπει να έχουμε; Είναι το ερώτημα.
«Δεν θέλουμε έναν αθλητή να μην έχει καθόλου άγχος. Δεν θα βάλει όλη του την ενέργεια. Θέλουμε να έχει μεσαία επίπεδα άγχους. Υπάρχουν διαφορές. Αν κάνουμε άθλημα που χρειάζεται υπερβολική λεπτομέρεια (τοξοβολία, σκοποβολή) δεν θέλουμε ούτε αυτά τα μεσαία επίπεδα άγχους, Θέλουμε ο αθλητής να οδεύει στην απάθεια. Ο στίβος τα χρειάζεται. Οι αρχάριοι αθλητές, πρέπει να έχουν χαμηλότερα επίπεδα άγχους γιατί δε μπορούν να τα ερμηνεύσουν στο σώμα του και τα λαμβάνουν όλα αρνητικά. Ο αθλητής πρέπει να έχει χαμηλά επίπεδα γνωστικού άγχους, μέτρια επίπεδα σωματικού άγχους και αυτοπεποίθηση που πρέπει να είναι πάρα πολύ ψηλά. Όχι ουτοπικά, να σκέφτεται ότι θα κερδίσει, ενώ δεν μπορεί, αλλά να ξέρει ο ίδιος πολύ καλά ποιος είναι και τι μπορεί να καταφέρει».
Ειρήνη Μπαμπαρούτση: Το πιάτο του αθλητή
Η συζήτηση μετακινήθηκε στην συνέχεια σε ό,τι έχει να κάνει με την διατροφή των αθλητών. Πώς πρέπει να αλλάζει η διατροφή μας και τι παρεμβάσεις πρέπει να κάνουμε στο πιάτο του αθλητή, ανάλογα με την αγωνιστική περίοδο; Η φυσική κατάσταση αλλάζει πριν μπούμε στην αγωνιστική περίοδο;
«Αυτές οι πληροφορίες για τον διαιτολόγο είναι εύκολες, αλλά για τον αθλητή πρέπει να μπει καλά στο μυαλό ότι δεν κάνουμε πάντα την ίδια διατροφή. Ειδικά για παιδιά που βρίσκονται στην ανάπτυξη, επαναπροσδιορίζουμε τις ανάγκες, γιατί μπορεί να υπάρξουν και τραυματισμοί, να ψηλώσουν απότομα, να αλλάξει το βάρος. Όλες αυτές οι πληροφορίες αλλάζουν το διαιτολόγιο. Όταν μιλάμε για αθλητική απόδοση, πρέπει να υπάρχει και σωστή σίτιση, που σημαίνει και καλή υγεία. Να έχουμε μια καλή κλινική κατάσταση. Και πριν από την προπόνηση πρέπει να έχει φάει σωστά και μετά, να κάνει σωστή αποκατάσταση. Αναπόσπαστο κομμάτι είναι η ενυδάτωση Το νερό είναι που μεταφέρει το οξυγόνο στους ιστούς και βοηθάει στο μεταβολισμό μας.
Οι περισσότεροι αθλητές προσπαθούν από μόνοι τους να τρέφονται πιο αυστηρά. Γι’ αυτό χρειάζεται να υπάρχει ένας ειδικός από πίσω να καταρρίπτει τους μύθους. Δεν απαγορεύεται το λίπος στην διατροφή, αλλά πρέπει να προέρχεται από καλές πηγές. Την τροφή την παίρνουμε για ενέργεια, δομικά συστατικά και ρυθμίζει τον μεταβολισμό. Είναι πολύ σημαντική η διατροφή για την άσκηση», σημειώνει.
Όπως εξηγεί, όταν ένας ειδικός προσπαθεί να μπει στον σχεδιασμό ενός αθλητικού πιάτου, θέτει τον στόχο (ποσοστό λίπους, βάρος, ανάλογα με το αγώνισμα), λαμβάνει τα βασικά χαρακτηριστικά (ηλικία και αναπτυξιακό ρυθμό), εντοπίζονται οι ελλείψεις και γι’ αυτό χρειάζονται αιματολογικές εξετάσεις. Επίσης, πρέπει να ληφθούν υπόψη σοβαρά κάποιες ιδιαιτερότητες. «Υπάρχουν παιδιά που έχουν πολλές αλλεργίες. Όλα αυτά προσδιορίζουν το πώς θα σχεδιαστεί κάθε πιάτο. Επιπλέον, υπάρχουν ο καθημερινές δραστηριότητες. Το άθλημα, η συχνότητα της προπόνησης… Ο στόχος δεν αλλάζει. Αλλά υπάρχουν πολλά που μπορούν να αλλάξουν αυτόν τον σχεδιασμό. Πρέπει και οι αθλητές να μάθουν να τα συνεκτιμούν και να καταλαβαίνουν. Προκειμένου να βγαίνει κάθε φορά το διαιτολόγιο, ξεχωρίζουμε τις διάφορες περιόδους της προπόνησης, γίνονται προσαρμογές στην ενέργεια, βιταμίνες, υγρά και συμπληρώματα. Κάθε περίοδος έχει τη δική της διατροφή. Δεν αλλάζουμε το πιάτο. Θα αλλάξουμε την ποσότητα, την ενίσχυση των γευμάτων, θα αλλάξει κυρίως ο αριθμός των σνακ. Κάνουμε διαχείριση του βάρους να δούμε αν φτάσαμε τους στόχους και να επαναπροσδιοριστεί. Αυτός που δεν φτάνει τον στόχο είναι λιγότερο έτοιμος στην επόμενη φάση».
Όπως αναφέρει, στην αρχή της χρονιάς που τα παιδιά έρχονται από το καλοκαίρι, περιορίζεται το βάρος και με βάση το πρόγραμμα του σχολείου πρέπει να κατανέμονται τα γεύματα. «Όσο η χρονιά περνάει και θέλουμε ένταση και δύναμη, αυξάνουμε την ενέργεια και κάνουμε συγκρίσεις. Πήγε καλά το προηγούμενο διάστημα διατροφικά; Δεν θα ξεχνάμε ποτέ τον στόχο. Αν μένουμε πίσω σε αυτό, μένει πίσω και η προπονητική διαδικασία. Τον Φεβρουάριο που πέφτει οπ ρυθμός της προπόνησης, ο διατροφολόγος πρέπει να προσπαθήσει να διατηρήσει ό,τι έχει κάνει μέχρι τώρα και να προετοιμάσει για την επόμενη αγωνιστική περίοδο με επάρκεια σε ενέργεια και θρεπτικά συστατικά. Πολλοί αθλητές ρωτούν πώς θα διατηρηθούν τον Αύγουστο. Πρέπει να έχουν εκπαιδευτεί όλο το χρόνο. Πάντα θα έχουν στο μυαλό ότι πρέπει να μπαίνουν στην επόμενη χρονιά πιο έτοιμοι και πιο ώριμοι. Τελικός στόχος να έχουμε ενεργειακή κάλυψη, σωστή αποκατάσταση και να κρατάμε καλά το ανοσοποιητικό μας. Αν κουραστούν παραπάνω και δεν έχουν τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά θα πέσει το ανοσοποιητικό. Πρέπει να προσέξουμε και αυτό το κομμάτι. Οι αθλητές πρέπει να τρώνε τα πάντα. Αυτό που αλλάζει είναι ο όγκος. Ο αθλητής δεν παρακάμπτει κάτι, τρώει τα πάντα».
Κλείνοντας, η κ. Μπαρμπαρούτση εξήγησε πόσο σημαντική είναι η ενυδάτωση στον οργανισμό, αλλά και το πόσο σημαντικό είναι να γνωρίζει ο ίδιος ο αθλητής την αξία μιας ισορροπημένης διατροφής. «Πρέπει μετά την προπόνηση να αναπληρώνουμε το «καύσιμο» που κάψαμε εκεί. Υπάρχουν κάποια στάνταρ. Είναι πολύ σημαντική η ενυδάτωση. Λίγο παραπάνω νερό στην προπόνηση δεν είναι κακό. Κάθε μισό κιλό που χάνουμε, πρέπει κατά τη διάρκεια να πίνουμε λίγο περισσότερο νερό. Ξέρουμε ότι είμαστε κατάλληλα ενυδατωμένοι όταν έχουμε ανοιχτόχρωμα ούρα. Πολλές από τις κράμπες εξαρτώνται από την ενυδάτωση. Επιπλέον, βοηθά στην λήψη αποφάσεων, βοηθά πολύ στο ανοσοποιητικό. Το βάρος ποτέ δεν θέλουμε να πέφτει περισσότερο από 1-2% από το αρχικό μας γιατί θεωρείται σοβαρή αφυδάτωση. Προσπαθούμε να το έχουμε στο μυαλό μας. Το πιάτο του αθλητή αλλάζει και σε σχέση με το αν ταξιδεύει και πού πηγαίνει. Εξετάζονται το περιβάλλον και οι συνθήκες του αγώνα και πολλές φορές ζητούνται συγκεκριμένα γεύματα στα ταξίδια. Ξεκινάμε από την ισορροπημένη διατροφή, γίνεται πιο εξειδικευμένη και μετά μπορούν να μας βοηθήσουν τα συμπληρώματα. Δεν τα έχουμε ανάγκη, μπορεί να αποτελούν το πολύ μικρό βοήθημα σε όλη την αθλητική διατροφική πυραμίδα».
πηγή: amarysia.gr
_
Συλλόγου «Αναγέννηση Πεύκης», που πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα Μ. Αναγνωστάκης (κάτωθι του Δημοτικού Θεάτρου Πεύκης). Η εκδήλωση χωρίστηκε σε δυο μέρη, της Αθλητικής ψυχολογίας με θέμα «Πώς να γίνω ψυχικά ανθεκτικός αθλητής;» και της Αθλητικής Διατροφής με θέμα «Το πιάτο του αθλητή ανάλογα με την αγωνιστική περίοδο» και το ενδιαφέρον του κοινού ήταν ιδιαίτερα αυξημένο, δείγμα της θέλησης τόσο των αθλητών και των οικογένειών τους να εκπαιδευτούν πολυεπίπεδα, όσο και του ίδιου του συλλόγου να προσφέρει εκτός από την αγωνιστική προετοιμασία και ένα υψηλό εκπαιδευτικό επίπεδο για τους αθλητές του, με στόχο όχι μόνο τις επιδόσεις στους στίβους, αλλά να γίνουν καλύτεροι και υπεύθυνοι πολίτες.
Οι ομιλήτριές Φρόσω Πατσού, M.Sc. Ψυχολόγος, πτυχιούχος και υποψήφια διδάκτωρ του Παντείου Πανεπιστημίου και ειδική επιστημονική συνεργάτιδα Εθνικής Ομάδας Στίβου, με πολλές άλλες περγαμηνές και Ειρήνη Μπαμπαρούτση, Διδάκτωρα Χαροκοπείου Πανεπιστημίου Αθηνών, Κλινική Διαιτολόγος – Αθλητικής Διατροφολόγος, Επιστημονική Συνεργάτιδα ΣΕΓΑΣ-Διατροφολόγο της Εθνικής Ομάδας Στίβου, με το κύρος, τις γνώσεις, τις εμπειρίες και τις συμβουλές τους προσέδωσαν ποιότητα στο σεμινάριο, ενώ με το μοναδικό τους τρόπο πρόσφεραν απλές λύσεις στα προβλήματα της καθημερινότητάς των αθλητών. Επιπλέον, κέρδισαν όλους τους παρευρισκομένους, δεχόμενες ερωτήσεις, λύνοντας απορίες και δίνοντας οδηγίες ενώ έδειξαν πώς να θέτουν εφικτούς στόχους, αποκαλύπτοντας μικρά μυστικά ώστε να καταφέρνουν να τους πραγματοποιούν.
Την εκδήλωση προλόγησε ο πρόεδρος του Συλλόγου, Κωνσταντίνος Γκριτζάπης, ο οποίος ευχαρίστησε τον Δήμο για την φιλοξενία, καθώς και τις εισηγήτριες για την παρουσία και την προσφορά τους, ενώ τόνισε πως θα συνεχίσουν παρόμοιες εκδηλώσεις, διότι πέρα των προφανών αγωνιστικών ωφελειών που παράσχουν, πραγματώνουν κυρίως την ποιοτική αναβάθμιση των αθλητριών – αθλητών.
Χαιρετισμό εκ μέρους του δημάρχου απηύθυνε ο πρόεδρος του ΠΕΑΠ, Χρήστος Φωτίδης, ο οποίος, μεταξύ άλλων ανέφερε: «Είναι πολύ ευχάριστο να παίρνουν τέτοιες πρωτοβουλίες τα σωματεία της πόλης. Είναι πολύ χρήσιμο να ξέρουμε ακριβώς παραμέτρους που πρέπει τα παιδιά μας να γνωρίζουν. Προέρχομαι από αθλητική οικογένεια, η γυναίκα μου ήταν στην εθνική χάντμπολ. Έχετε τον χαιρετισμό του δημάρχου για τέτοιες δράσεις», ανέφερε και εξέφρασε την επιθυμία η επόμενη διοργάνωση να γίνει σε συνδιοργάνωση με το ΠΕΑΠ.
Φρόσω Πάτσου: «Ο αθλητής να ξέρει ποιος είναι και τι μπορεί να καταφέρει»
Πρώτη τον λόγο πήρε η κ. Φρόσω Πατσου, η οποία ευχαρίστησε για την πρόσκληση και μίλησε για την ψυχική ανθεκτικότητα, μια καινούρια έννοια της αθλητικής ψυχολογίας, η οποία συνδυάζεται με το άγχος. Όπως εξήγησε, πρόκειται για δύο έννοιες που συνδέονται άμεσα, καθώς στο μυαλό των αθλητών μπαίνει πάντα μια ταμπέλα «έχει άγχος; Είναι μόνο ανασταλτικό; Είναι ένας κακός παράγοντας ή μέσα από αυτό οι αθλητές καταφέρνουν να βγάλουν τον καλύτερό τους εαυτό;
«Σύμφωνα με την αθλητική πυραμίδα απόδοσης, ένας αθλητής για να φτάσει να έχει τη μέγιστη δυνατή απόδοση, είναι επιτυχημένος, έστω κι αν είναι τελευταίος στη σειρά. Αν στην αρχή της καριέρας μας μπορούσαμε να μετρήσουμε πόσο μπορεί να φτάσει ο κάθε αθλητής όταν τελειώσει την καριέρα του, αν έφτανε σε αυτό το όριο, είναι επιτυχημένος αθλητής», ανέφερε.
Όπως εξήγησε, στο πρώτο επίπεδο της πυραμίδας πρέπει να υπάρχουν χαρακτηριστικά, αυτά που λέμε ταλέντο, όμως δεν αφορά μόνο στις φυσικές δυνατότητες. «Περισσότερο από όλα έχει να κάνει και με το μυαλό. Πρέπει να υπάρχει ταλέντο, κίνητρο και άποψη. Πολλές φορές λέω σε γονείς ότι το θέλουν πιο πολύ από ό,τι το θέλουν τα παιδιά. Θέλω να βλέπω αθλητές να γυαλίζει το μάτι τους. Όσα προβλήματα κι αν υπάρχουν, χρειάζεται να έχω ένα δικό μου εσωτερικό κίνητρο για να πάω παραπέρα και όχι επειδή το θέλουν οι γονείς μου και προσπαθούν με κάθε μέσο να με κάνουν να έρθω πρώτος».
Σύμφωνα με την έμπειρη επιστήμονα, το σπουδαιότερο που πρέπει να έχει ο αθλητής είναι η συγκέντρωση. «Το άγχος είναι το συναίσθημα που νιώθουμε και προκύπτει ως αντίδραση. Είναι η αντίδραση που έχει το σώμα. Υπάρχει το καλό στρες (δημιουργικό) και το κακό (ανασταλτικό). Εμείς θέλουμε τη διέγερση για τους αθλητές. Θέλουμε τα θετικά επίπεδα διέγερσης, εκείνα που κινητοποιούν τις μυϊκές ομάδες και τους νευρώνες εκείνους που θα κάνουν να αποδώσει καλύτερα από ό,τι στην προπόνηση. Όταν είμαστε σε ένα θετικό επίπεδο διέγερσης κινητοποιώ όλα εκείνα στο σώμα που δεν μπορώ να κινητοποιήσω στην προπόνηση. Όταν το άγχος είναι παραπάνω από αυτό που πρέπει, το σώμα αρχίζει εσωτερικά να έχει αντιδράσεις που δεν γνωρίζουμε. Παράγει πολύ κορτιζόνη, μια ορμόνη που έχει επιπτώσεις. Είναι το αίσθημα που έχουν οι αθλητές την ώρα του αγώνα να αισθάνονται ατονία ή τα πόδια πολύ βαριά. Αυτό συμβαίνει γιατί ήταν σε πολύ υψηλά επίπεδα διέγερσης πριν τον αγώνα, που κατά τη διάρκειά του εξαντλήθηκε. Αυτά οι αθλητές δεν τα καταλαβαίνουν. Αυτό που καταλαβαίνουν είναι σωματικά συμπτώματα που εκδηλώνονται. Το τρέμουλο, το καρδιοχτύπι, εφίδρωση, τάση για εμετό, συχνουρία. Καταλαβαίνουμε ότι το άγχος έχει φτάσει πολύ ψηλά», αναφέρει.
Ανάλογα με τις απαιτήσεις του περιβάλλοντος, (αγώνα, εξετάσεις, συνέντευξη για δουλειά κλπ), στο σώμα θα γίνουν αλυσιδωτές φυσιολογικές εσωτερικές και ψυχολογικές αντιδράσεις και αναλόγως ο αθλητής θα έχει καλή ή άσχημη απόδοση. Επιπλέον, όπως εξηγεί, το άγχος είναι μια πολυδιάστατη έννοια που αποτελείται από τέσσερις παραμέτρους: Γνωστικό άγχος (δημιουργείται στο μυαλό μας και δεν ερμηνεύεται από κανέναν), σωματικό (αυτά που νιώθουμε στο σώμα), άγχος προδιάθεσης (αυτό που έχουμε ως προσωπικότητα ανεξάρτητα αν είμαστε αθλητές ή όχι και το άγχος κατάστασης (αυτό που νιώθουμε την ώρα του αγώνα). Το τελευταίο επιβαρύνεται από κάποιες παραμέτρους: αμφιβολία και φόβος για το αποτέλεσμα, φόβος για αρνητική κοινωνική αξιολόγηση, φόβος για τραυματισμό, ελλιπής προετοιμασία, τελειομανία, απροσδόκητες καταστάσεις.
«Αν νιώθουμε ότι ελέγχουμε το αγχογόνο ερέθισμα, θα έχουμε θετικές προσδοκίες για το αποτέλεσμα, κατά συνέπεια αυτό το άγχος θα βοηθήσει τις επιδόσεις μας. Αντίθετα, θα μας κάνει να πάμε χειρότερα στον αγώνα από ό,τι πάμε στην προπόνηση».
Τελικά, πόσα «κιλά» άγχους πρέπει να έχουμε; Είναι το ερώτημα.
«Δεν θέλουμε έναν αθλητή να μην έχει καθόλου άγχος. Δεν θα βάλει όλη του την ενέργεια. Θέλουμε να έχει μεσαία επίπεδα άγχους. Υπάρχουν διαφορές. Αν κάνουμε άθλημα που χρειάζεται υπερβολική λεπτομέρεια (τοξοβολία, σκοποβολή) δεν θέλουμε ούτε αυτά τα μεσαία επίπεδα άγχους, Θέλουμε ο αθλητής να οδεύει στην απάθεια. Ο στίβος τα χρειάζεται. Οι αρχάριοι αθλητές, πρέπει να έχουν χαμηλότερα επίπεδα άγχους γιατί δε μπορούν να τα ερμηνεύσουν στο σώμα του και τα λαμβάνουν όλα αρνητικά. Ο αθλητής πρέπει να έχει χαμηλά επίπεδα γνωστικού άγχους, μέτρια επίπεδα σωματικού άγχους και αυτοπεποίθηση που πρέπει να είναι πάρα πολύ ψηλά. Όχι ουτοπικά, να σκέφτεται ότι θα κερδίσει, ενώ δεν μπορεί, αλλά να ξέρει ο ίδιος πολύ καλά ποιος είναι και τι μπορεί να καταφέρει».
Ειρήνη Μπαμπαρούτση: Το πιάτο του αθλητή
Η συζήτηση μετακινήθηκε στην συνέχεια σε ό,τι έχει να κάνει με την διατροφή των αθλητών. Πώς πρέπει να αλλάζει η διατροφή μας και τι παρεμβάσεις πρέπει να κάνουμε στο πιάτο του αθλητή, ανάλογα με την αγωνιστική περίοδο; Η φυσική κατάσταση αλλάζει πριν μπούμε στην αγωνιστική περίοδο;
«Αυτές οι πληροφορίες για τον διαιτολόγο είναι εύκολες, αλλά για τον αθλητή πρέπει να μπει καλά στο μυαλό ότι δεν κάνουμε πάντα την ίδια διατροφή. Ειδικά για παιδιά που βρίσκονται στην ανάπτυξη, επαναπροσδιορίζουμε τις ανάγκες, γιατί μπορεί να υπάρξουν και τραυματισμοί, να ψηλώσουν απότομα, να αλλάξει το βάρος. Όλες αυτές οι πληροφορίες αλλάζουν το διαιτολόγιο. Όταν μιλάμε για αθλητική απόδοση, πρέπει να υπάρχει και σωστή σίτιση, που σημαίνει και καλή υγεία. Να έχουμε μια καλή κλινική κατάσταση. Και πριν από την προπόνηση πρέπει να έχει φάει σωστά και μετά, να κάνει σωστή αποκατάσταση. Αναπόσπαστο κομμάτι είναι η ενυδάτωση Το νερό είναι που μεταφέρει το οξυγόνο στους ιστούς και βοηθάει στο μεταβολισμό μας.
Οι περισσότεροι αθλητές προσπαθούν από μόνοι τους να τρέφονται πιο αυστηρά. Γι’ αυτό χρειάζεται να υπάρχει ένας ειδικός από πίσω να καταρρίπτει τους μύθους. Δεν απαγορεύεται το λίπος στην διατροφή, αλλά πρέπει να προέρχεται από καλές πηγές. Την τροφή την παίρνουμε για ενέργεια, δομικά συστατικά και ρυθμίζει τον μεταβολισμό. Είναι πολύ σημαντική η διατροφή για την άσκηση», σημειώνει.
Όπως εξηγεί, όταν ένας ειδικός προσπαθεί να μπει στον σχεδιασμό ενός αθλητικού πιάτου, θέτει τον στόχο (ποσοστό λίπους, βάρος, ανάλογα με το αγώνισμα), λαμβάνει τα βασικά χαρακτηριστικά (ηλικία και αναπτυξιακό ρυθμό), εντοπίζονται οι ελλείψεις και γι’ αυτό χρειάζονται αιματολογικές εξετάσεις. Επίσης, πρέπει να ληφθούν υπόψη σοβαρά κάποιες ιδιαιτερότητες. «Υπάρχουν παιδιά που έχουν πολλές αλλεργίες. Όλα αυτά προσδιορίζουν το πώς θα σχεδιαστεί κάθε πιάτο. Επιπλέον, υπάρχουν ο καθημερινές δραστηριότητες. Το άθλημα, η συχνότητα της προπόνησης… Ο στόχος δεν αλλάζει. Αλλά υπάρχουν πολλά που μπορούν να αλλάξουν αυτόν τον σχεδιασμό. Πρέπει και οι αθλητές να μάθουν να τα συνεκτιμούν και να καταλαβαίνουν. Προκειμένου να βγαίνει κάθε φορά το διαιτολόγιο, ξεχωρίζουμε τις διάφορες περιόδους της προπόνησης, γίνονται προσαρμογές στην ενέργεια, βιταμίνες, υγρά και συμπληρώματα. Κάθε περίοδος έχει τη δική της διατροφή. Δεν αλλάζουμε το πιάτο. Θα αλλάξουμε την ποσότητα, την ενίσχυση των γευμάτων, θα αλλάξει κυρίως ο αριθμός των σνακ. Κάνουμε διαχείριση του βάρους να δούμε αν φτάσαμε τους στόχους και να επαναπροσδιοριστεί. Αυτός που δεν φτάνει τον στόχο είναι λιγότερο έτοιμος στην επόμενη φάση».
Όπως αναφέρει, στην αρχή της χρονιάς που τα παιδιά έρχονται από το καλοκαίρι, περιορίζεται το βάρος και με βάση το πρόγραμμα του σχολείου πρέπει να κατανέμονται τα γεύματα. «Όσο η χρονιά περνάει και θέλουμε ένταση και δύναμη, αυξάνουμε την ενέργεια και κάνουμε συγκρίσεις. Πήγε καλά το προηγούμενο διάστημα διατροφικά; Δεν θα ξεχνάμε ποτέ τον στόχο. Αν μένουμε πίσω σε αυτό, μένει πίσω και η προπονητική διαδικασία. Τον Φεβρουάριο που πέφτει οπ ρυθμός της προπόνησης, ο διατροφολόγος πρέπει να προσπαθήσει να διατηρήσει ό,τι έχει κάνει μέχρι τώρα και να προετοιμάσει για την επόμενη αγωνιστική περίοδο με επάρκεια σε ενέργεια και θρεπτικά συστατικά. Πολλοί αθλητές ρωτούν πώς θα διατηρηθούν τον Αύγουστο. Πρέπει να έχουν εκπαιδευτεί όλο το χρόνο. Πάντα θα έχουν στο μυαλό ότι πρέπει να μπαίνουν στην επόμενη χρονιά πιο έτοιμοι και πιο ώριμοι. Τελικός στόχος να έχουμε ενεργειακή κάλυψη, σωστή αποκατάσταση και να κρατάμε καλά το ανοσοποιητικό μας. Αν κουραστούν παραπάνω και δεν έχουν τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά θα πέσει το ανοσοποιητικό. Πρέπει να προσέξουμε και αυτό το κομμάτι. Οι αθλητές πρέπει να τρώνε τα πάντα. Αυτό που αλλάζει είναι ο όγκος. Ο αθλητής δεν παρακάμπτει κάτι, τρώει τα πάντα».
Κλείνοντας, η κ. Μπαρμπαρούτση εξήγησε πόσο σημαντική είναι η ενυδάτωση στον οργανισμό, αλλά και το πόσο σημαντικό είναι να γνωρίζει ο ίδιος ο αθλητής την αξία μιας ισορροπημένης διατροφής. «Πρέπει μετά την προπόνηση να αναπληρώνουμε το «καύσιμο» που κάψαμε εκεί. Υπάρχουν κάποια στάνταρ. Είναι πολύ σημαντική η ενυδάτωση. Λίγο παραπάνω νερό στην προπόνηση δεν είναι κακό. Κάθε μισό κιλό που χάνουμε, πρέπει κατά τη διάρκεια να πίνουμε λίγο περισσότερο νερό. Ξέρουμε ότι είμαστε κατάλληλα ενυδατωμένοι όταν έχουμε ανοιχτόχρωμα ούρα. Πολλές από τις κράμπες εξαρτώνται από την ενυδάτωση. Επιπλέον, βοηθά στην λήψη αποφάσεων, βοηθά πολύ στο ανοσοποιητικό. Το βάρος ποτέ δεν θέλουμε να πέφτει περισσότερο από 1-2% από το αρχικό μας γιατί θεωρείται σοβαρή αφυδάτωση. Προσπαθούμε να το έχουμε στο μυαλό μας. Το πιάτο του αθλητή αλλάζει και σε σχέση με το αν ταξιδεύει και πού πηγαίνει. Εξετάζονται το περιβάλλον και οι συνθήκες του αγώνα και πολλές φορές ζητούνται συγκεκριμένα γεύματα στα ταξίδια. Ξεκινάμε από την ισορροπημένη διατροφή, γίνεται πιο εξειδικευμένη και μετά μπορούν να μας βοηθήσουν τα συμπληρώματα. Δεν τα έχουμε ανάγκη, μπορεί να αποτελούν το πολύ μικρό βοήθημα σε όλη την αθλητική διατροφική πυραμίδα».
πηγή: amarysia.gr
_
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Windows 10: Θα υποστηρίζει εφαρμογές Android και iOS
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
