2018-12-10 21:58:09
Διαβάστε το άρθρο του Κωνσταντίνου Τζέκη: Πριν λίγες μέρες, αναστατώθηκε η Αθήνα, η Θεσσαλονίκη, η Πάτρα, το Αγρίνιο, τα Ιωάννινα, κατά τις εκδηλώσεις της μνήμης του
Γρηγορόπουλου.
Φοιτητές και μαθητές, μετά τις καθιερωμένες, πλέον, πορείες στις πόλεις τους, επιδόθηκαν στο ασφαλές και ευχάριστο σπορ της ρίψης μολότοφ και ότι πρόχειρο πολεμοφόδιο έχουν εξασφαλίσει, καταστρέφοντας πεζοδρόμια και ιδιωτικές περιουσίες κατά των Αστυνομικών.
Ύστερα αποκαμωμένοι και ικανοποιημένοι, αποσύρονται να κοιμηθούν στα παχυλά τους στρώματα, μέχρι την επόμενη αναμέτρηση με την εξουσία.
Στη Γαλλία, ένα μη καθοδηγούμενο(;) κίνημα των κίτρινων γιλέκων κατάστρεψε το Παρίσι, που έλαμπε λόγω των στολισμών των Χριστουγέννων και άλλες πόλεις της χώρας. Το αρχικό τους αίτημα, η μη αύξηση της τιμής των καυσίμων. Αυτό έγινε δεκτό. Το επόμενο αίτημα ασαφές.
Το φαινόμενο της μετατροπής μιας συγκέντρωσης πολιτών, που θα κοκκίνιζαν στην πρώτη ματιά τους με κάποιον εκπρόσωπο του κράτους, σε έναν όχλο, που με μανία καταστρέφει, ότι βρεθεί μπροστά του, αδιαφορώντας ακόμα και για τη ζωή άσχετων τυχαίως περαστικών πολιτών του, δεν τον απασχολεί στην κορύφωση του καταστροφικού του έργου.
Ο Καρλ Λε Μπον, Γάλλος ψυχολόγος του 19ου αιώνα, στο βιβλίο του
« Η Ψυχολογία των όχλων» παρατηρεί ότι το μορφωτικό επίπεδο των ανθρώπων, που συμμετέχουν στη διαδικασία αυτή, είναι αδιάφορο. Μπορεί να είναι μια πορεία ή συγκέντρωση επιστημόνων, δημοσιογράφων, αστυνομικών, εργατών, υπαλλήλων ή οποιασδήποτε ομάδας πολιτών. Όταν υπάρχουν συνθήματα εμπρηστικά, μαχητικά, υπερβολικά, επιθετικά, σε κάποια στιγμή της διαδικασίας, μπορεί, ένας φιλήσυχος κόσμος να μετατραπεί σε όχλο, που δεν θα ακούει καμία φωνή της λογικής, καμία αναστολή δεν θα έχει, κανένα φραγμό κοινωνικής ντροπής. Τότε θα θέλει, να εκδικηθεί, χωρίς πολύ σκέψη, όποιον, ο όχλος θα στοχεύσει. Μπορεί να καταστρέψει, να κάψει, να ερημώσει, θεωρώντας τις ενέργειές του επιβεβλημένες και απαραίτητες για την πρόοδο του πολιτισμού.
Επί πλέον και ο εξυπνότερος και ο ευφυέστερος της πορείας ισοπεδώνεται και ο μέσος όρος της νοημοσύνης των συμμετεχόντων, είναι πολύ κατώτερος και του τελευταίου νοητικά άτυχου της πορείας.
Το ερώτημα είναι, ποιοί είναι οι αρχηγοί αυτού του παρεκτραπέντος πλήθους;
Δεν έχει σημασία η μόρφωσή τους, τα επιχειρήματά τους, η οικονομική τους κατάσταση. Σημασία έχει η επιθετικότητά τους, ο αγωνιστικός τους οίστρος, η σωματική τους ρώμη. Την ώρα της μετατροπής της πορείας σε όχλο, τίθεται επικεφαλής ο πλέον θηριώδης και ρηξικέλευθος, παραγκωνίζοντας τους ηγέτες και πιθανόν διοργανωτές της συγκέντρωσης. Οι τελευταίοι άβουλοι και χωρίς πειθώ, αρκούνται να ετοιμάζονται για την κοινωνική αντιμετώπιση της πιθανής κατακραυγής.
Ας μην απορούμε για την κατάληξη των κινητοποιήσεων. Μπορεί, να μετατραπούν σε όχλο, χωρίς να το καταλάβουμε και ύστερα να απορούμε, γιατί συνέβησαν αυτά τα έκτροπά. Όπως θα απορούν και οι χιλιάδες των Γάλλων, που κατάστρεψαν την πόλη του φωτός.
Όσο για τα δικά μας παιδιά, όσο εξασφαλίζουν στέγη ασύλου, νομική προστασία, κοινωνική και εκπαιδευτική κατάπτωση και κάποια κοινωνική και επιστημονική ανοχή, θα συνεχίζουν το αρεστό τους έργο. Μέχρι να ενηλικιωθούν και χορτάτοι από εμπειρίες, θα καθίσουν στις καρέκλες των εταιρειών των γονιών τους και θα συμπεριφέρονται προς τους εργαζόμενούς τους όπως η εντολή του χρήματος προστάζει.
_
bloko
Γρηγορόπουλου.
Φοιτητές και μαθητές, μετά τις καθιερωμένες, πλέον, πορείες στις πόλεις τους, επιδόθηκαν στο ασφαλές και ευχάριστο σπορ της ρίψης μολότοφ και ότι πρόχειρο πολεμοφόδιο έχουν εξασφαλίσει, καταστρέφοντας πεζοδρόμια και ιδιωτικές περιουσίες κατά των Αστυνομικών.
Ύστερα αποκαμωμένοι και ικανοποιημένοι, αποσύρονται να κοιμηθούν στα παχυλά τους στρώματα, μέχρι την επόμενη αναμέτρηση με την εξουσία.
Στη Γαλλία, ένα μη καθοδηγούμενο(;) κίνημα των κίτρινων γιλέκων κατάστρεψε το Παρίσι, που έλαμπε λόγω των στολισμών των Χριστουγέννων και άλλες πόλεις της χώρας. Το αρχικό τους αίτημα, η μη αύξηση της τιμής των καυσίμων. Αυτό έγινε δεκτό. Το επόμενο αίτημα ασαφές.
Το φαινόμενο της μετατροπής μιας συγκέντρωσης πολιτών, που θα κοκκίνιζαν στην πρώτη ματιά τους με κάποιον εκπρόσωπο του κράτους, σε έναν όχλο, που με μανία καταστρέφει, ότι βρεθεί μπροστά του, αδιαφορώντας ακόμα και για τη ζωή άσχετων τυχαίως περαστικών πολιτών του, δεν τον απασχολεί στην κορύφωση του καταστροφικού του έργου.
Ο Καρλ Λε Μπον, Γάλλος ψυχολόγος του 19ου αιώνα, στο βιβλίο του
« Η Ψυχολογία των όχλων» παρατηρεί ότι το μορφωτικό επίπεδο των ανθρώπων, που συμμετέχουν στη διαδικασία αυτή, είναι αδιάφορο. Μπορεί να είναι μια πορεία ή συγκέντρωση επιστημόνων, δημοσιογράφων, αστυνομικών, εργατών, υπαλλήλων ή οποιασδήποτε ομάδας πολιτών. Όταν υπάρχουν συνθήματα εμπρηστικά, μαχητικά, υπερβολικά, επιθετικά, σε κάποια στιγμή της διαδικασίας, μπορεί, ένας φιλήσυχος κόσμος να μετατραπεί σε όχλο, που δεν θα ακούει καμία φωνή της λογικής, καμία αναστολή δεν θα έχει, κανένα φραγμό κοινωνικής ντροπής. Τότε θα θέλει, να εκδικηθεί, χωρίς πολύ σκέψη, όποιον, ο όχλος θα στοχεύσει. Μπορεί να καταστρέψει, να κάψει, να ερημώσει, θεωρώντας τις ενέργειές του επιβεβλημένες και απαραίτητες για την πρόοδο του πολιτισμού.
Επί πλέον και ο εξυπνότερος και ο ευφυέστερος της πορείας ισοπεδώνεται και ο μέσος όρος της νοημοσύνης των συμμετεχόντων, είναι πολύ κατώτερος και του τελευταίου νοητικά άτυχου της πορείας.
Το ερώτημα είναι, ποιοί είναι οι αρχηγοί αυτού του παρεκτραπέντος πλήθους;
Δεν έχει σημασία η μόρφωσή τους, τα επιχειρήματά τους, η οικονομική τους κατάσταση. Σημασία έχει η επιθετικότητά τους, ο αγωνιστικός τους οίστρος, η σωματική τους ρώμη. Την ώρα της μετατροπής της πορείας σε όχλο, τίθεται επικεφαλής ο πλέον θηριώδης και ρηξικέλευθος, παραγκωνίζοντας τους ηγέτες και πιθανόν διοργανωτές της συγκέντρωσης. Οι τελευταίοι άβουλοι και χωρίς πειθώ, αρκούνται να ετοιμάζονται για την κοινωνική αντιμετώπιση της πιθανής κατακραυγής.
Ας μην απορούμε για την κατάληξη των κινητοποιήσεων. Μπορεί, να μετατραπούν σε όχλο, χωρίς να το καταλάβουμε και ύστερα να απορούμε, γιατί συνέβησαν αυτά τα έκτροπά. Όπως θα απορούν και οι χιλιάδες των Γάλλων, που κατάστρεψαν την πόλη του φωτός.
Όσο για τα δικά μας παιδιά, όσο εξασφαλίζουν στέγη ασύλου, νομική προστασία, κοινωνική και εκπαιδευτική κατάπτωση και κάποια κοινωνική και επιστημονική ανοχή, θα συνεχίζουν το αρεστό τους έργο. Μέχρι να ενηλικιωθούν και χορτάτοι από εμπειρίες, θα καθίσουν στις καρέκλες των εταιρειών των γονιών τους και θα συμπεριφέρονται προς τους εργαζόμενούς τους όπως η εντολή του χρήματος προστάζει.
_
bloko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Δ. Σιμόπουλος: Οι Φάροι του Διαστήματος
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
