2012-06-09 09:27:29
Αμερικανοί στρατιώτες περιπολούν στην περιοχή της Κανταχάρ στο νότιο Αφγανιστάν. Εκείνοι είναι σε επιφυλακή για την ζωή τους ενώ ένα αφγανάκι παίζει αμέριμνο
Σε άνοδο είναι οι αυτοκτονίες στον αμερικανικό στρατό: ένας στρατιώτης την ημέρα αυτοκτονεί κατά μέσο όρο. Τις πρώτες 155 μέρες του 2012 σημειώθηκαν 154 αυτοκτονίες μεταξύ των εν ενεργεία στρατιωτών _ δηλαδή οι αυτόχειρες είναι γύρω στο 50% περισσότεροι στρατιώτες απ' όσους σκοτώθηκαν στο Αφγανιστάν.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, ο αριθμός αυτός αντικατοπτρίζει το βάρος των συγκρούσεων στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν. Οι στρατιωτικές αρχές έχουν επίσης να αντιμετωπίσουν την αύξηση των σεξουαλικών επιθέσεων, του αλκοολισμού, τις οικιακής βίας και άλλων προβλημάτων.
Οι αυτοκτονίες είχαν σταθεροποιηθεί το 2010 και το 2011 και η φετινή αύξηση εξέπληξε τους ειδικούς. Σύμφωνα με μελέτες, αιτίες αποτελούν η υπερέκθεση στη μάχη, το μετατραυματικό στρες, η κατάχρηση φαρμάκων και τα προσωπικά οικονομικά προβλήματα. Στοιχεία του στρατού δείχνουν ότι όσοι που έχουν υπηρετήσει επανειλημμένως στα πεδία της μάχης διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να αυτοκτονήσουν, αν και σημαντικό μέρος των αυτοκτονιών πραγματοποιείται από στρατιώτες που δεν έχουν πάει στην πρώτη γραμμή.
Τις πρώτες 155 μέρες του 2011 είχαν σημειωθεί 130 αυτοκτονίες, δηλαδή 24 λιγότερες απ' όσες το ίδιο διάστημα φέτος _ αύξηση ίση με 18%. Η αύξηση φθάνει το 25% σε σύγκριση με το 2010. Οι στρατιώτες που αυτοκτονούν είναι περισσότεροι από εκείνους που χάνουν την ζωή τους στο Αφγανιστάν κάθε χρόνο από το 2008 μέχρι σήμερα.
Οι αυτοκτονίες αυξάνονται παρά τις προσπάθειες ετών για να ενθαρρυνθούν οι στρατιώτες να ζητούν βοήθεια για τα προβλήματα στην ψυχική υγεία τους. Πολλοί στρατιωτικοί θεωρούν πως η αναζήτηση βοήθειας υποδηλώνει αδυναμία και πιθανώς θα απειλούσε την προαγωγή τους.
Η Κιμ Ρουόκο, χήρα του Τζον Ρουόκο, πιλότου ελικοπτέρου που αυτοκτόνησε το 2005, λέει ότι «φοβόταν πολύ το πώς θα τον έβλεπαν οι άλλοι αν ζητούσε βοήθεια. Πίστευε ότι θα τον θεωρούσαν αδύναμο ή ότι προσπαθούσε να γλιτώσει την υπηρεσία στην πρώτη γραμμή».
Ο Στίβεν Ξενάκης, απόστρατος αξιωματικός και ψυχίατρος, λέει ότι «οι αυτοκτονίες αποτελούν σημάδι της καταπόνησης του στρατού ύστερα από μια δεκαετία και πλέον πολέμου. Εχουμε παρατηρήσει και στο παρελθόν, ότι τα φαινόμενα αυτά εντείνονται όταν οι μάχες καταλαγιάζουν και οι στρατιώτες αρχίζουν να επιστρέφουν».
http://www.tovima.gr/world/article/?aid=461456
Σε άνοδο είναι οι αυτοκτονίες στον αμερικανικό στρατό: ένας στρατιώτης την ημέρα αυτοκτονεί κατά μέσο όρο. Τις πρώτες 155 μέρες του 2012 σημειώθηκαν 154 αυτοκτονίες μεταξύ των εν ενεργεία στρατιωτών _ δηλαδή οι αυτόχειρες είναι γύρω στο 50% περισσότεροι στρατιώτες απ' όσους σκοτώθηκαν στο Αφγανιστάν.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, ο αριθμός αυτός αντικατοπτρίζει το βάρος των συγκρούσεων στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν. Οι στρατιωτικές αρχές έχουν επίσης να αντιμετωπίσουν την αύξηση των σεξουαλικών επιθέσεων, του αλκοολισμού, τις οικιακής βίας και άλλων προβλημάτων.
Οι αυτοκτονίες είχαν σταθεροποιηθεί το 2010 και το 2011 και η φετινή αύξηση εξέπληξε τους ειδικούς. Σύμφωνα με μελέτες, αιτίες αποτελούν η υπερέκθεση στη μάχη, το μετατραυματικό στρες, η κατάχρηση φαρμάκων και τα προσωπικά οικονομικά προβλήματα. Στοιχεία του στρατού δείχνουν ότι όσοι που έχουν υπηρετήσει επανειλημμένως στα πεδία της μάχης διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να αυτοκτονήσουν, αν και σημαντικό μέρος των αυτοκτονιών πραγματοποιείται από στρατιώτες που δεν έχουν πάει στην πρώτη γραμμή.
Τις πρώτες 155 μέρες του 2011 είχαν σημειωθεί 130 αυτοκτονίες, δηλαδή 24 λιγότερες απ' όσες το ίδιο διάστημα φέτος _ αύξηση ίση με 18%. Η αύξηση φθάνει το 25% σε σύγκριση με το 2010. Οι στρατιώτες που αυτοκτονούν είναι περισσότεροι από εκείνους που χάνουν την ζωή τους στο Αφγανιστάν κάθε χρόνο από το 2008 μέχρι σήμερα.
Οι αυτοκτονίες αυξάνονται παρά τις προσπάθειες ετών για να ενθαρρυνθούν οι στρατιώτες να ζητούν βοήθεια για τα προβλήματα στην ψυχική υγεία τους. Πολλοί στρατιωτικοί θεωρούν πως η αναζήτηση βοήθειας υποδηλώνει αδυναμία και πιθανώς θα απειλούσε την προαγωγή τους.
Η Κιμ Ρουόκο, χήρα του Τζον Ρουόκο, πιλότου ελικοπτέρου που αυτοκτόνησε το 2005, λέει ότι «φοβόταν πολύ το πώς θα τον έβλεπαν οι άλλοι αν ζητούσε βοήθεια. Πίστευε ότι θα τον θεωρούσαν αδύναμο ή ότι προσπαθούσε να γλιτώσει την υπηρεσία στην πρώτη γραμμή».
Ο Στίβεν Ξενάκης, απόστρατος αξιωματικός και ψυχίατρος, λέει ότι «οι αυτοκτονίες αποτελούν σημάδι της καταπόνησης του στρατού ύστερα από μια δεκαετία και πλέον πολέμου. Εχουμε παρατηρήσει και στο παρελθόν, ότι τα φαινόμενα αυτά εντείνονται όταν οι μάχες καταλαγιάζουν και οι στρατιώτες αρχίζουν να επιστρέφουν».
http://www.tovima.gr/world/article/?aid=461456
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΠΟΛΥ ΣΤΕΝΑΧΩΡΗΜΕΝΟΣ Ο ΜΑΝΙΑΤΗΣ...
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
