2018-12-20 08:36:25
Του Νικολάου Αθ. Μπλάνη Αντιστράτηγου Αστυνομίας ε.α.
1. Είναι γνωστές οι πρακτικές των υπηρεσιακών Συμβουλίων που αποφασίζουν τις κρίσεις-προαγωγές των αξιωματικών της Αστυνομίας (αλλά και των άλλων Σωμάτων Ασφαλείας και των Ενόπλων Δυνάμεων). Έχουμε αναφερθεί στις πρόσφατες έκτακτες κρίσεις της Αστυνομίας. Αποστρατεύθηκε μεγάλος αριθμός νέων (χωρίς να έχουν συμπληρώσει συντάξιμο χρόνο) αξιωματικών και χωρίς νέα αξιολόγηση-στοιχεία. Οι ίδιοι, που πριν από 10 μήνες είχαν κριθεί προακτέοι από το ίδιο (κατά τα 2/3) Συμβούλιο Κρίσεων στη συνέχεια αποπέμφθηκαν.
2. Διαβάσαμε στο ιστολόγιο bloko.gr(21-9-2018): «Λίστα με τα ονόματα 22 ανώτατων αξιωματικών, λένε καλά ενημερωμένες όσο και καλά διασταυρωμένες πηγές του bloko.gr, παρέδωσε πριν από λίγες ημέρες ο αρχηγός της Αστυνομίας στην υπουργό κυρία Γεροβασίλη ζητώντας τη διεξαγωγή έκτακτων κρίσεων και την αποπομπή όλων όσοι καταγράφονται στη λίστα προγραφών». Τελικά είδαμε να αποστρατεύονται 21 ανώτατοι αξιωματικοί (ο αντιστράτηγος τελικά δεν «κόπηκε»). Τυχαίο;;;
3. Τι συμβαίνει δηλαδή;;; Πως κρίνουν τα Συμβούλια;;; Μελετούν τα στοιχεία των αξιωματικών που κρίνονται και βγάζουν απόφαση εντός ολίγων ωρών;;; Και αυτό είναι πρακτικά δυνατόν;;; Ή μήπως πράγματι υπογράφουν τις λίστες (είναι γνωστή η παλιά ιστορία) που προσάγονται;;; Γιατί όλες οι αποφάσεις λαμβάνονται κατά πλειοψηφία 2 προς 1;;;Και γιατί δεν αναγράφουν ποιο μέλος μειοψήφησε;;; Μήπως για να «θολώσουν» τις ευθύνες τους;;; Ο νόμος ορίζει, ότι στο πρακτικό καταχωρίζονται και τα ονόματα όσων μειοψήφησαν (άρθρο 15 παρ.5 του ν. 2690/1999)!!!
4. Εδώ όμως γεννάται το ερώτημα: Δεν υπάρχει ατομική ευθύνη των μελών τόσο ποινική, όσο και αστική για την αποπομπή των αξιωματικών στις περιπτώσεις που προδήλως συντρέχει αυθαίρετη, καταχρηστική, καθ΄ υπέρβαση (κακή χρήση) της διακριτικής ευχέρειας και παράνομη εφαρμογή του νόμου;;; Δεν υπάρχει μεροληψία και σκοπός προσπορισμού οφέλους σε κάποιους και βλάβης σε άλλους;;; Δεν υπάρχει ενδεχόμενος δόλος;;; Δεν υπάρχει υλική και ηθική βλάβη αυτών;;; Κατά συνέπεια δεν υπάρχει αφενός παράβαση καθήκοντος (άρθρο 259 Π.Κ.) και αφετέρου προσβολή προσωπικότητας του ατόμου και αδικοπρακτική ευθύνη (άρθρα 57, 914 επ. Α.Κ.);;;
5. Στην πράξη ακολουθεί ένα «άτυπο σιωπηρό αλισβερίσι». Οι «κομμένοι» αξιωματικοί, αντί να καταγγείλουν τις αυθαιρεσίες, εγκλωβίζονται σε μια ιδιότυπη ετήσια ομηρία (βλ.άρθρο 55 παρ.1 π.δ.24/1997) και εξαναγκάζονται να υποβάλουν αίτηση επανάκρισης ενώπιον του Δευτεροβαθμίου Συμβουλίου Κρίσεων ευελπιστώντας (και εκλιπαρώντας) για αποκατάσταση. Τονίζεται με έμφαση, ότι κακώς λαμβάνει τη μορφή της αίτησης, αφού πρόκειται για διοικητική προσφυγή ουσίας (ενδικοφανή προσφυγή του άρθρου 54 παρ.1). Και έτσι αποφεύγουν να στραφούν ενδεχομένως εναντίον των υπευθύνων με μηνύσεις και αγωγές. Διστάζουν ακόμη να στραφούν εναντίον των κανονιστικών πράξεων, που ελέγχονται για αντισυνταγματικότητα. Σε κάθε περίπτωση φοβούνται την «εκδίκηση» της Διοίκησης.
6. Οι εν λόγω πρακτικές πρέπει να αλλάξουν. Τα ίδια τα μέλη των Συμβουλίων πρέπει να αναλογιστούν τον όρκο τους και να αναλάβουν τις ευθύνες τους, απέναντι στο Σώμα αλλά και την Κοινωνία. Δεν πρέπει να γίνονται «όργανα» πολιτικών, κομματικών κ.α. επιδιώξεων. Πρέπει να σέβονται πρώτα τον εαυτό τους και μετά τους συναδέλφους τους, τους οποίους απομακρύνουν πρόωρα και «βάναυσα» και οι οποίοι τις περισσότερες φορές είναι και καλύτεροι από τους ίδιους. Το να δέχονται και να υπηρετούν τέτοιες πρακτικές ενέχει δόλο (ενδεχόμενο τουλάχιστον) και συνιστά παράβαση καθήκοντος και προσβολή της προσωπικότητας των αξιωματικών. Δεν μπορεί να επικαλεστούν πλάνη. Σε κάθε περίπτωση η Νομολογία πρέπει να «αντιμετωπίσει» και την εν λόγω πραγματικότητα!!!
staratalogia
1. Είναι γνωστές οι πρακτικές των υπηρεσιακών Συμβουλίων που αποφασίζουν τις κρίσεις-προαγωγές των αξιωματικών της Αστυνομίας (αλλά και των άλλων Σωμάτων Ασφαλείας και των Ενόπλων Δυνάμεων). Έχουμε αναφερθεί στις πρόσφατες έκτακτες κρίσεις της Αστυνομίας. Αποστρατεύθηκε μεγάλος αριθμός νέων (χωρίς να έχουν συμπληρώσει συντάξιμο χρόνο) αξιωματικών και χωρίς νέα αξιολόγηση-στοιχεία. Οι ίδιοι, που πριν από 10 μήνες είχαν κριθεί προακτέοι από το ίδιο (κατά τα 2/3) Συμβούλιο Κρίσεων στη συνέχεια αποπέμφθηκαν.
2. Διαβάσαμε στο ιστολόγιο bloko.gr(21-9-2018): «Λίστα με τα ονόματα 22 ανώτατων αξιωματικών, λένε καλά ενημερωμένες όσο και καλά διασταυρωμένες πηγές του bloko.gr, παρέδωσε πριν από λίγες ημέρες ο αρχηγός της Αστυνομίας στην υπουργό κυρία Γεροβασίλη ζητώντας τη διεξαγωγή έκτακτων κρίσεων και την αποπομπή όλων όσοι καταγράφονται στη λίστα προγραφών». Τελικά είδαμε να αποστρατεύονται 21 ανώτατοι αξιωματικοί (ο αντιστράτηγος τελικά δεν «κόπηκε»). Τυχαίο;;;
3. Τι συμβαίνει δηλαδή;;; Πως κρίνουν τα Συμβούλια;;; Μελετούν τα στοιχεία των αξιωματικών που κρίνονται και βγάζουν απόφαση εντός ολίγων ωρών;;; Και αυτό είναι πρακτικά δυνατόν;;; Ή μήπως πράγματι υπογράφουν τις λίστες (είναι γνωστή η παλιά ιστορία) που προσάγονται;;; Γιατί όλες οι αποφάσεις λαμβάνονται κατά πλειοψηφία 2 προς 1;;;Και γιατί δεν αναγράφουν ποιο μέλος μειοψήφησε;;; Μήπως για να «θολώσουν» τις ευθύνες τους;;; Ο νόμος ορίζει, ότι στο πρακτικό καταχωρίζονται και τα ονόματα όσων μειοψήφησαν (άρθρο 15 παρ.5 του ν. 2690/1999)!!!
4. Εδώ όμως γεννάται το ερώτημα: Δεν υπάρχει ατομική ευθύνη των μελών τόσο ποινική, όσο και αστική για την αποπομπή των αξιωματικών στις περιπτώσεις που προδήλως συντρέχει αυθαίρετη, καταχρηστική, καθ΄ υπέρβαση (κακή χρήση) της διακριτικής ευχέρειας και παράνομη εφαρμογή του νόμου;;; Δεν υπάρχει μεροληψία και σκοπός προσπορισμού οφέλους σε κάποιους και βλάβης σε άλλους;;; Δεν υπάρχει ενδεχόμενος δόλος;;; Δεν υπάρχει υλική και ηθική βλάβη αυτών;;; Κατά συνέπεια δεν υπάρχει αφενός παράβαση καθήκοντος (άρθρο 259 Π.Κ.) και αφετέρου προσβολή προσωπικότητας του ατόμου και αδικοπρακτική ευθύνη (άρθρα 57, 914 επ. Α.Κ.);;;
5. Στην πράξη ακολουθεί ένα «άτυπο σιωπηρό αλισβερίσι». Οι «κομμένοι» αξιωματικοί, αντί να καταγγείλουν τις αυθαιρεσίες, εγκλωβίζονται σε μια ιδιότυπη ετήσια ομηρία (βλ.άρθρο 55 παρ.1 π.δ.24/1997) και εξαναγκάζονται να υποβάλουν αίτηση επανάκρισης ενώπιον του Δευτεροβαθμίου Συμβουλίου Κρίσεων ευελπιστώντας (και εκλιπαρώντας) για αποκατάσταση. Τονίζεται με έμφαση, ότι κακώς λαμβάνει τη μορφή της αίτησης, αφού πρόκειται για διοικητική προσφυγή ουσίας (ενδικοφανή προσφυγή του άρθρου 54 παρ.1). Και έτσι αποφεύγουν να στραφούν ενδεχομένως εναντίον των υπευθύνων με μηνύσεις και αγωγές. Διστάζουν ακόμη να στραφούν εναντίον των κανονιστικών πράξεων, που ελέγχονται για αντισυνταγματικότητα. Σε κάθε περίπτωση φοβούνται την «εκδίκηση» της Διοίκησης.
6. Οι εν λόγω πρακτικές πρέπει να αλλάξουν. Τα ίδια τα μέλη των Συμβουλίων πρέπει να αναλογιστούν τον όρκο τους και να αναλάβουν τις ευθύνες τους, απέναντι στο Σώμα αλλά και την Κοινωνία. Δεν πρέπει να γίνονται «όργανα» πολιτικών, κομματικών κ.α. επιδιώξεων. Πρέπει να σέβονται πρώτα τον εαυτό τους και μετά τους συναδέλφους τους, τους οποίους απομακρύνουν πρόωρα και «βάναυσα» και οι οποίοι τις περισσότερες φορές είναι και καλύτεροι από τους ίδιους. Το να δέχονται και να υπηρετούν τέτοιες πρακτικές ενέχει δόλο (ενδεχόμενο τουλάχιστον) και συνιστά παράβαση καθήκοντος και προσβολή της προσωπικότητας των αξιωματικών. Δεν μπορεί να επικαλεστούν πλάνη. Σε κάθε περίπτωση η Νομολογία πρέπει να «αντιμετωπίσει» και την εν λόγω πραγματικότητα!!!
staratalogia
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Λευχαιμία: Ουσία σε κολλύριο δίνει ελπίδες για θεραπεία της νόσου
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Θλίψη στο Αγρίνιο για τον θάνατο 16χρονης
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
