2012-06-09 16:13:08
Έχετε αναρωτηθεί ποτέ, γιατί στην εκπαίδευση δεν υπάρχει μάθημα που να διδάσκει τον σεβασμό, την αγάπη , την αλληλεγγύη, την αξία της ζωής του ανθρώπου και την αξία της σκέψης; Ένα μάθημα που να διδάσκει το πού οδηγεί η βία, ο φανατισμός και το μίσος; Ένα μάθημα που να κάνει κατανοητό , το πόσο εύκολο είναι για κάποιους να ελέγξουν το μυαλό τους αν δεν έχουν κριτική σκέψη και σωστή αντίληψη; Στην σημερινή εποχή , ένα τέτοιο μάθημα θα έπρεπε να ήταν το κυρίαρχο. Αντίθετα, το παιδί, μαθαίνει από πολύ μικρό ότι -Ο δυνατότερος κερδίζει. -Το χρήμα είναι το παν. -Αυτός που δεν είναι μαζί μας , είναι εχθρός μας. Φυσικά δεν μιλάω μόνο για την χώρα μας. Το φαινόμενο είναι παγκόσμιο. Στην Αμερική τα παιδιά κυκλοφορούν ήδη με περίστροφα, πράγμα που δεν θα αργήσει να έρθει και εδώ. Μα και σε αυτό τον τόπο τα πράγματα δεν είναι καλύτερα. Ο κόσμος χωρίζεται και οδηγείται στην καταστροφή και στο τίποτα.
Πλούσιοι vs φτωχών
μνημονιακοί vs αντιμνημονιακών
ακροδεξιοί vs ακροαριστερών
ολυμπιακοί vs παναθηναϊκών
ιδιωτικών υπάλληλων vs δημοσίων υπαλλήλων
Έλληνες vs αλλοδαπών και πολλά πολλά άλλα. Άνθρωποι που τους έχουν μάθει ότι μόνο με την βία και την επανάσταση μπορεί να αλλάξει κάτι. Όταν όμως χρησιμοποιείς βία (ψυχολογική ή σωματική) για να πάρεις την εξουσία, αργά η γρήγορα θα γίνεις και εσύ σαν αυτή την εξουσία γιατί ουσιαστικά δεν αλλάζεις το σύστημα , αλλά τα πρόσωπα. Είτε αριστεροί είτε δεξιοί , ζώντας σε μία κοινωνία όπου το χρήμα , η βία , ο φανατισμός και η προπαγάνδα κυριαρχούν, στο τέλος θα αφομοιωθείς από αυτήν. Η μόνη επανάσταση που μπορεί να φέρει αποτέλεσμα, είναι πολύ δύσκολη για να γίνει. Απαιτεί χρόνο και καθαρή σκέψη. Απαιτεί ομόνοια και αλληλεγγύη. Απαιτεί αγάπη και σεβασμό προς όλους. Απαιτεί όχι τιμωρία, αλλά διδαχή. Η επανάσταση αυτή δεν μπορεί να ολοκληρωθεί από αυτή τη γενιά, ίσως ούτε και από την επόμενη.
Αλλά μπορεί να ξεκινήσει από εμάς. Ας αλλάξουμε αυτό το σύστημα από τα θεμέλια του. Ας μάθουμε στα παιδιά μας να χαίρονται την ζωή. Ας τα μάθουμε να αγαπούν, αντί να μισούν. Ας τα μάθουμε να σέβονται. Ας τα μάθουμε να δίνουν αντί να παίρνουν. Ας τα μάθουμε να μπορούν να σκέπτονται με βάση το γενικότερο καλό. Δεν είναι ουτοπικά όλα αυτά. Δεν είναι βασισμένα σε θρησκοληπτικές αντιλήψεις. Είναι ουσιαστικά. Είναι η μεγαλύτερη μάχη που μπορεί να δώσει το ανθρώπινο είδος για να ξεφύγει από το βάλτο που έχει πέσει. Αυτό είναι το πρώτο βήμα σε μία κοινωνία πολιτισμού. Αλλιώς για ποιο πολιτισμό μιλάμε όταν οι άνθρωποι δεν είναι ικανοί να καταλάβουν την πραγματική σημασία των λέξεων : ελευθερία , δημοκρατία , σεβασμός , ευγένεια , αξιοκρατία , αλληλεγγύη και ειρήνη και να καταλάβουν πού οδηγεί η βία , ο φανατισμός και το μίσος. Μέσα από αυτή την προσπάθεια, μπορούμε και εμείς να γίνουμε καλύτεροι. Να γίνουμε καλύτεροι για τους γύρω μας, με το να γίνουμε καλύτεροι για τα ίδια μας τα παιδιά.
Αναγνώστης
Tromaktiko
Πλούσιοι vs φτωχών
μνημονιακοί vs αντιμνημονιακών
ακροδεξιοί vs ακροαριστερών
ολυμπιακοί vs παναθηναϊκών
ιδιωτικών υπάλληλων vs δημοσίων υπαλλήλων
Έλληνες vs αλλοδαπών και πολλά πολλά άλλα. Άνθρωποι που τους έχουν μάθει ότι μόνο με την βία και την επανάσταση μπορεί να αλλάξει κάτι. Όταν όμως χρησιμοποιείς βία (ψυχολογική ή σωματική) για να πάρεις την εξουσία, αργά η γρήγορα θα γίνεις και εσύ σαν αυτή την εξουσία γιατί ουσιαστικά δεν αλλάζεις το σύστημα , αλλά τα πρόσωπα. Είτε αριστεροί είτε δεξιοί , ζώντας σε μία κοινωνία όπου το χρήμα , η βία , ο φανατισμός και η προπαγάνδα κυριαρχούν, στο τέλος θα αφομοιωθείς από αυτήν. Η μόνη επανάσταση που μπορεί να φέρει αποτέλεσμα, είναι πολύ δύσκολη για να γίνει. Απαιτεί χρόνο και καθαρή σκέψη. Απαιτεί ομόνοια και αλληλεγγύη. Απαιτεί αγάπη και σεβασμό προς όλους. Απαιτεί όχι τιμωρία, αλλά διδαχή. Η επανάσταση αυτή δεν μπορεί να ολοκληρωθεί από αυτή τη γενιά, ίσως ούτε και από την επόμενη.
Αλλά μπορεί να ξεκινήσει από εμάς. Ας αλλάξουμε αυτό το σύστημα από τα θεμέλια του. Ας μάθουμε στα παιδιά μας να χαίρονται την ζωή. Ας τα μάθουμε να αγαπούν, αντί να μισούν. Ας τα μάθουμε να σέβονται. Ας τα μάθουμε να δίνουν αντί να παίρνουν. Ας τα μάθουμε να μπορούν να σκέπτονται με βάση το γενικότερο καλό. Δεν είναι ουτοπικά όλα αυτά. Δεν είναι βασισμένα σε θρησκοληπτικές αντιλήψεις. Είναι ουσιαστικά. Είναι η μεγαλύτερη μάχη που μπορεί να δώσει το ανθρώπινο είδος για να ξεφύγει από το βάλτο που έχει πέσει. Αυτό είναι το πρώτο βήμα σε μία κοινωνία πολιτισμού. Αλλιώς για ποιο πολιτισμό μιλάμε όταν οι άνθρωποι δεν είναι ικανοί να καταλάβουν την πραγματική σημασία των λέξεων : ελευθερία , δημοκρατία , σεβασμός , ευγένεια , αξιοκρατία , αλληλεγγύη και ειρήνη και να καταλάβουν πού οδηγεί η βία , ο φανατισμός και το μίσος. Μέσα από αυτή την προσπάθεια, μπορούμε και εμείς να γίνουμε καλύτεροι. Να γίνουμε καλύτεροι για τους γύρω μας, με το να γίνουμε καλύτεροι για τα ίδια μας τα παιδιά.
Αναγνώστης
Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Τα 8 «σημεία» Βενιζέλου για συμφωνία εθνικής συνευθύνης
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Εσύ μπορείς να βρεις το «λάθος» στην φωτογραφία; [φωτο]
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ