2012-06-09 17:47:17
Ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, κ. Αντώνης Σαμαράς, βρέθηκε σήμερα το πρωί στο Επιμελητήριο Κορινθίας, στα πλαίσια της περιοδείας του στην Πελοπόννησο εν όψει... των Εθνικών Εκλογών που είναι σε μία εβδομάδα Ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, πραγματοποίησε συνάντηση με τους Παραγωγικούς Φορείς του Νομού Κορινθίας. Το loutrakiblog.gr, βρέθηκε εκεί και σας μεταφέρει τα σημαντικότερα σημεία της ομιλίας του.
Θα ήθελα να ευχαριστήσω θερμά τον πρόεδρο, το επιμελητήριο, αυτό το εργαλείο το οποίο για εμάς είναι σύμβουλος του κράτους και το οποίο ιστορικά ερχόταν σε τρίτη μοίρα, ούτε καν δεύτερη καθώς κανείς δεν το χρησιμοποίησε. Είναι σαν να έχεις έναν άνθρωπο από την πιάτσα και να σου λέει την πραγματικότητα και εσύ να αρνείσαι να ακούσεις. Αυτά που μας λέει το επιμελητήριο, αυτά που μας λένε οι φορείς είναι για εμάς τα πιό σημαντικά γιατί αυτά φωτογραφίζουν την πραγματικότητα.
Αυτή τη στιγμή, υπάρχει μια δύσκολη επιλογή. Η επιλογή ενός δρόμου ευθύνης από τη μία μεριά ή ενός δρόμου της ανευθυνότητας από την άλλη. Η επιλογή ενός δρόμου που να υπάρχουν δουλειές για τον κόσμο σε αυτή την ώρα της σκληρής ανεργίας έναντι του άλλου δρόμου που είναι νέοι φόροι. Επιλογή είναι να μπορείς να βγεις στην Ευρώπη και δυναμικά να διαπραγματευτείς για αναγκαία πράγματα που πρέπει να αλλάξουν. Κάτι που από την πρώτη στιγμή εμείς ονομάσαμε επαναδιαπραγμάτευση και όταν το λέγαμε ήμασταν μόνοι ενώ σήμερα το "τιτιβίζουν" οι πάντες. Η επιλογή είναι να μπορείς να κρίνεις ότι υπάρχουν ορισμένα πράγματα που μπορεί να αλλάξουν τη μοίρα αυτού του τόπου όπως είναι η ΑΟΖ ή να πεις ότι αυτά τα ξεχνάω γιατί πρέπει πρώτα να ανοίξω διάλογο και να πάρω έγκριση από την Τουρκία, όπως λένε ορισμένοι.
Επομένως, αυτές οι βασικές επιλογές είναι τελικά εκείνες οι οποίες θα οδηγήσουν τον κόσμο στην κάλπη και ταυτόχρονα να τον βάλλουν και στο δίλημμα. Σε μια εποχή όπου ακόμα και η Κίνα και η Ρωσία διαλέγουν την ιδιωτική πρωτοβουλία και τις επενδύσεις σαν την εμπροσθοφυλακή της ανάπτυξής τους, εμείς θα επιστρέψουμε στην εποχή του βαθέως ΠΑΣΟΚ με ένα ΣΥ.ΡΙΖ.Α. που πήρε όλους εκείνους τους παλιούς, τους "Τσοχατζοπουλικούς" εκπροσώπους και τους ξαναέβαλε στη βιτρίνα του;
Θα πάμε στο "πολύ" το κράτος ή θα πάμε στο δικαίωμα του ιδιώτη επιτέλους για να ανοίξει και αυτός τις φτερούγες του και να πετάξει όπως έχει το δικαίωμα ο Έλληνας ιδιώτης και όπως μπορεί ο Έλληνας έμπορος, ο καταστηματάρχης και ο επιχειρηματίας που μια ζωή τον είχαμε στη γωνία; Έρχεται τώρα η στιγμή, επιτέλους, με τη βοήθεια και της νέας νοοτροπίας που υπάρχει σε όλο τον κόσμο, που δίνει το πλεονέκτημα στον ιδιώτη έναντι του κράτους. Εμείς, είμαστε με αυτή τη κοσμοθεωρία.
Αυτές είναι οι βασικές επιλογές. Ασφαλώς, υπάρχει ζήτημα κοινωνικής αλληλεγγύης. Και όποιος πάρει το πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας, θα δει ότι έχουμε συγκεκριμένες προτάσεις για να εντάξουμε αποφασισμένα την κοινωνική αλληλεγγύη στο πρόγραμμά μας. Λέμε, για παράδειγμα ότι δεν μπορεί η δόση που πληρώνεις στην τράπεζα να είναι πάνω από το 30% του μηνιάτικού σου. Το υπόλοιπο πρέπει να γίνει ρύθμιση. Δεν μπορεί, τώρα, με το τσουνάμι των φόρων που έρχονται να καλείσαι να πληρώσεις πάνω από το 25% του εισοδήματός σου σε φόρους. Το υπόλοιπο πρέπει να είναι σε ρύθμιση. Λέμε, ταυτόχρονα, ότι πρέπει να υπάρχει η ευελιξία προκειμένου να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της οικονομίας. Και ρωτάμε τι ευελιξία θα υπάρχει εάν επιστρέψουμε στη δραχμή; Αν γίνει αυτό που όλοι οι Έλληνες απεύχονται... Τι ευελιξία θα έχεις όταν την άλλη μέρα θα σου φύγουν όλες οι καταθέσεις; Όταν ο πληθωρισμός θα εκτιναχθεί την επόμενη κιόλας μέρα; Όταν την άλλη μέρα από την υποτίμηση και μόνο θα χάσει το 50-70% της αξίας των όσων έχει. Είτε είναι σε καταθέσεις, είτε είναι στην περιουσία σου, είτε στην αξία του σπιτιού σου είτε στο οτιδήποτε σου έχει μείνει. Ναι, έφυγαν πολλά αλλά σε οτιδήποτε έχει μείνει, θα χαθούν και τα υπόλοιπα με μια επιστροφή στη δραχμή.
Πρέπει επομένως να υπάρχει αυτή η σιγουριά, η σταθερότητα, η αποτελεσματικότητα και η σταθερότητα την οποία μπορεί να την δώσει σήμερα το ευρώ. Και ρωτάω: Πώς θα υπάρξουν όλα αυτά αν δεν γίνουν επενδύσεις; Μας συνδέουν με την Κορινθία, λόγω της καταγωγής μου, αγώνες κοινοί, ελπίδες κοινές για την ανάπτυξη της Πελοποννήσου. Και ρωτάω: Πώς θα γίνει αυτή η ανάπτυξη αν δεν γίνουν επενδύσεις; Πώς θα γίνει ανάπτυξη στοχευμένη όταν μιλάς για τις ακτογραμμές και από την άλλη πλευρά έχουμε καταργήσει το Υπουργείο Τουρισμού; Όταν μιλάς για τις δυνατότητες που έχει αυτός ο ευλογημένος τόπος για να αναπτυχθεί ακόμη περισσότερο και κανείς δεν ασχολείται με το γεγονός ότι σε λίγες ημέρες γίνεται η πρώτη σύσκεψη στην Ευρώπη για το θέμα της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής; Θα έχει ο αγρότης τη δυνατότητα να συνεχίσει να παίρνει τις έκτακτες επιδοτήσεις που παίρνει σήμερα; Παίρνουμε π.χ. 3,5 δισεκατομμύρια ευρώ παραπάνω από ότι παίρνουν οι Βούλγαροι και ας είναι και εκείνοι στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Και όλα αυτά γιατί είμαστε παλιότεροι στην Ε.Ε., γιατί είχαμε πετύχει δυνατές συμφωνίες κτλ. Θα συνεχιστούν; Με αυτή την παραφιλολογία που έχει καταστρέψει τα πάντα ότι δήθεν φεύγουμε από το ευρώ;
Υπάρχει μέριμνα; Γιατί εμείς βγαίνουμε και λέμε στα ίσια "Ναι στον κτηνοτρόφο"; Διότι πίσω από αυτό, κρύβεται η φωτογραφία του προβλήματος που λέγεται Ελλάδα. Είναι δυνατόν εμείς, να εισάγουμε σχεδόν 1,2 δισ. το χρόνο κρέας όταν έχουμε από τις καλύτερες δυνατές ποιοτικά παραγωγές; Είναι δυνατόν να μην έχουμε στοχεύσει τα θέματα εκείνα στα οποία χρειάζεται να υπάρχει η λέξη ανάπτυξη; Και η λέξη ανάπτυξη σημαίνει θέσεις εργασίας. Κάτι που στη σημερινή εποχή, είναι το μεγάλο ζητούμενο.
loutrakiblog.gr
Θα ήθελα να ευχαριστήσω θερμά τον πρόεδρο, το επιμελητήριο, αυτό το εργαλείο το οποίο για εμάς είναι σύμβουλος του κράτους και το οποίο ιστορικά ερχόταν σε τρίτη μοίρα, ούτε καν δεύτερη καθώς κανείς δεν το χρησιμοποίησε. Είναι σαν να έχεις έναν άνθρωπο από την πιάτσα και να σου λέει την πραγματικότητα και εσύ να αρνείσαι να ακούσεις. Αυτά που μας λέει το επιμελητήριο, αυτά που μας λένε οι φορείς είναι για εμάς τα πιό σημαντικά γιατί αυτά φωτογραφίζουν την πραγματικότητα.
Αυτή τη στιγμή, υπάρχει μια δύσκολη επιλογή. Η επιλογή ενός δρόμου ευθύνης από τη μία μεριά ή ενός δρόμου της ανευθυνότητας από την άλλη. Η επιλογή ενός δρόμου που να υπάρχουν δουλειές για τον κόσμο σε αυτή την ώρα της σκληρής ανεργίας έναντι του άλλου δρόμου που είναι νέοι φόροι. Επιλογή είναι να μπορείς να βγεις στην Ευρώπη και δυναμικά να διαπραγματευτείς για αναγκαία πράγματα που πρέπει να αλλάξουν. Κάτι που από την πρώτη στιγμή εμείς ονομάσαμε επαναδιαπραγμάτευση και όταν το λέγαμε ήμασταν μόνοι ενώ σήμερα το "τιτιβίζουν" οι πάντες. Η επιλογή είναι να μπορείς να κρίνεις ότι υπάρχουν ορισμένα πράγματα που μπορεί να αλλάξουν τη μοίρα αυτού του τόπου όπως είναι η ΑΟΖ ή να πεις ότι αυτά τα ξεχνάω γιατί πρέπει πρώτα να ανοίξω διάλογο και να πάρω έγκριση από την Τουρκία, όπως λένε ορισμένοι.
Επομένως, αυτές οι βασικές επιλογές είναι τελικά εκείνες οι οποίες θα οδηγήσουν τον κόσμο στην κάλπη και ταυτόχρονα να τον βάλλουν και στο δίλημμα. Σε μια εποχή όπου ακόμα και η Κίνα και η Ρωσία διαλέγουν την ιδιωτική πρωτοβουλία και τις επενδύσεις σαν την εμπροσθοφυλακή της ανάπτυξής τους, εμείς θα επιστρέψουμε στην εποχή του βαθέως ΠΑΣΟΚ με ένα ΣΥ.ΡΙΖ.Α. που πήρε όλους εκείνους τους παλιούς, τους "Τσοχατζοπουλικούς" εκπροσώπους και τους ξαναέβαλε στη βιτρίνα του;
Θα πάμε στο "πολύ" το κράτος ή θα πάμε στο δικαίωμα του ιδιώτη επιτέλους για να ανοίξει και αυτός τις φτερούγες του και να πετάξει όπως έχει το δικαίωμα ο Έλληνας ιδιώτης και όπως μπορεί ο Έλληνας έμπορος, ο καταστηματάρχης και ο επιχειρηματίας που μια ζωή τον είχαμε στη γωνία; Έρχεται τώρα η στιγμή, επιτέλους, με τη βοήθεια και της νέας νοοτροπίας που υπάρχει σε όλο τον κόσμο, που δίνει το πλεονέκτημα στον ιδιώτη έναντι του κράτους. Εμείς, είμαστε με αυτή τη κοσμοθεωρία.
Αυτές είναι οι βασικές επιλογές. Ασφαλώς, υπάρχει ζήτημα κοινωνικής αλληλεγγύης. Και όποιος πάρει το πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας, θα δει ότι έχουμε συγκεκριμένες προτάσεις για να εντάξουμε αποφασισμένα την κοινωνική αλληλεγγύη στο πρόγραμμά μας. Λέμε, για παράδειγμα ότι δεν μπορεί η δόση που πληρώνεις στην τράπεζα να είναι πάνω από το 30% του μηνιάτικού σου. Το υπόλοιπο πρέπει να γίνει ρύθμιση. Δεν μπορεί, τώρα, με το τσουνάμι των φόρων που έρχονται να καλείσαι να πληρώσεις πάνω από το 25% του εισοδήματός σου σε φόρους. Το υπόλοιπο πρέπει να είναι σε ρύθμιση. Λέμε, ταυτόχρονα, ότι πρέπει να υπάρχει η ευελιξία προκειμένου να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της οικονομίας. Και ρωτάμε τι ευελιξία θα υπάρχει εάν επιστρέψουμε στη δραχμή; Αν γίνει αυτό που όλοι οι Έλληνες απεύχονται... Τι ευελιξία θα έχεις όταν την άλλη μέρα θα σου φύγουν όλες οι καταθέσεις; Όταν ο πληθωρισμός θα εκτιναχθεί την επόμενη κιόλας μέρα; Όταν την άλλη μέρα από την υποτίμηση και μόνο θα χάσει το 50-70% της αξίας των όσων έχει. Είτε είναι σε καταθέσεις, είτε είναι στην περιουσία σου, είτε στην αξία του σπιτιού σου είτε στο οτιδήποτε σου έχει μείνει. Ναι, έφυγαν πολλά αλλά σε οτιδήποτε έχει μείνει, θα χαθούν και τα υπόλοιπα με μια επιστροφή στη δραχμή.
Πρέπει επομένως να υπάρχει αυτή η σιγουριά, η σταθερότητα, η αποτελεσματικότητα και η σταθερότητα την οποία μπορεί να την δώσει σήμερα το ευρώ. Και ρωτάω: Πώς θα υπάρξουν όλα αυτά αν δεν γίνουν επενδύσεις; Μας συνδέουν με την Κορινθία, λόγω της καταγωγής μου, αγώνες κοινοί, ελπίδες κοινές για την ανάπτυξη της Πελοποννήσου. Και ρωτάω: Πώς θα γίνει αυτή η ανάπτυξη αν δεν γίνουν επενδύσεις; Πώς θα γίνει ανάπτυξη στοχευμένη όταν μιλάς για τις ακτογραμμές και από την άλλη πλευρά έχουμε καταργήσει το Υπουργείο Τουρισμού; Όταν μιλάς για τις δυνατότητες που έχει αυτός ο ευλογημένος τόπος για να αναπτυχθεί ακόμη περισσότερο και κανείς δεν ασχολείται με το γεγονός ότι σε λίγες ημέρες γίνεται η πρώτη σύσκεψη στην Ευρώπη για το θέμα της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής; Θα έχει ο αγρότης τη δυνατότητα να συνεχίσει να παίρνει τις έκτακτες επιδοτήσεις που παίρνει σήμερα; Παίρνουμε π.χ. 3,5 δισεκατομμύρια ευρώ παραπάνω από ότι παίρνουν οι Βούλγαροι και ας είναι και εκείνοι στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Και όλα αυτά γιατί είμαστε παλιότεροι στην Ε.Ε., γιατί είχαμε πετύχει δυνατές συμφωνίες κτλ. Θα συνεχιστούν; Με αυτή την παραφιλολογία που έχει καταστρέψει τα πάντα ότι δήθεν φεύγουμε από το ευρώ;
Υπάρχει μέριμνα; Γιατί εμείς βγαίνουμε και λέμε στα ίσια "Ναι στον κτηνοτρόφο"; Διότι πίσω από αυτό, κρύβεται η φωτογραφία του προβλήματος που λέγεται Ελλάδα. Είναι δυνατόν εμείς, να εισάγουμε σχεδόν 1,2 δισ. το χρόνο κρέας όταν έχουμε από τις καλύτερες δυνατές ποιοτικά παραγωγές; Είναι δυνατόν να μην έχουμε στοχεύσει τα θέματα εκείνα στα οποία χρειάζεται να υπάρχει η λέξη ανάπτυξη; Και η λέξη ανάπτυξη σημαίνει θέσεις εργασίας. Κάτι που στη σημερινή εποχή, είναι το μεγάλο ζητούμενο.
loutrakiblog.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Ο πυρηνοτρήτης απειλεί τους ελαιώνες
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
NEA KONTΡΑ Ν.Δ. - ΣΥΡΙΖΑ ΜΕ ΦΟΝΤΟ ΤΟ ΑΝΤΑΡΤΙΚΟ ΠΟΛΕΩΝ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
