2019-01-12 11:31:37
Όταν τον Οκτώβριο του 2017 έβλεπα τον Δημήτρη Ψαρρά να διασχίζει την αίθουσα του δικαστηρίου στη δίκη της Χρυσής Αυγής για να καταθέσει, σκεφτόμουν πως για έναν άνθρωπο που δεν
ανακάλυψε χθες τη φασιστική απειλή, αλλά που ερευνά την ακροδεξιά και τη συγκεκριμένη νεοναζιστική οργάνωση ήδη από τη δεκαετία του ’80, πρέπει να είναι μια κορυφαία στιγμή της ζωής του.
Ο Δημήτρης Ψαρράς, δημοσιογράφος στην Εφημερίδα των Συντακτών, υπήρξε μέλος της φημισμένης ερευνητικής ομάδας του «Ιού» της Ελευθεροτυπίας. Από την έκδοση του βιβλίου του, Η Μαύρη Βίβλος της Χρυσής Αυγής. Ντοκουμέντα από την Ιστορία και τη Δράση μιας Ναζιστικής Ομάδας, που δημοσιεύτηκε το 2012, μέχρι την κυκλοφορία του τελευταίου του βιβλίου Ο Αρχηγός: Το Αίνιγμα του Μιχαλολιάκου (και τα δύο από τις εκδόσεις Πόλις) πριν από λίγο καιρό, έχει μεσολαβήσει η αποκάλυψη του πραγματικού ναζιστικού χαρακτήρα της οργάνωσης, η δολοφονία του Shehzad Luqman, επιθέσεις όπως εκείνη στους Αιγύπτιους ψαράδες και τους αφισοκολλητές του ΠΑΜΕ και φυσικά η δολοφονία του αντιφασίστα ράπερ Παύλου Φύσσα. Από το 2015, η δικαιοσύνη διερευνά την υπόθεση της Χρυσής Αυγής, η οποία, σύμφωνα με το βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών, είναι μια εγκληματική οργάνωση που δρα με τον μανδύα πολιτικού κόμματος.
Συνάντησα τον Δημήτρη Ψαρρά για μια εφ’ όλης της ύλης συζήτηση γύρω από τις εξελίξεις στη δίκη, μερικά ερωτήματα που μπορεί να υπάρξουν με αφορμή τις προσεχείς εκλογές, αλλά και το νέο του βιβλίο που εξηγεί τη σημασία της «Αρχής του Αρχηγού» για το Νίκο Μιχαλολιάκο, στα πρότυπα του Hitler.
VICE: Τον Απρίλη θα ολοκληρωθούν τέσσερα χρόνια από την έναρξη της δίκης της Χρυσής Αυγής. Τελικά, η δίκη καθυστερεί ή όχι;
Δημήτρης Ψαρράς: Τώρα πλέον η δίκη δεν καθυστερεί καθόλου. Έχει πάρα πολλές δικάσιμες μέσα στον μήνα. Βεβαίως, στην αρχή ξεκίνησε με πολύ αργούς ρυθμούς και την περίοδο της αποχής των δικηγόρων, το 2016, οι συνήγοροι της Χρυσής Αυγής δεν δέχτηκαν να εξαιρεθούν -κάτι που τους προσφερόταν από τον δικηγορικό σύλλογο- έτσι ώστε να προχωρήσει η δίκη. Έτσι, τώρα, την τελευταία περίοδο, τους τελευταίους δύο-τρεις μήνες, καθυστερούν σκόπιμα τη δίκη, υποχρεώνοντας το δικαστήριο να ακούσει ως αναγνωστέα έγγραφα εκατοντάδες ερωτήσεις ή ομιλίες των βουλευτών της Χρυσής Αυγής, οι οποίες δεν έχουν καμία σχέση με τη δικαζόμενη υπόθεση. Όμως ακόμη και αυτό τελειώνει.
Ουσιαστικά, σε ποιο σημείο της δίκης βρισκόμαστε;
Βρισκόμαστε στο σημείο που έχουν τελειώσει οι μάρτυρες κατηγορίας, τώρα είναι η φάση των αναγνωστέων, που στις κανονικές δίκες είναι μια σχεδόν τυπική διαδικασία που διαρκεί ελάχιστα και εκεί διαβάζονται κάποια έγγραφα που έχουν σχέση με το αντικείμενο της δίκης. Όμως σε αυτήν τη φάση, σε αυτήν ειδικά τη δίκη, παρουσιάστηκαν πολύ σημαντικά πράγματα. Το δικαστήριο είδε όλα τα βίντεο που είχε συγκεντρώσει η Εισαγγελία ή και έγγραφα επιβαρυντικά για τη δράση της οργάνωσης, επομένως είναι μια φάση ουσίας αυτή. Απλώς, επειδή τώρα είναι η σειρά των συνηγόρων της Χρυσής Αυγής, την τραβάνε τη διαδικασία, παρουσιάζοντας πράγματα που δεν έχουν σχέση με το αντικείμενό της. Αλλά ακόμη και αυτό πιστεύω ότι σε λίγες εβδομάδες θα τελειώσει, οπότε μπαίνουμε σε μια πολύ σημαντική φάση, που θα είναι η εξέταση των μαρτύρων υπεράσπισης. Επειδή η ηγεσία της Χρυσής Αυγής έχει προτείνει ως μάρτυρες υπεράσπισης ηγετικά στελέχη της Χρυσής Αυγής -αυτά που δεν έχουν κατηγορηθεί- θα είναι πολύ σημαντικό, επειδή θα είναι η πρώτη φορά που το δικαστήριο ουσιαστικά θα έρθει αντιμέτωπο με στελέχη της ηγεσίας της Χρυσής Αυγής. Γιατί μέχρι τώρα είναι άφαντοι και ο Μιχαλολιάκος και οι υπόλοιποι. Δεν έχουν πατήσει στο δικαστήριο.
Δεν είναι ένα σύγχρονο ακροδεξιό πολιτικό κόμμα, όπως είχαμε στην Ελλάδα το ΛΑΟΣ.
Για ποιον λόγο δεν έχουν έρθει μέχρι στιγμής στο δικαστήριο, από τη στιγμή που βγαίνουν και λένε ότι είναι αθώοι και παράλληλα προσπαθούν με διάφορα τεχνάσματα να καθυστερήσουν τη δίκη; Δεν θέλουν να αποδείξουν την αθωότητά τους;
Ενώ προτού ξεκινήσει η διαδικασία του δικαστηρίου απειλούσαν ότι θα είναι παρόντες, για να αποδείξουν ακριβώς την αθωότητά τους και ζητούσαν κάλυψη τηλεοπτική και ραδιοφωνική από τα Μέσα Ενημέρωσης, όταν ξεκίνησε η δίκη, πρώτον, οι ίδιοι δεν πάτησαν ποτέ το πόδι τους μέσα και δεύτερον, έδωσαν μάχη να μην υπάρχουν τα ΜΜΕ, ούτε καν να επιτραπεί η μαγνητοφώνηση της διαδικασίας από τους δημοσιογράφους. Αυτό, επειδή οι ίδιοι γνωρίζουν ότι η θέση τους είναι πάρα πολύ δύσκολη, ότι τα ντοκουμέντα εις βάρος τους για την εγκληματική δράση τους είναι συντριπτικά, επομένως ο μόνος τρόπος για να ξεφύγουν από αυτήν τη δίκη, είναι να πείσουν -κυρίως τους οπαδούς τους- ότι δεν υπάρχει, δεν συμβαίνει αυτή η δίκη, δεν διεξάγεται καν, ότι έχει τελειώσει.
Από τη στιγμή που έχουν αποφυλακιστεί κιόλας Από τη στιγμή που έχουν αποφυλακιστεί, οι ίδιοι δεν μιλάνε καθόλου σχετικά με τη δίκη, αναφέρονται ενδεχομένως σε κάποια πρόσωπα, αλλά αποφεύγουν κάθε τι που έχει σχέση με αυτήν την υπόθεση, ακριβώς επειδή οι ίδιοι ξέρουν και επειδή ήδη το δικαστήριο έχει λάβει γνώση των στοιχείων των επιβαρυντικών. Νομίζω ότι αυτή η τακτική είναι εντελώς στρουθοκαμηλισμός, δεν μπορεί να οδηγήσει πουθενά και πιστεύω ότι με την παρουσία των μαρτύρων υπεράσπισης, οι οποίοι θα κληθούν να απαντήσουν σε όλα αυτά τα στοιχεία που έχει δει το δικαστήριο, θα αντιστραφεί εντελώς το κλίμα και στη δημόσια σφαίρα -θα αποκτήσει άλλου είδους δημοσιότητα η δίκη-, οπότε θα υποχρεωθούν και αυτοί να απολογηθούν γι’ αυτές τις πράξεις τους.
Πιστεύετε ότι ο Μιχαλολιάκος μπορεί να επιλέξει να μην απολογηθεί;
Έχουν τη δυνατότητα να εκπροσωπηθούν από τους συνηγόρους τους, όμως θα είναι πολύ αυτοενοχοποιητικό - ένα κόμμα το οποίο θέλει να εμφανιστεί σαν κανονικό κόμμα και διαδίδει ότι έχει υποστεί μια πολιτική δίωξη να μην εκπροσωπηθεί από την ηγεσία του στο δικαστήριο, η οποία να προσπαθήσει να αποδείξει αυτόν τον ισχυρισμό. Αν δεν εμφανιστεί, σημαίνει ότι ή δεν έχει τίποτα να πει επί της ουσίας ή κάτι χειρότερο - ότι δεν αναγνωρίζει τη δικαιοδοσία αυτού του δικαστηρίου, πράγμα που έχει, βέβαια, άλλες έννομες συνέπειες. Επαναλαμβάνω, αυτοί που θα έρθουν τώρα ως μάρτυρες υπεράσπισης θα λειτουργήσουν ως αντ’ αυτού για τον Μιχαλολιάκο, επειδή ο ίδιος τους έχει προτείνει και επομένως ό,τι πουν θα αντανακλάται και στο πρόσωπο του αρχηγού.
Φτάνουμε λοιπόν και σε αυτό που θίγει το νέο σας βιβλίο για την «Αρχή του Αρχηγού». Τι σημαίνει αυτό, το οποίο καταθέσατε και στη δίκη της Χρυσής Αυγής, με το καταστατικό της; Ό,τι συμβαίνει στην οργάνωση το γνωρίζει και το έχει αποφασίσει ο Αρχηγός; Δεν γίνεται να μην το γνωρίζει ή να μην το έχει αποφασίσει;
Αυτό που προσπαθώ να αποδείξω και σε αυτό το βιβλίο, αλλά το είχα αναλύσει και στο προηγούμενο βιβλίο, στη Μαύρη Βίβλο της Χρυσής Αυγής, αλλά και έχει αναλυθεί από δεκάδες όχι μόνο δημοσιογράφους, αλλά και πολιτικούς επιστήμονες, κοινωνιολόγους και ιστορικούς και όχι μόνο Έλληνες πλέον, είναι πως η Χρυσή Αυγή είναι ένα ιδιότυπο πολιτικό μόρφωμα, επειδή είναι καθαρά προσανατολισμένο στον ναζισμό. Δεν είναι ένα σύγχρονο ακροδεξιό πολιτικό κόμμα, όπως είχαμε στην Ελλάδα το ΛΑΟΣ. Στοιχείο απαραίτητο του ναζιστικού αυτού χαρακτήρα είναι η ύπαρξη ενός Αρχηγού - του Führer που έλεγαν οι Γερμανοί. Η δομή, δηλαδή, του ναζιστικού μορφώματος υποχρεωτικά περνά από την ύπαρξη ενός ανθρώπου τον οποίο όχι απλώς πιστεύουν και υπακούουν όλοι, αλλά έχει μια θέση υπεράνω όλων των άλλων.
Ακριβώς επειδή βασίζεται στην «Αρχή του Αρχηγού», δεν τέθηκε ποτέ ζήτημα τα 38 αυτά χρόνια αλλαγής του Μιχαλολιάκου από κάποιον άλλον.
Το καταστατικό της Χρυσής Αυγής, το οποίο είναι το γνήσιο καταστατικό που κατέθεσα στο δικαστήριο, έχει ένα ειδικό κεφάλαιο το οποίο ονομάζεται «Η Αρχή του Αρχηγού» και περιγράφει αυτόν τον ιδιαίτερο ρόλο που έχει ο Αρχηγός στη Χρυσή Αυγή. Ότι όλα αποφασίζονται από αυτόν, όλα ελέγχονται από αυτόν και όποιος δεν υπακούει σε αυτόν βρίσκεται εκτός της οργάνωσης αμέσως. Όπως λέει χαρακτηριστικά αυτό το κεφάλαιο του καταστατικού, το πρόσωπο του Αρχηγού είναι απαραβίαστο. Η φράση «η Αρχή του Αρχηγού» από αυτό το κεφάλαιο είναι μεταφρασμένη κατευθείαν από τα γερμανικά, από το λεγόμενο «Führerprinzip», που ακριβώς περιγράφει ο ίδιος ο Hitler στο Ο Αγών μου.
Ο Μιχαλολιάκος πώς βρέθηκε σε αυτόν τον ρόλο;
Σε μικρή ηλικία, 16 χρόνων, μπήκε την περίοδο της δικτατορίας στην οργάνωση του Κώστα Πλεύρη, που λεγόταν «Κόμμα 4ης Αυγούστου» και είχε δράση από εκείνη την περίοδο. Αμέσως μετά τη Μεταπολίτευση, ενεπλάκη και μάλιστα καταδικάστηκε και φυλακίστηκε για βομβιστικές τρομοκρατικές ενέργειες που είχαν γίνει από ακροδεξιά σχήματα εκείνην την περίοδο. Από τότε και με δάσκαλο τον Πλεύρη, ο Μιχαλολιάκος ενστερνίστηκε τη ναζιστική «κοσμοθεωρία», όπως τη λέει και μαζί με έναν μικρό πυρήνα στελεχών της οργάνωσης του Πλεύρη -ένας Γιαννόπουλος και ένας Καλέντζης ήταν μεταξύ αυτών- ίδρυσε τη Χρυσή Αυγή τον Δεκέμβρη του ’80. Από τότε διατηρείται -με ένα μικρό διάλειμμα που ο ίδιος αποφασίζει να αναστείλει τη δράση της- μέχρι σήμερα και ακριβώς επειδή βασίζεται στην «Αρχή του Αρχηγού», δεν τέθηκε ποτέ ζήτημα τα 38 αυτά χρόνια αλλαγής του Μιχαλολιάκου από κάποιον άλλον.
Αν το λάβει υπόψη του το δικαστήριο, στοιχειοθετείται και η κατηγορία της εγκληματικής οργάνωσης;
Η κατηγορία της εγκληματικής οργάνωσης δεν απαιτεί για κάθε συγκεκριμένη ενέργεια μιας οργάνωσης να έχει άμεση γνώση η ηγεσία. Αυτό είναι στην περίπτωση της κατηγορίας για ηθική αυτουργία σε κάποια συγκεκριμένη πράξη. Οι χρυσαυγίτες δεν κατηγορούνται ως ηθικοί αυτουργοί συγκεκριμένων πράξεων, αλλά ότι έχουν συγκροτήσει μια οργάνωση η οποία στο πλαίσιο της δράσης της εκτελεί εγκληματικές πράξεις. Αυτό δεν απαιτεί για κάθε συγκεκριμένη πράξη να έχει άμεση γνώση το ένα ή το άλλο ηγετικό στέλεχος, όμως έχει σημασία να τεκμηριωθεί ότι αυτές οι πράξεις έγιναν στο πλαίσιο της οργάνωσης. Δηλαδή, ότι ο Ρουπακιάς ή το τάγμα της Νίκαιας που επιτέθηκε στους αφισοκολλητές του ΠΑΜΕ, δεν έκαναν ό,τι έκαναν ως ατομικές εκτροπές, αλλά στο πλαίσιο της δράσης της οργάνωσης. Αυτό έχει ήδη τεκμηριωθεί, κατά τη γνώμη μου, στο δικαστήριο. Υπάρχουν, δηλαδή, αυτά τα στοιχεία. Είναι λάθος αυτό που θεωρούν κάποιοι, ότι αποφάσισε την παραμονή ο Μιχαλολιάκος να δολοφονηθεί ο Φύσσας και πήρε τηλέφωνο τον Ρουπακιά και του είπε «Δολοφόνησέ τον». Δεν λειτουργεί έτσι αυτή η οργάνωση, ούτε απαιτείται από την κατηγορία της εγκληματικής οργάνωσης κάτι τέτοιο. Η οργάνωση στοχοποιεί ιδιότητες, όχι άτομα και αυτό είναι κάτι διαφορετικό σε σχέση με άλλες τρομοκρατικές πολιτικές οργανώσεις που χρησιμοποιούν τη βία και χρησιμοποιούν συγκεκριμένα άτομα. Εδώ βλέπετε ότι έχουμε μέσα σε ένα χρόνο θύματα έναν μετανάστη νέο, τον Shehzad Luqman, έχουμε τα στελέχη του ΚΚΕ στο Πέραμα, έχουμε ακόμη και ακροδεξιούς, όπως ο Αστέριος Χάμος στον Μελιγαλά, πρώην συνεργάτης της Χρυσής Αυγής ο οποίος έγινε θύμα, ακριβώς επειδή έκανε κάποια πράγματα τα οποία θεωρήθηκαν από την οργάνωση εχθρικές κινήσεις. Όλα αυτά, όμως, έγιναν με βάση ότι χτυπάμε τους εχθρούς μας, είτε αυτοί είναι μετανάστες, αριστεροί, αντιεξουσιαστές και αντιφασίστες είτε ακόμη και εθνικιστές που δεν ταιριάζουν μαζί μας - όλοι αυτοί για τη Χρυσή Αυγή είναι υπάνθρωποι, επομένως υποψήφια θύματα.
vice.com
_
ανακάλυψε χθες τη φασιστική απειλή, αλλά που ερευνά την ακροδεξιά και τη συγκεκριμένη νεοναζιστική οργάνωση ήδη από τη δεκαετία του ’80, πρέπει να είναι μια κορυφαία στιγμή της ζωής του.
Ο Δημήτρης Ψαρράς, δημοσιογράφος στην Εφημερίδα των Συντακτών, υπήρξε μέλος της φημισμένης ερευνητικής ομάδας του «Ιού» της Ελευθεροτυπίας. Από την έκδοση του βιβλίου του, Η Μαύρη Βίβλος της Χρυσής Αυγής. Ντοκουμέντα από την Ιστορία και τη Δράση μιας Ναζιστικής Ομάδας, που δημοσιεύτηκε το 2012, μέχρι την κυκλοφορία του τελευταίου του βιβλίου Ο Αρχηγός: Το Αίνιγμα του Μιχαλολιάκου (και τα δύο από τις εκδόσεις Πόλις) πριν από λίγο καιρό, έχει μεσολαβήσει η αποκάλυψη του πραγματικού ναζιστικού χαρακτήρα της οργάνωσης, η δολοφονία του Shehzad Luqman, επιθέσεις όπως εκείνη στους Αιγύπτιους ψαράδες και τους αφισοκολλητές του ΠΑΜΕ και φυσικά η δολοφονία του αντιφασίστα ράπερ Παύλου Φύσσα. Από το 2015, η δικαιοσύνη διερευνά την υπόθεση της Χρυσής Αυγής, η οποία, σύμφωνα με το βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών, είναι μια εγκληματική οργάνωση που δρα με τον μανδύα πολιτικού κόμματος.
Συνάντησα τον Δημήτρη Ψαρρά για μια εφ’ όλης της ύλης συζήτηση γύρω από τις εξελίξεις στη δίκη, μερικά ερωτήματα που μπορεί να υπάρξουν με αφορμή τις προσεχείς εκλογές, αλλά και το νέο του βιβλίο που εξηγεί τη σημασία της «Αρχής του Αρχηγού» για το Νίκο Μιχαλολιάκο, στα πρότυπα του Hitler.
VICE: Τον Απρίλη θα ολοκληρωθούν τέσσερα χρόνια από την έναρξη της δίκης της Χρυσής Αυγής. Τελικά, η δίκη καθυστερεί ή όχι;
Δημήτρης Ψαρράς: Τώρα πλέον η δίκη δεν καθυστερεί καθόλου. Έχει πάρα πολλές δικάσιμες μέσα στον μήνα. Βεβαίως, στην αρχή ξεκίνησε με πολύ αργούς ρυθμούς και την περίοδο της αποχής των δικηγόρων, το 2016, οι συνήγοροι της Χρυσής Αυγής δεν δέχτηκαν να εξαιρεθούν -κάτι που τους προσφερόταν από τον δικηγορικό σύλλογο- έτσι ώστε να προχωρήσει η δίκη. Έτσι, τώρα, την τελευταία περίοδο, τους τελευταίους δύο-τρεις μήνες, καθυστερούν σκόπιμα τη δίκη, υποχρεώνοντας το δικαστήριο να ακούσει ως αναγνωστέα έγγραφα εκατοντάδες ερωτήσεις ή ομιλίες των βουλευτών της Χρυσής Αυγής, οι οποίες δεν έχουν καμία σχέση με τη δικαζόμενη υπόθεση. Όμως ακόμη και αυτό τελειώνει.
Ουσιαστικά, σε ποιο σημείο της δίκης βρισκόμαστε;
Βρισκόμαστε στο σημείο που έχουν τελειώσει οι μάρτυρες κατηγορίας, τώρα είναι η φάση των αναγνωστέων, που στις κανονικές δίκες είναι μια σχεδόν τυπική διαδικασία που διαρκεί ελάχιστα και εκεί διαβάζονται κάποια έγγραφα που έχουν σχέση με το αντικείμενο της δίκης. Όμως σε αυτήν τη φάση, σε αυτήν ειδικά τη δίκη, παρουσιάστηκαν πολύ σημαντικά πράγματα. Το δικαστήριο είδε όλα τα βίντεο που είχε συγκεντρώσει η Εισαγγελία ή και έγγραφα επιβαρυντικά για τη δράση της οργάνωσης, επομένως είναι μια φάση ουσίας αυτή. Απλώς, επειδή τώρα είναι η σειρά των συνηγόρων της Χρυσής Αυγής, την τραβάνε τη διαδικασία, παρουσιάζοντας πράγματα που δεν έχουν σχέση με το αντικείμενό της. Αλλά ακόμη και αυτό πιστεύω ότι σε λίγες εβδομάδες θα τελειώσει, οπότε μπαίνουμε σε μια πολύ σημαντική φάση, που θα είναι η εξέταση των μαρτύρων υπεράσπισης. Επειδή η ηγεσία της Χρυσής Αυγής έχει προτείνει ως μάρτυρες υπεράσπισης ηγετικά στελέχη της Χρυσής Αυγής -αυτά που δεν έχουν κατηγορηθεί- θα είναι πολύ σημαντικό, επειδή θα είναι η πρώτη φορά που το δικαστήριο ουσιαστικά θα έρθει αντιμέτωπο με στελέχη της ηγεσίας της Χρυσής Αυγής. Γιατί μέχρι τώρα είναι άφαντοι και ο Μιχαλολιάκος και οι υπόλοιποι. Δεν έχουν πατήσει στο δικαστήριο.
Δεν είναι ένα σύγχρονο ακροδεξιό πολιτικό κόμμα, όπως είχαμε στην Ελλάδα το ΛΑΟΣ.
Για ποιον λόγο δεν έχουν έρθει μέχρι στιγμής στο δικαστήριο, από τη στιγμή που βγαίνουν και λένε ότι είναι αθώοι και παράλληλα προσπαθούν με διάφορα τεχνάσματα να καθυστερήσουν τη δίκη; Δεν θέλουν να αποδείξουν την αθωότητά τους;
Ενώ προτού ξεκινήσει η διαδικασία του δικαστηρίου απειλούσαν ότι θα είναι παρόντες, για να αποδείξουν ακριβώς την αθωότητά τους και ζητούσαν κάλυψη τηλεοπτική και ραδιοφωνική από τα Μέσα Ενημέρωσης, όταν ξεκίνησε η δίκη, πρώτον, οι ίδιοι δεν πάτησαν ποτέ το πόδι τους μέσα και δεύτερον, έδωσαν μάχη να μην υπάρχουν τα ΜΜΕ, ούτε καν να επιτραπεί η μαγνητοφώνηση της διαδικασίας από τους δημοσιογράφους. Αυτό, επειδή οι ίδιοι γνωρίζουν ότι η θέση τους είναι πάρα πολύ δύσκολη, ότι τα ντοκουμέντα εις βάρος τους για την εγκληματική δράση τους είναι συντριπτικά, επομένως ο μόνος τρόπος για να ξεφύγουν από αυτήν τη δίκη, είναι να πείσουν -κυρίως τους οπαδούς τους- ότι δεν υπάρχει, δεν συμβαίνει αυτή η δίκη, δεν διεξάγεται καν, ότι έχει τελειώσει.
Από τη στιγμή που έχουν αποφυλακιστεί κιόλας Από τη στιγμή που έχουν αποφυλακιστεί, οι ίδιοι δεν μιλάνε καθόλου σχετικά με τη δίκη, αναφέρονται ενδεχομένως σε κάποια πρόσωπα, αλλά αποφεύγουν κάθε τι που έχει σχέση με αυτήν την υπόθεση, ακριβώς επειδή οι ίδιοι ξέρουν και επειδή ήδη το δικαστήριο έχει λάβει γνώση των στοιχείων των επιβαρυντικών. Νομίζω ότι αυτή η τακτική είναι εντελώς στρουθοκαμηλισμός, δεν μπορεί να οδηγήσει πουθενά και πιστεύω ότι με την παρουσία των μαρτύρων υπεράσπισης, οι οποίοι θα κληθούν να απαντήσουν σε όλα αυτά τα στοιχεία που έχει δει το δικαστήριο, θα αντιστραφεί εντελώς το κλίμα και στη δημόσια σφαίρα -θα αποκτήσει άλλου είδους δημοσιότητα η δίκη-, οπότε θα υποχρεωθούν και αυτοί να απολογηθούν γι’ αυτές τις πράξεις τους.
Πιστεύετε ότι ο Μιχαλολιάκος μπορεί να επιλέξει να μην απολογηθεί;
Έχουν τη δυνατότητα να εκπροσωπηθούν από τους συνηγόρους τους, όμως θα είναι πολύ αυτοενοχοποιητικό - ένα κόμμα το οποίο θέλει να εμφανιστεί σαν κανονικό κόμμα και διαδίδει ότι έχει υποστεί μια πολιτική δίωξη να μην εκπροσωπηθεί από την ηγεσία του στο δικαστήριο, η οποία να προσπαθήσει να αποδείξει αυτόν τον ισχυρισμό. Αν δεν εμφανιστεί, σημαίνει ότι ή δεν έχει τίποτα να πει επί της ουσίας ή κάτι χειρότερο - ότι δεν αναγνωρίζει τη δικαιοδοσία αυτού του δικαστηρίου, πράγμα που έχει, βέβαια, άλλες έννομες συνέπειες. Επαναλαμβάνω, αυτοί που θα έρθουν τώρα ως μάρτυρες υπεράσπισης θα λειτουργήσουν ως αντ’ αυτού για τον Μιχαλολιάκο, επειδή ο ίδιος τους έχει προτείνει και επομένως ό,τι πουν θα αντανακλάται και στο πρόσωπο του αρχηγού.
Φτάνουμε λοιπόν και σε αυτό που θίγει το νέο σας βιβλίο για την «Αρχή του Αρχηγού». Τι σημαίνει αυτό, το οποίο καταθέσατε και στη δίκη της Χρυσής Αυγής, με το καταστατικό της; Ό,τι συμβαίνει στην οργάνωση το γνωρίζει και το έχει αποφασίσει ο Αρχηγός; Δεν γίνεται να μην το γνωρίζει ή να μην το έχει αποφασίσει;
Αυτό που προσπαθώ να αποδείξω και σε αυτό το βιβλίο, αλλά το είχα αναλύσει και στο προηγούμενο βιβλίο, στη Μαύρη Βίβλο της Χρυσής Αυγής, αλλά και έχει αναλυθεί από δεκάδες όχι μόνο δημοσιογράφους, αλλά και πολιτικούς επιστήμονες, κοινωνιολόγους και ιστορικούς και όχι μόνο Έλληνες πλέον, είναι πως η Χρυσή Αυγή είναι ένα ιδιότυπο πολιτικό μόρφωμα, επειδή είναι καθαρά προσανατολισμένο στον ναζισμό. Δεν είναι ένα σύγχρονο ακροδεξιό πολιτικό κόμμα, όπως είχαμε στην Ελλάδα το ΛΑΟΣ. Στοιχείο απαραίτητο του ναζιστικού αυτού χαρακτήρα είναι η ύπαρξη ενός Αρχηγού - του Führer που έλεγαν οι Γερμανοί. Η δομή, δηλαδή, του ναζιστικού μορφώματος υποχρεωτικά περνά από την ύπαρξη ενός ανθρώπου τον οποίο όχι απλώς πιστεύουν και υπακούουν όλοι, αλλά έχει μια θέση υπεράνω όλων των άλλων.
Ακριβώς επειδή βασίζεται στην «Αρχή του Αρχηγού», δεν τέθηκε ποτέ ζήτημα τα 38 αυτά χρόνια αλλαγής του Μιχαλολιάκου από κάποιον άλλον.
Το καταστατικό της Χρυσής Αυγής, το οποίο είναι το γνήσιο καταστατικό που κατέθεσα στο δικαστήριο, έχει ένα ειδικό κεφάλαιο το οποίο ονομάζεται «Η Αρχή του Αρχηγού» και περιγράφει αυτόν τον ιδιαίτερο ρόλο που έχει ο Αρχηγός στη Χρυσή Αυγή. Ότι όλα αποφασίζονται από αυτόν, όλα ελέγχονται από αυτόν και όποιος δεν υπακούει σε αυτόν βρίσκεται εκτός της οργάνωσης αμέσως. Όπως λέει χαρακτηριστικά αυτό το κεφάλαιο του καταστατικού, το πρόσωπο του Αρχηγού είναι απαραβίαστο. Η φράση «η Αρχή του Αρχηγού» από αυτό το κεφάλαιο είναι μεταφρασμένη κατευθείαν από τα γερμανικά, από το λεγόμενο «Führerprinzip», που ακριβώς περιγράφει ο ίδιος ο Hitler στο Ο Αγών μου.
Ο Μιχαλολιάκος πώς βρέθηκε σε αυτόν τον ρόλο;
Σε μικρή ηλικία, 16 χρόνων, μπήκε την περίοδο της δικτατορίας στην οργάνωση του Κώστα Πλεύρη, που λεγόταν «Κόμμα 4ης Αυγούστου» και είχε δράση από εκείνη την περίοδο. Αμέσως μετά τη Μεταπολίτευση, ενεπλάκη και μάλιστα καταδικάστηκε και φυλακίστηκε για βομβιστικές τρομοκρατικές ενέργειες που είχαν γίνει από ακροδεξιά σχήματα εκείνην την περίοδο. Από τότε και με δάσκαλο τον Πλεύρη, ο Μιχαλολιάκος ενστερνίστηκε τη ναζιστική «κοσμοθεωρία», όπως τη λέει και μαζί με έναν μικρό πυρήνα στελεχών της οργάνωσης του Πλεύρη -ένας Γιαννόπουλος και ένας Καλέντζης ήταν μεταξύ αυτών- ίδρυσε τη Χρυσή Αυγή τον Δεκέμβρη του ’80. Από τότε διατηρείται -με ένα μικρό διάλειμμα που ο ίδιος αποφασίζει να αναστείλει τη δράση της- μέχρι σήμερα και ακριβώς επειδή βασίζεται στην «Αρχή του Αρχηγού», δεν τέθηκε ποτέ ζήτημα τα 38 αυτά χρόνια αλλαγής του Μιχαλολιάκου από κάποιον άλλον.
Αν το λάβει υπόψη του το δικαστήριο, στοιχειοθετείται και η κατηγορία της εγκληματικής οργάνωσης;
Η κατηγορία της εγκληματικής οργάνωσης δεν απαιτεί για κάθε συγκεκριμένη ενέργεια μιας οργάνωσης να έχει άμεση γνώση η ηγεσία. Αυτό είναι στην περίπτωση της κατηγορίας για ηθική αυτουργία σε κάποια συγκεκριμένη πράξη. Οι χρυσαυγίτες δεν κατηγορούνται ως ηθικοί αυτουργοί συγκεκριμένων πράξεων, αλλά ότι έχουν συγκροτήσει μια οργάνωση η οποία στο πλαίσιο της δράσης της εκτελεί εγκληματικές πράξεις. Αυτό δεν απαιτεί για κάθε συγκεκριμένη πράξη να έχει άμεση γνώση το ένα ή το άλλο ηγετικό στέλεχος, όμως έχει σημασία να τεκμηριωθεί ότι αυτές οι πράξεις έγιναν στο πλαίσιο της οργάνωσης. Δηλαδή, ότι ο Ρουπακιάς ή το τάγμα της Νίκαιας που επιτέθηκε στους αφισοκολλητές του ΠΑΜΕ, δεν έκαναν ό,τι έκαναν ως ατομικές εκτροπές, αλλά στο πλαίσιο της δράσης της οργάνωσης. Αυτό έχει ήδη τεκμηριωθεί, κατά τη γνώμη μου, στο δικαστήριο. Υπάρχουν, δηλαδή, αυτά τα στοιχεία. Είναι λάθος αυτό που θεωρούν κάποιοι, ότι αποφάσισε την παραμονή ο Μιχαλολιάκος να δολοφονηθεί ο Φύσσας και πήρε τηλέφωνο τον Ρουπακιά και του είπε «Δολοφόνησέ τον». Δεν λειτουργεί έτσι αυτή η οργάνωση, ούτε απαιτείται από την κατηγορία της εγκληματικής οργάνωσης κάτι τέτοιο. Η οργάνωση στοχοποιεί ιδιότητες, όχι άτομα και αυτό είναι κάτι διαφορετικό σε σχέση με άλλες τρομοκρατικές πολιτικές οργανώσεις που χρησιμοποιούν τη βία και χρησιμοποιούν συγκεκριμένα άτομα. Εδώ βλέπετε ότι έχουμε μέσα σε ένα χρόνο θύματα έναν μετανάστη νέο, τον Shehzad Luqman, έχουμε τα στελέχη του ΚΚΕ στο Πέραμα, έχουμε ακόμη και ακροδεξιούς, όπως ο Αστέριος Χάμος στον Μελιγαλά, πρώην συνεργάτης της Χρυσής Αυγής ο οποίος έγινε θύμα, ακριβώς επειδή έκανε κάποια πράγματα τα οποία θεωρήθηκαν από την οργάνωση εχθρικές κινήσεις. Όλα αυτά, όμως, έγιναν με βάση ότι χτυπάμε τους εχθρούς μας, είτε αυτοί είναι μετανάστες, αριστεροί, αντιεξουσιαστές και αντιφασίστες είτε ακόμη και εθνικιστές που δεν ταιριάζουν μαζί μας - όλοι αυτοί για τη Χρυσή Αυγή είναι υπάνθρωποι, επομένως υποψήφια θύματα.
vice.com
_
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
