2019-01-14 11:36:16
Ο Δημήτρης Ψαρράς εξηγεί τον ιδιαίτερο ρόλο που έπαιξε ο Ν. Μιχαλολιάκος στη συγκρότηση και διατήρηση της Χρυσής Αυγής, αλλά και τις μεθόδους που χρησιμοποιούσε μέχρι σήμερα για να αποφεύγει τις συνέπειες του
νόμου. Εκτιμά ότι μια πιθανή καταδίκη του Αρχηγού θα δώσει το σήμα για τη διάλυση της ναζιστικής εγκληματικής οργάνωσης.
• Το βιβλίο σου εκδίδεται ενώ βρίσκεται σε εξέλιξη η μεγάλη δίκη της Χρυσής Αυγής ως εγκληματικής οργάνωσης. Οπως αναφέρεις σ’ αυτό, «δεν είναι δυνατό να δοθούν οριστικές απαντήσεις για το “αίνιγμα Χρυσή Αυγή”, εάν δεν απαντηθεί το “αίνιγμα του Αρχηγού” της». Τι είναι η Αρχή του Αρχηγού ή στα γερμανικά η Führerprinzip;
Η Αρχή του Αρχηγού είναι ένα δόγμα του ναζισμού, σύμφωνα με το οποίο η ναζιστική οργάνωση διοικείται με απόλυτα ιεραρχικό τρόπο. Υπάρχει ένας άνθρωπος που βρίσκεται πάνω απ’ όλους τους άλλους και αυτός είναι ο αρχηγός. Γι’ αυτό φέρει το προσωνύμιο «Φίρερ», που στα γερμανικά σημαίνει αρχηγός.
Αλλά και η υπόλοιπη δομή της οργάνωσης αποτελείται από επιμέρους κομμάτια, τα οποία έχουν τους κατά τόπους ή κατά θέματα φίρερ-αρχηγούς. Είναι ο πιο ιεραρχικός και απόλυτα κατευθυνόμενος από τα πάνω προς τα κάτω τρόπος λειτουργίας μιας πολιτικής οργάνωσης. Κάτι που, ασφαλώς, είναι εμπνευσμένο από έναν αυταρχικό στρατό.
• Ο Νίκος Μιχαλολιάκος στη μεταπολίτευση είχε συμμετάσχει σε πλήθος βίαιων και τρομοκρατικών ενεργειών: επιθέσεις, ξυλοδαρμοί, απόπειρες εμπρησμών, τοποθέτηση βομβών κ.λπ. Δεν καταδικάστηκε ποτέ ή τιμωρήθηκε με αστείες ποινές. Γιατί;
Δύο φορές βρέθηκε ενώπιον της Δικαιοσύνης. Την πρώτη για τα επεισόδια στην κηδεία του Μάλλιου τον Δεκέμβριο του 1976. Διαχωρίστηκε η προσωπική του υπόθεση επειδή ήταν στρατευμένος και δεν δικάστηκε ποτέ γι’ αυτή την υπόθεση.
Για τη δεύτερη δε υπόθεση, τις βομβιστικές ενέργειες του 1978, όταν υπήρχαν πάρα πολλοί βαριά τραυματίες, συνελήφθη και οι αρχικές κατηγορίες ήταν πάρα πολύ βαριές εναντίον του για συμμετοχή και διεύθυνση ναζιστικής τρομοκρατικής οργάνωσης, τελικά όμως δικάστηκε και καταδικάστηκε μόνο για την κατοχή εκρηκτικών υλών.
Η εξήγηση που προκύπτει γι’ αυτήν την ήπια αντιμετώπισή του από τη Δικαιοσύνη και τις Αρχές είναι πως από τότε ο Μιχαλολιάκος είχε ερείσματα και βοήθεια από το εσωτερικό του βαθέος κράτους, κυρίως τον Στρατό τότε, ο οποίος ήταν λίγα χρόνια μετά την πτώση της δικτατορίας και στον οποίο υπήρχαν ακόμα μηχανισμοί που στήριζαν τη δικτατορία και τους χουντικούς.
• Οπως δείχνεις με πολλά παραδείγματα, κάθε φορά που η οργάνωση είχε μπλεξίματα με τον νόμο, ο Νίκος Μιχαλολιάκος είχε δύο τακτικές: αφενός να «αποκηρύσσει» τα εμπλεκόμενα μέλη και στελέχη και αφετέρου να «αναστέλλει» κατά βούληση τη λειτουργία της Χ.Α. Τι έχει αλλάξει με την τωρινή δίκη;
Πράγματι, έχουμε μέχρι σήμερα αρκετές δίκες και καταδίκες χρυσαυγιτών για βίαιες ενέργειες. Ομως αυτό που γινόταν ήταν ότι αντιμετωπίζονταν σαν μεμονωμένα περιστατικά. Με την παρούσα δίκη για πρώτη φορά η Δικαιοσύνη αντιμετωπίζει συνολικά τη Χρυσή Αυγή ως πηγή αυτών των βίαιων ενεργειών, δηλαδή ως εγκληματική οργάνωση και, επομένως, την ηγεσία της με τη βαριά κατηγορία της διεύθυνσης εγκληματικής οργάνωσης.
Αυτό είναι κάτι που δεν έχει ξανασυμβεί μέχρι τώρα, διότι υπήρχε το δόγμα ότι η Χρυσή Αυγή είναι ένα πολιτικό κόμμα και επομένως δεν μπορεί να ασκηθεί δίωξη εναντίον του. Τώρα πλέον υπάρχουν όλα τα στοιχεία, που συνέκλιναν έτσι ώστε η Δικαιοσύνη να καταλάβει ότι πρόκειται για μια εγκληματική οργάνωση.
• Κατά τη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας έχουν παρουσιαστεί αδιάσειστα στοιχεία για τη ναζιστική ιδεολογία και πράξη της Χ.Α., κάτι που ξενίζει πολλούς, οι οποίοι δεν μπορούν να αντιληφθούν πώς μπορεί να υπάρχουν ναζιστές σε μια χώρα που υπέστη τόσα από τους ναζί στη διάρκεια της Κατοχής. Πώς το εξηγείς;
Αυτοί που εκπλήσσονται απ’ αυτό το γεγονός λησμονούν ότι στην Ελλάδα, εκτός από την Αντίσταση και εκτός απ’ αυτούς που υπέστησαν τα πάνδεινα την περίοδο της Κατοχής, υπήρχε ένα σοβαρό τμήμα του πληθυσμού και του κρατικού μηχανισμού που συνεργάστηκε με τους ναζί. Υπήρξαν οι δωσιλογικές κυβερνήσεις, οι οποίες προέκυψαν από στελέχη του στρατεύματος και του πολιτικού κόσμου και κυρίως μετά την απελευθέρωση δεν είχαμε στην Ελλάδα μια αποναζιστικοποίηση όπως σε όλες τις χώρες, επειδή μεσολάβησε ο εμφύλιος πόλεμος, στον οποίο μετείχαν οι δυνάμεις των δωσιλόγων στο πλευρό του λεγόμενου εθνικού στρατού.
• Κάτι σαν κολυμβήθρα του Σιλωάμ δηλαδή Ναι, μέσα απ’ αυτή τη συμμετοχή τους ουσιαστικά απαλλάχθηκαν για την ανόσια δράση τους στην Κατοχή και ενσωματώθηκαν στον εθνικό κορμό. Αυτή η ιδιοτυπία της Ελλάδας εκφράζεται και με τη Χρυσή Αυγή, η οποία σε μεγάλο βαθμό και σήμερα συνδέεται –ακόμα και με συγγενικούς δεσμούς– με εκείνο το παλιό παρελθόν, αλλά και τα μέλη· εκεί όπου ανθεί κυρίως η υποστήριξή της –όπως στη Μάνη ή στη Β. Ελλάδα– υπάρχει μια τέτοιου είδους σκοτεινή παράδοση και υποστήριξη των δωσιλόγων και των χουντικών που αναπαράχθηκαν μέχρι σήμερα στην ελληνική κοινωνία. Επομένως, είναι μια σκοτεινή αλλά υπαρκτή πλευρά της ελληνικής πολιτικής ζωής η υποστήριξη των ακραίων φυλετικών και ναζιστικών απόψεων.
• Η Χ.Α. έχει κλείσει τριάντα οκτώ χρόνια βίαιης και συνωμοτικής δράσης. Με ποιον τρόπο διαιωνίζεται αυτή η «ομερτά» και πώς την εξασφαλίζει ο μακροβιότερος «πολιτικός αρχηγός» στην Ευρώπη, όπως χαρακτηρίζεις τον Νίκο Μιχαλολιάκο;
Το μυστικό του Μιχαλολιάκου, το οποίο προσπαθώ να αναλύσω στο βιβλίο, είναι ότι έχει κατορθώσει να διατηρεί την απόλυτη κυριαρχία στην οργάνωσή του, να θέτει σε πράξη συνεχώς την Αρχή του Αρχηγού και να αποβάλλει από τη Χρυσή Αυγή όσους κατά καιρούς την αμφισβητούν.
Ετσι, έχει την ικανότητα όταν δυσκολεύουν τα πράγματα, όταν η Δικαιοσύνη αρχίζει να κοιτάει στο εσωτερικό της οργάνωσης, να παύει κάθε λειτουργία, να αφήνει έκθετους τους συνεργάτες του να πληρώσουν το τίμημα των εγκληματικών ενεργειών και μ’ αυτό τον τρόπο επανέρχεται όταν θεωρεί ότι τα πράγματα είναι πιο εύκολα γι’ αυτόν ή όταν ξεχνά η Δικαιοσύνη τη δράση της οργάνωσής του. Αυτό το σύστημα σπάει τώρα, για πρώτη φορά, με αυτή τη δίκη.
Ομως ακόμα και τώρα προσπαθεί ο ίδιος να εμφανιστεί ότι δεν έχει καμία σχέση με τη δίκη. Δεν έχει παρουσιαστεί καν στο δικαστήριο τόσα χρόνια που διεξάγεται. Βέβαια και αυτό φτάνει στο τέλος του, διότι επίκειται σε λίγο η φάση των απολογιών, οπότε θα υποχρεωθεί και αυτός να δώσει λόγο στη Δικαιοσύνη.
• Ενα βασικό χαρακτηριστικό της Χ.Α,, όπως και όλων των ναζιστών, είναι η φυλετική θεωρία, δηλαδή ο ρατσισμός, τον οποίο μοιράζεται με πολλά άλλα ακροδεξιά κινήματα. Τι είναι όμως αυτό που τη διαφοροποιεί από τη «μαύρη διεθνή» που διαμορφώνεται τα τελευταία χρόνια;
Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της Χρυσής Αυγής είναι ότι μιμείται απολύτως το πρότυπο του ναζιστικού κόμματος, του NSDAP, ενώ η σύγχρονη ευρωπαϊκή Ακροδεξιά έχει μεν ρατσιστικά και εθνικιστικά χαρακτηριστικά, αλλά κυρίως στραμμένα εναντίον των μεταναστών ή των αλλοδαπών, και όχι τόσο με καθαρά φυλετικά χαρακτηριστικά.
Η Χρυσή Αυγή, αντίθετα μ’ αυτούς, επιμένει στα φυλετικά χαρακτηριστικά, υιοθετεί έναν ακραίο αντισημιτισμό, που και αυτός έχει υποχωρήσει στην Ευρώπη μετά τον πόλεμο, και αυτός είναι ο λόγος που μέχρι και σήμερα τα μεγάλα ακροδεξιά ευρωπαϊκά κόμματα, όπως το Εθνικό Μέτωπο της Γαλλίας, αποφεύγουν να έχουν άμεσες σχέσεις με τη Χρυσή Αυγή. Και αυτοί ακόμα τη θεωρούν εξτρεμιστική.
Πρώτη προσπάθεια μεγάλου ευρωπαϊκού κόμματος να έρθει σε επαφή με τη Χρυσή Αυγή γίνεται αυτή τη στιγμή μέσω του Ορμπαν, ο οποίος, παρότι ανήκει στην ευρωπαϊκή Δεξιά, αποτελεί μια εξαιρετικά ακραία περίπτωση κόμματος. Αυτός ανέχεται τις επαφές των στελεχών του και ο ίδιος έστειλε ευχαριστήρια στους ευρωβουλευτές της Χρυσής Αυγής για την υποστήριξή τους όταν τέθηκε το θέμα της Ουγγαρίας στην Ε.Ε.
• Υπάρχουν επαφές και με την άλλη πλευρά του Ατλαντικού, με τους διάφορους ναζιστές και υποστηρικτές της «λευκής ανωτερότητας».
Από τη γέννησή της η Χρυσή Αυγή επιχειρούσε να ενταχθεί σε κάποιου είδους «μαύρη διεθνή» και είχε προσπαθήσει να έχει επαφές και με όλα τα ακραία νεοναζιστικά και νεοφασιστικά κινήματα της Ευρώπης, αλλά και με τα αντίστοιχα στις ΗΠΑ. Κατάφερε, μάλιστα, να έχει και επισκέψεις στην Ελλάδα, το 1998, του θεωρούμενου πιο ακραίου και πιο φανατικού νεοναζί των ΗΠΑ, του Γουίλιαμ Πιρς. Τώρα, αντί για «εισαγωγή» ναζισμού, η Χρυσή Αυγή καταφέρνει να κάνει «εξαγωγή» ναζισμού.
• Εχεις ένα ιδιαίτερο κεφάλαιο γι’ αυτό στο βιβλίο σου.
Ναι, γιατί σε όλο τον κόσμο, και στις ΗΠΑ, βλέπουν το παράδειγμα της Χρυσής Αυγής και τη μιμούνται. Θεωρούν ότι μπορούν να μιμηθούν το είδος των Ταγμάτων Εφόδου της Χρυσής Αυγής, δηλαδή των ομάδων κρούσης της οργάνωσης, όπως και το είδος της κοινωνικής προσφοράς «μόνο για Ελληνες» ή «μόνο για λευκούς» ή «μόνο για φυλετικά δικούς μας».
Υπάρχουν στελέχη του σημερινού νεοναζιστικού κινήματος στις ΗΠΑ τα οποία έχουν ευθεία επαφή με τον Μιχαλολιάκο και τη Χρυσή Αυγή. Ερχονται εδώ, παίρνουν μαθήματα και τα μεταφέρουν, δηλώνοντας κιόλας δημόσια ότι μαθαίνουν από τη Χρυσή Αυγή. Χαρακτηριστική περίπτωση τα αιματηρά γεγονότα στο Σάρλοτσβιλ πέρσι το καλοκαίρι.
• Δεδομένου του κομβικού ρόλου του Ν. Μιχαλολιάκου στην ίδρυση και ύπαρξη της οργάνωσης, τι αντίκτυπο θα είχε μια καταδίκη του ως αναμφισβήτητου αρχηγού μιας εγκληματικής οργάνωσης;
Αυτά που περιγράφουμε για τη Χρυσή Αυγή καταρχήν ισχύουν για έναν μικρό πυρήνα λίγων εκατοντάδων μελών. Η διαφορά με τα φασιστικά κινήματα του Μεσοπολέμου είναι ότι δεν υπάρχει μαζικό φασιστικό κίνημα. Υπάρχει υποστήριξη, αλλά αυτοί που πιστεύουν πραγματικά σε όλα αυτά τα ναζιστικά δόγματα είναι αυτός ο σκληρός πυρήνας των μυημένων που μετέχουν. Αρα, μια καταδίκη της ηγεσίας και ειδικά του Μιχαλολιάκου ουσιαστικά θα δώσει το σήμα της διάλυσης της Χρυσής Αυγής.
Μπορεί να παραμείνει ως ένα κέλυφος άλλου είδους, αλλά ο εγκληματικός πυρήνας θα έχει εκλείψει και αυτό είναι πολύ κρίσιμο. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα έχουμε στην Ελλάδα Ακροδεξιά, όπως σε όλη την Ευρώπη, αλλά δεν θα έχουμε τις εγκληματικές ενέργειες στον δρόμο και το αίμα στο πεζοδρόμιο, το οποίο διδάσκει και καθοδηγεί και οργανώνει ο Μιχαλολιάκος και ο στενός πυρήνας της Χρυσής Αυγής.
• Με δεδομένη την ιδεολογία της οργάνωσης και, κυρίως, του «Αρχηγού» της, υπάρχει περίπτωση, όπως ανέμεναν πολλοί από το 2012, να δούμε κάποια «μετριοπαθή» Χ.Α.;
Αυτό έχει αποδειχθεί ότι δεν μπορεί να γίνει, ακριβώς επειδή μιλάμε για μια ηγετική ομάδα η οποία λειτουργεί περίπου σαν μια φανατική θρησκευτική σέχτα. Ο ναζισμός είναι η πολιτική θρησκεία αυτής της ομάδας. Δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς αυτόν. Επομένως, για τον ίδιο λόγο που δεν μεταλλάχτηκε όταν έγινε κοινοβουλευτική αυτή η οργάνωση, ενώ αντιστοίχως το έκαναν ευρωπαϊκά κόμματα που ήταν ακραία και νεοφασιστικά, όπως του Φίνι στην Ιταλία, ακόμα και η Λεπέν στη Γαλλία, δεν θα μεταλλαχθεί και τώρα.
Στην Ελλάδα δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση. Φυσικά μπορεί να υπάρξει μια ήπια Χρυσή Αυγή, όμως όχι μ’ αυτόν τον ηγετικό πυρήνα. Διότι είναι χαρακτηριστική περίπτωση πως ακόμα και τον πιο εκτεθειμένο στις εγκληματικές αυτές ενέργειες, τον υπαρχηγό του, τον Λαγό, ο οποίος είναι αναμειγμένος σε όλα τα εγκλήματα, ενώ στην αρχή ο Μιχαλολιάκος επιχείρησε προσωρινά να τον απομακρύνει, τώρα τον έχει αναγορεύσει σε νούμερο δύο της οργάνωσης, και αυτός είναι που εμφανίζεται και σε όλες τις συγκεντρώσεις και μέσα και έξω από τη Βουλή. Αρα, δεν υπάρχει αυτή η περίπτωση.
Ποιος είναι
Γεννημένος το 1953, εργάστηκε στην «Ελευθεροτυπία» από το 1990 μέχρι το 2012 ως μέλος της ερευνητικής ομάδας «Ιός» και συνεχίζει στην «Εφημερίδα των Συντακτών» μέχρι σήμερα. Το τελευταίο του βιβλίο «Ο Αρχηγός: το αίνιγμα του Ν. Μιχαλολιάκου» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πόλις.
(Κείμενο-συνεντευξη: Τάσος Τσακίρογλου, ΕφΣυν, 12/1/2019)
ΦΩΤΟ: Ο συντάκτες της «Εφ.Συν.» Δ. Ψαρράς και Τ. Τσακίρογλου | ΜΑΡΙΟΣ ΒΑΛΑΣΟΠΟΥΛΟΣ.
πηγή: jailgoldendawn.com
_
νόμου. Εκτιμά ότι μια πιθανή καταδίκη του Αρχηγού θα δώσει το σήμα για τη διάλυση της ναζιστικής εγκληματικής οργάνωσης.
• Το βιβλίο σου εκδίδεται ενώ βρίσκεται σε εξέλιξη η μεγάλη δίκη της Χρυσής Αυγής ως εγκληματικής οργάνωσης. Οπως αναφέρεις σ’ αυτό, «δεν είναι δυνατό να δοθούν οριστικές απαντήσεις για το “αίνιγμα Χρυσή Αυγή”, εάν δεν απαντηθεί το “αίνιγμα του Αρχηγού” της». Τι είναι η Αρχή του Αρχηγού ή στα γερμανικά η Führerprinzip;
Η Αρχή του Αρχηγού είναι ένα δόγμα του ναζισμού, σύμφωνα με το οποίο η ναζιστική οργάνωση διοικείται με απόλυτα ιεραρχικό τρόπο. Υπάρχει ένας άνθρωπος που βρίσκεται πάνω απ’ όλους τους άλλους και αυτός είναι ο αρχηγός. Γι’ αυτό φέρει το προσωνύμιο «Φίρερ», που στα γερμανικά σημαίνει αρχηγός.
Αλλά και η υπόλοιπη δομή της οργάνωσης αποτελείται από επιμέρους κομμάτια, τα οποία έχουν τους κατά τόπους ή κατά θέματα φίρερ-αρχηγούς. Είναι ο πιο ιεραρχικός και απόλυτα κατευθυνόμενος από τα πάνω προς τα κάτω τρόπος λειτουργίας μιας πολιτικής οργάνωσης. Κάτι που, ασφαλώς, είναι εμπνευσμένο από έναν αυταρχικό στρατό.
• Ο Νίκος Μιχαλολιάκος στη μεταπολίτευση είχε συμμετάσχει σε πλήθος βίαιων και τρομοκρατικών ενεργειών: επιθέσεις, ξυλοδαρμοί, απόπειρες εμπρησμών, τοποθέτηση βομβών κ.λπ. Δεν καταδικάστηκε ποτέ ή τιμωρήθηκε με αστείες ποινές. Γιατί;
Δύο φορές βρέθηκε ενώπιον της Δικαιοσύνης. Την πρώτη για τα επεισόδια στην κηδεία του Μάλλιου τον Δεκέμβριο του 1976. Διαχωρίστηκε η προσωπική του υπόθεση επειδή ήταν στρατευμένος και δεν δικάστηκε ποτέ γι’ αυτή την υπόθεση.
Για τη δεύτερη δε υπόθεση, τις βομβιστικές ενέργειες του 1978, όταν υπήρχαν πάρα πολλοί βαριά τραυματίες, συνελήφθη και οι αρχικές κατηγορίες ήταν πάρα πολύ βαριές εναντίον του για συμμετοχή και διεύθυνση ναζιστικής τρομοκρατικής οργάνωσης, τελικά όμως δικάστηκε και καταδικάστηκε μόνο για την κατοχή εκρηκτικών υλών.
Η εξήγηση που προκύπτει γι’ αυτήν την ήπια αντιμετώπισή του από τη Δικαιοσύνη και τις Αρχές είναι πως από τότε ο Μιχαλολιάκος είχε ερείσματα και βοήθεια από το εσωτερικό του βαθέος κράτους, κυρίως τον Στρατό τότε, ο οποίος ήταν λίγα χρόνια μετά την πτώση της δικτατορίας και στον οποίο υπήρχαν ακόμα μηχανισμοί που στήριζαν τη δικτατορία και τους χουντικούς.
• Οπως δείχνεις με πολλά παραδείγματα, κάθε φορά που η οργάνωση είχε μπλεξίματα με τον νόμο, ο Νίκος Μιχαλολιάκος είχε δύο τακτικές: αφενός να «αποκηρύσσει» τα εμπλεκόμενα μέλη και στελέχη και αφετέρου να «αναστέλλει» κατά βούληση τη λειτουργία της Χ.Α. Τι έχει αλλάξει με την τωρινή δίκη;
Πράγματι, έχουμε μέχρι σήμερα αρκετές δίκες και καταδίκες χρυσαυγιτών για βίαιες ενέργειες. Ομως αυτό που γινόταν ήταν ότι αντιμετωπίζονταν σαν μεμονωμένα περιστατικά. Με την παρούσα δίκη για πρώτη φορά η Δικαιοσύνη αντιμετωπίζει συνολικά τη Χρυσή Αυγή ως πηγή αυτών των βίαιων ενεργειών, δηλαδή ως εγκληματική οργάνωση και, επομένως, την ηγεσία της με τη βαριά κατηγορία της διεύθυνσης εγκληματικής οργάνωσης.
Αυτό είναι κάτι που δεν έχει ξανασυμβεί μέχρι τώρα, διότι υπήρχε το δόγμα ότι η Χρυσή Αυγή είναι ένα πολιτικό κόμμα και επομένως δεν μπορεί να ασκηθεί δίωξη εναντίον του. Τώρα πλέον υπάρχουν όλα τα στοιχεία, που συνέκλιναν έτσι ώστε η Δικαιοσύνη να καταλάβει ότι πρόκειται για μια εγκληματική οργάνωση.
• Κατά τη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας έχουν παρουσιαστεί αδιάσειστα στοιχεία για τη ναζιστική ιδεολογία και πράξη της Χ.Α., κάτι που ξενίζει πολλούς, οι οποίοι δεν μπορούν να αντιληφθούν πώς μπορεί να υπάρχουν ναζιστές σε μια χώρα που υπέστη τόσα από τους ναζί στη διάρκεια της Κατοχής. Πώς το εξηγείς;
Αυτοί που εκπλήσσονται απ’ αυτό το γεγονός λησμονούν ότι στην Ελλάδα, εκτός από την Αντίσταση και εκτός απ’ αυτούς που υπέστησαν τα πάνδεινα την περίοδο της Κατοχής, υπήρχε ένα σοβαρό τμήμα του πληθυσμού και του κρατικού μηχανισμού που συνεργάστηκε με τους ναζί. Υπήρξαν οι δωσιλογικές κυβερνήσεις, οι οποίες προέκυψαν από στελέχη του στρατεύματος και του πολιτικού κόσμου και κυρίως μετά την απελευθέρωση δεν είχαμε στην Ελλάδα μια αποναζιστικοποίηση όπως σε όλες τις χώρες, επειδή μεσολάβησε ο εμφύλιος πόλεμος, στον οποίο μετείχαν οι δυνάμεις των δωσιλόγων στο πλευρό του λεγόμενου εθνικού στρατού.
• Κάτι σαν κολυμβήθρα του Σιλωάμ δηλαδή Ναι, μέσα απ’ αυτή τη συμμετοχή τους ουσιαστικά απαλλάχθηκαν για την ανόσια δράση τους στην Κατοχή και ενσωματώθηκαν στον εθνικό κορμό. Αυτή η ιδιοτυπία της Ελλάδας εκφράζεται και με τη Χρυσή Αυγή, η οποία σε μεγάλο βαθμό και σήμερα συνδέεται –ακόμα και με συγγενικούς δεσμούς– με εκείνο το παλιό παρελθόν, αλλά και τα μέλη· εκεί όπου ανθεί κυρίως η υποστήριξή της –όπως στη Μάνη ή στη Β. Ελλάδα– υπάρχει μια τέτοιου είδους σκοτεινή παράδοση και υποστήριξη των δωσιλόγων και των χουντικών που αναπαράχθηκαν μέχρι σήμερα στην ελληνική κοινωνία. Επομένως, είναι μια σκοτεινή αλλά υπαρκτή πλευρά της ελληνικής πολιτικής ζωής η υποστήριξη των ακραίων φυλετικών και ναζιστικών απόψεων.
• Η Χ.Α. έχει κλείσει τριάντα οκτώ χρόνια βίαιης και συνωμοτικής δράσης. Με ποιον τρόπο διαιωνίζεται αυτή η «ομερτά» και πώς την εξασφαλίζει ο μακροβιότερος «πολιτικός αρχηγός» στην Ευρώπη, όπως χαρακτηρίζεις τον Νίκο Μιχαλολιάκο;
Το μυστικό του Μιχαλολιάκου, το οποίο προσπαθώ να αναλύσω στο βιβλίο, είναι ότι έχει κατορθώσει να διατηρεί την απόλυτη κυριαρχία στην οργάνωσή του, να θέτει σε πράξη συνεχώς την Αρχή του Αρχηγού και να αποβάλλει από τη Χρυσή Αυγή όσους κατά καιρούς την αμφισβητούν.
Ετσι, έχει την ικανότητα όταν δυσκολεύουν τα πράγματα, όταν η Δικαιοσύνη αρχίζει να κοιτάει στο εσωτερικό της οργάνωσης, να παύει κάθε λειτουργία, να αφήνει έκθετους τους συνεργάτες του να πληρώσουν το τίμημα των εγκληματικών ενεργειών και μ’ αυτό τον τρόπο επανέρχεται όταν θεωρεί ότι τα πράγματα είναι πιο εύκολα γι’ αυτόν ή όταν ξεχνά η Δικαιοσύνη τη δράση της οργάνωσής του. Αυτό το σύστημα σπάει τώρα, για πρώτη φορά, με αυτή τη δίκη.
Ομως ακόμα και τώρα προσπαθεί ο ίδιος να εμφανιστεί ότι δεν έχει καμία σχέση με τη δίκη. Δεν έχει παρουσιαστεί καν στο δικαστήριο τόσα χρόνια που διεξάγεται. Βέβαια και αυτό φτάνει στο τέλος του, διότι επίκειται σε λίγο η φάση των απολογιών, οπότε θα υποχρεωθεί και αυτός να δώσει λόγο στη Δικαιοσύνη.
• Ενα βασικό χαρακτηριστικό της Χ.Α,, όπως και όλων των ναζιστών, είναι η φυλετική θεωρία, δηλαδή ο ρατσισμός, τον οποίο μοιράζεται με πολλά άλλα ακροδεξιά κινήματα. Τι είναι όμως αυτό που τη διαφοροποιεί από τη «μαύρη διεθνή» που διαμορφώνεται τα τελευταία χρόνια;
Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της Χρυσής Αυγής είναι ότι μιμείται απολύτως το πρότυπο του ναζιστικού κόμματος, του NSDAP, ενώ η σύγχρονη ευρωπαϊκή Ακροδεξιά έχει μεν ρατσιστικά και εθνικιστικά χαρακτηριστικά, αλλά κυρίως στραμμένα εναντίον των μεταναστών ή των αλλοδαπών, και όχι τόσο με καθαρά φυλετικά χαρακτηριστικά.
Η Χρυσή Αυγή, αντίθετα μ’ αυτούς, επιμένει στα φυλετικά χαρακτηριστικά, υιοθετεί έναν ακραίο αντισημιτισμό, που και αυτός έχει υποχωρήσει στην Ευρώπη μετά τον πόλεμο, και αυτός είναι ο λόγος που μέχρι και σήμερα τα μεγάλα ακροδεξιά ευρωπαϊκά κόμματα, όπως το Εθνικό Μέτωπο της Γαλλίας, αποφεύγουν να έχουν άμεσες σχέσεις με τη Χρυσή Αυγή. Και αυτοί ακόμα τη θεωρούν εξτρεμιστική.
Πρώτη προσπάθεια μεγάλου ευρωπαϊκού κόμματος να έρθει σε επαφή με τη Χρυσή Αυγή γίνεται αυτή τη στιγμή μέσω του Ορμπαν, ο οποίος, παρότι ανήκει στην ευρωπαϊκή Δεξιά, αποτελεί μια εξαιρετικά ακραία περίπτωση κόμματος. Αυτός ανέχεται τις επαφές των στελεχών του και ο ίδιος έστειλε ευχαριστήρια στους ευρωβουλευτές της Χρυσής Αυγής για την υποστήριξή τους όταν τέθηκε το θέμα της Ουγγαρίας στην Ε.Ε.
• Υπάρχουν επαφές και με την άλλη πλευρά του Ατλαντικού, με τους διάφορους ναζιστές και υποστηρικτές της «λευκής ανωτερότητας».
Από τη γέννησή της η Χρυσή Αυγή επιχειρούσε να ενταχθεί σε κάποιου είδους «μαύρη διεθνή» και είχε προσπαθήσει να έχει επαφές και με όλα τα ακραία νεοναζιστικά και νεοφασιστικά κινήματα της Ευρώπης, αλλά και με τα αντίστοιχα στις ΗΠΑ. Κατάφερε, μάλιστα, να έχει και επισκέψεις στην Ελλάδα, το 1998, του θεωρούμενου πιο ακραίου και πιο φανατικού νεοναζί των ΗΠΑ, του Γουίλιαμ Πιρς. Τώρα, αντί για «εισαγωγή» ναζισμού, η Χρυσή Αυγή καταφέρνει να κάνει «εξαγωγή» ναζισμού.
• Εχεις ένα ιδιαίτερο κεφάλαιο γι’ αυτό στο βιβλίο σου.
Ναι, γιατί σε όλο τον κόσμο, και στις ΗΠΑ, βλέπουν το παράδειγμα της Χρυσής Αυγής και τη μιμούνται. Θεωρούν ότι μπορούν να μιμηθούν το είδος των Ταγμάτων Εφόδου της Χρυσής Αυγής, δηλαδή των ομάδων κρούσης της οργάνωσης, όπως και το είδος της κοινωνικής προσφοράς «μόνο για Ελληνες» ή «μόνο για λευκούς» ή «μόνο για φυλετικά δικούς μας».
Υπάρχουν στελέχη του σημερινού νεοναζιστικού κινήματος στις ΗΠΑ τα οποία έχουν ευθεία επαφή με τον Μιχαλολιάκο και τη Χρυσή Αυγή. Ερχονται εδώ, παίρνουν μαθήματα και τα μεταφέρουν, δηλώνοντας κιόλας δημόσια ότι μαθαίνουν από τη Χρυσή Αυγή. Χαρακτηριστική περίπτωση τα αιματηρά γεγονότα στο Σάρλοτσβιλ πέρσι το καλοκαίρι.
• Δεδομένου του κομβικού ρόλου του Ν. Μιχαλολιάκου στην ίδρυση και ύπαρξη της οργάνωσης, τι αντίκτυπο θα είχε μια καταδίκη του ως αναμφισβήτητου αρχηγού μιας εγκληματικής οργάνωσης;
Αυτά που περιγράφουμε για τη Χρυσή Αυγή καταρχήν ισχύουν για έναν μικρό πυρήνα λίγων εκατοντάδων μελών. Η διαφορά με τα φασιστικά κινήματα του Μεσοπολέμου είναι ότι δεν υπάρχει μαζικό φασιστικό κίνημα. Υπάρχει υποστήριξη, αλλά αυτοί που πιστεύουν πραγματικά σε όλα αυτά τα ναζιστικά δόγματα είναι αυτός ο σκληρός πυρήνας των μυημένων που μετέχουν. Αρα, μια καταδίκη της ηγεσίας και ειδικά του Μιχαλολιάκου ουσιαστικά θα δώσει το σήμα της διάλυσης της Χρυσής Αυγής.
Μπορεί να παραμείνει ως ένα κέλυφος άλλου είδους, αλλά ο εγκληματικός πυρήνας θα έχει εκλείψει και αυτό είναι πολύ κρίσιμο. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα έχουμε στην Ελλάδα Ακροδεξιά, όπως σε όλη την Ευρώπη, αλλά δεν θα έχουμε τις εγκληματικές ενέργειες στον δρόμο και το αίμα στο πεζοδρόμιο, το οποίο διδάσκει και καθοδηγεί και οργανώνει ο Μιχαλολιάκος και ο στενός πυρήνας της Χρυσής Αυγής.
• Με δεδομένη την ιδεολογία της οργάνωσης και, κυρίως, του «Αρχηγού» της, υπάρχει περίπτωση, όπως ανέμεναν πολλοί από το 2012, να δούμε κάποια «μετριοπαθή» Χ.Α.;
Αυτό έχει αποδειχθεί ότι δεν μπορεί να γίνει, ακριβώς επειδή μιλάμε για μια ηγετική ομάδα η οποία λειτουργεί περίπου σαν μια φανατική θρησκευτική σέχτα. Ο ναζισμός είναι η πολιτική θρησκεία αυτής της ομάδας. Δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς αυτόν. Επομένως, για τον ίδιο λόγο που δεν μεταλλάχτηκε όταν έγινε κοινοβουλευτική αυτή η οργάνωση, ενώ αντιστοίχως το έκαναν ευρωπαϊκά κόμματα που ήταν ακραία και νεοφασιστικά, όπως του Φίνι στην Ιταλία, ακόμα και η Λεπέν στη Γαλλία, δεν θα μεταλλαχθεί και τώρα.
Στην Ελλάδα δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση. Φυσικά μπορεί να υπάρξει μια ήπια Χρυσή Αυγή, όμως όχι μ’ αυτόν τον ηγετικό πυρήνα. Διότι είναι χαρακτηριστική περίπτωση πως ακόμα και τον πιο εκτεθειμένο στις εγκληματικές αυτές ενέργειες, τον υπαρχηγό του, τον Λαγό, ο οποίος είναι αναμειγμένος σε όλα τα εγκλήματα, ενώ στην αρχή ο Μιχαλολιάκος επιχείρησε προσωρινά να τον απομακρύνει, τώρα τον έχει αναγορεύσει σε νούμερο δύο της οργάνωσης, και αυτός είναι που εμφανίζεται και σε όλες τις συγκεντρώσεις και μέσα και έξω από τη Βουλή. Αρα, δεν υπάρχει αυτή η περίπτωση.
Ποιος είναι
Γεννημένος το 1953, εργάστηκε στην «Ελευθεροτυπία» από το 1990 μέχρι το 2012 ως μέλος της ερευνητικής ομάδας «Ιός» και συνεχίζει στην «Εφημερίδα των Συντακτών» μέχρι σήμερα. Το τελευταίο του βιβλίο «Ο Αρχηγός: το αίνιγμα του Ν. Μιχαλολιάκου» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πόλις.
(Κείμενο-συνεντευξη: Τάσος Τσακίρογλου, ΕφΣυν, 12/1/2019)
ΦΩΤΟ: Ο συντάκτες της «Εφ.Συν.» Δ. Ψαρράς και Τ. Τσακίρογλου | ΜΑΡΙΟΣ ΒΑΛΑΣΟΠΟΥΛΟΣ.
πηγή: jailgoldendawn.com
_
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Γ. Μαυρωτάς: Όχι στην κυβέρνηση, Ναι στη Συμφωνία των Πρεσπών
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Β. Κόκκαλης: Θα δώσω ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
