2019-01-29 23:33:33
Όπως κάθε χρόνο,στις κρίσεις των Ενόπλων Δυνάμεων ,ακούγονται πολλά…Τα περισσότερα είναι παράπονα απ΄αυτούς που φεύγουν. Σε κάποιες περιπτώσεις λέγονται βαριές κουβέντες. Από κοντά τα
κόμματα που δεν χάνουν την ευκαιρία να “παίξουν” με το συναίσθημα όσων αισθάνονται δίκαια ή άδικα παραπονεμένοι. Είναι δύσκολο για έναν αξιωματικό να βγάλει τη στολή. Αλλά και η στιγμή που το κάνει και κυρίως ο τρόπος που επιλέγει να το κάνει έχει μεγάλη σημασία. Είναι το “μεγάλο φινάλε” του.
Σήμερα ένας αξιωματικός του ΠΝ ,τον οποίο γνωρίσαμε παλαιότερα ως εκπρόσωπο Τύπου του ΓΕΝ, ο Αλέξανδρος Διακόπουλος, Αντιναύαρχος πια, κλήθηκε να διαχειριστεί αυτό το “μεγάλο φινάλε”. Ο τρόπος που επέλεξε να το κάνει είναι παράδειγμα προς μίμηση. Το κείμενο που ακολουθεί είναι δικό του. Το έγραψε στη προσωπική του σελίδα στο facebook. Καλό είναι να διαβαστεί απ΄ όλους μας. Είναι ένα κείμενο που αποτελεί οδηγό για το πως φεύγει ένας Αξιωματικός από την ενεργό υπηρεσία με ψηλά το κεφάλι. Όπως πρέπει “THE END
Μετά από 39 χρόνια περίπου, πέσαν οι τίτλοι τέλους της σταδιοδρομίας μου στο ΠΝ. Ηταν ένα ταξίδι δύσκολο αλλά και όμορφο – με πολλές φουρτούνες αλλά και υπέροχες μπουνάτσες. Από τα 18 μου χρόνια μέχρι σήμερα, το Πολεμικό Ναυτικό ήταν η ζωή μου και η οικογένειά μου. Ο ξαφνικός αποχωρισμός είναι δύσκολος και σε κάποιο βαθμό οδυνηρός αλλά είμαστε προετοιμασμένοι για τα δύσκολα. Κανείς δεν μας υποσχέθηκε ποτέ, πως πάντα θα είναι όλα εύκολα και ευχάριστα…
Σε ό,τι έκανα, σε όλες μου τις αποφάσεις, είχα συνεχώς στο μυαλό μου, το καλό της πατρίδας και του Ναυτικού. Όσο και αν ανέβαινα στην ιεραρχία, ποτέ δεν ξεχνούσα πως ήμουν κάποτε Δόκιμος και κατώτερος Αξιωματικός, γι’αυτό και σε κάθε μου διαταγή, έβαζα νοερά τον εαυτό μου στη θέση του υφιστάμενου.
Τελικά μια ζωή προσφοράς στην Πατρίδα είναι μια ζωή περήφανη και πλήρης – και αυτή η αίσθηση περηφάνειας και πληρότητας είναι που με διακατέχει αυτή τη στιγμή, ούτε πίκρα, ούτε θυμός, μόνο αγάπη για το ΠΝ και τον κόσμο του!”
militaire.gr
_
κόμματα που δεν χάνουν την ευκαιρία να “παίξουν” με το συναίσθημα όσων αισθάνονται δίκαια ή άδικα παραπονεμένοι. Είναι δύσκολο για έναν αξιωματικό να βγάλει τη στολή. Αλλά και η στιγμή που το κάνει και κυρίως ο τρόπος που επιλέγει να το κάνει έχει μεγάλη σημασία. Είναι το “μεγάλο φινάλε” του.
Σήμερα ένας αξιωματικός του ΠΝ ,τον οποίο γνωρίσαμε παλαιότερα ως εκπρόσωπο Τύπου του ΓΕΝ, ο Αλέξανδρος Διακόπουλος, Αντιναύαρχος πια, κλήθηκε να διαχειριστεί αυτό το “μεγάλο φινάλε”. Ο τρόπος που επέλεξε να το κάνει είναι παράδειγμα προς μίμηση. Το κείμενο που ακολουθεί είναι δικό του. Το έγραψε στη προσωπική του σελίδα στο facebook. Καλό είναι να διαβαστεί απ΄ όλους μας. Είναι ένα κείμενο που αποτελεί οδηγό για το πως φεύγει ένας Αξιωματικός από την ενεργό υπηρεσία με ψηλά το κεφάλι. Όπως πρέπει “THE END
Μετά από 39 χρόνια περίπου, πέσαν οι τίτλοι τέλους της σταδιοδρομίας μου στο ΠΝ. Ηταν ένα ταξίδι δύσκολο αλλά και όμορφο – με πολλές φουρτούνες αλλά και υπέροχες μπουνάτσες. Από τα 18 μου χρόνια μέχρι σήμερα, το Πολεμικό Ναυτικό ήταν η ζωή μου και η οικογένειά μου. Ο ξαφνικός αποχωρισμός είναι δύσκολος και σε κάποιο βαθμό οδυνηρός αλλά είμαστε προετοιμασμένοι για τα δύσκολα. Κανείς δεν μας υποσχέθηκε ποτέ, πως πάντα θα είναι όλα εύκολα και ευχάριστα…
Σε ό,τι έκανα, σε όλες μου τις αποφάσεις, είχα συνεχώς στο μυαλό μου, το καλό της πατρίδας και του Ναυτικού. Όσο και αν ανέβαινα στην ιεραρχία, ποτέ δεν ξεχνούσα πως ήμουν κάποτε Δόκιμος και κατώτερος Αξιωματικός, γι’αυτό και σε κάθε μου διαταγή, έβαζα νοερά τον εαυτό μου στη θέση του υφιστάμενου.
Τελικά μια ζωή προσφοράς στην Πατρίδα είναι μια ζωή περήφανη και πλήρης – και αυτή η αίσθηση περηφάνειας και πληρότητας είναι που με διακατέχει αυτή τη στιγμή, ούτε πίκρα, ούτε θυμός, μόνο αγάπη για το ΠΝ και τον κόσμο του!”
militaire.gr
_
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
