2019-01-31 16:22:06
Αναδημοσιεύουμε από omniatv.com
Οι φύλακες βίαζαν τις κρατούμενες σε καθημερινή βάση. Όταν ήμουν στη φυλακή, ο χώρος που με κρατούσαν ήταν κοντά στο δωμάτιο βασανιστηρίων. Άκουγα τις φωνές και τα ουρλιαχτά τους. Το ηθικό μου ήταν κατεστραμμένο κι αρκετές φορές έφτασα κοντά στην αυτοκτονία.
Για πολλές ώρες, πίεζαν το κεφάλι μου πάνω σε ένα σιδερένιο τραπέζι. Στο δωμάτιο υπήρχε ένα βαρέλι που κρεμόταν από το ταβάνι, από το οποίο έπεφταν μικρές σταγόνες νερού πάνω στο τραπέζι. Εγώ ήμουν αναγκασμένος να κάνω ησυχία και απλά να ακούω τον ήχο που έκαναν οι σταγόνες.
Τότε ήμουν ένας δεκαεξάχρονος άθεος αναρχικός. Βασανίστηκα εξ αιτίας των ιδεών μου και της αντικυβερνητικής στάσης μου ενόσω φοιτούσα στο σχολείο Shahid Chamran, στo Zarghan του Ιράν. Το όνομα του βασανιστή μου ήταν Seyed Jaáfari. Τουλάχιστον, έτσι τον αποκαλούσαν.
Ένα άδειο μπουκάλι είχε τοποθετηθεί στο τραπέζι και βρισκόταν εκεί την περισσότερη ώρα κατά τη διάρκεια της ανάκρισης. Κι εγώ δεν είχα άλλη επιλογή, έπρεπε να αποδεχτώ τα πάντα, ακόμα και πράξεις που δεν είχα κάνει. Με απείλησαν λέγοντάς μου πως »Αν δεν αποδεχτείς όλα όσα σου πούμε, τότε θα σε βιάσουμε μ’ αυτό το μπουκάλι».
Παλεύαμε για ελευθερία και ισότητα και μας βασάνιζαν και μας απειλούσαν. Ήμουν δεκαέξι ετών και παράλληλα αναρχικός πολιτικός κρατούμενος στο Ιράν.
Υπήρχε μεγάλος αριθμός κρατουμένων και ένα ποσοστό από αυτούς ήταν κορίτσια. Οι φύλακες βίαζαν τις κρατούμενες σε καθημερινή βάση. Όταν ήμουν στη φυλακή, ο χώρος που με κρατούσαν ήταν κοντά στο δωμάτιο βασανιστηρίων. Άκουγα τις φωνές και τα ουρλιαχτά τους. Το ηθικό μου ήταν κατεστραμμένο κι αρκετές φορές έφτασα κοντά στην αυτοκτονία. Αλλά σκεφτόμουν πως πρέπει να καταφέρω να επιβιώσω για να πω προς τα έξω τι συνέβαινε εκεί μέσα. Έπρεπε να επιβιώσω για να μπορέσω να πάρω εκδίκηση.
Αυτή τη στιγμή βρίσκομαι στην Ελλάδα. Αλλά δεν σκοπεύω να ξεχάσω ούτε να συγχωρέσω.
Abtin Parsa
6 Οκτωβρίου
πηγή Enough is Enough
_
bloko
Οι φύλακες βίαζαν τις κρατούμενες σε καθημερινή βάση. Όταν ήμουν στη φυλακή, ο χώρος που με κρατούσαν ήταν κοντά στο δωμάτιο βασανιστηρίων. Άκουγα τις φωνές και τα ουρλιαχτά τους. Το ηθικό μου ήταν κατεστραμμένο κι αρκετές φορές έφτασα κοντά στην αυτοκτονία.
Για πολλές ώρες, πίεζαν το κεφάλι μου πάνω σε ένα σιδερένιο τραπέζι. Στο δωμάτιο υπήρχε ένα βαρέλι που κρεμόταν από το ταβάνι, από το οποίο έπεφταν μικρές σταγόνες νερού πάνω στο τραπέζι. Εγώ ήμουν αναγκασμένος να κάνω ησυχία και απλά να ακούω τον ήχο που έκαναν οι σταγόνες.
Τότε ήμουν ένας δεκαεξάχρονος άθεος αναρχικός. Βασανίστηκα εξ αιτίας των ιδεών μου και της αντικυβερνητικής στάσης μου ενόσω φοιτούσα στο σχολείο Shahid Chamran, στo Zarghan του Ιράν. Το όνομα του βασανιστή μου ήταν Seyed Jaáfari. Τουλάχιστον, έτσι τον αποκαλούσαν.
Ένα άδειο μπουκάλι είχε τοποθετηθεί στο τραπέζι και βρισκόταν εκεί την περισσότερη ώρα κατά τη διάρκεια της ανάκρισης. Κι εγώ δεν είχα άλλη επιλογή, έπρεπε να αποδεχτώ τα πάντα, ακόμα και πράξεις που δεν είχα κάνει. Με απείλησαν λέγοντάς μου πως »Αν δεν αποδεχτείς όλα όσα σου πούμε, τότε θα σε βιάσουμε μ’ αυτό το μπουκάλι».
Παλεύαμε για ελευθερία και ισότητα και μας βασάνιζαν και μας απειλούσαν. Ήμουν δεκαέξι ετών και παράλληλα αναρχικός πολιτικός κρατούμενος στο Ιράν.
Υπήρχε μεγάλος αριθμός κρατουμένων και ένα ποσοστό από αυτούς ήταν κορίτσια. Οι φύλακες βίαζαν τις κρατούμενες σε καθημερινή βάση. Όταν ήμουν στη φυλακή, ο χώρος που με κρατούσαν ήταν κοντά στο δωμάτιο βασανιστηρίων. Άκουγα τις φωνές και τα ουρλιαχτά τους. Το ηθικό μου ήταν κατεστραμμένο κι αρκετές φορές έφτασα κοντά στην αυτοκτονία. Αλλά σκεφτόμουν πως πρέπει να καταφέρω να επιβιώσω για να πω προς τα έξω τι συνέβαινε εκεί μέσα. Έπρεπε να επιβιώσω για να μπορέσω να πάρω εκδίκηση.
Αυτή τη στιγμή βρίσκομαι στην Ελλάδα. Αλλά δεν σκοπεύω να ξεχάσω ούτε να συγχωρέσω.
Abtin Parsa
6 Οκτωβρίου
πηγή Enough is Enough
_
bloko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
