2019-02-01 15:37:54
Η υπερπροσπάθεια του Έλληνα Πρωθυπουργού, που οδήγησε τελικά στην έγκριση της Συμφωνίας των Πρεσπών στο κοινοβούλιο, συνεχίζει να γίνεται αντικείμενο αναλύσεων. Εκείνο που προκαλεί εντύπωση σε αρκετούς σχολιαστές είναι, αφενός, η συγκυρία στην Ευρώπη, που κατακλύζεται από φωνές εθνικισμού και μισαλλοδοξίας, και αφετέρου, η προσωπικότητα του ίδιου του Αλέξη Τσίπρα, «ενός αριστερού πολιτικού που πριν λίγα χρόνια κόντεψε να διαλύσει την Ευρωζώνη».
«Η Συμφωνία των Πρεσπών, η πρώτη καλή είδηση»
Στην εβδομαδιαία εφημερίδα Zeit, ο Μίχαελ Τούμαν στη στήλη του κάνει σύντομη αναδρομή στα προηγούμενα 30 χρόνια αντιπαραθέσεων ανάμεσα στις δύο χώρες και των συνεπειών αυτής της πολιτικής. Και διερωτάται: «Πώς τα κατάφερε ειδικά ο Τσίπρας; Δεν ήταν αυτός που πριν από τέσσερα χρόνια, με κραυγές κατά των αγορών και με την αδιαλλαξία του, έθεσε σε δοκιμασία την ενότητα της Ευρωζώνης; Και τώρα ξαφνικά πάει στα χνάρια του Βίλι Μπραντ και αντιλαμβάνεται την ανάγκη μιας έξυπνης πολιτικής, όπως παλαιότερα η Οστπολιτίκ διευκόλυνε την ύφεση στις σχέσεις ανάμεσα στις δύο Γερμανίες και οδήγησε στην προσέγγιση ανάμεσα στη Δύση και την Ανατολή».
Και ο Μίχαελ Τούμαν συνεχίζει: «Η Συμφωνία των Πρεσπών είναι η πρώτη πραγματικά καλή είδηση από την Ευρώπη διεθνώς εδώ και πολύ καιρό. Το ότι έρχεται, κατά περίεργο τρόπο, από αυτή την κυβέρνηση έχει τρεις λόγους: Ο Τσίπρας είναι αριστερός, ο Τσίπρας έχει ατσάλινα νεύρα και ο Τσίπρας έχει θάρρος».
Ο Γερμανός αναλυτής σημειώνει ότι ο Έλληνας Πρωθυπουργός μπορεί να είναι αριστερός αλλά όχι τόσο πολύ ώστε να μην μπορεί να κάνει συμβιβασμούς. Στο άρθρο του σημειώνει ότι η διαμάχη για το όνομα έχει αναχθεί σε κατεξοχήν συναισθηματικό θέμα για τους δεξιούς και υπενθυμίζει μια άλλη κίνηση συμφιλίωσης του Ανδρέα Παπανδρέου, όταν αρχές του 1980 επέτρεψε στους Έλληνες που στη διάρκεια του πολέμου τούς αφαιρέθηκε η υπηκοότητα και έφυγαν από τη χώρα, να επιστρέψουν.
«Έγραψε ιστορία»
«Ο Τσίπρας συνέχισε την παράδοση και την κορύφωσε με μια ιστορικά αντίστοιχη κίνηση στα βόρεια σύνορα της χώρας», συνεχίζει ο Γερμανός αρθρογράφος. «Κάτι τέτοιο δεν θα ήταν δυνατό χωρίς τον ομόλογό του, τον Πρωθυπουργό της Βόρειας Μακεδονίας (…) Μετά την υπογραφή στις Πρέσπες άρχισε μια σειρά ατέλειωτων διαδηλώσεων. Ο Τσίπρας απέδειξε ότι διαθέτει αντοχή. Εξάλλου το απέδειξε και στην ευρωπαϊκή πολιτική. Μετά την αλλαγή πλεύσης σε σοβαρή σοσιαλδημοκρατική πολιτική, εφάρμοσε τις μεταρρυθμίσεις και οδήγησε την Ελλάδα το 2018 εκτός των προγραμμάτων προσαρμογής. Με την ίδια επιμονή και ευθύτητα υπερασπίστηκε τη Συμφωνία των Πρεσπών κατά των εκδηλώσεων υστερίας και μετωπικών επιθέσεων. Υπήρξε πάντα ευθύς αλλά όχι αρκετά πειστικός. Επικριτές του επιρρίπτουν ότι σε ένα τόσο σημαντικό εθνικό και συναισθηματικά φορτισμένο θέμα δεν μπόρεσε να συμπαρασύρει αρκετούς ανθρώπους».
Ο αρθρογράφος επισημαίνει ότι με το θάρρος που επέδειξε, διακινδυνεύει την επανεκλογή του και η δημοφιλία του έχει πέσει κατακόρυφα. «Εάν χάσει τις εκλογές, μπορεί να παρηγορηθεί. Έγραψε ιστορία. Η τόλμη του κατά το πρότυπο του Βίλι Μπραντ θα ταίριαζε αυτές τις ημέρες και σε άλλους Ευρωπαίους».
Deutsche Welle
«The New Daily Mail»
TheNewDailyMail
«Η Συμφωνία των Πρεσπών, η πρώτη καλή είδηση»
Στην εβδομαδιαία εφημερίδα Zeit, ο Μίχαελ Τούμαν στη στήλη του κάνει σύντομη αναδρομή στα προηγούμενα 30 χρόνια αντιπαραθέσεων ανάμεσα στις δύο χώρες και των συνεπειών αυτής της πολιτικής. Και διερωτάται: «Πώς τα κατάφερε ειδικά ο Τσίπρας; Δεν ήταν αυτός που πριν από τέσσερα χρόνια, με κραυγές κατά των αγορών και με την αδιαλλαξία του, έθεσε σε δοκιμασία την ενότητα της Ευρωζώνης; Και τώρα ξαφνικά πάει στα χνάρια του Βίλι Μπραντ και αντιλαμβάνεται την ανάγκη μιας έξυπνης πολιτικής, όπως παλαιότερα η Οστπολιτίκ διευκόλυνε την ύφεση στις σχέσεις ανάμεσα στις δύο Γερμανίες και οδήγησε στην προσέγγιση ανάμεσα στη Δύση και την Ανατολή».
Και ο Μίχαελ Τούμαν συνεχίζει: «Η Συμφωνία των Πρεσπών είναι η πρώτη πραγματικά καλή είδηση από την Ευρώπη διεθνώς εδώ και πολύ καιρό. Το ότι έρχεται, κατά περίεργο τρόπο, από αυτή την κυβέρνηση έχει τρεις λόγους: Ο Τσίπρας είναι αριστερός, ο Τσίπρας έχει ατσάλινα νεύρα και ο Τσίπρας έχει θάρρος».
Ο Γερμανός αναλυτής σημειώνει ότι ο Έλληνας Πρωθυπουργός μπορεί να είναι αριστερός αλλά όχι τόσο πολύ ώστε να μην μπορεί να κάνει συμβιβασμούς. Στο άρθρο του σημειώνει ότι η διαμάχη για το όνομα έχει αναχθεί σε κατεξοχήν συναισθηματικό θέμα για τους δεξιούς και υπενθυμίζει μια άλλη κίνηση συμφιλίωσης του Ανδρέα Παπανδρέου, όταν αρχές του 1980 επέτρεψε στους Έλληνες που στη διάρκεια του πολέμου τούς αφαιρέθηκε η υπηκοότητα και έφυγαν από τη χώρα, να επιστρέψουν.
«Έγραψε ιστορία»
«Ο Τσίπρας συνέχισε την παράδοση και την κορύφωσε με μια ιστορικά αντίστοιχη κίνηση στα βόρεια σύνορα της χώρας», συνεχίζει ο Γερμανός αρθρογράφος. «Κάτι τέτοιο δεν θα ήταν δυνατό χωρίς τον ομόλογό του, τον Πρωθυπουργό της Βόρειας Μακεδονίας (…) Μετά την υπογραφή στις Πρέσπες άρχισε μια σειρά ατέλειωτων διαδηλώσεων. Ο Τσίπρας απέδειξε ότι διαθέτει αντοχή. Εξάλλου το απέδειξε και στην ευρωπαϊκή πολιτική. Μετά την αλλαγή πλεύσης σε σοβαρή σοσιαλδημοκρατική πολιτική, εφάρμοσε τις μεταρρυθμίσεις και οδήγησε την Ελλάδα το 2018 εκτός των προγραμμάτων προσαρμογής. Με την ίδια επιμονή και ευθύτητα υπερασπίστηκε τη Συμφωνία των Πρεσπών κατά των εκδηλώσεων υστερίας και μετωπικών επιθέσεων. Υπήρξε πάντα ευθύς αλλά όχι αρκετά πειστικός. Επικριτές του επιρρίπτουν ότι σε ένα τόσο σημαντικό εθνικό και συναισθηματικά φορτισμένο θέμα δεν μπόρεσε να συμπαρασύρει αρκετούς ανθρώπους».
Ο αρθρογράφος επισημαίνει ότι με το θάρρος που επέδειξε, διακινδυνεύει την επανεκλογή του και η δημοφιλία του έχει πέσει κατακόρυφα. «Εάν χάσει τις εκλογές, μπορεί να παρηγορηθεί. Έγραψε ιστορία. Η τόλμη του κατά το πρότυπο του Βίλι Μπραντ θα ταίριαζε αυτές τις ημέρες και σε άλλους Ευρωπαίους».
Deutsche Welle
«The New Daily Mail»
TheNewDailyMail
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
