2019-02-03 17:09:35
Είναι επίκαιρο όσο ποτέ το Μακεδονικό ή αν προτιμάτε το Σκοπιανό πρόβλημα. Φωνές και γκρίνιες δίκαιες ή άδικες, προσδίδουν μια έντονη νότα διάθεσης να υπερασπισθούμε μια πολύτιμη κληρονομιά που σαν διαθήκη μας άφησε ο χρόνος και το ένστικτό μας.
Ελάχιστες όμως λέξεις για τον ιδρυτή αυτής της θαυμάσιας εποποιίας που δημιούργησε σε ελάχιστο χρόνο μια παγκόσμια και διαχρονικά ιδεατή αυτοκρατορία. Η Ελληνική Αυτοκρατορία του Αλέξανδρου υπάρχει και θα υπάρχει. Στην καρδιά και στη συνείδηση όλων των λαών που η σκιά του Αλέξανδρου προστάτεψε από τη φθορά του χρόνου.
Αλλά ποιός ήταν ο Αλέξανδρος; Ο ορμητικός νέος που παρέσυρε με τη νεανική του ορμή τα πάντα; Ο οραματιστής ηγέτης που άλλαξε την ιστορία του γνωστού τότε κόσμου; Ο πολέμαρχος και άξεστος βάρβαρος όπως τουλάχιστον τον έβλεπαν οι Αθηναίοι, όταν αναμίχθηκε στα πόδια τους;
Ο Αλέξανδρος είχε δάσκαλό του τον μεγαλύτερο φιλόσοφο όλων των αιώνων
. Τον Αριστοτέλη. Έτσι μυήθηκε στη πιο βαθιά μεταφυσική. Έτσι η προσωπικότητα του εξαγνίστηκε και λυτρώθηκε από την ματαιοδοξία και την αμάθεια του κόσμου. Ο Αλέξανδρος πήρε από τον δάσκαλό του τη γνώση για το αληθινό και ωραίο, δημιουργώντας μια προσωπικότητα που συνέπαιρνε τον στρατό του, τον έσπρωχνε στη θυσία της μάχης, τον τοποθετούσε στο μεταίχμιο της ανυπαρξίας και της αυτοθυσίας.
Με αυτά τα ηθικά προσόντα του δασκάλου του αλλά και τα στρατιωτικά προσόντα που του τα δίδαξαν νεαρό τότε οι έμπειροι Στρατηγοί του πατέρα του μπήκε στην Ασία, επικεφαλής των Ελλήνων.
Καθοδήγησε νέος ακόμα σχεδόν στα 24 χρόνια του, τον στρατό του, με τους έμπειρους και ηλικιωμένους Στρατηγούς του, που γνώριζαν βαθιά την πολεμική τέχνη και πρωτοτύπησαν στον εξοπλισμό του στρατού του με την διάταξη της ανίκητης Μακεδονικής φάλαγγας και τη σάρισα.
Σκοπός του η εκδίκηση για τα δεινά που υπέστησαν οι Έλληνες από τους Πέρσες, μα και η αναμέτρηση με τον εχθρό που διαρκώς τον απειλούσε από την Ανατολή. Ενδόμυχα η εξερεύνηση αυτού του ομιχλώδους κομματιού της γης που παρουσίαζε πολιτισμό και πλούτη και ήταν άγνωστος στους Ευρωπαίους.
«Το μεγαλείο και το ενδιαφέρον αυτού του έργου ήταν στο ύψος της μεγαλοφυΐας του, της πρωτότυπης ατομικότητάς του και νέο μ’ αυτό το κάλλος δεν έχουμε ξαναδεί επικεφαλής ενός τέτοιου εγχειρήματος» θα αναφωνήσει ο Χέγκελ στη «Φιλοσοφία της Ιστορίας».
Γιατί ο Αλέξανδρος δεν ήταν μόνο στρατιωτικά μεγαλοφυΐα, δεν είχε μόνο απαράμιλλο θάρρος και τεράστιο σεβασμό των συνεργατών του, αλλά όλα τα προσόντα του ήταν αναζωογονημένα από την ομορφιά του ανθρωπισμού.
Βέβαια δεν θα αποκρύψουμε το φθόνο των ηλικιωμένων Στρατηγών του που ήταν και Στρατηγοί του πατέρα του για την ταπείνωση τους, αφού θεωρούσαν τον εαυτό τους ξεπερασμένο, όπως στην περίπτωση του Κλείτου που μετατράπηκε ο φθόνος σε τυφλή λύσσα και ανάγκασε τον Αλέξανδρο να χρησιμοποιήσει βία.
Ήταν λοιπόν η αποστολή του μια εκστρατεία ανακάλυψης, προσφέροντας στους Ευρωπαίους την Ανατολή που παντελώς αγνοούσαν. Ο αποτελέσματα αυτού του εγχειρήματος θα παραμείνουν θαυμαστά, τόσο για την πολιτιστική τους προσφορά, όσο και για την τακτική του στις μάχες. Υπήρξε μεγάλος Στρατηγός, γενναίος στρατιώτης αλλά ο πιο συνετός στην εκστρατεία αυτή.
Ο θάνατός του στη Βαβυλώνα μας δείχνει την αφοσίωση του στρατού του σ’ αυτόν αφού τον αποχαιρετά με μια τέλεια συνείδηση της αξίας του. Ο Αλέξανδρος είχε την τύχη να πεθάνει νέος και επίκαιρα. Μπορεί να ειπωθεί στην ατυχία του αυτή ότι ήταν πολύ τυχερός, για να μείνει νέος στην αιωνιότητα.
Ο Αλέξανδρος περαίωσε την αποστολή του που δεν μπορεί να αμαυρωθεί με οποιεσδήποτε κακές σκέψεις και αίολα επιχειρήματα. Ουσιαστικά δεν υπάρχει μέτρο να μετρήσει την ηθική του και την τελειότητά του. Κι’ αν ισχυριζόμασταν πως δεν άφησε διάδοχο και αυτό το χρεώναμε στα μείον του, μια ματιά στις Αυτοκρατορίες που ίδρυσαν οι διάδοχοί του μας μειώνει αυτόν τον ισχυρισμό. Μόνο την ανάπτυξη της Αλεξάνδρειας αν θυμηθούμε θα αλλάξουμε τελείως αυτή τη σκέψη.
Με λίγα λόγια αυτός ήταν ο Αλέξανδρος, για μας Ισκεντέρ για τους Ανατολικούς λαούς. Όλοι τους θέλουν να καπηλευθούν την ιστορία του.
Ότι και να γίνει ένας είναι ο λαός που του ανήκει αυτό το ένδοξο παρελθόν. Δεν τον σκιάζει κανένα σύννεφο.
Η αλήθεια δεν μπορεί να σκιαστεί από κανένα σύννεφο. Ούτε μπορεί να την κρύψει η ομίχλη της αμάθειας και των συμφερόντων.
_
bloko
Ελάχιστες όμως λέξεις για τον ιδρυτή αυτής της θαυμάσιας εποποιίας που δημιούργησε σε ελάχιστο χρόνο μια παγκόσμια και διαχρονικά ιδεατή αυτοκρατορία. Η Ελληνική Αυτοκρατορία του Αλέξανδρου υπάρχει και θα υπάρχει. Στην καρδιά και στη συνείδηση όλων των λαών που η σκιά του Αλέξανδρου προστάτεψε από τη φθορά του χρόνου.
Αλλά ποιός ήταν ο Αλέξανδρος; Ο ορμητικός νέος που παρέσυρε με τη νεανική του ορμή τα πάντα; Ο οραματιστής ηγέτης που άλλαξε την ιστορία του γνωστού τότε κόσμου; Ο πολέμαρχος και άξεστος βάρβαρος όπως τουλάχιστον τον έβλεπαν οι Αθηναίοι, όταν αναμίχθηκε στα πόδια τους;
Ο Αλέξανδρος είχε δάσκαλό του τον μεγαλύτερο φιλόσοφο όλων των αιώνων
Με αυτά τα ηθικά προσόντα του δασκάλου του αλλά και τα στρατιωτικά προσόντα που του τα δίδαξαν νεαρό τότε οι έμπειροι Στρατηγοί του πατέρα του μπήκε στην Ασία, επικεφαλής των Ελλήνων.
Καθοδήγησε νέος ακόμα σχεδόν στα 24 χρόνια του, τον στρατό του, με τους έμπειρους και ηλικιωμένους Στρατηγούς του, που γνώριζαν βαθιά την πολεμική τέχνη και πρωτοτύπησαν στον εξοπλισμό του στρατού του με την διάταξη της ανίκητης Μακεδονικής φάλαγγας και τη σάρισα.
Σκοπός του η εκδίκηση για τα δεινά που υπέστησαν οι Έλληνες από τους Πέρσες, μα και η αναμέτρηση με τον εχθρό που διαρκώς τον απειλούσε από την Ανατολή. Ενδόμυχα η εξερεύνηση αυτού του ομιχλώδους κομματιού της γης που παρουσίαζε πολιτισμό και πλούτη και ήταν άγνωστος στους Ευρωπαίους.
«Το μεγαλείο και το ενδιαφέρον αυτού του έργου ήταν στο ύψος της μεγαλοφυΐας του, της πρωτότυπης ατομικότητάς του και νέο μ’ αυτό το κάλλος δεν έχουμε ξαναδεί επικεφαλής ενός τέτοιου εγχειρήματος» θα αναφωνήσει ο Χέγκελ στη «Φιλοσοφία της Ιστορίας».
Γιατί ο Αλέξανδρος δεν ήταν μόνο στρατιωτικά μεγαλοφυΐα, δεν είχε μόνο απαράμιλλο θάρρος και τεράστιο σεβασμό των συνεργατών του, αλλά όλα τα προσόντα του ήταν αναζωογονημένα από την ομορφιά του ανθρωπισμού.
Βέβαια δεν θα αποκρύψουμε το φθόνο των ηλικιωμένων Στρατηγών του που ήταν και Στρατηγοί του πατέρα του για την ταπείνωση τους, αφού θεωρούσαν τον εαυτό τους ξεπερασμένο, όπως στην περίπτωση του Κλείτου που μετατράπηκε ο φθόνος σε τυφλή λύσσα και ανάγκασε τον Αλέξανδρο να χρησιμοποιήσει βία.
Ήταν λοιπόν η αποστολή του μια εκστρατεία ανακάλυψης, προσφέροντας στους Ευρωπαίους την Ανατολή που παντελώς αγνοούσαν. Ο αποτελέσματα αυτού του εγχειρήματος θα παραμείνουν θαυμαστά, τόσο για την πολιτιστική τους προσφορά, όσο και για την τακτική του στις μάχες. Υπήρξε μεγάλος Στρατηγός, γενναίος στρατιώτης αλλά ο πιο συνετός στην εκστρατεία αυτή.
Ο θάνατός του στη Βαβυλώνα μας δείχνει την αφοσίωση του στρατού του σ’ αυτόν αφού τον αποχαιρετά με μια τέλεια συνείδηση της αξίας του. Ο Αλέξανδρος είχε την τύχη να πεθάνει νέος και επίκαιρα. Μπορεί να ειπωθεί στην ατυχία του αυτή ότι ήταν πολύ τυχερός, για να μείνει νέος στην αιωνιότητα.
Ο Αλέξανδρος περαίωσε την αποστολή του που δεν μπορεί να αμαυρωθεί με οποιεσδήποτε κακές σκέψεις και αίολα επιχειρήματα. Ουσιαστικά δεν υπάρχει μέτρο να μετρήσει την ηθική του και την τελειότητά του. Κι’ αν ισχυριζόμασταν πως δεν άφησε διάδοχο και αυτό το χρεώναμε στα μείον του, μια ματιά στις Αυτοκρατορίες που ίδρυσαν οι διάδοχοί του μας μειώνει αυτόν τον ισχυρισμό. Μόνο την ανάπτυξη της Αλεξάνδρειας αν θυμηθούμε θα αλλάξουμε τελείως αυτή τη σκέψη.
Με λίγα λόγια αυτός ήταν ο Αλέξανδρος, για μας Ισκεντέρ για τους Ανατολικούς λαούς. Όλοι τους θέλουν να καπηλευθούν την ιστορία του.
Ότι και να γίνει ένας είναι ο λαός που του ανήκει αυτό το ένδοξο παρελθόν. Δεν τον σκιάζει κανένα σύννεφο.
Η αλήθεια δεν μπορεί να σκιαστεί από κανένα σύννεφο. Ούτε μπορεί να την κρύψει η ομίχλη της αμάθειας και των συμφερόντων.
_
bloko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
GNTM με άνδρες: Τηλεοπτική ανατροπή!
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
