2019-02-12 14:08:51
Για ποιους λόγους το έγκλημα έχει αυξηθεί και στις γειτονιές δεν περιπολούν αστυνομικοί; Γιατί τα μέλη του Ρουβίκωνα μένουν ασύλληπτα; Πως απέδρασαν έξι κρατούμενοι από το Αλλοδαπών, στον
Ταύρο; Τελικά, η Αστυνομία είναι ανίκανη να μας προστατεύσει; Τα ΜΑΤ δέρνουν κόσμο; Αυτά και πολλά ακόμη ερωτήματα προβληματίζουν τους πολίτες και συχνά οι απόψεις διίστανται, με το γεγονότα του συλλαλητηρίου να βρίσκονται στο επίκεντρο. Τις περισσότερες φορές, οι συζητήσεις καταλήγουν στο συμπέρασμα πως ο αστυνομικός είναι ο υπεύθυνος. Αυτός που έφτασε αργά και δεν έσωσε το θύμα. Αυτός που μέσα από τα χέρια του διέφυγε ο εγκληματίας. Κι έτσι είναι. Γιατί όμως;
Η δουλειά μας είναι περίεργη
«Δεν είναι μόνο μία δουλειά. Είναι λειτούργημα. Οι πολίτες ζητούν απόδοση, προστασία, ασφάλεια και είναι λογικό. Όμως πως; Δεν γίνεται κάτω από τις υπάρχουσες συνθήκες. Δουλεύουμε χωρίς τα στοιχειώδη. Το κεντρικό πρόβλημα είναι οι δαπάνες. Από εκεί ξεκινούν όλα. Αν μας βοηθήσουν και μας δώσουν τα απαιτούμενα, εξοπλισμό, συνθήκες, κρατητήρια, καθαριότητα θα καταφέρουμε να φέρουμε εις πέρας άριστα το καθήκον μας» απαντά ο κος Πάκος Δημοσθένης, Πρόεδρος ΕΑΣΥΑ και μάχιμος στα ΜΑΤ.
Το πρόβλημα ξεκίνησε με την αρχή της οικονομικής κρίσης, ωστόσο κλιμακώθηκε με τη νυν πολιτική ηγεσία. Πλέον, η κατάσταση στα τμήματα και τις υπηρεσίες της ΕΛΑΣ είναι απελπιστική. Ετοιμόρροπες δομές. Ελλείψεις των βασικών ειδών και βρωμιά σε βαθμό επικίνδυνο για την υγεία αστυνομικών, κρατούμενων και πολιτών. Αυτά συνθέτουν την εικόνα της Ελληνικής Αστυνομίας και συχνά είναι οι λόγοι που οδηγούν σε περιστατικά που μοιάζουν φιάσκα.
Οι αστυνομικοί πληρώνουν από την τσέπη τους τον εξοπλισμό
Ληγμένα αλεξίσφαιρα γιλέκα υπάρχουν και δίνονται, σήμερα, στους μάχιμους. Ο αστυνομικός αναγκάζεται να αγοράσει μόνος του το απαραίτητο γιλέκο, καθώς ένα που έχει λήξει δεν θα συγκρατήσει ποτέ τη σφαίρα. Το κόστος του αγγίζει τα 700 ευρώ.
«Όπλα κολοκοτρωνέικα», όπως τα χαρακτηρίζουν οι ίδιοι, τα οποία είναι σχεδόν τριάντα ετών. Όπλα, που δεν γνωρίζουν αν θα έχουν απόδοση σε μάχη κι έτσι αναγκάζονται να τα αγοράσουν κι αυτά μόνοι τους. Μόνο που ένα καινούριο, αξιόμαχο όπλο στοιχίζει ως και 2.000 ευρώ.
Ένας αστυνομικός για να αγοράσει μια στολή σωστή και να την εξοπλίσει όπως πρέπει χρειάζεται πάνω από 3.000 ευρώ. Βέβαια, ο βασικός μισθός του είναι μόλις 800 ευρώ, αλλά αν δεν τα προμηθευθεί και μείνει με αυτή που του δίνει η Διαχείριση κινδυνεύει με επιβολή προστίμου 500 ευρώ.
Διάτρητα ασύρματα συστήματα, τα οποία οδηγούν σε τραγικές καταστάσεις. Το 2004, η ΕΛΑΣ απέκτησε ψηφιακό σύστημα ασυρμάτων. Δέκα χρονιά μετά όμως αποσύρθηκε, λόγω υπέρογκου κόστους συντήρησης και επαναφέρθηκε το αναλογικό. Πρόκειται για παμπάλαιους εξοπλισμούς, που συχνά δεν λειτουργούν. Συχνότητες που παραβιάζονται, με αποτέλεσμα πολλές φορές συμμορίες να ακούν. Ασύρματοι που νεκρώνουν τη στιγμή της διαβίβασης. Το σήμα κόβεται ή είναι ανύπαρκτο σε στιγμές καταδίωξης. Πρόκειται για φαινόμενα σχεδόν καθημερινά. «Μας ακούν οι κακοποιοί, το γνωρίζουμε. Κυνηγάμε ληστές και δε μπορούμε να καλέσουμε ενισχύσεις, επειδή δεν λειτουργεί το μηχάνημα» μαρτυρούν οι ίδιοι.
Από το καλοκαίρι έπαψαν οι εκπαιδεύσεις στοχεύσεων, λόγω έλλειψης φυσιγγίων.
Οι μπαχαλάκηδες έχουν καλύτερες μάσκες από τα ΜΑΤ. Αυτή τη στιγμή, για δύναμη 600 – 700 ανδρών υπάρχουν μόλις δώδεκα φίλτρα για αντικατάσταση στις απαραίτητες προσωπίδες.
Διαλυμένα περιπολικά και μηχανές χωρίς service σε περιπολίες και ανθρωποκυνηγητά. Οχήματα που παίρνουν φωτιά εν κινήσει, εξ’αιτίας ανύπαρκτων κονδυλίων. Οι αστυνομικοί, πολλές φορές, ρεφενέκάνουν τις συντηρήσεις.
Πλέον, το Υπουργείο χρωστάει υπέρογκα ποσά στα συνεργεία. Οι μηχανικοί επισκευάζουν μόνο τη βλάβη που θα τους υποδείξουν, χωρίς να ελέγξουν για περαιτέρω ζημιές. Και είναι λογικό, με την υφιστάμενη πολιτική που οι δαπάνες περνούν από δημοσιονομικό έλεγχο. Για την έγκρισή τους απαιτούνται τρεις μήνες. Έπειτα, η πληρωμή διεκπεραιώνεται σε δύο με τρία χρόνια.
Η συνολική εικόνα του στόλου της ΕΛ.ΑΣ. αποδίδεται με μία λέξη: Απαράδεκτη. Με εξαίρεση κάποιες δωρεές επιχειρηματιών, η πλειοψηφία των περιπολικών είναι -κατά μέσο όρο- είκοσι ετών. Κάθε υπηρεσιακό όχημα έχει 300 -500 χιλιάδες χιλιόμετρα.
«Δεν έχουν θέρμανση, δεν μπαίνουν καλά οι ταχύτητες, δεν στρίβει καλά το τιμόνι, καίνε λάδια. Είναι επικίνδυνα και για τον πολίτη, εκτός από τον αστυνομικό» τονίζει ο κος Λιότσος Σπυρίδων, Πρόεδρος της Ένωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων Πειραιά.
Βλάβες βγαίνουν συνεχώς και είναι αναμενόμενο όταν οχήματα, με έτος πρώτης κυκλοφορίας 1999, σ’ ένα οχτάωρο μπορεί να διανύσουν διακόσια χιλιόμετρα, αλλά κάθε υπηρεσία χρεώνεται μόλις δύο ανά είκοσι τέσσερις ώρες.
Η κατάσταση των δίτροχων είναι ίδια ακριβώς. Τα καινούρια λάστιχα πληρώνονται από τους οδηγούς τους. Τελευταία φορά αγοράστηκαν μηχανές το 2008. Σήμερα, βρίσκονται ακινητοποιημένες σαράντα μηχανές, οι οποίες δεν επισκευάζονται λόγω έλλειψης χρημάτων.
«Οξύμωρο δεν είναι η Τροχαία να ελέγχει αυτοκίνητα και να βεβαιώνει κλήσεις για παραβάσεις ΚΤΕΟ τη στιγμή που τα ίδια τα υπηρεσιακά οχήματα δεν έχουν περάσει;» δηλώνει ο κος Λιότσοςκαι συνεχίζει «Βάσει του Προεδρικού Διατάγματος 45/2008, επιβάλλεται τα υπηρεσιακά οχήματα να υπόκεινται σε έλεγχο ΚΤΕΟ κάθε δύο χρόνια. Όμως, υπάρχουν υπουργικές αποφάσεις του Υπουργείου Υποδομών κ.ά., τα εξαιρούν από τον έλεγχο. Έτσι, τα περιπολικά και οι μηχανές κυκλοφορούν στους δρόμους με σωρούς προβλημάτων».
Το περιπολικό, που πρόσφατα, κάηκε ενώ κινούταν επί της Αττικής Οδού ανήκε στο Α.Τ. Γαλατσίου… «Ο συνάδελφος μόλις το είχε πάρει από το συνεργείο, στ’ οποίο βρισκόταν για αλλαγή λαδιών. Πρόλαβε να πεταχτεί έξω, δευτερόλεπτα πριν την ανατίναξη» λέει ο κος Χρυσάφης Γρηγόρης, Α’ Αντιπρόεδρος Ένωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων Αθηνών. «Μα πώς;» γεννάται το ερώτημα.
ΓΑΔΑ και ΑΛΛΟΔΑΠΩΝ ζέχνουν
Στα τμήματα εντοπίζεται τεράστιο πρόβλημα με την καθαριότητα. Σε πολλές υπηρεσίες, ένστολοι άνδρες σφουγγαρίζουν. Σε άλλα, οι ίδιοι οι αστυνόμοι πληρώνουν καθαρίστριες, μην έχοντας άλλη επιλογή. «Κατ’ αυτόν τον τρόπο όμως, εμείς οι ίδιοι δημιουργούμε συνθήκες μαύρης εργασίας και μάλιστα εις γνώση της κεντρικής ηγεσίας» παραδέχεται ο κος Χρυσάφης, ο οποίος υπηρετεί στα κρατητήρια 7ου ορόφου ΓΑΔΑ. « Οι άνθρωποι που βρίσκουμε και καθαρίζουν είναι ανασφάλιστοι. Αν πάθουν κάποιο ατύχημα ποιος θα τους αποζημιώσει; Ποιος τους καλύπτει;» αναρωτιέται.
Οι εικόνες, από το Αλλοδαπών, προκαλούν αηδία. Το κτήριο θυμίζει εγκαταλειμμένο, κι όμως δεν είναι. Η Ένωση Αστυνομικών Αθήνας δεν σηκώνει τα χέρια ψηλά. Αντιδρά. «Ως ένωση πιέζουμε στο βαθμό που μπορούμε. Απευθυνθήκαμε στους αρμόδιες Υπηρεσίες Διεύθυνσης Υγειονομικού της περιφέρειας. Έρχονται κλιμάκια εποπτών για αυτοψίες. Τα πορίσματα θα αποσταλούν τόσο στο υπουργείο, όσο και στην ηγεσία» ξεκαθαρίζει ο κος Πάκος.
Πώς έφτασε κατάσταση σ’ αυτό το σημείο; «Τέλη του 2018 έληξε η σύμβαση του Δημοσίου με εταιρία καθαριότητας. «Αμέλησαν» να την ανανεώσουν εγκαίρως. Βέβαια, τον Νοέμβριο 2018 προκήρυξαν, μέσω ΑΣΕΠ, προσλήψεις με δεκαοχτάμηνες συμβάσεις αλλά ποτέ δεν τις έκαναν. Ουδείς γνωρίζει να μας πει πότε και αν θα τους προσλάβουν… Ίσως προεκλογικά. Το ζήτημα είναι πως οι προσλήψεις δεν πραγματοποιήθηκαν, η σύμβαση δεν ανανεώθηκε, εμείς εργαζόμαστε μέσα στη ανθυγιεινό περιβάλλον, πληρώνοντας από την τσέπη μας για να μένουν καθαροί τουλάχιστον οι διάδρομοι και η μόνη κερδισμένη είναι η πολιτική ηγεσία, αφού έτσι εξοικονομούνται χρήματα από τον προϋπολογισμό. Μας υποσχέθηκαν πως θα προκηρύξουν διαγωνισμό, μετά τις διαμαρτυρίες μας. Αλαλούμ!» απαντά ο κος Χρυσάφης.
«Όταν σφουγγαρίζουμε με τις στολές και διαμαρτυρόμαστε, μας παίρνουν τηλέφωνο και μας επιπλήττουν. Θα ήταν καλύτερα αν λειτουργούσαμε σαν το ΠΑΜΕ; Να μην καθαρίζουμε και να απαγορεύουμε στους συναδέλφους να πληρώσουν από την τσέπη τους; Να τους εξαναγκάζουμε να αφήνουν τα γραφεία τους μέσα στη βρωμιά;» εξεγείρεται ο κος Χύτας Κωνσταντίνος, Υπεύθυνος Τύπου και ΜΜΕ ΕΑΣΥΑ που υπηρετεί στο Ανηλίκων.
Οι συνθήκες που επικρατούν στα κρατητήρια τις Ασφάλειας είναι ντροπιαστικές για την Ελλάδα. Στον έβδομο όροφο της ΓΑΔΑ επικρατεί χάος, εξαιτίας της συμφόρησης των φυλακών. Σ’ ένα κρατητήριο βάζουν περισσότερους απ’ όσους χωρά βάσει τετραγωνικών. Κρατούν τους ποινικούς ως και 4-5 μήνες, γιατί δεν έχουν που να τους πάνε. Αυτοί λοιπόν τοποθετούνται μαζί με όσους κρατούνται με αυτόφωρη διαδικασία μέσα στα βρώμικα κρατητήρια. Ωστόσο, ως ποινικοί εγκληματίες έχουν ορισμένα δικαιώματα, όπως πχ να προαυλίζονται. Οι εγκαταστάσεις όμως δεν επιτρέπουν την άσκηση των δικαιωμάτων τους. Κάνουν φασαρίες, ζημιές, διαμαρτύρονται. Αποτέλεσμα; Οργανώσεις καταγγέλλουν τις δυσμενείς συνθήκες κράτησής τους και κατηγορούμενος οδηγείται ο αξιωματικός υπηρεσίας, τη στιγμή που δεν ευθύνεται για την κτηριακή κατάσταση, ούτε για την έλλειψη καθαριότητας, αλλά ούτε και για την έλλειψη χώρων κρατήσεων.
Στο εξωτερικό, κάθε τμήμα είναι σε δικό του κτήριο που πληροί τις απαιτούμενες προδιαγραφές και καλύπτει τις ανάγκες της υπηρεσίας. Υπάρχουν υπόγεια parking για τη φύλαξη των περιπολικών και εσωτερικοί χώροι εκπαίδευσης με σκοπευτήρια. Με κρατητήρια εναρμονισμένα με τις ευρωπαϊκές επιταγές. Εδώ, τα τμήματα στεγάζονται σε πολυκατοικίες και παλιά κτήρια.
«Το Αστυνομικό Τμήμα Ομόνοιας είναι μια τρώγλη. Ίσως πρόκειται για το χειρότερο σε όλη την Ευρώπη. Με έναν μόνο φρουρό στην είσοδο να εκτελεί χρέη θυρωρού δε γνωρίζεις ποιος μπαίνει, πότε και που πάει. Είναι το τμήμα που εξυπηρετεί τα περισσότερα περιστατικά αλλά και καλύπτει τη μεγαλύτερη ακτίνα πληθυσμού κι όμως δεν λειτουργεί όπως πρέπει. » λέει ο κος Χύτας.
Πρέπει να σημειωθεί πως η καθαριότητα απουσίαζε από την ΕΛΑΣ και την περίοδο 2015 – 2017. Ουσιαστικά, η υφιστάμενη κυβέρνηση κατάφερε να λύσει το πρόβλημα μόνο για το έτος 2018.
Αλλοδαπών… η μεγάλη πληγή
Η Διεύθυνση Αλλοδαπών στον Ταύρο πλέον είναι κέντρο φιλοξενίας. Φαντάζει απίστευτο αλλά είναι πέρα ως πέρα αληθινό. Τα κρατητήρια αλλοδαπών έχουν μετονομαστεί σε ΠΡΟΑΝΑΧΩΡΗΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΚΡΑΤΗΣΗΣ ΑΛΛΟΔΑΠΩΝ και λειτουργούν ως ανοιχτού τύπου hot spot. Μέχρι πρότινος, εκεί κατέληγαν προσωρινά όσοι συλλαμβάνονταν για διοικητικές παραβάσεις (πχ έλλειψη εγγράφων) και κρατούνταν, -ως δέκα ημέρες- μέχρι να απελαθούν ή να εκδοθεί η θετική απόφαση για άσυλο. Σήμερα, οι μετανάστες που καταλήγουν εκεί μπορεί να μένουν μέχρι και είκοσι μήνες.
Κυκλοφορούν ελεύθεροι από πτέρυγα σε πτέρυγα, όπως δικαιούνται ως «φιλοξενούμενοι». Τα κελιά είναι ξεκλείδωτα. Παλαιότερα, οι θύρες ανοιγόκλειναν μόνο με κουμπιά και παντού στο κτήριο υπήρχαν κάμερες. Αυτά τώρα έχουν αφαιρεθεί.
«Όμως αν κάποιος φύγει, ο αστυνομικός κατηγορείται για απόδραση κρατούμενου» εξηγεί ο κος Λεφαντζής, ο οποίος υπηρετεί στην εν λόγω υπηρεσία. «Πρόσφατα, έφυγαν έξι άτομα. Πώς, αφού δεν μας επιτρέπεται να τους συμπεριφερόμαστε όπως στους κρατούμενους, κατηγορούμαστε για απόδραση; Πρόκειται για απορία που ουδείς μπορεί να μας λύσει» συμπληρώνει. Το μόνο δεδομένο είναι πως και σε αυτό το κτήριο επικρατεί δυσωδία.
Τρωκτικά μεγαλύτερα από γάτες κυκλοφορούν μέρα – μεσημέρι στον προαύλιο χώρο. Το κτήριο στερείται επαρκούς φωτισμού, εξαιτίας της έλλειψης κονδυλίων. Χαλασμένες τουαλέτες και αποχετευτικοί αγωγοί που σπάνε συνεχώς.
Αστυνομικοί εν ώρα υπηρεσίας «λούζονται» με όμβρια ύδατα. Οι «φιλοξενούμενοι» ρίχνουν μέσα στις σωληνώσεις μπουκάλια και ρούχα. Επειδή το κτήριο έχει ακόμη βόθρο, αποτέλεσμα είναι – κάθε δυο, τρεις εβδομάδες- οι αγωγοί να βουλώνουν και να σπάνε. Στον κάτω όροφο βρίσκονται τα γραφεία απελάσεων. Όποτε συμβαίνει αυτό, ο χώρος πλημμυρίζει και οι εργαζόμενοι λερώνονται με τα υγρά απόβλητα που πέφτουν πάνω τους.
Από το 2016 δεν έχει εγκριθεί κανένα κονδύλι για τη συντήρηση του κτιρίου. Μάλιστα, προ ενός έτους οι «φιλοξενούμενοι» έκαψαν μια ολόκληρη πτέρυγα, καθώς δεν υπήρχε σύστημα πυρόσβεσης για να λειτουργήσει, παρά μόνο λίγοι πυροσβεστήρες κι αυτοί χωρίς τον υποχρεωτικό, ετήσιο έλεγχο.
Το κτίριο της Διεύθυνσης Αστυνομίας Πειραιά είναι έτοιμο να πέσει με έναν σεισμό;
Πριν τρεις μήνες, οι ιδιοκτήτες του κτιρίου, στο οποίο στεγάζονται κεντρικές αστυνομικές υπηρεσίες του Πειραιά, αφού προέβησαν σε μελέτη, διαπίστωσαν πως υπάρχει σοβαρό πρόβλημα στατικότητας. Ο κος Λιότσος Σπυρίδων, Πρόεδρος της Ένωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων Πειραιά, αναφέρει πως δεν έχει ληφθεί σοβαρά υπόψη το πρόβλημα και η μόνη ενέργεια που έχει γίνει έως σήμερα είναι η αναζήτηση κτιρίου για ενοικίαση προς μεταστέγαση. Το να βρεθεί όμως κτίριο είναι αδύνατο γιατί τα χρήματα που χορηγούνται είναι ελάχιστα. Το σημαντικό πρόβλημα όμως παραμένει. Το πολυώροφο κτίριο κινδυνεύει, με έναν σεισμό, να διαλυθεί και δεκάδες άνθρωποι, αστυνομικοί, κρατούμενοι αλλά και πολίτες να τραυματισθούν ή να χάσουν τις ζωές τους από την ολιγωρία κάποιων.
Ελεύθερα, αθώα παιδιά ζουν μέσα στην Ασφάλεια
Ορισμένες φορές, ο εισαγγελέας διατάσσει την προστατευτική φύλαξη ανηλίκου. Δηλαδή, τη διαμονή του για μακρό χρονικό διάστημα σε κάποια υπηρεσία, επειδή είτε δεν υπάρχει χώρος σε δομή φιλοξενίας ανηλίκων, είτε δεν τον δέχονται. «Τα παιδιά αυτά δεν είναι κρατούμενοι. Είναι ελεύθερα» διευκρινίζει ο κος Χύτας που υπηρετεί στο Ανηλίκων. «Πριν δύο χρόνια, ένα παιδάκι πήδηξε τα κάγκελα της ΓΑΔΑ κι έφυγε. Δεν διαθέτουμε τους απαιτούμενους χώρους για την προστασία τους. Το Κράτος οφείλει να σχεδιάσει έναν χώρο αποκλειστικά σχεδιασμένο για αυτά τα περιστατικά» επισημαίνει.
Είμαστε κράτος που λειτουργεί παλαιοκομουνιστικά
«Στην Αστυνομία οι εντολές πρέπει να έρχονται κάθετα. Εδώ, στην ΕΛΑΣ ο τρόπος είναι παλαιοκομουνιστικός και δαιδαλώδης. Αυτό σε συνδυασμό με την έλλειψη ανθρώπινου δυναμικού οδηγεί σε φαινόμενα συγκλονιστικά. Το πιο συνηθισμένο πια είναι να μαθαίνουν οι αστυνομικοί τη νύχτα τι ώρα δουλεύουν την επόμενη» δηλώνει ο κος Πάκος Δημοσθένης και διερωτάται «Αν πρέπει να αύριο να λάβω μέτρα σε μια διαμαρτυρία, στις 6 το πρωί, και το μάθω απόψε τη νύχτα, τι απόδοση θα έχω;»
Το πρόβλημα έλλειψης προσωπικού είναι «μνημονιακό» και με ΣΥΡΙΖΑ ξέφυγε Κάθε χρόνο, μέσω πανελλαδικών εξετάσεων στο Αστυνομικό Σώμα έμπαιναν 1.500 άτομα. Επίσης, η ΕΛΑΣ είχε 6.700 κενές οργανικές θέσεις. Ωστόσο, το 2012 αυτές καταργήθηκαν και διακόπηκαν οι προσλήψεις. Αυτή τη στιγμή, στην Αστυνομία υπηρετούν 10.000 λιγότεροι αστυνομικοί απ’ όσους χρειάζονται. Το 2015 μια διμοιρία Υ.Α.Τ. είχε καθημερινά δύναμη 16-18 Αστυφύλακες, σήμερα έχει 10-12. Μία διμοιρία Υ. ΜΕ.Τ. το 2015 είχε δύναμη 12-14 Αστυφύλακες καθημερινά, σήμερα έχει 6-8. Πέραν του εργασιακού (αφού η ημερήσια ανάπαυση είναι πλέον ζητούμενο και όχι αυτονόητο δικαίωμα για τους αστυνομικούς) τίθεται ευθέως ζήτημα επικινδυνότητας, εκτός του συνηθισμένου από τη φύση της υπηρεσίας.
Κατέρρευσαν μέρη της αλυσίδας. Η πολιτική ηγεσία κατήργησε τις Ομάδες ΔΕΛΤΑ και αποδυναμώθηκαν τα ΜΑΤ. Προέκυψαν κενά που δεν καλύφθηκαν, ούτε «μπαλώνονται» με τους τρόπους που επιχειρούνται. Σκοπός της Ομάδας ΔΙΑΣ ήταν η αστυνόμευση και σήμερα περιφρουρεί ποδοσφαιρικούς αγώνες. Η ΔΙΑΣ όμως δημιουργήθηκε για να προλαμβάνει το έγκλημα στους δρόμους και να κυνηγάει παραβατικούς, κατά τη διαφυγή τους. Με απλά λόγια, «να τρέχει στη γιαγιά τη στιγμή που τη ληστεύουν». Οι αστυνομικοί της Ασφάλειας βρίσκονται σήμερα ως φύλακες σε επιχειρήσεις και συμβολαιογραφεία. Η ΟΠΚΕ, η οποία είναι μια ομάδα με ειδικό εξοπλισμό και εκπαιδευμένη για βαριά εγκλήματα, υποκαθιστά τα ΜΑΤ.
«Υπάρχουν μέρες που στη ΓΑΔΑ δεν υπάρχει αξιωματικός υπηρεσίας, καθώς όλοι βρίσκονται σε εκδηλώσεις και ξενοδοχεία. Πολλές φορές, οι αστυνομικοί είναι περισσότεροι από τους διαδηλωτές σε ειρηνικές διαμαρτυρίες. Κατ’ εμάς, η Αστυνομία πρέπει να φύγει από τα γήπεδα και όταν χρησιμοποιείται να πληρώνεται αδρά. Είναι κατάντια εν έτη 2018 να πηγαίνει εκεί μεγάλος αριθμός αστυνομικών σε κάθε αγώνα για να εξυπηρετήσουμε συμφέροντα ιδιωτικών ΠΑΕ. Επιτέλους η καραμέλα για όποια επεισόδια γίνονται στα γήπεδα πρέπει να κοπεί και να καταλάβει η ηγεσία ότι οι διμοιρίες δεν είναι οι χαμάληδες» καταγγέλλει ο κος Πάκος.
Η απόδοση που προσδοκούν οι πολίτες είναι αδύνατη από πλευράς των αστυνομικών. Αν δεν λυθούν όσα προβλήματα έχουν δημιουργηθεί, οι αστυνομικοί δεν μπορούν να υπηρετήσουν τον σκοπό τους. Προβλήματα που σε άλλες χώρες δεν υπάρχουν. «Σκεφτείτε πως στην Τουρκία, που στα νότια σύνορά της πολεμούν, ανακοινώνεται πρόγραμμα υπηρεσίας ενός μήνα κι εμείς, εδώ, δεν είμαστε σε θέση να εκδώσουμε πρόγραμμα για μεθαύριο. Έχει γίνει συνήθεια, δε, να παίρνουμε ένα ρεπό ανά είκοσι μέρες» αναφέρει ο κος Λεφαντζής. Σύμφωνα με τον κο Λιότσο, ο Πειραιάς έχει ακάλυπτο το 40% των οργανικών του θέσεων. Στο Πέραμα για παράδειγμα, που είναι ένας μικρός δήμος, θα έπρεπε να υπηρετούν 18-20 αστυνομικοί και βρίσκονται στο Τμήμα Ασφαλείας μόλις 10.
Δεν υπάρχουν αστυνομικοί να περιπολήσουν. «Είναι προκλητικό να μην υπάρχει συνάδελφος για να καταφθάσει στον πολίτη που κινδυνεύει, και την ίδια ώρα δεκάδες αστυνομικοί να φυλούν άδεια σπίτια πολιτικών προσώπων. Εξίσου προκλητικό να υπηρετούν μόλις είκοσι αστυνομικοί στο Α.Τ. Ζωγράφου ενώ ένας δημοσιογράφος μπορεί να φυλάσσεται από 8-9 αστυνομικούς» λέει ο κος Χρυσάφης.
Είναι κωμικοτραγικό να ζητούν, με εντολή, τη φύλαξη βουλευτών με επιπλέον αστυνομικούς από όσο προβλέπεται. Εν τούτοις, τόσο η Ένωση Αστυνομικών Αθήνας, όσο και η Ένωση Πειραιάτονίζουν πως ανέκαθεν διαφωνούσαν με τη φύλαξη προσώπων χωρίς μέτρο και μάλιστα από πολλούς αστυνομικούς. Αντιπαραθέτουν πως αν αυτοί οι αστυνομικοί βρισκόντουσαν στους δρόμους και τις υπηρεσίες τους ουδείς θα είχε λόγο να φοβάται. Ούτε η γιαγιά αλλά ούτε και ο Υπουργός. Αν οι αστυνομικοί ήταν στο δρόμο θα φοβόντουσαν μόνο οι εγκληματίες.
Στο ερώτημα πόσους αστυνομικούς έχει το κάθε πολιτικό πρόσωπο, η απάντηση ήταν εκκωφαντική. «Ο βουλευτής Αθηνών δικαιούται έναν, ο βουλευτής από την επαρχία δύο. Ο υφυπουργός τέσσερις, ενώ ο υπουργός οχτώ. Στην πραγματικότητα, δεν ξέρουμε πόσους συνοδούς ασφαλείας έχει ο καθένας και ούτε θα μάθουμε ποτέ γιατί εμπλέκονται και αποσπούνται από πολλές και διαφορετικές υπηρεσίες» αναφέρει ο κος Πάκος.
«Φυσικά είμαστε υποχρεωμένοι να παρέχουμε ασφάλεια σε όποιον το ζητά, διότι κινδυνεύει ή απειλείται η ζωή του. Είτε είναι ο πρωθυπουργός, είτε ένας απλός πολίτης. Αν δεν επιστρέψουν όμως οι μάχιμοι, με τις συνθήκες που επικρατούν σήμερα, δεν μπορούμε» διευκρινίζει ο κος Χρυσάφης.
Η Αστυνομία δεν δουλεύει με πολιτικά τσιτάτα
Οι αστυνομικοί διαμαρτύρονται. Γίνονται θυσία στον βωμό της αντιπολίτευσης μαζί με τον θεσμό, τον οποίο υπηρετούν. Καταδεικνύουν το γεγονός πως «γίνεται πολιτική με πολιτικά τσιτάτα» όπως το «ο αστυνομικός δίπλα στον πολίτη». «Είμαστε καλοί ή κακοί στη δουλειά μας, ανάλογα με το πως συμφέρει κάθε φορά να μας παρουσιάσουν. Τα προβλήματα όμως δεν τα θίγει κανείς. Έτσι φτάσαμε ως εδώ. Οι κυβερνήσεις άλλαξαν και θα αλλάζουν. Η Αστυνομία αλλάζει μόνο προς το χειρότερο εξαιτίας των πολιτικών αποφάσεων» συμπεραίνει ο κος Χύτας.
Παρά ταύτα, τελευταία ακούγεται πως τα μέλη του Ρουβίκωνα παραμένουν ασύλληπτα σκόπιμα. Ο κος Πάκος απαντά κατηγορηματικά «Ο Ρουβίκωνας διαπομπεύει διεθνώς τη χώρα αλλά κάνει πλημμελήματα. Οι συνάδελφοί μας, πολλές φορές, έχουν συλλάβει μέλη της οργάνωσης. Στη συνέχεια αφήνονται ελεύθεροι, αφού έχουν συλληφθεί για πταίσματα, όπως είναι η ρίψη μπογιών . Πράγματι, με τις ενέργειές τους αλλάζουν την ατζέντα, τραβούν τα βλέμματα πάνω τους. Δεν γνωρίζουμε αν δρουν κατόπιν εντολών. Αλλά οι συνάδελφοι κάνουν ο,τι μπορούν. Ο αστυφύλακας συλλαμβάνει… δεν δικάζει.»
Περί αστυνομικής βίας
Σε άλλες χώρες μετρούν νεκρούς από τα επεισόδια σε διαδηλώσεις. Στην Βενεζουέλα πυροβολούν με καλάσνικοφ. Στο Παρίσι χρησιμοποιούν πλαστικές σφαίρες.
Στην Ελλάδα δεν υπάρχουν νεκροί, ούτε γίνεται χρήση όπλων. Μάλιστα, σύμφωνα με τα στατιστικά, σε κάθε διαδήλωση η αναλογία των τραυματιών είναι ένας πολίτης προς τέσσερις αστυνομικούς. «Αν υπήρχε υπέρμετρη βία από πλευράς αστυνομικών δεν θα ήταν αντίστροφα τα αποτελέσματα; Βλέπουμε αστυνομικούς με ξεσκισμένες στολές, μπογιές πάνω τους αλλά και τραυματισμένους. Δεν μιλάμε όμως. » λέει ο κος Πάκος, ο οποίος υπηρετεί στην ΥΑΤ.
«Υπάρχουν λάθη στον ευρύτερο σχεδιασμό από πλευράς ηγεσίας, τα οποία καταλήγουν σε επεισόδια» συνεχίζει ο κος Πάκος «Χάρη στην άριστη εκπαίδευσή και το σθένος των μάχιμων αποφεύγονται δυστυχήματα. Πρέπει να αναγνωρίσουμε στην ΕΛΑΣ ότι σε περιπτώσεις μαζικών διαδηλώσεων, ποτέ δεν είχαμε νεκρούς. Το χειριζόμαστε επαγγελματικά. Σκεφτείτε πως το Παρίσι κάηκε χωρίς να πέσει μια μολότοφ, εδώ πέφτουν 100 μολότοφ σε μια μέρα. Οι Αγανακτισμένοι ήταν μεγαλύτερης έντασης από τα Κίτρινα Γιλέκα και καταφέραμε να το διαχειριστούμε με επιτυχία, αναλογικά με όσα συμβαίνουν σε άλλες χώρες».
Στο συλλαλητήριο για τη Μακεδονία έπεσαν ληγμένα δακρυγόνα. Πρόκειται γι’ αυτά που χορηγεί το κράτος και είναι εγκεκριμένα από το Χημείο του κράτους. Υπάρχουν, δε, ληγμένα αφενός γιατί δεν υπάρχουν κονδύλια και αφετέρου διότι τα τελευταία τέσσερα χρόνια δεν είχαμε διαδηλώσεις και επεισόδια για να εξαντληθούν σε χρήση. Ο κος Τσοκαναρίδης Ιωάννης, ο οποίος υπηρετεί στην ΥΜΕΤ, υπερτονίζει πως με τη λήξη εξασθενεί η ουσία. Το κύριο πρόβλημα ενός ληγμένου δακρυγόνου είναι ο πυροκροτητής που δεν ενεργοποιείται, τις περισσότερες φορές. Αυτά τα οποία έπεσαν ήταν ελάχιστα, αν αναλογισθούμε πως το σημείο βρίσκονταν 16 διμοιρίες.
Τα ΜΑΤ είναι μια σκληρή, αστυνομική ομάδα, η οποία σύμφωνα με τον κο Λεφαντζή δεν πρέπει να τοποθετείται σε διαμαρτυρίες των συνταξιούχων. Αμαυρώνεται η εικόνα της έτσι. Οι συνταξιούχοι δεν είναι επικίνδυνοι άνθρωποι. Στη χειρότερη περίπτωση να εισβάλλουν στον προαύλιο χώρο, όμως μπορεί μια μικρή δύναμη να τους οδηγήσει και πάλι έξω. Όταν τοποθετούνται ΜΑΤ και κλούβες, λοιπόν, στους συνταξιούχους και οι ηλικιωμένοι σπρώχνουν όλοι μαζί τους ένστολους φρουρούς… αρκεί η εικόνα για να πληγεί το Σώμα.
Ρόλος των ΜΑΤ είναι η αποκατάσταση της τάξης. Όταν μια ομάδα τοποθετείται για έναν σκοπό σ’ ένα σημείο, οι επιλογές είναι τρεις. Είτε να έρθει σε σύγκρουση σώμα με σώμα με όποιον διαταράσσει το ειρηνικό κλίμα ( για το οποίο γίνεται προσπάθεια να αποφεύγεται), είτε να υποχωρήσει που σημαίνει πως παραδίδεται στο πλήθος πχ το κτήριο της βουλής, είτε να ρίξει δακρυγόνα που είναι το πιο αναίμακτο μέσον.
ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΣ ή ΕΝΟΧΟΣ ο αστυνομικός;
Στη διαμαρτυρία των εκπαιδευτικών, λίγες μέρες πριν το μεγάλο συλλαλητήριο για τη Μακεδονία, η κυβέρνηση ζήτησε να τοποθετηθούν κλούβες και ΜΑΤ, ώστε να μη φτάσουν οι διαδηλωτές στο Μέγαρο Μαξίμου. Οι διαμαρτυρόμενοι κούνησαν τις κλούβες, έπεσαν δακρυγόνα. Τραυματίστηκαν μια διαδηλώτρια, ένας βουλευτής και γυναίκες αστυνομικοί. Η αρμόδια υπουργός κατήγγειλε τη ρίψη, κάνοντας λόγο για αντιδημοκρατικές πρακτικές που θυμίζουν σκοτεινές εποχές. Κατά το συλλαλητήριο, οι αστυνομικές δυνάμεις λειτούργησαν ακριβώς με τον ίδιο τρόπο. Δέχθηκαν επίθεση και έριξαν δακρυγόνα, αυτά τα οποία το κράτος τους χορηγεί ως πιστοποιημένα. Αυτή τη φορά για την πολιτική ηγεσία, τα ΜΑΤ ήταν ήρωες κατά χρυσαυγιτών και εχθροί για τους υπόλοιπους.
Οι πολίτες διαχωρίζονται σε κακοποιούς και φιλήσυχους, για τους αστυνομικούς. «Πρέπει να μπουν οι απαιτούμενες, διαχωριστικές γραμμές. Να αποσαφηνισθεί τι εστί ειρηνική διαμαρτυρία και τι είναι οι μπαχαλάκηδες. Ποιος είναι ο φιλήσυχος πολίτης και ποιος ο κακοποιός. Για να φέρουμε την αποστολή μας σε πέρας και να είμαστε δίπλα στον πολίτη, πρέπει να φερθούμε με συγκεκριμένο τρόπο στους κακοποιούς» λένε οι ίδιοι.
«Συλλήψεις με λουλούδια δεν μπορούμε να κάνουμε. Μόνο με χειροπέδες. Έχουμε δει περιπτώσεις να κατηγορούνται αστυνομικοί για θανάτους ανθρώπων κατά τη χειροπέδηση. Όταν όμως ο αστυνομικός έχει πράξει όσα αναφέρει το εγχειρίδιο χειροπέδησης, ποιος θα έπρεπε να κατηγορηθεί; Ο υπογράφων του αστυνομικό εγχειρίδιο ή αυτός που το εφάρμοσε; Πρόκειται για νόμιμη βία κατά τη χειροπέδηση, στην οποία ελλοχεύει ο κίνδυνος ο δράστης -αν έχει προβλήματα υγείας- να υποκύψει. Προφανώς υπάρχουν περιστατικά συναδέλφων που έφταιγαν κι αυτά πρώτοι τα καταδικάζουμε εμείς» αναφέρει ο κος Πάκος ως προς το αν κατηγορούνται δικαίως ή αδίκως οι αστυνομικοί.
Να σημειωθεί πως η ποινική δικονομία είναι σαφέστατη. Ο αστυνομικός έχει υποχρέωση στη σύλληψη εκτός υπηρεσίας και ο πολίτης δικαίωμα.
Ο κόμπος έχει φτάσει στο χτένι
Τόσο οι συνθήκες εργασίας με τα εξαντλητικά ωράρια, όσο και οι εικόνες από τις υπηρεσίες μαρτυρούν πως η πολιτική ηγεσία, τα τελευταία τρία χρόνια, έχει εγκαταλείψει την ελληνική Αστυνομία στο φιλότιμο των ανθρώπων που υπηρετούν τον θεσμό. Εν τούτοις, οι ίδιοι οι αστυνομικοί, όπως λένε οι αντιπρόσωποι των Ενώσεων Αθήνας και Πειραιά, πλέον αδυνατούν να ανταπεξέλθουν.
«Ο κόσμος βλέπει εμάς στους δρόμους, τους τροχονόμους, τους αστυφύλακες. Είναι λογικό να μην ξέρει τι υπάρχει από πίσω. Δικαίως έχει παράπονα. Πως να τους προστατεύσουμε όμως με όπλα που δεν λειτουργούν και περιπολικά που μένουν στα μισά του δρόμου; Πόσα να πληρώσουμε από τον μισθό μας;» λέει ο κος Χρυσάφης.
«Εφόσον βγήκαμε από τα μνημόνια, όπως λέει η κυβέρνηση, να γίνει επαναπροσδιορισμός των κονδυλίων για να έχουμε καθαριότητα, οχήματα, εξοπλισμούς, προσωπικό. Να αισθανθούμε οι ίδιοι ασφαλείς, ώστε να προστατεύσουμε τους πολίτες» δηλώνει ο κος Λιότσος.
Όπως λέει ο κος Πάκος, οι αστυνομικοί ζητούν μόνο να μην εκτελούν αλλότρια καθήκοντα. Στη δουλειά τους δεν υπάρχουν πολιτικά πρόσημα και προκαταλήψεις. Οφείλουν να σπεύσουν σε όποιον καλεί σε βοήθεια, είτε αυτός είναι δεξιός, είτε αριστερός, είτε κεντρώος.
«Ως Συνδικάτο κάνουμε ότι περνάει από το χέρι μας. Έχουμε φτάσει στο σημείο να κάνουμε καταγγελίες στις εισαγγελικές αρχές για Προεδρικά Διατάγματα που παραβιάζονται από την ηγεσία. Αναδεικνύουμε τα προβλήματα. Και για τις καταγγελίες μας έχουμε δεχθεί μέχρι κι ΕΔΕ. Όμως λύσεις δεν βλέπουμε» προσθέτει ο κος Χύτας.
«Γιατί σας περνούν ΕΔΕ;» είναι το ερώτημα που προκύπτει. Η απάντηση είναι κόλαφος. «Αυτή τη στιγμή, πέρα από την ΠΟΕΔΗΝ κι εμάς, ουδείς άλλος «ενοχλεί» την πολιτική ηγεσία, αν το προσέξετε. Είμαστε όμως τα δύο επαγγέλματα που εργαζόμαστε για την προστασία των συνανθρώπων μας, δεν μπορούμε να μην το κάνουμε. Έχουμε διαπιστώσει πως όσο πλησιάζουμε στις εκλογές προσπαθούν να μας φιμώσουν. Να μη μαθαίνει ο κόσμος γι’ αυτά τα χάλια. Μας περνούν ΕΔΕ όταν καταγγέλλουμε ή δημοσιοποιούμε περιστατικά και απαιτούμε λύσεις με επιχειρήματα. Το αρχηγείο θορυβείται. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η ΕΔΕ στον πρόεδρο της ΠΟΑΣΥ, που είναι η κεφαλή του συνδικαλισμού στον κλάδο μας».
meaculpa.gr
_
Ταύρο; Τελικά, η Αστυνομία είναι ανίκανη να μας προστατεύσει; Τα ΜΑΤ δέρνουν κόσμο; Αυτά και πολλά ακόμη ερωτήματα προβληματίζουν τους πολίτες και συχνά οι απόψεις διίστανται, με το γεγονότα του συλλαλητηρίου να βρίσκονται στο επίκεντρο. Τις περισσότερες φορές, οι συζητήσεις καταλήγουν στο συμπέρασμα πως ο αστυνομικός είναι ο υπεύθυνος. Αυτός που έφτασε αργά και δεν έσωσε το θύμα. Αυτός που μέσα από τα χέρια του διέφυγε ο εγκληματίας. Κι έτσι είναι. Γιατί όμως;
Η δουλειά μας είναι περίεργη
«Δεν είναι μόνο μία δουλειά. Είναι λειτούργημα. Οι πολίτες ζητούν απόδοση, προστασία, ασφάλεια και είναι λογικό. Όμως πως; Δεν γίνεται κάτω από τις υπάρχουσες συνθήκες. Δουλεύουμε χωρίς τα στοιχειώδη. Το κεντρικό πρόβλημα είναι οι δαπάνες. Από εκεί ξεκινούν όλα. Αν μας βοηθήσουν και μας δώσουν τα απαιτούμενα, εξοπλισμό, συνθήκες, κρατητήρια, καθαριότητα θα καταφέρουμε να φέρουμε εις πέρας άριστα το καθήκον μας» απαντά ο κος Πάκος Δημοσθένης, Πρόεδρος ΕΑΣΥΑ και μάχιμος στα ΜΑΤ.
Το πρόβλημα ξεκίνησε με την αρχή της οικονομικής κρίσης, ωστόσο κλιμακώθηκε με τη νυν πολιτική ηγεσία. Πλέον, η κατάσταση στα τμήματα και τις υπηρεσίες της ΕΛΑΣ είναι απελπιστική. Ετοιμόρροπες δομές. Ελλείψεις των βασικών ειδών και βρωμιά σε βαθμό επικίνδυνο για την υγεία αστυνομικών, κρατούμενων και πολιτών. Αυτά συνθέτουν την εικόνα της Ελληνικής Αστυνομίας και συχνά είναι οι λόγοι που οδηγούν σε περιστατικά που μοιάζουν φιάσκα.
Οι αστυνομικοί πληρώνουν από την τσέπη τους τον εξοπλισμό
Ληγμένα αλεξίσφαιρα γιλέκα υπάρχουν και δίνονται, σήμερα, στους μάχιμους. Ο αστυνομικός αναγκάζεται να αγοράσει μόνος του το απαραίτητο γιλέκο, καθώς ένα που έχει λήξει δεν θα συγκρατήσει ποτέ τη σφαίρα. Το κόστος του αγγίζει τα 700 ευρώ.
«Όπλα κολοκοτρωνέικα», όπως τα χαρακτηρίζουν οι ίδιοι, τα οποία είναι σχεδόν τριάντα ετών. Όπλα, που δεν γνωρίζουν αν θα έχουν απόδοση σε μάχη κι έτσι αναγκάζονται να τα αγοράσουν κι αυτά μόνοι τους. Μόνο που ένα καινούριο, αξιόμαχο όπλο στοιχίζει ως και 2.000 ευρώ.
Ένας αστυνομικός για να αγοράσει μια στολή σωστή και να την εξοπλίσει όπως πρέπει χρειάζεται πάνω από 3.000 ευρώ. Βέβαια, ο βασικός μισθός του είναι μόλις 800 ευρώ, αλλά αν δεν τα προμηθευθεί και μείνει με αυτή που του δίνει η Διαχείριση κινδυνεύει με επιβολή προστίμου 500 ευρώ.
Διάτρητα ασύρματα συστήματα, τα οποία οδηγούν σε τραγικές καταστάσεις. Το 2004, η ΕΛΑΣ απέκτησε ψηφιακό σύστημα ασυρμάτων. Δέκα χρονιά μετά όμως αποσύρθηκε, λόγω υπέρογκου κόστους συντήρησης και επαναφέρθηκε το αναλογικό. Πρόκειται για παμπάλαιους εξοπλισμούς, που συχνά δεν λειτουργούν. Συχνότητες που παραβιάζονται, με αποτέλεσμα πολλές φορές συμμορίες να ακούν. Ασύρματοι που νεκρώνουν τη στιγμή της διαβίβασης. Το σήμα κόβεται ή είναι ανύπαρκτο σε στιγμές καταδίωξης. Πρόκειται για φαινόμενα σχεδόν καθημερινά. «Μας ακούν οι κακοποιοί, το γνωρίζουμε. Κυνηγάμε ληστές και δε μπορούμε να καλέσουμε ενισχύσεις, επειδή δεν λειτουργεί το μηχάνημα» μαρτυρούν οι ίδιοι.
Από το καλοκαίρι έπαψαν οι εκπαιδεύσεις στοχεύσεων, λόγω έλλειψης φυσιγγίων.
Οι μπαχαλάκηδες έχουν καλύτερες μάσκες από τα ΜΑΤ. Αυτή τη στιγμή, για δύναμη 600 – 700 ανδρών υπάρχουν μόλις δώδεκα φίλτρα για αντικατάσταση στις απαραίτητες προσωπίδες.
Διαλυμένα περιπολικά και μηχανές χωρίς service σε περιπολίες και ανθρωποκυνηγητά. Οχήματα που παίρνουν φωτιά εν κινήσει, εξ’αιτίας ανύπαρκτων κονδυλίων. Οι αστυνομικοί, πολλές φορές, ρεφενέκάνουν τις συντηρήσεις.
Πλέον, το Υπουργείο χρωστάει υπέρογκα ποσά στα συνεργεία. Οι μηχανικοί επισκευάζουν μόνο τη βλάβη που θα τους υποδείξουν, χωρίς να ελέγξουν για περαιτέρω ζημιές. Και είναι λογικό, με την υφιστάμενη πολιτική που οι δαπάνες περνούν από δημοσιονομικό έλεγχο. Για την έγκρισή τους απαιτούνται τρεις μήνες. Έπειτα, η πληρωμή διεκπεραιώνεται σε δύο με τρία χρόνια.
Η συνολική εικόνα του στόλου της ΕΛ.ΑΣ. αποδίδεται με μία λέξη: Απαράδεκτη. Με εξαίρεση κάποιες δωρεές επιχειρηματιών, η πλειοψηφία των περιπολικών είναι -κατά μέσο όρο- είκοσι ετών. Κάθε υπηρεσιακό όχημα έχει 300 -500 χιλιάδες χιλιόμετρα.
«Δεν έχουν θέρμανση, δεν μπαίνουν καλά οι ταχύτητες, δεν στρίβει καλά το τιμόνι, καίνε λάδια. Είναι επικίνδυνα και για τον πολίτη, εκτός από τον αστυνομικό» τονίζει ο κος Λιότσος Σπυρίδων, Πρόεδρος της Ένωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων Πειραιά.
Βλάβες βγαίνουν συνεχώς και είναι αναμενόμενο όταν οχήματα, με έτος πρώτης κυκλοφορίας 1999, σ’ ένα οχτάωρο μπορεί να διανύσουν διακόσια χιλιόμετρα, αλλά κάθε υπηρεσία χρεώνεται μόλις δύο ανά είκοσι τέσσερις ώρες.
Η κατάσταση των δίτροχων είναι ίδια ακριβώς. Τα καινούρια λάστιχα πληρώνονται από τους οδηγούς τους. Τελευταία φορά αγοράστηκαν μηχανές το 2008. Σήμερα, βρίσκονται ακινητοποιημένες σαράντα μηχανές, οι οποίες δεν επισκευάζονται λόγω έλλειψης χρημάτων.
«Οξύμωρο δεν είναι η Τροχαία να ελέγχει αυτοκίνητα και να βεβαιώνει κλήσεις για παραβάσεις ΚΤΕΟ τη στιγμή που τα ίδια τα υπηρεσιακά οχήματα δεν έχουν περάσει;» δηλώνει ο κος Λιότσοςκαι συνεχίζει «Βάσει του Προεδρικού Διατάγματος 45/2008, επιβάλλεται τα υπηρεσιακά οχήματα να υπόκεινται σε έλεγχο ΚΤΕΟ κάθε δύο χρόνια. Όμως, υπάρχουν υπουργικές αποφάσεις του Υπουργείου Υποδομών κ.ά., τα εξαιρούν από τον έλεγχο. Έτσι, τα περιπολικά και οι μηχανές κυκλοφορούν στους δρόμους με σωρούς προβλημάτων».
Το περιπολικό, που πρόσφατα, κάηκε ενώ κινούταν επί της Αττικής Οδού ανήκε στο Α.Τ. Γαλατσίου… «Ο συνάδελφος μόλις το είχε πάρει από το συνεργείο, στ’ οποίο βρισκόταν για αλλαγή λαδιών. Πρόλαβε να πεταχτεί έξω, δευτερόλεπτα πριν την ανατίναξη» λέει ο κος Χρυσάφης Γρηγόρης, Α’ Αντιπρόεδρος Ένωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων Αθηνών. «Μα πώς;» γεννάται το ερώτημα.
ΓΑΔΑ και ΑΛΛΟΔΑΠΩΝ ζέχνουν
Στα τμήματα εντοπίζεται τεράστιο πρόβλημα με την καθαριότητα. Σε πολλές υπηρεσίες, ένστολοι άνδρες σφουγγαρίζουν. Σε άλλα, οι ίδιοι οι αστυνόμοι πληρώνουν καθαρίστριες, μην έχοντας άλλη επιλογή. «Κατ’ αυτόν τον τρόπο όμως, εμείς οι ίδιοι δημιουργούμε συνθήκες μαύρης εργασίας και μάλιστα εις γνώση της κεντρικής ηγεσίας» παραδέχεται ο κος Χρυσάφης, ο οποίος υπηρετεί στα κρατητήρια 7ου ορόφου ΓΑΔΑ. « Οι άνθρωποι που βρίσκουμε και καθαρίζουν είναι ανασφάλιστοι. Αν πάθουν κάποιο ατύχημα ποιος θα τους αποζημιώσει; Ποιος τους καλύπτει;» αναρωτιέται.
Οι εικόνες, από το Αλλοδαπών, προκαλούν αηδία. Το κτήριο θυμίζει εγκαταλειμμένο, κι όμως δεν είναι. Η Ένωση Αστυνομικών Αθήνας δεν σηκώνει τα χέρια ψηλά. Αντιδρά. «Ως ένωση πιέζουμε στο βαθμό που μπορούμε. Απευθυνθήκαμε στους αρμόδιες Υπηρεσίες Διεύθυνσης Υγειονομικού της περιφέρειας. Έρχονται κλιμάκια εποπτών για αυτοψίες. Τα πορίσματα θα αποσταλούν τόσο στο υπουργείο, όσο και στην ηγεσία» ξεκαθαρίζει ο κος Πάκος.
Πώς έφτασε κατάσταση σ’ αυτό το σημείο; «Τέλη του 2018 έληξε η σύμβαση του Δημοσίου με εταιρία καθαριότητας. «Αμέλησαν» να την ανανεώσουν εγκαίρως. Βέβαια, τον Νοέμβριο 2018 προκήρυξαν, μέσω ΑΣΕΠ, προσλήψεις με δεκαοχτάμηνες συμβάσεις αλλά ποτέ δεν τις έκαναν. Ουδείς γνωρίζει να μας πει πότε και αν θα τους προσλάβουν… Ίσως προεκλογικά. Το ζήτημα είναι πως οι προσλήψεις δεν πραγματοποιήθηκαν, η σύμβαση δεν ανανεώθηκε, εμείς εργαζόμαστε μέσα στη ανθυγιεινό περιβάλλον, πληρώνοντας από την τσέπη μας για να μένουν καθαροί τουλάχιστον οι διάδρομοι και η μόνη κερδισμένη είναι η πολιτική ηγεσία, αφού έτσι εξοικονομούνται χρήματα από τον προϋπολογισμό. Μας υποσχέθηκαν πως θα προκηρύξουν διαγωνισμό, μετά τις διαμαρτυρίες μας. Αλαλούμ!» απαντά ο κος Χρυσάφης.
«Όταν σφουγγαρίζουμε με τις στολές και διαμαρτυρόμαστε, μας παίρνουν τηλέφωνο και μας επιπλήττουν. Θα ήταν καλύτερα αν λειτουργούσαμε σαν το ΠΑΜΕ; Να μην καθαρίζουμε και να απαγορεύουμε στους συναδέλφους να πληρώσουν από την τσέπη τους; Να τους εξαναγκάζουμε να αφήνουν τα γραφεία τους μέσα στη βρωμιά;» εξεγείρεται ο κος Χύτας Κωνσταντίνος, Υπεύθυνος Τύπου και ΜΜΕ ΕΑΣΥΑ που υπηρετεί στο Ανηλίκων.
Οι συνθήκες που επικρατούν στα κρατητήρια τις Ασφάλειας είναι ντροπιαστικές για την Ελλάδα. Στον έβδομο όροφο της ΓΑΔΑ επικρατεί χάος, εξαιτίας της συμφόρησης των φυλακών. Σ’ ένα κρατητήριο βάζουν περισσότερους απ’ όσους χωρά βάσει τετραγωνικών. Κρατούν τους ποινικούς ως και 4-5 μήνες, γιατί δεν έχουν που να τους πάνε. Αυτοί λοιπόν τοποθετούνται μαζί με όσους κρατούνται με αυτόφωρη διαδικασία μέσα στα βρώμικα κρατητήρια. Ωστόσο, ως ποινικοί εγκληματίες έχουν ορισμένα δικαιώματα, όπως πχ να προαυλίζονται. Οι εγκαταστάσεις όμως δεν επιτρέπουν την άσκηση των δικαιωμάτων τους. Κάνουν φασαρίες, ζημιές, διαμαρτύρονται. Αποτέλεσμα; Οργανώσεις καταγγέλλουν τις δυσμενείς συνθήκες κράτησής τους και κατηγορούμενος οδηγείται ο αξιωματικός υπηρεσίας, τη στιγμή που δεν ευθύνεται για την κτηριακή κατάσταση, ούτε για την έλλειψη καθαριότητας, αλλά ούτε και για την έλλειψη χώρων κρατήσεων.
Στο εξωτερικό, κάθε τμήμα είναι σε δικό του κτήριο που πληροί τις απαιτούμενες προδιαγραφές και καλύπτει τις ανάγκες της υπηρεσίας. Υπάρχουν υπόγεια parking για τη φύλαξη των περιπολικών και εσωτερικοί χώροι εκπαίδευσης με σκοπευτήρια. Με κρατητήρια εναρμονισμένα με τις ευρωπαϊκές επιταγές. Εδώ, τα τμήματα στεγάζονται σε πολυκατοικίες και παλιά κτήρια.
«Το Αστυνομικό Τμήμα Ομόνοιας είναι μια τρώγλη. Ίσως πρόκειται για το χειρότερο σε όλη την Ευρώπη. Με έναν μόνο φρουρό στην είσοδο να εκτελεί χρέη θυρωρού δε γνωρίζεις ποιος μπαίνει, πότε και που πάει. Είναι το τμήμα που εξυπηρετεί τα περισσότερα περιστατικά αλλά και καλύπτει τη μεγαλύτερη ακτίνα πληθυσμού κι όμως δεν λειτουργεί όπως πρέπει. » λέει ο κος Χύτας.
Πρέπει να σημειωθεί πως η καθαριότητα απουσίαζε από την ΕΛΑΣ και την περίοδο 2015 – 2017. Ουσιαστικά, η υφιστάμενη κυβέρνηση κατάφερε να λύσει το πρόβλημα μόνο για το έτος 2018.
Αλλοδαπών… η μεγάλη πληγή
Η Διεύθυνση Αλλοδαπών στον Ταύρο πλέον είναι κέντρο φιλοξενίας. Φαντάζει απίστευτο αλλά είναι πέρα ως πέρα αληθινό. Τα κρατητήρια αλλοδαπών έχουν μετονομαστεί σε ΠΡΟΑΝΑΧΩΡΗΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΚΡΑΤΗΣΗΣ ΑΛΛΟΔΑΠΩΝ και λειτουργούν ως ανοιχτού τύπου hot spot. Μέχρι πρότινος, εκεί κατέληγαν προσωρινά όσοι συλλαμβάνονταν για διοικητικές παραβάσεις (πχ έλλειψη εγγράφων) και κρατούνταν, -ως δέκα ημέρες- μέχρι να απελαθούν ή να εκδοθεί η θετική απόφαση για άσυλο. Σήμερα, οι μετανάστες που καταλήγουν εκεί μπορεί να μένουν μέχρι και είκοσι μήνες.
Κυκλοφορούν ελεύθεροι από πτέρυγα σε πτέρυγα, όπως δικαιούνται ως «φιλοξενούμενοι». Τα κελιά είναι ξεκλείδωτα. Παλαιότερα, οι θύρες ανοιγόκλειναν μόνο με κουμπιά και παντού στο κτήριο υπήρχαν κάμερες. Αυτά τώρα έχουν αφαιρεθεί.
«Όμως αν κάποιος φύγει, ο αστυνομικός κατηγορείται για απόδραση κρατούμενου» εξηγεί ο κος Λεφαντζής, ο οποίος υπηρετεί στην εν λόγω υπηρεσία. «Πρόσφατα, έφυγαν έξι άτομα. Πώς, αφού δεν μας επιτρέπεται να τους συμπεριφερόμαστε όπως στους κρατούμενους, κατηγορούμαστε για απόδραση; Πρόκειται για απορία που ουδείς μπορεί να μας λύσει» συμπληρώνει. Το μόνο δεδομένο είναι πως και σε αυτό το κτήριο επικρατεί δυσωδία.
Τρωκτικά μεγαλύτερα από γάτες κυκλοφορούν μέρα – μεσημέρι στον προαύλιο χώρο. Το κτήριο στερείται επαρκούς φωτισμού, εξαιτίας της έλλειψης κονδυλίων. Χαλασμένες τουαλέτες και αποχετευτικοί αγωγοί που σπάνε συνεχώς.
Αστυνομικοί εν ώρα υπηρεσίας «λούζονται» με όμβρια ύδατα. Οι «φιλοξενούμενοι» ρίχνουν μέσα στις σωληνώσεις μπουκάλια και ρούχα. Επειδή το κτήριο έχει ακόμη βόθρο, αποτέλεσμα είναι – κάθε δυο, τρεις εβδομάδες- οι αγωγοί να βουλώνουν και να σπάνε. Στον κάτω όροφο βρίσκονται τα γραφεία απελάσεων. Όποτε συμβαίνει αυτό, ο χώρος πλημμυρίζει και οι εργαζόμενοι λερώνονται με τα υγρά απόβλητα που πέφτουν πάνω τους.
Από το 2016 δεν έχει εγκριθεί κανένα κονδύλι για τη συντήρηση του κτιρίου. Μάλιστα, προ ενός έτους οι «φιλοξενούμενοι» έκαψαν μια ολόκληρη πτέρυγα, καθώς δεν υπήρχε σύστημα πυρόσβεσης για να λειτουργήσει, παρά μόνο λίγοι πυροσβεστήρες κι αυτοί χωρίς τον υποχρεωτικό, ετήσιο έλεγχο.
Το κτίριο της Διεύθυνσης Αστυνομίας Πειραιά είναι έτοιμο να πέσει με έναν σεισμό;
Πριν τρεις μήνες, οι ιδιοκτήτες του κτιρίου, στο οποίο στεγάζονται κεντρικές αστυνομικές υπηρεσίες του Πειραιά, αφού προέβησαν σε μελέτη, διαπίστωσαν πως υπάρχει σοβαρό πρόβλημα στατικότητας. Ο κος Λιότσος Σπυρίδων, Πρόεδρος της Ένωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων Πειραιά, αναφέρει πως δεν έχει ληφθεί σοβαρά υπόψη το πρόβλημα και η μόνη ενέργεια που έχει γίνει έως σήμερα είναι η αναζήτηση κτιρίου για ενοικίαση προς μεταστέγαση. Το να βρεθεί όμως κτίριο είναι αδύνατο γιατί τα χρήματα που χορηγούνται είναι ελάχιστα. Το σημαντικό πρόβλημα όμως παραμένει. Το πολυώροφο κτίριο κινδυνεύει, με έναν σεισμό, να διαλυθεί και δεκάδες άνθρωποι, αστυνομικοί, κρατούμενοι αλλά και πολίτες να τραυματισθούν ή να χάσουν τις ζωές τους από την ολιγωρία κάποιων.
Ελεύθερα, αθώα παιδιά ζουν μέσα στην Ασφάλεια
Ορισμένες φορές, ο εισαγγελέας διατάσσει την προστατευτική φύλαξη ανηλίκου. Δηλαδή, τη διαμονή του για μακρό χρονικό διάστημα σε κάποια υπηρεσία, επειδή είτε δεν υπάρχει χώρος σε δομή φιλοξενίας ανηλίκων, είτε δεν τον δέχονται. «Τα παιδιά αυτά δεν είναι κρατούμενοι. Είναι ελεύθερα» διευκρινίζει ο κος Χύτας που υπηρετεί στο Ανηλίκων. «Πριν δύο χρόνια, ένα παιδάκι πήδηξε τα κάγκελα της ΓΑΔΑ κι έφυγε. Δεν διαθέτουμε τους απαιτούμενους χώρους για την προστασία τους. Το Κράτος οφείλει να σχεδιάσει έναν χώρο αποκλειστικά σχεδιασμένο για αυτά τα περιστατικά» επισημαίνει.
Είμαστε κράτος που λειτουργεί παλαιοκομουνιστικά
«Στην Αστυνομία οι εντολές πρέπει να έρχονται κάθετα. Εδώ, στην ΕΛΑΣ ο τρόπος είναι παλαιοκομουνιστικός και δαιδαλώδης. Αυτό σε συνδυασμό με την έλλειψη ανθρώπινου δυναμικού οδηγεί σε φαινόμενα συγκλονιστικά. Το πιο συνηθισμένο πια είναι να μαθαίνουν οι αστυνομικοί τη νύχτα τι ώρα δουλεύουν την επόμενη» δηλώνει ο κος Πάκος Δημοσθένης και διερωτάται «Αν πρέπει να αύριο να λάβω μέτρα σε μια διαμαρτυρία, στις 6 το πρωί, και το μάθω απόψε τη νύχτα, τι απόδοση θα έχω;»
Το πρόβλημα έλλειψης προσωπικού είναι «μνημονιακό» και με ΣΥΡΙΖΑ ξέφυγε Κάθε χρόνο, μέσω πανελλαδικών εξετάσεων στο Αστυνομικό Σώμα έμπαιναν 1.500 άτομα. Επίσης, η ΕΛΑΣ είχε 6.700 κενές οργανικές θέσεις. Ωστόσο, το 2012 αυτές καταργήθηκαν και διακόπηκαν οι προσλήψεις. Αυτή τη στιγμή, στην Αστυνομία υπηρετούν 10.000 λιγότεροι αστυνομικοί απ’ όσους χρειάζονται. Το 2015 μια διμοιρία Υ.Α.Τ. είχε καθημερινά δύναμη 16-18 Αστυφύλακες, σήμερα έχει 10-12. Μία διμοιρία Υ. ΜΕ.Τ. το 2015 είχε δύναμη 12-14 Αστυφύλακες καθημερινά, σήμερα έχει 6-8. Πέραν του εργασιακού (αφού η ημερήσια ανάπαυση είναι πλέον ζητούμενο και όχι αυτονόητο δικαίωμα για τους αστυνομικούς) τίθεται ευθέως ζήτημα επικινδυνότητας, εκτός του συνηθισμένου από τη φύση της υπηρεσίας.
Κατέρρευσαν μέρη της αλυσίδας. Η πολιτική ηγεσία κατήργησε τις Ομάδες ΔΕΛΤΑ και αποδυναμώθηκαν τα ΜΑΤ. Προέκυψαν κενά που δεν καλύφθηκαν, ούτε «μπαλώνονται» με τους τρόπους που επιχειρούνται. Σκοπός της Ομάδας ΔΙΑΣ ήταν η αστυνόμευση και σήμερα περιφρουρεί ποδοσφαιρικούς αγώνες. Η ΔΙΑΣ όμως δημιουργήθηκε για να προλαμβάνει το έγκλημα στους δρόμους και να κυνηγάει παραβατικούς, κατά τη διαφυγή τους. Με απλά λόγια, «να τρέχει στη γιαγιά τη στιγμή που τη ληστεύουν». Οι αστυνομικοί της Ασφάλειας βρίσκονται σήμερα ως φύλακες σε επιχειρήσεις και συμβολαιογραφεία. Η ΟΠΚΕ, η οποία είναι μια ομάδα με ειδικό εξοπλισμό και εκπαιδευμένη για βαριά εγκλήματα, υποκαθιστά τα ΜΑΤ.
«Υπάρχουν μέρες που στη ΓΑΔΑ δεν υπάρχει αξιωματικός υπηρεσίας, καθώς όλοι βρίσκονται σε εκδηλώσεις και ξενοδοχεία. Πολλές φορές, οι αστυνομικοί είναι περισσότεροι από τους διαδηλωτές σε ειρηνικές διαμαρτυρίες. Κατ’ εμάς, η Αστυνομία πρέπει να φύγει από τα γήπεδα και όταν χρησιμοποιείται να πληρώνεται αδρά. Είναι κατάντια εν έτη 2018 να πηγαίνει εκεί μεγάλος αριθμός αστυνομικών σε κάθε αγώνα για να εξυπηρετήσουμε συμφέροντα ιδιωτικών ΠΑΕ. Επιτέλους η καραμέλα για όποια επεισόδια γίνονται στα γήπεδα πρέπει να κοπεί και να καταλάβει η ηγεσία ότι οι διμοιρίες δεν είναι οι χαμάληδες» καταγγέλλει ο κος Πάκος.
Η απόδοση που προσδοκούν οι πολίτες είναι αδύνατη από πλευράς των αστυνομικών. Αν δεν λυθούν όσα προβλήματα έχουν δημιουργηθεί, οι αστυνομικοί δεν μπορούν να υπηρετήσουν τον σκοπό τους. Προβλήματα που σε άλλες χώρες δεν υπάρχουν. «Σκεφτείτε πως στην Τουρκία, που στα νότια σύνορά της πολεμούν, ανακοινώνεται πρόγραμμα υπηρεσίας ενός μήνα κι εμείς, εδώ, δεν είμαστε σε θέση να εκδώσουμε πρόγραμμα για μεθαύριο. Έχει γίνει συνήθεια, δε, να παίρνουμε ένα ρεπό ανά είκοσι μέρες» αναφέρει ο κος Λεφαντζής. Σύμφωνα με τον κο Λιότσο, ο Πειραιάς έχει ακάλυπτο το 40% των οργανικών του θέσεων. Στο Πέραμα για παράδειγμα, που είναι ένας μικρός δήμος, θα έπρεπε να υπηρετούν 18-20 αστυνομικοί και βρίσκονται στο Τμήμα Ασφαλείας μόλις 10.
Δεν υπάρχουν αστυνομικοί να περιπολήσουν. «Είναι προκλητικό να μην υπάρχει συνάδελφος για να καταφθάσει στον πολίτη που κινδυνεύει, και την ίδια ώρα δεκάδες αστυνομικοί να φυλούν άδεια σπίτια πολιτικών προσώπων. Εξίσου προκλητικό να υπηρετούν μόλις είκοσι αστυνομικοί στο Α.Τ. Ζωγράφου ενώ ένας δημοσιογράφος μπορεί να φυλάσσεται από 8-9 αστυνομικούς» λέει ο κος Χρυσάφης.
Είναι κωμικοτραγικό να ζητούν, με εντολή, τη φύλαξη βουλευτών με επιπλέον αστυνομικούς από όσο προβλέπεται. Εν τούτοις, τόσο η Ένωση Αστυνομικών Αθήνας, όσο και η Ένωση Πειραιάτονίζουν πως ανέκαθεν διαφωνούσαν με τη φύλαξη προσώπων χωρίς μέτρο και μάλιστα από πολλούς αστυνομικούς. Αντιπαραθέτουν πως αν αυτοί οι αστυνομικοί βρισκόντουσαν στους δρόμους και τις υπηρεσίες τους ουδείς θα είχε λόγο να φοβάται. Ούτε η γιαγιά αλλά ούτε και ο Υπουργός. Αν οι αστυνομικοί ήταν στο δρόμο θα φοβόντουσαν μόνο οι εγκληματίες.
Στο ερώτημα πόσους αστυνομικούς έχει το κάθε πολιτικό πρόσωπο, η απάντηση ήταν εκκωφαντική. «Ο βουλευτής Αθηνών δικαιούται έναν, ο βουλευτής από την επαρχία δύο. Ο υφυπουργός τέσσερις, ενώ ο υπουργός οχτώ. Στην πραγματικότητα, δεν ξέρουμε πόσους συνοδούς ασφαλείας έχει ο καθένας και ούτε θα μάθουμε ποτέ γιατί εμπλέκονται και αποσπούνται από πολλές και διαφορετικές υπηρεσίες» αναφέρει ο κος Πάκος.
«Φυσικά είμαστε υποχρεωμένοι να παρέχουμε ασφάλεια σε όποιον το ζητά, διότι κινδυνεύει ή απειλείται η ζωή του. Είτε είναι ο πρωθυπουργός, είτε ένας απλός πολίτης. Αν δεν επιστρέψουν όμως οι μάχιμοι, με τις συνθήκες που επικρατούν σήμερα, δεν μπορούμε» διευκρινίζει ο κος Χρυσάφης.
Η Αστυνομία δεν δουλεύει με πολιτικά τσιτάτα
Οι αστυνομικοί διαμαρτύρονται. Γίνονται θυσία στον βωμό της αντιπολίτευσης μαζί με τον θεσμό, τον οποίο υπηρετούν. Καταδεικνύουν το γεγονός πως «γίνεται πολιτική με πολιτικά τσιτάτα» όπως το «ο αστυνομικός δίπλα στον πολίτη». «Είμαστε καλοί ή κακοί στη δουλειά μας, ανάλογα με το πως συμφέρει κάθε φορά να μας παρουσιάσουν. Τα προβλήματα όμως δεν τα θίγει κανείς. Έτσι φτάσαμε ως εδώ. Οι κυβερνήσεις άλλαξαν και θα αλλάζουν. Η Αστυνομία αλλάζει μόνο προς το χειρότερο εξαιτίας των πολιτικών αποφάσεων» συμπεραίνει ο κος Χύτας.
Παρά ταύτα, τελευταία ακούγεται πως τα μέλη του Ρουβίκωνα παραμένουν ασύλληπτα σκόπιμα. Ο κος Πάκος απαντά κατηγορηματικά «Ο Ρουβίκωνας διαπομπεύει διεθνώς τη χώρα αλλά κάνει πλημμελήματα. Οι συνάδελφοί μας, πολλές φορές, έχουν συλλάβει μέλη της οργάνωσης. Στη συνέχεια αφήνονται ελεύθεροι, αφού έχουν συλληφθεί για πταίσματα, όπως είναι η ρίψη μπογιών . Πράγματι, με τις ενέργειές τους αλλάζουν την ατζέντα, τραβούν τα βλέμματα πάνω τους. Δεν γνωρίζουμε αν δρουν κατόπιν εντολών. Αλλά οι συνάδελφοι κάνουν ο,τι μπορούν. Ο αστυφύλακας συλλαμβάνει… δεν δικάζει.»
Περί αστυνομικής βίας
Σε άλλες χώρες μετρούν νεκρούς από τα επεισόδια σε διαδηλώσεις. Στην Βενεζουέλα πυροβολούν με καλάσνικοφ. Στο Παρίσι χρησιμοποιούν πλαστικές σφαίρες.
Στην Ελλάδα δεν υπάρχουν νεκροί, ούτε γίνεται χρήση όπλων. Μάλιστα, σύμφωνα με τα στατιστικά, σε κάθε διαδήλωση η αναλογία των τραυματιών είναι ένας πολίτης προς τέσσερις αστυνομικούς. «Αν υπήρχε υπέρμετρη βία από πλευράς αστυνομικών δεν θα ήταν αντίστροφα τα αποτελέσματα; Βλέπουμε αστυνομικούς με ξεσκισμένες στολές, μπογιές πάνω τους αλλά και τραυματισμένους. Δεν μιλάμε όμως. » λέει ο κος Πάκος, ο οποίος υπηρετεί στην ΥΑΤ.
«Υπάρχουν λάθη στον ευρύτερο σχεδιασμό από πλευράς ηγεσίας, τα οποία καταλήγουν σε επεισόδια» συνεχίζει ο κος Πάκος «Χάρη στην άριστη εκπαίδευσή και το σθένος των μάχιμων αποφεύγονται δυστυχήματα. Πρέπει να αναγνωρίσουμε στην ΕΛΑΣ ότι σε περιπτώσεις μαζικών διαδηλώσεων, ποτέ δεν είχαμε νεκρούς. Το χειριζόμαστε επαγγελματικά. Σκεφτείτε πως το Παρίσι κάηκε χωρίς να πέσει μια μολότοφ, εδώ πέφτουν 100 μολότοφ σε μια μέρα. Οι Αγανακτισμένοι ήταν μεγαλύτερης έντασης από τα Κίτρινα Γιλέκα και καταφέραμε να το διαχειριστούμε με επιτυχία, αναλογικά με όσα συμβαίνουν σε άλλες χώρες».
Στο συλλαλητήριο για τη Μακεδονία έπεσαν ληγμένα δακρυγόνα. Πρόκειται γι’ αυτά που χορηγεί το κράτος και είναι εγκεκριμένα από το Χημείο του κράτους. Υπάρχουν, δε, ληγμένα αφενός γιατί δεν υπάρχουν κονδύλια και αφετέρου διότι τα τελευταία τέσσερα χρόνια δεν είχαμε διαδηλώσεις και επεισόδια για να εξαντληθούν σε χρήση. Ο κος Τσοκαναρίδης Ιωάννης, ο οποίος υπηρετεί στην ΥΜΕΤ, υπερτονίζει πως με τη λήξη εξασθενεί η ουσία. Το κύριο πρόβλημα ενός ληγμένου δακρυγόνου είναι ο πυροκροτητής που δεν ενεργοποιείται, τις περισσότερες φορές. Αυτά τα οποία έπεσαν ήταν ελάχιστα, αν αναλογισθούμε πως το σημείο βρίσκονταν 16 διμοιρίες.
Τα ΜΑΤ είναι μια σκληρή, αστυνομική ομάδα, η οποία σύμφωνα με τον κο Λεφαντζή δεν πρέπει να τοποθετείται σε διαμαρτυρίες των συνταξιούχων. Αμαυρώνεται η εικόνα της έτσι. Οι συνταξιούχοι δεν είναι επικίνδυνοι άνθρωποι. Στη χειρότερη περίπτωση να εισβάλλουν στον προαύλιο χώρο, όμως μπορεί μια μικρή δύναμη να τους οδηγήσει και πάλι έξω. Όταν τοποθετούνται ΜΑΤ και κλούβες, λοιπόν, στους συνταξιούχους και οι ηλικιωμένοι σπρώχνουν όλοι μαζί τους ένστολους φρουρούς… αρκεί η εικόνα για να πληγεί το Σώμα.
Ρόλος των ΜΑΤ είναι η αποκατάσταση της τάξης. Όταν μια ομάδα τοποθετείται για έναν σκοπό σ’ ένα σημείο, οι επιλογές είναι τρεις. Είτε να έρθει σε σύγκρουση σώμα με σώμα με όποιον διαταράσσει το ειρηνικό κλίμα ( για το οποίο γίνεται προσπάθεια να αποφεύγεται), είτε να υποχωρήσει που σημαίνει πως παραδίδεται στο πλήθος πχ το κτήριο της βουλής, είτε να ρίξει δακρυγόνα που είναι το πιο αναίμακτο μέσον.
ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΣ ή ΕΝΟΧΟΣ ο αστυνομικός;
Στη διαμαρτυρία των εκπαιδευτικών, λίγες μέρες πριν το μεγάλο συλλαλητήριο για τη Μακεδονία, η κυβέρνηση ζήτησε να τοποθετηθούν κλούβες και ΜΑΤ, ώστε να μη φτάσουν οι διαδηλωτές στο Μέγαρο Μαξίμου. Οι διαμαρτυρόμενοι κούνησαν τις κλούβες, έπεσαν δακρυγόνα. Τραυματίστηκαν μια διαδηλώτρια, ένας βουλευτής και γυναίκες αστυνομικοί. Η αρμόδια υπουργός κατήγγειλε τη ρίψη, κάνοντας λόγο για αντιδημοκρατικές πρακτικές που θυμίζουν σκοτεινές εποχές. Κατά το συλλαλητήριο, οι αστυνομικές δυνάμεις λειτούργησαν ακριβώς με τον ίδιο τρόπο. Δέχθηκαν επίθεση και έριξαν δακρυγόνα, αυτά τα οποία το κράτος τους χορηγεί ως πιστοποιημένα. Αυτή τη φορά για την πολιτική ηγεσία, τα ΜΑΤ ήταν ήρωες κατά χρυσαυγιτών και εχθροί για τους υπόλοιπους.
Οι πολίτες διαχωρίζονται σε κακοποιούς και φιλήσυχους, για τους αστυνομικούς. «Πρέπει να μπουν οι απαιτούμενες, διαχωριστικές γραμμές. Να αποσαφηνισθεί τι εστί ειρηνική διαμαρτυρία και τι είναι οι μπαχαλάκηδες. Ποιος είναι ο φιλήσυχος πολίτης και ποιος ο κακοποιός. Για να φέρουμε την αποστολή μας σε πέρας και να είμαστε δίπλα στον πολίτη, πρέπει να φερθούμε με συγκεκριμένο τρόπο στους κακοποιούς» λένε οι ίδιοι.
«Συλλήψεις με λουλούδια δεν μπορούμε να κάνουμε. Μόνο με χειροπέδες. Έχουμε δει περιπτώσεις να κατηγορούνται αστυνομικοί για θανάτους ανθρώπων κατά τη χειροπέδηση. Όταν όμως ο αστυνομικός έχει πράξει όσα αναφέρει το εγχειρίδιο χειροπέδησης, ποιος θα έπρεπε να κατηγορηθεί; Ο υπογράφων του αστυνομικό εγχειρίδιο ή αυτός που το εφάρμοσε; Πρόκειται για νόμιμη βία κατά τη χειροπέδηση, στην οποία ελλοχεύει ο κίνδυνος ο δράστης -αν έχει προβλήματα υγείας- να υποκύψει. Προφανώς υπάρχουν περιστατικά συναδέλφων που έφταιγαν κι αυτά πρώτοι τα καταδικάζουμε εμείς» αναφέρει ο κος Πάκος ως προς το αν κατηγορούνται δικαίως ή αδίκως οι αστυνομικοί.
Να σημειωθεί πως η ποινική δικονομία είναι σαφέστατη. Ο αστυνομικός έχει υποχρέωση στη σύλληψη εκτός υπηρεσίας και ο πολίτης δικαίωμα.
Ο κόμπος έχει φτάσει στο χτένι
Τόσο οι συνθήκες εργασίας με τα εξαντλητικά ωράρια, όσο και οι εικόνες από τις υπηρεσίες μαρτυρούν πως η πολιτική ηγεσία, τα τελευταία τρία χρόνια, έχει εγκαταλείψει την ελληνική Αστυνομία στο φιλότιμο των ανθρώπων που υπηρετούν τον θεσμό. Εν τούτοις, οι ίδιοι οι αστυνομικοί, όπως λένε οι αντιπρόσωποι των Ενώσεων Αθήνας και Πειραιά, πλέον αδυνατούν να ανταπεξέλθουν.
«Ο κόσμος βλέπει εμάς στους δρόμους, τους τροχονόμους, τους αστυφύλακες. Είναι λογικό να μην ξέρει τι υπάρχει από πίσω. Δικαίως έχει παράπονα. Πως να τους προστατεύσουμε όμως με όπλα που δεν λειτουργούν και περιπολικά που μένουν στα μισά του δρόμου; Πόσα να πληρώσουμε από τον μισθό μας;» λέει ο κος Χρυσάφης.
«Εφόσον βγήκαμε από τα μνημόνια, όπως λέει η κυβέρνηση, να γίνει επαναπροσδιορισμός των κονδυλίων για να έχουμε καθαριότητα, οχήματα, εξοπλισμούς, προσωπικό. Να αισθανθούμε οι ίδιοι ασφαλείς, ώστε να προστατεύσουμε τους πολίτες» δηλώνει ο κος Λιότσος.
Όπως λέει ο κος Πάκος, οι αστυνομικοί ζητούν μόνο να μην εκτελούν αλλότρια καθήκοντα. Στη δουλειά τους δεν υπάρχουν πολιτικά πρόσημα και προκαταλήψεις. Οφείλουν να σπεύσουν σε όποιον καλεί σε βοήθεια, είτε αυτός είναι δεξιός, είτε αριστερός, είτε κεντρώος.
«Ως Συνδικάτο κάνουμε ότι περνάει από το χέρι μας. Έχουμε φτάσει στο σημείο να κάνουμε καταγγελίες στις εισαγγελικές αρχές για Προεδρικά Διατάγματα που παραβιάζονται από την ηγεσία. Αναδεικνύουμε τα προβλήματα. Και για τις καταγγελίες μας έχουμε δεχθεί μέχρι κι ΕΔΕ. Όμως λύσεις δεν βλέπουμε» προσθέτει ο κος Χύτας.
«Γιατί σας περνούν ΕΔΕ;» είναι το ερώτημα που προκύπτει. Η απάντηση είναι κόλαφος. «Αυτή τη στιγμή, πέρα από την ΠΟΕΔΗΝ κι εμάς, ουδείς άλλος «ενοχλεί» την πολιτική ηγεσία, αν το προσέξετε. Είμαστε όμως τα δύο επαγγέλματα που εργαζόμαστε για την προστασία των συνανθρώπων μας, δεν μπορούμε να μην το κάνουμε. Έχουμε διαπιστώσει πως όσο πλησιάζουμε στις εκλογές προσπαθούν να μας φιμώσουν. Να μη μαθαίνει ο κόσμος γι’ αυτά τα χάλια. Μας περνούν ΕΔΕ όταν καταγγέλλουμε ή δημοσιοποιούμε περιστατικά και απαιτούμε λύσεις με επιχειρήματα. Το αρχηγείο θορυβείται. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η ΕΔΕ στον πρόεδρο της ΠΟΑΣΥ, που είναι η κεφαλή του συνδικαλισμού στον κλάδο μας».
meaculpa.gr
_
VIDEO
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
