2019-02-24 17:42:37
Πολέμησαν στις τάξεις της ναζιστικής Γερµανίας, αγωνίστηκαν για τα φασιστικά της ιδεώδη και συνεργάστηκαν µε τους κατακτητές της Ευρώπης κατά τον Β’ Παγκόσµιο Πόλεµο. Και αντί να
διωχθούν ή και να καταδικαστούν για τις πράξεις τους, λαµβάνουν ακόµη συντάξεις από το γερµανικό ∆ηµόσιο! Ο λόγος για τους 18 πλέον Βέλγους που εξακολουθούν να παίρνουν ένα µηνιαίο ποσό από τη Γερµανία που εκτιµάται ότι κυµαίνεται µεταξύ 425 και 1.275 ευρώ.
Σύµφωνα µε έγγραφο που συνέταξε η Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων του βελγικού Κοινοβουλίου και παρουσιάζει σήµερα το «Εθνος της Κυριακής», οι δικαιούχοι ήταν χιλιάδες, πολλοί εκ των οποίων συνεργάτες των Waffen SS, και συνέχισαν να λαµβάνουν το ποσό µέχρι το τέλος της ζωής τους. Παρότι µετά τον θόρυβο που ξέσπασε από την αποκάλυψη το γερµανικό υπουργείο Εργασίας διαβεβαίωσε προχθές ότι «κανείς από όσους λαµβάνουν τη σύνταξη δεν έχει καταδικαστεί για εγκλήµατα πολέµου», αυτό δεν σηµαίνει ότι ανάµεσα στους ωφελούµενους δεν υπάρχουν και συνεργάτες των ναζί. Ονόµατά τους, άλλωστε, παραµένουν κρυφά από το βελγικό κράτος, ενώ µέχρι το 2016 η υπόθεση παρέµενε άγνωστη στο ευρύ κοινό.
Μάλιστα, οι ειδικοί ισχυρίζονται ότι κάτι ανάλογο συµβαίνει στις περισσότερες -αν όχι όλες- από τις χώρες που κατακτήθηκαν από τις δυνάµεις του Αξονα. Αποδείξεις ότι συντάξεις δίνονται σε πρώην συνεργάτες των ναζί υπάρχουν ακόµη και σε ουδέτερες χώρες όπως η Ελβετία και η Σουηδία, ακόµη και στη χώρα που αντιστάθηκε στον φασισµό, τη Βρετανία. Κανείς, ωστόσο, δεν µπορεί να αποκλείσει το ενδεχόµενο κάτι τέτοιο να ισχύει και για τους δωσίλογους και τους άλλους συνεργάτες τους στην Ελλάδα «Είναι σίγουρο ότι το θέµα δεν αφορά µόνο το Βέλγιο, αλλά πολλές ακόµη χώρες που κατακτήθηκαν από τη ναζιστική Γερµανία» δηλώνει ο Κριστόφ Μπριλ, επίκουρος καθηγητής Ιστορίας στο Πανεπιστήµιο του Λουξεµβούργου. «Αυτό που ζητά η βελγική Βουλή τώρα είναι, πέρα από το να της δοθούν τα ονόµατα, να δηµιουργηθεί µια κοινή επιτροπή από Βέλγους και Γερµανούς ιστορικούς προκειµένου να διερευνήσουν σε βάθος το ζήτηµα. Γιατί είναι ένα θέµα για το οποίο ακόµη και σήµερα δεν ξέρουµε παρά ελάχιστα…».
Καλά... Κρυμμένο Μυστικό
Το καλά κρυµµένο µυστικό της βελγικής κοινωνίας αποκαλύφθηκε πριν από τρία χρόνια, όταν η οµάδα Memory-Herrinering έδωσε στη δηµοσιότητα τις πρώτες αποδείξεις. Ηταν τότε που ο Αλβίν Ντε Κόνινγκ, ένας Βέλγος πρώην οδηγός ταξί που αργότερα σπούδασε Ιστορία, άκουσε µια υπέργηρη γυναίκα να παραπονιέται για τον φόρο που επέβαλε η Γερµανία στη σύνταξη του άνδρα της. Η σύνταξη ήταν µόλις 50 ευρώ και αφορούσε την καταναγκαστική εργασία στην οποία είχαν υποβάλει οι ναζί τους γερµανόφωνους Βέλγους κατά τη διάρκεια του Πολέµου.
«Και τότε άρχισα να ψάχνω. Και διαπίστωσα ότι υπήρχαν εκατοµµύρια συµβόλαια Βέλγων που είχαν συνεργαστεί µε τη Γερµανία κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσµίου Πολέµου» µας λέει ο Αλβιν ντε Κόνινκ. Μιλά για 38.000 συµβόλαια, 25.000 αφορούν τους Φλαµανδούς και 13.000 τους Βαλόνους Βέλγους – νούµερα αδιανόητα. «Κάθε άτοµο µπορεί να έχει συνάψει παραπάνω από ένα συµβόλαια. Ωστόσο σκεφτείτε ότι 7.000- 8.000 Βέλγοι πολέµησαν στο πλευρό των Γερµανών και 4.000 σκοτώθηκαν. Φυσικά, οι ναζί δεν έτρεφαν κανέναν σεβασµό για τους Βέλγους εθελοντές, τους οποίους θεωρούσαν αναλώσιµους» τονίζει.
Οπως εξηγεί ο ιστορικός Κριστόφ Μπριλ, δύο κατηγορίες δικαιούχων λάµβαναν αυτή τη σύνταξη από το κρατίδιο της Ρηνανίας-Βεστφαλίας. «Η πρώτη είναι οι Βέλγοι, Φλαµανδοί και Βαλόνοι, συνεργάτες των Waffen SS. Αυτοί, αν µπορούσαν να αποδείξουν ότι κατά τη διάρκεια του Πολέµου τραυµατίστηκαν, µπορούσαν να διεκδικήσουν χρήµατα. Ακόµη και αν στο Βέλγιο καταδικάστηκαν για πολιτική και στρατιωτική συνεργασία µε τους ναζί, αυτό δεν ήταν εµπόδιο, αφού το µοναδικό αποτρεπτικό κριτήριο για τη Γερµανία ήταν η συµµετοχή σε εγκλήµατα πολέµου» λέει. «Η δεύτερη κατηγορία ήταν η προσαρτηµένη στη φασιστική Γερµανία περιοχή του γερµανόφωνου πληθυσµού του Βελγίου, της οποίας µαζικά ο πληθυσµός της υποχρεώθηκε σε υποχρεωτική θητεία στον ναζιστικό στρατό και την καταναγκαστική εργασία» συµπληρώνει. «Αν στους 18 που έχουν αποµείνει είναι η πρώτη ή η δεύτερη κατηγορία, κανείς δεν µπορεί σίγουρα να πει. Οσο για το πόσοι ήταν στον αριθµό τους, είναι δύσκολο να προσδιοριστεί. Με βάση τις αποφάσεις των στρατιωτικών δικαστηρίων του Βελγίου, υπάρχουν αναφορές για περισσότερους από 20.000 Βέλγους που συνεργάστηκαν µε τους ναζί, ενώ στη δεύτερη κατηγορία υπολογίζονται 9.000. Περίπου, δηλαδή, 30.000 άνθρωποι. ∆εν πήραν όλοι σύνταξη, αλλά προφανώς ήταν πάρα πολλοί!». Επί της ουσίας, και οι συνεργάτες των ναζί κατάφεραν να «θωρακιστούν» πίσω από όσους εργάστηκαν σε καταναγκαστικά έργα. Μόνο που η σύνταξη των συνεργατών ήταν πολλαπλά υψηλότερη από τους υπόλοιπους…
«Το Βερολίνο δεν θέλει να ξέρει για το θέµα»
Η πορεία της έρευνας ήταν δύσκολη. Ο Ντε Κόνινγκ χρειάστηκε να «επιστρατεύσει» Γερµανούς και Βέλγους βουλευτές προκειµένου να βγει κάποια άκρη. Τελικά, το 2016 ήρθαν οι πρώτες αποδείξεις, το θέµα προκάλεσε πάταγο. Συγκροτήθηκε, λοιπόν, µια επιτροπή στη Βουλή του Βελγίου για να διερευνήσει το θέµα, που κατέληξε µόλις προχθές στην τελική της έκθεση. «Η Γερµανία δεν θέλει να µιλά για το θέµα. ∆εν θέλει να ξέρει» µας είπε ο ερευνητής της οµάδας. «∆εν λέω ότι πρόκειται για µια χώρα που ακόµη ενστερνίζεται τα ιδεώδη του ναζισµού, προς Θεού. Λέω, όµως, ότι υπάρχουν ακόµη αποµεινάρια της εξουσίας του Γ’ Ράιχ» υπογραµµίζει ο ερευνητής.
ethnos.gr
_
διωχθούν ή και να καταδικαστούν για τις πράξεις τους, λαµβάνουν ακόµη συντάξεις από το γερµανικό ∆ηµόσιο! Ο λόγος για τους 18 πλέον Βέλγους που εξακολουθούν να παίρνουν ένα µηνιαίο ποσό από τη Γερµανία που εκτιµάται ότι κυµαίνεται µεταξύ 425 και 1.275 ευρώ.
Σύµφωνα µε έγγραφο που συνέταξε η Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων του βελγικού Κοινοβουλίου και παρουσιάζει σήµερα το «Εθνος της Κυριακής», οι δικαιούχοι ήταν χιλιάδες, πολλοί εκ των οποίων συνεργάτες των Waffen SS, και συνέχισαν να λαµβάνουν το ποσό µέχρι το τέλος της ζωής τους. Παρότι µετά τον θόρυβο που ξέσπασε από την αποκάλυψη το γερµανικό υπουργείο Εργασίας διαβεβαίωσε προχθές ότι «κανείς από όσους λαµβάνουν τη σύνταξη δεν έχει καταδικαστεί για εγκλήµατα πολέµου», αυτό δεν σηµαίνει ότι ανάµεσα στους ωφελούµενους δεν υπάρχουν και συνεργάτες των ναζί. Ονόµατά τους, άλλωστε, παραµένουν κρυφά από το βελγικό κράτος, ενώ µέχρι το 2016 η υπόθεση παρέµενε άγνωστη στο ευρύ κοινό.
Μάλιστα, οι ειδικοί ισχυρίζονται ότι κάτι ανάλογο συµβαίνει στις περισσότερες -αν όχι όλες- από τις χώρες που κατακτήθηκαν από τις δυνάµεις του Αξονα. Αποδείξεις ότι συντάξεις δίνονται σε πρώην συνεργάτες των ναζί υπάρχουν ακόµη και σε ουδέτερες χώρες όπως η Ελβετία και η Σουηδία, ακόµη και στη χώρα που αντιστάθηκε στον φασισµό, τη Βρετανία. Κανείς, ωστόσο, δεν µπορεί να αποκλείσει το ενδεχόµενο κάτι τέτοιο να ισχύει και για τους δωσίλογους και τους άλλους συνεργάτες τους στην Ελλάδα «Είναι σίγουρο ότι το θέµα δεν αφορά µόνο το Βέλγιο, αλλά πολλές ακόµη χώρες που κατακτήθηκαν από τη ναζιστική Γερµανία» δηλώνει ο Κριστόφ Μπριλ, επίκουρος καθηγητής Ιστορίας στο Πανεπιστήµιο του Λουξεµβούργου. «Αυτό που ζητά η βελγική Βουλή τώρα είναι, πέρα από το να της δοθούν τα ονόµατα, να δηµιουργηθεί µια κοινή επιτροπή από Βέλγους και Γερµανούς ιστορικούς προκειµένου να διερευνήσουν σε βάθος το ζήτηµα. Γιατί είναι ένα θέµα για το οποίο ακόµη και σήµερα δεν ξέρουµε παρά ελάχιστα…».
Καλά... Κρυμμένο Μυστικό
Το καλά κρυµµένο µυστικό της βελγικής κοινωνίας αποκαλύφθηκε πριν από τρία χρόνια, όταν η οµάδα Memory-Herrinering έδωσε στη δηµοσιότητα τις πρώτες αποδείξεις. Ηταν τότε που ο Αλβίν Ντε Κόνινγκ, ένας Βέλγος πρώην οδηγός ταξί που αργότερα σπούδασε Ιστορία, άκουσε µια υπέργηρη γυναίκα να παραπονιέται για τον φόρο που επέβαλε η Γερµανία στη σύνταξη του άνδρα της. Η σύνταξη ήταν µόλις 50 ευρώ και αφορούσε την καταναγκαστική εργασία στην οποία είχαν υποβάλει οι ναζί τους γερµανόφωνους Βέλγους κατά τη διάρκεια του Πολέµου.
«Και τότε άρχισα να ψάχνω. Και διαπίστωσα ότι υπήρχαν εκατοµµύρια συµβόλαια Βέλγων που είχαν συνεργαστεί µε τη Γερµανία κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσµίου Πολέµου» µας λέει ο Αλβιν ντε Κόνινκ. Μιλά για 38.000 συµβόλαια, 25.000 αφορούν τους Φλαµανδούς και 13.000 τους Βαλόνους Βέλγους – νούµερα αδιανόητα. «Κάθε άτοµο µπορεί να έχει συνάψει παραπάνω από ένα συµβόλαια. Ωστόσο σκεφτείτε ότι 7.000- 8.000 Βέλγοι πολέµησαν στο πλευρό των Γερµανών και 4.000 σκοτώθηκαν. Φυσικά, οι ναζί δεν έτρεφαν κανέναν σεβασµό για τους Βέλγους εθελοντές, τους οποίους θεωρούσαν αναλώσιµους» τονίζει.
Οπως εξηγεί ο ιστορικός Κριστόφ Μπριλ, δύο κατηγορίες δικαιούχων λάµβαναν αυτή τη σύνταξη από το κρατίδιο της Ρηνανίας-Βεστφαλίας. «Η πρώτη είναι οι Βέλγοι, Φλαµανδοί και Βαλόνοι, συνεργάτες των Waffen SS. Αυτοί, αν µπορούσαν να αποδείξουν ότι κατά τη διάρκεια του Πολέµου τραυµατίστηκαν, µπορούσαν να διεκδικήσουν χρήµατα. Ακόµη και αν στο Βέλγιο καταδικάστηκαν για πολιτική και στρατιωτική συνεργασία µε τους ναζί, αυτό δεν ήταν εµπόδιο, αφού το µοναδικό αποτρεπτικό κριτήριο για τη Γερµανία ήταν η συµµετοχή σε εγκλήµατα πολέµου» λέει. «Η δεύτερη κατηγορία ήταν η προσαρτηµένη στη φασιστική Γερµανία περιοχή του γερµανόφωνου πληθυσµού του Βελγίου, της οποίας µαζικά ο πληθυσµός της υποχρεώθηκε σε υποχρεωτική θητεία στον ναζιστικό στρατό και την καταναγκαστική εργασία» συµπληρώνει. «Αν στους 18 που έχουν αποµείνει είναι η πρώτη ή η δεύτερη κατηγορία, κανείς δεν µπορεί σίγουρα να πει. Οσο για το πόσοι ήταν στον αριθµό τους, είναι δύσκολο να προσδιοριστεί. Με βάση τις αποφάσεις των στρατιωτικών δικαστηρίων του Βελγίου, υπάρχουν αναφορές για περισσότερους από 20.000 Βέλγους που συνεργάστηκαν µε τους ναζί, ενώ στη δεύτερη κατηγορία υπολογίζονται 9.000. Περίπου, δηλαδή, 30.000 άνθρωποι. ∆εν πήραν όλοι σύνταξη, αλλά προφανώς ήταν πάρα πολλοί!». Επί της ουσίας, και οι συνεργάτες των ναζί κατάφεραν να «θωρακιστούν» πίσω από όσους εργάστηκαν σε καταναγκαστικά έργα. Μόνο που η σύνταξη των συνεργατών ήταν πολλαπλά υψηλότερη από τους υπόλοιπους…
«Το Βερολίνο δεν θέλει να ξέρει για το θέµα»
Η πορεία της έρευνας ήταν δύσκολη. Ο Ντε Κόνινγκ χρειάστηκε να «επιστρατεύσει» Γερµανούς και Βέλγους βουλευτές προκειµένου να βγει κάποια άκρη. Τελικά, το 2016 ήρθαν οι πρώτες αποδείξεις, το θέµα προκάλεσε πάταγο. Συγκροτήθηκε, λοιπόν, µια επιτροπή στη Βουλή του Βελγίου για να διερευνήσει το θέµα, που κατέληξε µόλις προχθές στην τελική της έκθεση. «Η Γερµανία δεν θέλει να µιλά για το θέµα. ∆εν θέλει να ξέρει» µας είπε ο ερευνητής της οµάδας. «∆εν λέω ότι πρόκειται για µια χώρα που ακόµη ενστερνίζεται τα ιδεώδη του ναζισµού, προς Θεού. Λέω, όµως, ότι υπάρχουν ακόµη αποµεινάρια της εξουσίας του Γ’ Ράιχ» υπογραµµίζει ο ερευνητής.
ethnos.gr
_
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
