2019-03-11 12:31:39
Αναδημοσιεύουμε από το Indymedia: Τα ξημερώματα του Σαββάτου 9 Μαρτίου επιτεθήκαμε με σφυριά στις γυάλινες προσόψεις του καταστήματος My Market στον Βύρωνα, οδό Αγ.Σοφίας. Τους
διαβεβαιώνουμε ότι στα καλυμμένα μας πρόσωπα είχαμε διαρκώς χαραγμένο ένα τεράστιο χαμόγελο σαν αυτό που φροντίσαμε να ζωγραφίσουμε με σπρέυ στις 2 εισόδους του καταστήματος.
Τις προηγούμενες μέρες, κατέκλυσε την δημοσιότητα μια εσωτερική ανακοίνωση διευθύντριας του My Market που καλούσε με σαδιστικό τρόπο τους εργαζόμενους να χαμογελούν ενώ τους υπενθύμιζε για ποιό λόγο πρέπει να’ ναι ευτυχισμένοι.
Αν κάτι μας εξόργισε, είναι το γεγονός ότι όλοι φάνηκε να πέφτουν από τα σύννεφα: δημοσιογράφοι, τηλεσχολιαστές, χρήστες των social media, συνδικαλιστικοί εκπρόσωποι κ.α. Στον τόπο του γενικευμένου στρουθοκαμηλισμού,η ανακοίνωση έγινε είδηση μιας και “υπήρχαν απτές αποδείξεις”: ένα κείμενο και η ηλίθια συγγραφέας του
. Έτσι, μέσα στον ντόρο αυτό, το αφεντικό της αλυσίδας My Market, Παντελιάδης, βάφτισε το γεγονός αυτό μεμονωμένο και θέλησε να κλείσει την υπόθεση απλώς απολύοντας άλλο ένα αναλώσιμο εξάρτημα της καπιταλιστικής του μηχανής. Δεν είναι τυχαίο ότι προς την “επίλυση” αυτή, συνηγόρησαν από τον εκπρόσωπο του υπ.εργασίας Νεφελούδη που ζήτησε να “προστατευτεί η υγιής επιχειρηματικότητα” μέχρι μερικούς επίδοξους συνδικαλιστές που απαίτησαν την απόλυση της διευθύντριας ώστε να μην διαταραχτεί η κανονικότητα της επιχείρησης. Και; Ούτε γάτα, ούτε ζημιά; Από την πλευρά μας, όχι.
Έχουμε ανοικτούς λογαριασμούς με το κεφάλαιο, τους εκπροσώπους και τους υπηρέτες του! Είμαστε απ’ αυτές που δεν εξεγείρονται ενάντια στην εξαίρεση αλλά επιθυμούμε να επαναστατήσουμε ενάντια στον γενικευμένο κανόνα της τρομοκρατίας των αφεντικών. Συνεχίζουμε να’ μαστε ξεροκέφαλοι και πιστεύουμε ότι προσβολή της ανθρώπινης αξιοπορέπειας είναι η ίδια η μισθωτή σκλαβιά και όχι η όποια κοστολόγησή της. Ανήκουμε σ’ εκείνες και εκείνους που πιστεύουν ότι καμία ευτυχία και κανένα χαμόγελο δεν μπορεί να γεννηθεί από τον μισθό μας, όποιος κι αν είναι αυτός, ή από την αλλοτριωμένη εργασία μας, όποια θέση κι αν καταλαμβάνουμε στη σύγχρονη γραμμή παραγωγής. Από τις εργατικές διεκδικήσεις ως τις διακλαδικές απεργίες, από την στοχοποίηση των αφεντικών ως τα σαμποτάζ σε δομές του κεφαλαίου, το ζήτημα της εποχής παραμένει η αμφισβήτηση της ίδιας της εργασίας: της ηθικής της, των νόμων της, των αγοραστών της.
Αλήθεια, πότε να προλάβει να χαμογελάσει ένας εργαζόμενος σε supermarket; Όταν είναι στο ταμείο και αντιμετωπίζει καθημερινά χιλιάδες πελάτες-ζόμπι; Όταν φορτώνει και ξεφορτώνει τόνους εμπορευμάτων στα ράφια και στις αποθήκες; Όταν καλείται να σφουγγαρίσει τους διαδρόμους; Όταν στραβώνεται βάζοντας και βγάζοντας τις τιμές; Ή όταν σχολάει κατάκοπος μετά από 4,6, 8 ώρες δουλειάς και σκέφτεται ότι τα’κανε όλα αυτά για 20,25, 30 ευρώ μεροκάματα ενώ τα αφεντικά του κέρδισαν κάποιες χιλιάδες ευρώ; Αυτή η συνθήκη είναι αρκετή για να εξοργιζόμαστε. Δεν μας χρειάζονται οι κακοί και αγενείς διευθυντές. Αυτός ο εκβιασμός είναι αρκετός για να αυτοοργανωθούμε και να τον αντιμετωπίσουμε συλλογικά. Δεν χρειαζόμαστε σωτήρες και καθοδηγητές για να μας λυτρώσουν.
Η δημιουργική λογιστική της διευθύντριας που βάφτισε τον μισθό των 300 ευρώ σε αύξηση 300% από το μηδέν, είναι ένα ακόμα από τα κυνικά πρόσωπα της εξουσίας που αντιμετωπίζουμε καθημερινά. Είναι το ίδιο πρόσωπο που μας καλεί να πανηγυρίσουμε για την εθνική επιτυχία της εξόδου από τα μνημόνια. Είναι το ίδιο πρόσωπο που μας καλεί να νιώσουμε περήφανοι για τον αναβαθμισμένο γεωστρατηγικό ρόλο της χώρας ενώ το ελληνικό κράτος βυθίζεται στους πολεμικούς σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ. Είναι το ίδιο πρόσωπο που καλεί τους κατοίκους της Β.Χαλκιδικής να νιώσουν τυχεροί για τα μεταλλεία χρυσού και τις θέσεις εργασίας που ανοίγονται ενώ άνθρωποι ακόμα πεθαίνουν από αρσενικό και άλλες επικίνδυνες ουσίες στην περιοχή. Είναι το ίδιο πρόσωπο που καλεί τους κατοίκους της Λευκίμμης να χαρούν για την τουριστική ανάπτυξη του νησιού της Κέρκυρας ενώ οι ίδιοι θα φορτώνονται όλη τη μπόχα της. Και είναι το ίδιο πρόσωπο που βαφτίζει όλα τα παραπάνω “δίκαιη ανάπτυξη” και μας καλεί να την υπηρετήσουμε.
Ας επιστρέψουμε στην εποχή των γενικευμένων ταραχών. Είναι το μόνο εχέγγυο για να αποδείξουμε στους εαυτούς μας και τους γύρω μας την δύναμη που έχουμε στα χέρια μας οι εκμεταλλευόμενοι και οι εκμεταλλευόμενες. Ξέρουμε πως δουλεύει αυτό το σύστημα, ας το καταστρέψουμε. Αυτό είναι το μόνο διαπραγματευτικό μας χαρτί. Καλούμε όλους και όλες που νιώθουν την ίδια οργή με εμάς να πράξουν κατάλληλα ξεσκεπάζοντας τα χίλια πρόσωπα της εξουσίας. Σήμερα τα My Market, αύριο και χθες το κάθε αφεντικό. Χωρίς εκπροσώπους και αυταπάτες, χωρίς γέφυρες συνδιαλλαγής και ανακωχές. Με πλήρη συνείδηση ότι ο δρόμος για την ελευθερία περνά από την χειραφέτηση όλων μας.
Αναρχικές/ανεξέλεγκτες μπουλντόζες
_
bloko
διαβεβαιώνουμε ότι στα καλυμμένα μας πρόσωπα είχαμε διαρκώς χαραγμένο ένα τεράστιο χαμόγελο σαν αυτό που φροντίσαμε να ζωγραφίσουμε με σπρέυ στις 2 εισόδους του καταστήματος.
Τις προηγούμενες μέρες, κατέκλυσε την δημοσιότητα μια εσωτερική ανακοίνωση διευθύντριας του My Market που καλούσε με σαδιστικό τρόπο τους εργαζόμενους να χαμογελούν ενώ τους υπενθύμιζε για ποιό λόγο πρέπει να’ ναι ευτυχισμένοι.
Αν κάτι μας εξόργισε, είναι το γεγονός ότι όλοι φάνηκε να πέφτουν από τα σύννεφα: δημοσιογράφοι, τηλεσχολιαστές, χρήστες των social media, συνδικαλιστικοί εκπρόσωποι κ.α. Στον τόπο του γενικευμένου στρουθοκαμηλισμού,η ανακοίνωση έγινε είδηση μιας και “υπήρχαν απτές αποδείξεις”: ένα κείμενο και η ηλίθια συγγραφέας του
Έχουμε ανοικτούς λογαριασμούς με το κεφάλαιο, τους εκπροσώπους και τους υπηρέτες του! Είμαστε απ’ αυτές που δεν εξεγείρονται ενάντια στην εξαίρεση αλλά επιθυμούμε να επαναστατήσουμε ενάντια στον γενικευμένο κανόνα της τρομοκρατίας των αφεντικών. Συνεχίζουμε να’ μαστε ξεροκέφαλοι και πιστεύουμε ότι προσβολή της ανθρώπινης αξιοπορέπειας είναι η ίδια η μισθωτή σκλαβιά και όχι η όποια κοστολόγησή της. Ανήκουμε σ’ εκείνες και εκείνους που πιστεύουν ότι καμία ευτυχία και κανένα χαμόγελο δεν μπορεί να γεννηθεί από τον μισθό μας, όποιος κι αν είναι αυτός, ή από την αλλοτριωμένη εργασία μας, όποια θέση κι αν καταλαμβάνουμε στη σύγχρονη γραμμή παραγωγής. Από τις εργατικές διεκδικήσεις ως τις διακλαδικές απεργίες, από την στοχοποίηση των αφεντικών ως τα σαμποτάζ σε δομές του κεφαλαίου, το ζήτημα της εποχής παραμένει η αμφισβήτηση της ίδιας της εργασίας: της ηθικής της, των νόμων της, των αγοραστών της.
Αλήθεια, πότε να προλάβει να χαμογελάσει ένας εργαζόμενος σε supermarket; Όταν είναι στο ταμείο και αντιμετωπίζει καθημερινά χιλιάδες πελάτες-ζόμπι; Όταν φορτώνει και ξεφορτώνει τόνους εμπορευμάτων στα ράφια και στις αποθήκες; Όταν καλείται να σφουγγαρίσει τους διαδρόμους; Όταν στραβώνεται βάζοντας και βγάζοντας τις τιμές; Ή όταν σχολάει κατάκοπος μετά από 4,6, 8 ώρες δουλειάς και σκέφτεται ότι τα’κανε όλα αυτά για 20,25, 30 ευρώ μεροκάματα ενώ τα αφεντικά του κέρδισαν κάποιες χιλιάδες ευρώ; Αυτή η συνθήκη είναι αρκετή για να εξοργιζόμαστε. Δεν μας χρειάζονται οι κακοί και αγενείς διευθυντές. Αυτός ο εκβιασμός είναι αρκετός για να αυτοοργανωθούμε και να τον αντιμετωπίσουμε συλλογικά. Δεν χρειαζόμαστε σωτήρες και καθοδηγητές για να μας λυτρώσουν.
Η δημιουργική λογιστική της διευθύντριας που βάφτισε τον μισθό των 300 ευρώ σε αύξηση 300% από το μηδέν, είναι ένα ακόμα από τα κυνικά πρόσωπα της εξουσίας που αντιμετωπίζουμε καθημερινά. Είναι το ίδιο πρόσωπο που μας καλεί να πανηγυρίσουμε για την εθνική επιτυχία της εξόδου από τα μνημόνια. Είναι το ίδιο πρόσωπο που μας καλεί να νιώσουμε περήφανοι για τον αναβαθμισμένο γεωστρατηγικό ρόλο της χώρας ενώ το ελληνικό κράτος βυθίζεται στους πολεμικούς σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ. Είναι το ίδιο πρόσωπο που καλεί τους κατοίκους της Β.Χαλκιδικής να νιώσουν τυχεροί για τα μεταλλεία χρυσού και τις θέσεις εργασίας που ανοίγονται ενώ άνθρωποι ακόμα πεθαίνουν από αρσενικό και άλλες επικίνδυνες ουσίες στην περιοχή. Είναι το ίδιο πρόσωπο που καλεί τους κατοίκους της Λευκίμμης να χαρούν για την τουριστική ανάπτυξη του νησιού της Κέρκυρας ενώ οι ίδιοι θα φορτώνονται όλη τη μπόχα της. Και είναι το ίδιο πρόσωπο που βαφτίζει όλα τα παραπάνω “δίκαιη ανάπτυξη” και μας καλεί να την υπηρετήσουμε.
Ας επιστρέψουμε στην εποχή των γενικευμένων ταραχών. Είναι το μόνο εχέγγυο για να αποδείξουμε στους εαυτούς μας και τους γύρω μας την δύναμη που έχουμε στα χέρια μας οι εκμεταλλευόμενοι και οι εκμεταλλευόμενες. Ξέρουμε πως δουλεύει αυτό το σύστημα, ας το καταστρέψουμε. Αυτό είναι το μόνο διαπραγματευτικό μας χαρτί. Καλούμε όλους και όλες που νιώθουν την ίδια οργή με εμάς να πράξουν κατάλληλα ξεσκεπάζοντας τα χίλια πρόσωπα της εξουσίας. Σήμερα τα My Market, αύριο και χθες το κάθε αφεντικό. Χωρίς εκπροσώπους και αυταπάτες, χωρίς γέφυρες συνδιαλλαγής και ανακωχές. Με πλήρη συνείδηση ότι ο δρόμος για την ελευθερία περνά από την χειραφέτηση όλων μας.
Αναρχικές/ανεξέλεγκτες μπουλντόζες
_
bloko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Έπιασαν 20χρονο στην Καλαμάτα για ληστεία - Τί βρήκαν στην κατοχή τους
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
