2019-03-15 06:51:23
Δημοσιεύουμε κείμενο αστυνομικού: Στην πόλη του αστυνομικού παράδοξου, στη συμπρωτεύουσα, δεκάδες «μάχιμοι» αξιωματικοί στιβάζονται, για δεκάδες χρόνια της καριέρας τους, στις κεντρικές
και περίοπτες υπηρεσίες. Στα τμήματα και τις άλλες περιφερειακές υπηρεσίες , που είναι η αιχμή του δόρατος της αστυνόμευσης, οι ανώτεροι αξιωματικοί – διοικητές, είναι ελάχιστοι.
Έτσι δημιουργούνται δύο κατηγορίες ανώτερων αξιωματικών. Η πρώτη κατηγορία
είναι η πολυάριθμη ελίτ που με κάθε τρόπο διαλέγει να υπηρετεί και να
παραμένει στα λεγόμενα, μαγαζιά γωνία. Αποτελείται από υψηλόβαθμα στελέχη,
που είναι ακραία και δυσανάλογα πολλά σε σχέση με τα άτομα που εποπτεύουν.
Περνούν των καιρό τους ευχάριστα, χωρίς διοικητικές, επιχειρησιακές και
λοιπές ευθύνες, μέτρα έξω και αγγαρείες που επωμίζονται αποκλειστικά οι
λίγοι συνάδερφοί τους στα τμήματα.
Πολλοί από αυτούς είναι οι "μαέστροι" των φιάσκων των δικογραφιών των
εγκληματικών οργανώσεων (;;), υποθέσεων δηλαδή που κατέρρευσαν στα
δικαστήρια, ελλείψει επαρκών αποδείξεων, μόνο και μόνο «μήπως παίξουμε λίγο
στο κανάλια». Οι χαώδεις δικογραφίες τους, βασίζονται σε αμφισβητούμενες
απομαγνητοφωνήσεις συνακροάσεων. Και όλος ο χαμός γίνεται για αυτόφωρες
συλλήψεις μελών μίας απροσδιόριστης εγκληματικής οργάνωσης, για ένα
«νουμεράκι», να δείξουμε ότι «δουλεύουμε και είμαστε χρήσιμοι και
αναντικατάστατοι» και ας καταστρέφονται οικογένειες και συνειδήσεις
πολιτών. Η μέθοδος από το 2010 και μετά, είναι η γνωστή πλέον και πανεύκολη
μέθοδος των συνακροάσεων που είναι άπειρες, αλόγιστες, ανεξέλεγκτες. Από
τις συνακροάσεις μπαίνουν τελικά στη δικογραφία λειψές απομαγνητοφωνήσεις
γιατί το αρχικό υλικό, καταστρέφεται και δεν υποβάλλεται, αν και είναι το
έγγραφο (αποδεικτικό μέσο) σε εκτέλεση δικαστικής παραγγελίας (βούλευμα ή
διάταξη). Όλοι αθωώνονται ενώ χαμένη είναι η αξιοπιστία του σώματος, γιατί
κάποιοι καλομαθημένοι, ανεπαρκείς και οκνηροί, προσπαθούν να κερδίσουν
εντυπώσεις. Άσχημες εντυπώσεις και πρόκληση για το δημόσιο συναίσθημα είναι
οι άριστες σχέσεις που σε πολλές περιπτώσεις διατηρούν οι πρώην
αξιωματικοί- τώρα συνταξιούχοι που εργάζονται σε ιδιώτες, με τους νυν.
Πολλοί πρώην που τώρα παρέχουν έξτρα εργασία σε ιδιωτικούς φορείς,
συχνάζουν στις υπηρεσίες, ίσως χάρη του παλιού καλού καιρού.
Αυτοί οι «καλοπερασάκηδες» λοιπόν, δεν υπέγραψαν ποτέ ως μάρτυρες
αστυνομικοί, για να στηρίξουν ενώπιον του δικαστηρίου, τις υποθέσεις που
ενορχήστρωσαν, γιατί φοβούνται να έρθουν αντιμέτωποι, με το δικαστικό σώμα,
τους ανθρώπους που συνέλαβαν, τους συγγενείς τους και τους δικηγόρους τους.
Πάντα βγάζουν τεχνιέντως «την ουρά τους απ΄ έξω», λαμβάνοντας μαρτυρικές
καταθέσεις που υπαγορεύουν στο κατώτερο αστυνομικό προσωπικό, το οποίο
υπογράφει είτε μη αντιλαμβανόμενο το φιάσκο, ελλείψει γνώσεων και συνολικής
εικόνας, είτε λόγω κάποιας «απροσδιόριστης» φοβίας για το «αφεντικό»
αξιωματικό. Τον υπόλοιπο καιρό τους, τον περνάν σε ακριβές εκπαιδεύσεις
(από τα χρήματα των φορολογούμενων), δημόσιες σχέσεις με «αφεντικά» του
ιδιωτικού τομέα και στις προσωπικές τους δουλειές, παρουσιαζόμενοι στις
υπηρεσίες τους όσο τους αρέσει, όποτε τους αρέσει, χωρίς κανέναν έλεγχο.
Αρκετοί από αυτούς δεσμεύουν πολλά τετραγωνικά μέτρα για το «γραφείο τους»
ή χρησιμοποιούν σαν Ι.Χ., τα υπηρεσιακά αυτοκίνητα, ενώ σχεδόν όλοι έχουν
και πληρωμένο υπηρεσιακό κινητό τηλέφωνο. Δεν έχουν υπηρετήσει ποτέ ή έχουν
υπηρετήσει για ένα-δυο χρόνια το πολύ στα τμήματα ή στις διμοιρίες.
Αυτοπαρουσιάζονται σαν «Άγιοι» και «Μάρτυρες» που χάνουν άδειες και ρεπώ
για χάρη δήθεν της υπηρεσίας, στην οποία εμφανίζονται όμως «κατά το
δοκούν». Η υπηρεσία δήθεν τους οφείλει δεκάδες ρεπό, που στην
πραγματικοτητα ή δουλεύτηκαν από το τηλέφωνο ή στην καλύτερη περίπτωση με
μισάωρο καφέ στο γραφείο.
Στην αντίπερα όχθη βρίσκεται ο μικρός αριθμός ανώτερων αξιωματικών της
Θεσσαλονίκης που υπηρετούν στα τμήματα ή που για πάρα πολλά χρόνια
επωμίστηκαν αληθινές ευθύνες, υπηρετώντας σε τμήματα και περιφερειακές
υπηρεσίες. Η δεύτερη κατηγορία, θεωρείται εσφαλμένα από την «ελιτ» σαν
«παρίες». Όμως αυτοί είναι οι αληθινοί διοικητές, δίπλα στον πολίτη και τον
συνάδερφο, καθημερινά αντιμέτωποι με την εγκληματικότητα (κλοπές, ληστείες
κλπ) σε βάρος του πολίτη, με τεράστιες ευθύνες έναντι όλων που επωμίζονται
αποκλειστικά μόνοι τους, χωρίς μέσα (περιπολικά κλπ), σε ακατάλληλες
υποδομές και συνθήκες. Αυτοί οι αξιωματικοί και το προσωπικό τους, είναι οι
αφανείς ήρωες της καθημερινότητας.
Πόσοι ανώτεροι αξιωματικοί της Θεσσαλονίκης είναι αυτοί που δεν έχουν
γράψει ποτέ ούτε μια δικογραφία, δεν έχουν πάει σε μέτρα κ.α. κρυμμένοι στα
μαγαζιά γωνία και πόσοι έχουν φτάσει σε ανώτερους βαθμούς που όλα τους τα
χρόνια υπηρεσίας τα έχουν μόνο σε επιτελεία και σε ειδικές υπηρεσίες; Πόσοι
είναι βοηθοί πάρα τω βοηθώ κ.ο.κ. Η αλήθεια είναι ότι στην συμπρωτεύουσα
έχει χαθεί κάθε μέτρο υπηρεσιακής αξιοπρέπειας.
_
bloko
και περίοπτες υπηρεσίες. Στα τμήματα και τις άλλες περιφερειακές υπηρεσίες , που είναι η αιχμή του δόρατος της αστυνόμευσης, οι ανώτεροι αξιωματικοί – διοικητές, είναι ελάχιστοι.
Έτσι δημιουργούνται δύο κατηγορίες ανώτερων αξιωματικών. Η πρώτη κατηγορία
είναι η πολυάριθμη ελίτ που με κάθε τρόπο διαλέγει να υπηρετεί και να
παραμένει στα λεγόμενα, μαγαζιά γωνία. Αποτελείται από υψηλόβαθμα στελέχη,
που είναι ακραία και δυσανάλογα πολλά σε σχέση με τα άτομα που εποπτεύουν.
Περνούν των καιρό τους ευχάριστα, χωρίς διοικητικές, επιχειρησιακές και
λοιπές ευθύνες, μέτρα έξω και αγγαρείες που επωμίζονται αποκλειστικά οι
λίγοι συνάδερφοί τους στα τμήματα.
Πολλοί από αυτούς είναι οι "μαέστροι" των φιάσκων των δικογραφιών των
εγκληματικών οργανώσεων (;;), υποθέσεων δηλαδή που κατέρρευσαν στα
δικαστήρια, ελλείψει επαρκών αποδείξεων, μόνο και μόνο «μήπως παίξουμε λίγο
στο κανάλια». Οι χαώδεις δικογραφίες τους, βασίζονται σε αμφισβητούμενες
απομαγνητοφωνήσεις συνακροάσεων. Και όλος ο χαμός γίνεται για αυτόφωρες
συλλήψεις μελών μίας απροσδιόριστης εγκληματικής οργάνωσης, για ένα
«νουμεράκι», να δείξουμε ότι «δουλεύουμε και είμαστε χρήσιμοι και
αναντικατάστατοι» και ας καταστρέφονται οικογένειες και συνειδήσεις
πολιτών. Η μέθοδος από το 2010 και μετά, είναι η γνωστή πλέον και πανεύκολη
μέθοδος των συνακροάσεων που είναι άπειρες, αλόγιστες, ανεξέλεγκτες. Από
τις συνακροάσεις μπαίνουν τελικά στη δικογραφία λειψές απομαγνητοφωνήσεις
γιατί το αρχικό υλικό, καταστρέφεται και δεν υποβάλλεται, αν και είναι το
έγγραφο (αποδεικτικό μέσο) σε εκτέλεση δικαστικής παραγγελίας (βούλευμα ή
διάταξη). Όλοι αθωώνονται ενώ χαμένη είναι η αξιοπιστία του σώματος, γιατί
κάποιοι καλομαθημένοι, ανεπαρκείς και οκνηροί, προσπαθούν να κερδίσουν
εντυπώσεις. Άσχημες εντυπώσεις και πρόκληση για το δημόσιο συναίσθημα είναι
οι άριστες σχέσεις που σε πολλές περιπτώσεις διατηρούν οι πρώην
αξιωματικοί- τώρα συνταξιούχοι που εργάζονται σε ιδιώτες, με τους νυν.
Πολλοί πρώην που τώρα παρέχουν έξτρα εργασία σε ιδιωτικούς φορείς,
συχνάζουν στις υπηρεσίες, ίσως χάρη του παλιού καλού καιρού.
Αυτοί οι «καλοπερασάκηδες» λοιπόν, δεν υπέγραψαν ποτέ ως μάρτυρες
αστυνομικοί, για να στηρίξουν ενώπιον του δικαστηρίου, τις υποθέσεις που
ενορχήστρωσαν, γιατί φοβούνται να έρθουν αντιμέτωποι, με το δικαστικό σώμα,
τους ανθρώπους που συνέλαβαν, τους συγγενείς τους και τους δικηγόρους τους.
Πάντα βγάζουν τεχνιέντως «την ουρά τους απ΄ έξω», λαμβάνοντας μαρτυρικές
καταθέσεις που υπαγορεύουν στο κατώτερο αστυνομικό προσωπικό, το οποίο
υπογράφει είτε μη αντιλαμβανόμενο το φιάσκο, ελλείψει γνώσεων και συνολικής
εικόνας, είτε λόγω κάποιας «απροσδιόριστης» φοβίας για το «αφεντικό»
αξιωματικό. Τον υπόλοιπο καιρό τους, τον περνάν σε ακριβές εκπαιδεύσεις
(από τα χρήματα των φορολογούμενων), δημόσιες σχέσεις με «αφεντικά» του
ιδιωτικού τομέα και στις προσωπικές τους δουλειές, παρουσιαζόμενοι στις
υπηρεσίες τους όσο τους αρέσει, όποτε τους αρέσει, χωρίς κανέναν έλεγχο.
Αρκετοί από αυτούς δεσμεύουν πολλά τετραγωνικά μέτρα για το «γραφείο τους»
ή χρησιμοποιούν σαν Ι.Χ., τα υπηρεσιακά αυτοκίνητα, ενώ σχεδόν όλοι έχουν
και πληρωμένο υπηρεσιακό κινητό τηλέφωνο. Δεν έχουν υπηρετήσει ποτέ ή έχουν
υπηρετήσει για ένα-δυο χρόνια το πολύ στα τμήματα ή στις διμοιρίες.
Αυτοπαρουσιάζονται σαν «Άγιοι» και «Μάρτυρες» που χάνουν άδειες και ρεπώ
για χάρη δήθεν της υπηρεσίας, στην οποία εμφανίζονται όμως «κατά το
δοκούν». Η υπηρεσία δήθεν τους οφείλει δεκάδες ρεπό, που στην
πραγματικοτητα ή δουλεύτηκαν από το τηλέφωνο ή στην καλύτερη περίπτωση με
μισάωρο καφέ στο γραφείο.
Στην αντίπερα όχθη βρίσκεται ο μικρός αριθμός ανώτερων αξιωματικών της
Θεσσαλονίκης που υπηρετούν στα τμήματα ή που για πάρα πολλά χρόνια
επωμίστηκαν αληθινές ευθύνες, υπηρετώντας σε τμήματα και περιφερειακές
υπηρεσίες. Η δεύτερη κατηγορία, θεωρείται εσφαλμένα από την «ελιτ» σαν
«παρίες». Όμως αυτοί είναι οι αληθινοί διοικητές, δίπλα στον πολίτη και τον
συνάδερφο, καθημερινά αντιμέτωποι με την εγκληματικότητα (κλοπές, ληστείες
κλπ) σε βάρος του πολίτη, με τεράστιες ευθύνες έναντι όλων που επωμίζονται
αποκλειστικά μόνοι τους, χωρίς μέσα (περιπολικά κλπ), σε ακατάλληλες
υποδομές και συνθήκες. Αυτοί οι αξιωματικοί και το προσωπικό τους, είναι οι
αφανείς ήρωες της καθημερινότητας.
Πόσοι ανώτεροι αξιωματικοί της Θεσσαλονίκης είναι αυτοί που δεν έχουν
γράψει ποτέ ούτε μια δικογραφία, δεν έχουν πάει σε μέτρα κ.α. κρυμμένοι στα
μαγαζιά γωνία και πόσοι έχουν φτάσει σε ανώτερους βαθμούς που όλα τους τα
χρόνια υπηρεσίας τα έχουν μόνο σε επιτελεία και σε ειδικές υπηρεσίες; Πόσοι
είναι βοηθοί πάρα τω βοηθώ κ.ο.κ. Η αλήθεια είναι ότι στην συμπρωτεύουσα
έχει χαθεί κάθε μέτρο υπηρεσιακής αξιοπρέπειας.
_
bloko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Ο Ράμα αναζητά μοντέλο ‘Σένγκεν’ για Κόσοβο, Σκόπια και Μαυροβούνιο
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
