2019-03-18 13:30:06
Η Αλληλεγγύη Γυναικών της Δ.Ε.Κ.Α, συμμετείχε με ομιλία της Βαγενά Σοφίας, σε εκδήλωση, με θέμα:
«Γυναικοκτονίες: Διαπιστώσεις, ερωτήματα και ερωτηματικά», η οποία πραγματοποιήθηκε στο Πάντειο Πανεπιστήμιο του Τμήματος Κοινωνικής Πολιτικής, την Πέμπτη 14 Μαρτίου 2019. Είναι πολύ δύσκολο, για την κοινωνία μας και ιδίως για την ελληνική αστυνομία να αποδεχτεί τον όρο «γυναικοκτονία». Ένας ορισμός που προκαλεί αντιδράσεις, θεωρώντας κατ’ αυτό τον τρόπο, ότι διακρίνεται ο άνθρωπος από την γυναίκα. Στις γυναικοκτονίες, το φύλο του θύματος είναι το κυρίαρχο κριτήριο στην επιτέλεση της ανθρωποκτονίας, η οποία λειτουργεί συνήθως ως τιμωρητική πράξη στη μη συμμόρφωση του θύματος. Πέρα από τα ποσοτικά, που θα πείσουν για την έκταση του προβλήματος, ποιοτικά δεδομένα που αφορούν το κοινωνικό προφίλ του θύματος και του θύτη, τη μεταξύ τους σχέση και γενικότερα τα κοινωνικά συμφραζόμενα της εγκληματικής πράξης μπορούν να μας βοηθήσουν να εμβαθύνουμε και να κατανοήσουμε το μέγεθος του προβλήματος.
Eν έτη 2019, η Ελληνική Αστυνομία, καταγράφει όσα εγκλήματα σχετίζονται με την ανθρώπινη ζωή ως ανθρωποκτονία, κρατάει απλά στατιστικά στοιχεία για τις ανθρωποκτονίες στις οποίες καταγράφεται το φύλο του θύματος, ωστόσο δεν καταγράφονται ποιοτικά στοιχεία, όπως αν ο δράστης είναι σύζυγος ή φίλος του θύματος, κατά συνέπεια δεν μπορεί να πει κανείς με ασφάλεια πόσες γυναικοκτονίες έχουμε. Σύμφωνα με τα στοιχεία του Αρχηγείου της Ελληνικής Αστυνομίας, την τελευταία δεκαετία (2007-2016) οι ανθρωποκτονίες με θύματα γυναίκες κυμαίνονται μεταξύ 25% - 35% του συνόλου των ανθρωποκτονιών που καταγράφονται ανά έτος. Για παράδειγμα, σύμφωνα με τα στατιστικά δεδομένα της Ελληνικής Αστυνομίας, το 2013 δολοφονήθηκαν 103 άντρες και 51 γυναίκες εκ των οποίων, 49 άντρες και 42 γυναίκες σε οικιακό χώρο. Δυστυχώς, δεν καταγράφεται η σχέση και το κίνητρο το οποίο θα έδιναν την πραγματική διάσταση της πράξης, γι αυτό και πρέπει να αλλάξει ο τρόπος καταγραφής του εγκλήματος.
Στην εκδήλωση συμμετείχαν διάφοροι φορείς όπως η Γενική Γραμματέας Ισότητας των φύλων, κα Φωτεινή Κουβέλα, η πρύτανης του Παντείου Πανεπιστημίου, κα Ισμήνη Κριάρη, ο κοσμήτορας της Σχολής Πολιτικών Σχολών, κος Ιωάννης Κουζής, η Πρόεδρος του Τμήματος Κοινωνικής Πολιτικής, κα Δέσποινα Παπαδοπούλου. Επιπροσθέτως, στην εκδήλωση μίλησαν καθηγητές πανεπιστημίου, δικηγόροι, η κοινωνική επιστήμονας-εμπειρογνώμονας σε θέματα ισότητας των φύλων, κα Άννα Βουγιούκα, μέλος της συντακτικής επιτροπής από το ΄ΜΩΒ’, κα Αλεξία Τσούνη και η Κοινωνική Ανθρωπολόγος του κέντρου ΔΙΟΤΙΜΑ, κα Άννα Μιχαλακέλη. Το συντονισμό είχε η καθηγήτρια του Παντείου Πανεπιστημίου κα Γεωργία Πετράκη.
Καθίστανται φανερό λοιπόν, από συζητήσεις που πραγματοποιήθηκαν από τη συγκεκριμένη ημερίδα, βγήκαν πολλές διαπιστώσεις καθώς υπήρξαν πολλά ερωτήματα και από φοιτητές του Πανεπιστημίου σχετικά με τον όρο «γυναικοκτονία». Αυτό όμως που δυστυχώς μπορούμε να πούμε στις αρχές του 2019, είναι ότι κάθε μήνα πια μια γυναικοκτονία, όλο και πιο άγρια, φτάνει στο αστυνομικό δελτίο και γίνεται ορατή και μαζί της και όλες οι ελλείψεις των αρχών, αλλά και της ίδιας της κοινωνίας μας. Οφείλουμε λοιπόν, να καταλάβουμε ότι δεν είναι απλώς ένα προσωπικό πρόβλημα αλλά κοινωνικό.
Αλληλεγγύη Γυναικών Δ.Ε.Κ.Α
πηγή: dekapolice.gr
_
«Γυναικοκτονίες: Διαπιστώσεις, ερωτήματα και ερωτηματικά», η οποία πραγματοποιήθηκε στο Πάντειο Πανεπιστήμιο του Τμήματος Κοινωνικής Πολιτικής, την Πέμπτη 14 Μαρτίου 2019. Είναι πολύ δύσκολο, για την κοινωνία μας και ιδίως για την ελληνική αστυνομία να αποδεχτεί τον όρο «γυναικοκτονία». Ένας ορισμός που προκαλεί αντιδράσεις, θεωρώντας κατ’ αυτό τον τρόπο, ότι διακρίνεται ο άνθρωπος από την γυναίκα. Στις γυναικοκτονίες, το φύλο του θύματος είναι το κυρίαρχο κριτήριο στην επιτέλεση της ανθρωποκτονίας, η οποία λειτουργεί συνήθως ως τιμωρητική πράξη στη μη συμμόρφωση του θύματος. Πέρα από τα ποσοτικά, που θα πείσουν για την έκταση του προβλήματος, ποιοτικά δεδομένα που αφορούν το κοινωνικό προφίλ του θύματος και του θύτη, τη μεταξύ τους σχέση και γενικότερα τα κοινωνικά συμφραζόμενα της εγκληματικής πράξης μπορούν να μας βοηθήσουν να εμβαθύνουμε και να κατανοήσουμε το μέγεθος του προβλήματος.
Eν έτη 2019, η Ελληνική Αστυνομία, καταγράφει όσα εγκλήματα σχετίζονται με την ανθρώπινη ζωή ως ανθρωποκτονία, κρατάει απλά στατιστικά στοιχεία για τις ανθρωποκτονίες στις οποίες καταγράφεται το φύλο του θύματος, ωστόσο δεν καταγράφονται ποιοτικά στοιχεία, όπως αν ο δράστης είναι σύζυγος ή φίλος του θύματος, κατά συνέπεια δεν μπορεί να πει κανείς με ασφάλεια πόσες γυναικοκτονίες έχουμε. Σύμφωνα με τα στοιχεία του Αρχηγείου της Ελληνικής Αστυνομίας, την τελευταία δεκαετία (2007-2016) οι ανθρωποκτονίες με θύματα γυναίκες κυμαίνονται μεταξύ 25% - 35% του συνόλου των ανθρωποκτονιών που καταγράφονται ανά έτος. Για παράδειγμα, σύμφωνα με τα στατιστικά δεδομένα της Ελληνικής Αστυνομίας, το 2013 δολοφονήθηκαν 103 άντρες και 51 γυναίκες εκ των οποίων, 49 άντρες και 42 γυναίκες σε οικιακό χώρο. Δυστυχώς, δεν καταγράφεται η σχέση και το κίνητρο το οποίο θα έδιναν την πραγματική διάσταση της πράξης, γι αυτό και πρέπει να αλλάξει ο τρόπος καταγραφής του εγκλήματος.
Στην εκδήλωση συμμετείχαν διάφοροι φορείς όπως η Γενική Γραμματέας Ισότητας των φύλων, κα Φωτεινή Κουβέλα, η πρύτανης του Παντείου Πανεπιστημίου, κα Ισμήνη Κριάρη, ο κοσμήτορας της Σχολής Πολιτικών Σχολών, κος Ιωάννης Κουζής, η Πρόεδρος του Τμήματος Κοινωνικής Πολιτικής, κα Δέσποινα Παπαδοπούλου. Επιπροσθέτως, στην εκδήλωση μίλησαν καθηγητές πανεπιστημίου, δικηγόροι, η κοινωνική επιστήμονας-εμπειρογνώμονας σε θέματα ισότητας των φύλων, κα Άννα Βουγιούκα, μέλος της συντακτικής επιτροπής από το ΄ΜΩΒ’, κα Αλεξία Τσούνη και η Κοινωνική Ανθρωπολόγος του κέντρου ΔΙΟΤΙΜΑ, κα Άννα Μιχαλακέλη. Το συντονισμό είχε η καθηγήτρια του Παντείου Πανεπιστημίου κα Γεωργία Πετράκη.
Καθίστανται φανερό λοιπόν, από συζητήσεις που πραγματοποιήθηκαν από τη συγκεκριμένη ημερίδα, βγήκαν πολλές διαπιστώσεις καθώς υπήρξαν πολλά ερωτήματα και από φοιτητές του Πανεπιστημίου σχετικά με τον όρο «γυναικοκτονία». Αυτό όμως που δυστυχώς μπορούμε να πούμε στις αρχές του 2019, είναι ότι κάθε μήνα πια μια γυναικοκτονία, όλο και πιο άγρια, φτάνει στο αστυνομικό δελτίο και γίνεται ορατή και μαζί της και όλες οι ελλείψεις των αρχών, αλλά και της ίδιας της κοινωνίας μας. Οφείλουμε λοιπόν, να καταλάβουμε ότι δεν είναι απλώς ένα προσωπικό πρόβλημα αλλά κοινωνικό.
Αλληλεγγύη Γυναικών Δ.Ε.Κ.Α
πηγή: dekapolice.gr
_
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Επεισόδια στο μαθητικό συλλαλητήριο στην Αθήνα
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ