2019-03-18 21:39:20
Η Διεύθυνση Μεταγωγών Δικαστηρίων Αττικής αν δεν αποτελεί την υπ’ αριθμόν ένα αποδιοργανωμένη υπηρεσία στην Αττική, σίγουρα διεκδικεί μία από τις υψηλότερες θέσεις. Η
Διεύθυνση αυτή εδώ και χρόνια παρατημένη στο έλεος της μοίρας λειτουργεί με σχεδόν το ένα τρίτο της δύναμης που της αναλογεί, με συνέπεια να χρειάζεται διαρκώς ενίσχυση. Την ΔΙ.ΜΕ.Δ.Α. ενισχύουν καθημερινά πολλές ήδη ματωμένες υπηρεσίες της Αττικής (Α.Τ., Τ.Α., Τ.Τ., Α.Δ., Ο.Π.Κ.Ε). Ενώ ο κίνδυνος καταστροφής έχει επισημανθεί πάρα πολλές φορές, η Διοίκηση εξακολουθεί να την αφήνει στο περιθώριο και να μην επιδιώκει να βρει λύση. Οι μόνιμοι συνάδελφοι του Μεταγωγών και οι συνάδελφοι που το ενισχύουν καθημερινά δίνουν μάχη να “κρατήσουν το καράβι όρθιο μέσα στη φουρτούνα”. Το ζήτημα είναι γιατί να πρέπει να παίζουν τη σωματική και νομική τους ακεραιότητα στα ζάρια. Πότε η Διοίκηση θα προωθήσει επιτέλους σχεδιασμό για να επιλύσει αυτήν την νοσηρή κατάσταση;
Σύμφωνα με το Π.Δ. 7/2017 «Αναδιάταξη – αναδιοργάνωση, σύσταση και λειτουργία περιφερειακών υπηρεσιών Ελληνικής Αστυνομίας» η ΔΙ.ΜΕ.Δ.Α. είναι αρμόδια μεταξύ άλλων:
για την ασφαλή μεταγωγή, από και προς τα καταστήματα κράτησης που λειτουργούν στο νομό Αττικής, των κρατουμένων οι οποίοι προορίζονται ή προέρχονται από εκτός ορίων του νομού αυτού καταστήματα κράτησης, δικαστήρια και θεραπευτικά ιδρύματα.
Για την τήρηση της τάξης στους χώρους των δικαστηρίων που λειτουργούν στο νομό Αττικής
Η κατάσταση που επικρατεί δεν επαληθεύει ούτε στο ελάχιστο αυτά που προβλέπονται για την αποστολή της Υπηρεσίας. Πολλά και μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι συνάδελφοι τα οποία ταλανίζουν και την εύρυθμη λειτουργία της Υπηρεσίας είναι τα εξής:
– Η Υπηρεσία δεν στελεχώνεται από μόνιμο προσωπικό. Είναι επιτακτική η ανάγκη να στελεχώνεται από προσωπικό μόνιμο, όχι αποσπασμένο ή διατιθέμενο από όλες τις υπηρεσίες της Αττικής, κατάσταση στην οποία δυστυχώς έχει περιέλθει. Το πρόβλημα έλλειψης προσωπικού είναι τεράστιο, οι συνάδελφοι που πηγαίνουν στην υπηρεσία ως αποσπασμενοι (κάποιοι εξ αυτών νεοεξερχόμενοι!) δεν γνωρίζουν καθόλου το αντικείμενο και έτσι κάθε μέρα η κατάσταση είναι δύσκολη και επικίνδυνη. Το τραγικό της υπόθεσης με την ενίσχυση από άλλες Υπηρεσίες, μάλιστα κορυφώνεται με την τοποθέτηση βαθμοφόρων που έχουν αποσπαστεί στο Μεταγωγών στη θέση του Αξιωματικού Υπηρεσίας. Πώς γίνεται μια τέτοια υπηρεσία να λειτουργεί με αποσπασμενους Αξ. Υπ. που εναλλάσσονται ανά δεκαήμερο; Όταν ένας βαθμοφόρος συνηθισμένος σε αντικείμενο τάξης, ασφαλείας ή τροχαίας δίνει το φύλλο πορείας και του ανακοινώνεται ότι θα κάτσει στην καρέκλα του Αξ. Υπ., έρχεται αντιμέτωπος με το χάος!
– Οι συνάδελφοι που απασχολούνται μέσα στις αίθουσες των ακροατηρίων σε πολλές περιπτώσεις δεν επαρκούν. Ειδικά στο Εφετείο που συνήθως εκδικάζονται υποθέσεις με πολλούς κρατούμενους δεν είναι δυνατή η ανταπόκριση στις απαιτήσεις του έργου τους. Δεν είναι δυνατόν με δύο αστυνομικούς στην αίθουσα να έχεις για παράδειγμα τρεις κρατουμένους των οποίων η υπόθεση εκδικάζεται (που όταν εξετάζονται δεν πρέπει να έχουν χειροπέδες), να έχεις τον έλεγχο για τάξη στην αίθουσα, μετά το πέρας της υπόθεσης να πρέπει να κατεβάσεις τους κρατουμένους στα κρατητήρια και κατευθείαν να ανεβάσεις άλλους για επόμενη υπόθεση και να έχεις προσοχή για την έκβαση της επόμενης υπόθεσης με παρόντες κατηγορουμένους!
– Δεν υπάρχει ούτε η στοιχειώδης μέριμνα για φρούρηση του εσωτερικού των δικαστηρίων. Καθ’ όλη τη διάρκεια της εκδίκασης της υπόθεσης, επικίνδυνα σενάρια είναι πανεύκολο να γίνουν πραγματικότητα. Επίσης, επειδή είναι τέτοια η φύση των δικαστηρίων που να προκαλούνται διενέξεις μεταξύ των δύο πλευρών, η παρουσία φρουράς είναι και εδώ απαραίτητη. Πάρα πολλές οι φορές που συνάδελφοι πήγαν να καταθέσουν και δέχθηκαν επίθεση από την πλευρά των κατηγορουμένων.
– Η Υπηρεσία επίσης δεν λειτουργεί με άρτιο και λειτουργικό στόλο. Η κατάσταση που επικρατεί βρίσκει όλους τους συναδέλφους, αλλά και τους κρατουμένους, να επιβιβάζονται προκειμένου να πραγματοποιηθεί η μεταγωγή τους σε μεταγωγικά οχήματα με σπασμένα παρμπρίζ, φθαρμένα ελαστικά, κελιά εντός του μεταγωγικού που ανοίγουν πολύ εύκολα από τους κρατούμενους (όπως έχει γίνει στο παρελθόν), βρώμικα, χωρίς απολύμανση κ.α. Επίσης, δεν υπάρχει ειδικός χώρος για τις μεταγόμενες μητέρες που φροντίζουν τα βρέφη τους. Σε περίπτωση ατυχήματος ποιος θα πάρει την ευθύνη;
– Δεν πραγματοποιείται εμβολιασμός στους συνάδελφους. Καθημερινά μεταγάγονται δεκάδες κρατούμενοι οι οποίοι πάσχουν από πολλές ασθένειες, τη στιγμή που εμβολιασμός στο αστυνομικό προσωπικό δεν έχει πραγματοποιηθεί ούτε μια φορά στα χρονικά. Η υγεία των συναδέλφων βρίσκεται στο στόχαστρο.
– Η υπερεργασία έχει γίνει συνήθεια στο Μεταγωγών. Ειδικά για εκείνους που απασχολούνται σε μεταγωγές σε κάθε γωνιά της Ελλάδας, το 40ωρο τη βδομάδα μοιάζει με σενάριο φαντασίας. Τα προβλεπόμενα για την υπερεργασία δεν εφαρμόζονται από τη Διοίκηση με αποτέλεσμα το σφαγιασμό ενός ιερού εργασιακού δικαιώματος των συναδέλφων μας.
– Η ανακοίνωση υπηρεσίας πραγματοποιείται καθημερινά πολύ αργά το απόγευμα, συνήθως μετά τις 18.00. Η οργάνωση της καθημερινότητας των συναδέλφων μας για κάποιους δεν έχει καμιά αξία. Άραγε πώς θα τους φαινόταν αν ήταν στη θέση τους, κι έπαιρναν ένα απόγευμα τηλέφωνο για υπηρεσία και τους ανακοινωνόταν ότι την επόμενη μέρα θα έπρεπε να βρίσκονται πρωί στην έδρα για μεταγωγή στα Χανιά ή τη Ρόδο;
– Όλες οι διεργασίες της Υπηρεσίας λαμβάνουν χώρα σε ένα κτήριο που καταρρέει μέρα με τη μέρα περισσότερο. Η εικόνα της Υπηρεσίας με τα νερά να στάζουν από παντού, με τεράστιους όγκους σκουπιδιών, χωρίς επαρκή φωτισμό στα κρατητήρια, στα υπόγεια πρέπει να διορθωθεί τώρα. Πώς είναι δυνατόν οι συνάδελφοι να εργάζονται σε ένα σχετικά νεόδμηρο κτήριο, το οποίο όμως τείνει να γίνει εντελώς ακατάλληλο, λόγω της αδιαφορίας των υπεθύνων;
Όλα τα παραπάνω περιγράφουν μία κατάσταση προβληματική η οποία στέκεται εμπόδιο στην ασφαλή άσκηση του έργου των συναδέλφων μας, εγκυμονώντας κινδύνους γι’ αστυνομικούς, κρατουμένους και πολίτες. Το προκλητικό της υπόθεσης είναι ότι η κατάσταση αυτή υφίσταται για χρόνια.
Τι έχει να απαντήσει η Διοίκηση γι’ αυτήν την αδράνεια;
Πότε και ποια, επιτέλους Κυβέρνηση θα δώσει λύση;
Δεν είμαστε υποχρεωμένοι να εργαζόμαστε σε συνθήκες που εγκυμονούν κινδύνους οι οποίοι μπορούν να μας φέρουν προ ευθυνών, για τις οποίες δεν είμαστε πραγματικά υπεύθυνοι.
Επιφυλασσόμαστε για τα νόμιμα δικαιώματά μας.
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΩΝ
protast.gr
_
Διεύθυνση αυτή εδώ και χρόνια παρατημένη στο έλεος της μοίρας λειτουργεί με σχεδόν το ένα τρίτο της δύναμης που της αναλογεί, με συνέπεια να χρειάζεται διαρκώς ενίσχυση. Την ΔΙ.ΜΕ.Δ.Α. ενισχύουν καθημερινά πολλές ήδη ματωμένες υπηρεσίες της Αττικής (Α.Τ., Τ.Α., Τ.Τ., Α.Δ., Ο.Π.Κ.Ε). Ενώ ο κίνδυνος καταστροφής έχει επισημανθεί πάρα πολλές φορές, η Διοίκηση εξακολουθεί να την αφήνει στο περιθώριο και να μην επιδιώκει να βρει λύση. Οι μόνιμοι συνάδελφοι του Μεταγωγών και οι συνάδελφοι που το ενισχύουν καθημερινά δίνουν μάχη να “κρατήσουν το καράβι όρθιο μέσα στη φουρτούνα”. Το ζήτημα είναι γιατί να πρέπει να παίζουν τη σωματική και νομική τους ακεραιότητα στα ζάρια. Πότε η Διοίκηση θα προωθήσει επιτέλους σχεδιασμό για να επιλύσει αυτήν την νοσηρή κατάσταση;
Σύμφωνα με το Π.Δ. 7/2017 «Αναδιάταξη – αναδιοργάνωση, σύσταση και λειτουργία περιφερειακών υπηρεσιών Ελληνικής Αστυνομίας» η ΔΙ.ΜΕ.Δ.Α. είναι αρμόδια μεταξύ άλλων:
για την ασφαλή μεταγωγή, από και προς τα καταστήματα κράτησης που λειτουργούν στο νομό Αττικής, των κρατουμένων οι οποίοι προορίζονται ή προέρχονται από εκτός ορίων του νομού αυτού καταστήματα κράτησης, δικαστήρια και θεραπευτικά ιδρύματα.
Για την τήρηση της τάξης στους χώρους των δικαστηρίων που λειτουργούν στο νομό Αττικής
Η κατάσταση που επικρατεί δεν επαληθεύει ούτε στο ελάχιστο αυτά που προβλέπονται για την αποστολή της Υπηρεσίας. Πολλά και μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι συνάδελφοι τα οποία ταλανίζουν και την εύρυθμη λειτουργία της Υπηρεσίας είναι τα εξής:
– Η Υπηρεσία δεν στελεχώνεται από μόνιμο προσωπικό. Είναι επιτακτική η ανάγκη να στελεχώνεται από προσωπικό μόνιμο, όχι αποσπασμένο ή διατιθέμενο από όλες τις υπηρεσίες της Αττικής, κατάσταση στην οποία δυστυχώς έχει περιέλθει. Το πρόβλημα έλλειψης προσωπικού είναι τεράστιο, οι συνάδελφοι που πηγαίνουν στην υπηρεσία ως αποσπασμενοι (κάποιοι εξ αυτών νεοεξερχόμενοι!) δεν γνωρίζουν καθόλου το αντικείμενο και έτσι κάθε μέρα η κατάσταση είναι δύσκολη και επικίνδυνη. Το τραγικό της υπόθεσης με την ενίσχυση από άλλες Υπηρεσίες, μάλιστα κορυφώνεται με την τοποθέτηση βαθμοφόρων που έχουν αποσπαστεί στο Μεταγωγών στη θέση του Αξιωματικού Υπηρεσίας. Πώς γίνεται μια τέτοια υπηρεσία να λειτουργεί με αποσπασμενους Αξ. Υπ. που εναλλάσσονται ανά δεκαήμερο; Όταν ένας βαθμοφόρος συνηθισμένος σε αντικείμενο τάξης, ασφαλείας ή τροχαίας δίνει το φύλλο πορείας και του ανακοινώνεται ότι θα κάτσει στην καρέκλα του Αξ. Υπ., έρχεται αντιμέτωπος με το χάος!
– Οι συνάδελφοι που απασχολούνται μέσα στις αίθουσες των ακροατηρίων σε πολλές περιπτώσεις δεν επαρκούν. Ειδικά στο Εφετείο που συνήθως εκδικάζονται υποθέσεις με πολλούς κρατούμενους δεν είναι δυνατή η ανταπόκριση στις απαιτήσεις του έργου τους. Δεν είναι δυνατόν με δύο αστυνομικούς στην αίθουσα να έχεις για παράδειγμα τρεις κρατουμένους των οποίων η υπόθεση εκδικάζεται (που όταν εξετάζονται δεν πρέπει να έχουν χειροπέδες), να έχεις τον έλεγχο για τάξη στην αίθουσα, μετά το πέρας της υπόθεσης να πρέπει να κατεβάσεις τους κρατουμένους στα κρατητήρια και κατευθείαν να ανεβάσεις άλλους για επόμενη υπόθεση και να έχεις προσοχή για την έκβαση της επόμενης υπόθεσης με παρόντες κατηγορουμένους!
– Δεν υπάρχει ούτε η στοιχειώδης μέριμνα για φρούρηση του εσωτερικού των δικαστηρίων. Καθ’ όλη τη διάρκεια της εκδίκασης της υπόθεσης, επικίνδυνα σενάρια είναι πανεύκολο να γίνουν πραγματικότητα. Επίσης, επειδή είναι τέτοια η φύση των δικαστηρίων που να προκαλούνται διενέξεις μεταξύ των δύο πλευρών, η παρουσία φρουράς είναι και εδώ απαραίτητη. Πάρα πολλές οι φορές που συνάδελφοι πήγαν να καταθέσουν και δέχθηκαν επίθεση από την πλευρά των κατηγορουμένων.
– Η Υπηρεσία επίσης δεν λειτουργεί με άρτιο και λειτουργικό στόλο. Η κατάσταση που επικρατεί βρίσκει όλους τους συναδέλφους, αλλά και τους κρατουμένους, να επιβιβάζονται προκειμένου να πραγματοποιηθεί η μεταγωγή τους σε μεταγωγικά οχήματα με σπασμένα παρμπρίζ, φθαρμένα ελαστικά, κελιά εντός του μεταγωγικού που ανοίγουν πολύ εύκολα από τους κρατούμενους (όπως έχει γίνει στο παρελθόν), βρώμικα, χωρίς απολύμανση κ.α. Επίσης, δεν υπάρχει ειδικός χώρος για τις μεταγόμενες μητέρες που φροντίζουν τα βρέφη τους. Σε περίπτωση ατυχήματος ποιος θα πάρει την ευθύνη;
– Δεν πραγματοποιείται εμβολιασμός στους συνάδελφους. Καθημερινά μεταγάγονται δεκάδες κρατούμενοι οι οποίοι πάσχουν από πολλές ασθένειες, τη στιγμή που εμβολιασμός στο αστυνομικό προσωπικό δεν έχει πραγματοποιηθεί ούτε μια φορά στα χρονικά. Η υγεία των συναδέλφων βρίσκεται στο στόχαστρο.
– Η υπερεργασία έχει γίνει συνήθεια στο Μεταγωγών. Ειδικά για εκείνους που απασχολούνται σε μεταγωγές σε κάθε γωνιά της Ελλάδας, το 40ωρο τη βδομάδα μοιάζει με σενάριο φαντασίας. Τα προβλεπόμενα για την υπερεργασία δεν εφαρμόζονται από τη Διοίκηση με αποτέλεσμα το σφαγιασμό ενός ιερού εργασιακού δικαιώματος των συναδέλφων μας.
– Η ανακοίνωση υπηρεσίας πραγματοποιείται καθημερινά πολύ αργά το απόγευμα, συνήθως μετά τις 18.00. Η οργάνωση της καθημερινότητας των συναδέλφων μας για κάποιους δεν έχει καμιά αξία. Άραγε πώς θα τους φαινόταν αν ήταν στη θέση τους, κι έπαιρναν ένα απόγευμα τηλέφωνο για υπηρεσία και τους ανακοινωνόταν ότι την επόμενη μέρα θα έπρεπε να βρίσκονται πρωί στην έδρα για μεταγωγή στα Χανιά ή τη Ρόδο;
– Όλες οι διεργασίες της Υπηρεσίας λαμβάνουν χώρα σε ένα κτήριο που καταρρέει μέρα με τη μέρα περισσότερο. Η εικόνα της Υπηρεσίας με τα νερά να στάζουν από παντού, με τεράστιους όγκους σκουπιδιών, χωρίς επαρκή φωτισμό στα κρατητήρια, στα υπόγεια πρέπει να διορθωθεί τώρα. Πώς είναι δυνατόν οι συνάδελφοι να εργάζονται σε ένα σχετικά νεόδμηρο κτήριο, το οποίο όμως τείνει να γίνει εντελώς ακατάλληλο, λόγω της αδιαφορίας των υπεθύνων;
Όλα τα παραπάνω περιγράφουν μία κατάσταση προβληματική η οποία στέκεται εμπόδιο στην ασφαλή άσκηση του έργου των συναδέλφων μας, εγκυμονώντας κινδύνους γι’ αστυνομικούς, κρατουμένους και πολίτες. Το προκλητικό της υπόθεσης είναι ότι η κατάσταση αυτή υφίσταται για χρόνια.
Τι έχει να απαντήσει η Διοίκηση γι’ αυτήν την αδράνεια;
Πότε και ποια, επιτέλους Κυβέρνηση θα δώσει λύση;
Δεν είμαστε υποχρεωμένοι να εργαζόμαστε σε συνθήκες που εγκυμονούν κινδύνους οι οποίοι μπορούν να μας φέρουν προ ευθυνών, για τις οποίες δεν είμαστε πραγματικά υπεύθυνοι.
Επιφυλασσόμαστε για τα νόμιμα δικαιώματά μας.
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΩΝ
protast.gr
_
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
