ΝΕΑ VIDEO NEA PHOTO NEA

 | 

Μόνος ο πολίτης απέναντι στο έγκλημα..

Ριζικό και διαχρονικό πρόβλημα στην Ελλάδα είναι η ελλιπής αστυνόμευση και η πρόχειρη εφαρμογή του νόμου, με αποτέλεσμα να κλονίζονται η αίσθηση ασφάλειας των πολιτών και η εμπιστοσύνη στη Δικαιοσύνη. 

Η αδυναμία του κράτους να επιβάλει την τάξη και να εξασφαλίσει την κοινωνική γαλήνη υποχρεώνει τους πολίτες είτε να υπομένουν παραβατικές συμπεριφορές, είτε να συγκρούονται με τους παραβάτες οι ίδιοι, είτε να εφευρίσκουν τρόπους να εκμεταλλευθούν την κατάσταση, διαιωνίζοντας έτσι την αντικοινωνική συμπεριφορά. Από την ατιμωρησία μεγάλων παραβατών έως τους καπνίζοντες σε δημόσιους χώρους, συνήθως εναπόκειται στους ίδιους τους πολίτες να απαιτήσουν την εφαρμογή του νόμου, προκαλώντας έτσι την άμεση αντιπαράθεση μεταξύ τους.

Το σχέδιο του νέου Ποινικού Κώδικα και του νέου Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, που δόθηκε στη δημόσια διαβούλευση, παρ’ όλες τις θετικές ρυθμίσεις που προτείνει, ενέχει και τον κίνδυνο να ενισχύσει την αίσθηση ατιμωρησίας και αδικίας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται στην κοινωνία και στην πολιτική σκηνή. Προτείνει, μεταξύ άλλων, εγκλήματα όπως η κλοπή, η απάτη, η υπεξαίρεση και η απιστία να διώκονται μόνο κατόπιν μήνυσης του θύματος, όχι αυτεπαγγέλτως. Η πολιτεία, δηλαδή, απομακρύνεται από το έγκλημα, απεμπολώντας την ευθύνη της να υπερασπίζεται τα θεμελιώδη συνταγματικά δικαιώματά του πολίτη. Τώρα θα τον αναγκάζει να επωμισθεί ο ίδιος την ευθύνη της δίωξης του παραβάτη. Δεν θέλει πολλή σκέψη για να καταλάβουμε ότι πολλά θύματα είτε θα επιλέξουν να μην προβούν σε μηνύσεις επειδή φοβούνται ότι είναι μάταιος κόπος είτε θα φοβηθούν τα αντίποινα, μιας και η τύχη του παραβάτη θα εξαρτάται από τη δική τους μήνυση και μόνο. Πόσοι πολίτες θα εμπιστευθούν την πολιτεία όταν ο κλέφτης, ο απατεώνας ή όποιος άλλος τούς απειλήσει;

Αναγκάζοντας τον πολίτη να επωμισθεί και αυτό το βάρος –μαζί με ρυθμίσεις που οδηγούν στην ατιμωρησία για πολλά αδικήματα– η πολιτεία όχι μόνο δεν υπερασπίζεται την κοινωνική γαλήνη, αλλά, αντιθέτως, την υπονομεύει. Αφήνει τον πολίτη έκθετο, ενθαρρύνοντας έτσι και την εγκληματικότητα και την αίσθηση ότι δεν υπάρχει Δικαιοσύνη. Η οργή και η επακόλουθη στροφή προς την αυτοδικία ενισχύουν τις πολιτικές δυνάμεις που βασίζουν την επιρροή τους στη θέληση για αυτοδικία. Ο σοφός Σόλων σημείωσε ότι δικαιοσύνη υπάρχει μόνο όταν ουδείς αδιαφορεί για την αδικία. Εμείς, ως πιο σοφοί, σκοπεύουμε να αποσύρουμε την πολιτεία από το πλευρό του πολίτη, να τον αφήσουμε μόνο εναντίον του εγκλήματος. Προς τίνος το όφελος;

του κ.Ν.Κωσταντάρα
greece-salonikia