2019-04-01 07:00:32
Η απόφαση για κατάτμηση τεσσάρων δήμων, μεταξύ αυτών και του Δήμου Λέσβου, την τελευταία στιγμή, προκάλεσε αντιδράσεις από βουλευτές και στελέχη που θέλουν να «εξυπηρετηθεί» και η δική τους εκλογική περιφέρεια.
Τον Φεβρουάριο του 2015 ο νέος τότε υπουργός Εσωτερικών κ. Νίκος Βούτσης εξήγγειλε την αποδιάρθρωση του «Καλλικράτη». Η χωροταξία των δήμων θα άλλαζε και σύμφωνα με τον ίδιο η αναδιάρθρωση θα γινόταν «σταδιακά και οι ενδιαφερόμενοι θα γνωρίζουν το πλαίσιο πολύ πριν από τις επόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές» (26.2.2015). Τώρα πάνω στην προεκλογική τούρλα ο νέος υπουργός Εσωτερικών ο κ. Αλ. Χαρίτσης ανακοίνωσε τη διάσπαση κάποιων δήμων, μερικές εβδομάδες πριν από τις αυτοδιοικητικές εκλογές Φυσικά ουδείς περιμένει συνέπεια λόγων και έργων από αυτή την κυβέρνηση, αλλά το ερώτημα είναι γιατί σπάει στα δύο ο Δήμος Κέρκυρας και όχι της Ρόδου; Γιατί χωρίζει ο Δήμος Σερβίων-Βελβεντού, αντί του Δήμου Αλικαρνασσού στον νομό Ηρακλείου που είναι και ο καημός του τοπικού βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ κ. Γιάννη Μιχελογιαννάκη;
Bεβαίως, οι πελατειακές λογικές (οι μόνες που υπηρέτησε με συνέπεια ο ΣΥΡΙΖΑ) δεν έχουν ορθολογικές απαντήσεις. Oποιος φωνάζει περισσότερο, ή εξυπηρετεί καλύτερα τις εκλογικές σκοπιμότητες των κυβερνώντων, παίρνει. Ο βουλευτής Αρκαδίας του ΣΥΡΙΖΑ κ. Γιώργος Παπαηλιού, που ήθελε να σπάσει και η Γορτυνία, θα περιμένει. Να σημειώσουμε ότι η Πολιτική Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ, που συνεδρίασε υπό τον πρωθυπουργό, αποφάσισε αρχικώς την κατάτμηση τεσσάρων Δήμων Κέρκυρας, Κεφαλονιάς, Λέσβου, Βελβεντού. Σύμφωνα με τον καλά πληροφορημένο διαδικτυακό τόπο για τα αυτοδιοικητικά (aftodioikisi.gr), «μετά τη διαρροή της πληροφορίας για “σπάσιμο” τεσσάρων δήμων, υπήρξε έντονη αντίδραση από τον βουλευτή Σάμου του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρη Σεβαστάκη αλλά και από την τοπική οργάνωση του κόμματος, που απαίτησαν τη διάσπαση σε δύο δήμους του Δήμου Σάμου. Κάτι που φαίνεται ότι θα περιληφθεί στη διάταξη που πρόκειται να κατατεθεί στη Βουλή». Τελικώς περιελήφθη...
Εννεαετής βίος
Το δεύτερο χαρακτηριστικό των πελατειακών λογικών είναι ότι τα μεγαλεπήβολα σχέδια του κεντρικού κράτους για την αρχιτεκτονική της Αυτοδιοίκησης ζουν περίπου εννιά χρόνια. Το 1997 ψηφίστηκε από το ΠΑΣΟΚ ο «Καποδίστριας», που συνένωνε τους χιλιάδες δήμους και κοινότητες σε 910 ΟΤΑ. Το 2006 η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας τον χαντάκωσε επειδή έκανε την πιο... μακρόχρονη απεργία πείνας στην παγκόσμια ιστορία ο κ. Κώστας Ζουράρις με στόχο την αυτονόμηση του Δήμου Βραχασίου. Το 2010 ψηφίστηκε ο «Καλλικράτης» που μείωσε τους δήμους σε 325. Το 2019 η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ άρχισε τη χαρτοκοπτική στην αρχιτεκτονική του. Διχοτομεί κάποιους δήμους, κρατά ενιαίους κάποιους άλλους· σε νομοθετική δουλειά να βρισκόμαστε...
Το τρίτο που αγνοεί η κυβέρνηση είναι ότι οι πελατειακές λογικές εκδικούνται. Οι λίγοι ευνοημένοι πιθανώς να την ευγνωμονούν (και η λέξη «πιθανώς» υπογραμμισμένη), αλλά υπάρχουν πολλοί που νιώθουν ριγμένοι και θα εκδικηθούν. Το 2006, για παράδειγμα, είχαμε και σοβαρά επεισόδια από τους αδικημένους: εκπρόσωποι της «ιστορικής Φαλάνης» από τη Λάρισα πολιόρκησαν το γραφείο του πρωθυπουργού και του υπουργού Εσωτερικών με αίτημα την απόσχισή τους· οι κάτοικοι του Πλαταμώνα έκλειναν περιοδικώς την εθνική οδό· σε κάποια χωριά της Χαλκιδικής πήραν τα όπλα και έκαιγαν λάστιχα στις πλατείες. Γενικώς, η κυβέρνηση τότε έκανε το χατίρι του κ. Κώστα Ζουράρι και της παρέας του για αυτονόμηση του Βραχασίου και δυσαρέστησε ολόκληρη τη χώρα.
Βεβαίως, «όσα ξέρει ο νοικοκύρης δεν τα ξέρει ο κόσμος όλος» συμπεριλαμβανομένων του κ. Αλέκου Παπαδόπουλου, που χάραξε τον «Καποδίστρια», και του κ. Γιάννη Ραγκούση, που έφτιαξε τον «Καλλικράτη». Πιθανώς να έχουν δίκιο οι κάτοικοι του Βελβεντού Κοζάνης που θέλουν να αποσχισθούν από τα Σέρβια, αλλά το πρόβλημα είναι ότι το δικό τους δίκιο θέλουν να το πληρώνουν οι κάτοικοι του Τυμπακίου στο Ηράκλειο, που επίσης θα ήθελαν να διασπαστεί ο δήμος τους στα εξ ων συνετέθη το 2010, και ο κ. Χαρίτσης δεν το επιτρέπει. Με άλλα λόγια, το πρόβλημα είναι ότι οι επιθυμίες των πολιτών δεν αντισταθμίζονται από το κόστος τους. Το σπάσιμο ενός δήμου δημιουργεί έξοδα· διπλές αντιμισθίες για δημάρχους, αντιδημάρχους και παρατρεχάμενους, διπλές υποδομές κ.λπ. Ολα αυτά δεν θα τα πληρώσουν αυτοί που θα έχουν το δημαρχείο στη γειτονιά τους, αλλά κάποιοι που δεν θα ξέρουν καν την ύπαρξη του εν λόγω δήμου.
Ιδίοις εξόδοις
Ο «Καλλικράτης» που είχε χαράξει η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, πριν από την ψήφιση του μνημονίου, το 2010 είχε στόχο την εξοικονόμηση 1,2 δισ. ευρώ ετησίως από λειτουργικά έξοδα· πού ‘σαι Γιάννη (Ραγκούση) που ‘λεγες... Θα ήταν πολύ διαφορετικά τα πράγματα αν οι ίδιοι οι δημότες αποφάσιζαν με τον παρά τους τα διοικητικά όρια των δήμων. Αν η Τοπική Αυτοδιοίκηση είχε π.χ. τον ΕΝΦΙΑ, αντί να επιχορηγείται από το κεντρικό κράτος, πιθανότατα θα είχαμε συνενώσεις δήμων αντί των αιτημάτων για τον κατακερματισμό τους. Οι κάτοικοι δεν θα σκέφτονταν μόνο πόσο «ιστορικό» και «μαρτυρικό» ήταν κατά το παρελθόν το χωριό τους, αλλά και πόσα θα πληρώνουν στο παρόν για να έχουν ευπρεπείς υπηρεσίες. Θα δημιουργούσαν συνέργειες για ίδιον όφελος αντί να φτιάχνουν τεχνητές διαχωριστικές γραμμές εξόδοις άλλων.
Επιπλέον, κάθε κυβέρνηση δεν θα είχε τις γκρίνιες «γιατί χωρίζεται ο Δήμος Σάμου και όχι της Ζακύνθου» και θα γλίτωνε τις διαρκείς οχλήσεις βουλευτών και τοπικών παραγόντων με το αίτημα «σπάσε κι εμένα μπάρμπα». Θα ασχολιόταν με σοβαρότερα πράγματα, όπως ο σχεδιασμός των κεντρικών δομών που να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις του 21ου αιώνα. Ομως το δέλεαρ κάθε υπουργού Εσωτερικών να ανακοινώσει «κατόπιν ενεργειών του υπουργού ικανοποιείται ένα πάγιο και δίκαιο αίτημα...», κερδίζει τη λογική. Ετσι θα προχωράμε από «μεγάλο σχέδιο» σε «μεγαλύτερο σχέδιο» για την αρχιτεκτονική της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και από μικρές ρουσφετολογικές διευθετήσεις σε ακόμη μικρότερες.
Αλλά η εξάρτηση των δήμων από το κεντρικό κράτος δεν δημιουργεί μόνο πονοκεφάλους στον υπουργό. Δημιουργεί και ευκαιρίες προσλήψεων, λίγους μήνες πριν από τις εκλογές, και την ψευδαίσθηση ότι με παλιά κόλπα θα έρθουν καινούργιοι ψήφοι. Ο κ. Χαρίτσης καταργεί την απαγόρευση που ίσχυε για προσλήψεις κατά την προεκλογική περίοδο, κάτι που προέβλεπε ακόμη και ο «Κλεισθένης», το νομοσχέδιο που ξεκίνησε ο κ. Βούτσης και ολοκληρώνει άκρως ρουσφετολογικώς ο κ. Χαρίτσης. Κι επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ, ως γνωστόν, έχει πρόβλημα να βρει υποψηφίους, δεν θα ισχύσουν τα ασυμβίβαστα του «Κλεισθένη» που προέβλεπαν παραίτηση από τη θέση 18 μήνες πριν από τις εκλογές, επειδή -λέει- ο νόμος ψηφίστηκε πριν από οκτώ μήνες.
parapona-rodou
Τον Φεβρουάριο του 2015 ο νέος τότε υπουργός Εσωτερικών κ. Νίκος Βούτσης εξήγγειλε την αποδιάρθρωση του «Καλλικράτη». Η χωροταξία των δήμων θα άλλαζε και σύμφωνα με τον ίδιο η αναδιάρθρωση θα γινόταν «σταδιακά και οι ενδιαφερόμενοι θα γνωρίζουν το πλαίσιο πολύ πριν από τις επόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές» (26.2.2015). Τώρα πάνω στην προεκλογική τούρλα ο νέος υπουργός Εσωτερικών ο κ. Αλ. Χαρίτσης ανακοίνωσε τη διάσπαση κάποιων δήμων, μερικές εβδομάδες πριν από τις αυτοδιοικητικές εκλογές Φυσικά ουδείς περιμένει συνέπεια λόγων και έργων από αυτή την κυβέρνηση, αλλά το ερώτημα είναι γιατί σπάει στα δύο ο Δήμος Κέρκυρας και όχι της Ρόδου; Γιατί χωρίζει ο Δήμος Σερβίων-Βελβεντού, αντί του Δήμου Αλικαρνασσού στον νομό Ηρακλείου που είναι και ο καημός του τοπικού βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ κ. Γιάννη Μιχελογιαννάκη;
Bεβαίως, οι πελατειακές λογικές (οι μόνες που υπηρέτησε με συνέπεια ο ΣΥΡΙΖΑ) δεν έχουν ορθολογικές απαντήσεις. Oποιος φωνάζει περισσότερο, ή εξυπηρετεί καλύτερα τις εκλογικές σκοπιμότητες των κυβερνώντων, παίρνει. Ο βουλευτής Αρκαδίας του ΣΥΡΙΖΑ κ. Γιώργος Παπαηλιού, που ήθελε να σπάσει και η Γορτυνία, θα περιμένει. Να σημειώσουμε ότι η Πολιτική Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ, που συνεδρίασε υπό τον πρωθυπουργό, αποφάσισε αρχικώς την κατάτμηση τεσσάρων Δήμων Κέρκυρας, Κεφαλονιάς, Λέσβου, Βελβεντού. Σύμφωνα με τον καλά πληροφορημένο διαδικτυακό τόπο για τα αυτοδιοικητικά (aftodioikisi.gr), «μετά τη διαρροή της πληροφορίας για “σπάσιμο” τεσσάρων δήμων, υπήρξε έντονη αντίδραση από τον βουλευτή Σάμου του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρη Σεβαστάκη αλλά και από την τοπική οργάνωση του κόμματος, που απαίτησαν τη διάσπαση σε δύο δήμους του Δήμου Σάμου. Κάτι που φαίνεται ότι θα περιληφθεί στη διάταξη που πρόκειται να κατατεθεί στη Βουλή». Τελικώς περιελήφθη...
Εννεαετής βίος
Το δεύτερο χαρακτηριστικό των πελατειακών λογικών είναι ότι τα μεγαλεπήβολα σχέδια του κεντρικού κράτους για την αρχιτεκτονική της Αυτοδιοίκησης ζουν περίπου εννιά χρόνια. Το 1997 ψηφίστηκε από το ΠΑΣΟΚ ο «Καποδίστριας», που συνένωνε τους χιλιάδες δήμους και κοινότητες σε 910 ΟΤΑ. Το 2006 η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας τον χαντάκωσε επειδή έκανε την πιο... μακρόχρονη απεργία πείνας στην παγκόσμια ιστορία ο κ. Κώστας Ζουράρις με στόχο την αυτονόμηση του Δήμου Βραχασίου. Το 2010 ψηφίστηκε ο «Καλλικράτης» που μείωσε τους δήμους σε 325. Το 2019 η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ άρχισε τη χαρτοκοπτική στην αρχιτεκτονική του. Διχοτομεί κάποιους δήμους, κρατά ενιαίους κάποιους άλλους· σε νομοθετική δουλειά να βρισκόμαστε...
Το τρίτο που αγνοεί η κυβέρνηση είναι ότι οι πελατειακές λογικές εκδικούνται. Οι λίγοι ευνοημένοι πιθανώς να την ευγνωμονούν (και η λέξη «πιθανώς» υπογραμμισμένη), αλλά υπάρχουν πολλοί που νιώθουν ριγμένοι και θα εκδικηθούν. Το 2006, για παράδειγμα, είχαμε και σοβαρά επεισόδια από τους αδικημένους: εκπρόσωποι της «ιστορικής Φαλάνης» από τη Λάρισα πολιόρκησαν το γραφείο του πρωθυπουργού και του υπουργού Εσωτερικών με αίτημα την απόσχισή τους· οι κάτοικοι του Πλαταμώνα έκλειναν περιοδικώς την εθνική οδό· σε κάποια χωριά της Χαλκιδικής πήραν τα όπλα και έκαιγαν λάστιχα στις πλατείες. Γενικώς, η κυβέρνηση τότε έκανε το χατίρι του κ. Κώστα Ζουράρι και της παρέας του για αυτονόμηση του Βραχασίου και δυσαρέστησε ολόκληρη τη χώρα.
Βεβαίως, «όσα ξέρει ο νοικοκύρης δεν τα ξέρει ο κόσμος όλος» συμπεριλαμβανομένων του κ. Αλέκου Παπαδόπουλου, που χάραξε τον «Καποδίστρια», και του κ. Γιάννη Ραγκούση, που έφτιαξε τον «Καλλικράτη». Πιθανώς να έχουν δίκιο οι κάτοικοι του Βελβεντού Κοζάνης που θέλουν να αποσχισθούν από τα Σέρβια, αλλά το πρόβλημα είναι ότι το δικό τους δίκιο θέλουν να το πληρώνουν οι κάτοικοι του Τυμπακίου στο Ηράκλειο, που επίσης θα ήθελαν να διασπαστεί ο δήμος τους στα εξ ων συνετέθη το 2010, και ο κ. Χαρίτσης δεν το επιτρέπει. Με άλλα λόγια, το πρόβλημα είναι ότι οι επιθυμίες των πολιτών δεν αντισταθμίζονται από το κόστος τους. Το σπάσιμο ενός δήμου δημιουργεί έξοδα· διπλές αντιμισθίες για δημάρχους, αντιδημάρχους και παρατρεχάμενους, διπλές υποδομές κ.λπ. Ολα αυτά δεν θα τα πληρώσουν αυτοί που θα έχουν το δημαρχείο στη γειτονιά τους, αλλά κάποιοι που δεν θα ξέρουν καν την ύπαρξη του εν λόγω δήμου.
Ιδίοις εξόδοις
Ο «Καλλικράτης» που είχε χαράξει η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, πριν από την ψήφιση του μνημονίου, το 2010 είχε στόχο την εξοικονόμηση 1,2 δισ. ευρώ ετησίως από λειτουργικά έξοδα· πού ‘σαι Γιάννη (Ραγκούση) που ‘λεγες... Θα ήταν πολύ διαφορετικά τα πράγματα αν οι ίδιοι οι δημότες αποφάσιζαν με τον παρά τους τα διοικητικά όρια των δήμων. Αν η Τοπική Αυτοδιοίκηση είχε π.χ. τον ΕΝΦΙΑ, αντί να επιχορηγείται από το κεντρικό κράτος, πιθανότατα θα είχαμε συνενώσεις δήμων αντί των αιτημάτων για τον κατακερματισμό τους. Οι κάτοικοι δεν θα σκέφτονταν μόνο πόσο «ιστορικό» και «μαρτυρικό» ήταν κατά το παρελθόν το χωριό τους, αλλά και πόσα θα πληρώνουν στο παρόν για να έχουν ευπρεπείς υπηρεσίες. Θα δημιουργούσαν συνέργειες για ίδιον όφελος αντί να φτιάχνουν τεχνητές διαχωριστικές γραμμές εξόδοις άλλων.
Επιπλέον, κάθε κυβέρνηση δεν θα είχε τις γκρίνιες «γιατί χωρίζεται ο Δήμος Σάμου και όχι της Ζακύνθου» και θα γλίτωνε τις διαρκείς οχλήσεις βουλευτών και τοπικών παραγόντων με το αίτημα «σπάσε κι εμένα μπάρμπα». Θα ασχολιόταν με σοβαρότερα πράγματα, όπως ο σχεδιασμός των κεντρικών δομών που να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις του 21ου αιώνα. Ομως το δέλεαρ κάθε υπουργού Εσωτερικών να ανακοινώσει «κατόπιν ενεργειών του υπουργού ικανοποιείται ένα πάγιο και δίκαιο αίτημα...», κερδίζει τη λογική. Ετσι θα προχωράμε από «μεγάλο σχέδιο» σε «μεγαλύτερο σχέδιο» για την αρχιτεκτονική της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και από μικρές ρουσφετολογικές διευθετήσεις σε ακόμη μικρότερες.
Αλλά η εξάρτηση των δήμων από το κεντρικό κράτος δεν δημιουργεί μόνο πονοκεφάλους στον υπουργό. Δημιουργεί και ευκαιρίες προσλήψεων, λίγους μήνες πριν από τις εκλογές, και την ψευδαίσθηση ότι με παλιά κόλπα θα έρθουν καινούργιοι ψήφοι. Ο κ. Χαρίτσης καταργεί την απαγόρευση που ίσχυε για προσλήψεις κατά την προεκλογική περίοδο, κάτι που προέβλεπε ακόμη και ο «Κλεισθένης», το νομοσχέδιο που ξεκίνησε ο κ. Βούτσης και ολοκληρώνει άκρως ρουσφετολογικώς ο κ. Χαρίτσης. Κι επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ, ως γνωστόν, έχει πρόβλημα να βρει υποψηφίους, δεν θα ισχύσουν τα ασυμβίβαστα του «Κλεισθένη» που προέβλεπαν παραίτηση από τη θέση 18 μήνες πριν από τις εκλογές, επειδή -λέει- ο νόμος ψηφίστηκε πριν από οκτώ μήνες.
parapona-rodou
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
