2019-04-01 21:00:33
Τα μηνύματα αμφισβήτησης του... αξιόπλοου της ελληνικής οικονομίας πληθαίνουν. Το "καράβι" ήδη άρχισε να μπάζει νερά.
Στον πρώτο χρόνο της, εκτός Μνημονίων, η ελληνική οικονομία αδυνατεί να παρουσιάσει εικόνα ανάκαμψης. Στην Ελλάδα δεν συμβαίνει ότι στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες που εξήλθαν από Προγράμματα. Σε εμάς δεν υπάρχει ούτε καν φαινόμενο ελατηρίου. Και γι' αυτό, για τη διάψευση των προσδοκιών που καλλιεργήθηκαν προφανώς υπάρχουν λόγοι. Και ευθύνες ασφαλώς.
Μια και το αδιέξοδο για μια οικονομία που το μοντέλο της δεν είναι αναπτυξιακό αλλά φορομπηχτικό, οριοθετείται από έναν... τοίχο με τον οποίο η χώρα οδεύει προς μετωπική σύγκρουση.
Οι μέχρι στιγμής μετριότατες επιδόσεις της οικονομίας, οι οποίες συνδέονται με την κόπωση του φοροεισπρακτικού μηχανισμού, την "στροφή" από το μεταρρυθμιστική πολιτική προς την επιδοματική και την επαναφορά της χρονοκαθυστέρησης και της αναβλητικότητας για αποφάσεις με πιθανό πολιτικό κόστος ή μη κομματικά αρεστές όπως π.χ. οι ιδιωτικοποιήσεις και οι επενδύσεις.
Η κυβέρνηση Σύριζα με την πρώτη ευκαιρία δείχνει έτοιμη να ξηλώσει ότι με θυσίες και αίμα κατακτήθηκε Αυτό άλλωστε το μήνυμα, της δυσαρέσκειας για την αλλαγή πορείας εμπερικλείεται και στις απορριπτικές αποφάσεις των Θεσμών σχετικά με την δόση που έχει λαμβάνειν (έστω και ως ελάφρυνση χρέους) η χώρα. Ασφαλώς ήταν οι διαφορές στο νόμο Κατσέλη, αλλά ήταν και ένα γενικότερο καμπανάκι.
Για έναν εκτροχιασμό που όσο θα πλησιάζουμε προς τις εκλογές θα γίνεται εντονότερος. Βεβαίως, οι... Θεσμοί δεν δικαιούνται να... πέφτουν από τα σύννεφα για την υστέρηση στην προσδοκώμενη απόδοση της ελληνικής οικονομίας που οδηγεί σε αναθεωρήσεις προς τα κάτω.
Οι ίδιοι επέλεξαν να κάνουν τα στραβά μάτια σχεδόν πέρυσι τέτοιον καιρό όταν η αξιολόγηση έδειχνε σημαντική υστέρηση στην υλοποίηση σειράς προαπαιτούμενων. Τα οποία ουδέποτε έκλεισαν, μέχρι την επισημοποίηση της εξόδου από το Πρόγραμμα αλλά ακόμα και μέχρι σήμερα. Η Ελλάδα βγήκε από το Μνημόνιο με "πολιτική συμφωνία" που βόλευε και τις δύο πλευρές ερήμην των πραγματικών δυνατοτήτων να σταθεί η χώρα στα πόδια της.
Και τώρα μπροστά της έχει να αντιμετωπίσει όχι μόνο την εσωτερική υστέρηση, αλλά και την τρικυμία που είναι μάλλον δεδομένο ότι θα ξεσπάσει διεθνώς. Οι εξωγενείς παράμετροι δεν έχουν ακόμα επηρεάσει τη χώρα, αυτό όμως νομοτελειακά θα συμβεί.
Και όταν έρθει η τρικυμία το "καράβι" θα πρέπει να μπορεί να αντέξει.
Το πώς αυτό θα επιτευχθεί θα είναι και το κυριότερο διακύβευμα και των επόμενων εκλογών...
greece-salonikia
Στον πρώτο χρόνο της, εκτός Μνημονίων, η ελληνική οικονομία αδυνατεί να παρουσιάσει εικόνα ανάκαμψης. Στην Ελλάδα δεν συμβαίνει ότι στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες που εξήλθαν από Προγράμματα. Σε εμάς δεν υπάρχει ούτε καν φαινόμενο ελατηρίου. Και γι' αυτό, για τη διάψευση των προσδοκιών που καλλιεργήθηκαν προφανώς υπάρχουν λόγοι. Και ευθύνες ασφαλώς.
Μια και το αδιέξοδο για μια οικονομία που το μοντέλο της δεν είναι αναπτυξιακό αλλά φορομπηχτικό, οριοθετείται από έναν... τοίχο με τον οποίο η χώρα οδεύει προς μετωπική σύγκρουση.
Οι μέχρι στιγμής μετριότατες επιδόσεις της οικονομίας, οι οποίες συνδέονται με την κόπωση του φοροεισπρακτικού μηχανισμού, την "στροφή" από το μεταρρυθμιστική πολιτική προς την επιδοματική και την επαναφορά της χρονοκαθυστέρησης και της αναβλητικότητας για αποφάσεις με πιθανό πολιτικό κόστος ή μη κομματικά αρεστές όπως π.χ. οι ιδιωτικοποιήσεις και οι επενδύσεις.
Η κυβέρνηση Σύριζα με την πρώτη ευκαιρία δείχνει έτοιμη να ξηλώσει ότι με θυσίες και αίμα κατακτήθηκε Αυτό άλλωστε το μήνυμα, της δυσαρέσκειας για την αλλαγή πορείας εμπερικλείεται και στις απορριπτικές αποφάσεις των Θεσμών σχετικά με την δόση που έχει λαμβάνειν (έστω και ως ελάφρυνση χρέους) η χώρα. Ασφαλώς ήταν οι διαφορές στο νόμο Κατσέλη, αλλά ήταν και ένα γενικότερο καμπανάκι.
Για έναν εκτροχιασμό που όσο θα πλησιάζουμε προς τις εκλογές θα γίνεται εντονότερος. Βεβαίως, οι... Θεσμοί δεν δικαιούνται να... πέφτουν από τα σύννεφα για την υστέρηση στην προσδοκώμενη απόδοση της ελληνικής οικονομίας που οδηγεί σε αναθεωρήσεις προς τα κάτω.
Οι ίδιοι επέλεξαν να κάνουν τα στραβά μάτια σχεδόν πέρυσι τέτοιον καιρό όταν η αξιολόγηση έδειχνε σημαντική υστέρηση στην υλοποίηση σειράς προαπαιτούμενων. Τα οποία ουδέποτε έκλεισαν, μέχρι την επισημοποίηση της εξόδου από το Πρόγραμμα αλλά ακόμα και μέχρι σήμερα. Η Ελλάδα βγήκε από το Μνημόνιο με "πολιτική συμφωνία" που βόλευε και τις δύο πλευρές ερήμην των πραγματικών δυνατοτήτων να σταθεί η χώρα στα πόδια της.
Και τώρα μπροστά της έχει να αντιμετωπίσει όχι μόνο την εσωτερική υστέρηση, αλλά και την τρικυμία που είναι μάλλον δεδομένο ότι θα ξεσπάσει διεθνώς. Οι εξωγενείς παράμετροι δεν έχουν ακόμα επηρεάσει τη χώρα, αυτό όμως νομοτελειακά θα συμβεί.
Και όταν έρθει η τρικυμία το "καράβι" θα πρέπει να μπορεί να αντέξει.
Το πώς αυτό θα επιτευχθεί θα είναι και το κυριότερο διακύβευμα και των επόμενων εκλογών...
greece-salonikia
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Εθνικισμός, δημαγωγία και παραπληροφόρηση...
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Lets Do it 2019
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
