2019-04-17 21:58:20
Διαβάστε τί είπε ο Βασίλης Βράντζας για το ασφαλιστικό - συνταξιοδοτικό των αστυνομικών στη γενική συνέλευση των Αξιωματικών Αττικής: Ολοκληρώνω με το ασφαλιστικό –
συνταξιοδοτικό, που μπορεί να φαντάζει μακρινό φίλες και φίλοι για όλους ή για τους περισσότερους που βρίσκεστε σε αυτήν την αίθουσα, δεν είναι όμως γιατί δυστυχώς τα χρόνια περνάνε πολύ γρήγορα. Είναι γνωστό σε όλους ότι τα πλήγματα που δέχθηκαν με το νόμο 4387/2016, οι συντάξεις είναι μεγάλα. Μειώνει αυτές μεσοσταθμικά περί το 20%, πέραν των πολύ μεγάλων μειώσεων που είχαν υποστεί όλα τα προηγούμενα χρόνια και υπερέβαιναν το 40%. Βεβαίως είναι αλήθεια ότι ο προαναφερόμενος Νόμος περιέχει και μια θετική διάταξη για τους εργαζόμενους των Σωμάτων Ασφαλείας, καθώς προβλέπει τη διοικητική και οικονομική αυτονομία και αυτοτέλεια των ταμείων πρόνοιας (εφάπαξ), που δεν κατέληξαν στον «κουβά» της συγχώνευσης όλων των άλλων ταμείων (δημοσίου, ιδιωτικού τομέα και ελευθέρων επαγγελματιών), γεγονός που θα είχε ως αποτέλεσμα τις μεγάλες μειώσεις στις εφάπαξ παροχές και το μεγάλο χρονικό διάστημα αναμονής (3 έως 4 χρόνια) για τη χορήγησή τους. Και αυτό είναι κατά την άποψη μου μία μεγάλη νίκη του συνδικαλιστικού μας κινήματος.
Όμως το μεγάλο έγκλημα του Νόμου αυτού είναι ο διαχωρισμός των συνταξιούχων σε δύο ταχύτητες. και εξηγώ αμέσως τι εννοώ. Σύμφωνα με τον προαναφερόμενο νόμο οι συντάξεις που είχαν εκδοθεί προ της ενάρξεως αυτού (Μάιος 2016) , θα επανυπολογίζονταν με τα νέα δεδομένα που προβλέπει ο Νόμος, με εφαρμογή από 01/01/2019. Άμεση συνέπεια αυτού θα ήταν οι μεγάλες μειώσεις έως και 18% στην συντριπτική πλειοψηφία αυτών των συντάξεων. Με τροπολογία που κατέθεσε και ψήφισε τον περασμένο Δεκέμβριο η κυβέρνηση (νομίζω και όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης) καταργεί την διάταξη αυτή και δεν μειώνει τις παλιές συντάξεις που έχουν εκδοθεί προ του Μαΐου του 2016.
Το γεγονός αυτό κρίνεται απόλυτα σωστό, καθώς όπως προανέφερα οι συντάξεις έχουν υποστεί ήδη πολύ μεγάλες μειώσεις όλα τα προηγούμενα χρόνια. Από το σημείο αυτό όμως ξεκινά το έγκλημα στην κυριολεξία της ληστείας, όσο και αν ακούγεται βαριά η έκφραση, των νεότερων γενεών, δηλαδή αυτών που εξέρχονται του εργασιακού βίου μετά την ψήφιση του Ν. 4387/16 καθώς αφήνει ως έχει τον τρόπο υπολογισμού των συντάξεων για αυτές τις γενεές. Με τον υπολογισμό αυτό, οι μειώσεις στις νέες συντάξεις φθάνουν μέχρι και το 30%, με αποτέλεσμα να έχουμε «παιδιά και αποπαίδια», συνταξιούχους δύο ταχυτήτων και μάλιστα με διαφορά ημερών εξόδου από την εργασία ( Απρίλιος 2016- Μάιος 2016), με διαφορές εκατοντάδων ευρώ εις βάρος των νέων συνταξιούχων και των νεότερων γενεών που θα εξέρχονται εφεξής. Θα παρατηρηθεί το απαράδεκτο και απολύτως άδικο γεγονός, συνταξιούχος προ του Ν.4387/16 με 25 χρόνια υπηρεσίας να λαμβάνει μεγαλύτερη σύνταξη από αυτούς που συνταξιοδοτήθηκαν ή θα συνταξιοδοτηθούν μετά την εφαρμογή του Νόμου, με 35 και 40 χρόνια υπηρεσίας.
Ασφαλώς ο παραπάνω διαχωρισμός δεν μου προξενεί ουδεμία έκπληξη, καθώς διάγοντας το 56ο έτος του βίου μου, γνωρίζω πολύ καλά ότι ο λαϊκισμός και η δημαγωγία στη χώρα μας έχουν αναχθεί σε επιστήμη εδώ και χρόνια. Τα εκατομμύρια των παλιών συνταξιούχων (2.500.000 εκατομμύρια και άνω) «μετράνε» για ευκολονόητους λόγους πολύ περισσότερο από τις λίγες δεκάδες χιλιάδες νέων συνταξιούχων, των οποίων οι συντάξεις δεν έχουν εκδοθεί ακόμα, σχεδόν τρία χρόνια μετά την εφαρμογή του Νόμου και ως εκ τούτου δεν έχουν δει και βιώσει ακόμα τις μειώσεις. Οι δε νεότερες γενεές που θα υποστούν πολύ μεγάλες επιβαρύνσεις δεν σκέφτονται εκ των πραγμάτων την ημέρα συνταξιοδότησης, που φαντάζει πολύ μακρινή για αυτούς. Τα ερωτήματα που τίθενται στους αρμοδίους της κυβέρνησης είναι απλά. Και οι απαντήσεις που πρέπει να δοθούν, επίσης απλές και σαφείς. Υπάρχει πρόβλημα κύριοι με το ασφαλιστικό σύστημα της χώρας; Εάν ναι, τότε τα βάρη κατανέμονται δίκαια προς όλους με βάση τις αρχές της αναλογικότητας, της αλληλεγγύης των γενεών και της ισονομίας των πολιτών που επιτάσσει το Σύνταγμα μας. Εάν δεν υπάρχει πρόβλημα στο ασφαλιστικό μας, εχθές και όχι σήμερα έπρεπε ο λεγόμενος νόμος Κατρούγκαλου, δηλαδή ο Ν. 4387/16, να καταργηθεί για όλους. Και αν δεν τον καταργήσετε εσείς, θα τον καταργήσει το ΣτΕ, γιατί παραβιάζει κατάφορα τις προαναφερόμενες αρχές. Αυτό το γνωρίζει και πρωτοετής φοιτητής της Νομικής. Εσείς δεν το γνωρίζετε; Εκτός και αν αυτός είναι ο σκοπός σας και ο νοών νοείτω. Σε κάθε περίπτωση η παραμονή στη σημερινή κατάσταση, το ξανατονίζω, αποτελεί ληστεία έναντι των νεότερων γενεών. Ξεκάθαρα πράγματα.
Κυρίες και κύριοι,
Σε ένα σύγχρονο κράτους δικαίου όπως θέλει να είναι ή να γίνει η χώρα μας, όλα τα προαναφερόμενα αποτελούν βασικά συστατικά για την εύρυθμη και αποδοτική λειτουργία των υπηρεσιών, του κρατικού μηχανισμού, και γενικότερα της οικονομίας, προς όφελος του κοινωνικού συνόλου και ιδιαίτερα των νεότερων γενεών, οι οποίες καλούνται να ανταπεξέλθουν σηκώνοντας το πολύ βαρύ φορτίο ενός δυσθεώρατου δημοσίου χρέους, που αφήνει παρακαταθήκη η γενιά των δεκαετιών 1980-2010, με όλες τις δυσμενείς συνέπειες που επιφέρει αυτό στο βιοτικό τους επίπεδο. Οι αγώνες μας θα πρέπει να είναι προσανατολισμένοι κυρίως προς όφελος αυτών των γενεών, αποφεύγοντας λάθη και παραλείψεις που ενδεχομένως καταστήσουν ακόμη δυσμενέστερη τη θέση τους, τόσο ως επαγγελματίες, όσο και ως πολίτες της χώρας.
bloko
συνταξιοδοτικό, που μπορεί να φαντάζει μακρινό φίλες και φίλοι για όλους ή για τους περισσότερους που βρίσκεστε σε αυτήν την αίθουσα, δεν είναι όμως γιατί δυστυχώς τα χρόνια περνάνε πολύ γρήγορα. Είναι γνωστό σε όλους ότι τα πλήγματα που δέχθηκαν με το νόμο 4387/2016, οι συντάξεις είναι μεγάλα. Μειώνει αυτές μεσοσταθμικά περί το 20%, πέραν των πολύ μεγάλων μειώσεων που είχαν υποστεί όλα τα προηγούμενα χρόνια και υπερέβαιναν το 40%. Βεβαίως είναι αλήθεια ότι ο προαναφερόμενος Νόμος περιέχει και μια θετική διάταξη για τους εργαζόμενους των Σωμάτων Ασφαλείας, καθώς προβλέπει τη διοικητική και οικονομική αυτονομία και αυτοτέλεια των ταμείων πρόνοιας (εφάπαξ), που δεν κατέληξαν στον «κουβά» της συγχώνευσης όλων των άλλων ταμείων (δημοσίου, ιδιωτικού τομέα και ελευθέρων επαγγελματιών), γεγονός που θα είχε ως αποτέλεσμα τις μεγάλες μειώσεις στις εφάπαξ παροχές και το μεγάλο χρονικό διάστημα αναμονής (3 έως 4 χρόνια) για τη χορήγησή τους. Και αυτό είναι κατά την άποψη μου μία μεγάλη νίκη του συνδικαλιστικού μας κινήματος.
Όμως το μεγάλο έγκλημα του Νόμου αυτού είναι ο διαχωρισμός των συνταξιούχων σε δύο ταχύτητες. και εξηγώ αμέσως τι εννοώ. Σύμφωνα με τον προαναφερόμενο νόμο οι συντάξεις που είχαν εκδοθεί προ της ενάρξεως αυτού (Μάιος 2016) , θα επανυπολογίζονταν με τα νέα δεδομένα που προβλέπει ο Νόμος, με εφαρμογή από 01/01/2019. Άμεση συνέπεια αυτού θα ήταν οι μεγάλες μειώσεις έως και 18% στην συντριπτική πλειοψηφία αυτών των συντάξεων. Με τροπολογία που κατέθεσε και ψήφισε τον περασμένο Δεκέμβριο η κυβέρνηση (νομίζω και όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης) καταργεί την διάταξη αυτή και δεν μειώνει τις παλιές συντάξεις που έχουν εκδοθεί προ του Μαΐου του 2016.
Το γεγονός αυτό κρίνεται απόλυτα σωστό, καθώς όπως προανέφερα οι συντάξεις έχουν υποστεί ήδη πολύ μεγάλες μειώσεις όλα τα προηγούμενα χρόνια. Από το σημείο αυτό όμως ξεκινά το έγκλημα στην κυριολεξία της ληστείας, όσο και αν ακούγεται βαριά η έκφραση, των νεότερων γενεών, δηλαδή αυτών που εξέρχονται του εργασιακού βίου μετά την ψήφιση του Ν. 4387/16 καθώς αφήνει ως έχει τον τρόπο υπολογισμού των συντάξεων για αυτές τις γενεές. Με τον υπολογισμό αυτό, οι μειώσεις στις νέες συντάξεις φθάνουν μέχρι και το 30%, με αποτέλεσμα να έχουμε «παιδιά και αποπαίδια», συνταξιούχους δύο ταχυτήτων και μάλιστα με διαφορά ημερών εξόδου από την εργασία ( Απρίλιος 2016- Μάιος 2016), με διαφορές εκατοντάδων ευρώ εις βάρος των νέων συνταξιούχων και των νεότερων γενεών που θα εξέρχονται εφεξής. Θα παρατηρηθεί το απαράδεκτο και απολύτως άδικο γεγονός, συνταξιούχος προ του Ν.4387/16 με 25 χρόνια υπηρεσίας να λαμβάνει μεγαλύτερη σύνταξη από αυτούς που συνταξιοδοτήθηκαν ή θα συνταξιοδοτηθούν μετά την εφαρμογή του Νόμου, με 35 και 40 χρόνια υπηρεσίας.
Ασφαλώς ο παραπάνω διαχωρισμός δεν μου προξενεί ουδεμία έκπληξη, καθώς διάγοντας το 56ο έτος του βίου μου, γνωρίζω πολύ καλά ότι ο λαϊκισμός και η δημαγωγία στη χώρα μας έχουν αναχθεί σε επιστήμη εδώ και χρόνια. Τα εκατομμύρια των παλιών συνταξιούχων (2.500.000 εκατομμύρια και άνω) «μετράνε» για ευκολονόητους λόγους πολύ περισσότερο από τις λίγες δεκάδες χιλιάδες νέων συνταξιούχων, των οποίων οι συντάξεις δεν έχουν εκδοθεί ακόμα, σχεδόν τρία χρόνια μετά την εφαρμογή του Νόμου και ως εκ τούτου δεν έχουν δει και βιώσει ακόμα τις μειώσεις. Οι δε νεότερες γενεές που θα υποστούν πολύ μεγάλες επιβαρύνσεις δεν σκέφτονται εκ των πραγμάτων την ημέρα συνταξιοδότησης, που φαντάζει πολύ μακρινή για αυτούς. Τα ερωτήματα που τίθενται στους αρμοδίους της κυβέρνησης είναι απλά. Και οι απαντήσεις που πρέπει να δοθούν, επίσης απλές και σαφείς. Υπάρχει πρόβλημα κύριοι με το ασφαλιστικό σύστημα της χώρας; Εάν ναι, τότε τα βάρη κατανέμονται δίκαια προς όλους με βάση τις αρχές της αναλογικότητας, της αλληλεγγύης των γενεών και της ισονομίας των πολιτών που επιτάσσει το Σύνταγμα μας. Εάν δεν υπάρχει πρόβλημα στο ασφαλιστικό μας, εχθές και όχι σήμερα έπρεπε ο λεγόμενος νόμος Κατρούγκαλου, δηλαδή ο Ν. 4387/16, να καταργηθεί για όλους. Και αν δεν τον καταργήσετε εσείς, θα τον καταργήσει το ΣτΕ, γιατί παραβιάζει κατάφορα τις προαναφερόμενες αρχές. Αυτό το γνωρίζει και πρωτοετής φοιτητής της Νομικής. Εσείς δεν το γνωρίζετε; Εκτός και αν αυτός είναι ο σκοπός σας και ο νοών νοείτω. Σε κάθε περίπτωση η παραμονή στη σημερινή κατάσταση, το ξανατονίζω, αποτελεί ληστεία έναντι των νεότερων γενεών. Ξεκάθαρα πράγματα.
Κυρίες και κύριοι,
Σε ένα σύγχρονο κράτους δικαίου όπως θέλει να είναι ή να γίνει η χώρα μας, όλα τα προαναφερόμενα αποτελούν βασικά συστατικά για την εύρυθμη και αποδοτική λειτουργία των υπηρεσιών, του κρατικού μηχανισμού, και γενικότερα της οικονομίας, προς όφελος του κοινωνικού συνόλου και ιδιαίτερα των νεότερων γενεών, οι οποίες καλούνται να ανταπεξέλθουν σηκώνοντας το πολύ βαρύ φορτίο ενός δυσθεώρατου δημοσίου χρέους, που αφήνει παρακαταθήκη η γενιά των δεκαετιών 1980-2010, με όλες τις δυσμενείς συνέπειες που επιφέρει αυτό στο βιοτικό τους επίπεδο. Οι αγώνες μας θα πρέπει να είναι προσανατολισμένοι κυρίως προς όφελος αυτών των γενεών, αποφεύγοντας λάθη και παραλείψεις που ενδεχομένως καταστήσουν ακόμη δυσμενέστερη τη θέση τους, τόσο ως επαγγελματίες, όσο και ως πολίτες της χώρας.
bloko
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Η κατάρα της Γιουβέντους
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
