2019-04-21 21:08:18
Ο ναός Padmanabhaswamy είναι ένας από τους πιο δημοφιλείς γνωστούς ιερούς ναούς της Ινδίας.
Βρίσκεται στο Thiruvananthapuram στην Κεράλα και μέσα στις καλά ασφαλισμένες πύλες του, βρίσκεται μια κλειδωμένη αίθουσα με υποτιθέμενους κρυμμένους θησαυρούς και ένα θανατηφόρο θρύλο.
Ιστορία
Ο ναός Padmanabhaswamy είναι ένας από τους 108 ναούς του Vaishnavism (λατρεία του Vishnu). Έχει αναφερθεί ήδη στην αρχαία λογοτεχνία των Ταμίλ από τον 6ο αιώνα, και μετά από τις ανακαλύψεις που έγιναν τον 16ο αιώνα.
Ο Sri Padmanabha, η κεντρική εικόνα του Vishnu, αναπαριστά το φίδι Anantha ή Adi Sesha. Η φιγούρα βέβαια έρχεται σε αντίθετη με τα πορτρέτα του θεού Βισνού σε άλλους ναούς.
Το όνομα του Ναού προέρχεται από τη λέξη «Padmanabha», που σημαίνει «Ένας που αναδύεται από το λωτό», και απεικονίζεται στην εικόνα του Sri Padmanabha, ο οποίος αναδύεται από τον ομφαλό του Vishnu πάνω σε λωτό.
Ολόκληρη η εικόνα είναι σκαλισμένη σε μια τεράστια πέτρα με ύψος 20 ποδιών και πάχους 2,5 ποδιών. Οι θεατές δεν μπορούν να δουν την εικόνα μόνο από τη μία ανοιχτή πόρτα του ναού. Στην πραγματικότητα, πρέπει κανείς να κοιτάξει μέσα από τρεις πόρτες για να δει την εικόνα ολοκληρωμένη.
Το ιερό βρίσκεται στην ευθύνη της βασιλικής οικογένειας του Travancore από το 1729 και όλα τα περιουσιακά του στοιχεία ανήκαν στον Λόρδο Padmanabhaswamy και στην βασιλική οικογένεια Travancore .
Ωστόσο, τα πρόσφατα γεγονότα απομάκρυναν την εμπιστοσύνη από την οικογένεια και η απόφαση του Ινδικού Ανώτατου Δικαστηρίου όχι μόνο αποκάλυψε το θησαυρό μέσα στο Ναό, αλλά και ένα από τα πιο καλά κρυμμένα μυστήρια του.
Το 2011, ο αρχαιολόγος Sunder Rajan υπέβαλε αίτηση στο Ανώτατο Δικαστήριο, δηλώνοντας ότι η Βασιλική Οικογένεια του Travancore κακομεταχειρίστηκαν τα περιουσιακά στοιχεία του ναού Padmanabhaswamy. Ως αποτέλεσμα της διαδικασίας, το Ανώτατο Δικαστήριο διόρισε μια επταμελή επιτροπή να εξερευνήσει το Ναό και να τεκμηριώσει πολλά αντικείμενα.
Αυτό που ανακάλυψαν ήταν έξι τεράστιοι μυστικοί θόλοι που φαίνονται να φιλοξενούν πολλούς θησαυρούς του Ναού. Οι πόρτες ήταν κατασκευασμένες από σίδηρο και δεν είχαν κλειδαριές, καταπακτές ή οποιαδήποτε μορφή ανοίγματος που έκανε τα δωμάτια πολύ μυστηριώδη, ακόμη και στα μάτια του κοινού.
Ο ναός αποκάλυψε χρυσά είδωλα αξίας τουλάχιστον 22 δισεκατομμυρίων δολαρίων, ελέφαντες, περιδέραια και νομίσματα. Ανακάλυψαν επίσης μια ποικιλία κοσμημάτων, τελετουργικές φορεσιές, και κοκοφοίνικες ατόφιου χρυσού επικαλυμμένους με πολύτιμους λίθους .
Οι πιο εντυπωσιακοί πολύτιμοι λίθοι ήταν τα μεγάλα διαμάντια, – μερικά από τα οποία ήταν ακόμη και εκατό καράτια. Κάποιοι αρχαιολόγοι εκτιμούν ότι ένα μικρό χρυσό είδωλο του Vishnu του Ναού θα μπορούσε πολύ εύκολα να κοστίσει 30 εκατομμύρια δολάρια.
Οι επισκέπτες βέβαια σήμερα βλέπουν ανιχνευτές μετάλλων, κάμερες ασφαλείας και περισσότερους από 200 φύλακες να προστατεύουν το Ναό και τους θησαυρούς του. Ωστόσο, φαίνεται ότι έχουν την εντολή να φυλάξουν κάτι άλλο – κάτι που ακόμη και η κυβέρνηση μπορεί να μην θέλει να αποκαλυφθεί.
Αίθουσα Β: Η έκτη πόρτα
Ο ναός Padmanabhaswamy έχει έξι τεράστιους μυστικούς θόλους που περιείχαν πολλούς θησαυρούς και ονομάστηκαν Αίθουσες Α έως ΣΤ. Η επταμελή επιτροπή μπόρεσε να ανοίξει πέντε από αυτούς τους θόλους, με εξαιρετικά μεγάλα εμπόδια και δυσκολίες.
Κατά τη διάρκεια των χρόνων μπόρεσαν να ανοίξουν ξανά τους θαλάμους C έως F και η επιτροπή ήταν σε θέση να επισκεφθεί αυτές τις αίθουσες τουλάχιστον οκτώ φορές. Η εντυπωσιακή αρχιτεκτονική του Ναού ήταν εμφανής στην κατασκευή της πόρτας. Χρειάστηκε περισσότερο από μία ημέρα για να ανοίξει η Αίθουσα Α, με την υπάρχουσα τεχνολογία.
Οι έξι θόλοι άνοιξαν εκτός από ένα που δεν είχαν πρόσβαση – τη μυστηριώδη Αίθουσα Β, η οποία δεν είναι μέρος του τεκμηριωμένου Θησαυρού. Κανείς δεν ξέρει τι βρίσκεται πέρα από τις πύλες του. Λέγεται ότι ο θάλαμος είναι »άγιος», καθώς φιλοξενεί ένα είδωλο του Sri Padmanabha και πολλά τιμαλφή μυστικής προέλευσης. Επίσης φημολογείται ότι ο θάλαμος μπορεί έχει χρυσούς τοίχους και να περιέχει τον μεγαλύτερο θησαυρό στην παγκόσμια ιστορία.
Δυστυχώς, το μόνο πράγμα που μπορούμε να δούμε είναι οι πύλες του, που φυλάσσονται από δύο τεράστιες ανάγλυφες κόμπρες. Η χαλύβδινη πόρτα του θαλάμου Β δεν έχει βίδες, κλειδαριά ή άλλες ενδείξεις εισόδου.
Η γοητεία της Αίθουσας Β είναι ότι έχει στην πραγματικότητα τρεις πόρτες. Η πρώτη -ορατή με γυμνό μάτι, έχει μεταλλικές σχάρες πάνω της και είναι προσβάσιμη όπως και οι άλλες αίθουσες. Ωστόσο, όταν την ξεκλείδωσαν ανακάλυψαν μια δεύτερη ξύλινη πόρτα πίσω από αυτή, και μια τρίτη επίσης σιδερένια πόρτα, που όπως φαίνεται δεν υπήρχε κανένας τρόπος να περάσουν.
Φημολογείται ότι οι προσπάθειες που γίνονται με την τεχνολογία για να ανοίξει η πόρτα θα εξαπολύσουν μια ανείπωτη καταστροφή στην πόλη. Κάποιοι λένε ακόμη ότι ανοίγοντας την πόρτα ενάντια στη θέλησή της μπορούν να απελευθερώσουν καταστροφές και απερίγραπτη φρίκη σε όλη την Ινδία και ίσως στον υπόλοιπο κόσμο.
Ο αστικός θρύλος που περιβάλλει τον ναό Padmanabhaswamy, ξεκινά με την επταμελή επιτροπή. Λέγεται ότι μερικά από τα μέλη αρρώστησαν προσπαθώντας να ανοίξουν την Αίθουσα Β. Ο Sunder Rajan, ο οποίος κατέθεσε αίτηση επανεξέτασης των θησαυρών του Ναού, πέθανε μερικά χρόνια αργότερα.
Υπάρχουν ελάχιστα στοιχεία που υποδεικνύουν συσχέτιση αυτών των γεγονότων και της Αίθουσας Β, ωστόσο είναι παρόμοιος με άλλους θρύλους και γεγονότα που αφορούν αρχαία αντικείμενα όπως το περίφημο Hope Diamond το οποίο λέγεται ότι προκαλεί μεγάλη καταστροφή στο πρόσωπο που το κατέχει σήμερα.
Οι θρύλοι λένε ότι ο Marthanda Varma της βασιλικής οικογένειας Travancore, κανόνισε τη δημιουργία των έξι θαλάμων, και η Αίθουσα Β σφραγίστηκε με ιδιαίτερο ξόρκι από εκατοντάδες Sidda Purushas και tantriks, ή θρησκευτικούς αξιωματούχους, από διαφορετικές περιοχές. Μόνο ένας υψηλού επιπέδου Sadhus, ή ιερέας που είναι εξοικειωμένος με ύμνους και αποκαλείται Garuda Mantra μπορεί να την ανοίξει.
Εάν θέλουν τόσο πολύ να πιστέψουμε ότι μια μαγική δύναμη προστατεύει ότι βρίσκεται εκεί μέσα θα πρέπει να είναι πραγματικά πολύτιμο.
Κάποιοι υποστηρίζουν ότι η Αίθουσα Β, συνδέεται άμεσα με τον βυθό του Ωκεανού. Όποιος επιχειρήσει να ανοίξει την πόρτα με τη βία, θα έρθει αντιμέτωπος με ένα χείμαρρο νερού και η δύναμή του είναι ικανή να πλημμυρίσει ολόκληρη την πόλη Κεράλα.
Είναι πολύ πιθανό να υπάρχει μια κρυφή σήραγγα κάτω από το θάλαμο. Αυτό θα επέτρεπε τους αρχιτέκτονες του να κλειδώσουν το θάλαμο από μέσα. Εάν αυτό είναι αλήθεια, τότε οι άνθρωποι που γνώριζαν τη μυστική σήραγγα ίσως λεηλατούσαν την αίθουσα. Ωστόσο το Ανώτατο Δικαστήριο της Ινδίας εξέδωσε προειδοποίηση κατά του ανοίγματος των θυρών του θαλάμου, όπως επίσης απαγόρευση σε οποιοδήποτε άτομο, να έχει πρόσβαση στο θάλαμο από την εξωτερική πλευρά.
Η προειδοποίηση κατά του ανοίγματος των θυρών του θαλάμου, οφείλεται ενδεχομένως στις συνέπειες της προσπάθειας να προχωρήσει οποιοσδήποτε ενάντια στη βούληση του Αίθουσας Β και της Φρουράς Naga Bandham.
Τι ακριβώς είναι Naga Bandham και πώς αυτό σχετίζεται με τον υποτιθέμενο θησαυρό;
Το Naga Bandham λέγεται ότι είναι ένα δεσμευτικό ξόρκι- μια δύναμη που προστατεύει την αίθουσα. (Οι τουρίστες και οι ξένοι που έχουν ακούσει αυτή τη φράση θα πρέπει να εξετάσουν μια πιο περίπλοκη πτυχή του Ινδουισμού).
Το Naga Bandham – ξόρκι περιλαμβάνει διάφορες ερπετοειδείς θεότητες, που φυλάσσουν τον θησαυρό ενός συγκεκριμένου τόπου. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο λατρεύτηκαν διάφορα ειδώλια φιδιών σε ναούς στη χώρα και ο Βισνού επίσης απεικονίζεται συχνά να ιππεύει ένα φίδι. Υπάρχουν επίσης ειδικά τμήματα του ναού που είναι αφιερωμένα σε αυτές τις θεότητες φιδιών.
Οι απεικονίσεις φιδιών και θεών δεν είναι αποκλειστικότητα της ινδικής κουλτούρας. Οι αρχαίοι πολιτισμοί των Ελλήνων και Αιγυπτίων διαθέτουν επίσης ερπετοειδή πλάσματα. Στην ελληνική κουλτούρα, ο «δράκος» είναι μια μορφή κυρίαρχου φιδιού. Οι Αιγύπτιοι είχαν θεότητες όπως η θεά Wadjet που έχει το κεφάλι ενός φιδιού. Η Wadjet ήταν θεραπαινίδα του θεού Ώρου η οποία βοήθησε την μητέρα του Ισις, να τον προστατεύσει από τον ύπουλο θείο του Seth, όταν κατέφυγε στα βαλτώδη νερά του Νείλου. Υπάρχει ομοιότητα αυτού του μύθου με την ελληνική ιστορία της Λητώς και του Απόλλωνα στη Δήλο.
Γυρνώντας στα κρυμμένα μυστικά, το Naga Bandham της αίθουσας Β, λέγεται ότι ξεκλειδώνεται από ειδικά ηχητικά κύματα. Μερικοί λένε ότι η κλειδαριά μέσα στην πόρτα μπορεί να ανοίξει μέσω ενός συνεχόμενου συγκεκριμένου ήχου, με σωστή συχνότητα. Αν κάποιος άλλος προσπαθήσει να ανοίξει την πόρτα με διαφορετικό ξόρκι, ή το ίδιο ξόρκι με λάθος τονισμό, τα ηχητικά κύματα κατευθύνονται κάπου αλλού προκαλώντας το άνοιγμα μιας παγίδας.
Είναι αλήθεια ότι οι θρύλοι μιλούν για μια απερίγραπτη καταστροφή τη στιγμή που θα ανοίξουν βίαια οι πόρτες, αλλά ίσως στο μέλλον υπάρξει κάποιος που θα μπορέσει να έχει πρόσβαση στον φημολογούμενο θησαυρό. Μέχρι τότε η απαγόρευση και ο φόβος, θα διατηρούν επτασφράγιστο τον απαγορευμένο μυστικό θάλαμο.
THE MYSTERIOUS LAST DOOR AT PADMANABHASWAMY TEMPLE
ΔΕΣΠΩ
photo pexels
el.gr
πηγη
Βρίσκεται στο Thiruvananthapuram στην Κεράλα και μέσα στις καλά ασφαλισμένες πύλες του, βρίσκεται μια κλειδωμένη αίθουσα με υποτιθέμενους κρυμμένους θησαυρούς και ένα θανατηφόρο θρύλο.
Ιστορία
Ο ναός Padmanabhaswamy είναι ένας από τους 108 ναούς του Vaishnavism (λατρεία του Vishnu). Έχει αναφερθεί ήδη στην αρχαία λογοτεχνία των Ταμίλ από τον 6ο αιώνα, και μετά από τις ανακαλύψεις που έγιναν τον 16ο αιώνα.
Ο Sri Padmanabha, η κεντρική εικόνα του Vishnu, αναπαριστά το φίδι Anantha ή Adi Sesha. Η φιγούρα βέβαια έρχεται σε αντίθετη με τα πορτρέτα του θεού Βισνού σε άλλους ναούς.
Το όνομα του Ναού προέρχεται από τη λέξη «Padmanabha», που σημαίνει «Ένας που αναδύεται από το λωτό», και απεικονίζεται στην εικόνα του Sri Padmanabha, ο οποίος αναδύεται από τον ομφαλό του Vishnu πάνω σε λωτό.
Ολόκληρη η εικόνα είναι σκαλισμένη σε μια τεράστια πέτρα με ύψος 20 ποδιών και πάχους 2,5 ποδιών. Οι θεατές δεν μπορούν να δουν την εικόνα μόνο από τη μία ανοιχτή πόρτα του ναού. Στην πραγματικότητα, πρέπει κανείς να κοιτάξει μέσα από τρεις πόρτες για να δει την εικόνα ολοκληρωμένη.
Το ιερό βρίσκεται στην ευθύνη της βασιλικής οικογένειας του Travancore από το 1729 και όλα τα περιουσιακά του στοιχεία ανήκαν στον Λόρδο Padmanabhaswamy και στην βασιλική οικογένεια Travancore .
Ωστόσο, τα πρόσφατα γεγονότα απομάκρυναν την εμπιστοσύνη από την οικογένεια και η απόφαση του Ινδικού Ανώτατου Δικαστηρίου όχι μόνο αποκάλυψε το θησαυρό μέσα στο Ναό, αλλά και ένα από τα πιο καλά κρυμμένα μυστήρια του.
Το 2011, ο αρχαιολόγος Sunder Rajan υπέβαλε αίτηση στο Ανώτατο Δικαστήριο, δηλώνοντας ότι η Βασιλική Οικογένεια του Travancore κακομεταχειρίστηκαν τα περιουσιακά στοιχεία του ναού Padmanabhaswamy. Ως αποτέλεσμα της διαδικασίας, το Ανώτατο Δικαστήριο διόρισε μια επταμελή επιτροπή να εξερευνήσει το Ναό και να τεκμηριώσει πολλά αντικείμενα.
Αυτό που ανακάλυψαν ήταν έξι τεράστιοι μυστικοί θόλοι που φαίνονται να φιλοξενούν πολλούς θησαυρούς του Ναού. Οι πόρτες ήταν κατασκευασμένες από σίδηρο και δεν είχαν κλειδαριές, καταπακτές ή οποιαδήποτε μορφή ανοίγματος που έκανε τα δωμάτια πολύ μυστηριώδη, ακόμη και στα μάτια του κοινού.
Ο ναός αποκάλυψε χρυσά είδωλα αξίας τουλάχιστον 22 δισεκατομμυρίων δολαρίων, ελέφαντες, περιδέραια και νομίσματα. Ανακάλυψαν επίσης μια ποικιλία κοσμημάτων, τελετουργικές φορεσιές, και κοκοφοίνικες ατόφιου χρυσού επικαλυμμένους με πολύτιμους λίθους .
Οι πιο εντυπωσιακοί πολύτιμοι λίθοι ήταν τα μεγάλα διαμάντια, – μερικά από τα οποία ήταν ακόμη και εκατό καράτια. Κάποιοι αρχαιολόγοι εκτιμούν ότι ένα μικρό χρυσό είδωλο του Vishnu του Ναού θα μπορούσε πολύ εύκολα να κοστίσει 30 εκατομμύρια δολάρια.
Οι επισκέπτες βέβαια σήμερα βλέπουν ανιχνευτές μετάλλων, κάμερες ασφαλείας και περισσότερους από 200 φύλακες να προστατεύουν το Ναό και τους θησαυρούς του. Ωστόσο, φαίνεται ότι έχουν την εντολή να φυλάξουν κάτι άλλο – κάτι που ακόμη και η κυβέρνηση μπορεί να μην θέλει να αποκαλυφθεί.
Αίθουσα Β: Η έκτη πόρτα
Ο ναός Padmanabhaswamy έχει έξι τεράστιους μυστικούς θόλους που περιείχαν πολλούς θησαυρούς και ονομάστηκαν Αίθουσες Α έως ΣΤ. Η επταμελή επιτροπή μπόρεσε να ανοίξει πέντε από αυτούς τους θόλους, με εξαιρετικά μεγάλα εμπόδια και δυσκολίες.
Κατά τη διάρκεια των χρόνων μπόρεσαν να ανοίξουν ξανά τους θαλάμους C έως F και η επιτροπή ήταν σε θέση να επισκεφθεί αυτές τις αίθουσες τουλάχιστον οκτώ φορές. Η εντυπωσιακή αρχιτεκτονική του Ναού ήταν εμφανής στην κατασκευή της πόρτας. Χρειάστηκε περισσότερο από μία ημέρα για να ανοίξει η Αίθουσα Α, με την υπάρχουσα τεχνολογία.
Οι έξι θόλοι άνοιξαν εκτός από ένα που δεν είχαν πρόσβαση – τη μυστηριώδη Αίθουσα Β, η οποία δεν είναι μέρος του τεκμηριωμένου Θησαυρού. Κανείς δεν ξέρει τι βρίσκεται πέρα από τις πύλες του. Λέγεται ότι ο θάλαμος είναι »άγιος», καθώς φιλοξενεί ένα είδωλο του Sri Padmanabha και πολλά τιμαλφή μυστικής προέλευσης. Επίσης φημολογείται ότι ο θάλαμος μπορεί έχει χρυσούς τοίχους και να περιέχει τον μεγαλύτερο θησαυρό στην παγκόσμια ιστορία.
Δυστυχώς, το μόνο πράγμα που μπορούμε να δούμε είναι οι πύλες του, που φυλάσσονται από δύο τεράστιες ανάγλυφες κόμπρες. Η χαλύβδινη πόρτα του θαλάμου Β δεν έχει βίδες, κλειδαριά ή άλλες ενδείξεις εισόδου.
Η γοητεία της Αίθουσας Β είναι ότι έχει στην πραγματικότητα τρεις πόρτες. Η πρώτη -ορατή με γυμνό μάτι, έχει μεταλλικές σχάρες πάνω της και είναι προσβάσιμη όπως και οι άλλες αίθουσες. Ωστόσο, όταν την ξεκλείδωσαν ανακάλυψαν μια δεύτερη ξύλινη πόρτα πίσω από αυτή, και μια τρίτη επίσης σιδερένια πόρτα, που όπως φαίνεται δεν υπήρχε κανένας τρόπος να περάσουν.
Φημολογείται ότι οι προσπάθειες που γίνονται με την τεχνολογία για να ανοίξει η πόρτα θα εξαπολύσουν μια ανείπωτη καταστροφή στην πόλη. Κάποιοι λένε ακόμη ότι ανοίγοντας την πόρτα ενάντια στη θέλησή της μπορούν να απελευθερώσουν καταστροφές και απερίγραπτη φρίκη σε όλη την Ινδία και ίσως στον υπόλοιπο κόσμο.
Ο αστικός θρύλος που περιβάλλει τον ναό Padmanabhaswamy, ξεκινά με την επταμελή επιτροπή. Λέγεται ότι μερικά από τα μέλη αρρώστησαν προσπαθώντας να ανοίξουν την Αίθουσα Β. Ο Sunder Rajan, ο οποίος κατέθεσε αίτηση επανεξέτασης των θησαυρών του Ναού, πέθανε μερικά χρόνια αργότερα.
Υπάρχουν ελάχιστα στοιχεία που υποδεικνύουν συσχέτιση αυτών των γεγονότων και της Αίθουσας Β, ωστόσο είναι παρόμοιος με άλλους θρύλους και γεγονότα που αφορούν αρχαία αντικείμενα όπως το περίφημο Hope Diamond το οποίο λέγεται ότι προκαλεί μεγάλη καταστροφή στο πρόσωπο που το κατέχει σήμερα.
Οι θρύλοι λένε ότι ο Marthanda Varma της βασιλικής οικογένειας Travancore, κανόνισε τη δημιουργία των έξι θαλάμων, και η Αίθουσα Β σφραγίστηκε με ιδιαίτερο ξόρκι από εκατοντάδες Sidda Purushas και tantriks, ή θρησκευτικούς αξιωματούχους, από διαφορετικές περιοχές. Μόνο ένας υψηλού επιπέδου Sadhus, ή ιερέας που είναι εξοικειωμένος με ύμνους και αποκαλείται Garuda Mantra μπορεί να την ανοίξει.
Εάν θέλουν τόσο πολύ να πιστέψουμε ότι μια μαγική δύναμη προστατεύει ότι βρίσκεται εκεί μέσα θα πρέπει να είναι πραγματικά πολύτιμο.
Κάποιοι υποστηρίζουν ότι η Αίθουσα Β, συνδέεται άμεσα με τον βυθό του Ωκεανού. Όποιος επιχειρήσει να ανοίξει την πόρτα με τη βία, θα έρθει αντιμέτωπος με ένα χείμαρρο νερού και η δύναμή του είναι ικανή να πλημμυρίσει ολόκληρη την πόλη Κεράλα.
Είναι πολύ πιθανό να υπάρχει μια κρυφή σήραγγα κάτω από το θάλαμο. Αυτό θα επέτρεπε τους αρχιτέκτονες του να κλειδώσουν το θάλαμο από μέσα. Εάν αυτό είναι αλήθεια, τότε οι άνθρωποι που γνώριζαν τη μυστική σήραγγα ίσως λεηλατούσαν την αίθουσα. Ωστόσο το Ανώτατο Δικαστήριο της Ινδίας εξέδωσε προειδοποίηση κατά του ανοίγματος των θυρών του θαλάμου, όπως επίσης απαγόρευση σε οποιοδήποτε άτομο, να έχει πρόσβαση στο θάλαμο από την εξωτερική πλευρά.
Η προειδοποίηση κατά του ανοίγματος των θυρών του θαλάμου, οφείλεται ενδεχομένως στις συνέπειες της προσπάθειας να προχωρήσει οποιοσδήποτε ενάντια στη βούληση του Αίθουσας Β και της Φρουράς Naga Bandham.
Τι ακριβώς είναι Naga Bandham και πώς αυτό σχετίζεται με τον υποτιθέμενο θησαυρό;
Το Naga Bandham λέγεται ότι είναι ένα δεσμευτικό ξόρκι- μια δύναμη που προστατεύει την αίθουσα. (Οι τουρίστες και οι ξένοι που έχουν ακούσει αυτή τη φράση θα πρέπει να εξετάσουν μια πιο περίπλοκη πτυχή του Ινδουισμού).
Το Naga Bandham – ξόρκι περιλαμβάνει διάφορες ερπετοειδείς θεότητες, που φυλάσσουν τον θησαυρό ενός συγκεκριμένου τόπου. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο λατρεύτηκαν διάφορα ειδώλια φιδιών σε ναούς στη χώρα και ο Βισνού επίσης απεικονίζεται συχνά να ιππεύει ένα φίδι. Υπάρχουν επίσης ειδικά τμήματα του ναού που είναι αφιερωμένα σε αυτές τις θεότητες φιδιών.
Οι απεικονίσεις φιδιών και θεών δεν είναι αποκλειστικότητα της ινδικής κουλτούρας. Οι αρχαίοι πολιτισμοί των Ελλήνων και Αιγυπτίων διαθέτουν επίσης ερπετοειδή πλάσματα. Στην ελληνική κουλτούρα, ο «δράκος» είναι μια μορφή κυρίαρχου φιδιού. Οι Αιγύπτιοι είχαν θεότητες όπως η θεά Wadjet που έχει το κεφάλι ενός φιδιού. Η Wadjet ήταν θεραπαινίδα του θεού Ώρου η οποία βοήθησε την μητέρα του Ισις, να τον προστατεύσει από τον ύπουλο θείο του Seth, όταν κατέφυγε στα βαλτώδη νερά του Νείλου. Υπάρχει ομοιότητα αυτού του μύθου με την ελληνική ιστορία της Λητώς και του Απόλλωνα στη Δήλο.
Γυρνώντας στα κρυμμένα μυστικά, το Naga Bandham της αίθουσας Β, λέγεται ότι ξεκλειδώνεται από ειδικά ηχητικά κύματα. Μερικοί λένε ότι η κλειδαριά μέσα στην πόρτα μπορεί να ανοίξει μέσω ενός συνεχόμενου συγκεκριμένου ήχου, με σωστή συχνότητα. Αν κάποιος άλλος προσπαθήσει να ανοίξει την πόρτα με διαφορετικό ξόρκι, ή το ίδιο ξόρκι με λάθος τονισμό, τα ηχητικά κύματα κατευθύνονται κάπου αλλού προκαλώντας το άνοιγμα μιας παγίδας.
Είναι αλήθεια ότι οι θρύλοι μιλούν για μια απερίγραπτη καταστροφή τη στιγμή που θα ανοίξουν βίαια οι πόρτες, αλλά ίσως στο μέλλον υπάρξει κάποιος που θα μπορέσει να έχει πρόσβαση στον φημολογούμενο θησαυρό. Μέχρι τότε η απαγόρευση και ο φόβος, θα διατηρούν επτασφράγιστο τον απαγορευμένο μυστικό θάλαμο.
THE MYSTERIOUS LAST DOOR AT PADMANABHASWAMY TEMPLE
ΔΕΣΠΩ
photo pexels
el.gr
Let's block ads! (Why?)
πηγη
VIDEO
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Άξιος Πρωταθλητής Ελλάδας 2019 ο ΠΑΟΚ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
«Έργα» και αφιερώσεις...
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
