2019-04-22 13:29:32
Νίκος Μπίστης
Πριν δύο τρεις μήνες η αίσθηση ήταν ότι στις επικείμενες ευρωεκλογές η Ακροδεξιά θα ενισχυθεί σημαντικά και ότι ο μεγάλος ηττημένος θα είναι η ομάδα των Σοσιαλιστών- Δημοκρατών.
Σήμερα, χωρίς βέβαια να έχει εξαλειφθεί ο κίνδυνος ανόδου της ακροδεξιάς, στην προοδευτική πλευρά έχουμε αρκετά ελπιδοφόρα σήματα. Στις πρόσφατες εκλογές στην Φινλανδία οι Σοσιαλδημοκράτες ήρθαν πρώτοι , για πρώτη φορά μετά είκοσι έτη. Παράλληλα ενισχύθηκαν σημαντικά και οι Πράσινοι και το Αριστερό κόμμα. Δεύτερο κόμμα αναδείχθηκαν οι ακροδεξιοί εθνικιστές. Ακολουθούν σε λίγες ημέρες εθνικές εκλογές στην Ισπανία.
Σύμφωνα με τις μετρήσεις οι Σοσιαλιστές θα έρθουν πρώτοι, σημαντικά ενισχυμένοι, οι Podemos ανακάμπτουν και υπάρχουν σοβαρές πιθανότητες να σχηματίσουν κυβέρνηση συνεργασίας. Παράλληλα το ακροδεξιό κόμμα Vox θα μπει στη Βουλή με ποσοστό περί το 10%. Τέλος σε μια απρόσμενη εξέλιξη στην ταλαιπωρημένη από το Brexit Μεγάλη Βρεττανία, είναι πολύ πιθανό να στηθούν ευρωκάλπες .
Σε αυτή την περίπτωση οι Εργατικοί του Τζέρεμι Κόρμπιν θα πετύχουν μεγάλη νίκη σε βάρος των κλυδονιζόμενων Συντηρητικών της Τερέζας Μέι. Κάθε χώρα προφανώς έχει τα ιδιαίτερα προβλήματα της που αντανακλώνται στα εκλογικά αποτελέσματα, όμως δεν είναι δύσκολο να εντοπίσουμε κοινά σημεία που τείνουν να διαμορφώσουν ένα ευδιάκριτο ρεύμα. Αυτό της συγκρότησης του προοδευτικού πόλου, της προοδευτικής συμμαχίας στα καθ ημάς.
Αυτή η εξέλιξη θα ήταν αδιανόητη δύο χρόνια πριν. Κατέστη εφικτή μόνο όταν οι ηγεσίες πολλών Σοσιαλιστικών και Εργατικών κομμάτων αποφάσισαν να πάρουν αποστάσεις από την παραλυτική για αυτά αποδοχή της θεωρίας TINA (there is no alternative - δεν υπάρχει εναλλακτική λύση). Σύμφωνα με αυτήν καπιταλισμός, παγκοσμιοποίηση και φιλελεύθερη δημοκρατία λύνουν ήσυχα και ωραία όλα τα ζητήματα.
Κάποιοι έσπευσαν να αναγγείλουν και το τέλος της Ιστορίας. Διαψεύστηκαν οικτρά και σε πρώτη φάση τον λογαριασμό τον πλήρωσαν οι Σοσιαλδημοκρατες και Εργατικοί του μπλερικού τρίτου δρόμου. Πρακτικά μετέτρεψαν την TINA σε συνεχή συμπόρευση σε εθνικό και Ευρωπαϊκό επίπεδο με την κεντροδεξιά. Η κεντροδεξιά σε πρώτη φάση επωφελήθηκε από αυτόν τον εναγκαλισμό, τώρα όμως αισθάνεται την πίεση μιας αναγεννημένης, δήθεν αντισυστημικής Ακροδεξιάς που βάλλει ευθέως κατά του ευρωπαϊκού οικοδομήματος. Έτσι η υπεράσπιση των αρχών και αξιών πάνω στις οποίες οικοδομήθηκε η ΕΕ περνάει στα χέρια της πληθυντικής Αριστεράς.
Οι σοσιαλιστές αρνούνται πλέον να συμμετέχoυν ως κομπάρσοι σε κεντροδεξιά κυβερνητικά σχήματα και στρέφονται προς τα αριστερά. Και η ριζοσπαστική Αριστερά βγαίνει από το αυτάρεσκο γκέτο της, αναζητά συμμαχίες με τους σοσιαλιστές, τους πράσινους, τους ριζοσπάστες του κέντρου.
Αυτή είναι η μεγάλη εικόνα. Όποιος την αγνοεί προφανώς δεν μπορεί να καταλάβει ότι ο Τσίπρας με το σχήμα ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία ανοίγει ένα νέο κεφάλαιο για την πληθυντική κυβερνώσα αριστερά στον τόπο μας. Ανίκανοι να κατανοήσουν ξεχειλίζουν από μισος, μιλάνε για απάτη και άλλα πολλά. Αυτό ακριβώς έχει πάθει η ηγεσία του ΚΙΝΑΛ.
Αντί να πάρει όπως οι ηγεσίες άλλων σοσιαλιστικών κομμάτων θέση στην προοδευτική συμμαχία - και μέσα εκεί να διεκδικήσει πρωταγωνιστικό ρόλο- γκρινιάζει ότι λεηλατείται ενω συμπλέει με την Νέα Δημοκρατία σε όλα τα μειζονα ζητήματα. Την ώρα που οι Σοσιαλιστές στην Ευρώπη στρέφονται προς τα αριστερά και κάπου εκεί συναντιώνται με τον ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΙΝΑΛ δέσμιο της γραμμής για στρατηγική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ, διευκολύνει την στρατηγική νίκη της ΝΔ.
Αναπόφευκτα κεντροαριστεροί δημοκράτες που δεν θέλουν την Δεξιά στρέφονται προς τον ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία. Αυτό η ηγεσία του ΚΙΝΑΛ το αποκαλεί λεηλασία. Όμως ποιος δημοκρατικός πολίτης μπορεί να δεχθεί αδιαμαρτύρητα τον εναγκαλισμό όχι μόνο με την ηγεσία της ΝΔ αλλά και με τους ολιγάρχες που ελέγχουν εφημερίδες, κανάλια, ομάδες και νομίζουν ότι μπορούν να ελέγχουν και τις συνειδήσεις των ανθρώπων;...
thecaller.gr
Πριν δύο τρεις μήνες η αίσθηση ήταν ότι στις επικείμενες ευρωεκλογές η Ακροδεξιά θα ενισχυθεί σημαντικά και ότι ο μεγάλος ηττημένος θα είναι η ομάδα των Σοσιαλιστών- Δημοκρατών.
Σήμερα, χωρίς βέβαια να έχει εξαλειφθεί ο κίνδυνος ανόδου της ακροδεξιάς, στην προοδευτική πλευρά έχουμε αρκετά ελπιδοφόρα σήματα. Στις πρόσφατες εκλογές στην Φινλανδία οι Σοσιαλδημοκράτες ήρθαν πρώτοι , για πρώτη φορά μετά είκοσι έτη. Παράλληλα ενισχύθηκαν σημαντικά και οι Πράσινοι και το Αριστερό κόμμα. Δεύτερο κόμμα αναδείχθηκαν οι ακροδεξιοί εθνικιστές. Ακολουθούν σε λίγες ημέρες εθνικές εκλογές στην Ισπανία.
Σύμφωνα με τις μετρήσεις οι Σοσιαλιστές θα έρθουν πρώτοι, σημαντικά ενισχυμένοι, οι Podemos ανακάμπτουν και υπάρχουν σοβαρές πιθανότητες να σχηματίσουν κυβέρνηση συνεργασίας. Παράλληλα το ακροδεξιό κόμμα Vox θα μπει στη Βουλή με ποσοστό περί το 10%. Τέλος σε μια απρόσμενη εξέλιξη στην ταλαιπωρημένη από το Brexit Μεγάλη Βρεττανία, είναι πολύ πιθανό να στηθούν ευρωκάλπες .
Σε αυτή την περίπτωση οι Εργατικοί του Τζέρεμι Κόρμπιν θα πετύχουν μεγάλη νίκη σε βάρος των κλυδονιζόμενων Συντηρητικών της Τερέζας Μέι. Κάθε χώρα προφανώς έχει τα ιδιαίτερα προβλήματα της που αντανακλώνται στα εκλογικά αποτελέσματα, όμως δεν είναι δύσκολο να εντοπίσουμε κοινά σημεία που τείνουν να διαμορφώσουν ένα ευδιάκριτο ρεύμα. Αυτό της συγκρότησης του προοδευτικού πόλου, της προοδευτικής συμμαχίας στα καθ ημάς.
Αυτή η εξέλιξη θα ήταν αδιανόητη δύο χρόνια πριν. Κατέστη εφικτή μόνο όταν οι ηγεσίες πολλών Σοσιαλιστικών και Εργατικών κομμάτων αποφάσισαν να πάρουν αποστάσεις από την παραλυτική για αυτά αποδοχή της θεωρίας TINA (there is no alternative - δεν υπάρχει εναλλακτική λύση). Σύμφωνα με αυτήν καπιταλισμός, παγκοσμιοποίηση και φιλελεύθερη δημοκρατία λύνουν ήσυχα και ωραία όλα τα ζητήματα.
Κάποιοι έσπευσαν να αναγγείλουν και το τέλος της Ιστορίας. Διαψεύστηκαν οικτρά και σε πρώτη φάση τον λογαριασμό τον πλήρωσαν οι Σοσιαλδημοκρατες και Εργατικοί του μπλερικού τρίτου δρόμου. Πρακτικά μετέτρεψαν την TINA σε συνεχή συμπόρευση σε εθνικό και Ευρωπαϊκό επίπεδο με την κεντροδεξιά. Η κεντροδεξιά σε πρώτη φάση επωφελήθηκε από αυτόν τον εναγκαλισμό, τώρα όμως αισθάνεται την πίεση μιας αναγεννημένης, δήθεν αντισυστημικής Ακροδεξιάς που βάλλει ευθέως κατά του ευρωπαϊκού οικοδομήματος. Έτσι η υπεράσπιση των αρχών και αξιών πάνω στις οποίες οικοδομήθηκε η ΕΕ περνάει στα χέρια της πληθυντικής Αριστεράς.
Οι σοσιαλιστές αρνούνται πλέον να συμμετέχoυν ως κομπάρσοι σε κεντροδεξιά κυβερνητικά σχήματα και στρέφονται προς τα αριστερά. Και η ριζοσπαστική Αριστερά βγαίνει από το αυτάρεσκο γκέτο της, αναζητά συμμαχίες με τους σοσιαλιστές, τους πράσινους, τους ριζοσπάστες του κέντρου.
Αυτή είναι η μεγάλη εικόνα. Όποιος την αγνοεί προφανώς δεν μπορεί να καταλάβει ότι ο Τσίπρας με το σχήμα ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία ανοίγει ένα νέο κεφάλαιο για την πληθυντική κυβερνώσα αριστερά στον τόπο μας. Ανίκανοι να κατανοήσουν ξεχειλίζουν από μισος, μιλάνε για απάτη και άλλα πολλά. Αυτό ακριβώς έχει πάθει η ηγεσία του ΚΙΝΑΛ.
Αντί να πάρει όπως οι ηγεσίες άλλων σοσιαλιστικών κομμάτων θέση στην προοδευτική συμμαχία - και μέσα εκεί να διεκδικήσει πρωταγωνιστικό ρόλο- γκρινιάζει ότι λεηλατείται ενω συμπλέει με την Νέα Δημοκρατία σε όλα τα μειζονα ζητήματα. Την ώρα που οι Σοσιαλιστές στην Ευρώπη στρέφονται προς τα αριστερά και κάπου εκεί συναντιώνται με τον ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΙΝΑΛ δέσμιο της γραμμής για στρατηγική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ, διευκολύνει την στρατηγική νίκη της ΝΔ.
Αναπόφευκτα κεντροαριστεροί δημοκράτες που δεν θέλουν την Δεξιά στρέφονται προς τον ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία. Αυτό η ηγεσία του ΚΙΝΑΛ το αποκαλεί λεηλασία. Όμως ποιος δημοκρατικός πολίτης μπορεί να δεχθεί αδιαμαρτύρητα τον εναγκαλισμό όχι μόνο με την ηγεσία της ΝΔ αλλά και με τους ολιγάρχες που ελέγχουν εφημερίδες, κανάλια, ομάδες και νομίζουν ότι μπορούν να ελέγχουν και τις συνειδήσεις των ανθρώπων;...
thecaller.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Στέλεχος της ΝΔ στο ψηφοδέλτιο Βουλγαράκη...
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
