2019-04-25 18:12:45
Της Αγγελικής Καρδαρά
Ο ιατρός και υποψήφιος ευρωβουλευτής, κ. Στέλιος Κυμπουρόπουλος, είναι μία τόσο φωτεινή προσωπικότητα ώστε θεωρώ αδιανόητο να κοιτάξει κάποιος πρώτα την αναπηρία του, πόσο μάλιστα να τον “πολεμήσουν” για την αναπηρία του. Είναι ένας άνθρωπος και επιστήμονας, με παιδεία, μόρφωση, συγκροτημένο λόγο, υψηλά ιδανικά, για τα οποία αγωνίζεται με πάθος και δύναμη ψυχής,
Είναι ένα πολύ σπουδαίο παράδειγμα για όλους μας, όχι γιατί έχει αναπηρία αλλά γιατί από μαθητής ξεχώρισε με τη δύναμη του μυαλού και του πνεύματός του και κατάφερε, σε μία κοινωνία που θέτει συνεχώς εμπόδια στα άτομα με αναπηρίες, να προοδεύσει, να εμβαθύνει στο αντικείμενο των σπουδών του, να εργαστεί προσφέροντας ταυτόχρονα σημαντικό έργο στο κοινωνικό σύνολο.
Επομένως, είναι τιμή για τη χώρα μας να προβάλλονται αυτές οι σπουδαίες προσωπικότητες και είναι πολύ σημαντικό να έχουν ενεργό δράση στην κοινωνική και πολιτική ζωή άτομα με αναπηρίες τα οποία έχουν και την αντίστοιχη παιδεία και κατάρτιση ώστε να προασπιστούν θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα και να αγωνιστούν για μία καλύτερη ποιότητα ζωής για όλους τους συνανθρώπους μας.
Όσον αφορά το καίριο ζήτημα της αναπηρίας, ειλικρινά μου φαίνεται αδιανόητο να αποτελεί ακόμα ένα θέμα “ταμπού” για τον δημόσιο διάλογο, να μιλάμε για “άτομα με ειδικές ικανότητες ή ειδικές δεξιότητες”, αντί να αναδεικνύουμε την ουσία του θέματος. Πρόκειται για άτομα με αναπηρίες που δεν είναι ούτε υπερήρωες (εξιδανίκευση μίας κατάστασης), ούτε ανίκανοι!! Είναι άνθρωποι με ορατές και μη ορατές αναπηρίες (πολύ σημαντική η επισήμανση του κ. Κυμπουρόπουλου, σε τηλεοπτική του συνέντευξη σήμερα το πρωί, να μιλήσουμε δημόσια και για τις μη ορατές αναπηρίες) που έχουν το δικαίωμα ισότιμης συμμετοχής στη ζωή και σε όλες τις δράσεις της. Αυτό είναι, συνεπώς, το μείζον ζήτημα: πώς το κράτος πρόνοιας θα εξασφαλίσει αυτή την ισότιμη συμμετοχή, την πλήρη ένταξη των ατόμων με αναπηρίες στην εκπαίδευση, στο κοινωνικό, επαγγελματικό, πολιτικό πεδίο δράσης. Στη σύγχρονη εποχή με τη ραγδαία ανάπτυξη της τεχνολογίας και της επικοινωνίας, είναι σημαντικό -και ταυτόχρονα επιτακτική ανάγκη- να υπάρξει ολοκληρωμένη ενημέρωση του κοινού, να αξιοποιηθούν όλα τα διαθέσιμα μέσα για την πλήρη ένταξη στην κοινωνία των ατόμων με αναπηρία και για επίλυση πρακτικών, πολύ σοβαρών ζητημάτων, που καθιστούν την καθημερινότητά τους εξαιρετικά δύσκολη.
Ο προβληματισμός που θα θέσω, ολοκληρώνοντας το κείμενό μου, είναι ο εξής: “εάν συμβεί μία αναπηρία ορατή ή μη ορατή, στον οποιονδήποτε από εμάς, ύστερα από ένα ατύχημα ή μία ασθένεια, θα μας “πετάξουν” με συνοπτικές διαδικασίες από τη δουλειά μας, την ενεργό κοινωνική δράση μας, τους φιλικούς μας κύκλους κ.λπ.; Θα μας αφαιρέσουν, λόγω της αναπηρίας, το δικαίωμα στη ζωή;
Θα μας απομονώσουν και αποκλείσουν από το ευρύτερο κοινωνικό σύνολο, λόγω της αναπηρίας;”.
Το δικαίωμα στη ζωή είναι αναφαίρετο και δεδομένου ότι το ζήτημα της αναπηρίας μας αφορά όλους και εν δυνάμει μπορεί να το αντιμετωπίσουμε όλοι, είναι αναγκαίο να ενημερωνόμαστε και να διεκδικήσουμε πιο δυναμικά την ένταξη των ατόμων με αναπηρίες, καταπολεμώντας τον κοινωνικό στιγματισμό αλλά πρωτίστως τον κοινωνικό αποκλεισμό!
πηγή: aggelikikardara.wordpress.com
Ο ιατρός και υποψήφιος ευρωβουλευτής, κ. Στέλιος Κυμπουρόπουλος, είναι μία τόσο φωτεινή προσωπικότητα ώστε θεωρώ αδιανόητο να κοιτάξει κάποιος πρώτα την αναπηρία του, πόσο μάλιστα να τον “πολεμήσουν” για την αναπηρία του. Είναι ένας άνθρωπος και επιστήμονας, με παιδεία, μόρφωση, συγκροτημένο λόγο, υψηλά ιδανικά, για τα οποία αγωνίζεται με πάθος και δύναμη ψυχής,
Είναι ένα πολύ σπουδαίο παράδειγμα για όλους μας, όχι γιατί έχει αναπηρία αλλά γιατί από μαθητής ξεχώρισε με τη δύναμη του μυαλού και του πνεύματός του και κατάφερε, σε μία κοινωνία που θέτει συνεχώς εμπόδια στα άτομα με αναπηρίες, να προοδεύσει, να εμβαθύνει στο αντικείμενο των σπουδών του, να εργαστεί προσφέροντας ταυτόχρονα σημαντικό έργο στο κοινωνικό σύνολο.
Επομένως, είναι τιμή για τη χώρα μας να προβάλλονται αυτές οι σπουδαίες προσωπικότητες και είναι πολύ σημαντικό να έχουν ενεργό δράση στην κοινωνική και πολιτική ζωή άτομα με αναπηρίες τα οποία έχουν και την αντίστοιχη παιδεία και κατάρτιση ώστε να προασπιστούν θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα και να αγωνιστούν για μία καλύτερη ποιότητα ζωής για όλους τους συνανθρώπους μας.
Όσον αφορά το καίριο ζήτημα της αναπηρίας, ειλικρινά μου φαίνεται αδιανόητο να αποτελεί ακόμα ένα θέμα “ταμπού” για τον δημόσιο διάλογο, να μιλάμε για “άτομα με ειδικές ικανότητες ή ειδικές δεξιότητες”, αντί να αναδεικνύουμε την ουσία του θέματος. Πρόκειται για άτομα με αναπηρίες που δεν είναι ούτε υπερήρωες (εξιδανίκευση μίας κατάστασης), ούτε ανίκανοι!! Είναι άνθρωποι με ορατές και μη ορατές αναπηρίες (πολύ σημαντική η επισήμανση του κ. Κυμπουρόπουλου, σε τηλεοπτική του συνέντευξη σήμερα το πρωί, να μιλήσουμε δημόσια και για τις μη ορατές αναπηρίες) που έχουν το δικαίωμα ισότιμης συμμετοχής στη ζωή και σε όλες τις δράσεις της. Αυτό είναι, συνεπώς, το μείζον ζήτημα: πώς το κράτος πρόνοιας θα εξασφαλίσει αυτή την ισότιμη συμμετοχή, την πλήρη ένταξη των ατόμων με αναπηρίες στην εκπαίδευση, στο κοινωνικό, επαγγελματικό, πολιτικό πεδίο δράσης. Στη σύγχρονη εποχή με τη ραγδαία ανάπτυξη της τεχνολογίας και της επικοινωνίας, είναι σημαντικό -και ταυτόχρονα επιτακτική ανάγκη- να υπάρξει ολοκληρωμένη ενημέρωση του κοινού, να αξιοποιηθούν όλα τα διαθέσιμα μέσα για την πλήρη ένταξη στην κοινωνία των ατόμων με αναπηρία και για επίλυση πρακτικών, πολύ σοβαρών ζητημάτων, που καθιστούν την καθημερινότητά τους εξαιρετικά δύσκολη.
Ο προβληματισμός που θα θέσω, ολοκληρώνοντας το κείμενό μου, είναι ο εξής: “εάν συμβεί μία αναπηρία ορατή ή μη ορατή, στον οποιονδήποτε από εμάς, ύστερα από ένα ατύχημα ή μία ασθένεια, θα μας “πετάξουν” με συνοπτικές διαδικασίες από τη δουλειά μας, την ενεργό κοινωνική δράση μας, τους φιλικούς μας κύκλους κ.λπ.; Θα μας αφαιρέσουν, λόγω της αναπηρίας, το δικαίωμα στη ζωή;
Θα μας απομονώσουν και αποκλείσουν από το ευρύτερο κοινωνικό σύνολο, λόγω της αναπηρίας;”.
Το δικαίωμα στη ζωή είναι αναφαίρετο και δεδομένου ότι το ζήτημα της αναπηρίας μας αφορά όλους και εν δυνάμει μπορεί να το αντιμετωπίσουμε όλοι, είναι αναγκαίο να ενημερωνόμαστε και να διεκδικήσουμε πιο δυναμικά την ένταξη των ατόμων με αναπηρίες, καταπολεμώντας τον κοινωνικό στιγματισμό αλλά πρωτίστως τον κοινωνικό αποκλεισμό!
πηγή: aggelikikardara.wordpress.com
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
«Δημοσιογραφία του βούρκου»...
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
