2019-04-27 09:55:22
Οι παιδικές αναμνήσεις δεν μπαίνουν στο ντουλάπι και δεν ζουν με ναφθαλίνη. Υπάρχουν πάντα, σε κάθε στιγμή της ζωής, και γίνονται πιο ζωηρές στις επετείους και στις ξεχωριστές ημέρες του χρόνου, στις ημέρες
των εορτών.
Εκείνες τις παιδικές εικόνες διατηρεί όχι μόνο στο μυαλό της αλλά –και υλικά– στα αγαπημένα της πράγματα η Ρούλα Λαλαγιάννη, δικηγόρος που έγραψε στο fb για τις «Σαρακοστές» που έφτιαχνε με ψαλίδι και μπογιές ο «θείος Ηλίας».
Ήταν σχέδια γυναικών με επτά πόδια και στη διάρκεια της Σαρακοστής η οικογένεια (ή σε όποιον τις είχε χαρίσει ο θείος) έκοβε κάθε Σάββατο ένα πόδι. Το τελευταίο κοβόταν το Μεγάλο Σάββατο και την Κυριακή του Πάσχα οι Σαρακοστές παραδίδονταν –ακρωτηριασμένες!– στη φωτιά που ανάβει για τον οβελία.
Η φίλη μας έσωζε δικές της Σαρακοστές και δεν του έκοβε τα πόδια γιατί τις λυπόταν. Τις διέσωζε αρτιμελείς, εφτάποδες, και εξακολουθεί να κρατάει στα συρτάρια της αναπαυμένες όσες από αυτές τις κυρίες της παράδοσης έχει διασώσει ως παιδάκι.
Στις σπάνιες περιπτώσεις που υπέκυπτε στο παραδοσιακό τελετουργικό, τις έκοβε τα έξι πόδια και άφηνε το έβδομο, αλλά χωρίς τελικά να τις καίει.
Μας άρεσε η περιγραφή της και τη μεταφέρουμε σήμερα εδώ, μέρα που είναι. Μαζί και μερικές από τις Σαρακοστές που κρατάει ζωντανές, όχι μόνο στην παιδική μνήμη.
«Σαρακοστή για μένα είναι ο θείος ο Ηλίας που μας έφτιαχνε τις Σαρακοστές, γυναίκες με τόσα πόδια, όσα και τα Σάββατα της Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Κάθε Σάββατο κόβαμε και από ένα πόδι κι έτσι μετρούσαμε κατά κάποιο τρόπο και το χρονικό διάστημα μέχρι το Πάσχα.
Το τελευταίο ποδαράκι της γλυκύτατης Σαρακοστής αντιστοιχεί στο Μεγάλο Σάββατο και την καημενούλα, όσων άντεχε το φιλοκάρδι μας, κουτσή με ένα ποδαράκι την καίγαμε ανήμερα το Πάσχα στο ψήσιμο του οβελία. Δεν το έκανα ποτέ, την λυπόμουν την φουκαριάρα. Ούτε τα ποδαράκια της τα έκοβα και έτσι έχω μια εξαιρετική συλλογή, από την επίσης εξαιρετική δημιουργική φαντασία του θείου Ηλία.
Τον αγαπώ πολύ. Όπως αγαπάω όλα όσα μας έμαθε η οικογένειά μας, τους δεσμούς που πρέπει να έχουμε και τη δύναμη για να προχωράμε μπροστά».
Η φίλη (όχι μόνο διαδικτυακή) Ρούλα Λαλαγιάννη ασκεί δικηγορία στο ποινικό, είναι Πειραιωτάκι (φυσικά «σκληρή» Ολυμπιακός), από οικογένεια ναυτικών (πάντα θαλασσοδαρμένων), αλλά η τρυφερότητα ποτέ δεν της έλειψε...
harddog-sport.blogspot.com
των εορτών.
Εκείνες τις παιδικές εικόνες διατηρεί όχι μόνο στο μυαλό της αλλά –και υλικά– στα αγαπημένα της πράγματα η Ρούλα Λαλαγιάννη, δικηγόρος που έγραψε στο fb για τις «Σαρακοστές» που έφτιαχνε με ψαλίδι και μπογιές ο «θείος Ηλίας».
Ήταν σχέδια γυναικών με επτά πόδια και στη διάρκεια της Σαρακοστής η οικογένεια (ή σε όποιον τις είχε χαρίσει ο θείος) έκοβε κάθε Σάββατο ένα πόδι. Το τελευταίο κοβόταν το Μεγάλο Σάββατο και την Κυριακή του Πάσχα οι Σαρακοστές παραδίδονταν –ακρωτηριασμένες!– στη φωτιά που ανάβει για τον οβελία.
Η φίλη μας έσωζε δικές της Σαρακοστές και δεν του έκοβε τα πόδια γιατί τις λυπόταν. Τις διέσωζε αρτιμελείς, εφτάποδες, και εξακολουθεί να κρατάει στα συρτάρια της αναπαυμένες όσες από αυτές τις κυρίες της παράδοσης έχει διασώσει ως παιδάκι.
Στις σπάνιες περιπτώσεις που υπέκυπτε στο παραδοσιακό τελετουργικό, τις έκοβε τα έξι πόδια και άφηνε το έβδομο, αλλά χωρίς τελικά να τις καίει.
Μας άρεσε η περιγραφή της και τη μεταφέρουμε σήμερα εδώ, μέρα που είναι. Μαζί και μερικές από τις Σαρακοστές που κρατάει ζωντανές, όχι μόνο στην παιδική μνήμη.
«Σαρακοστή για μένα είναι ο θείος ο Ηλίας που μας έφτιαχνε τις Σαρακοστές, γυναίκες με τόσα πόδια, όσα και τα Σάββατα της Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Κάθε Σάββατο κόβαμε και από ένα πόδι κι έτσι μετρούσαμε κατά κάποιο τρόπο και το χρονικό διάστημα μέχρι το Πάσχα.
Το τελευταίο ποδαράκι της γλυκύτατης Σαρακοστής αντιστοιχεί στο Μεγάλο Σάββατο και την καημενούλα, όσων άντεχε το φιλοκάρδι μας, κουτσή με ένα ποδαράκι την καίγαμε ανήμερα το Πάσχα στο ψήσιμο του οβελία. Δεν το έκανα ποτέ, την λυπόμουν την φουκαριάρα. Ούτε τα ποδαράκια της τα έκοβα και έτσι έχω μια εξαιρετική συλλογή, από την επίσης εξαιρετική δημιουργική φαντασία του θείου Ηλία.
Τον αγαπώ πολύ. Όπως αγαπάω όλα όσα μας έμαθε η οικογένειά μας, τους δεσμούς που πρέπει να έχουμε και τη δύναμη για να προχωράμε μπροστά».
Η φίλη (όχι μόνο διαδικτυακή) Ρούλα Λαλαγιάννη ασκεί δικηγορία στο ποινικό, είναι Πειραιωτάκι (φυσικά «σκληρή» Ολυμπιακός), από οικογένεια ναυτικών (πάντα θαλασσοδαρμένων), αλλά η τρυφερότητα ποτέ δεν της έλειψε...
harddog-sport.blogspot.com
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
