2019-05-01 01:00:15
Πολεμικό είναι το κλίμα μεταξύ ΠΑΣΚΕ και ΠΑΜΕ και δη με φόντο την αυριανή Εργατική Πρωτομαγιά. Αυτά που συμβαίνουν μόνο θλίψη προκαλούν, αλλά και πολλά ερωτήματα για το ρόλο και τις επιδιώξεις του οργανωμένου συνδικαλιστικού κινήματος στην Ελλάδα της κρίσης, της ανεργίας και της απορρύθμισης των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων.
Τα βίαια γεγονότα με τη ματαίωση του 37ου Συνεδρίου της Γενικής Συνομοσπονδίας Εργατών Ελλάδος (ΓΣΕΕ), από στελέχη του ΠΑΜΕ σε Καλαμάτα και Ρόδο, οδήγησε σε προσωρινή διαταγή του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθήνας, με την οποία έγινε αποδεκτό το αίτημα 61 Ομοσπονδιών και Εργατικών Κέντρων της χώρας για προσωρινής διοίκησης στην ακέφαλη ΓΣΕΕ ενώ στις 6 Μαΐου αναμένεται η οριστική απόφαση του Πρωτοδικείου για τον διορισμό της προσωρινής διοίκησης της ΓΣΕΕ που θα αναλάβει να οδηγήσει και πάλι τη Συνομοσπονδία σε συνέδριο. Πως θα γίνει αυτό, κανείς δεν ξέρει, διότι το ΠΑΜΕ του ΚΚΕ δεν πρόκειται να αποσύρει τις κατηγορίες του για στημένους μηχανισμούς και μαϊμού συνέδρους
. Που βρίσκεται η αλήθεια; Είναι σαν να ρωτά κανείς αν υπάρχει σκάνδαλο Novartis Μάθαμε πως στο ΕΚΘ, πριν από λίγες ημέρες, έγινε σύσκεψη με μοναδικό θέμα πως θα αντιμετωπισθεί η λαίλαπα του ΠΑΜΕ, με τον πρόεδρο του ΕΚΘ, Π. Τσαραμπουλίδη, να είναι λάβρος κατά του ΠΑΜΕ και να ζητά τον πλήρη αποκλεισμό του από τα συνδικαλιστικά όργανα. Εκδόθηκε και ανακοίνωση του ΕΚΘ, που καλεί στην αυριανή συγκέντρωση στις 10.30 το πρώι, μπροστά στο ΕΚΘ, στην οποία υπάρχουν και τα συνθήματα “με τα Συνδικάτα για δημοκρατία και κοινωνική προκοπή. Έξω η βία από τα Συνδικάτα. Έξω τα κόμματα και οι κομματικοί στρατοί από το Συνδικαλιστικό κίνημα”. Πορεία δεν θα γίνει παρά μόνο η τελετή κατάθεσης στεφάνων στο μνημείο του Εργάτη στο παρακείμενο πάρκο.
Μάλιστα το ΕΚΘ κατηγορεί το ΠΑΜΕ ότι παραμονές της εργατικής Πρωτομαγιάς κατέβασε τα πανό του ΕΚΘ από κεντρικά σημεία της Θεσσαλονίκης και έκανε λόγο για «καταδρομικές επιθέσεις». Όπως αναφέρει «την ώρα που οι εργαζόμενοι ετοιμάζονται να τιμήσουν την ημέρα της Πρωτομαγιάς και το ΕΚΘ γνωστοποιεί με πανό και αφίσες τη συγκέντρωση μνήμης, τιμής και αγώνων στις 10:30 μπροστά στο ΕΚΘ, μέλη του ΠΑΜΕ με καταδρομικές επιθέσεις τα κατεβάζουν από κεντρικούς δρόμους της πόλης, σε μια ακόμα ένδειξη “επανάστασης” απέναντι στο συνδικαλιστικό κίνημα το οποίο επιθυμούν να διαλύσουν, χρησιμοποιώντας βία και τραμπουκισμούς».
Πόσοι θα μαζευτούν στη συγκέντρωση του ΕΚΘ; Αυτό είναι άλλο ανέκδοτο, ακόμα πιο σύντομο…
ΠΑΜΕ: η μάχη διεξάγεται εδώ και χρόνια…
Από την άλλη πλευρά, το ΠΑΜΕ, που καλεί στην δική του Πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση στις 10:30 το πρωί στο άγαλμα Βενιζέλου, τονίζει πως «20 χρόνια ακριβώς ως ανάγκη των καιρών το ΠΑΜΕ, άνοιξε μια νέα σελίδα για το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, πήρε με συνέπεια τη σκυτάλη των πλούσιων παραδόσεων και των αξιών της εργατικής τάξης της χώρας μας». Οσο για τη στάση του, σημειώνει πως «η μάχη που διεξάγεται εδώ και χρόνια στο συνδικαλιστικό κίνημα, και που κλιμακώθηκε το τελευταίο διάστημα, δεν είναι μάχη για τις καρέκλες, ούτε γενικές διαφωνίες κάποιων παρατάξεων. Είναι μάχη ζωής και θανάτου για το εργατικό κίνημα, είναι μάχη της γραμμής του κοινωνικού διαλόγου, με την γραμμή που συνοψίζεται στο σύνθημα «χωρίς εσένα γρανάζι δεν γυρνά, εργάτη μπορεί χωρίς αφεντικά».
Αυτή η εικόνα όμως της σύγκρουσης, της διάλυσης και της διάσπασης, ποιόν αλήθεια εξυπηρετεί; Ποιος βολεύεται με αυτή την κατάσταση; Οι μηχανισμοί, το δόγμα, το κόμμα, οι καρέκλες, οι «επαγγελματίες» …ανεπάγγελτοι συνδικαλιστές, οι διορισμένοι αντιπρόσωποι έμμεσα και άμεσα, οι κρατικές χρηματοδοτήσεις, οι δοτοί των αφεντικών, όλα αυτά που τελικά μόνο συνδικαλιστικό κίνημα δεν είναι. Και τελικά ποια είναι η ευθύνη των ίδιων των εργαζομένων;
parapona-rodou
Τα βίαια γεγονότα με τη ματαίωση του 37ου Συνεδρίου της Γενικής Συνομοσπονδίας Εργατών Ελλάδος (ΓΣΕΕ), από στελέχη του ΠΑΜΕ σε Καλαμάτα και Ρόδο, οδήγησε σε προσωρινή διαταγή του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθήνας, με την οποία έγινε αποδεκτό το αίτημα 61 Ομοσπονδιών και Εργατικών Κέντρων της χώρας για προσωρινής διοίκησης στην ακέφαλη ΓΣΕΕ ενώ στις 6 Μαΐου αναμένεται η οριστική απόφαση του Πρωτοδικείου για τον διορισμό της προσωρινής διοίκησης της ΓΣΕΕ που θα αναλάβει να οδηγήσει και πάλι τη Συνομοσπονδία σε συνέδριο. Πως θα γίνει αυτό, κανείς δεν ξέρει, διότι το ΠΑΜΕ του ΚΚΕ δεν πρόκειται να αποσύρει τις κατηγορίες του για στημένους μηχανισμούς και μαϊμού συνέδρους
Μάλιστα το ΕΚΘ κατηγορεί το ΠΑΜΕ ότι παραμονές της εργατικής Πρωτομαγιάς κατέβασε τα πανό του ΕΚΘ από κεντρικά σημεία της Θεσσαλονίκης και έκανε λόγο για «καταδρομικές επιθέσεις». Όπως αναφέρει «την ώρα που οι εργαζόμενοι ετοιμάζονται να τιμήσουν την ημέρα της Πρωτομαγιάς και το ΕΚΘ γνωστοποιεί με πανό και αφίσες τη συγκέντρωση μνήμης, τιμής και αγώνων στις 10:30 μπροστά στο ΕΚΘ, μέλη του ΠΑΜΕ με καταδρομικές επιθέσεις τα κατεβάζουν από κεντρικούς δρόμους της πόλης, σε μια ακόμα ένδειξη “επανάστασης” απέναντι στο συνδικαλιστικό κίνημα το οποίο επιθυμούν να διαλύσουν, χρησιμοποιώντας βία και τραμπουκισμούς».
Πόσοι θα μαζευτούν στη συγκέντρωση του ΕΚΘ; Αυτό είναι άλλο ανέκδοτο, ακόμα πιο σύντομο…
ΠΑΜΕ: η μάχη διεξάγεται εδώ και χρόνια…
Από την άλλη πλευρά, το ΠΑΜΕ, που καλεί στην δική του Πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση στις 10:30 το πρωί στο άγαλμα Βενιζέλου, τονίζει πως «20 χρόνια ακριβώς ως ανάγκη των καιρών το ΠΑΜΕ, άνοιξε μια νέα σελίδα για το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, πήρε με συνέπεια τη σκυτάλη των πλούσιων παραδόσεων και των αξιών της εργατικής τάξης της χώρας μας». Οσο για τη στάση του, σημειώνει πως «η μάχη που διεξάγεται εδώ και χρόνια στο συνδικαλιστικό κίνημα, και που κλιμακώθηκε το τελευταίο διάστημα, δεν είναι μάχη για τις καρέκλες, ούτε γενικές διαφωνίες κάποιων παρατάξεων. Είναι μάχη ζωής και θανάτου για το εργατικό κίνημα, είναι μάχη της γραμμής του κοινωνικού διαλόγου, με την γραμμή που συνοψίζεται στο σύνθημα «χωρίς εσένα γρανάζι δεν γυρνά, εργάτη μπορεί χωρίς αφεντικά».
Αυτή η εικόνα όμως της σύγκρουσης, της διάλυσης και της διάσπασης, ποιόν αλήθεια εξυπηρετεί; Ποιος βολεύεται με αυτή την κατάσταση; Οι μηχανισμοί, το δόγμα, το κόμμα, οι καρέκλες, οι «επαγγελματίες» …ανεπάγγελτοι συνδικαλιστές, οι διορισμένοι αντιπρόσωποι έμμεσα και άμεσα, οι κρατικές χρηματοδοτήσεις, οι δοτοί των αφεντικών, όλα αυτά που τελικά μόνο συνδικαλιστικό κίνημα δεν είναι. Και τελικά ποια είναι η ευθύνη των ίδιων των εργαζομένων;
parapona-rodou
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Ο βοηθός παράτησε το σημαιάκι και άρχισε να τρέχει
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
