2019-05-11 18:00:37
Ποια τα δεδομένα σε Αυτοδιοίκηση και Ευρωβουλή
∆ύο µείζονα θεωρήµατα καλούνται να επαληθεύσουν οι ψηφοφόροι του Μαΐου: µια αυτοδιοικητική καινοτοµία και την επαλήθευση της «χαλαρής» ψήφου στην Ευρωβουλή. Σε λίγο θα αγγίξουµε µια δεκαετία κρίσης στη χώρα µας, και δεν ξέρω αν είναι παγκόσµιο φαινόµενο, αλλά ευρωπαϊκό είναι, σίγουρα. Από το έλλειµµα και το Καστελόριζο στην έκλειψη του ακραιφνούς δικοµµατισµού και τη σχετική αναβίωσή του προσφάτως, οι εκλογές του 2012 και του 2015 απέδειξαν πώς κυβέρνησαν συνεργατικά Υπουργικά Συµβούλια που προεκλογικά δήλωσαν αποφασισµένα να αλλάξουν το κλίµα και εξ ανάγκης ή σκοπίµως υποχρεώθηκαν σε αλλαγή πλεύσης. Ωστόσο, αυτά θα τα εκτιµήσουµε στη µελλοντική περίοδο των εθνικών εκλογών.
Η Αυτοδιοίκηση έχει απέναντί της τον άγνωστης εφαρµογής «Κλεισθένη». Οι υποψήφιοι ξαφνικά έγιναν πολλοί, η απλή αναλογική του πρώτου γύρου δεν προµηνύει, εκτός εξαιρέσεων, αυτό που λέγαµε «πλειοψηφική υποστήριξη δηµάρχου»
. Αλλά το κύριο ερώτηµα ή στοίχηµα έγκειται στο ότι η κυβερνητική πλειοψηφία ποντάρει στην ανάδειξη νέων προσώπων, γνωστών µόνο σε εσωκοµµατικές στελεχικές διαδικασίες που καλούνται να εκλεγούν χωρίς παρελθόν, αλλά µε άλλη συλλογιστική. Ηλιόπουλος, Νοτοπούλου, Μπελαβίλας είναι χαρακτηριστικά παραδείγµατα, ένα εξαιρετικά φιλόδοξο στοίχηµα χωρίς προηγούµενο, επειδή το ΠΑΣΟΚ του πρώτου καιρού δεν κινήθηκε µε τον ίδιο τρόπο στη δεκαετία του ’80, για να έχουµε µια βάση εκτίµησης.
Απεναντίας, η Ευρωβουλή αναµένεται να «εποικιστεί» µε «εκ προσωπικοτήτων στελέχη». Οι δηµοσκοπήσεις δεν πρόκειται να µας διαφωτίσουν πέρα από ένα όριο, διότι προηγούνται για την ώρα δύο πρόσωπα (Μεϊµαράκης και Κουντουρά) που διαθέτουν καλή µαρτυρία από το πρόσφατο παρελθόν τους. ∆εν προκαλεί απορίες η ανάδειξη Κυµπουρόπουλου, αλλά, καθώς τα δύο σχετικά µεγάλα κόµµατα συνεχίζουν να βρίσκονται σε πυρετώδη εθνική αναµέτρηση, µε το µυαλό στον Οκτώβριο, τα αποτελέσµατα της Ευρωβουλής µπορεί να προκαλέσουν εκπλήξεις. Ίσως κάποια µικρότερα κόµµατα να βελτιώσουν τις πιθανότητές τους. Αυτό θα εκληφθεί ως καµπανάκι για τους µεγάλους. Κυριακή, κοντή γιορτή. Υποµονή δεκαπέντε ηµέρες.
parapona-rodou
∆ύο µείζονα θεωρήµατα καλούνται να επαληθεύσουν οι ψηφοφόροι του Μαΐου: µια αυτοδιοικητική καινοτοµία και την επαλήθευση της «χαλαρής» ψήφου στην Ευρωβουλή. Σε λίγο θα αγγίξουµε µια δεκαετία κρίσης στη χώρα µας, και δεν ξέρω αν είναι παγκόσµιο φαινόµενο, αλλά ευρωπαϊκό είναι, σίγουρα. Από το έλλειµµα και το Καστελόριζο στην έκλειψη του ακραιφνούς δικοµµατισµού και τη σχετική αναβίωσή του προσφάτως, οι εκλογές του 2012 και του 2015 απέδειξαν πώς κυβέρνησαν συνεργατικά Υπουργικά Συµβούλια που προεκλογικά δήλωσαν αποφασισµένα να αλλάξουν το κλίµα και εξ ανάγκης ή σκοπίµως υποχρεώθηκαν σε αλλαγή πλεύσης. Ωστόσο, αυτά θα τα εκτιµήσουµε στη µελλοντική περίοδο των εθνικών εκλογών.
Η Αυτοδιοίκηση έχει απέναντί της τον άγνωστης εφαρµογής «Κλεισθένη». Οι υποψήφιοι ξαφνικά έγιναν πολλοί, η απλή αναλογική του πρώτου γύρου δεν προµηνύει, εκτός εξαιρέσεων, αυτό που λέγαµε «πλειοψηφική υποστήριξη δηµάρχου»
Απεναντίας, η Ευρωβουλή αναµένεται να «εποικιστεί» µε «εκ προσωπικοτήτων στελέχη». Οι δηµοσκοπήσεις δεν πρόκειται να µας διαφωτίσουν πέρα από ένα όριο, διότι προηγούνται για την ώρα δύο πρόσωπα (Μεϊµαράκης και Κουντουρά) που διαθέτουν καλή µαρτυρία από το πρόσφατο παρελθόν τους. ∆εν προκαλεί απορίες η ανάδειξη Κυµπουρόπουλου, αλλά, καθώς τα δύο σχετικά µεγάλα κόµµατα συνεχίζουν να βρίσκονται σε πυρετώδη εθνική αναµέτρηση, µε το µυαλό στον Οκτώβριο, τα αποτελέσµατα της Ευρωβουλής µπορεί να προκαλέσουν εκπλήξεις. Ίσως κάποια µικρότερα κόµµατα να βελτιώσουν τις πιθανότητές τους. Αυτό θα εκληφθεί ως καµπανάκι για τους µεγάλους. Κυριακή, κοντή γιορτή. Υποµονή δεκαπέντε ηµέρες.
parapona-rodou
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Ο Ολυμπιακός δεν έχει ποσοστό μεταπώλησης του Ρέτσου
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
