2019-05-15 06:51:30
Αναδημοσιεύουμε από το Indymedia: Οι ναρκομαφίες αποτελούσαν από τις αρχές τις δεκαετίας του ’80 τον εχθρό των αναρχικών στο εσωτερικό των εξαρχείων όπως και σε όλες τις
γειτονιές. Το σύνθημα ‘’ ΟΙ ΜΠΑΤΣΟΙ ΠΟΥΛΑΝΕ ΤΗΝ ΗΡΩΙΝΗ’’ συμπυκνώνει την κατάσταση των εξαρχείων. Τα δύο αστυνομικά τμήματα, των εξαρχείων και της ομόνοιας, έχουν αναλάβει την προστασία των κυκλωμάτων του εμπορίουναρκωτικών εδώ και πολλά χρόνια. Πλέον η πλατεία και κάθε στενό γύρω της έχει μετατραπεί σε μια τεράστια πιάτσα εμπορίου ναρκωτικών. Δεν μιλάμε για μια πλατεία που αράζουν τοξικοεξαρτημένα άτομα όπως συνέβαινε στο παρελθόν, πολλά από τα οποία συμμετείχαν και σε αγώνες και ήταν κομμάτι μιας συνεχής συνδιαμόρφωσης αντιλήψεων στους δρόμους της περιοχής. Τα ‘’ποστα’’ και η ιεραρχία της ναρκο-οργάνωσης είναι πλέον εμφανή στον καθένα. Ανεξάρτητα από το χρώμα και την φυλή των διακινητών, των διαμοιραστών, των αρχηγών και των εμπόρων, η επιβολή εντός της πιάτσας χτίζεται με όρους κανιβαλικής βίας(δεν είναι λίγα τα περιστατικά συρράξεων μεταξύ των ναρκεμπόρων με επιθέσεις με μαχαίρια και όπλα)
. Παρομοίως γίνεται και επιβολή στην περιοχή. Δεν μιλάμε σίγουρα για κάποια μεμονωμένα άτομα που ‘’βγάζουν το ψωμί τους’’, μια βόλτα από την πλατεία θα πείσει και τους πλέον αστοιχείωτους. Οι ομάδες αυτές, εκ της υπάρξεως τους βίαιες επιβάλλουν μέσω του τρόμου την κατοχή των στενών, της πλατείας και γενικότερα του δημόσιου χώρου.
Σίγουρα, δεν περιμέναμε από τέτοιες ομάδες να τρέφουν σεβασμό απέναντι σε γυναίκες. Όμως η κατάσταση έχει ξεφύγει από κάθε όριο. Όπως επεσήμαναν και συντρόφισσες σε μια φράση που απεικονίζει τα πάντα ‘’να είσαι γυναίκα και να περνάς μόνη σου από την πλατεία το βράδυ συνιστά πράξη αντίστασης’’.Η πατριαρχία δεν είναι μία αόριστη έννοια. Ενσαρκώνεται στα υποτιμητικά βλέμματα, στα catcallings και κυρίως στο φόβο. Στο φόβο πως δεν μπορείς να κυκλοφορείς μόνη σου στην περιοχή που μεγάλωσες ή δραστηριοποιείσαι χρόνια ή ήρθες για πρώτη φορά. Στο φόβο πως κάποιοι, που έχουν θέση στον δημόσιο χώρο ανενόχλητοι μπορούν να σε χρησιμοποιήσουν κατά πως το θέλουν με όρους δύναμης. Όρους που ξέρουν πολύ καλά αφού φροντίζουν να τους εφαρμόζουν όχι μόνο απέναντι σε γυναίκες,τρανς,ομοφυλοφιλους, αλλά σε οποιονδήποτε θεωρούν αδύναμο .
Οι οργανωμένες συμμορίες διακίνησης ναρκωτικών έχουν καταλάβει τον δημόσιο χώρο της περιοχής. Περνώντας από αυτήν, κάποιος είτε θα γίνει αποδέκτης εκφοβιστικών βλεμμάτων, κοπέλες και συντρόφισσες δέχονται σεξιστικά σχόλια καθημερινά ενώ στην χειρότερη οι φίλοι μας, οι συντρόφισσές και οι σύντροφοί μας γίνονται θύματα επιθέσεων με μαχαίρι ή με σκοπό το βιασμό. Ενώ θα περίμενε κανείς η περιοχή να ‘’γκετοποιούταν’’, ο καπιταλισμός για άλλη μια φορά δίνει τα ρέστα του. Το Airbnb έχει κατακλύσει τα εξάρχεια. Οι κάτοικοι, αναμεσά τους σύντροφοι/ισσες και αγωνιστές/τριες εκδιώχνονται από τα σπίτια τους ώστε αυτά να μετατραπούν σε ξενώνες βραχυχρόνιας μίσθωσης. Η περιοχή αλλάζει. Οι δρόμοι όπου δόθηκαν μάχες από το αναρχικό κίνημα είναι πλέον ένα αστικό μουσείο: ορδές τουριστών, σε γκρουπ η μεμονωμένα κατακλύζουν την περιοχή ώστε να ζήσουν μέσα από αφηγήματα και φωτογραφίες τον ‘’μύθο’’ των εξαρχείων. Η τουριστικοποίηση, ο εναλλακτικός καπιταλισμός , οι ναρκομαφίες και η καταστολή συνθλίβουν τον πολιτικό χαρακτήρα της περιοχής. Οι μπάτσοι όταν δεν εκκενώνουν την μια μετά την άλλη τις καταλήψεις στην περιοχή επιχειρούν με τον γνωστό δοκιμασμένο τρόπο. Πνίγοντας την γειτονιά στα χημικά συλλαμβάνοντας και βασανίζοντας από αγωνιστές και αναρχικούς μέχρι θαμώνες και κατοίκους της περιοχής. Αν δεν είσαι τουρίστας ή αφεντικό, είσαι εν δυνάμει θύμα ξυλοδαρμού ή σύλληψης.
Συμπυκνώνοντας σε λίγες σειρές όσα συμβαίνουν στην περιοχή, ως αναρχικοί/ες αντιλαμβανόμαστε αυτή την κατάσταση ως μια συνθήκη πολέμου. Ένας πόλεμος που ενώ κυρήσσεται από τα αντιεξεγερτικά-αντιεπαναστατικά λόμπι του μαξίμου και της βουλής,στην περιοχή δεν έχει δημιουργήσει έναν ξεκάθαρο αντιαναρχικό πόλο, άλλα όντας πολυδιάστατος και πολυμέτωπος λαμβάνει χώρα σε πολλά επίπεδα. Θεωρούμε καθήκον των οργανωμένων αναρχικών, την ανάδειξη των θέσεων τους σε όλα τα επιμέρους μέτωπά του ώστε η θεωρητική υπόσταση της πολεμικής μας να αγκαλιαστεί με την έμπρακτη. Ο εξευγενισμός της περιοχής για εμάς δεν είναι κάτι το αόριστο που δημιουργεί ένα θεαματικό φαντασιακό. Είναι εδώ και παίρνει σάρκα και οστά μέσα από τα εκατοντάδες σπίτια Airbnb, τα μαγαζιά εστίασης που πνίγουν την περιοχή, τα αστυνομικά στρατόπεδα μέσα στη γειτονιά. Η τουριστική οικονομία δεν έχει τίποτα να προσφέρει στους καταπιεσμένους, παρά μόνο τα εργατικά κάτεργα στα μαγαζιά εστίασης και την φιλανθρωπίατων Μ.Κ.Ο. στις φυλακές των camps. Πλάι στον εξευγενισμό δεν στέκεται μόνο το χαμόγελο του‘’μικρομαγαζάτορα’’ των εξαρχείων ,στέκεται και η μπότα του μπάτσου. Η συνταγή είναι δοκιμασμένη. Συνεχείς επιθέσεις στις δομές και στα εγχειρήματα του κινήματος με σκοπό την δημιουργία μιας ασφυκτικής συνθήκης. Ο σκοπός γνωστός και δεν είναι άλλος από την εξαφάνιση των πολιτικών διεργασιών της περιοχής με την άμεση επίθεση σε αυτές.
Όσον αφορά εμάς, δεν θέλουμε τα Εξάρχεια να γίνουν μια ουτοπία εναλλακτισμού μέσα στο φρούριο της Ευρώπης, όπου ο/η καθένας/μία θα μπορεί εύκολα να ζήσει υπό ελευθεριακό πέπλο “το όνειρο του/της στην ελλάδα”, πλουτίζοντας ταυτόχορονα τους όλο και περισσότερους επίδοξους επιχειρηματίες που ενδεχομένως θα σπεύσουν στην περιοχή , μετά και τις τελευταίες κρατικές επιχειρήσεις καταστολής και τις υποσχέσεις/απειλές περί εξευγενισμού της. Αντιθέτως, οραματιζόμαστε μια περιοχή – πυρήνα ακόμα μεγαλύτερης πολιτικοποίησης και ανταλλαγής πολιτικών εμπειριών , βασισμένη στην αυτοοργάνωση και τον αλληλοσεβασμό, οξύνοντας συνεχώς την μαχητική και εξεγερτική δράση. Έναν χώρο χωρίς οργανωμένες πιάτσες, ψειριστικές και βιασμούς που υπόγεια επικροτούνται από το κράτος, δίχως όμως να φτάνουμε στο σημείο της ναρκοφοβίας ή του αποκλεισμού οποιασδήποτε “παραβατικής” συμπεριφοράς. Μια περιοχή, που δε θα πνίγεται στα εναλλακτικά μαγαζιά-κάτεργα αλλά θα είναι ο ζωτικός χώρος αναρχικών-αντιεξουσιαστικών κινήσεων, στεκιών και καταλήψεων. Ένα όντως άβατο για μπάτσους, φασίστες και κάθε άλλο κρατικό (ή και μη) σκουπίδι που προσπαθεί συνεχώς να κερδίσει χώρο. Να ξεκαθαρίσουμε πως όλα αυτά δεν λέγονται με τάση φετιχικοποίησης των Εξαρχείων (όπως και κάθε Εξαρχείων), αλλά για να μπορέσουμε να διατηρήσουμε με τους όρους μας σαν πολιτικό ορμητήριο μια περιοχή που είναι συνυφασμένη με αμέτρητουςαντικρατικούς/αντικαπιταλιστικούς/αντιφασιστικούς αγώνες εδώ και δεκαετίες. Δημιουργώντας έτσι καλύτερες και περισσότερες προοπτικές διάχυσης των ιδεών αλλά και των πρακτικών μας και εκτός του κέντρου.
Σε καμία περίπτωση δεν μπορούμε να παράσχουμε ηθική αλλά και πολιτική στήριξη στην διαβρωτική για την περιοχή κατάσταση στην πλατεία και στα πέριξ. Πολλώ δε μάλλον να αναπτύξουμε σχέσεις αλληλεπίδρασης με τα υποκείμενα που αναπαράγουν και συντηρούν την συγκεκριμένη ζοφερή κατάσταση. Γνωρίζουμε βέβαια ότι υπάρχει διαχωρισμός ανάμεσα στην οργανωμένη ναρκομαφία και σε άτομα που αράζουν μαζί τους. Δεν θεωρούμε σε καμία περίπτωση ότι είμαστε εμείς οι “σωτήρες” με κάποιου είδους διδαχές και λύσεις περί πολιτικής και Εξαρχείων, πιστεύουμε όμως ακράδαντα πως το κάθε υποκείμενο που υιοθετεί δομές και έννοιες όπως καταλήψεις και αλληλεγγύη, πρέπει να αφουγκράζεται και να κατανοεί πως θα λειτουργήσει πολιτικά, χωρίς να τις αλλοιώνει. Ειδάλλως, έννοιες ζωτικής σημασίας όπως η αλληλεγγύη αλλοιώνονται.
Εν τέλει, δεν θεωρούμε τους εαυτούς μας ως θιασώτες της κοινωνικής απεύθυνσης, ούτε μια αναρχική – επαναστατική πρωτοπορία. Το κάθε άτομο ανάλογα με την κοινωνικοταξική του θέση παίρνει και την ανάλογη θέση στον κοινωνικό πόλεμο, όχι ως υποχείριο διάφορων κινηματικών τάσεων, αλλά ως ατομικότητες με επαναστατική συνείδηση και πλήρη επίγνωση της θέσης τους ως κομμάτι των καταπιεσμένων.
Εφορμόμενοι από τέτοιες αντιλήψεις, προτάσσουμε την συνολική επανοικειοποίηση του δημόσιου χώρου όχι με όρους προστασίας από ''αυτόκλητες'' πολιτοφυλακές, αλλά ως αναρχικοί/ες που ζουν,εργάζονται ή δραστηριοποιούνται στην περιοχή. Ως τέτοιοι εξάλλου, η πρότασή μας είναι ξεκάθαρη για οργάνωση συλλογικής-ατομικής αυτοάμυνας ενάντια στους μπάτσους, τα αφεντικά, τους ναρκέμπορους και τους βιαστές στα Εξάρχεια, στο κέντρο και παντού.
ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΔΡΑΣΗ
ΜΑΧΗΤΙΚΗ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΩΝ ΧΩΡΩΝ ΜΑΣ ΑΠΟ ΜΠΑΤΣΟΥΣ,ΦΑΣΙΣΤΕΣ,ΜΑΦΙΟΖΟΥΣ,ΒΙΑΣΤΕΣ
Αντιεξουσιαστική-Αντιφασιστική ομάδα ''Bellini''
bloko
γειτονιές. Το σύνθημα ‘’ ΟΙ ΜΠΑΤΣΟΙ ΠΟΥΛΑΝΕ ΤΗΝ ΗΡΩΙΝΗ’’ συμπυκνώνει την κατάσταση των εξαρχείων. Τα δύο αστυνομικά τμήματα, των εξαρχείων και της ομόνοιας, έχουν αναλάβει την προστασία των κυκλωμάτων του εμπορίουναρκωτικών εδώ και πολλά χρόνια. Πλέον η πλατεία και κάθε στενό γύρω της έχει μετατραπεί σε μια τεράστια πιάτσα εμπορίου ναρκωτικών. Δεν μιλάμε για μια πλατεία που αράζουν τοξικοεξαρτημένα άτομα όπως συνέβαινε στο παρελθόν, πολλά από τα οποία συμμετείχαν και σε αγώνες και ήταν κομμάτι μιας συνεχής συνδιαμόρφωσης αντιλήψεων στους δρόμους της περιοχής. Τα ‘’ποστα’’ και η ιεραρχία της ναρκο-οργάνωσης είναι πλέον εμφανή στον καθένα. Ανεξάρτητα από το χρώμα και την φυλή των διακινητών, των διαμοιραστών, των αρχηγών και των εμπόρων, η επιβολή εντός της πιάτσας χτίζεται με όρους κανιβαλικής βίας(δεν είναι λίγα τα περιστατικά συρράξεων μεταξύ των ναρκεμπόρων με επιθέσεις με μαχαίρια και όπλα)
Σίγουρα, δεν περιμέναμε από τέτοιες ομάδες να τρέφουν σεβασμό απέναντι σε γυναίκες. Όμως η κατάσταση έχει ξεφύγει από κάθε όριο. Όπως επεσήμαναν και συντρόφισσες σε μια φράση που απεικονίζει τα πάντα ‘’να είσαι γυναίκα και να περνάς μόνη σου από την πλατεία το βράδυ συνιστά πράξη αντίστασης’’.Η πατριαρχία δεν είναι μία αόριστη έννοια. Ενσαρκώνεται στα υποτιμητικά βλέμματα, στα catcallings και κυρίως στο φόβο. Στο φόβο πως δεν μπορείς να κυκλοφορείς μόνη σου στην περιοχή που μεγάλωσες ή δραστηριοποιείσαι χρόνια ή ήρθες για πρώτη φορά. Στο φόβο πως κάποιοι, που έχουν θέση στον δημόσιο χώρο ανενόχλητοι μπορούν να σε χρησιμοποιήσουν κατά πως το θέλουν με όρους δύναμης. Όρους που ξέρουν πολύ καλά αφού φροντίζουν να τους εφαρμόζουν όχι μόνο απέναντι σε γυναίκες,τρανς,ομοφυλοφιλους, αλλά σε οποιονδήποτε θεωρούν αδύναμο .
Οι οργανωμένες συμμορίες διακίνησης ναρκωτικών έχουν καταλάβει τον δημόσιο χώρο της περιοχής. Περνώντας από αυτήν, κάποιος είτε θα γίνει αποδέκτης εκφοβιστικών βλεμμάτων, κοπέλες και συντρόφισσες δέχονται σεξιστικά σχόλια καθημερινά ενώ στην χειρότερη οι φίλοι μας, οι συντρόφισσές και οι σύντροφοί μας γίνονται θύματα επιθέσεων με μαχαίρι ή με σκοπό το βιασμό. Ενώ θα περίμενε κανείς η περιοχή να ‘’γκετοποιούταν’’, ο καπιταλισμός για άλλη μια φορά δίνει τα ρέστα του. Το Airbnb έχει κατακλύσει τα εξάρχεια. Οι κάτοικοι, αναμεσά τους σύντροφοι/ισσες και αγωνιστές/τριες εκδιώχνονται από τα σπίτια τους ώστε αυτά να μετατραπούν σε ξενώνες βραχυχρόνιας μίσθωσης. Η περιοχή αλλάζει. Οι δρόμοι όπου δόθηκαν μάχες από το αναρχικό κίνημα είναι πλέον ένα αστικό μουσείο: ορδές τουριστών, σε γκρουπ η μεμονωμένα κατακλύζουν την περιοχή ώστε να ζήσουν μέσα από αφηγήματα και φωτογραφίες τον ‘’μύθο’’ των εξαρχείων. Η τουριστικοποίηση, ο εναλλακτικός καπιταλισμός , οι ναρκομαφίες και η καταστολή συνθλίβουν τον πολιτικό χαρακτήρα της περιοχής. Οι μπάτσοι όταν δεν εκκενώνουν την μια μετά την άλλη τις καταλήψεις στην περιοχή επιχειρούν με τον γνωστό δοκιμασμένο τρόπο. Πνίγοντας την γειτονιά στα χημικά συλλαμβάνοντας και βασανίζοντας από αγωνιστές και αναρχικούς μέχρι θαμώνες και κατοίκους της περιοχής. Αν δεν είσαι τουρίστας ή αφεντικό, είσαι εν δυνάμει θύμα ξυλοδαρμού ή σύλληψης.
Συμπυκνώνοντας σε λίγες σειρές όσα συμβαίνουν στην περιοχή, ως αναρχικοί/ες αντιλαμβανόμαστε αυτή την κατάσταση ως μια συνθήκη πολέμου. Ένας πόλεμος που ενώ κυρήσσεται από τα αντιεξεγερτικά-αντιεπαναστατικά λόμπι του μαξίμου και της βουλής,στην περιοχή δεν έχει δημιουργήσει έναν ξεκάθαρο αντιαναρχικό πόλο, άλλα όντας πολυδιάστατος και πολυμέτωπος λαμβάνει χώρα σε πολλά επίπεδα. Θεωρούμε καθήκον των οργανωμένων αναρχικών, την ανάδειξη των θέσεων τους σε όλα τα επιμέρους μέτωπά του ώστε η θεωρητική υπόσταση της πολεμικής μας να αγκαλιαστεί με την έμπρακτη. Ο εξευγενισμός της περιοχής για εμάς δεν είναι κάτι το αόριστο που δημιουργεί ένα θεαματικό φαντασιακό. Είναι εδώ και παίρνει σάρκα και οστά μέσα από τα εκατοντάδες σπίτια Airbnb, τα μαγαζιά εστίασης που πνίγουν την περιοχή, τα αστυνομικά στρατόπεδα μέσα στη γειτονιά. Η τουριστική οικονομία δεν έχει τίποτα να προσφέρει στους καταπιεσμένους, παρά μόνο τα εργατικά κάτεργα στα μαγαζιά εστίασης και την φιλανθρωπίατων Μ.Κ.Ο. στις φυλακές των camps. Πλάι στον εξευγενισμό δεν στέκεται μόνο το χαμόγελο του‘’μικρομαγαζάτορα’’ των εξαρχείων ,στέκεται και η μπότα του μπάτσου. Η συνταγή είναι δοκιμασμένη. Συνεχείς επιθέσεις στις δομές και στα εγχειρήματα του κινήματος με σκοπό την δημιουργία μιας ασφυκτικής συνθήκης. Ο σκοπός γνωστός και δεν είναι άλλος από την εξαφάνιση των πολιτικών διεργασιών της περιοχής με την άμεση επίθεση σε αυτές.
Όσον αφορά εμάς, δεν θέλουμε τα Εξάρχεια να γίνουν μια ουτοπία εναλλακτισμού μέσα στο φρούριο της Ευρώπης, όπου ο/η καθένας/μία θα μπορεί εύκολα να ζήσει υπό ελευθεριακό πέπλο “το όνειρο του/της στην ελλάδα”, πλουτίζοντας ταυτόχορονα τους όλο και περισσότερους επίδοξους επιχειρηματίες που ενδεχομένως θα σπεύσουν στην περιοχή , μετά και τις τελευταίες κρατικές επιχειρήσεις καταστολής και τις υποσχέσεις/απειλές περί εξευγενισμού της. Αντιθέτως, οραματιζόμαστε μια περιοχή – πυρήνα ακόμα μεγαλύτερης πολιτικοποίησης και ανταλλαγής πολιτικών εμπειριών , βασισμένη στην αυτοοργάνωση και τον αλληλοσεβασμό, οξύνοντας συνεχώς την μαχητική και εξεγερτική δράση. Έναν χώρο χωρίς οργανωμένες πιάτσες, ψειριστικές και βιασμούς που υπόγεια επικροτούνται από το κράτος, δίχως όμως να φτάνουμε στο σημείο της ναρκοφοβίας ή του αποκλεισμού οποιασδήποτε “παραβατικής” συμπεριφοράς. Μια περιοχή, που δε θα πνίγεται στα εναλλακτικά μαγαζιά-κάτεργα αλλά θα είναι ο ζωτικός χώρος αναρχικών-αντιεξουσιαστικών κινήσεων, στεκιών και καταλήψεων. Ένα όντως άβατο για μπάτσους, φασίστες και κάθε άλλο κρατικό (ή και μη) σκουπίδι που προσπαθεί συνεχώς να κερδίσει χώρο. Να ξεκαθαρίσουμε πως όλα αυτά δεν λέγονται με τάση φετιχικοποίησης των Εξαρχείων (όπως και κάθε Εξαρχείων), αλλά για να μπορέσουμε να διατηρήσουμε με τους όρους μας σαν πολιτικό ορμητήριο μια περιοχή που είναι συνυφασμένη με αμέτρητουςαντικρατικούς/αντικαπιταλιστικούς/αντιφασιστικούς αγώνες εδώ και δεκαετίες. Δημιουργώντας έτσι καλύτερες και περισσότερες προοπτικές διάχυσης των ιδεών αλλά και των πρακτικών μας και εκτός του κέντρου.
Σε καμία περίπτωση δεν μπορούμε να παράσχουμε ηθική αλλά και πολιτική στήριξη στην διαβρωτική για την περιοχή κατάσταση στην πλατεία και στα πέριξ. Πολλώ δε μάλλον να αναπτύξουμε σχέσεις αλληλεπίδρασης με τα υποκείμενα που αναπαράγουν και συντηρούν την συγκεκριμένη ζοφερή κατάσταση. Γνωρίζουμε βέβαια ότι υπάρχει διαχωρισμός ανάμεσα στην οργανωμένη ναρκομαφία και σε άτομα που αράζουν μαζί τους. Δεν θεωρούμε σε καμία περίπτωση ότι είμαστε εμείς οι “σωτήρες” με κάποιου είδους διδαχές και λύσεις περί πολιτικής και Εξαρχείων, πιστεύουμε όμως ακράδαντα πως το κάθε υποκείμενο που υιοθετεί δομές και έννοιες όπως καταλήψεις και αλληλεγγύη, πρέπει να αφουγκράζεται και να κατανοεί πως θα λειτουργήσει πολιτικά, χωρίς να τις αλλοιώνει. Ειδάλλως, έννοιες ζωτικής σημασίας όπως η αλληλεγγύη αλλοιώνονται.
Εν τέλει, δεν θεωρούμε τους εαυτούς μας ως θιασώτες της κοινωνικής απεύθυνσης, ούτε μια αναρχική – επαναστατική πρωτοπορία. Το κάθε άτομο ανάλογα με την κοινωνικοταξική του θέση παίρνει και την ανάλογη θέση στον κοινωνικό πόλεμο, όχι ως υποχείριο διάφορων κινηματικών τάσεων, αλλά ως ατομικότητες με επαναστατική συνείδηση και πλήρη επίγνωση της θέσης τους ως κομμάτι των καταπιεσμένων.
Εφορμόμενοι από τέτοιες αντιλήψεις, προτάσσουμε την συνολική επανοικειοποίηση του δημόσιου χώρου όχι με όρους προστασίας από ''αυτόκλητες'' πολιτοφυλακές, αλλά ως αναρχικοί/ες που ζουν,εργάζονται ή δραστηριοποιούνται στην περιοχή. Ως τέτοιοι εξάλλου, η πρότασή μας είναι ξεκάθαρη για οργάνωση συλλογικής-ατομικής αυτοάμυνας ενάντια στους μπάτσους, τα αφεντικά, τους ναρκέμπορους και τους βιαστές στα Εξάρχεια, στο κέντρο και παντού.
ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΔΡΑΣΗ
ΜΑΧΗΤΙΚΗ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΩΝ ΧΩΡΩΝ ΜΑΣ ΑΠΟ ΜΠΑΤΣΟΥΣ,ΦΑΣΙΣΤΕΣ,ΜΑΦΙΟΖΟΥΣ,ΒΙΑΣΤΕΣ
Αντιεξουσιαστική-Αντιφασιστική ομάδα ''Bellini''
bloko
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
