2019-06-15 00:48:17
Η παρέα του Γκάλη και του Γιαννάκη, ο «άθλος» του '87, μία από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις στον αθλητισμό και τα ελληνόπουλα που ξεχύθηκαν στους δρόμους με μια πορτοκαλί μπάλα και μια ελληνική σημαία
Σαν σήμερα πριν από 32, ακριβώς, χρόνια η Ελλάδα πέτυχε μια από τις μεγαλύτερες - ως τότε - εκπλήξεις του αθλητισμού και κέρδισε "με το σπαθί της" θέση στους "μεγάλους" του Ευρωπαϊκού μπάσκετ.
Ήταν 14 Ιουνίου του 1987, όταν η ομάδα του Κώστα Πολίτη, με οδηγούς τους Νίκο Γκάλη, Παναγιώτη Γιαννάκη, Φάνη Χριστοδούλου και τα άλλα παιδιά, κέρδιζε με 103-101 την πανίσχυρη Σοβιετική Ένωση στο ασφυκτικά γεμάτο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας και ανέβαινε για πρώτη φορά στην ιστορία της στο υψηλότερο σκαλί του βάθρου του Ευρωπαϊκού μπάσκετ.
Η πορεία προς τον θρίαμβο
Το συγκρότημα που μέχρι τότε είχε καταγράψει μια 3η θέση σε Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα το μακρινό 1949 και στη συνέχεια αρεσκόταν σε... απλές συμμετοχές ή και απουσίες από τις τελικές φάσεις της διοργάνωσης, κατάφερε στη διοργάνωση της Αθήνας να "γονατίσει" μεγαθήρια του αθλήματος, όπως την Ιταλία στα προημιτελικά και τη Γιουγκοσλαβία στον ημιτελικό, για να κλείσει "ραντεβού" με τη Σοβιετική Ένωση στον τελικό της 14ης Ιουνίου.
Με τη θερμοκρασία στην πρωτεύουσα να "φλερτάρει" με τους 40 βαθμούς και την ατμόσφαιρα εντός του κλειστού να είναι, σε αρκετά σημεία της αναμέτρησης, αποπνικτική, η Εθνική μας με μπροστάρη τον Νίκο Γκάλη κόντραρε στα ίσια τους Σοβιετικούς, έστειλε το ματς στην παράταση με 2 εύστοχες βολές του Λιβέρη Ανδρίτσου λίγο πριν το φινάλε του 40λεπτου και στο έξτρα πεντάλεπτο, εμφανίστηκε σαν... από μηχανής Θεός ο Αργύρης Καμπούρης για να κερδίσει το κρίσιμο φάουλ 4 δευτερόλεπτα πριν μηδενιστεί το χρονόμετρο (με το σκορ στο 101-101) και να οδηγηθεί στη γραμμή των ελευθέρων βολών. Ο "τίμιος γίγαντας" αποδείχτηκε ψύχραιμος, ευστόχησε και στις δυο, διαμόρφωσε το τελικό 103-101 και... άλλαξε την ιστορία του μπάσκετ (και, ευρύτερα, του ομαδικού αθλητισμού) στη χώρα μας.
Τι ακολούθησε μετά το 1987
Τα πανηγύρια που ακολούθησαν σε όλη την Ελλάδα ήταν ξέφρενα, όπως ξέφρενη ήταν και η πορεία της καλαθοσφαίρισης στη χώρα την επόμενη δεκαετία. Η Εθνική κατάφερε να παραμείνει σε τροχιά πρωταθλητισμού στις περισσότερες από τις μεγάλες διοργανώσεις που συμμετείχε στη συνέχεια, κατακτώντας άλλη μια φορά τον ευρωπαϊκό τίτλο, το 2005.
Νωρίτερα, το 1989 η “γαλανόλευκη” έφτανε ξανά στον τελικό, στο Ευρωπαϊκό του Ζάγκρεμπ, όπου ηττήθηκε από τη Γιουγκοσλαβία και κατέκτησε το αργυρό μετάλλιο, ενώ το 2006 προκάλεσε ξανά αίσθηση, σε παγκόσμιο στερέωμα αυτή τη φορά, όταν επικράτησε των ΗΠΑ με 101-95 στον ημιτελικό του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος της Ιαπωνίας, χωρίς όμως να καταφέρει τελικά να σηκώσει και το τρόπαιο, καθώς ηττήθηκε στον τελικό από την Ισπανία.
Τελευταίο μετάλλιο για την Εθνική μας σε μεγάλη διοργάνωση, ήταν το χάλκινο του 2009, στο Ευρωμπάσκετ της Πολωνίας.
anatakti
Σαν σήμερα πριν από 32, ακριβώς, χρόνια η Ελλάδα πέτυχε μια από τις μεγαλύτερες - ως τότε - εκπλήξεις του αθλητισμού και κέρδισε "με το σπαθί της" θέση στους "μεγάλους" του Ευρωπαϊκού μπάσκετ.
Ήταν 14 Ιουνίου του 1987, όταν η ομάδα του Κώστα Πολίτη, με οδηγούς τους Νίκο Γκάλη, Παναγιώτη Γιαννάκη, Φάνη Χριστοδούλου και τα άλλα παιδιά, κέρδιζε με 103-101 την πανίσχυρη Σοβιετική Ένωση στο ασφυκτικά γεμάτο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας και ανέβαινε για πρώτη φορά στην ιστορία της στο υψηλότερο σκαλί του βάθρου του Ευρωπαϊκού μπάσκετ.
Η πορεία προς τον θρίαμβο
Το συγκρότημα που μέχρι τότε είχε καταγράψει μια 3η θέση σε Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα το μακρινό 1949 και στη συνέχεια αρεσκόταν σε... απλές συμμετοχές ή και απουσίες από τις τελικές φάσεις της διοργάνωσης, κατάφερε στη διοργάνωση της Αθήνας να "γονατίσει" μεγαθήρια του αθλήματος, όπως την Ιταλία στα προημιτελικά και τη Γιουγκοσλαβία στον ημιτελικό, για να κλείσει "ραντεβού" με τη Σοβιετική Ένωση στον τελικό της 14ης Ιουνίου.
Με τη θερμοκρασία στην πρωτεύουσα να "φλερτάρει" με τους 40 βαθμούς και την ατμόσφαιρα εντός του κλειστού να είναι, σε αρκετά σημεία της αναμέτρησης, αποπνικτική, η Εθνική μας με μπροστάρη τον Νίκο Γκάλη κόντραρε στα ίσια τους Σοβιετικούς, έστειλε το ματς στην παράταση με 2 εύστοχες βολές του Λιβέρη Ανδρίτσου λίγο πριν το φινάλε του 40λεπτου και στο έξτρα πεντάλεπτο, εμφανίστηκε σαν... από μηχανής Θεός ο Αργύρης Καμπούρης για να κερδίσει το κρίσιμο φάουλ 4 δευτερόλεπτα πριν μηδενιστεί το χρονόμετρο (με το σκορ στο 101-101) και να οδηγηθεί στη γραμμή των ελευθέρων βολών. Ο "τίμιος γίγαντας" αποδείχτηκε ψύχραιμος, ευστόχησε και στις δυο, διαμόρφωσε το τελικό 103-101 και... άλλαξε την ιστορία του μπάσκετ (και, ευρύτερα, του ομαδικού αθλητισμού) στη χώρα μας.
Τι ακολούθησε μετά το 1987
Τα πανηγύρια που ακολούθησαν σε όλη την Ελλάδα ήταν ξέφρενα, όπως ξέφρενη ήταν και η πορεία της καλαθοσφαίρισης στη χώρα την επόμενη δεκαετία. Η Εθνική κατάφερε να παραμείνει σε τροχιά πρωταθλητισμού στις περισσότερες από τις μεγάλες διοργανώσεις που συμμετείχε στη συνέχεια, κατακτώντας άλλη μια φορά τον ευρωπαϊκό τίτλο, το 2005.
Νωρίτερα, το 1989 η “γαλανόλευκη” έφτανε ξανά στον τελικό, στο Ευρωπαϊκό του Ζάγκρεμπ, όπου ηττήθηκε από τη Γιουγκοσλαβία και κατέκτησε το αργυρό μετάλλιο, ενώ το 2006 προκάλεσε ξανά αίσθηση, σε παγκόσμιο στερέωμα αυτή τη φορά, όταν επικράτησε των ΗΠΑ με 101-95 στον ημιτελικό του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος της Ιαπωνίας, χωρίς όμως να καταφέρει τελικά να σηκώσει και το τρόπαιο, καθώς ηττήθηκε στον τελικό από την Ισπανία.
Τελευταίο μετάλλιο για την Εθνική μας σε μεγάλη διοργάνωση, ήταν το χάλκινο του 2009, στο Ευρωμπάσκετ της Πολωνίας.
anatakti
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Με ένα σφυρί σκότωσε την 63χρονη ο ψυκτικός
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
