Στους δύο χωρά και τρίτος;

2019-06-27 14:22:03

«Για να υπάρχει επιθυμία, δεν αρκεί μόνο η παρουσία του συντρόφου, χρειάζεται να

υπάρχει ταυτόχρονα και ένας αντίζηλος» Στην ουσία το ερώτημα είναι… μπορεί ο άλλος να μου ανήκει; Όταν είμαι με τον άλλον ζευγάρι τίποτα δεν μπορεί να μου εξασφαλίσει την ιδιοκτησία πάνω του. Μπορεί κατά τ’ άλλα να υπάρχει εμπιστοσύνη προς το πρόσωπό του, όμως, παρ’ όλα αυτά, υπάρχει ένα ρίσκο.

Ο άλλος πάντα μου διαφεύγει, γιατί πολύ απλά δεν μπορώ να βρίσκομαι στο κεφάλι του. Δεν μπορώ να έχω πρόσβαση στις μύχιες σκέψεις του, γι’ αυτό η επιθυμία του άλλου είναι αινιγματική για μένα. Και προκειμένου να λύσω αυτό το μυστήριο χρειάζομαι διαβεβαιώσεις: «Θα με αγαπάς και θα με θέλεις πάντα;», «Θα κουραστείς ποτέ μαζί μου;». Και επειδή ποτέ δεν μπορώ να είμαι απόλυτα σίγουρος, ρωτώ ξανά και ξανά. Στην ουσία η επιθυμία μου ο άλλος να είναι το αποκλειστικό μου κτήμα σημαίνει ότι αναγνωρίζω ότι είναι αδύνατον να μου ανήκει.

Αυτή η επιθυμία για την ερωτική αφοσίωση έχει τις ρίζες της στις πρωταρχικές σκηνές που βίωσα στη σχέση με τους γονείς μου. Αναζητώ στην ενήλικη αγάπη αυτή την αίσθηση ενότητας που είχα κάποτε με τη μαμά μου. Όμως και αυτή η οικειότητα που ψάχνω δεν είναι παρά μία φαντασίωση.
anatakti

ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ