2019-06-29 22:42:37
Με έργα υποδομής που βελτιώνουν τη ζωή μας, με αντιπλημμυρική και αντιπυρική προστασία που αποτρέπουν τραγωδίες όπως στη Μάνδρα και το Μάτι, με ελεύθερους χώρους και χώρους πρασίνου, με πάρκα, με παιδικές χαρές και αθλητικά κέντρα, με παροχή υγείας και παιδείας σε όλους ανεξαιρέτως.
Με όλα αυτά θα έπρεπε κανονικά να συνδέονται οι λέξεις «ανάπτυξη και επενδύσεις». Δηλαδή, με έργα που εξυπηρετούν την κοινωνία και το λαό.
Κι όμως, ο καπιταλισμός δεν είναι ένα σύστημα της «κανονικότητας». Είναι ένα σύστημα όπου κάθε ανάπτυξη, κάθε επένδυση, κάθε «ευλογία» μετατρέπεται αυτομάτως σε κατάρα. Τα ζούμε ήδη με όσα συμβαίνουν στο Αιγαίο με τις ΑΟΖ. Όπου εκτός από την αναπόφευκτη περιβαλλοντική καταστροφή επικρέμεται και ο κίνδυνος ενός πολέμου που φέρνουν οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμών και η λογική της κυριαρχίας, της εκμετάλλευσης και του κέρδους.
Θα το δούμε στη «μεγάλη επένδυση» στο Ελληνικό με την οποία (παρά τη «σφοδρή» προεκλογική αντιπαράθεση για το πότε θα γίνει), συμφωνούν ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ-ΚΙΝΑΛ κ.λπ. και που θα μετατρέψει 6.000 στρέμματα σε ένα πολυτελές «γκέτο» πλουσίων με καζίνο, βίλες, ουρανοξύστες, mall, ξενοδοχεία, καταστήματα αναψυχής με όρους Ειδικής Οικονομικής Ζώνης.
Το βλέπουμε στη διαχείριση των απορριμμάτων όπου δίπλα σε κατοικημένες περιοχές λειτουργούν χωματερές που μολύνουν κατοίκους και περιβάλλον (Α. Λιόσια, Γραμμματικό, Κορωπί, Μέγαρα), γιατί έτσι βολεύει την «επιχειρηματικότητα». Το βλέπουμε στο Πάρκο Τρίτση που μαραζώνει γιατί δεν έχει βρεθεί ακόμη η πιο κερδοφόρα προσφορά για τα ιδιωτικά συμφέροντα. Το βλέπουμε στις συγκοινωνίες και στα διόδια όπου κάθε μετακινήσει μοιάζει με μια πανάκριβη οδύσσεια προς… το άγνωστο. Το βλέπουμε γενικά στην ποιότητα των υπηρεσιών και υποδομών (παιδικοί σταθμοί, σχολεία, κέντρα υγείας κ.λπ.) που «μετριέται» ανάλογα με την τσέπη που διαθέτει ο καθένας. Τέλος, το βλέπουμε στο γεγονός ότι δεν εξαιρείται καμία πτυχή και δραστηριότητα της ζωής που να μην «κοστολογείται», να μην μετατρέπεται σε ευρώ ενώ τα έχουμε ξανά και ξανά χρυσοπληρώσει. Πρέπει πράγματι να «επανακατακτήσουμε» τις γειτονίες μας. ‘Όχι όμως από τους πρόσφυγες και τους μετανάστες όπως κραυγάζει με απίστευτο θράσος και άπιαστη απανθρωπιά η συστημική «συμμορία» του κεφαλαίου και της υποταγής στα μεγάλα αφεντικά, αυτή που ψάχνει ανθρώπους-αποδιοπομπαίους τράγους για να φορτώσουν τη δική της ενοχή. Πρέπει να «επανακατακτήσουμε» και να απελευθερώσουμε τις γειτονίες μας από το κεφάλαιο, από την λογική της «επιχειρηματικότητα» που βλέπει μόνο κέρδη και ζημιές εκεί που υπάρχουν οι άνθρωποι, οι ανάγκες και τα δικαιώματα τους.
Υποψήφιοι του ΚΚΕ (μ-λ)
Γιαννα Αντωνιαδη Β2 ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΔΥΤΙΚΟΥ ΤΟΜΕΑ ΑΘΗΝΩΝ
Τάσος Λαμπρόπουλος ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ
Στάθης Κωνσταντόπουλος ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΝΟΤΙΟΥ ΤΟΜΕΑ ΑΘΗΝΩΝ
anatakti
Με όλα αυτά θα έπρεπε κανονικά να συνδέονται οι λέξεις «ανάπτυξη και επενδύσεις». Δηλαδή, με έργα που εξυπηρετούν την κοινωνία και το λαό.
Κι όμως, ο καπιταλισμός δεν είναι ένα σύστημα της «κανονικότητας». Είναι ένα σύστημα όπου κάθε ανάπτυξη, κάθε επένδυση, κάθε «ευλογία» μετατρέπεται αυτομάτως σε κατάρα. Τα ζούμε ήδη με όσα συμβαίνουν στο Αιγαίο με τις ΑΟΖ. Όπου εκτός από την αναπόφευκτη περιβαλλοντική καταστροφή επικρέμεται και ο κίνδυνος ενός πολέμου που φέρνουν οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμών και η λογική της κυριαρχίας, της εκμετάλλευσης και του κέρδους.
Θα το δούμε στη «μεγάλη επένδυση» στο Ελληνικό με την οποία (παρά τη «σφοδρή» προεκλογική αντιπαράθεση για το πότε θα γίνει), συμφωνούν ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ-ΚΙΝΑΛ κ.λπ. και που θα μετατρέψει 6.000 στρέμματα σε ένα πολυτελές «γκέτο» πλουσίων με καζίνο, βίλες, ουρανοξύστες, mall, ξενοδοχεία, καταστήματα αναψυχής με όρους Ειδικής Οικονομικής Ζώνης.
Το βλέπουμε στη διαχείριση των απορριμμάτων όπου δίπλα σε κατοικημένες περιοχές λειτουργούν χωματερές που μολύνουν κατοίκους και περιβάλλον (Α. Λιόσια, Γραμμματικό, Κορωπί, Μέγαρα), γιατί έτσι βολεύει την «επιχειρηματικότητα». Το βλέπουμε στο Πάρκο Τρίτση που μαραζώνει γιατί δεν έχει βρεθεί ακόμη η πιο κερδοφόρα προσφορά για τα ιδιωτικά συμφέροντα. Το βλέπουμε στις συγκοινωνίες και στα διόδια όπου κάθε μετακινήσει μοιάζει με μια πανάκριβη οδύσσεια προς… το άγνωστο. Το βλέπουμε γενικά στην ποιότητα των υπηρεσιών και υποδομών (παιδικοί σταθμοί, σχολεία, κέντρα υγείας κ.λπ.) που «μετριέται» ανάλογα με την τσέπη που διαθέτει ο καθένας. Τέλος, το βλέπουμε στο γεγονός ότι δεν εξαιρείται καμία πτυχή και δραστηριότητα της ζωής που να μην «κοστολογείται», να μην μετατρέπεται σε ευρώ ενώ τα έχουμε ξανά και ξανά χρυσοπληρώσει. Πρέπει πράγματι να «επανακατακτήσουμε» τις γειτονίες μας. ‘Όχι όμως από τους πρόσφυγες και τους μετανάστες όπως κραυγάζει με απίστευτο θράσος και άπιαστη απανθρωπιά η συστημική «συμμορία» του κεφαλαίου και της υποταγής στα μεγάλα αφεντικά, αυτή που ψάχνει ανθρώπους-αποδιοπομπαίους τράγους για να φορτώσουν τη δική της ενοχή. Πρέπει να «επανακατακτήσουμε» και να απελευθερώσουμε τις γειτονίες μας από το κεφάλαιο, από την λογική της «επιχειρηματικότητα» που βλέπει μόνο κέρδη και ζημιές εκεί που υπάρχουν οι άνθρωποι, οι ανάγκες και τα δικαιώματα τους.
Υποψήφιοι του ΚΚΕ (μ-λ)
Γιαννα Αντωνιαδη Β2 ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΔΥΤΙΚΟΥ ΤΟΜΕΑ ΑΘΗΝΩΝ
Τάσος Λαμπρόπουλος ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ
Στάθης Κωνσταντόπουλος ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΝΟΤΙΟΥ ΤΟΜΕΑ ΑΘΗΝΩΝ
anatakti
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Οι βασικοί νόμοι της ανθρώπινης ηλιθιότητας
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
