2019-07-12 21:55:03
Ο ιερός Ναός της Αγίας Μαρίνας Τσοτυλίου της Ιεράς Μητρόπολης Σισανίου και Σιατίστης, στα πλαίσια των εορτασμών για την Αγία Μαρίνα διοργανώνει το Σάββατο 13 Ιουλίου Ημερίδα για τον Άγιο Ιάκωβο Τσαλίκη τον «Με Συγχωρείτε», με ομιλητές τον αρχιμανδρίτη
της Μητρόπολης π. Εφραίμ Τριανταφυλλίδη, τον Υμνογράφο Δρ. Χαράλαμπο Μπούσια, τον Ηγούμενο της Μονής Οσίου Δαυίδ αρχιμανδρίτη Γαβριήλ αλλά και τον Πανιερώτατο Επίσκοπο Μόρφου κ.κ Νεόφυτο.
Ο Πανιερώτατος επίσκοπος Νεόφυτος δέχθηκε την πρόσκληση να καταθέσει στην Ημερίδα αυτή, απόσπασμα Ψυχής για τον Άγιο Ιάκωβο, τον πνευματικό του, αφού ήτανε επιθυμία του μακαριστού μητροπολίτου Σισανίου και Σιατίστης Παύλου
Στα πλαίσια της επίσημης επίσκεψής του στην Ιερά Μητρόπολη φιλοξενείτε στην ιστορική Ιερά Μονή Μεταμορφώσεως του Σωτήρος στο Δρυόβουνο της Κοζάνης από τον ηγούμενό της, αρχιμανδρίτη π. Στέφανο και στα πλαίσια αυτά ζήτησε και επισκέφθηκε και την γυναικεία Ιερά Μονή Γενέσεως της Θεοτόκου επίσης στο Δρυόβουνο όπου τον καλωσόρισε η μοναδική σήμερα, μοναχή Σωφρονία αλλά και πλήθος πιστών από την ευρύτερη περιοχή.
Στην μοναχή Σωφρονία ο Πανιερώτατος επίσκοπος Νεόφυτος δώρησε ώς ευλογία μια φορητή σύγχρονη εικόνα του Αγίου Ιακώβου Τσαλίκη στην οποία εικονίζεται κάτω δεξιά ο Άγιος μέσα σε μία κουφάλα δέντρου να προσεύχεται και πλάι του ο Νεόφυτος με ράσα με μία κυρία (σήμερα είναι μοναχή) και έναν κύριο που και αυτός σήμερα είναι μοναχός.
Ζητήσαμε να μας εξηγήσει την σπάνια και παράξενη για εμάς εικονογραφική αυτή παράσταση και παρ΄όλο το πιεσμένο πρόγραμμα του, η συζήτηση μαζί του ήτανε εξαιρετικά ωφέλιμη αλλά και πολύ ενδιαφέρουσα.
Το 1979, στην ηλικία των 18 ετών βρέθηκε στην Αθήνα ως πρωτοετής φοιτητής στην Νομική Σχολή την οποία βέβαια Νομική ποτέ δεν αγάπησε, αλλά σημάδεψε όμως τον τρόπο της έκφρασης του. Το 1980 δευτεροετής στην Νομική γνώρισε τον Άγιο Πορφύριο που οι συζητήσεις του τον συνάρπαζαν και του ζήτησε να εξομολογείτε σε αυτόν και να γίνει ο Πνευματικός του καθοδηγητής. Ο Πορφύριος του απάντησε: “Mπά, είμαστε ίδιοι εμείς οι δυο και θα μαλώνουμε. Χρειάζεσαι υπομονή εσύ. Να πας στην Εύβοια στο μοναστήρι του Οσίου Δαυίδ στον Ιάκωβο. Ο Ιάκωβος είναι ο πιο ταπεινός και άγιος που γνωρίζω”.
Ο Νεόφυτος πήγε στον Ιάκωβο και έγινε πνευματικό του παιδί και μάλιστα ο Άγιος του υπέδειξε να επιστρέψει στην Κύπρο και να γίνει μοναχός.
Κάποια Χριστούγεννα λοιπόν μετά την λειτουργία στο μοναστήρι, ο Νεόφυτος με μια κυρία και ένα κύριο, επίσης πνευματικά παιδιά του Αγίου Ιακώβου θέλησαν να περπατήσουν ως το Αγιονέρι (τόπος με πηγές κοντά στο μοναστήρι που ευλόγησε ο όσιος Δαυίδ).
Φθάνοντας εκεί βλέπουν από μακρυά έναν πλάτανο μεγάλο με μία τεράστια κουφάλα και μέσα τον Άγιο Ιάκωβο γονυπετής όπως συνήθιζε και με υψωμένα τα χέρια του να προσεύχεται. Βέβαια αυτό που τους έκανε περισσότερο εντύπωση ήταν όχι η σκηνή προσευχής του Αγίου Ιακώβου αλλά το ότι στα κλαδιά του δέντρου αυτού υπήρχανε ακόμη φύλλα ενώ σε όλα τα υπόλοιπα και λόγο εποχής τα φύλλα είχανε πέσει.
Όσο πλησίαζαν και καθώς τους αντιλήφθηκε ο άγιος, ύψωνε περισσότερο τον τόνο της φωνής του καθώς προσευχόταν. Όταν πιά φτάσανε κοντά έκπληκτοι συνειδητοποιούν ότι αυτά τα κλαριά του πλάτανου δεν ήτανε φύλλα αλλά πουλιά. Εκατοντάδες πουλιά σε άκρα σιωπή λές και ακούγανε με προσοχή ή συμπροσευχόταν με τον Άγιο Ιάκωβο.
Μείνανε εκεί, σιωπηλοί και όταν τελείωσε την προσευχή το άγιος, με το που τον είπανε: Γέροντα..τα πουλιά πέταξαν όλα μαζί ταυτόχρονα και χάθηκαν στον ουρανό με ένα εκκωφαντικό ήχο.
Στην απορία ζωγραφισμένη στο πρόσωπό τους ο Άγιος Ιάκωβος Τσαλίκης τους είπε με ένα ύφος τόσο αφοπλιστικό, τόσο νηφάλιο και τόσο Ιερό: Ε μα…λειτουργούμε συνέχεια για τα εικονίσματα, για τους ανθρώπους….Είπα να λειτουργήσω και για τα δεντράκια, τα πουλιά…μπορεί να μην έχουν αιώνια ζωή όμως βαθειά μέσα τους έχουν και αυτά ψυχούλα Πηγή
paraklisi
της Μητρόπολης π. Εφραίμ Τριανταφυλλίδη, τον Υμνογράφο Δρ. Χαράλαμπο Μπούσια, τον Ηγούμενο της Μονής Οσίου Δαυίδ αρχιμανδρίτη Γαβριήλ αλλά και τον Πανιερώτατο Επίσκοπο Μόρφου κ.κ Νεόφυτο.
Ο Πανιερώτατος επίσκοπος Νεόφυτος δέχθηκε την πρόσκληση να καταθέσει στην Ημερίδα αυτή, απόσπασμα Ψυχής για τον Άγιο Ιάκωβο, τον πνευματικό του, αφού ήτανε επιθυμία του μακαριστού μητροπολίτου Σισανίου και Σιατίστης Παύλου
Στα πλαίσια της επίσημης επίσκεψής του στην Ιερά Μητρόπολη φιλοξενείτε στην ιστορική Ιερά Μονή Μεταμορφώσεως του Σωτήρος στο Δρυόβουνο της Κοζάνης από τον ηγούμενό της, αρχιμανδρίτη π. Στέφανο και στα πλαίσια αυτά ζήτησε και επισκέφθηκε και την γυναικεία Ιερά Μονή Γενέσεως της Θεοτόκου επίσης στο Δρυόβουνο όπου τον καλωσόρισε η μοναδική σήμερα, μοναχή Σωφρονία αλλά και πλήθος πιστών από την ευρύτερη περιοχή.
Στην μοναχή Σωφρονία ο Πανιερώτατος επίσκοπος Νεόφυτος δώρησε ώς ευλογία μια φορητή σύγχρονη εικόνα του Αγίου Ιακώβου Τσαλίκη στην οποία εικονίζεται κάτω δεξιά ο Άγιος μέσα σε μία κουφάλα δέντρου να προσεύχεται και πλάι του ο Νεόφυτος με ράσα με μία κυρία (σήμερα είναι μοναχή) και έναν κύριο που και αυτός σήμερα είναι μοναχός.
Ζητήσαμε να μας εξηγήσει την σπάνια και παράξενη για εμάς εικονογραφική αυτή παράσταση και παρ΄όλο το πιεσμένο πρόγραμμα του, η συζήτηση μαζί του ήτανε εξαιρετικά ωφέλιμη αλλά και πολύ ενδιαφέρουσα.
Το 1979, στην ηλικία των 18 ετών βρέθηκε στην Αθήνα ως πρωτοετής φοιτητής στην Νομική Σχολή την οποία βέβαια Νομική ποτέ δεν αγάπησε, αλλά σημάδεψε όμως τον τρόπο της έκφρασης του. Το 1980 δευτεροετής στην Νομική γνώρισε τον Άγιο Πορφύριο που οι συζητήσεις του τον συνάρπαζαν και του ζήτησε να εξομολογείτε σε αυτόν και να γίνει ο Πνευματικός του καθοδηγητής. Ο Πορφύριος του απάντησε: “Mπά, είμαστε ίδιοι εμείς οι δυο και θα μαλώνουμε. Χρειάζεσαι υπομονή εσύ. Να πας στην Εύβοια στο μοναστήρι του Οσίου Δαυίδ στον Ιάκωβο. Ο Ιάκωβος είναι ο πιο ταπεινός και άγιος που γνωρίζω”.
Ο Νεόφυτος πήγε στον Ιάκωβο και έγινε πνευματικό του παιδί και μάλιστα ο Άγιος του υπέδειξε να επιστρέψει στην Κύπρο και να γίνει μοναχός.
Κάποια Χριστούγεννα λοιπόν μετά την λειτουργία στο μοναστήρι, ο Νεόφυτος με μια κυρία και ένα κύριο, επίσης πνευματικά παιδιά του Αγίου Ιακώβου θέλησαν να περπατήσουν ως το Αγιονέρι (τόπος με πηγές κοντά στο μοναστήρι που ευλόγησε ο όσιος Δαυίδ).
Φθάνοντας εκεί βλέπουν από μακρυά έναν πλάτανο μεγάλο με μία τεράστια κουφάλα και μέσα τον Άγιο Ιάκωβο γονυπετής όπως συνήθιζε και με υψωμένα τα χέρια του να προσεύχεται. Βέβαια αυτό που τους έκανε περισσότερο εντύπωση ήταν όχι η σκηνή προσευχής του Αγίου Ιακώβου αλλά το ότι στα κλαδιά του δέντρου αυτού υπήρχανε ακόμη φύλλα ενώ σε όλα τα υπόλοιπα και λόγο εποχής τα φύλλα είχανε πέσει.
Όσο πλησίαζαν και καθώς τους αντιλήφθηκε ο άγιος, ύψωνε περισσότερο τον τόνο της φωνής του καθώς προσευχόταν. Όταν πιά φτάσανε κοντά έκπληκτοι συνειδητοποιούν ότι αυτά τα κλαριά του πλάτανου δεν ήτανε φύλλα αλλά πουλιά. Εκατοντάδες πουλιά σε άκρα σιωπή λές και ακούγανε με προσοχή ή συμπροσευχόταν με τον Άγιο Ιάκωβο.
Μείνανε εκεί, σιωπηλοί και όταν τελείωσε την προσευχή το άγιος, με το που τον είπανε: Γέροντα..τα πουλιά πέταξαν όλα μαζί ταυτόχρονα και χάθηκαν στον ουρανό με ένα εκκωφαντικό ήχο.
Στην απορία ζωγραφισμένη στο πρόσωπό τους ο Άγιος Ιάκωβος Τσαλίκης τους είπε με ένα ύφος τόσο αφοπλιστικό, τόσο νηφάλιο και τόσο Ιερό: Ε μα…λειτουργούμε συνέχεια για τα εικονίσματα, για τους ανθρώπους….Είπα να λειτουργήσω και για τα δεντράκια, τα πουλιά…μπορεί να μην έχουν αιώνια ζωή όμως βαθειά μέσα τους έχουν και αυτά ψυχούλα Πηγή
paraklisi
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Η Λευκάδα ψάχνει λύση στην Ήπειρο.. Αίτημα για μεταφορά των σκουπιδιών!
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
