2019-07-15 00:00:05
Η Τουρκία άρχισε να παραλαμβάνει το ρωσικό πυραυλικό σύστημα S-400, ένα από τα πλέον επίφοβα ρωσικά όπλα
Η Τουρκία παρέλαβε τα πρώτα τμήματα του ρωσικού S-400 χθες Παρασκευή, αψηφώντας τις εκκλήσεις των Ηνωμένων Πολιτειών για ακύρωση της συμφωνίας. Κατ’ αυτόν τον τρόπο ανοίγει το ενδεχόμενο επιβολής κυρώσεων στην Άγκυρα και σχεδόν διασφαλίζεται η πλήρης αποβολή της γειτονικής χώρας από το πρόγραμμα συμπαραγωγής και απόκτησης του μαχητικού F-35.
Το S-400 Triumf, γνωστό στους κόλπους του Βορειοατλαντικού Συμφώνου με την ονομασία S-21 Growler, είναι ένα κινητό πυραυλικό σύστημα εδάφους - αέρος, που έχει σχεδιαστεί για την αντιμετώπιση ποικίλων εναέριων απειλών.
Οι ιδιότητες
Πλήρως ανεπτυγμένο, το S-400 μπορεί να εντοπίσει και να καταρρίψει μαχητικά ή βομβαρδιστικά αεροσκάφη, μη επανδρωμένα αεροσκάφη (drones), αεροπλάνα που παρενοχλούν τις τηλεπικοινωνίες, βλήματα τύπου cruise, εχθρικά βλήματα ακριβείας, και βαλλιστικούς πυραύλους μικρού ή μεσαίου βεληνεκούς.
Σύμφωνα με τα επίσημα χαρακτηριστικά που έχει δημοσιεύσει η Μόσχα, το σύστημα ραντάρ του S-400 μπορεί να ανιχνεύσει στόχους σε ακτίνα έως 600 χιλιομέτρων. Έχει την δυνατότητα να παρακολουθεί ταυτόχρονα 300 στόχους που κινούνται με ταχύτητα έως 4.800 μέτρα ανά δευτερόλεπτο.
Οι συστοιχίες μπορούν θεωρητικά να πλήξουν αεροσκάφη σε ακτίνα περίπου 380 χιλιομέτρων, ανάλογα με τον τύπο αντιαεροπορικού πυραύλου που χρησιμοποιείται, ενώ βαλλιστικοί στόχοι μπορούν να πληγούν σε απόσταση έως 60 χιλιομέτρων.
Οι βολές του S-400 μπορούν να χτυπήσουν στόχους σε υψόμετρο που υπερβαίνει τα 30 χιλιόμετρα, ανάλογα πάντα με το είδος βλήματος εδάφους - αέρος που χρησιμοποιείται. Το ελάχιστο υψόμετρο εμπλοκής είναι τα 100 μέτρα για αεροδυναμικούς στόχους και τα δύο χιλιόμετρα για βαλλιστικούς.
Πώς λειτουργεί
Η λειτουργία του S-400 χωρίζεται χονδρικά σε πέντε στάδια.
Αρχικά, το κύριο ραντάρ εντοπισμού (αποκαλούμενο Big Bird στην Δύση) ανιχνεύει και ταυτοποιεί έναν στόχο, παρακολουθώντας εν συνεχεία την πορεία του.
Το ραντάρ τροφοδοτεί με δεδομένα την μονάδα ελέγχου, όπου το πενταμελές πλήρωμα αξιολογεί την κατάσταση και ανταλλάσσει αυτόματα στοιχεία με τα δευτερεύοντα ραντάρ εμπλοκής. Εάν κριθεί απαραίτητο η μονάδα ελέγχου επιλέγει ποιος εκτοξευτήρας θα καταρρίψει τον στόχο και ποιος είναι ο καταλληλότερος πύραυλος για να φέρει σε πέρας την αποστολή.
Τα ραντάρ εμπλοκής (γνωστά ως Grave Stone) είναι υπεύθυνα για την κατεύθυνση του βλήματος προς τον στόχο. Μπορούν να παρακολουθήσουν 100 στόχους ταυτόχρονα ή έξι στόχους με μεγάλη ακρίβεια σε περιπτώσεις εμπλοκής.
Το όχημα εκτόξευσης που έχει επιλεγεί εκτοξεύει το ενδεδειγμένο βλήμα. Υπάρχουν αρκετά διαθέσιμα μοντέλα κινητών εκτοξευτήρων (TELs, Transporter Erector Launcher), όμως κατά κανόνα έκαστος διαθέτει τέσσερις εκτοξευτήρες (που θυμίζουν μεγάλους σωλήνες). Το απόθεμα πυρομαχικών εξαρτάται από το είδος πυραύλου που μεταφέρει.
Ο πύραυλος, ανάλογα με τις αυτόνομες δυνατότητες ανίχνευσης που έχει, κινείται προς τον στόχο.
Τα «όπλα»
Σύμφωνα με τα όσα είναι γνωστά, το S-400 χρησιμοποιεί περίπου πέντε τύπους αντιαεροπορικών πυραύλων. Δεν είναι γνωστό τι έχει παραγγείλει η Τουρκία.
Ένα από τα κύρια όπλα του είναι οι πύραυλοι 9M96E και 9M96E2. Ο πρώτος έχει βεληνεκές 40 χιλιόμετρα και πλήττει στόχος σε υψόμετρο έως 20 χιλιομέτρων, ενώ ο δεύτερος μπορεί να δράσε σε ακτίνα 120 χιλιομέτρων και να «σκαρφαλώσει» έως τα 30 χιλιόμετρα. Κάθε TEL μπορεί να φορτώσει 16 βλήματα αυτών των δύο ειδών, τέσσερα σε κάθε «σωλήνα».
Δύο ακόμα είδη είναι το 48N6E2 και η αναβαθμισμένη έκδοσή του, το 48N6E3. Ογκωδέστερα σε σχέση με τα δύο προηγούμενα μοντέλα, περιορίζουν το απόθεμα κάθε TEL σε τέσσερα βλήματα, ένα ανά «σωλήνα». Έχουν βεληνεκές 200 και 250 χλμ αντίστοιχα.
Τέλος υπάρχει το 40N6, ένα μυστήριο μοντέλο που στην φάση της ανάπτυξης και των δοκιμών χαρακτηρίστηκε από πολυετείς καθυστερήσεις, προτού γίνει δεκτό στις ρωσικές ένοπλες δυνάμεις το φθινόπωρο του 2018, σύμφωνα με κρατικά ρωσικά μέσα ενημέρωσης.
Με βεληνεκές 380 χιλιομέτρων το 40N6 και υψόμετρο δράσης που μπορεί να ξεπεράσει τα 30 χιλιόμετρα το 40N6 ουσιαστικά αναβαθμίζει το S-400, αν και υπάρχουν πολλά αναπάντητα ερωτήματα για την αξιοπιστία και την αποτελεσματικότητά του.
Έως τώρα δεν είναι σαφές πού θα τοποθετηθούν τα τάγματα S-400 που αποκτά η Τουρκία, δηλαδή εάν θα σταλούν κοντά στα σύνορα με την Συρία και το Ιράκ ή προς τα παράλια του Αιγαίου.
Σε κάθε περίπτωση το S-400 είναι κινητό σύστημα – αν και μπορεί να ξεφορτωθεί σε στατική εγκατάσταση. Τα οχήματά που μεταφέρουν τα διαφορετικά τμήματα του πυραυλικού συστήματος μπορούν να διανύσουν 60 χιλιόμετρα ανά ώρα σε οδόστρωμα, 40 χλμ/ώρα σε χωματόδρομο και 25 χλμ/ώρα εκτός δρόμου.
Οι πληροφορίες σε αυτό το κείμενο συγκεντρώθηκαν από τα επίσημα στοιχεία της Rosoboronexport, που είναι υπεύθυνη για τις εξαγωγές ρωσικών οπλικών συστημάτων, και τις αναλύσεις μεγάλων Δυτικών δεξαμενών σκέψεις. Σημειώνεται πως μπορεί να υπάρχουν τεχνικές διαφορές ανάμεσα στα όπλα που η Ρωσία αγοράζει για το δικό της στράτευμα και αυτά που πουλά σε τρίτους.
greece-salonikia
Η Τουρκία παρέλαβε τα πρώτα τμήματα του ρωσικού S-400 χθες Παρασκευή, αψηφώντας τις εκκλήσεις των Ηνωμένων Πολιτειών για ακύρωση της συμφωνίας. Κατ’ αυτόν τον τρόπο ανοίγει το ενδεχόμενο επιβολής κυρώσεων στην Άγκυρα και σχεδόν διασφαλίζεται η πλήρης αποβολή της γειτονικής χώρας από το πρόγραμμα συμπαραγωγής και απόκτησης του μαχητικού F-35.
Το S-400 Triumf, γνωστό στους κόλπους του Βορειοατλαντικού Συμφώνου με την ονομασία S-21 Growler, είναι ένα κινητό πυραυλικό σύστημα εδάφους - αέρος, που έχει σχεδιαστεί για την αντιμετώπιση ποικίλων εναέριων απειλών.
Οι ιδιότητες
Πλήρως ανεπτυγμένο, το S-400 μπορεί να εντοπίσει και να καταρρίψει μαχητικά ή βομβαρδιστικά αεροσκάφη, μη επανδρωμένα αεροσκάφη (drones), αεροπλάνα που παρενοχλούν τις τηλεπικοινωνίες, βλήματα τύπου cruise, εχθρικά βλήματα ακριβείας, και βαλλιστικούς πυραύλους μικρού ή μεσαίου βεληνεκούς.
Σύμφωνα με τα επίσημα χαρακτηριστικά που έχει δημοσιεύσει η Μόσχα, το σύστημα ραντάρ του S-400 μπορεί να ανιχνεύσει στόχους σε ακτίνα έως 600 χιλιομέτρων. Έχει την δυνατότητα να παρακολουθεί ταυτόχρονα 300 στόχους που κινούνται με ταχύτητα έως 4.800 μέτρα ανά δευτερόλεπτο.
Οι συστοιχίες μπορούν θεωρητικά να πλήξουν αεροσκάφη σε ακτίνα περίπου 380 χιλιομέτρων, ανάλογα με τον τύπο αντιαεροπορικού πυραύλου που χρησιμοποιείται, ενώ βαλλιστικοί στόχοι μπορούν να πληγούν σε απόσταση έως 60 χιλιομέτρων.
Οι βολές του S-400 μπορούν να χτυπήσουν στόχους σε υψόμετρο που υπερβαίνει τα 30 χιλιόμετρα, ανάλογα πάντα με το είδος βλήματος εδάφους - αέρος που χρησιμοποιείται. Το ελάχιστο υψόμετρο εμπλοκής είναι τα 100 μέτρα για αεροδυναμικούς στόχους και τα δύο χιλιόμετρα για βαλλιστικούς.
Πώς λειτουργεί
Η λειτουργία του S-400 χωρίζεται χονδρικά σε πέντε στάδια.
Αρχικά, το κύριο ραντάρ εντοπισμού (αποκαλούμενο Big Bird στην Δύση) ανιχνεύει και ταυτοποιεί έναν στόχο, παρακολουθώντας εν συνεχεία την πορεία του.
Το ραντάρ τροφοδοτεί με δεδομένα την μονάδα ελέγχου, όπου το πενταμελές πλήρωμα αξιολογεί την κατάσταση και ανταλλάσσει αυτόματα στοιχεία με τα δευτερεύοντα ραντάρ εμπλοκής. Εάν κριθεί απαραίτητο η μονάδα ελέγχου επιλέγει ποιος εκτοξευτήρας θα καταρρίψει τον στόχο και ποιος είναι ο καταλληλότερος πύραυλος για να φέρει σε πέρας την αποστολή.
Τα ραντάρ εμπλοκής (γνωστά ως Grave Stone) είναι υπεύθυνα για την κατεύθυνση του βλήματος προς τον στόχο. Μπορούν να παρακολουθήσουν 100 στόχους ταυτόχρονα ή έξι στόχους με μεγάλη ακρίβεια σε περιπτώσεις εμπλοκής.
Το όχημα εκτόξευσης που έχει επιλεγεί εκτοξεύει το ενδεδειγμένο βλήμα. Υπάρχουν αρκετά διαθέσιμα μοντέλα κινητών εκτοξευτήρων (TELs, Transporter Erector Launcher), όμως κατά κανόνα έκαστος διαθέτει τέσσερις εκτοξευτήρες (που θυμίζουν μεγάλους σωλήνες). Το απόθεμα πυρομαχικών εξαρτάται από το είδος πυραύλου που μεταφέρει.
Ο πύραυλος, ανάλογα με τις αυτόνομες δυνατότητες ανίχνευσης που έχει, κινείται προς τον στόχο.
Τα «όπλα»
Σύμφωνα με τα όσα είναι γνωστά, το S-400 χρησιμοποιεί περίπου πέντε τύπους αντιαεροπορικών πυραύλων. Δεν είναι γνωστό τι έχει παραγγείλει η Τουρκία.
Ένα από τα κύρια όπλα του είναι οι πύραυλοι 9M96E και 9M96E2. Ο πρώτος έχει βεληνεκές 40 χιλιόμετρα και πλήττει στόχος σε υψόμετρο έως 20 χιλιομέτρων, ενώ ο δεύτερος μπορεί να δράσε σε ακτίνα 120 χιλιομέτρων και να «σκαρφαλώσει» έως τα 30 χιλιόμετρα. Κάθε TEL μπορεί να φορτώσει 16 βλήματα αυτών των δύο ειδών, τέσσερα σε κάθε «σωλήνα».
Δύο ακόμα είδη είναι το 48N6E2 και η αναβαθμισμένη έκδοσή του, το 48N6E3. Ογκωδέστερα σε σχέση με τα δύο προηγούμενα μοντέλα, περιορίζουν το απόθεμα κάθε TEL σε τέσσερα βλήματα, ένα ανά «σωλήνα». Έχουν βεληνεκές 200 και 250 χλμ αντίστοιχα.
Τέλος υπάρχει το 40N6, ένα μυστήριο μοντέλο που στην φάση της ανάπτυξης και των δοκιμών χαρακτηρίστηκε από πολυετείς καθυστερήσεις, προτού γίνει δεκτό στις ρωσικές ένοπλες δυνάμεις το φθινόπωρο του 2018, σύμφωνα με κρατικά ρωσικά μέσα ενημέρωσης.
Με βεληνεκές 380 χιλιομέτρων το 40N6 και υψόμετρο δράσης που μπορεί να ξεπεράσει τα 30 χιλιόμετρα το 40N6 ουσιαστικά αναβαθμίζει το S-400, αν και υπάρχουν πολλά αναπάντητα ερωτήματα για την αξιοπιστία και την αποτελεσματικότητά του.
Έως τώρα δεν είναι σαφές πού θα τοποθετηθούν τα τάγματα S-400 που αποκτά η Τουρκία, δηλαδή εάν θα σταλούν κοντά στα σύνορα με την Συρία και το Ιράκ ή προς τα παράλια του Αιγαίου.
Σε κάθε περίπτωση το S-400 είναι κινητό σύστημα – αν και μπορεί να ξεφορτωθεί σε στατική εγκατάσταση. Τα οχήματά που μεταφέρουν τα διαφορετικά τμήματα του πυραυλικού συστήματος μπορούν να διανύσουν 60 χιλιόμετρα ανά ώρα σε οδόστρωμα, 40 χλμ/ώρα σε χωματόδρομο και 25 χλμ/ώρα εκτός δρόμου.
Οι πληροφορίες σε αυτό το κείμενο συγκεντρώθηκαν από τα επίσημα στοιχεία της Rosoboronexport, που είναι υπεύθυνη για τις εξαγωγές ρωσικών οπλικών συστημάτων, και τις αναλύσεις μεγάλων Δυτικών δεξαμενών σκέψεις. Σημειώνεται πως μπορεί να υπάρχουν τεχνικές διαφορές ανάμεσα στα όπλα που η Ρωσία αγοράζει για το δικό της στράτευμα και αυτά που πουλά σε τρίτους.
greece-salonikia
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
