2012-06-15 10:06:04
Γράφει ο Φελνίκος
Δεν ξέρω τι θα συμβεί την Κυριακή. Ποιο κόμμα θα βγει πρώτο και ποιο δεύτερο. Σε τελική ανάλυση και δεν με ενδιαφέρει αφού δεν εξαρτάται από μένα, αλλά είναι αρμοδιότητας, αποκλειστικής, του ελληνικού λαού.
Αυτό όμως που ξέρω είναι ότι τη Δευτέρα θα πρέπει να υπάρχει στη χώρα πρωθυπουργός, ο οποίος την επόμενη Τρίτη 19 Ιουνίου, θα ανακοινώσει τη σύνθεση της ...... κυβερνήσεως. Διαφορετικά μας πήρε ο διάολος και μας σήκωσε.
Αν τα κόμματα αρχίσουν πάλι τα κολπάκια, όπως και στις 6 Μαΐου, τότε το «μαγαζί» που λέγεται «Ελλάς» κλείνει. Βάζει λουκέτο και παραδίδει τα κλειδιά στους δανειστές της, στους συμμορίτες της δραχμής και τους μαφιόζους της νύχτας και του υποκόσμου. Αυτά που λέγονται ότι θα πάμε σε νέες μακρόσυρτες διερευνητικές εντολές ή ακόμη και σε νέες εκλογές είναι ανοησίες και εκθέτουν όποιον ή όσους τα υποστηρίζουν. Εάν κάποιο κόμμα υπήρχε περίπτωση να κάνει κάτι τέτοιο θα έπρεπε με νόμο η ηγεσία του να εξοριστεί και το ίδιο να διαλυθεί.
Η χώρα αρκετά ανέχτηκε την ανωριμότητα, την αβελτηρία και την προσωπική ή κομματική ιδιοτέλεια των πολιτικών της. Δεν μπορεί και δεν πρέπει να τους επιτραπεί να συνεχίζουν να τρώνε από τις σάρκες της. Αρκετά. Φτάνει πια. Να κόψουν το λαιμό τους και να συνεννοηθούν. Να κλειδωθούν σ’ ένα δωμάτιο και να μην βγουν αν δεν βγει άσπρος καπνός. Ειδάλλως να πάνε σπίτια τους ή καλύτερα ας μεταναστεύσουν για να γλυτώσουν οι πολίτες από το δυσάρεστο συναίσθημα να τους βλέπουν, αλλά και οι ίδιοι για να αποφύγουν το φτύσιμο και τα γιαούρτια.
Εντάξει, έπαιξαν τη χώρα στα ζάρια τον Μάιο. Την ξαναπαίζουν και τώρα, τον Ιούνιο. Δεν μπορεί να την ξαναπαίξουν και πάλι. Τους δόθηκε μια ευκαιρία, τους ξαναδόθηκε μια δεύτερη. Στην τρίτη καίγονται. Αποτεφρώνονται και σκορπίζεται η στάχτη τους στους υπονόμους.
Θα έλεγα μάλιστα ότι είναι λάθος να περιμένουν, οι ηγεσίες των κομμάτων, την Κυριακή το βράδυ για ν’ αρχίσουν, ανάλογα με το αποτέλεσμα, οι διερευνητικές επαφές. Από σήμερα τα μεσάνυχτα, που τελειώνει και επισήμως ο προεκλογικός αγώνας, και μέχρι τα μεσάνυχτα της Κυριακής που θα βγουν τα οριστικά αποτελέσματα της κάλπης, μεσολαβούν 48 ώρες. Αυτές τις 48 ώρες πρέπει να τις εκμεταλλευτούν για να συζητήσουν, μυστικά και στο παρασκήνιο, για το ποιος θα λάβει την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης, ποια θα είναι αυτή και ποιο πρόγραμμα θα υλοποιήσει.
Αν πρώτο κόμμα είναι η Ν.Δ. να συμφωνήσουν στον Αντ. Σαμαρά και αν είναι ο ΣΥΡΙΖΑ στον Αλ. Τσίπρα. Αν αυτοί δεν θέλουν ας ορίσουν άλλους στη θέση τους. Πρέπει στον νέο πρωθυπουργό να του δώσουν τη δυνατότητα να διαβουλευτεί και να καταλήξει στο, ει δυνατόν, άριστο κυβερνητικό σχήμα που θα αναλάβει να επαναδιαπραγματευτεί το μνημόνιο, να υλοποιήσει τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις και να αναστηλώσει τη χώρα.
Τα πράγματα είναι πολύ απλά και ας μην προσπαθούν να τα κάνουν δύσκολα. Την Κυριακή πρώτο κόμμα θα είναι η Ν.Δ. ή ο ΣΥΡΙΖΑ, με πιθανότερη την πρώτη αν πιστέψουμε τους δημοσκόπους, τους μπουκμέικερς και το Χρηματιστήριο. Αλλά και ο ΣΥΡΙΖΑ να είναι πάλι δεν αλλάζει τίποτε. Κυβέρνηση πρέπει να σχηματιστεί. Αυτό είναι το πρώτο δεδομένο.
Το δεύτερο είναι ότι το ΚΚΕ δεν θέλει να συμμετάσχει σε καμία κυβέρνηση, ενώ τη Χρυσή Αυγή, ως είναι φυσικό, δεν τη θέλει κανείς.
Το τρίτο δεδομένο είναι ότι κόμματα που απομένουν για να συμμετάσχουν σε μια συμμαχική κυβέρνηση είναι, εκτός από το πρώτο, τρία: Το ΠΑΣΟΚ, η ΔΗΜΑΡ και οι Ανεξάρτητοι Έλληνες.
Ας διαλέξουν λοιπόν η Ν.Δ. και ο ΣΥΡΙΖΑ, από τώρα, με ποιους θα συνεργαστούν και ας κάνουν τις απαραίτητες συζητήσεις. Αν οι ηγεσίες των τριών αυτών κομμάτων αρνηθούν, στο όνομα δήθεν του πολιτικού κόστους, θα πρέπει όσες δυνάμεις, στο εσωτερικό αυτών των κομμάτων, θέτουν υπεράνω του κομματικού συμφέροντος, το εθνικό, να κινηθούν και να διαχωριστούν από τις ηγεσίες τους.
Και υπάρχουν δυνάμεις. Και είναι αρκετοί οι βουλευτές που κατανοούν την ανάγκη να σχηματισθεί, την Τρίτη, κυβέρνηση ώστε την Πέμπτη, στο Eurogroup, να πάει ο κανονικός και όχι ο υπηρεσιακός υπουργός Οικονομικών, όπως πρέπει στις 28 Ιουνίου, στη Σύνοδο Κορυφής, να πάει ο εκλεγμένος πρωθυπουργός και όχι ο Παναγιώτης Πικραμμένος.
Αν λοιπόν οι ηγεσίες των τριών συνεπίκουρων κομμάτων αρχίσουν τις τζιριντζάτζουλες, τις καθυστερήσεις και τα κολπάκια, έχουν καθήκον απέναντι στην Ιστορία και τη χώρα, αυτοί οι βουλευτές να κινηθούν και να δώσουν ψήφο εμπιστοσύνης.
Εξάλλου, αν επαληθευθούν οι δημοσκοπήσεις, το πρώτο κόμμα θα χρειάζεται 25-30 βουλευτές για να εξασφαλίσει τη δεδηλωμένη. Τόσοι νομίζω ότι υπάρχουν και στο ΠΑΣΟΚ και στη ΔΗΜΑΡ και τους Ανεξάρτητους Έλληνες.
Αν και νομίζω ότι δεν θα χρειαστεί, αφού οι ηγεσίες των κομμάτων τους δεν μπορεί παρά να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων. Εάν δεν το πράξουν θα είναι σαν να αυτοκτονούν και να έχουν δώσει οι ίδιοι το σύνθημα για την αυτοδιάλυσή τους.
Kafeneio
Δεν ξέρω τι θα συμβεί την Κυριακή. Ποιο κόμμα θα βγει πρώτο και ποιο δεύτερο. Σε τελική ανάλυση και δεν με ενδιαφέρει αφού δεν εξαρτάται από μένα, αλλά είναι αρμοδιότητας, αποκλειστικής, του ελληνικού λαού.
Αυτό όμως που ξέρω είναι ότι τη Δευτέρα θα πρέπει να υπάρχει στη χώρα πρωθυπουργός, ο οποίος την επόμενη Τρίτη 19 Ιουνίου, θα ανακοινώσει τη σύνθεση της ...... κυβερνήσεως. Διαφορετικά μας πήρε ο διάολος και μας σήκωσε.
Αν τα κόμματα αρχίσουν πάλι τα κολπάκια, όπως και στις 6 Μαΐου, τότε το «μαγαζί» που λέγεται «Ελλάς» κλείνει. Βάζει λουκέτο και παραδίδει τα κλειδιά στους δανειστές της, στους συμμορίτες της δραχμής και τους μαφιόζους της νύχτας και του υποκόσμου. Αυτά που λέγονται ότι θα πάμε σε νέες μακρόσυρτες διερευνητικές εντολές ή ακόμη και σε νέες εκλογές είναι ανοησίες και εκθέτουν όποιον ή όσους τα υποστηρίζουν. Εάν κάποιο κόμμα υπήρχε περίπτωση να κάνει κάτι τέτοιο θα έπρεπε με νόμο η ηγεσία του να εξοριστεί και το ίδιο να διαλυθεί.
Η χώρα αρκετά ανέχτηκε την ανωριμότητα, την αβελτηρία και την προσωπική ή κομματική ιδιοτέλεια των πολιτικών της. Δεν μπορεί και δεν πρέπει να τους επιτραπεί να συνεχίζουν να τρώνε από τις σάρκες της. Αρκετά. Φτάνει πια. Να κόψουν το λαιμό τους και να συνεννοηθούν. Να κλειδωθούν σ’ ένα δωμάτιο και να μην βγουν αν δεν βγει άσπρος καπνός. Ειδάλλως να πάνε σπίτια τους ή καλύτερα ας μεταναστεύσουν για να γλυτώσουν οι πολίτες από το δυσάρεστο συναίσθημα να τους βλέπουν, αλλά και οι ίδιοι για να αποφύγουν το φτύσιμο και τα γιαούρτια.
Εντάξει, έπαιξαν τη χώρα στα ζάρια τον Μάιο. Την ξαναπαίζουν και τώρα, τον Ιούνιο. Δεν μπορεί να την ξαναπαίξουν και πάλι. Τους δόθηκε μια ευκαιρία, τους ξαναδόθηκε μια δεύτερη. Στην τρίτη καίγονται. Αποτεφρώνονται και σκορπίζεται η στάχτη τους στους υπονόμους.
Θα έλεγα μάλιστα ότι είναι λάθος να περιμένουν, οι ηγεσίες των κομμάτων, την Κυριακή το βράδυ για ν’ αρχίσουν, ανάλογα με το αποτέλεσμα, οι διερευνητικές επαφές. Από σήμερα τα μεσάνυχτα, που τελειώνει και επισήμως ο προεκλογικός αγώνας, και μέχρι τα μεσάνυχτα της Κυριακής που θα βγουν τα οριστικά αποτελέσματα της κάλπης, μεσολαβούν 48 ώρες. Αυτές τις 48 ώρες πρέπει να τις εκμεταλλευτούν για να συζητήσουν, μυστικά και στο παρασκήνιο, για το ποιος θα λάβει την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης, ποια θα είναι αυτή και ποιο πρόγραμμα θα υλοποιήσει.
Αν πρώτο κόμμα είναι η Ν.Δ. να συμφωνήσουν στον Αντ. Σαμαρά και αν είναι ο ΣΥΡΙΖΑ στον Αλ. Τσίπρα. Αν αυτοί δεν θέλουν ας ορίσουν άλλους στη θέση τους. Πρέπει στον νέο πρωθυπουργό να του δώσουν τη δυνατότητα να διαβουλευτεί και να καταλήξει στο, ει δυνατόν, άριστο κυβερνητικό σχήμα που θα αναλάβει να επαναδιαπραγματευτεί το μνημόνιο, να υλοποιήσει τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις και να αναστηλώσει τη χώρα.
Τα πράγματα είναι πολύ απλά και ας μην προσπαθούν να τα κάνουν δύσκολα. Την Κυριακή πρώτο κόμμα θα είναι η Ν.Δ. ή ο ΣΥΡΙΖΑ, με πιθανότερη την πρώτη αν πιστέψουμε τους δημοσκόπους, τους μπουκμέικερς και το Χρηματιστήριο. Αλλά και ο ΣΥΡΙΖΑ να είναι πάλι δεν αλλάζει τίποτε. Κυβέρνηση πρέπει να σχηματιστεί. Αυτό είναι το πρώτο δεδομένο.
Το δεύτερο είναι ότι το ΚΚΕ δεν θέλει να συμμετάσχει σε καμία κυβέρνηση, ενώ τη Χρυσή Αυγή, ως είναι φυσικό, δεν τη θέλει κανείς.
Το τρίτο δεδομένο είναι ότι κόμματα που απομένουν για να συμμετάσχουν σε μια συμμαχική κυβέρνηση είναι, εκτός από το πρώτο, τρία: Το ΠΑΣΟΚ, η ΔΗΜΑΡ και οι Ανεξάρτητοι Έλληνες.
Ας διαλέξουν λοιπόν η Ν.Δ. και ο ΣΥΡΙΖΑ, από τώρα, με ποιους θα συνεργαστούν και ας κάνουν τις απαραίτητες συζητήσεις. Αν οι ηγεσίες των τριών αυτών κομμάτων αρνηθούν, στο όνομα δήθεν του πολιτικού κόστους, θα πρέπει όσες δυνάμεις, στο εσωτερικό αυτών των κομμάτων, θέτουν υπεράνω του κομματικού συμφέροντος, το εθνικό, να κινηθούν και να διαχωριστούν από τις ηγεσίες τους.
Και υπάρχουν δυνάμεις. Και είναι αρκετοί οι βουλευτές που κατανοούν την ανάγκη να σχηματισθεί, την Τρίτη, κυβέρνηση ώστε την Πέμπτη, στο Eurogroup, να πάει ο κανονικός και όχι ο υπηρεσιακός υπουργός Οικονομικών, όπως πρέπει στις 28 Ιουνίου, στη Σύνοδο Κορυφής, να πάει ο εκλεγμένος πρωθυπουργός και όχι ο Παναγιώτης Πικραμμένος.
Αν λοιπόν οι ηγεσίες των τριών συνεπίκουρων κομμάτων αρχίσουν τις τζιριντζάτζουλες, τις καθυστερήσεις και τα κολπάκια, έχουν καθήκον απέναντι στην Ιστορία και τη χώρα, αυτοί οι βουλευτές να κινηθούν και να δώσουν ψήφο εμπιστοσύνης.
Εξάλλου, αν επαληθευθούν οι δημοσκοπήσεις, το πρώτο κόμμα θα χρειάζεται 25-30 βουλευτές για να εξασφαλίσει τη δεδηλωμένη. Τόσοι νομίζω ότι υπάρχουν και στο ΠΑΣΟΚ και στη ΔΗΜΑΡ και τους Ανεξάρτητους Έλληνες.
Αν και νομίζω ότι δεν θα χρειαστεί, αφού οι ηγεσίες των κομμάτων τους δεν μπορεί παρά να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων. Εάν δεν το πράξουν θα είναι σαν να αυτοκτονούν και να έχουν δώσει οι ίδιοι το σύνθημα για την αυτοδιάλυσή τους.
Kafeneio
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Τα δύο κόμματα ως μία παράταξη
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΘΕΛΕΙ ΒΑΛΕΡΙΑΝΟ Η ΚΑΡΣΛΟΥΗ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
