2019-07-18 23:00:43
Η πορεία της χώρας και η επιτυχία ή μη της κυβέρνησης εξαρτώνται από τις ικανότητες και τον χαρακτήρα των μελών του υπουργικού συμβουλίου. Όμως, εξίσου σημαντικό ρόλο παίζουν οι συνεργάτες τους.
Υπάρχουν ευρωπαϊκές χώρες, όπως το Βέλγιο, που συνέχισαν να λειτουργούν κανονικά για πάνω από χρόνο μετά από εκλογές, αν και δεν είχε σχηματισθεί νέα κυβέρνηση.
Στην Ολλανδία, αν θυμόμαστε καλά, οι διεργασίες για μια κυβέρνηση συνεργασίας και διαμόρφωση προγράμματος κοινής αποδοχής από τα συνεργαζόμενα κόμματα διαρκούν επί πολλούς μήνες.
Όλο αυτό το διάστημα, η προηγούμενη κυβέρνηση συνεχίζει ως ένα είδος υπηρεσιακής.
Στη Σκανδιναβία, π.χ. Σουηδία, έχουμε περίπου την ίδια κατάσταση αλλά οι κρατικές υπηρεσίες λειτουργούν κανονικά.
Τι συμβαίνει στην Ελλάδα, σε ανάλογες περιπτώσεις, είναι γνωστό. Η κρατική μηχανή σχεδόν παραλύει καθώς αναμένει εντολές από τη νέα πολιτική ηγεσία, με την ευθυνοφοβία να βασιλεύει.
Αυτός είναι ένας από τους λόγους που η προεκλογική περίοδος δεν πρέπει να διαρκεί επί πολλούς μήνες.
Όμως, στην προκειμένη περίπτωση, η νέα κυβέρνηση έχει άνετη πλειοψηφία στη Βουλή και δεν τίθεται τέτοιο θέμα.
Αν όμως κατορθώσει ή μη να δικαιώσει τις προσδοκίες και να βελτιώσει αρκετά το βιοτικό επίπεδο του λαού εξαρτάται από την ποιότητα των μελών του υπουργικού συμβουλίου και των ανθρώπων που θα στελεχώσουν επιτελικές θέσεις στον κρατικό μηχανισμό, π.χ. γενικών γραμματέων, επικεφαλής φορέων του δημοσίου κ.λπ.
Για την κυβέρνηση έχουν γραφτεί διάφορα, π.χ. επιλογή προσώπων που ξέρουν τη δουλειά και έχουν αφήσει έργο σε διάφορα υπουργεία όπως του Πολίτη και της Εργασίας ή πετυχημένων τεχνοκρατών από τον ιδιωτικό τομέα.
Έχουν όμως επισημανθεί επίσης θέματα όπως τα 50+ μέλη, η ανεπαρκής εκπροσώπηση γυναικών και ο μη ενθουσιασμός για τη σύνθεση του οικονομικού επιτελείου.
Όμως, κομβικό ρόλο στο έργο της κυβέρνησης και στην πορεία της χώρας θα παίξουν επίσης οι συνεργάτες όλων αυτών, από τους συμβούλους έως τους γενικούς γραμματείς υπουργείων και τους επικεφαλής φορέων του ευρύτερου δημόσιου τομέα, π.χ. ΔEH, ΕYΔAΠ κ.λπ.
Εδώ υπάρχει το μόνιμο πρόβλημα των σχετικά χαμηλών αμοιβών για τις ευθύνες που αναλαμβάνουν. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μην μπορεί εύκολα να πεισθεί κάποιος μάνατζερ που δουλεύει στον ιδιωτικό τομέα να αφήσει τη θέση του για να πάει στο δημόσιο, όπου θα πρέπει να τα βγάλει πέρα με συνδικαλιστές, υπουργούς κ.λπ.
Η επιστράτευση συνταξιούχων με εμπειρίες ήταν ένας τρόπος για να αντιμετωπισθεί το πρόβλημα. Όπως κι ο διορισμός ακαδημαϊκών δασκάλων με κομματικές και προσωπικές διασυνδέσεις σε υψηλές κρατικές θέσεις.
Όμως, στη μεγάλη πλειοψηφία των περιπτώσεων, η εμπειρία δεν ήταν καλή, κρίνοντας εκ του αποτελέσματος.
Η χθεσινή ανακοίνωση των ονομάτων των νέων γενικών και ειδικών γραμματέων στα διάφορα υπουργεία δίνει μια εικόνα.
Αν κρίνει κάποιος από τα βιογραφικά όσων είδαμε, θα τολμούσαμε να πούμε πως είναι καλή και σε κάποιες περιπτώσεις που γνωρίζουμε, είναι αρκετά καλή.
Όμως, στο τέλος ξυρίζουν τον γαμπρό και επομένως όλοι θα κριθούν στο τέλος από το έργο τους.
Ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί μπορεί να δίνουν τις κατευθύνσεις για την πολιτική που θα ακολουθηθεί σε κάθε τομέα.
Όμως, η υλοποίηση της πολιτικής είναι έργο των πιο κάτω.
Στο μέτρο που η κρατική γραφειοκρατία δεν είναι αποδοτική και αποτελεσματική, ο ρόλος των γενικών γραμματέων κ.λπ. αποκτά ακόμη μεγαλύτερο βάρος.
Γι’ αυτό τον λόγο, η επαγγελματική επάρκεια και ο χαρακτήρας αυτών των ανθρώπων θα κρίνει σε σημαντικό βαθμό την επιτυχία ή μη του κυβερνητικού έργου.
Εκ πρώτης όψεως, η εικόνα είναι θετική. Όμως, τα βιογραφικά δεν είναι πάντοτε αξιόπιστος δείκτης.
Ιδωμεν.
του Dr Money
greece-salonikia
Υπάρχουν ευρωπαϊκές χώρες, όπως το Βέλγιο, που συνέχισαν να λειτουργούν κανονικά για πάνω από χρόνο μετά από εκλογές, αν και δεν είχε σχηματισθεί νέα κυβέρνηση.
Στην Ολλανδία, αν θυμόμαστε καλά, οι διεργασίες για μια κυβέρνηση συνεργασίας και διαμόρφωση προγράμματος κοινής αποδοχής από τα συνεργαζόμενα κόμματα διαρκούν επί πολλούς μήνες.
Όλο αυτό το διάστημα, η προηγούμενη κυβέρνηση συνεχίζει ως ένα είδος υπηρεσιακής.
Στη Σκανδιναβία, π.χ. Σουηδία, έχουμε περίπου την ίδια κατάσταση αλλά οι κρατικές υπηρεσίες λειτουργούν κανονικά.
Τι συμβαίνει στην Ελλάδα, σε ανάλογες περιπτώσεις, είναι γνωστό. Η κρατική μηχανή σχεδόν παραλύει καθώς αναμένει εντολές από τη νέα πολιτική ηγεσία, με την ευθυνοφοβία να βασιλεύει.
Αυτός είναι ένας από τους λόγους που η προεκλογική περίοδος δεν πρέπει να διαρκεί επί πολλούς μήνες.
Όμως, στην προκειμένη περίπτωση, η νέα κυβέρνηση έχει άνετη πλειοψηφία στη Βουλή και δεν τίθεται τέτοιο θέμα.
Αν όμως κατορθώσει ή μη να δικαιώσει τις προσδοκίες και να βελτιώσει αρκετά το βιοτικό επίπεδο του λαού εξαρτάται από την ποιότητα των μελών του υπουργικού συμβουλίου και των ανθρώπων που θα στελεχώσουν επιτελικές θέσεις στον κρατικό μηχανισμό, π.χ. γενικών γραμματέων, επικεφαλής φορέων του δημοσίου κ.λπ.
Για την κυβέρνηση έχουν γραφτεί διάφορα, π.χ. επιλογή προσώπων που ξέρουν τη δουλειά και έχουν αφήσει έργο σε διάφορα υπουργεία όπως του Πολίτη και της Εργασίας ή πετυχημένων τεχνοκρατών από τον ιδιωτικό τομέα.
Έχουν όμως επισημανθεί επίσης θέματα όπως τα 50+ μέλη, η ανεπαρκής εκπροσώπηση γυναικών και ο μη ενθουσιασμός για τη σύνθεση του οικονομικού επιτελείου.
Όμως, κομβικό ρόλο στο έργο της κυβέρνησης και στην πορεία της χώρας θα παίξουν επίσης οι συνεργάτες όλων αυτών, από τους συμβούλους έως τους γενικούς γραμματείς υπουργείων και τους επικεφαλής φορέων του ευρύτερου δημόσιου τομέα, π.χ. ΔEH, ΕYΔAΠ κ.λπ.
Εδώ υπάρχει το μόνιμο πρόβλημα των σχετικά χαμηλών αμοιβών για τις ευθύνες που αναλαμβάνουν. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μην μπορεί εύκολα να πεισθεί κάποιος μάνατζερ που δουλεύει στον ιδιωτικό τομέα να αφήσει τη θέση του για να πάει στο δημόσιο, όπου θα πρέπει να τα βγάλει πέρα με συνδικαλιστές, υπουργούς κ.λπ.
Η επιστράτευση συνταξιούχων με εμπειρίες ήταν ένας τρόπος για να αντιμετωπισθεί το πρόβλημα. Όπως κι ο διορισμός ακαδημαϊκών δασκάλων με κομματικές και προσωπικές διασυνδέσεις σε υψηλές κρατικές θέσεις.
Όμως, στη μεγάλη πλειοψηφία των περιπτώσεων, η εμπειρία δεν ήταν καλή, κρίνοντας εκ του αποτελέσματος.
Η χθεσινή ανακοίνωση των ονομάτων των νέων γενικών και ειδικών γραμματέων στα διάφορα υπουργεία δίνει μια εικόνα.
Αν κρίνει κάποιος από τα βιογραφικά όσων είδαμε, θα τολμούσαμε να πούμε πως είναι καλή και σε κάποιες περιπτώσεις που γνωρίζουμε, είναι αρκετά καλή.
Όμως, στο τέλος ξυρίζουν τον γαμπρό και επομένως όλοι θα κριθούν στο τέλος από το έργο τους.
Ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί μπορεί να δίνουν τις κατευθύνσεις για την πολιτική που θα ακολουθηθεί σε κάθε τομέα.
Όμως, η υλοποίηση της πολιτικής είναι έργο των πιο κάτω.
Στο μέτρο που η κρατική γραφειοκρατία δεν είναι αποδοτική και αποτελεσματική, ο ρόλος των γενικών γραμματέων κ.λπ. αποκτά ακόμη μεγαλύτερο βάρος.
Γι’ αυτό τον λόγο, η επαγγελματική επάρκεια και ο χαρακτήρας αυτών των ανθρώπων θα κρίνει σε σημαντικό βαθμό την επιτυχία ή μη του κυβερνητικού έργου.
Εκ πρώτης όψεως, η εικόνα είναι θετική. Όμως, τα βιογραφικά δεν είναι πάντοτε αξιόπιστος δείκτης.
Ιδωμεν.
του Dr Money
greece-salonikia
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
