2012-06-15 19:46:05
Με κομμένη την ανάσα προσέρχεται το στελεχιακό δυναμικό του ΠΑΣΟΚ στις κάλπες, μαζί και η κομματική ηγεσία, αφού το εκλογικό αποτέλεσμα δεν κρίνει μόνο τη διακυβέρνηση της χώρας, αλλά και... την ίδια την ύπαρξη του κόμματος. Η συντριβή της 6ης Μαΐου θα είναι το τελευταίο «σκαλί» ξεπεσμού ή παίρνει κι άλλο;
Ο κίνδυνος ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ στις προηγούμενες εκλογές να οδηγηθούν στην αγκαλιά της Ν.Δ. προκειμένου να κόψουν τον δρόμο στον ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να οδηγήσει το κόμμα κοντά σε μονοψήφια ποσοστά και ουσιαστικά να το απειλήσει με οριστική διάλυση.
Ένα τέτοιο αποτέλεσμα θα είναι διπλά καταστροφικό, αφού, εκτός από την απογοήτευση και την αποχώρηση μιας σειράς στελεχών που έχουν μείνει στο πολυτραυματισμένο κουφάρι του κόμματος, μπορεί να ανοίξει και θέμα έντονης αμφισβήτησης του προέδρου του Κινήματος, με άγνωστη έκβαση.
Μάλιστα κάποιοι έφτασαν στο σημείο να κυκλοφορούν σενάρια ότι, παρασκηνιακά, στελέχη και πολιτευτές «κατευθύνουν» ψήφους προς τη Ν.Δ. προκειμένου να αμφισβητηθεί και τελικά να ανατραπεί ο Βενιζέλος αμέσως μετά το αποτέλεσμα της κάλπης.
Απέναντι σ’ όλα αυτά ο Ευάγγελος Βενιζέλος κινήθηκε «γρήγορα», αλλά αγχωτικά την τελευταία εβδομάδα των εκλογών, σε αντίθεση με τους ρυθμούς ρελαντί με τους οποίους κινήθηκε τις προηγούμενες εβδομάδες.
Πρώτον: Επισήμως από την Ιπποκράτους άρχισαν να διαρρέουν ότι προηγείται σταθερά η Ν.Δ. και έπεται ο ΣΥΡΙΖΑ, στέλνοντας το μήνυμα ότι δεν υπάρχει φόβος «επέλασης» της Αριστεράς στην κυβέρνηση.
Δεύτερον: Ο Ευ. Βενιζέλος διαλάλησε σε όλους ότι δεν υπάρχει περίπτωση να κάνει πίσω από την προεδρία του κόμματος και ο ίδιος θα ορίσει τους κανόνες και τον τρόπο ανασυγκρότησης του κόμματος.
Τρίτον: Πέταξε το γάντι στον Πάγκαλο, τον Ραγκούση και όλους όσοι έκαναν κριτική στον ίδιο και την πορεία του κόμματος επί της προεδρίας του λέγοντας ότι «υπάρχουν αγκάθια στο κόμμα που το πληγώνουν κι ας τους τίμησε το κόμμα με αξιώματα και εξουσία».
Τέταρτον: Έσπευσε να τείνει χείρα συνεργασίας με τη ΔΗΜΑΡ για τη δημιουργία του πόλου της Κεντροαριστεράς προκειμένου να διαλύσει τις παρασκηνιακές προσεγγίσεις στελεχών του ΠΑΣΟΚ με το κόμμα του Φ. Κουβέλη και να πάρει ο ίδιος την πρωτοβουλία των κινήσεων.
Είναι προφανές ότι οι «πιέσεις» που υφίσταται ο Ευάγγελος Βενιζέλος τον έφεραν στο σημείο να «προειδοποιεί» τους πάντες ότι θα καταθέσει την πρότασή του για το νέο ΠΑΣΟΚ το βράδυ της Κυριακής, στρέφοντας αλλού τη συζήτηση της προεκλογικής εκστρατείας του κόμματος από το πραγματικό διακύβευμα, που είναι το αύριο της χώρας.
Ενστάσεις
Η στάση και ο τρόπος που κινείται ο πρόεδρος του κόμματος έχουν ενοχλήσει μια μεγάλη μερίδα των ηγετικών στελεχών θεωρώντας ότι συμβάλλει στον κύκλο της διάλυσης του κόμματος. Πολλά στελέχη επισημαίνουν ότι αμέσως μετά τις εκλογές ο Ευάγγελος Βενιζέλος θα τεθεί απέναντι σε μια σειρά ενστάσεων για τον τρόπο που πολιτεύτηκε στις δύο αναμετρήσεις. Συγκεκριμένα του καταλογίζουν:
♦ Αμέσως μετά την καταστροφική εκλογική επίδοση της 6ης Μαΐου, αντί να συσπειρώσει το εναπομείναν κόμμα, φρόντισε να διαλύσει πλήρως ακόμα και τα «κουρέλια» οργάνων που υπήρχαν, σκορπίζοντας στους πέντε ανέμους το στελεχιακό δυναμικό, βάζοντας στον πάγκο όλους όσοι ακόμα επέμεναν να δουλεύουν και αρχίζοντας τις επιλεκτικές συνεργασίες, ακόμα και με στελέχη που αποδοκιμάστηκαν έντονα από την ψήφο των πολιτών.
♦ Αντί να διαβουλεύεται με όλους και την εκλογική επιτροπή που ο ίδιος συνέστησε, αποφασίζει μ’ έναν πολιτικό κύκλο στενών του συνεργατών αμφισβητώντας ακόμα και τις δικές του απόψεις για «ανοιχτό κόμμα».
♦ Δεν κατόρθωσε να κινητοποιήσει το στελεχιακό δυναμικό, με μια ακατανόητη προεκλογική εκστρατεία που κανείς δεν γνώριζε πώς θα εξελιχθεί.
♦ Συμπεριφέρθηκε προεκλογικά σαν να μην υπάρχει κανείς άλλος στο ΠΑΣΟΚ, θεωρώντας ότι είναι ο μόνος επιζών του εκλογικού ναυαγίου, ενώ έχει κι αυτός μερίδιο ευθύνης για το αποτέλεσμα.
♦ Επιχειρεί να πείσει ότι το δεύτερο μνημόνιο ήταν επιτυχία, προβάλλοντας την επομένη των εκλογών την ανάγκη αναθεώρησής του, χωρίς να μπορεί να πείσει για τη θέση του.
♦ Δεν κατόρθωσε να στήσει ανάχωμα στον διπολικό αγώνα Ν.Δ. - ΣΥΡΙΖΑ μένοντας στην άκρη της προεκλογικής αντιπαράθεσης, φοβούμενος να γίνει αντιληπτή η παρουσία του.
♦ Φρόντισε να απαντήσει προεκλογικά σε βολές που δέχεται από διάφορες πλευρές δημιουργώντας σκηνικό αντιπαράθεσης αντί να τις αντιπαρέλθει και να τις αντιμετωπίσει όταν έρθει η ώρα.
♦ Υιοθέτησε τη βολική άποψη ότι δίνει έναν αγώνα με ένα κόμμα που δεν του ταιριάζει και δεν το επέλεξε προκειμένου να μην κριθεί η δική του επίδοση και απήχηση στην κοινωνία.
♦ Έσπευσε να προαναγγείλει ότι δεν πρόκειται να δεχτεί αμφισβήτηση για την ηγεσία του με δύο «μη πολιτικά» επιχειρήματα: ότι δηλαδή έχει νωπή λαϊκή εντολή και ότι δεν εμφανίστηκε αντίπαλος στις 18 Μαρτίου. Ουσιαστικά παρουσίασε την καινοφανή θεωρία ότι πρέπει να του αναγνωριστεί ότι θυσιάστηκε αναλαμβάνοντας το κόμμα στην πιο δύσκολη στιγμή της ιστορίας και συνεπώς δικαιούται μια «ήρεμη προεδρία» προκειμένου να επιχειρήσει την ανασυγκρότησή του. «Δεν πρέπει να δικαιωθούν όσοι άφησαν τον Βενιζέλο να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά προκειμένου να φάει τα μούτρα του, να καεί για να τον διαδεχτούν αμέσως» επισημαίνουν θερμοί υποστηρικτές του.
Το μεγάλο ερώτημα είναι αν στην κατηγορία των επικριτών του Βενιζέλου μείνουν μόνο όσοι έχουν βγει στο ξέφωτο, δηλαδή ο Θόδωρος Πάγκαλος και ο Γιάννης Ραγκούσης, ή θα προστεθούν και άλλοι, όπως οΑνδρέας Λοβέρδος και ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης. Για τον Πάγκαλο οι συνεργάτες του προέδρου του κόμματος επισημαίνουν ότι με τις κινήσεις του βοηθά όσους επιχειρούν τη διάλυση του ΠΑΣΟΚ, ενώ όλο το περασμένο διάστημα με τις προκλητικές και απρόσεκτες δηλώσεις του έστρεψε τον κόσμο εναντίον του κόμματος και βοήθησε στην εκρηκτική άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ.
Στο παρασκήνιο
Οι συνεργάτες του Βενιζέλου παρακολουθούν από κοντά τις κινήσεις του Γιάννη Ραγκούση και του καταλογίζουν ότι κινείται στο παρασκήνιο με περιοδείες και επαφές σε όλη την Ελλάδα «οργανώνοντας εσωκομματικό πόλο». Οι κακές γλώσσες επιμένουν ότι μετεκλογικά η πρώτη σύγκρουση της ηγεσίας μαζί του θα αφορά τη διαχείριση των οικονομικών του κόμματος όσο ήταν γραμματέας και κυρίως το θέμα της μετακόμισης των κεντρικών γραφείων στην Ιπποκράτους και των εξόδων που έγιναν. Παράλληλα, του καταλογίζουν ότι με την τυφλή «μεταρρυθμιστική του εμμονή» διέρρηξε δεσμούς με κοινωνικές ομάδες που γύρισαν την πλάτη στο κόμμα.
Η σχέση Βενιζέλου - Λοβέρδου έχει περάσει πολλές διακυμάνσεις. Εσχάτως ο πρώην υπουργός Υγείας δείχνει μια «δυσανεξία» στις ανακοινώσεις Βενιζέλου για τις αλλαγές στο κόμμα. Η πιο βασική όμως αιτία της απόστασής τους είναι η εμμονή Λοβέρδου στο να συμμετέχει με πρωτοκλασάτα στελέχη σε όποια κυβέρνηση και κυρίως στο να μην απομακρυνθεί από την εξουσία, μετέχοντας σε κυβερνητικό σχήμα οπωσδήποτε. Ο Βενιζέλος κινείται σε άλλη γραμμή, θεωρώντας ότι το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να πρωταγωνιστεί στο επόμενο εκλογικό σχήμα, να εμφανίσει διάθεση ακόρεστης δίψας για εξουσία και να υφίσταται φθορά και κριτική στο όνομα της υπευθυνότητας της χώρας από τη στιγμή που ο κόσμος του έστρεψε την πλάτη. Στη απέναντι όχθη όμως φέρεται να έχουν περάσει και στελέχη που τον στήριξαν φανατικά από το 2007 ώς και τις προηγούμενες εκλογές και θεωρούν ότι ο Βενιζέλος τούς εγκατάλειψε στην τύχη τους προεκλογικά με αποτέλεσμα να μην κατορθώσουν να επανεκλεγούν.
Πάντως πληθαίνουν οι πληροφορίες ότι την επομένη των εκλογών, και ειδικά αν το αποτέλεσμα δεν είναι καλύτερο από της 6ης Μαΐου, το τρίο Λοβέρδος, Διαμαντοπούλου και Χρυσοχοΐδης θα επιχειρήσει να «συνδιαμορφώσει» με τον Βενιζέλο την επόμενη μέρα στο κόμμα και μάλιστα φέρεται αποφασισμένο να συγκρουστεί μαζί του αν δεν το επιτύχει. Το σοβαρό στοιχείο είναι ότι η Κοινοβουλευτική Ομάδα που αναμένεται να προκύψει επ’ ουδενί δεν ελέγχεται από τον πρόεδρο του κόμματος και έτσι ο Βενιζέλος θα έχει απέναντί του και ένα νομιμοποιημένο με ψήφο όργανο που δεν θα μπορεί να κατευθύνει κατά το δοκούν. Τι απομένει; Πολλοί «ορκίζονται» στην ανθεκτικότητα του ΠΑΣΟΚ και δεν στοιχηματίζουν στον πλήρη κατακερματισμό του, ενώ άλλοι εκτιμούν ότι όλα θα κριθούν από δυο σημαντικούς παράγοντες: το εκλογικό αποτέλεσμα και τους χειρισμούς της ηγεσίας για τη (σχεδόν βέβαιη) συμμετοχή σε οποιοδήποτε εκλογικό σχήμα topontiki.gr
Ο κίνδυνος ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ στις προηγούμενες εκλογές να οδηγηθούν στην αγκαλιά της Ν.Δ. προκειμένου να κόψουν τον δρόμο στον ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να οδηγήσει το κόμμα κοντά σε μονοψήφια ποσοστά και ουσιαστικά να το απειλήσει με οριστική διάλυση.
Ένα τέτοιο αποτέλεσμα θα είναι διπλά καταστροφικό, αφού, εκτός από την απογοήτευση και την αποχώρηση μιας σειράς στελεχών που έχουν μείνει στο πολυτραυματισμένο κουφάρι του κόμματος, μπορεί να ανοίξει και θέμα έντονης αμφισβήτησης του προέδρου του Κινήματος, με άγνωστη έκβαση.
Μάλιστα κάποιοι έφτασαν στο σημείο να κυκλοφορούν σενάρια ότι, παρασκηνιακά, στελέχη και πολιτευτές «κατευθύνουν» ψήφους προς τη Ν.Δ. προκειμένου να αμφισβητηθεί και τελικά να ανατραπεί ο Βενιζέλος αμέσως μετά το αποτέλεσμα της κάλπης.
Απέναντι σ’ όλα αυτά ο Ευάγγελος Βενιζέλος κινήθηκε «γρήγορα», αλλά αγχωτικά την τελευταία εβδομάδα των εκλογών, σε αντίθεση με τους ρυθμούς ρελαντί με τους οποίους κινήθηκε τις προηγούμενες εβδομάδες.
Πρώτον: Επισήμως από την Ιπποκράτους άρχισαν να διαρρέουν ότι προηγείται σταθερά η Ν.Δ. και έπεται ο ΣΥΡΙΖΑ, στέλνοντας το μήνυμα ότι δεν υπάρχει φόβος «επέλασης» της Αριστεράς στην κυβέρνηση.
Δεύτερον: Ο Ευ. Βενιζέλος διαλάλησε σε όλους ότι δεν υπάρχει περίπτωση να κάνει πίσω από την προεδρία του κόμματος και ο ίδιος θα ορίσει τους κανόνες και τον τρόπο ανασυγκρότησης του κόμματος.
Τρίτον: Πέταξε το γάντι στον Πάγκαλο, τον Ραγκούση και όλους όσοι έκαναν κριτική στον ίδιο και την πορεία του κόμματος επί της προεδρίας του λέγοντας ότι «υπάρχουν αγκάθια στο κόμμα που το πληγώνουν κι ας τους τίμησε το κόμμα με αξιώματα και εξουσία».
Τέταρτον: Έσπευσε να τείνει χείρα συνεργασίας με τη ΔΗΜΑΡ για τη δημιουργία του πόλου της Κεντροαριστεράς προκειμένου να διαλύσει τις παρασκηνιακές προσεγγίσεις στελεχών του ΠΑΣΟΚ με το κόμμα του Φ. Κουβέλη και να πάρει ο ίδιος την πρωτοβουλία των κινήσεων.
Είναι προφανές ότι οι «πιέσεις» που υφίσταται ο Ευάγγελος Βενιζέλος τον έφεραν στο σημείο να «προειδοποιεί» τους πάντες ότι θα καταθέσει την πρότασή του για το νέο ΠΑΣΟΚ το βράδυ της Κυριακής, στρέφοντας αλλού τη συζήτηση της προεκλογικής εκστρατείας του κόμματος από το πραγματικό διακύβευμα, που είναι το αύριο της χώρας.
Ενστάσεις
Η στάση και ο τρόπος που κινείται ο πρόεδρος του κόμματος έχουν ενοχλήσει μια μεγάλη μερίδα των ηγετικών στελεχών θεωρώντας ότι συμβάλλει στον κύκλο της διάλυσης του κόμματος. Πολλά στελέχη επισημαίνουν ότι αμέσως μετά τις εκλογές ο Ευάγγελος Βενιζέλος θα τεθεί απέναντι σε μια σειρά ενστάσεων για τον τρόπο που πολιτεύτηκε στις δύο αναμετρήσεις. Συγκεκριμένα του καταλογίζουν:
♦ Αμέσως μετά την καταστροφική εκλογική επίδοση της 6ης Μαΐου, αντί να συσπειρώσει το εναπομείναν κόμμα, φρόντισε να διαλύσει πλήρως ακόμα και τα «κουρέλια» οργάνων που υπήρχαν, σκορπίζοντας στους πέντε ανέμους το στελεχιακό δυναμικό, βάζοντας στον πάγκο όλους όσοι ακόμα επέμεναν να δουλεύουν και αρχίζοντας τις επιλεκτικές συνεργασίες, ακόμα και με στελέχη που αποδοκιμάστηκαν έντονα από την ψήφο των πολιτών.
♦ Αντί να διαβουλεύεται με όλους και την εκλογική επιτροπή που ο ίδιος συνέστησε, αποφασίζει μ’ έναν πολιτικό κύκλο στενών του συνεργατών αμφισβητώντας ακόμα και τις δικές του απόψεις για «ανοιχτό κόμμα».
♦ Δεν κατόρθωσε να κινητοποιήσει το στελεχιακό δυναμικό, με μια ακατανόητη προεκλογική εκστρατεία που κανείς δεν γνώριζε πώς θα εξελιχθεί.
♦ Συμπεριφέρθηκε προεκλογικά σαν να μην υπάρχει κανείς άλλος στο ΠΑΣΟΚ, θεωρώντας ότι είναι ο μόνος επιζών του εκλογικού ναυαγίου, ενώ έχει κι αυτός μερίδιο ευθύνης για το αποτέλεσμα.
♦ Επιχειρεί να πείσει ότι το δεύτερο μνημόνιο ήταν επιτυχία, προβάλλοντας την επομένη των εκλογών την ανάγκη αναθεώρησής του, χωρίς να μπορεί να πείσει για τη θέση του.
♦ Δεν κατόρθωσε να στήσει ανάχωμα στον διπολικό αγώνα Ν.Δ. - ΣΥΡΙΖΑ μένοντας στην άκρη της προεκλογικής αντιπαράθεσης, φοβούμενος να γίνει αντιληπτή η παρουσία του.
♦ Φρόντισε να απαντήσει προεκλογικά σε βολές που δέχεται από διάφορες πλευρές δημιουργώντας σκηνικό αντιπαράθεσης αντί να τις αντιπαρέλθει και να τις αντιμετωπίσει όταν έρθει η ώρα.
♦ Υιοθέτησε τη βολική άποψη ότι δίνει έναν αγώνα με ένα κόμμα που δεν του ταιριάζει και δεν το επέλεξε προκειμένου να μην κριθεί η δική του επίδοση και απήχηση στην κοινωνία.
♦ Έσπευσε να προαναγγείλει ότι δεν πρόκειται να δεχτεί αμφισβήτηση για την ηγεσία του με δύο «μη πολιτικά» επιχειρήματα: ότι δηλαδή έχει νωπή λαϊκή εντολή και ότι δεν εμφανίστηκε αντίπαλος στις 18 Μαρτίου. Ουσιαστικά παρουσίασε την καινοφανή θεωρία ότι πρέπει να του αναγνωριστεί ότι θυσιάστηκε αναλαμβάνοντας το κόμμα στην πιο δύσκολη στιγμή της ιστορίας και συνεπώς δικαιούται μια «ήρεμη προεδρία» προκειμένου να επιχειρήσει την ανασυγκρότησή του. «Δεν πρέπει να δικαιωθούν όσοι άφησαν τον Βενιζέλο να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά προκειμένου να φάει τα μούτρα του, να καεί για να τον διαδεχτούν αμέσως» επισημαίνουν θερμοί υποστηρικτές του.
Το μεγάλο ερώτημα είναι αν στην κατηγορία των επικριτών του Βενιζέλου μείνουν μόνο όσοι έχουν βγει στο ξέφωτο, δηλαδή ο Θόδωρος Πάγκαλος και ο Γιάννης Ραγκούσης, ή θα προστεθούν και άλλοι, όπως οΑνδρέας Λοβέρδος και ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης. Για τον Πάγκαλο οι συνεργάτες του προέδρου του κόμματος επισημαίνουν ότι με τις κινήσεις του βοηθά όσους επιχειρούν τη διάλυση του ΠΑΣΟΚ, ενώ όλο το περασμένο διάστημα με τις προκλητικές και απρόσεκτες δηλώσεις του έστρεψε τον κόσμο εναντίον του κόμματος και βοήθησε στην εκρηκτική άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ.
Στο παρασκήνιο
Οι συνεργάτες του Βενιζέλου παρακολουθούν από κοντά τις κινήσεις του Γιάννη Ραγκούση και του καταλογίζουν ότι κινείται στο παρασκήνιο με περιοδείες και επαφές σε όλη την Ελλάδα «οργανώνοντας εσωκομματικό πόλο». Οι κακές γλώσσες επιμένουν ότι μετεκλογικά η πρώτη σύγκρουση της ηγεσίας μαζί του θα αφορά τη διαχείριση των οικονομικών του κόμματος όσο ήταν γραμματέας και κυρίως το θέμα της μετακόμισης των κεντρικών γραφείων στην Ιπποκράτους και των εξόδων που έγιναν. Παράλληλα, του καταλογίζουν ότι με την τυφλή «μεταρρυθμιστική του εμμονή» διέρρηξε δεσμούς με κοινωνικές ομάδες που γύρισαν την πλάτη στο κόμμα.
Η σχέση Βενιζέλου - Λοβέρδου έχει περάσει πολλές διακυμάνσεις. Εσχάτως ο πρώην υπουργός Υγείας δείχνει μια «δυσανεξία» στις ανακοινώσεις Βενιζέλου για τις αλλαγές στο κόμμα. Η πιο βασική όμως αιτία της απόστασής τους είναι η εμμονή Λοβέρδου στο να συμμετέχει με πρωτοκλασάτα στελέχη σε όποια κυβέρνηση και κυρίως στο να μην απομακρυνθεί από την εξουσία, μετέχοντας σε κυβερνητικό σχήμα οπωσδήποτε. Ο Βενιζέλος κινείται σε άλλη γραμμή, θεωρώντας ότι το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να πρωταγωνιστεί στο επόμενο εκλογικό σχήμα, να εμφανίσει διάθεση ακόρεστης δίψας για εξουσία και να υφίσταται φθορά και κριτική στο όνομα της υπευθυνότητας της χώρας από τη στιγμή που ο κόσμος του έστρεψε την πλάτη. Στη απέναντι όχθη όμως φέρεται να έχουν περάσει και στελέχη που τον στήριξαν φανατικά από το 2007 ώς και τις προηγούμενες εκλογές και θεωρούν ότι ο Βενιζέλος τούς εγκατάλειψε στην τύχη τους προεκλογικά με αποτέλεσμα να μην κατορθώσουν να επανεκλεγούν.
Πάντως πληθαίνουν οι πληροφορίες ότι την επομένη των εκλογών, και ειδικά αν το αποτέλεσμα δεν είναι καλύτερο από της 6ης Μαΐου, το τρίο Λοβέρδος, Διαμαντοπούλου και Χρυσοχοΐδης θα επιχειρήσει να «συνδιαμορφώσει» με τον Βενιζέλο την επόμενη μέρα στο κόμμα και μάλιστα φέρεται αποφασισμένο να συγκρουστεί μαζί του αν δεν το επιτύχει. Το σοβαρό στοιχείο είναι ότι η Κοινοβουλευτική Ομάδα που αναμένεται να προκύψει επ’ ουδενί δεν ελέγχεται από τον πρόεδρο του κόμματος και έτσι ο Βενιζέλος θα έχει απέναντί του και ένα νομιμοποιημένο με ψήφο όργανο που δεν θα μπορεί να κατευθύνει κατά το δοκούν. Τι απομένει; Πολλοί «ορκίζονται» στην ανθεκτικότητα του ΠΑΣΟΚ και δεν στοιχηματίζουν στον πλήρη κατακερματισμό του, ενώ άλλοι εκτιμούν ότι όλα θα κριθούν από δυο σημαντικούς παράγοντες: το εκλογικό αποτέλεσμα και τους χειρισμούς της ηγεσίας για τη (σχεδόν βέβαιη) συμμετοχή σε οποιοδήποτε εκλογικό σχήμα topontiki.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
