2019-08-23 09:21:11
Είναι εκπληκτικό και ενθαρρυντικό, ότι μέσα σε λίγες ώρες από την δημοσιοποίηση της πρόθεσης εξέτασης δημιουργίας μιας πατέντας που την αποκαλούν ‘’Σώμα Υπαξιωματικών’’ , δεκάδες χιλιάδες συνάδελφοι το πληροφορήθηκαν και αμέσως άρχισαν να εκφράζουν αυτό που όλοι θα λέγαμε και ατομικά «ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ».
Μόλις 1 μήνα άντε ένα μήνα και κάτι από την ανάληψη των καθηκόντων της νέας πολιτικής ηγεσίας στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, γίναμε μάρτυρες μιας «έκρηξης τεραστίων διαστάσεων» σε ότι αφορά την ίδια την επαγγελματική μας συνέχεια, τον τρόπο που εκτελούμε επί πολλά έτη την εργασία μας. Όχι βέβαια μόνο αυτό, μιλάμε για μια διαδικασία που αν προχωρήσει θα επιφέρει μια εξαιρετικά βίαιη μεταβολή (προς τα κάτω εννοείται) του επιπέδου διαβίωσης, το δικό μας και των οικογενειών μας, επίσης θα μας οδηγήσει σε μια έντονη απαξίωση, αφού η ίδια η έννοια της προσπάθειας για κάτι καλύτερο θα χάσει το νόημα της. Θα επιφέρει σε εμάς βαθμολογική, μισθολογική, συνταξιοδοτική στασιμότητα τέτοιου βαθμού, ώστε οι πομπώδεις εκφράσεις από τους υψηλόβαθμους όπως π.χ ότι «οι υπαξιωματικοί είναι ο κορμός του στρατεύματος», θα κάνουν και αυτές τις ίδιες να ντραπούν περισσότερο.
Θέλουν με όλα αυτά να δημιουργήσουν μια κατάσταση στασιμότητας στο στράτευμα. Ο υπαξιωματικός πλέον να μην έχει κίνητρο να παλέψει για να εξελιχθεί, να μάθει καινούρια πράγματα, να βελτιωθεί και αμέσως μετά να πάει ένα σκαλάκι παραπάνω στην διαδικασία της προσωπικής του εξέλιξης. Οι προτείνοντες αυτό το «πράμα» μάλλον έχουν μπερδευτεί, δεν θέλουν υπαξιωματικούς με ενδιαφέροντα και με δίψα για αέναη εξέλιξη και επιμόρφωση, θέλουν άτομα τα οποία θα μπουν στην δουλειά τους, θα μάθουν τα 10-20-30 πράγματα που απαιτούν κάποιοι και αυτό είναι. Μετά 40 χρόνια να κάνουν συνέχεια τα ίδια με μικρές βελτιώσεις ίσως κάποια στιγμή. Δηλαδή δεν θέλουν ανθρώπους οι όποιοι να «διψούν» συνεχώς και να εξελίσσονται αντίθετα φαίνεται να θέλουν ανθρώπους στάσιμους που θα τους έχουν από το πρωί μέχρι το βράδυ να κάνουν τα ίδια και τα ίδια για δεκαετίες, «συνθλίβοντας» τα όποια εκ φύσεως συναισθήματα προόδου. Αυτό μου φέρνει στο μυαλό τους εργαζόμενους στα πρώην κομμουνιστικά καθεστώτα οι οποίοι από την νεανική τους ηλικία μέχρι την αποχώρηση τους, επί δεκαετίες έκαναν τα ίδια πράγματα στην δουλειά τους χωρίς προοπτική εξέλιξης και προόδου, μόνο μίζερα μέχρι να περάσει και αυτή η μέρα και μετά μια ακριβώς ίδια με την επόμενη. Όλα γκρίζα, χωρίς προοπτική. Ας αγαπούσαν στην αρχή την δουλειά τους, αν τσακίσεις το ανθρώπινο αίσθημα για πρόοδο και εξέλιξη τότε τίποτα από αυτά δεν έχει σημασία.
Αναζητώντας σήμερα στο διαδίκτυο για αυτό το περιβόητο «σώμα των υπαξιωματικών», δεν βρήκα πουθενά κάτι το οποίο δεν γνώριζα. Σχεδόν παντού οι υπαξιωματικοί προέρχονται από καταταγέντες, έμμισθους, στρατιώτες οι οποίοι μέσω της εργασίας τους προσπαθούν να πάρουν κάποιους από τους βαθμούς που προβλέπονται για τους non-commissioned, τους αξιωματικούς δηλαδή Οι άνθρωποι αυτοί, να τους έχει ο Θεός καλά να βγάζουν το ψωμάκι τους και να ταΐζουν τις οικογένειες τους, σύμφωνα με στατιστικές που υπάρχουν σε αμερικανικές ιστοσελίδες, στα διαγράμματα περί ακαδημαϊκής μόρφωσης είναι μετά βίας απόφοιτοι λυκείου, μάλιστα ένα ποσοστό που πλησιάζει το 14% από αυτούς δεν έχουν τελειώσει το λύκειο. Τι συμβαίνει εδώ; Τέτοιους υπαξιωματικούς ονειρεύονται κάποιοι; Σε εμάς οι υπαξιωματικοί εισέρχονται στις σχολές τους με πανελλήνιες εξετάσεις και μέχρι πρότινος οι σχολές τους ήταν επιπέδου ΤΕΙ. Πλέον και με την τριετή φοίτηση είναι ισάξια του Πανεπιστημίου. Πως θα εφαρμόσετε το MADE IN USA πρόγραμμα στην πατρίδα μας; Θέλετε άτομα με πτυχίο ισάξιο του Πανεπιστημίου να φθάνουν μέχρι και τον βαθμό του Ανθυπασπιστή; Γιατί να μπουν με Πανελλήνιες τότε και να ζοριστούν και στην σχολή και διάβασμα και φροντιστήριο; Καλύτερα να πάνε ως εποπ, καμία διαφορά άλλωστε; Μην σκεφτείτε βέβαια προνομιακό μισθολόγιο για ίδιους αριθμούς, θα αποτελεί κολοσσιαία διάκριση και θα καταπέσει στα δικαστήρια.
Τέλος, παρότι προσπαθούσα να το αποφύγω, θα αναφερθώ και στην εργασιακή συνοχή εντός του στρατεύματος. Έτσι όπως καταλαβαίνετε δημιουργείτε ένα στράτευμα 2 ταχυτήτων, των Αξιωματικών και όλων των άλλων. Αυτό εκτός από μια έντονη χροιά ελιτισμού, θα διακόψει τις σχέσεις της ιεραρχίας με τον κορμό του στρατεύματος. Αύριο αν γίνει κάτι με τους γείτονές μας, λίγο πολύ, όλοι μαζί θα πολεμήσουμε, εκτός από τους πολύ υψηλά ευρισκόμενους. Δεν είμαστε όπως οι ΗΠΑ όπου οι υπαξιωματικοί θα πολεμούν στο Αφγανιστάν και οι Αξιωματικοί θα παρακολουθούν τις επιχειρήσεις από τον κλιματιζόμενο χώρο του γραφείου τους, ασφαλείς στην χώρα τους και θα παραπονιούνται γιατί δεν έβαλαν ¼ του κουταλιού ζάχαρη στον καφέ τους.
Δεν θα θελα να είμαι από κοντά σε κάποιον μελλοντικό προκάτοχο σας να διοικεί ένα ολόκληρο στράτευμα με εκατοντάδες νεότατους, με ρούχα σιδερωμένα στην πένα, και από κάτω ένα στράτευμα δεκάδων χιλιάδων 50ρηδων και 55ρηδων υπαξιωματικών και Ανθυπασπιστών.
Υ.Γ Όχι πως περίμενα να επιλυθεί τελικά το βαθμολογικό θέμα των ΕΜΘ αλλά από ότι φαίνεται ακόμη και τώρα που είναι θέμα ηθικής τάξεως με ψηφισμένο τον νόμο, δεν βλέπω να προχωρά.
kranosgr
Μόλις 1 μήνα άντε ένα μήνα και κάτι από την ανάληψη των καθηκόντων της νέας πολιτικής ηγεσίας στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, γίναμε μάρτυρες μιας «έκρηξης τεραστίων διαστάσεων» σε ότι αφορά την ίδια την επαγγελματική μας συνέχεια, τον τρόπο που εκτελούμε επί πολλά έτη την εργασία μας. Όχι βέβαια μόνο αυτό, μιλάμε για μια διαδικασία που αν προχωρήσει θα επιφέρει μια εξαιρετικά βίαιη μεταβολή (προς τα κάτω εννοείται) του επιπέδου διαβίωσης, το δικό μας και των οικογενειών μας, επίσης θα μας οδηγήσει σε μια έντονη απαξίωση, αφού η ίδια η έννοια της προσπάθειας για κάτι καλύτερο θα χάσει το νόημα της. Θα επιφέρει σε εμάς βαθμολογική, μισθολογική, συνταξιοδοτική στασιμότητα τέτοιου βαθμού, ώστε οι πομπώδεις εκφράσεις από τους υψηλόβαθμους όπως π.χ ότι «οι υπαξιωματικοί είναι ο κορμός του στρατεύματος», θα κάνουν και αυτές τις ίδιες να ντραπούν περισσότερο.
Θέλουν με όλα αυτά να δημιουργήσουν μια κατάσταση στασιμότητας στο στράτευμα. Ο υπαξιωματικός πλέον να μην έχει κίνητρο να παλέψει για να εξελιχθεί, να μάθει καινούρια πράγματα, να βελτιωθεί και αμέσως μετά να πάει ένα σκαλάκι παραπάνω στην διαδικασία της προσωπικής του εξέλιξης. Οι προτείνοντες αυτό το «πράμα» μάλλον έχουν μπερδευτεί, δεν θέλουν υπαξιωματικούς με ενδιαφέροντα και με δίψα για αέναη εξέλιξη και επιμόρφωση, θέλουν άτομα τα οποία θα μπουν στην δουλειά τους, θα μάθουν τα 10-20-30 πράγματα που απαιτούν κάποιοι και αυτό είναι. Μετά 40 χρόνια να κάνουν συνέχεια τα ίδια με μικρές βελτιώσεις ίσως κάποια στιγμή. Δηλαδή δεν θέλουν ανθρώπους οι όποιοι να «διψούν» συνεχώς και να εξελίσσονται αντίθετα φαίνεται να θέλουν ανθρώπους στάσιμους που θα τους έχουν από το πρωί μέχρι το βράδυ να κάνουν τα ίδια και τα ίδια για δεκαετίες, «συνθλίβοντας» τα όποια εκ φύσεως συναισθήματα προόδου. Αυτό μου φέρνει στο μυαλό τους εργαζόμενους στα πρώην κομμουνιστικά καθεστώτα οι οποίοι από την νεανική τους ηλικία μέχρι την αποχώρηση τους, επί δεκαετίες έκαναν τα ίδια πράγματα στην δουλειά τους χωρίς προοπτική εξέλιξης και προόδου, μόνο μίζερα μέχρι να περάσει και αυτή η μέρα και μετά μια ακριβώς ίδια με την επόμενη. Όλα γκρίζα, χωρίς προοπτική. Ας αγαπούσαν στην αρχή την δουλειά τους, αν τσακίσεις το ανθρώπινο αίσθημα για πρόοδο και εξέλιξη τότε τίποτα από αυτά δεν έχει σημασία.
Αναζητώντας σήμερα στο διαδίκτυο για αυτό το περιβόητο «σώμα των υπαξιωματικών», δεν βρήκα πουθενά κάτι το οποίο δεν γνώριζα. Σχεδόν παντού οι υπαξιωματικοί προέρχονται από καταταγέντες, έμμισθους, στρατιώτες οι οποίοι μέσω της εργασίας τους προσπαθούν να πάρουν κάποιους από τους βαθμούς που προβλέπονται για τους non-commissioned, τους αξιωματικούς δηλαδή Οι άνθρωποι αυτοί, να τους έχει ο Θεός καλά να βγάζουν το ψωμάκι τους και να ταΐζουν τις οικογένειες τους, σύμφωνα με στατιστικές που υπάρχουν σε αμερικανικές ιστοσελίδες, στα διαγράμματα περί ακαδημαϊκής μόρφωσης είναι μετά βίας απόφοιτοι λυκείου, μάλιστα ένα ποσοστό που πλησιάζει το 14% από αυτούς δεν έχουν τελειώσει το λύκειο. Τι συμβαίνει εδώ; Τέτοιους υπαξιωματικούς ονειρεύονται κάποιοι; Σε εμάς οι υπαξιωματικοί εισέρχονται στις σχολές τους με πανελλήνιες εξετάσεις και μέχρι πρότινος οι σχολές τους ήταν επιπέδου ΤΕΙ. Πλέον και με την τριετή φοίτηση είναι ισάξια του Πανεπιστημίου. Πως θα εφαρμόσετε το MADE IN USA πρόγραμμα στην πατρίδα μας; Θέλετε άτομα με πτυχίο ισάξιο του Πανεπιστημίου να φθάνουν μέχρι και τον βαθμό του Ανθυπασπιστή; Γιατί να μπουν με Πανελλήνιες τότε και να ζοριστούν και στην σχολή και διάβασμα και φροντιστήριο; Καλύτερα να πάνε ως εποπ, καμία διαφορά άλλωστε; Μην σκεφτείτε βέβαια προνομιακό μισθολόγιο για ίδιους αριθμούς, θα αποτελεί κολοσσιαία διάκριση και θα καταπέσει στα δικαστήρια.
Τέλος, παρότι προσπαθούσα να το αποφύγω, θα αναφερθώ και στην εργασιακή συνοχή εντός του στρατεύματος. Έτσι όπως καταλαβαίνετε δημιουργείτε ένα στράτευμα 2 ταχυτήτων, των Αξιωματικών και όλων των άλλων. Αυτό εκτός από μια έντονη χροιά ελιτισμού, θα διακόψει τις σχέσεις της ιεραρχίας με τον κορμό του στρατεύματος. Αύριο αν γίνει κάτι με τους γείτονές μας, λίγο πολύ, όλοι μαζί θα πολεμήσουμε, εκτός από τους πολύ υψηλά ευρισκόμενους. Δεν είμαστε όπως οι ΗΠΑ όπου οι υπαξιωματικοί θα πολεμούν στο Αφγανιστάν και οι Αξιωματικοί θα παρακολουθούν τις επιχειρήσεις από τον κλιματιζόμενο χώρο του γραφείου τους, ασφαλείς στην χώρα τους και θα παραπονιούνται γιατί δεν έβαλαν ¼ του κουταλιού ζάχαρη στον καφέ τους.
Δεν θα θελα να είμαι από κοντά σε κάποιον μελλοντικό προκάτοχο σας να διοικεί ένα ολόκληρο στράτευμα με εκατοντάδες νεότατους, με ρούχα σιδερωμένα στην πένα, και από κάτω ένα στράτευμα δεκάδων χιλιάδων 50ρηδων και 55ρηδων υπαξιωματικών και Ανθυπασπιστών.
Υ.Γ Όχι πως περίμενα να επιλυθεί τελικά το βαθμολογικό θέμα των ΕΜΘ αλλά από ότι φαίνεται ακόμη και τώρα που είναι θέμα ηθικής τάξεως με ψηφισμένο τον νόμο, δεν βλέπω να προχωρά.
kranosgr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
