2019-08-30 23:37:42
Το ήθος, η ευγένεια και ο μεστός λόγος του Λεωνίδα Κουρσούμη θυμίζουν πρωταγωνιστή μυθιστορήματος που δεν παραδίνεται στις κακουχίες της ζωής αλλά τις ξεπερνά με θάρρος και αποφασιστικότητα
Θα μπορούσε η ιστορία της ζωής του να είναι γραμμένη σε βιβλίο όμως εκείνος κρατάει καλά φυλαγμένα μέσα του τα περασμένα δύσκολα χρόνια που όμως έμελλε να γίνουν η αφετηρία για ένα φιλόδοξο αλλά όχι ακατόρθωτο εγχείρημα: «Το παλαιοπωλείο των Αστέγων».
Ο Λεωνίδας Κουρσούμης είναι 68 ετών. Αν και αποφοίτησε από τμήμα Οικονομικών Επιστημών του Αριστοτελειου Πανεπιστημίου και θα περίμενε κανείς να έχει πάθος με τους αριθμούς η ζωή πάντα τον έφερνε κοντά στα βιβλία. Άλλωστε, δεν χρειάζονται παρά μόνο λίγα λεπτά για να διαπιστώσει κανείς ότι έχει διαβάσει αμέτρητους τόμους. Το ήθος, η ευγένεια και ο μεστός λόγος του θυμίζουν πρωταγωνιστή μυθιστορήματος που δεν παραδίνεται στις κακουχίες της ζωής αλλά τις ξεπερνά με θάρρος και αποφασιστικότητα.
Τα περασμένα χρόνια για τον κ. Κουρσουμη, όπως και για πολλούς συνανθρώπους μας που χτυπήθηκαν από την κρίση ήταν δύσκολα. Για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα έμεινε χωρίς στέγη. Τότε ήταν που ξεκίνησε να μαζεύει βιβλία από τους δρόμους της Αθήνας προκειμένου να εξασφαλίσει κάποια χρήματα από την πώληση τους στα διάφορα παλαιοπωλεία. Τα λιγοστά ευρώ που θα κέρδιζε δεν θα του εξασφάλιζαν τίποτα παραπάνω από το φαγητό της ημέρας.
«Είναι πολύ δύσκολο ένας άστεγος να ανοιχτεί, να μιλήσει. Πέρα από απελπισία, νιώθει ότι είναι αποτυχημένος. Ωστόσο εγώ θεωρώ ότι δεν είναι αποτυχημένος ένας άστεγος, απλά έκανε κάποιες κινήσεις οι οποίες στράβωσαν. Την περίοδο που δεν είχα στέγη, πήρα μία απόφαση πολύ σκληρή για μένα, να μιλήσω. Και το έκανα αυτό από την απελπισία μου. Δεν μίλαγα, δεν ήξερε κανείς τίποτα. Και κάποια στιγμή είπα ότι δεν γίνεται άλλο. Μίλησα δημόσια, δεν ντράπηκα και αυτό μου έδωσε κουράγιο. Ωστόσο είδα για ακόμη μία φορά στη ζωή μου ότι ο κόσμος είναι κλεισμένος στην καθημερινότητά του, είναι αδιάφορος», λέει χαρακτηριστικά.
Σήμερα ο κ. Κουρσουμης θα έλεγε κανείς ότι είναι «πλούσιος» γιατί περνάει ένα μεγάλο μέρος της ημέρας του παρέα με πάνω από 25.000 «θησαυρούς». Από τις πρώτες δύσκολες ημέρες μέχρι σήμερα άλλαξαν πολλά στη ζωή του. Μαζί με άλλους δυο ανθρώπους που αντιμετώπιζαν αντίστοιχα οικονομικά προβλήματα εκείνο το διάστημα άρχισαν δειλά - δειλά να επεξεργάζονται την ιδέα ενός συνεργατικού βιβλιοπωλείου. Ένα δημοσίευμα τότε σε γνωστή εφημερίδα δίνει δημοσιότητα στο εγχείρημα και λίγες ημέρες αργότερα το τηλέφωνο του χτυπάει από τον άνθρωπο που του παραχώρησε σήμερα το χώρο που στεγάζεται το βιβλιοπωλείο στην οδό Πειραιώς 132. Σήμερα τα άλλα δυο άτομα που συνέβαλαν σε αυτή την προσπάθεια έχουν καταφέρει να εξασφαλίσουν το ενοίκιο ενός σπιτιού.
«Θησαυροί» στα σκουπίδια
«Μπορεί κανείς να γράψει μυθιστόρημα από τα βιβλία που πετάει ο κόσμος» λέει ο Λεωνίδας Κουρσούμης που έχει δει αμέτρητα βιβλία, ανεκτίμητης πνευματικής αξίας να καταλήγουν στους κάδους απορριμμάτων.
«Κάποια στιγμή είχα δει τρεις τόμους βιβλία πεταμένους στο πεζοδρόμιο δίπλα από ένα κάδο απορριμμάτων. Τα βιβλία αυτά ήταν μία σπανιότατη έκδοση, η πρώτη συγκεντρωτική έκδοση που έγινε εν ζωή του Άγγελου Σικελιανού, ο «Λυρικός Βίος». Είναι ένα τρίτομο που κυκλοφόρησε ο πρώτος τόμος το 1946 και οι δύο άλλοι το 1947. Αυτή η συγκεντρωτική έκδοση ήταν μία έκδοση πάνω στην οποία στηρίχθηκε ο «Ίκαρος» που εκδίδει τον Σικελιανό τα τελευταία 50 χρόνια. Παίρνω τους τρεις τόμους και παρατηρώ ότι ήταν άκοπο», λέει.
«Δεν μπορείτε να φανταστείτε τι βιβλία έχω βρει πεταμένα όλα αυτά τα χρόνια. Σε μία βόλτα μου στην περιοχή του Ψυχικού βρήκα μια δερμάτινη τσάντα μέσα στην οποία υπήρχε μία ολόκληρη σειρά, πρέπει να ήταν 100-120 τόμοι από την πρώτη κυκλοφορία του Γαλαξία, και μέσα σε αυτά ένα βιβλίο εκτός σειράς που έχει κυκλοφορήσει το 1949, 1950. Ήταν κάποια πολιτικά κείμενα του γέρου Γεωργίου Παπανδρέου. Στη δεύτερη σελίδα του βιβλίου είχε μία χειρόγραφη αφιέρωση του Γεωργίου Παπανδρέου και η αφιέρωση είναι προς τον υποδιοικητή της Αγροτικής Τράπεζας Ελλάδος. Η αφιέρωση έλεγε «προς τον αξιότιμο υποδιοικητή μετά βαθέως σεβασμού, Γεώργιος Παπανδρέου» 5-6 σειρές αφιέρωση», προσθέτει ακόμη.
Τα πολύ δύσκολα φαίνονται να περεσαν, όμως ο δρόμος δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα ούτε και σήμερα. Παρόλα αυτά ο κ. Κουρσουμης επιθυμεί να σταθεί αλληλέγγυος δίπλα σε όλους όσους έχουν ανάγκη από υποστήριξη. Έτσι στόχος του είναι να βρεθεί πλεον ένας μόνιμος χώρος, με ρεύμα και κλιματισμό ώστε να καταφέρουν να δουλέψουν κι άλλοι άνθρωποι που έχουν βρεθεί σε δυσχερή οικονομική θέση.
Ο επόμενος στόχος είναι εμπνευσμένος από την Πόλη του Φωτός: Το Παρίσι. Όπως οι “Bouquinistes” που ομορφαίνουν την γαλλική πρωτεύουσα πουλώντας στις όχθες του Σηκουάνα second hand βιβλία έτσι και ο ίδιος φαντάζεται το κέντρο της Αθήνας γεμάτο από μικρές βιβλιοθήκες στα διαφορα σημεία της πόλης. Όπως λέει, με αυτόν τον τρόπο θα βρουν απασχόληση συνάνθρωποι μας που το έχουν ανάγκη. Έτσι λοιπόν αναμένει την ανάληψη των καθηκόντων από τη νέα δημοτική αρχή να ώστε να καταφέρει να συζητήσει ρεαλιστικά και να τοποθετηθεί ένα πλαίσιο μεσα στο οποίο θα μπορούσε να «στεγαστεί» η παραπάνω ιδέα.
Μέχρι τότε από τις 11:00 μέχρι και τις 16:00 καθημερινά βρίσκεται στην οδό Πειραιώς 132 όπου όσοι επιθυμείτε μπορείτε να αγοράσετε ή να χαρίσετε κάποιο βιβλίο. Είτε με τον έναν είτε με τον άλλο τρόπο η συμβολή είναι καθοριστικής σημασίας.
anatakti
Θα μπορούσε η ιστορία της ζωής του να είναι γραμμένη σε βιβλίο όμως εκείνος κρατάει καλά φυλαγμένα μέσα του τα περασμένα δύσκολα χρόνια που όμως έμελλε να γίνουν η αφετηρία για ένα φιλόδοξο αλλά όχι ακατόρθωτο εγχείρημα: «Το παλαιοπωλείο των Αστέγων».
Ο Λεωνίδας Κουρσούμης είναι 68 ετών. Αν και αποφοίτησε από τμήμα Οικονομικών Επιστημών του Αριστοτελειου Πανεπιστημίου και θα περίμενε κανείς να έχει πάθος με τους αριθμούς η ζωή πάντα τον έφερνε κοντά στα βιβλία. Άλλωστε, δεν χρειάζονται παρά μόνο λίγα λεπτά για να διαπιστώσει κανείς ότι έχει διαβάσει αμέτρητους τόμους. Το ήθος, η ευγένεια και ο μεστός λόγος του θυμίζουν πρωταγωνιστή μυθιστορήματος που δεν παραδίνεται στις κακουχίες της ζωής αλλά τις ξεπερνά με θάρρος και αποφασιστικότητα.
Τα περασμένα χρόνια για τον κ. Κουρσουμη, όπως και για πολλούς συνανθρώπους μας που χτυπήθηκαν από την κρίση ήταν δύσκολα. Για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα έμεινε χωρίς στέγη. Τότε ήταν που ξεκίνησε να μαζεύει βιβλία από τους δρόμους της Αθήνας προκειμένου να εξασφαλίσει κάποια χρήματα από την πώληση τους στα διάφορα παλαιοπωλεία. Τα λιγοστά ευρώ που θα κέρδιζε δεν θα του εξασφάλιζαν τίποτα παραπάνω από το φαγητό της ημέρας.
«Είναι πολύ δύσκολο ένας άστεγος να ανοιχτεί, να μιλήσει. Πέρα από απελπισία, νιώθει ότι είναι αποτυχημένος. Ωστόσο εγώ θεωρώ ότι δεν είναι αποτυχημένος ένας άστεγος, απλά έκανε κάποιες κινήσεις οι οποίες στράβωσαν. Την περίοδο που δεν είχα στέγη, πήρα μία απόφαση πολύ σκληρή για μένα, να μιλήσω. Και το έκανα αυτό από την απελπισία μου. Δεν μίλαγα, δεν ήξερε κανείς τίποτα. Και κάποια στιγμή είπα ότι δεν γίνεται άλλο. Μίλησα δημόσια, δεν ντράπηκα και αυτό μου έδωσε κουράγιο. Ωστόσο είδα για ακόμη μία φορά στη ζωή μου ότι ο κόσμος είναι κλεισμένος στην καθημερινότητά του, είναι αδιάφορος», λέει χαρακτηριστικά.
Σήμερα ο κ. Κουρσουμης θα έλεγε κανείς ότι είναι «πλούσιος» γιατί περνάει ένα μεγάλο μέρος της ημέρας του παρέα με πάνω από 25.000 «θησαυρούς». Από τις πρώτες δύσκολες ημέρες μέχρι σήμερα άλλαξαν πολλά στη ζωή του. Μαζί με άλλους δυο ανθρώπους που αντιμετώπιζαν αντίστοιχα οικονομικά προβλήματα εκείνο το διάστημα άρχισαν δειλά - δειλά να επεξεργάζονται την ιδέα ενός συνεργατικού βιβλιοπωλείου. Ένα δημοσίευμα τότε σε γνωστή εφημερίδα δίνει δημοσιότητα στο εγχείρημα και λίγες ημέρες αργότερα το τηλέφωνο του χτυπάει από τον άνθρωπο που του παραχώρησε σήμερα το χώρο που στεγάζεται το βιβλιοπωλείο στην οδό Πειραιώς 132. Σήμερα τα άλλα δυο άτομα που συνέβαλαν σε αυτή την προσπάθεια έχουν καταφέρει να εξασφαλίσουν το ενοίκιο ενός σπιτιού.
«Θησαυροί» στα σκουπίδια
«Μπορεί κανείς να γράψει μυθιστόρημα από τα βιβλία που πετάει ο κόσμος» λέει ο Λεωνίδας Κουρσούμης που έχει δει αμέτρητα βιβλία, ανεκτίμητης πνευματικής αξίας να καταλήγουν στους κάδους απορριμμάτων.
«Κάποια στιγμή είχα δει τρεις τόμους βιβλία πεταμένους στο πεζοδρόμιο δίπλα από ένα κάδο απορριμμάτων. Τα βιβλία αυτά ήταν μία σπανιότατη έκδοση, η πρώτη συγκεντρωτική έκδοση που έγινε εν ζωή του Άγγελου Σικελιανού, ο «Λυρικός Βίος». Είναι ένα τρίτομο που κυκλοφόρησε ο πρώτος τόμος το 1946 και οι δύο άλλοι το 1947. Αυτή η συγκεντρωτική έκδοση ήταν μία έκδοση πάνω στην οποία στηρίχθηκε ο «Ίκαρος» που εκδίδει τον Σικελιανό τα τελευταία 50 χρόνια. Παίρνω τους τρεις τόμους και παρατηρώ ότι ήταν άκοπο», λέει.
«Δεν μπορείτε να φανταστείτε τι βιβλία έχω βρει πεταμένα όλα αυτά τα χρόνια. Σε μία βόλτα μου στην περιοχή του Ψυχικού βρήκα μια δερμάτινη τσάντα μέσα στην οποία υπήρχε μία ολόκληρη σειρά, πρέπει να ήταν 100-120 τόμοι από την πρώτη κυκλοφορία του Γαλαξία, και μέσα σε αυτά ένα βιβλίο εκτός σειράς που έχει κυκλοφορήσει το 1949, 1950. Ήταν κάποια πολιτικά κείμενα του γέρου Γεωργίου Παπανδρέου. Στη δεύτερη σελίδα του βιβλίου είχε μία χειρόγραφη αφιέρωση του Γεωργίου Παπανδρέου και η αφιέρωση είναι προς τον υποδιοικητή της Αγροτικής Τράπεζας Ελλάδος. Η αφιέρωση έλεγε «προς τον αξιότιμο υποδιοικητή μετά βαθέως σεβασμού, Γεώργιος Παπανδρέου» 5-6 σειρές αφιέρωση», προσθέτει ακόμη.
Τα πολύ δύσκολα φαίνονται να περεσαν, όμως ο δρόμος δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα ούτε και σήμερα. Παρόλα αυτά ο κ. Κουρσουμης επιθυμεί να σταθεί αλληλέγγυος δίπλα σε όλους όσους έχουν ανάγκη από υποστήριξη. Έτσι στόχος του είναι να βρεθεί πλεον ένας μόνιμος χώρος, με ρεύμα και κλιματισμό ώστε να καταφέρουν να δουλέψουν κι άλλοι άνθρωποι που έχουν βρεθεί σε δυσχερή οικονομική θέση.
Ο επόμενος στόχος είναι εμπνευσμένος από την Πόλη του Φωτός: Το Παρίσι. Όπως οι “Bouquinistes” που ομορφαίνουν την γαλλική πρωτεύουσα πουλώντας στις όχθες του Σηκουάνα second hand βιβλία έτσι και ο ίδιος φαντάζεται το κέντρο της Αθήνας γεμάτο από μικρές βιβλιοθήκες στα διαφορα σημεία της πόλης. Όπως λέει, με αυτόν τον τρόπο θα βρουν απασχόληση συνάνθρωποι μας που το έχουν ανάγκη. Έτσι λοιπόν αναμένει την ανάληψη των καθηκόντων από τη νέα δημοτική αρχή να ώστε να καταφέρει να συζητήσει ρεαλιστικά και να τοποθετηθεί ένα πλαίσιο μεσα στο οποίο θα μπορούσε να «στεγαστεί» η παραπάνω ιδέα.
Μέχρι τότε από τις 11:00 μέχρι και τις 16:00 καθημερινά βρίσκεται στην οδό Πειραιώς 132 όπου όσοι επιθυμείτε μπορείτε να αγοράσετε ή να χαρίσετε κάποιο βιβλίο. Είτε με τον έναν είτε με τον άλλο τρόπο η συμβολή είναι καθοριστικής σημασίας.
anatakti
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
