2012-06-16 10:26:46
Μέτρα για την ανάπτυξη, ευρωπαϊκή τραπεζική ένωση, οδικός χάρτης για την οικονομική ενοποίηση και τη μελλοντική έκδοση ευρωομολόγων, θα βρεθούν στο τραπέζι των Ευρωπαίων ηγετών στις 28-29 Ιουνίου, όπου για πρώτη φορά τα τελευταία δύο χρόνια, υπό την πίεση των αγορών και των εταίρων η καγκελάριος Μέρκελ ετοιμάζεται να συναινέσει στη λήψη σημαντικών αποφάσεων για το μέλλον της Ευρωζώνης. Την ίδια στιγμή η ευνοϊκή μεταχείριση της Ισπανίας από τους εταίρους, δημιουργεί βάσιμες προοπτικές για βελτιώσεις στις δανειακές συμβάσεις των μνημονιακών χωρών.
Οι παραπάνω ραγδαίες εξελίξεις βρίσκουν την Ελλάδα ενώπιον των κρισιμότερων εκλογών της νεώτερης ιστορίας της. Η χώρα μας μπορεί να επωφεληθεί τόσο από τα προωθούμενα μέτρα σε επίπεδο Ευρωζώνης όσο και από την τάση που υπάρχει για στήριξη των προσπαθειών των μνημονιακών χωρών από τους υπόλοιπους εταίρους. Φυσικά, για να πετύχει ευνοϊκές αποφάσεις χρειάζεται να σχηματιστεί μια ισχυρή κυβέρνηση μετά τις εκλογές που θα έρθει χωρίς ακραίες θέσεις να διαπραγματευθεί με τους εταίρους.
Είναι προφανές ότι η Ευρωζώνη βρίσκεται στην κρισιμότερη καμπή της 10χρονης ιστορίας της. Το δίλημμα που τίθεται είναι σαφές ή αλλάζει τακτική ή συνεχίζει να είναι έρμαιο των αγορών με αποτέλεσμα τη σταδιακή αποσύνθεσή της.
Η εκλογή του Φρανσουά Ολάντ έχει αλλάξει τις πολιτικές ισορροπίες. Ο Γάλλος Πρόεδρος έχει σχηματίσει ένα ισχυρότατο μέτωπο χωρών υπέρ της λήψης σημαντικών αποφάσεων που θα εξισορροπήσουν την αποτυχημένη γερμανική συνταγή της δημοσιονομικής λιτότητας χωρίς ανάπτυξη, η οποία έχει οδηγήσει τις μισές χώρες της Ευρωζώνης σε ύφεση, ανεργία και κοινωνικές εντάσεις.
Είναι ίσως η πρώτη φορά στην κοινοτική ιστορία που το Βερολίνο απειλείται με πρωτοφανή απομόνωση, εντός της Ευρωζώνης, εντός της Ε.Ε., αλλά και διεθνώς, αφού δέχεται εντονότατες πιέσεις και από την Ουάσιγκτον για αλλαγή πορείας.
Ολα τα παραπάνω οδηγούν στην αισιόδοξη πρόβλεψη ότι η προσεχής Σύνοδος Κορυφής της Ε.Ε. θα έχει αποφάσεις, ενώ θα προετοιμάσει το δρόμο για τη μελλοντική πολιτική και οικονομική ενοποίηση της Ευρωζώνης.
Ο Φρανσουά Ολαντ έστειλε στον πρόεδρο της Ε.Ε., Χέρμαν Βαν Ρόμπεϊ ένα έγγραφο με τις γαλλικές θέσεις, που φέρει τον τίτλο «Σύμφωνο για την Ανάπτυξη στην Ευρώπη», το οποίο θέτει τρεις προτεραιότητες: 1) μέτρα για την ανάπτυξη, 2) μεγαλύτερη εποπτεία των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων υπό την αιγίδα της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, 3) ένα χάρτη πορείας με τελικό στόχο την έκδοση ευρωομολόγων κοινής διαχείρισης μέρους του χρέους. Για να κάμψει τις αντιδράσεις της κ. Μέρκελ, το Παρίσι αποδέχεται πλήρως τη δημοσιονομική συνθήκη, καθώς επίσης και τη μεγαλύτερη οικονομική και πολιτική ενοποίηση.
Στην έδρα της Κομισιόν στις Βρυξέλλες, αναμένουν αποφάσεις στις 28 και 29 Ιουνίου για την ανάπτυξη και την εκτόνωση της αναταραχής στις αγορές.
Κατ' αρχήν, θεωρείται βέβαιο ότι θα αποφασιστεί η αύξηση του κεφαλαίου της Ευρωπαϊκής Τράπεζας ΕπενδύσεωνΕΤΕπ κατά τουλάχιστον 10 δισ. ευρώ. Η ΕΤΕπ θα καταστεί επενδυτικό εργαλείο, που θα αναλάβει να προσελκύσει ιδιώτες επενδυτές, μέσω μόχλευσης, ώστε να χρηματοδοτηθούν επενδύσεις με προστιθέμενη αξία και κυρίως να ενισχυθούν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις (ΜΜΕ).
Η δεύτερη απόφαση θα αφορά την κατ΄αρχήν έγκριση της έκδοσης των λεγόμενων ομόλογων έργων με εγγύηση τον κοινοτικό προϋπολογισμό. Τα ποσά που μπορούν να συγκεντρωθούν μπορεί να είναι 15πλάσια εκείνων που θα δεσμεύσει η Ε.Ε. από τον κοινοτικό προϋπολογισμό. Στόχος να δοθούν ως εγγύηση για την έκδοση ευρωομολόγων 60-70 δισ. ευρώ από το αποθεματικό του προϋπολογισμού της επταετίας 2014-2020.
Ηδη ένα πιλοτικό ομόλογο έργων θα τεθεί άμεσα σε ισχύ με τη δέσμευση 250 εκατ. ευρώ τα οποία μέσω μόχλευσης εκτιμάται ότι θα προσελκύσουν ιδιωτικά κεφάλαια της τάξης των 4 δισ. ευρώ. Τα ομόλογα έργων θα χρηματοδοτήσουν έργα με προστιθέμενη αξία στους τομείς της ενέργειας, των μεταφορών και των δικτύων.
Στη Σύνοδο Κορυφής αναμένεται να γίνει ένα σημαντικό βήμα προς την κατεύθυνση της ευρωπαϊκής τραπεζικής ένωσης με βάση πρόταση που υπέβαλε στις 5 Ιουνίου η Κομισιόν. Η πρόταση για τραπεζική ένωση αποσκοπεί στην πρόληψη, αλλά και αντιμετώπιση μελλοντικών χρηματοπιστωτικών κρίσεων χωρίς επιβάρυνση των Ευρωπαίων φορολογουμένων, καθώς επίσης και της εγγύησης των καταθέσεων των πολιτών, αρχικά σε εθνικό και στη συνέχεια σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θα αναλάβει την πλήρη εποπτεία του εγχειρήματος και ταυτόχρονα θα προετοιμάσει και τον πανευρωπαϊκό μηχανισμό για την εγγύηση των καταθέσεων.
Θα ξεκινήσει επίσης συζήτηση και για τα ευρωομόλογα κοινής διαχείρισης μέρους του χρέους με βάση κοινή έκθεση που θα υποβάλουν οι Πρόεδροι της Ε.Ε., της Κομισιόν, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και του Eurogroup. Το πιθανότερο είναι ότι θα συμφωνηθεί ένας οδικός χάρτης που θα καθορίζει τι θα πρέπει να προηγηθεί στο πλαίσιο της οικονομικής και πολιτικής ενοποίησης πριν προχωρήσει η έκδοση των ευρωομολόγων. Ο δρόμος θα είναι μακρύς, αλλά το γεγονός ότι ξεκινά μια συζήτηση χωρίς ταμπού είναι εξαιρετικά σημαντικό, γιατί στην Ε.Ε. όταν αρχίζει να συζητείται κάτι, κάποια στιγμή θα φτάσει σε αποφάσεις. Μέχρι τώρα το Βερολίνο δεν ήθελε ούτε να ακούσει για ευρωομόλογα, τώρα συζητάει, αν και παραμένει ακόμη αρνητικό.
Στη Σύνοδο θα αποφασιστεί ακόμη η καλύτερη αξιοποίηση των κοινοτικών κονδυλίων, το μεγαλύτερο μέρος των οποίων θα επικεντρώνεται στο εξής στη χρηματοδότηση προγραμμάτων υπέρ της απασχόλησης, κυρίως στους νέους.
******
Η «χαλαρή» διάσωση της Ισπανίας ανοίγει το δρόμο
Η ευνοϊκή μεταχείριση της Ισπανίας με την κατ΄αρχήν απόφαση του Εurogroup να στηρίξει τη διάσωση τραπεζών της με 100 δισ. ευρώ, ανοίγει δρόμο για διεκδίκηση αλλαγών στα μνημόνια της Ελλάδας, της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας. Κι αυτό γιατί η Ισπανία θα υπογράψει μνημόνιο χωρίς πρόσθετα δημοσιονομικά μέτρα, ενώ το Διεθνές Νομισματικό ΤαμείοΔΝΤ θα συμμετέχει στη διαδικασία με εποπτικό-συμβουλευτικό ρόλο, δεν θα συνεισφέρει στη στήριξη και φυσικά δεν θα συναποφασίζει για τις δόσεις.
Η ιρλανδική κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι θα ζητήσει κι αυτή ανάλογη μεταχείριση, καθώς όταν είχε ζητήσει στήριξη για τη διάσωση των τραπεζών της, οι εταίροι την υποχρέωσαν σε μνημόνιο με σκληρά δημοσιονομικά μέτρα, δίνοντας επίσης καθοριστικό ρόλο στο ΔΝΤ. Βελτιώσεις στο μνηνόνιό της θα ζητήσει και η πορτογαλική κυβέρνηση.
Η ελληνική περίπτωση έχει τις δικές τις ιδιαιτερότητες. Η πολιτική κατάσταση στη χώρα έχει εκτροχιάσει το δεύτερο μνημόνιο, που σημαίνει ότι εκ των πραγμάτων θα πρέπει να γίνει μια νέα διαπραγμάτευση.
Οι αξιωματούχοι της Κομισιόν, οι εταίροι της Ευρωζώνης και το ΔΝΤ θα περιμένουν να δουν κατ΄αρχήν εάν η νέα κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να τηρήσει τις δεσμεύσεις που προβλέπονται στο μνημόνιο σχετικά με τους δημοσιονομικούς στόχους, τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και τις ιδιωτικοποιήσεις. Εάν η κυβέρνηση περάσει το πρώτο τεστ με επιτυχία, τότε είναι σαφές ότι θα αρχίσει μια συζήτηση για το πώς θα μπορέσει η χώρα να εφαρμόσει το πρόγραμμα και ταυτόχρονα να βγει από την ύφεση.
Οι εταίροι έχουν συνειδητοποιήσει ότι ο ελληνικός λαός δεν αντέχει πλέον την επιβολή άλλων εισπρακτικών μέτρων, και πως θα πρέπει να βρεθεί τρόπος, ώστε η δημοσιονομική προσαρμογή να γίνει με αργότερο ρυθμό και κυρίως να συνδυαστεί με ανάπτυξη.
Στο πλαίσιο αυτό και με δεδομένο ότι η Κομισιόν πρότεινε να δοθεί πρόσθετος χρόνος 12 μηνών στην Ισπανία για τη δημοσιονομική προσαρμογή, μπορεί να κάνουν το ίδιο και με την Ελλάδα. Θα μπορούσαν επίσης να δεχθούν περαιτέρω μείωση των επιτοκίων της νέας δανειακής συμφωνίας, καθώς και επιμήκυνση της περιόδου αποπληρωμής.
Μέριμνα και για το κακό σενάριο Οι εταίροι προετοιμάζονται και για το κακό σενάριο, που θα είναι η άρνηση της νέας κυβέρνησης να εφαρμόσει το μνημόνιο. Στην περίπτωση αυτή θα σταματήσει ακαριαία, όπως αναφέρουν στις Βρυξέλλες, η στήριξη της χώρας. Θα το κάνουν για λόγους αξιοπιστίας της ίδιας της Ευρωζώνης, αλλά και ουσίας γιατί εάν συνεχίσουν να στηρίζουν μια χώρα που αρνείται να τηρήσει τις δικές της δεσμεύσεις, τότε θα καταρρεύσουν όλες οι αποφάσεις που λήφθηκαν τους τελευταίους μήνες στο πλαίσιο της νέας οικονομικής διακυβέρνησης.
Ο Γάλλος Πρόεδρος, που έχει κρατήσει πολύ θετική στάση έναντι της χώρας μας το είπε ευθέως, ότι δηλαδή εάν η Ελλάδα δεν τηρήσει τις δεσμεύσεις, υπάρχουν χώρες που θα θεωρήσουν άκυρη τη δανειακή σύμβαση. Μια τέτοια εξέλιξη στην ουσία υποχρεώνει την Ελλάδα να αποχωρήσει από την Ευρωζώνη.
Με εξαίρεση πολιτικές δυνάμεις στη Γερμανία και σε κάποιες μικρομεσαίες χώρες, όπως η Ολλανδία, η Φινλανδία και η Σλοβακία, η συντριπτική πλειονότητα των εταίρων θέλει την Ελλάδα στην Ευρωζώνη. Ωστόσο, εάν οι επιλογές μας σηματοδοτούν την έξοδο δεν πρόκειται να μας κρατήσουν με το ζόρι. Μια ελληνική αποχώρηση θα έχει μεγάλο κόστος και για την Ευρωζώνη, αλλά δεν θεωρείται πλέον καταστροφική όσο θα ήταν πριν από ένα χρόνο, γιατί στο διάστημα που μεσολάβησε ενισχύθηκε ο αμυντικός μηχανισμός της Ευρωζώνης.
ΝΙΚΟΣ ΜΠΕΛΛΟΣ
I-Reporter
Οι παραπάνω ραγδαίες εξελίξεις βρίσκουν την Ελλάδα ενώπιον των κρισιμότερων εκλογών της νεώτερης ιστορίας της. Η χώρα μας μπορεί να επωφεληθεί τόσο από τα προωθούμενα μέτρα σε επίπεδο Ευρωζώνης όσο και από την τάση που υπάρχει για στήριξη των προσπαθειών των μνημονιακών χωρών από τους υπόλοιπους εταίρους. Φυσικά, για να πετύχει ευνοϊκές αποφάσεις χρειάζεται να σχηματιστεί μια ισχυρή κυβέρνηση μετά τις εκλογές που θα έρθει χωρίς ακραίες θέσεις να διαπραγματευθεί με τους εταίρους.
Είναι προφανές ότι η Ευρωζώνη βρίσκεται στην κρισιμότερη καμπή της 10χρονης ιστορίας της. Το δίλημμα που τίθεται είναι σαφές ή αλλάζει τακτική ή συνεχίζει να είναι έρμαιο των αγορών με αποτέλεσμα τη σταδιακή αποσύνθεσή της.
Η εκλογή του Φρανσουά Ολάντ έχει αλλάξει τις πολιτικές ισορροπίες. Ο Γάλλος Πρόεδρος έχει σχηματίσει ένα ισχυρότατο μέτωπο χωρών υπέρ της λήψης σημαντικών αποφάσεων που θα εξισορροπήσουν την αποτυχημένη γερμανική συνταγή της δημοσιονομικής λιτότητας χωρίς ανάπτυξη, η οποία έχει οδηγήσει τις μισές χώρες της Ευρωζώνης σε ύφεση, ανεργία και κοινωνικές εντάσεις.
Είναι ίσως η πρώτη φορά στην κοινοτική ιστορία που το Βερολίνο απειλείται με πρωτοφανή απομόνωση, εντός της Ευρωζώνης, εντός της Ε.Ε., αλλά και διεθνώς, αφού δέχεται εντονότατες πιέσεις και από την Ουάσιγκτον για αλλαγή πορείας.
Ολα τα παραπάνω οδηγούν στην αισιόδοξη πρόβλεψη ότι η προσεχής Σύνοδος Κορυφής της Ε.Ε. θα έχει αποφάσεις, ενώ θα προετοιμάσει το δρόμο για τη μελλοντική πολιτική και οικονομική ενοποίηση της Ευρωζώνης.
Ο Φρανσουά Ολαντ έστειλε στον πρόεδρο της Ε.Ε., Χέρμαν Βαν Ρόμπεϊ ένα έγγραφο με τις γαλλικές θέσεις, που φέρει τον τίτλο «Σύμφωνο για την Ανάπτυξη στην Ευρώπη», το οποίο θέτει τρεις προτεραιότητες: 1) μέτρα για την ανάπτυξη, 2) μεγαλύτερη εποπτεία των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων υπό την αιγίδα της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, 3) ένα χάρτη πορείας με τελικό στόχο την έκδοση ευρωομολόγων κοινής διαχείρισης μέρους του χρέους. Για να κάμψει τις αντιδράσεις της κ. Μέρκελ, το Παρίσι αποδέχεται πλήρως τη δημοσιονομική συνθήκη, καθώς επίσης και τη μεγαλύτερη οικονομική και πολιτική ενοποίηση.
Στην έδρα της Κομισιόν στις Βρυξέλλες, αναμένουν αποφάσεις στις 28 και 29 Ιουνίου για την ανάπτυξη και την εκτόνωση της αναταραχής στις αγορές.
Κατ' αρχήν, θεωρείται βέβαιο ότι θα αποφασιστεί η αύξηση του κεφαλαίου της Ευρωπαϊκής Τράπεζας ΕπενδύσεωνΕΤΕπ κατά τουλάχιστον 10 δισ. ευρώ. Η ΕΤΕπ θα καταστεί επενδυτικό εργαλείο, που θα αναλάβει να προσελκύσει ιδιώτες επενδυτές, μέσω μόχλευσης, ώστε να χρηματοδοτηθούν επενδύσεις με προστιθέμενη αξία και κυρίως να ενισχυθούν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις (ΜΜΕ).
Η δεύτερη απόφαση θα αφορά την κατ΄αρχήν έγκριση της έκδοσης των λεγόμενων ομόλογων έργων με εγγύηση τον κοινοτικό προϋπολογισμό. Τα ποσά που μπορούν να συγκεντρωθούν μπορεί να είναι 15πλάσια εκείνων που θα δεσμεύσει η Ε.Ε. από τον κοινοτικό προϋπολογισμό. Στόχος να δοθούν ως εγγύηση για την έκδοση ευρωομολόγων 60-70 δισ. ευρώ από το αποθεματικό του προϋπολογισμού της επταετίας 2014-2020.
Ηδη ένα πιλοτικό ομόλογο έργων θα τεθεί άμεσα σε ισχύ με τη δέσμευση 250 εκατ. ευρώ τα οποία μέσω μόχλευσης εκτιμάται ότι θα προσελκύσουν ιδιωτικά κεφάλαια της τάξης των 4 δισ. ευρώ. Τα ομόλογα έργων θα χρηματοδοτήσουν έργα με προστιθέμενη αξία στους τομείς της ενέργειας, των μεταφορών και των δικτύων.
Στη Σύνοδο Κορυφής αναμένεται να γίνει ένα σημαντικό βήμα προς την κατεύθυνση της ευρωπαϊκής τραπεζικής ένωσης με βάση πρόταση που υπέβαλε στις 5 Ιουνίου η Κομισιόν. Η πρόταση για τραπεζική ένωση αποσκοπεί στην πρόληψη, αλλά και αντιμετώπιση μελλοντικών χρηματοπιστωτικών κρίσεων χωρίς επιβάρυνση των Ευρωπαίων φορολογουμένων, καθώς επίσης και της εγγύησης των καταθέσεων των πολιτών, αρχικά σε εθνικό και στη συνέχεια σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θα αναλάβει την πλήρη εποπτεία του εγχειρήματος και ταυτόχρονα θα προετοιμάσει και τον πανευρωπαϊκό μηχανισμό για την εγγύηση των καταθέσεων.
Θα ξεκινήσει επίσης συζήτηση και για τα ευρωομόλογα κοινής διαχείρισης μέρους του χρέους με βάση κοινή έκθεση που θα υποβάλουν οι Πρόεδροι της Ε.Ε., της Κομισιόν, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και του Eurogroup. Το πιθανότερο είναι ότι θα συμφωνηθεί ένας οδικός χάρτης που θα καθορίζει τι θα πρέπει να προηγηθεί στο πλαίσιο της οικονομικής και πολιτικής ενοποίησης πριν προχωρήσει η έκδοση των ευρωομολόγων. Ο δρόμος θα είναι μακρύς, αλλά το γεγονός ότι ξεκινά μια συζήτηση χωρίς ταμπού είναι εξαιρετικά σημαντικό, γιατί στην Ε.Ε. όταν αρχίζει να συζητείται κάτι, κάποια στιγμή θα φτάσει σε αποφάσεις. Μέχρι τώρα το Βερολίνο δεν ήθελε ούτε να ακούσει για ευρωομόλογα, τώρα συζητάει, αν και παραμένει ακόμη αρνητικό.
Στη Σύνοδο θα αποφασιστεί ακόμη η καλύτερη αξιοποίηση των κοινοτικών κονδυλίων, το μεγαλύτερο μέρος των οποίων θα επικεντρώνεται στο εξής στη χρηματοδότηση προγραμμάτων υπέρ της απασχόλησης, κυρίως στους νέους.
******
Η «χαλαρή» διάσωση της Ισπανίας ανοίγει το δρόμο
Η ευνοϊκή μεταχείριση της Ισπανίας με την κατ΄αρχήν απόφαση του Εurogroup να στηρίξει τη διάσωση τραπεζών της με 100 δισ. ευρώ, ανοίγει δρόμο για διεκδίκηση αλλαγών στα μνημόνια της Ελλάδας, της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας. Κι αυτό γιατί η Ισπανία θα υπογράψει μνημόνιο χωρίς πρόσθετα δημοσιονομικά μέτρα, ενώ το Διεθνές Νομισματικό ΤαμείοΔΝΤ θα συμμετέχει στη διαδικασία με εποπτικό-συμβουλευτικό ρόλο, δεν θα συνεισφέρει στη στήριξη και φυσικά δεν θα συναποφασίζει για τις δόσεις.
Η ιρλανδική κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι θα ζητήσει κι αυτή ανάλογη μεταχείριση, καθώς όταν είχε ζητήσει στήριξη για τη διάσωση των τραπεζών της, οι εταίροι την υποχρέωσαν σε μνημόνιο με σκληρά δημοσιονομικά μέτρα, δίνοντας επίσης καθοριστικό ρόλο στο ΔΝΤ. Βελτιώσεις στο μνηνόνιό της θα ζητήσει και η πορτογαλική κυβέρνηση.
Η ελληνική περίπτωση έχει τις δικές τις ιδιαιτερότητες. Η πολιτική κατάσταση στη χώρα έχει εκτροχιάσει το δεύτερο μνημόνιο, που σημαίνει ότι εκ των πραγμάτων θα πρέπει να γίνει μια νέα διαπραγμάτευση.
Οι αξιωματούχοι της Κομισιόν, οι εταίροι της Ευρωζώνης και το ΔΝΤ θα περιμένουν να δουν κατ΄αρχήν εάν η νέα κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να τηρήσει τις δεσμεύσεις που προβλέπονται στο μνημόνιο σχετικά με τους δημοσιονομικούς στόχους, τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και τις ιδιωτικοποιήσεις. Εάν η κυβέρνηση περάσει το πρώτο τεστ με επιτυχία, τότε είναι σαφές ότι θα αρχίσει μια συζήτηση για το πώς θα μπορέσει η χώρα να εφαρμόσει το πρόγραμμα και ταυτόχρονα να βγει από την ύφεση.
Οι εταίροι έχουν συνειδητοποιήσει ότι ο ελληνικός λαός δεν αντέχει πλέον την επιβολή άλλων εισπρακτικών μέτρων, και πως θα πρέπει να βρεθεί τρόπος, ώστε η δημοσιονομική προσαρμογή να γίνει με αργότερο ρυθμό και κυρίως να συνδυαστεί με ανάπτυξη.
Στο πλαίσιο αυτό και με δεδομένο ότι η Κομισιόν πρότεινε να δοθεί πρόσθετος χρόνος 12 μηνών στην Ισπανία για τη δημοσιονομική προσαρμογή, μπορεί να κάνουν το ίδιο και με την Ελλάδα. Θα μπορούσαν επίσης να δεχθούν περαιτέρω μείωση των επιτοκίων της νέας δανειακής συμφωνίας, καθώς και επιμήκυνση της περιόδου αποπληρωμής.
Μέριμνα και για το κακό σενάριο Οι εταίροι προετοιμάζονται και για το κακό σενάριο, που θα είναι η άρνηση της νέας κυβέρνησης να εφαρμόσει το μνημόνιο. Στην περίπτωση αυτή θα σταματήσει ακαριαία, όπως αναφέρουν στις Βρυξέλλες, η στήριξη της χώρας. Θα το κάνουν για λόγους αξιοπιστίας της ίδιας της Ευρωζώνης, αλλά και ουσίας γιατί εάν συνεχίσουν να στηρίζουν μια χώρα που αρνείται να τηρήσει τις δικές της δεσμεύσεις, τότε θα καταρρεύσουν όλες οι αποφάσεις που λήφθηκαν τους τελευταίους μήνες στο πλαίσιο της νέας οικονομικής διακυβέρνησης.
Ο Γάλλος Πρόεδρος, που έχει κρατήσει πολύ θετική στάση έναντι της χώρας μας το είπε ευθέως, ότι δηλαδή εάν η Ελλάδα δεν τηρήσει τις δεσμεύσεις, υπάρχουν χώρες που θα θεωρήσουν άκυρη τη δανειακή σύμβαση. Μια τέτοια εξέλιξη στην ουσία υποχρεώνει την Ελλάδα να αποχωρήσει από την Ευρωζώνη.
Με εξαίρεση πολιτικές δυνάμεις στη Γερμανία και σε κάποιες μικρομεσαίες χώρες, όπως η Ολλανδία, η Φινλανδία και η Σλοβακία, η συντριπτική πλειονότητα των εταίρων θέλει την Ελλάδα στην Ευρωζώνη. Ωστόσο, εάν οι επιλογές μας σηματοδοτούν την έξοδο δεν πρόκειται να μας κρατήσουν με το ζόρι. Μια ελληνική αποχώρηση θα έχει μεγάλο κόστος και για την Ευρωζώνη, αλλά δεν θεωρείται πλέον καταστροφική όσο θα ήταν πριν από ένα χρόνο, γιατί στο διάστημα που μεσολάβησε ενισχύθηκε ο αμυντικός μηχανισμός της Ευρωζώνης.
ΝΙΚΟΣ ΜΠΕΛΛΟΣ
I-Reporter
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΚΟΒΑΣΕΒΙΤΣ: ΕΠΙΘΕΤΙΚΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΜΕΓΑΛΟ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Ισχυροί άνεμοι στο Αιγαίο
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
