2019-09-08 17:37:47
Συμπληρώνονται σήμερα, 8 Σεπτεμβρίου, 90 χρόνια από την κοίμηση του Γέροντα, Ιερομονάχου, π. Δανιήλ Κατουνακιώτη (1846-1929). Μιας ξεχωριστής αγιορειτικής φυσιογνωμίας του 20ού αιώνα, με πνευματικούς δεσμούς μέσα και έξω από τον Άθωνα.
Η συνετή και αγιοπνευματική διακριτική του παρουσία στο Άγιον Όρος συνδέεται με την Ιερά Μονή Αγίου Παντελεήμονος, την Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου και την ίδρυση της αδελφότητας των Δανιηλαίων στα Κατουνάκια. Βρέθηκε όμως και στην Θεσσαλονίκη και την Μονή της Αγίας Αναστασίας, και μάλιστα ως εξόριστος από το Άγιον Όρος, -αλλά όχι παροπλισμένος πνευματικά-
αλλά και στην Σμύρνη.
Στο πέρασμα του πρόσφερε αγαθές υπηρεσίες και διακονίες, καλλιεργώντας και διδάσκοντας την αγιορειτική ησυχαστική παράδοση. Και βέβαια οι μοναχικές αρετές που τον διέκριναν, πρόδιδαν την οσιακή του ζωή.
Ιδιαίτερη ήταν η σχέση του με τον Άγιο Νεκτάριο, Επίσκοπο Πενταπόλεως, τον Θαυματουργό, αλλά και με τον σκιαθίτη λογοτέχνη Αλέξανδρο Μωραϊτίδη, αργότερα Μοναχό Ανδρόνικο, ξάδελφο του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη κ.άλ.
Κομβική θα μπορούσαμε, ίσως, να χαρακτηρίσουμε την συνάντησή του με τον νεαρό Φραγκίσκο Κόττη, δηλαδή τον γνωστό μέγα ασκητή, Μοναχό, π. Ιωσήφ τον Ησυχαστή (1898-1959). Σ’ αυτόν έδωσε τις κατευθύνσεις για τα πρώτα του βήματά στη μοναχική ζωή και την πορεία του με τον συνασκητή του, Μοναχό, π. Αρσένιο Σπηλαιώτη (1886-1983).
Η θαυμαστή πνευματική προκοπή του φλογερού ασκητή, π. Ιωσήφ του Ησυχαστή, ο οποίος από την αρχή της μοναχικής του ζωής ήθελε να ζήσει ως στρουθίον μονάζον εν Άθω, δεν είναι άμοιρη της υπακοής του στις συμβουλές του διακριτικού Γέροντα, π. Δανιήλ Κατουνακιώτη. Ο έμπειρος Γέροντας έβαλε φραγμό στον χωρίς επίγνωση ασκητικό νεανικό του ζήλο και έτσι τον προστάτεψε από ποικίλες επικίνδυνες ατραπούς.
Χαρακτηρίσαμε ως κομβική την συνάντηση των δύο αυτών μεγάλων Αγιορειτών Γερόντων του 20ού αιώνα, αφού η ασκητική πορεία του Γέροντα Ιωσήφ είχε συνέπεια ως προς τον νεανικό του ζήλο και ο οποίος συν τω χρόνω έγινε και κατ’ επίγνωση. Για τον λόγο αυτό αναδείχθηκε και ο ίδιος σε ασκητικό αλήπτη, σε έναν διακριτικό πνευματικό καθοδηγητή. Τα πνευματικά του τέκνα μετά την οσιακή του κοίμησή, έγιναν και οι ίδιοι διακριτικοί Γέροντες και με τις συνοδείες επάνδρωσαν μονές του Αγίου Όρους. Αυτό βοήθησε τα μέγιστα στην αναγέννηση του αγιορειτικού αλλά και του παγκόσμιου μοναχισμού.
Ιδιαίτερη μνήμη, σήμερα, του Γέροντα Δανιήλ του Κατουνακιώτη για την συμπλήρωση των 90 χρόνων από την κοίμησή, και στο αφιέρωμα μας θυμόμαστε την αγία βιοτή και πολιτεία του αλλά και την ευρύτερη προσφορά του στον μοναχισμό του Αγίου Όρους, την Εκκλησία και τον κόσμο.
Στέλιος Κούκος
https://www.pemptousia.gr
Η συνετή και αγιοπνευματική διακριτική του παρουσία στο Άγιον Όρος συνδέεται με την Ιερά Μονή Αγίου Παντελεήμονος, την Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου και την ίδρυση της αδελφότητας των Δανιηλαίων στα Κατουνάκια. Βρέθηκε όμως και στην Θεσσαλονίκη και την Μονή της Αγίας Αναστασίας, και μάλιστα ως εξόριστος από το Άγιον Όρος, -αλλά όχι παροπλισμένος πνευματικά-
αλλά και στην Σμύρνη.
Στο πέρασμα του πρόσφερε αγαθές υπηρεσίες και διακονίες, καλλιεργώντας και διδάσκοντας την αγιορειτική ησυχαστική παράδοση. Και βέβαια οι μοναχικές αρετές που τον διέκριναν, πρόδιδαν την οσιακή του ζωή.
Ιδιαίτερη ήταν η σχέση του με τον Άγιο Νεκτάριο, Επίσκοπο Πενταπόλεως, τον Θαυματουργό, αλλά και με τον σκιαθίτη λογοτέχνη Αλέξανδρο Μωραϊτίδη, αργότερα Μοναχό Ανδρόνικο, ξάδελφο του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη κ.άλ.
Κομβική θα μπορούσαμε, ίσως, να χαρακτηρίσουμε την συνάντησή του με τον νεαρό Φραγκίσκο Κόττη, δηλαδή τον γνωστό μέγα ασκητή, Μοναχό, π. Ιωσήφ τον Ησυχαστή (1898-1959). Σ’ αυτόν έδωσε τις κατευθύνσεις για τα πρώτα του βήματά στη μοναχική ζωή και την πορεία του με τον συνασκητή του, Μοναχό, π. Αρσένιο Σπηλαιώτη (1886-1983).
Η θαυμαστή πνευματική προκοπή του φλογερού ασκητή, π. Ιωσήφ του Ησυχαστή, ο οποίος από την αρχή της μοναχικής του ζωής ήθελε να ζήσει ως στρουθίον μονάζον εν Άθω, δεν είναι άμοιρη της υπακοής του στις συμβουλές του διακριτικού Γέροντα, π. Δανιήλ Κατουνακιώτη. Ο έμπειρος Γέροντας έβαλε φραγμό στον χωρίς επίγνωση ασκητικό νεανικό του ζήλο και έτσι τον προστάτεψε από ποικίλες επικίνδυνες ατραπούς.
Χαρακτηρίσαμε ως κομβική την συνάντηση των δύο αυτών μεγάλων Αγιορειτών Γερόντων του 20ού αιώνα, αφού η ασκητική πορεία του Γέροντα Ιωσήφ είχε συνέπεια ως προς τον νεανικό του ζήλο και ο οποίος συν τω χρόνω έγινε και κατ’ επίγνωση. Για τον λόγο αυτό αναδείχθηκε και ο ίδιος σε ασκητικό αλήπτη, σε έναν διακριτικό πνευματικό καθοδηγητή. Τα πνευματικά του τέκνα μετά την οσιακή του κοίμησή, έγιναν και οι ίδιοι διακριτικοί Γέροντες και με τις συνοδείες επάνδρωσαν μονές του Αγίου Όρους. Αυτό βοήθησε τα μέγιστα στην αναγέννηση του αγιορειτικού αλλά και του παγκόσμιου μοναχισμού.
Ιδιαίτερη μνήμη, σήμερα, του Γέροντα Δανιήλ του Κατουνακιώτη για την συμπλήρωση των 90 χρόνων από την κοίμησή, και στο αφιέρωμα μας θυμόμαστε την αγία βιοτή και πολιτεία του αλλά και την ευρύτερη προσφορά του στον μοναχισμό του Αγίου Όρους, την Εκκλησία και τον κόσμο.
Στέλιος Κούκος
https://www.pemptousia.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
