2012-06-16 14:21:40
του Σωτήρη Ξενάκη
Φτάνοντας για δεύτερη φορά μέσα σε λίγες εβδομάδες στις κάλπες, το μόνο που φαίνεται απολύτως βέβαιο είναι ένας βαθύς διχασμός της Ελληνικής κοινωνίας. Κατά την άποψη μου, είναι η πρώτη φορά μετά τις εκλογές της περιόδου 89-93 που υπήρξε και συνεχίζει να υπάρχει τόση ένταση και τόσο μεγάλη αντιπαράθεση στην πολιτική σκηνή αλλά κι ανάμεσα στους πολίτες.
Τα διλήμματα έπεσαν σύννεφο: Μνημόνιο ή αντιμνημόνιο, ευρώ ή δραχμή, ΣΥΡΙΖΑ ή κοινωνική καταστροφή και αρκετά ακόμα που δεν έχω πρόχειρα.
Πολιτικά γυρίσαμε πολλά χρόνια πίσω. Τα κόμματα δεν κατάφεραν να συμφωνήσουν ούτε καν στους όρους ενός ντιμπέιτ, σαν αυτά που έγιναν σε όλες τις προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις.
Οι «μεταγραφέ» πολιτικών από κόμμα σε κόμμα ήταν πιο πολλές και από αυτές μιας ποδοσφαιρικής περιόδου. Οι κωλοτούμπες που τις συνόδευσαν απαξίωσαν την πολιτική ακόμα περισσότερο στα μάτια ενός απελπισμένου και πολύ θυμωμένου λαού.
Η φρασεολογία των περισσότερων πολιτικών αρχηγών έφτασε σε επίπεδα οξύτητας που είχα να ακούσω πάρα πολύ καιρό. Η λέξη «συνεννόηση» εξαφανίστηκε από τα λεξιλόγια τους.
Μέσα σε αυτό το νοσηρό κλίμα, ενισχύθηκαν και οι κάθε λογής ακραίες φωνές. Είδαμε να επιδοκιμάζονται από μερίδα του κόσμου ακόμα και χαστούκια από πολιτικό πρόσωπο σε πολιτικό πρόσωπο μέσα σε τηλεοπτικό στούντιο. Παρακολουθήσαμε γραφικές φιγούρες να καλούν τον κόσμο σε αντάρτικο πόλης και να γίνονται μείζον θέμα στα μέσα ενημέρωσης.
Το χειρότερο απ' όλα όμως είναι πως οι θέσεις κάποιων κομμάτων για την επομένη της εκλογικής αναμέτρησης , δημιουργούν συνθήκες ώστε να γίνουν τα πράγματα ακόμα χειρότερα. Θέσεις που περιλαμβάνουν όρους και ζητούμενα τα οποία τινάζουν προκαταβολικά στον αέρα τις πιθανότητες μια ευρύτερη εθνικής συνεννόησης. Αποκλεισμοί προσώπων, διαχωρισμοί σε «πατριώτες και μη» ή σε «υπεύθυνους και ανεύθυνους», κάθε άλλο παρά βοηθούν την εθνική προσπάθεια η οποία είναι απολύτως αναγκαία για να μην τσακιστούμε στον γκρεμό. Τα μπαλκόνια τέλειωσαν και οι αντιπαραθέσεις για ψηφοθηρικούς λόγους πρέπει να μείνουν εκεί.
Το πρωί της Δευτέρας , όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα της Κυριακής, τα κόμματα οφείλουν να βρουν τρόπους εθνικής συνεννόησης. Η Ελλάδα έχει μπει για τα καλά στο διεθνές περιθώριο. Ξεμένει από φίλους και συμμάχους και -το κυριότερο- μετατρέπεται μια χώρα που δεν μπορεί να κρατήσει εντός των συνόρων της το πιο ζωντανό κομμάτι της, την νεολαία.
Για τα παιδιά αυτά, πρώτα απ όλα, οι πολιτικοί ταγοί οφείλουν να καθίσουν σε ένα τραπέζι και να μην σηκωθούν μέχρι να πετύχουν το μάξιμουμ της δυνατής συνεννόησης.
Γιατί αν αυτό δεν συμβεί τότε ο Θεός – και ο Άγιος... Μνημόνιος που εντελώς συμπτωματικά γιορτάζει σήμερα-να βάλουν το χέρι τους πηγή: iefimerida.gr
Φτάνοντας για δεύτερη φορά μέσα σε λίγες εβδομάδες στις κάλπες, το μόνο που φαίνεται απολύτως βέβαιο είναι ένας βαθύς διχασμός της Ελληνικής κοινωνίας. Κατά την άποψη μου, είναι η πρώτη φορά μετά τις εκλογές της περιόδου 89-93 που υπήρξε και συνεχίζει να υπάρχει τόση ένταση και τόσο μεγάλη αντιπαράθεση στην πολιτική σκηνή αλλά κι ανάμεσα στους πολίτες.
Τα διλήμματα έπεσαν σύννεφο: Μνημόνιο ή αντιμνημόνιο, ευρώ ή δραχμή, ΣΥΡΙΖΑ ή κοινωνική καταστροφή και αρκετά ακόμα που δεν έχω πρόχειρα.
Πολιτικά γυρίσαμε πολλά χρόνια πίσω. Τα κόμματα δεν κατάφεραν να συμφωνήσουν ούτε καν στους όρους ενός ντιμπέιτ, σαν αυτά που έγιναν σε όλες τις προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις.
Οι «μεταγραφέ» πολιτικών από κόμμα σε κόμμα ήταν πιο πολλές και από αυτές μιας ποδοσφαιρικής περιόδου. Οι κωλοτούμπες που τις συνόδευσαν απαξίωσαν την πολιτική ακόμα περισσότερο στα μάτια ενός απελπισμένου και πολύ θυμωμένου λαού.
Η φρασεολογία των περισσότερων πολιτικών αρχηγών έφτασε σε επίπεδα οξύτητας που είχα να ακούσω πάρα πολύ καιρό. Η λέξη «συνεννόηση» εξαφανίστηκε από τα λεξιλόγια τους.
Μέσα σε αυτό το νοσηρό κλίμα, ενισχύθηκαν και οι κάθε λογής ακραίες φωνές. Είδαμε να επιδοκιμάζονται από μερίδα του κόσμου ακόμα και χαστούκια από πολιτικό πρόσωπο σε πολιτικό πρόσωπο μέσα σε τηλεοπτικό στούντιο. Παρακολουθήσαμε γραφικές φιγούρες να καλούν τον κόσμο σε αντάρτικο πόλης και να γίνονται μείζον θέμα στα μέσα ενημέρωσης.
Το χειρότερο απ' όλα όμως είναι πως οι θέσεις κάποιων κομμάτων για την επομένη της εκλογικής αναμέτρησης , δημιουργούν συνθήκες ώστε να γίνουν τα πράγματα ακόμα χειρότερα. Θέσεις που περιλαμβάνουν όρους και ζητούμενα τα οποία τινάζουν προκαταβολικά στον αέρα τις πιθανότητες μια ευρύτερη εθνικής συνεννόησης. Αποκλεισμοί προσώπων, διαχωρισμοί σε «πατριώτες και μη» ή σε «υπεύθυνους και ανεύθυνους», κάθε άλλο παρά βοηθούν την εθνική προσπάθεια η οποία είναι απολύτως αναγκαία για να μην τσακιστούμε στον γκρεμό. Τα μπαλκόνια τέλειωσαν και οι αντιπαραθέσεις για ψηφοθηρικούς λόγους πρέπει να μείνουν εκεί.
Το πρωί της Δευτέρας , όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα της Κυριακής, τα κόμματα οφείλουν να βρουν τρόπους εθνικής συνεννόησης. Η Ελλάδα έχει μπει για τα καλά στο διεθνές περιθώριο. Ξεμένει από φίλους και συμμάχους και -το κυριότερο- μετατρέπεται μια χώρα που δεν μπορεί να κρατήσει εντός των συνόρων της το πιο ζωντανό κομμάτι της, την νεολαία.
Για τα παιδιά αυτά, πρώτα απ όλα, οι πολιτικοί ταγοί οφείλουν να καθίσουν σε ένα τραπέζι και να μην σηκωθούν μέχρι να πετύχουν το μάξιμουμ της δυνατής συνεννόησης.
Γιατί αν αυτό δεν συμβεί τότε ο Θεός – και ο Άγιος... Μνημόνιος που εντελώς συμπτωματικά γιορτάζει σήμερα-να βάλουν το χέρι τους πηγή: iefimerida.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Χρουσαλά - Πατίτσας: Διακοπές στο Αιγαίο με το δεσμευμένο σκάφος
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
